meallamatia.blogspot.gr

meallamatia.blogspot.gr

Παρασκευή 6 Σεπτεμβρίου 2013

Η ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΜΑΡΙΑ ΤΖΙΡΙΤΑ ΜΑΣ ΕΚΑΝΕ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΣΤΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΟ "ΜΕ ΑΛΛΑ ΜΑΤΙΑ"!

 
Η Εξαιρετική συγγραφέας Μαρία Τζιρίτα στην εκπομπή «Με άλλα Μάτια».

Άλλο ένα απόγευμα Κυριακής στο «This is Radio» και στην εκπομπή «Με άλλα μάτια» με τον Βαγγέλη Αυγουλά και την Ελεάννα Φίλιου, φιλοξενούμενη ήταν η γνωστή συγγραφέας Μαρία Τζιρίτα. 

Η Μαρία Τζιρίτα γεννήθηκε στην Αθήνα το 1967. Από μικρή ηλικία έγραφε διηγήματα εμπνευσμένα από την καθημερινότητα, και στο σχολείο αρκετές εκθέσεις της είχαν διακριθεί και βραβευτεί σε πανελλήνιους διαγωνισμούς. Σπούδασε ψυχολογία στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών κι έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην Ιταλία, με αντικείμενο τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες. Ασχολήθηκε με τη διδασκαλία, αλλά τα τελευταία χρόνια την κέρδισε ο κόσμος των επιχειρήσεων και του μάρκετινγκ. 

Σήμερα εργάζεται ως υπεύθυνη πωλήσεων σε κατασκευαστική εταιρεία στη Γλυφάδα. Έχει μια κόρη και το χόμπι της είναι τα ενυδρεία. Λατρεύει τα ζώα και πολύ συχνά γράφει ιστορίες με πρωταγωνιστές τα αγαπημένα της χρυσόψαρα. Από τις Εκδόσεις Ψυχογιός κυκλοφορούν με μεγάλη επιτυχία τα μυθιστορήματά της «Το παιδί της αγάπης» το οποίο είναι εμπνευσμένο από μια αληθινή ιστορία, «Μάτια μου» κοινωνικό μυθιστόρημα, «Αν δεν υπήρχε αύριο» μυθιστόρημα με προεκτάσεις επιστημονικής φαντασίας, «Όταν αγαπάς είναι για πάντα» ένα βιβλίο που εξυμνεί τη φιλία, «Η γυναίκα που ήξερε μόνο να αγαπάει» επίσης βασισμένο σε αληθινή ιστορία και «Ζωή από την αρχή» κοινωνικό-αστυνομικό μυθιστόρημα. Όλα της τα βιβλία έχουν γίνει Best Seller, ξεπερνώντας σε πωλήσεις τα 180.000 αντίτυπα.
Αξίζει να τονίσουμε ότι στο βιβλίο «Μάτια μου», η ηρωίδα είναι τυφλή και συγκεκριμένα είναι μητέρα ενός παιδικού φίλου της συγγραφέα. Της έκανε μεγάλη εντύπωση το γεγονός ότι η τυφλή μητέρα αποκαλούσε το παιδί της «Μάτια μου» και από εκεί εμπνεύστηκε και η συγγραφέας το τίτλο του βιβλίου. Το «Μάτια Μου» ήταν και η αφορμή να γνωριστεί η κα Τζιρίτα με τον Βαγγέλη Αυγουλά, όπως μας εξήγησε εκείνη: «Είδα στο διαδίκτυο ένα άρθρο το οποίο έκανε αναφορά στο τρόπο με τον οποίο πρέπει να συμπεριφερόμαστε στους τυφλούς ανθρώπους, αυτό στάθηκε αφορμή για να επικοινωνήσω με τον Βαγγέλη Αυγουλά και να του ζητήσω την άδεια για να αναδημοσιεύσω το συγκεκριμένο άρθρο στο βιβλίο μου». Το πιο συγκινητικό της γνωριμίας τους όμως ήταν όταν ο Βαγγέλης Αυγουλάς διάβασε το βιβλίο της συγγραφέα και όταν την πήρε τηλέφωνο τη ρώτησε «Σίγουρα δεν είσαι τυφλή;». τότε η συγγραφέας αισθάνθηκε μια δικαίωση για όλη τη δουλειά που είχε κάνει και προπάντων για την αξιοπρεπή προσέγγιση του θέματος.
Ιδιαίτερη αγάπη της κ. Τζιρίτα είναι το Τολό, «είναι η πατρίδα μου» όπως το αποκάλεσε. Μπορεί να μη μεγάλωσε εκεί αλλά αποτελεί για την ίδια ένα σημείο αναφοράς επίσης οι γονείς της τα τελευταία είκοσι χρόνια ζουν μόνιμα εκεί.
Μίλησε όμως και για την Τέχνη, καθώς πιστεύει ότι είναι μια μαγεία που τη συνδέει μ’ αυτό. Κάνει πάντα αυτό που της άρεσε και είναι για την ίδια ένας τρόπος έκφρασης, η ψυχοθεραπεία μου, και συνεχίζει λέγοντας ότι μπορεί να έβγαλε χρήματα από αυτή τη δουλειά και συνάμα να άλλαξε το επίπεδο της ζωής της αλλά δεν είναι σημαντικό γι’ αυτήν, καθώς δεν βλέπει τη συγγραφή ως επάγγελμα με αποτέλεσμα να μην αναγκάζεται να κάνει κάτι, απλά μοιράζεται αυτά που κουβαλάει στη ψυχή της μαζί με τόσους άλλους ανθρώπους… 
Τέλος, αναφέρθηκε και σ’ ένα βιβλίο της, το οποίο δεν έχει εκδοθεί, είναι σχεδόν αυτοβιογραφικό και είναι η ιστορία μιας γυναίκας που έχει σχέση με παντρεμένο. Η συγγραφέας εξετάζει όλες τις πλευρές δηλαδή και της γυναίκας και του άντρα αλλά και της συζύγου με αποτέλεσμα ο αναγνώστης να μπαίνει στη θέση των τριών αυτών προσώπων και να καταλαβαίνει τη θέση στην οποία βρίσκονται.
Το βιβλίο λέγεται «Κλεισμένη Πύλη Παραδείσου» και η συγγραφέας μας διάβασε κάποιους στίχους από ένα ποίημα του Κώστα Ουράνη: « κάθε φορά που είναι το βλέμμα σου πάνω σε μένα στυλωμένο έτσι θολό βαρύ κι ακίνητο σαν το νερό το βαλτωμένο δεν ξέρεις κι ούτε το φαντάζεσαι τι χαλασμός γίνεται εντός μου, σε ψηλαφάν αργά τα χέρια μου σα να έχασα έξαφνα το φως μου και δε μιλώ, δε λέω τίποτα μονάχα στέκομαι αντικρύ σου και σε κοιτώ όπως θα κοίταζα κλεισμένη πύλη παραδείσου»!
Εν αναμονή λοιπόν του επόμενου συγγραφικού βήματος της Μαρίας Τζιρίτα, από το «Με Άλλα Μάτια» της ευχόμαστε Καλοτάξιδα όλα της τα βιβλία και της υπενθυμίζουμε ακούραστα ότι την αγαπάμε πολύ!!!

 

ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΤΟΥ ΟΑΕΔ ΠΟΥ ΤΡΕΧΟΥΝ



Πρωταθλητές Ευρώπης στην... ανεργία: Όλα τα προγράμματα του ΟΑΕΔ που τρέχουν.

Σε ισχύ βρίσκεται το «Ειδικό τριετές Πρόγραμμα ενίσχυσης των εργοδοτών με επιχορήγηση που αντιστοιχεί στο ύψος των ασφαλιστικών εισφορών για την πρόσληψη 2.300 ανέργων Ατόμων με Αναπηρίες ΑμεΑ, Απεξαρτημένων από εξαρτησιογόνες ουσίες, Αποφυλακισμένων, Νεαρών Παραβατικών Ατόμων ή Νεαρών Ατόμων που βρίσκονται σε κοινωνικό κίνδυνο και Πρόγραμμα επιχορήγησης 50 θέσεων Εργονομικής Διευθέτησης του χώρου εργασίας για Άτομα με Αναπηρίες». Παραπλήσιο είναι το «Πρόγραμμα Επιχορήγησης 800 νέων ελευθέρων επαγγελματιών Ατόμων με Αναπηρίες, Απεξαρτημένων από εξαρτησιογόνες ουσίες και Αποφυλακισμένων ηλικίας 18-64 ετών και Πρόγραμμα Επιχορήγησης 50 θέσεων Εργονομικής Διευθέτησης του χώρου εργασίας για Άτομα με Αναπηρίες».

Του Βαγγέλη Στολάκη

Στο 27,6% του ενεργού πληθυσμού αυξήθηκε η ανεργία στην Eλλάδα τον Μάιο, από 27% τον Απρίλιο, σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε χθες στη δημοσιότητα η Eurostat, την ώρα που τα κατά τόπους εργατικά κέντρα κάνουν λόγο για ανεργία που ξεπερνά το 35%.
Όπως προκύπτει από τα κοινοτικά στοιχεία, η μέση ανεργία στην ευρωζώνη κυμάνθηκε τον Ιούλιο στο 12,1% παραμένοντας αμετάβλητη σε σχέση με τον Ιούνιο, ενώ στο σύνολο της ΕΕ παρέμεινε επίσης αμετάβλητη στο 11%. Τα χαμηλότερα ποσοστά ανεργίας εμφανίζουν η Αυστρία (4,8%), η Γερμανία (5,3%) και το Λουξεμβούργο (5,7%).
Αναφορικά με τις επιμέρους επιδόσεις της Ελλάδας, τον Μάιο το ποσοστό ανεργίας στους άνδρες ήταν 24,6%, στις γυναίκες 31,6% και στους νέους κάτω των 25 ετών 62,9%. Την ίδια ώρα, ο μέσος όρος ανεργίας στην Ευρωζώνη στους άνδρες ήταν τον Ιούλιο 11,9%, στις γυναίκες 12,2% και στους νέους κάτω των 25 ετών στο 24%.

Από την πλευρά του ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης, Παναγιώτης Τσαραμπουλίδης κληθείς να σχολιάσει στην «Κ» τα ποσοστά της ανεργίας που ανακοινώθηκαν λέει πως «τα πραγματικά ποσοστά ξεπερνούν το 35%». «Υπάρχει ένα ακόμα 5% του ενεργού πληθυσμού που δεν προσμετράται εξαιτίας διαφόρων παραγόντων. Η χώρα βιώνει κατάσταση πτώχευσης. Η ανεργία ακόμα δεν έχει πιάσει οροφή. Κάθε μια μονάδα πτώση του ΑΕΠ σημαίνει 50.000 χαμένες θέσεις εργασίας οι οποίες για να αναπληρωθούν χρειάζεται τριπλάσια ανάπτυξη δηλαδή, 3% θετική ανάπτυξη. Η κατάσταση πρέπει να σταθεροποιηθεί τα επόμενα δυο χρόνια για να υπάρχουν προοπτικές ανάπτυξης το 2030» καταλήγει ο κ. Τσαραμπουλίδης.

Οι χώρες στις οποίες καταγράφηκε η μεγαλύτερη αύξηση της ανεργίας σε ένα έτος ήταν η Κύπρος (από 12,2% σε 17,3%), η Ελλάδα (από 23,8% σε 27,6%) και η Σλοβενία (από 9,3% σε 11,2%).
Τα προγράμματα του ΟΑΕΔ που «τρέχουν»

Εκτός του συγκεκριμένου προγράμματος, υφίστανται και άλλα προγράμματα στη λίστα του ΟΑΕΔ που είναι ανοικτά προς υποβολή αιτήσεων. Αναλυτικά, πρόκειται για το «πρόγραμμα επιχορήγησης επιχειρήσεων για την πρόσληψη ατόμων σε μειονεκτική και πολύ μειονεκτική θέση», το «πρόγραμμα Επιχορήγησης Ιδιωτικών Επιχειρήσεων για Απασχόληση Σπουδαστών A.Τ.Ε.Ι. – AΣΠΑΙΤΕ (πρώην ΣΕΛΕΤΕ)», το «ειδικό διετές Πρόγραμμα προώθησης τηςαπασχόλησης με επιχορήγηση των ασφαλιστικών εισφορών, για την πρόσληψη 25.000 ανέργων» και το «πρόγραμμα απόκτησης εργασιακής εμπειρίας για νεοεισερχόμενους στην αγορά εργασίας, ηλικίας 16-24 ετών».
Επίσης ανοικτά είναι τα προγράμματα «επιχορήγησης επιχειρήσεων και γενικά εργοδοτών για την απασχόληση και κατάρτιση 10.000 δικαιούχων «επιταγής επανένταξης στην αγορά εργασίας», «επιχορήγησης επιχειρήσεων της τοπικής αυτοδιοίκησης πρώτου και δεύτερου βαθμού (Δήμων και Περιφερειών)», και για την απασχόληση 5.000 ανέργων ηλικίας 55 - 64 ετών»

Διαθέσιμη είναι και η «δημόσια πρόσκληση για συμμετοχή στο πρόγραμμα επιχορήγησης των ασφαλιστικών εισφορών των ανέργων για την πρόσληψη σε θέσεις απασχόλησης που δημιουργήθηκαν μέσω προγραμμάτων κοινωφελούς χαρακτήρα, φορέων που έχουν ενταχθεί στο «Πρόγραμμα Δημιουργίας θέσεων απασχόλησης σε τοπικό επίπεδο μέσω προγραμμάτων κοινωφελούς χαρακτήρα».

Σε ισχύ βρίσκεται το «Ειδικό τριετές Πρόγραμμα ενίσχυσης των εργοδοτών με επιχορήγηση που αντιστοιχεί στο ύψος των ασφαλιστικών εισφορών για την πρόσληψη 2.300 ανέργων Ατόμων με Αναπηρίες ΑμεΑ, Απεξαρτημένων από εξαρτησιογόνες ουσίες, Αποφυλακισμένων, Νεαρών Παραβατικών Ατόμων ή Νεαρών Ατόμων που βρίσκονται σε κοινωνικό κίνδυνο και Πρόγραμμα επιχορήγησης 50 θέσεων Εργονομικής Διευθέτησης του χώρου εργασίας για Άτομα με Αναπηρίες (ΑμεΑ)». Παραπλήσιο είναι το «Πρόγραμμα Επιχορήγησης 800 νέων ελευθέρων επαγγελματιών Ατόμων με Αναπηρίες (A.με.Α), Απεξαρτημένων από εξαρτησιογόνες ουσίες και Αποφυλακισμένων ηλικίας 18-64 ετών και Πρόγραμμα Επιχορήγησης 50 θέσεων Εργονομικής Διευθέτησης του χώρου εργασίας για Άτομα με Αναπηρίες (A.με.Α)».

Τέλος υφίστανται πιο εξειδικευμένα προγράμματα όπως αυτό της «επιχορήγησης επιχειρήσεων για την απασχόληση ανέργων που βρίσκονται στο στάδιο πλησίον της σύνταξης (ΟΑΕΔ ΛΑΕΚ 1)», το «Τοπικό Ολοκληρωμένο Πρόγραμμα του Νομού Καστοριάς – Δράσεις Απασχόλησης» και το «Τοπικό Ολοκληρωμένο Πρόγραμμα για 680 ανέργους συγκεκριμένων επιχειρήσεων.

«Ανάσα» η…  κοινωφελής εργασία

Την ίδια ώρα, το αρμόδιο υπουργείο λίγα εικοσιτετράωρα πριν ανακοίνωσε το πρόγραμμα κοινωφελούς εργασίας για 50.000 ανέργους. Το πρόγραμμα, που ξεκινά το πρώτο δεκαήμερο του Σεπτεμβρίου, έχει διπλό στόχο: αφενός να ενισχύσει τη βελτίωση της οικονομικής κατάστασης των ανέργων και αφετέρου να προωθηθεί η κάλυψη κοινωνικών αναγκών και παράλληλα να βελτιωθούν και να αναβαθμιστούν οι παρεχόμενες υπηρεσίες προς τους πολίτες.

«Πρόκειται για μεγάλο και καινοτόμο πρόγραμμα προϊόν του συντονισμού και της συνεργασίας πολλών υπουργείων, προκειμένου με εντατική προσπάθεια να παρακάμψουμε γραφειοκρατικά εμπόδια, χρηματοδοτικές δυσκολίες και κοινοτικές επιφυλάξεις», επισήμανε κατά την παρουσίαση του προγράμματος ο υπουργός Εργασίας Γιάννης Βρούτσης.
 
Πηγή: Εφημερίδα «Karfitsa»

 

Πέμπτη 5 Σεπτεμβρίου 2013

ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΧΩ ΒΑΡΕΘΕΙ

Ξεφεύγοντας λίγο από την πεπατημένη της αρθρογραφίας, σας προτείνουμε σήμερα να ακούσετε ένα τραγούδι σε Ερμηνεία Β. Παπακωνσταντίνου, "Αυτούς Τους Έχω Βαρεθεί" τραγουδά και εξακολουθεί να παραμένει επίκαιρος!

Ακούστε το:
http://youtu.be/ITaiZas4XEM
 

Ιδού και οι στίχοι: 

 

"Τις κρύες γυναίκες που με χαϊδεύουν,
τους ψευτοφίλους που με κολακεύουν,
που απ’ τους άλλους θεν παλικαριά
κι οι ίδιοι όλο λερώνουν τα βρακιά,
σ’ αυτήν την πόλη που στα δυο έχει σκιστεί,
τους έχω βαρεθεί.

Και πέστε μου αξίζει μια πεντάρα,
των γραφειοκρατών η φάρα,
στήνει με ζήλο περισσό,
στο σβέρκο του λαού χορό,
στης ιστορίας τον χοντρό το κινητή,
την έχω βαρεθεί.

Και τι θα χάναμε χωρίς αυτούς όλους,
τους Ευρωπαίους, τους προφεσόρους,
που καλύτερα θα ξέρανε πολλά,
αν δε γεμίζαν ολοένα την κοιλιά,
υπαλληλίσκοι φοβητσιάρηδες, δούλοι παχιοί,
τους έχω βαρεθεί.

Κι οι δάσκαλοι της νεολαίας νταντάδες,
κόβουν στα μέτρα τους τους μαθητάδες,
κάθε σημαίας πλαισιώνουν τους ιστούς,
με ιδεώδεις υποτακτικούς,
που είναι στο μυαλό νωθροί,
μα υπακοή έχουν περισσή,
τους έχω βαρεθεί.

Κι ο παροιμιώδης μέσος ανθρωπάκος,
κέρδος ποτέ μα από παθήματα χορτάτος,
που συνηθίζει στην κάθε βρωμιά,
αρκεί να έχει γεμάτο τον ντορβά
κι επαναστάσεις στ’ όνειρά του αναζητεί,
τον έχω βαρεθεί.

Κι οι ποιητές με χέρι υγρό,
υμνούνε της πατρίδας τον χαμό,
κάνουν με θέρμη τα στοιχειά στιχάκια,
με τους σοφούς του κράτους τα ‘χουνε πλακάκια,
σαν χέλια γλοιώδικα έχουν πουληθεί,
τους έχω βαρεθεί.

Κι οι ποιητές με χέρι υγρό,
υμνούνε της πατρίδας τον χαμό,
κάνουν με θέρμη τα στοιχειά στιχάκια,
με τους σοφούς του κράτους τα ‘χουνε πλακάκια,
σαν χέλια γλοιώδικα έχουν πουληθεί,
τους έχω βαρεθεί.
Σαν χέλια γλοιώδικα έχουν πουληθεί,
τους έχω σιχαθεί".
 

ΤΟ GROUP ΣΤΟ FACEBOOK ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΣΑΛΟ


Έτσι παρκάρουν οι μάγκες στη Σητεία: Το group στο Facebook που προκαλεί σάλο!

Ως άλλοι τροχονόμοι, οι δαιμόνιοι φωτορεπόρτερ της Σητείας βγαίνουν στους δρόμους της πόλης και... ουαί κι αλίμονο σε όποιον παραβάτη τύχει και βρεθεί στο διάβα τους. Αυτοκίνητα που έχουν «καβαλήσει» πεζοδρόμια, σκαλοπάτια ή καταπατούν θέσεις αναπήρων δεν γλιτώνουν από τον φωτογραφικό φακό των φίλων του γκρουπ και στη συνέχεια παίρνουν τον δρόμο της δημόσιας έκθεσης στο Facebook.

Έτσι παρκάρουν οι μάγκες στη Σητεία! Το δικό της γκρουπ στο Facebook, το οποίο έχει στόχο να «ξεσκεπάσει» όλους τους ασυνείδητους οδηγούς που παρκάρουν όπου βρουν και αψηφούν επιδεικτικά τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, έφτιαξε μια ομάδα ανθρώπων από την πόλη της Κρήτης, στην προσπάθειά της να δράσει πιο ενεργά κατά του παράνομου παρκαρίσματος.

Η κίνηση των ανθρώπων που δημιούργησαν το γκρουπ «Έτσι παρκάρουν οι μάγκες στη Σητεία» θυμίζει πολύ εκείνη των πολιτών της Θεσσαλονίκης, οι οποίοι διεκδικούσαν την «απελευθέρωση» των πεζοδρομίων από τα... γαϊδούρια των αστικών κέντρων. Με μία βασική διαφορά, ότι ο ασυνείδητος οδηγός που θα μπει στο στόχαστρό τους δεν θα βρει κολλημένο στο παρμπρίζ του αυτοκινήτου του το χαρακτηριστικό αυτοκόλλητο με το συμπαθές τετράποδο και την υποσημείωση «Είμαι γάιδαρος, παρκάρω όπου γουστάρω». Η... τιμωρία του θα είναι λίγο πιο σκληρή, αφού την επομένη κινδυνεύει να δει το αυτοκίνητό του σε κοινή θέα στο Facebook -με σβησμένες τις πινακίδες- και με όλα τα απαραίτητα σχόλια αποδοκιμασίας να συνοδεύουν τη φωτογραφία. Ως άλλοι τροχονόμοι, οι δαιμόνιοι φωτορεπόρτερ της Σητείας βγαίνουν στους δρόμους της πόλης και... ουαί κι αλίμονο σε όποιον παραβάτη τύχει και βρεθεί στο διάβα τους. Αυτοκίνητα που έχουν «καβαλήσει» πεζοδρόμια, σκαλοπάτια ή καταπατούν θέσεις αναπήρων δεν γλιτώνουν από τον φωτογραφικό φακό των φίλων του γκρουπ και στη συνέχεια παίρνουν τον δρόμο της δημόσιας έκθεσης στο Facebook.

 
Πηγή: Εφημερίδα «Espresso»

Τετάρτη 4 Σεπτεμβρίου 2013

ΣΥΝΔΕΘΗΚΑΝ ΔΥΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΙ ΕΓΚΕΦΑΛΟΙ ΜΕΣΩ INTERNET!

Συνδέθηκαν δύο ανθρώπινοι εγκέφαλοι μέσω internet: Η νέα τεχνολογία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τους ανθρώπους με κινητικά προβλήματα Αμερικάνοι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι βρήκαν το μυστικό για να ελέγξουν τον ανθρώπινο εγκέφαλο. Το νέο λογισμικό επιτρέπει τη μετάδοση σημάτων από έναν εγκέφαλο σε έναν άλλο. Με αυτό τον τρόπο ένας ερευνητής κατάφερε να κουνήσει από μακριά το χέρι ενός συναδέλφου του που βρισκόταν σε διαφορετικό εργαστήριο. «Το Διαδίκτυο ήταν μέχρι σήμερα ένα μέσο για τη σύνδεση υπολογιστών. Τώρα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη σύνδεση εγκεφάλων» σχολιάζει ο Άντρεα Στόκο, μέλος της ερευνητικής ομάδας στο Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον. Η μελέτη, η οποία δεν έχει ακόμα υποβληθεί για δημοσίευση, είναι η πρώτη που επιδεικνύει μια μη επεμβατική μέθοδο για τη σύνδεση των εγκεφάλων δύο ανθρώπων. Έρχεται λίγους μήνες μετά την ανακοίνωση ερευνητών του Χάρβαρντ για τη σύνδεση ανάμεσα στους εγκεφάλους ενός ανθρώπου και ενός ζώου. Το πρώτο επιτυχές πείραμα σύνδεσης εγκεφάλων είχε πραγματοποιηθεί νωρίτερα σε αρουραίους και παρουσιάστηκε τον περασμένο Φεβρουάριο. Απώτερος στόχος των πειραμάτων «είναι να μεταφέρουμε τις γνώσεις ενός εγκεφάλου απευθείας σε έναν άλλο εγκέφαλο» λέει τώρα ο Δρ Στόκο.
Πως έγινε η σύνδεση εγκεφάλων

Η τελευταία έρευνα, πάντως, αφορά τη μετάδοση πολύ απλούστερων σημάτων. Ο ερευνητής Ράγιες Ράο, συνεργάτης του Στόκο, καθόταν στο εργαστήριό του φορώντας ένα καπέλο ήλεκτρο εγκεφαλογράφου, το οποίο καταγράφει την ηλεκτρική δραστηριότητα σε συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου. Τα σήματα του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος μεταδίδοντας μέσω Skype στο εργαστήριο του Δρ Στόκο, στην άλλη άκρη της πανεπιστημιούπολης. Ο Στόκο δεν έβλεπε και δεν άκουγε τον συνάδελφό του, είχε όμως τοποθετημένη στο κεφάλι του μια συσκευή «μαγνητικής διακρανιακής διέγερσης» ή TMS.

Η συσκευή αυτή ήταν τοποθετημένη πάνω από τον κινητικό φλοιό του Στόκο, την περιοχή του εγκεφάλου που συντονίζει τις κινήσεις των άκρων. Όταν ο Ράο παρακολουθούσε ένα βιντεοπαιχνίδι και φανταζόταν ότι κουνάει τον δείκτη του χεριού του για να πατήσει ένα κουμπί στο πληκτρολόγιο. Τα σήματα μεταδίδονταν στον εγκέφαλο του Στόκο και τον ανάγκαζαν να κουνάει κι αυτός τον δείκτη του σαν να πατούσε ένα κουμπί. Ο ίδιος περιγράφει τις ακούσιες κινήσεις του σαν «νευρικό τικ».

«Ήταν ταυτόχρονα συναρπαστικό και απόκοσμο να βλέπω μια φανταστική κίνησή μου να μεταφράζεται σε μια πραγματική κίνηση από έναν διαφορετικό εγκέφαλο» σχολιάζει ο Ράο. «Ήταν βασικά ένας μονόδρομος για τη ροή της πληροφορία από τον εγκέφαλό μου στον δικό του. Το επόμενο βήμα θα είναι να έχουμε μια περισσότερο ισότιμη επικοινωνία ανάμεσα στους δύο εγκεφάλους» λέει ο ερευνητής. Η δυνατότητα μετάδοσης γνώσεων, πάντως, φαίνεται να απέχει πολύ ακόμα.


Πηγή: Εφημερίδα «τύπος Θεσσαλονίκης»

 

ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΙΑΝΟΜΗΣ ΕΤΟΙΜΟΥ ΜΑΓΕΙΡΕΜΕΝΟΥ ΦΑΓΗΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΠΟΡΟΥΣ Ο ΔΗΜΟΣ ΙΛΙΟΥ

Το Πρόγραμμα διανομής μαγειρεμένου, έτοιμου φαγητού συνεχίζει ο Δήμος Ιλίου εξασφαλίζοντας ένα αξιοπρεπές καθημερινό γεύμα σε άπορες οικογένειες που κατοικούν στην πόλη.
Πέραν των εκατοντάδων οικογενειών που ενισχύονται κάθε μήνα με τα βασικά είδη διατροφής από το Κοινωνικό Παντοπωλείο του Δήμου Ιλίου, υπάρχουν άνθρωποι που δε μπορούν να αυτοεξυπηρετηθούν και να μαγειρέψουν, οπότε σ’αυτούς πηγαίνει έτοιμο φαγητό καθημερινά κατ’ οίκον το προσωπικό του προγράμματος «Βοήθεια Στο Σπίτι».
Επίσης, δικαιούχοι των συσσιτίων είναι και οικογένειες με κομμένο το ηλεκτρικό ρεύμα, αφού παρά τις συνεχείς πιέσεις παραμένει χωρίς απάντηση η κοινωνική πρόταση του Δημοτικού Συμβουλίου προς τη ΔΕΗ να πληρώνει ο Δήμος το ελάχιστο απαιτούμενο ρεύμα για την εγγυημένη αξιοπρεπή διαβίωση των απόρων με τη χρήση έξυπνων μετρητών.

O Δήμαρχος Ιλίου κ. Νίκος Ζενέτος μας εξηγεί: «Το πρόγραμμα χρηματοδοτείται από ιδίους πόρους του Δήμου Ιλίου και σήμερα που μιλάμε διανέμουμε περίπου 80 μερίδες καθημερινά. Πρόκειται για πλήρη γεύματα με σαλάτα, κύριο πιάτο, ψωμί και φρούτο ή γλυκό καθημερινά, ενώ συμπληρωματικά δίνεται και κάτι για το βράδυ. Οι υγειονομικές προδιαγραφές πληρούνται και επανελέγχονται συνεχώς. Και το σημαντικότερο είναι ότι έχει προβλεφθεί πλήρες γεύμα και για το Σαββατοκύριακο, εξασφαλίζοντας στους δικαιούχους το αυτονόητο, σίτιση για επτά ημέρες την εβδομάδα.

Το εβδομαδιαίο εδεσματολόγιο προκύπτει από τη συνεργασία της Κοινωνικής Υπηρεσίας του Δήμου Ιλίου με διατροφολόγο και περιλαμβάνει ζυμαρικά, όσπρια, ψάρι και 2-3 φορές την εβδομάδα κρέας (ιδιαίτερη μέριμνα λαμβάνεται για τις οικογένειες με ανήλικα τέκνα), ενώ με τα λαδερά φαγητά της εβδομάδας προβλέπεται διπλή μερίδα ψωμί και τυρί”.

Το επισιτιστικό πρόγραμμα του Δήμου έρχεται να συμπληρώσει τις αυξημένες ανάγκες που ικανοποιούν με κοινωνικό σθένος ήδη οι ιεροί ναοί τις περιοχής δύο εκ των οποίων διανέμουν επίσης έτοιμο φαγητό σε περίπου εκατό δικαιούχους κατοίκους του Δήμου.

Αξιέπαινη είναι επίσης η απόφαση της εκπαιδευτικής και μαθητικής κοινότητας του Μουσικού Σχολείου Ιλίου αλλά και των δέκα Δημοτικών Βρεφονηπιακών Σταθμών, οι οποίοι διαθέτουν καθημερινά τις μερίδες που περισσεύουν από τη σίτιση των μαθητών στην Κοινωνική Υπηρεσία του Δήμου Ιλίου υπέρ των συμπολιτών τους που αντιμετωπίζουν προβλήματα διαβίωσης.
Παράλληλα, ο Δήμος Ιλίου στηρίζει με συχνές δωρεές σε τρόφιμα τα επισιτιστικά προγράμματα όλων των Ιερών Ναών της περιοχής, βοηθώντας έτσι ουσιαστικά εκατοντάδες ακόμη συμπολίτες μας με προβλήματα καθημερινής διαβίωσης.
 

Τρίτη 3 Σεπτεμβρίου 2013

ΣΟΦΙΑ ΡΟΜΠΟΛΗ - Η ΞΥΠΟΛΗΤΗ ΔΙΕΡΜΗΝΕΑΣ


Σοφία Ρομπόλη: Η ξυπόλητη διερμηνέας

Μια διερμηνέας νοηματικής γλώσσας είναι, λέει, μια γέφυρα για το «σιωπηλό βασίλειο» των κωφών. Ή μάλλον όχι και τόσο «σιωπηλό». Η Σοφία Ρομπόλη ξέρει καλά πως η σιωπή είναι γεμάτη λέξεις - γι΄ αυτούς τουλάχιστον, που θέλουν να τις ακούσουν.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΛΛΙΑ ΚΑΣΤΑΝΗ
Κάθε απόγευμα, όταν πλησίαζει 6.00, στο πλατό των ειδήσεων του Alpha η Σοφία ακολουθεί το δικό της μικρό τελετουργικό: Βγάζει τα βραχιόλια, τα δαχτυλίδια, το ρολόι της, καθετί που θα μπορούσε να αποσπάσει στιγμιαία την προσοχή του ματιού από τα χέρια της. Κάθε απόγευμα, η Σοφία «εκφωνεί» το δελτίο ειδήσεων στη νοηματική, για περίπου 25.000 - 30.000 κωφούς Έλληνες τηλεθεατές. Τα νευρικά μακριά γυμνασμένα της δάχτυλα είναι η λαλιά της. Το πινέλο μάλλον, με το οποίο «ζωγραφίζει» λέξεις σε έναν αόρατο καμβά - το στόμα, η έκφραση, το σώμα της, όλα, παίρνουν μέρος στην ίδια ζωγραφιά. Στο τέλος βγάζει και τα παπούτσια της. Αυτά, πάλι, γιατί;
Σηκώνει γελώντας τους ώμους, με μια μικρή αμηχανία: «Όταν είμαι στο στούντιο, θέλω να στηρίζομαι καλά και να νιώθω ελεύθερη. Μου αρέσει τα πόδια μου να πατάνε στη γη...».

Η Σοφία δουλεύει ως διερμηνέας νοηματικής γλώσσας τα τελευταία δεκαεπτά χρόνια. Κάθε μέρα, μιλάει με σιωπές σε χιλιάδες ανθρώπους. Αλλά, από κοντά, αποδεικνύεται λαλίστατη. «Τι κάνει ένας διερμηνέας νοηματικής; Τα πάντα, από γεννήσεις μέχρι κηδείες. Το δελτίο στη νοηματική είναι ένα πολύ μικρό μέρος αυτής της δουλειάς. Η πραγματική μας δουλειά δεν είναι το γυαλί, αλλά ο δρόμος: τα σπίτια, τα ιατρεία, τα νοσοκομεία, τα αστυνομικά τμήματα, τα δικαστήρια, οι φυλακές, το Αλλοδαπών. Νύχτες, πρωινά, μεσημέρια, βράδια...».

Τι θα πει στη δική της δουλειά «κάνω μια γέννηση;». «Θα πει πως όταν μια κωφή γυναίκα μείνει έγκυος και πάει στο γυναικολόγο της ή στο θάλαμο τοκετού για να γεννήσει ή, αργότερα, όταν θα πάει το παιδί της στον παιδίατρο, ο διερμηνέας πρέπει να είναι παρών. Είναι η γέφυρα ανάμεσα
στους δύο κόσμους: τον κόσμο των κωφών και τον κόσμο των ακουόντων. Είσαι ο πρώτος που μαθαίνεις πως θα γεννηθεί ένα παιδί -εσύ το λες στη μητέρα και στον πατέρα- και είσαι ο πρώτος που το βλέπει όταν έρχεται στον κόσμο».

Αυτό ακούγεται γλυκό. Και μάλλον συγκινητικό - ή μήπως όχι; «Στην πραγματικότητα είναι σχετικά πολύπλοκο. Πρέπει να είσαι εκπαιδευμένος - αν κάτι πάει στραβά, πρέπει να είσαι πάρα πολύ ψύχραιμος και ταυτόχρονα πολύ ευδιάθετος για χάρη της μητέρας. Να μπορείς να της λύσεις τις απορίες, να τη βοηθήσεις να κατανοήσει τι πρέπει να κάνει, να είσαι τρυφερός ή τρυφερή μαζί της την ώρα που συμβαίνει αυτό το θαύμα στη ζωή της. Και ταυτόχρονα να κρατάς την απόσταση που επιβάλλεται να έχεις, ως διερμηνέας της».

Στην πραγματικότητα, επίσης, τα όρια μεταξύ φίλου/συμπαραστάτη και διερμηνέα είναι εξαιρετικά δυσδιάκριτα. «Όταν κάνεις μια διερμηνεία τόσο σοβαρή, που για να γίνει πρέπει να σου εμπιστευτεί ο άλλος πολύ προσωπικά, δικά του πράγματα» αυτό δεν γίνεται με το “καλημέρα σας”. Πρέπει να έχεις χτίσει μαζί με τον “πελάτη” σου μια σχέση εμπιστοσύνης. Γενικά, όμως, μπαίνεις και βγαίνεις από τον ένα ρόλο στον άλλο. Μπορεί στη διάρκεια ενός ραντεβού ή ενός περιστατικού να μπεις βαθιά σε μια ιστορία, μετά όμως να πρέπει να ξαναβγείς απ΄ αυτήν και να μείνεις ουδέτερος. Η ουδετερότητα και η εχεμύθεια είναι οι δύο βασικοί κανόνες του Κώδικα Ηθικής των διερμηνέων της νοηματικής».

Στο βιογραφικό της γράφει πως σπούδασε Ψυχολογία. Στη διάρκεια της πρακτικής της, στο Δρομοκαΐτειο, συνάντησε κάποιον κωφό, ο οποίος δεν είχε ιστορικό ψυχικής ασθένειας. «Σκέφτηκα να μάθω τη νοηματική για να μπορώ να συνεννοούμαι στοιχειωδώς μαζί του, νομίζοντας πως λίγοι μήνες θα μου ήταν αρκετοί. Λάθος. Οι σπουδές της νοηματικής διαρκούν τέσσερα χρόνια μέχρι να πάρεις δίπλωμα επάρκειας γλώσσας και μετά άλλα δύο με τρία χρόνια για να μάθεις τη διερμηνεία. Ξέρεις, η νοηματική είναι ζωντανή και εξελισσόμενη γλώσσα. Έχει δικό της συντακτικό, δική της γραμματική, δικό της -πολύ πλούσιο- λεξιλόγιο που αλλάζει διαρκώς».
Και προφανώς, αν κρίνουμε απ’ αυτά που βλέπουμε, στο πλούσιο λεξιλόγιο των κωφών ο πρωθυπουργός της χώρας είναι γνωστός με το παρατσούκλι «ο γυαλάκιας». Γελάει. «Για όλα τα δημόσια πρόσωπα υπάρχει κάποιο νοηματικό σημείο που βγαίνει από κάποιο χαρακτηριστικό τους και το οποίο “γεννιέται” από την ίδια την κοινότητα των κωφών. Ο Αντώνης Σαμαράς, ας πούμε, έχει, ναι, ένα νόημα από τα γυαλιά του, ο Βαγγέλης Βενιζέλος από το προγούλι του, ο Αλέξης Τσίπρας από το κοκοράκι στα μαλλιά του. Αν δεν υπάρχει κάτι τέτοιο, θα πρέπει να συλλαβίσεις το όνομα, κι αυτό είναι σχετικά δύσκολο, γιατί η εκφώνηση προχωράει γρήγορα. Πρέπει να είσαι ταχύς...».

Η ταχύτητα, πάντως, δεν είναι το μόνο τυπικό asset ενός καλού διερμηνέα. «Απαιτείται απέραντη υπομονή, πολύ μεγάλη ενέργεια, υγεία, καλή φυσική κατάσταση - έπειτα από δύο ώρες διερμηνείας, όρθια, πονάει η μέση σου, τα χέρια σου, ο αυχένας σου, τα πάντα. Πρέπει να ενημερώνεσαι διαρκώς και για τα πάντα, να διαβάζεις τα πάντα, μιας και στην ουσία καλύπτεις όλα τα ρεπορτάζ: Κάνεις πολιτικό, οικονομικό, πολιτιστικό» ακόμα και αθλητικό. Να σου πω ένα παράδειγμα. Ξαφνικά, ακούω μια μέρα τον αθλητικό συντάκτη, ο οποίος μιλούσε για τα ξένα πρωταθλήματα, να αναφέρεται σε κάτι ομάδες τούρκικες. Πανικός! Έπρεπε να μπω γρήγορα στο 5^6 να βρω φίλους ή να ρωτήσω ξένους συναδέλφους πώς λέγονται αυτές οι ομάδες. Γιατί, βλέπεις, έτσι «διαβάζεις» στη νοηματική. Μέσω επαφής με άλλους κωφούς...».

Η κατανόηση και η συναισθηματική νοημοσύνη είναι άλλα δύο -άτυπα μεν, αλλά ουσιαστικά- προσόντα. «Σε μια καλή διερμηνεία πρέπει να εκτιμήσεις την ηλικία του πελάτη σου, το background του, το γνωστικό του επίπεδο και το επίπεδο της γλώσσας του. Αλλιώς θα μιλήσω σε έναν ηλικιωμένο ή απαίδευτο άνθρωπο και αλλιώς σε ένα 17άρη ή σε ένα παιδί. Χρησιμοποιώ διαφορετική γλώσσα και γι΄ αυτό πρέπει να εκπαιδεύομαι καθημερινά και να μαθαίνω καινούριες έννοιες που εισάγονται στη γλώσσα, μέσω, π.χ., social media, twitter κ.λπ. Πόση ώρα αφιερώνω στη δουλειά μου; Ολόκληρο το 24ωρο - με διάλειμμα μιας ώρας το μεσημέρι, όταν πάω κολυμβητήριο, για τα χέρια μου και τον αυχένα μου. Δουλεύω όλο το χρόνο, χωρίς ρεπό ούτε τα Σαββατοκύριακα, από το Σεπτέμβριο μέχρι το τέλος Ιουλίου. Τον Αύγουστο τον κρατάω για τα ταξίδια μου. Θέλω να φεύγω σε περίεργες εξωτικές χώρες, να παίρνω καινούρια ερεθίσματα, να ανοίγει το μυαλό μου. Το περιμένω πώς και πώς...».

Παραδέχεται πως η δουλειά της μπορεί να γίνει «ρουφήχτρα». Μια σκοτεινή μαύρη τρύπα που «σε καταναλώνει ψυχολογικά». «Αυτή η καθημερινή επαφή με τους ανθρώπους είναι σαρωτική και οι σχέσεις που αναπτύσσονται μπορεί να είναι βαθιές, ουσιαστικές. Έχω κάνει την τελευταία διερμηνεία σε έναν πολύ στενό μου φίλο που πέθανε. Ήταν τότε 40 χρόνων και ήμουν διερμηνέας του τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια της ζωής του. Ήμασταν μαζί σχεδόν καθημερινά. Χρειάστηκε να διερμηνεύσω στη μητέρα του και στη γυναίκα του όταν μπήκε στο νοσοκομείο. Διερμήνευσα όταν ο γιατρός διέγνωσε ότι κατέληξε. Διερμήνευσα και στην κηδεία του, προσπαθώντας να είμαι ψύχραιμη και ουδέτερη. Ήταν μία από τις πιο σκληρές στιγμές της ζωής μου».

Στ΄ αλήθεια, όμως, πώς μιλάς σε έναν κωφό για την αρρώστια; «Το λες. Οφείλεις να το πεις. Το τι θα κάνω εγώ μετά με το συναίσθημά μου -αν θα κάνω τρία χιλιόμετρα στο κολυμβητήριο ή θα πάρω το αυτοκίνητό μου και θα φτάσω τρέχοντας μέχρι το Σούνιο ή θα κάτσω σε μια γωνιά και θα κλαίω είναι δικό μου θέμα. Εκείνη τη στιγμή, ο άλλος που είναι απέναντι μου δικαιούται να ακούσει ακριβώς ό,τι θα άκουγα κι εγώ...».

Άλλη μια διέξοδος είναι η ενασχόλησή της με το Θέατρο Κωφών. Διέξοδος, αποστολή, προορισμός. Εκείνη το λέει «γέφυρα». «Τι είναι το Θέατρο Κωφών; Ένας χώρος όπου ένας κωφός κι ένας ακούων μπορούν να παρακολουθήσουν ισότιμα μια παράσταση, η οποία εκτυλίσσεται στη νοηματική, αλλά παράλληλα ακούγονται και οι φωνές των ηθοποιών -εγώ κάνω το «ατακάρισμα» των φωνών πάνω στους ηθοποιούς που νοηματίζουν». Για να γίνει αυτό, είναι παρούσα καθημερινά σε όλες τις πρόβες των «παιδιών της». Για να τους διερμηνεύσει τις οδηγίες του σκηνοθέτη, να κάνουν μαζί τη μεταφορά του κειμένου στη νοηματική, να «μιλήσουν» για το έργο, το ιστορικό του πλαίσιο, τους ρόλους, τη δυναμική τους κ.λπ. Ατέλειωτες ώρες, μήνες ολόκληροι δουλειάς, που καταλήγουν σε μια παράσταση. Τότε, ομολογεί, νιώθει «τεράστια χαρά».

Της έχει δώσει πολλές χαρές η δουλειά της; «Πάρα πολλές. Έχω ξεγεννήσει εννιά παιδιά. Έχω διερμηνεύσει την τελετή έναρξης και την τελετή λήξης των Παραολυμπιακών Αγώνων. Έχω κάνει το πρώτο δελτίο στα ελληνικά ιδιωτικά κανάλια και το πρώτο δελτίο κωφών στο Internet, εδώ, στον Alpha».

Πηγή: «People»

ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΗΚΑΝ ΟΙ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΤΙΚΕΣ ΠΕΡΙΟΔΟΙ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗΣ ΙΛΙΟΥ ΑΧΑΡΝΩΝ ΚΑΙ ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΕΩΣ


Με συγκίνηση και χωρίς καμία διάθεση για αποχώρηση έκλεισε την Παρασκευή 23 Αυγούστου 2013 η 3η Κατασκηνωτική Περίοδος αρένων της Ιεράς Μητροπόλεως Ιλίου Αχαρνών και Πετρουπόλεως.

Αυτό το Καλοκαίρι συνολικά περίπου 200 παιδιά φιλοξενήθηκαν στις κατασκηνωτικές περιόδους της Ιεράς Μητροπόλεως Ιλίου Αχαρνών και Πετρουπόλεως, στο χώρο των ιδιόκτητων πλέον κατασκηνώσεων της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, ο οποίος παραχωρήθηκε γι’αυτόν τον σκοπό.



Τα παιδιά κάθε περιόδου –μια εβδομάδα η κάθε μια-, επιδίδονταν σε ομαδικές δραστηριότητες και αθλήματα, παιχνίδια, χορούς, διαγωνισμούς δεξιοτήτων, καθώς και άλλες δραστηριότητες δημιουργικής απασχόλησης και ψυχαγωγίας, σ’ ένα πολύ καλά οργανωμένο και φυλασσόμενο μέρα και νύχτα περιβάλλον!

Η 3η κατασκηνωτική περίοδος τιτλοφορούνταν «Άγγελοι Στη Γη» και σκοπό είχε μέσα από τα βιώματα μιας εβδομάδας να προωθήσει το μήνυμα του Χριστού μας για αγάπη σε όλο τον κόσμο με ανιδιοτέλεια και αλληλεγγύη.



Βέβαια τίποτε από όλα αυτά δεν θα είχε επιτευχθεί και δεκάδες παιδιά λόγω της οικονομικής κρίσης δε θα γεύονταν φέτος τη χαρά των διακοπών, εάν δεν υπήρχε ο εμψυχωτής και θεόπνευστος μαέστρος αυτού του θεάρεστου κοινωφελούς έργου, Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Ιλίου Αχαρνών και Πετρουπόλεως κ. Αθηναγόρας!



Τον κ. Αθηναγόρα ευχαρίστησαν από καρδιάς κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης γονείς και παιδιά, ενώ εκείνος με τη σειρά του εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του στο επιτελείο των ιερέων, των εθελοντών, ομαδαρχών και λοιπών στελεχών που βοήθησαν από την πρώτη στιγμή στο οργανωτικό κομμάτι της Κατασκήνωσης και χωρίς αυτούς δε θα μπορούσε ούτε μια στιγμή να λειτουργήσει το πρόγραμμα.

Ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης κ. Αθηναγόρας, εξέφρασε επίσης τη συγκίνηση του για το ότι μετά από 187 έτη ύπαρξης της, η Αρχιεπισκοπή Αθηνών κατάφερε να έχει ιδιόκτητες κατασκηνώσεις, ώστε το σχετικό κοινωνικό της έργο να εξελίσσεται πλέον ανεμπόδιστα σε αυτόν τον τομέα.
 
 
 
Στην τελετή λήξης της κατασκηνωτικής περιόδου παραβρέθηκαν μεταξύ άλλων ο Αντιδήμαρχος Κοινωνικής Πολιτικής του Δήμου Ιλίου κ. Βαγγέλης αυγουλάς και ο Αντιδήμαρχος Αυλώνως κ. Ανδρέας Λέκκας.

Πιο συγκεκριμένα, οι κατασκηνωτικές περίοδοι ήταν οργανωμένες ως εξής:

Α: 1η ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ (8 ημέρες) 3/8/2013 – 10/8/2013 Για κορίτσια που τελείωσαν Α΄ Γυμνασίου μέχρι Γ΄ Λυκείου
Β: 2η ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ (8 ημέρες) 10/8/2013 – 17/8/2013 Για κορίτσια που τελείωσαν Γ΄ Δημοτικού μέχρι Α΄ Γυμνασίου
Γ: 3η ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ (8 ημέρες) 17/8/2013 – 24/8/2013 Για αγόρια που τελείωσαν Α΄ Γυμνασίου μέχρι Γ΄ Λυκείου
Δ: 4η ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ (8 ημέρες) 24/8/2013 – 31/8/2013 Για αγόρια που τελείωσαν Γ΄ Δημοτικού μέχρι Α΄ Γυμνασίου

 

Δευτέρα 2 Σεπτεμβρίου 2013

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ - "ΛΕΜΕ ΟΧΙ ΣΤΟ ΦΟΒΟ ΤΗΣ ΑΣΘΕΝΕΙΑΣ"

Σύλλογος Ατόμων με Σκλήρυνση Κατά Πλάκας Αθήνας: Λέμε όχι στο φόβο της ασθένειας
Πολλά είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα άτομα με σκλήρυνση κατά πλάκας τόσο τους καλοκαιρινούς μήνες όσο και στην καθημερινότητά τους. Η ελλείψεις στις δομές και τις εγκαταστάσεις, δυσκολεύουν τους ανθρώπους με σκλήρυνση κατά πλάκας ακόμα στις διακοπές τους.
Συνέντευξη στην Μάριον Κοντογιάννη

Καλοκαίρι. Διακοπές. Ήλιος…. Θάλασσα.. Αν για τους περισσότερους όλα αυτά είναι αυτονόητα, για κάποιους τα πράγματα δεν είναι και τόσο απλά…

Σε μια χειμαρρώδη συζήτηση η κα Βάσω Μαράκα, Πρόεδρος του Συλλόγου Ατόμων με Σκλήρυνση Κατά Πλάκας Αθήνας μιλάει για την καθημερινότητα που αντιμετωπίζουν οι ασθενείς ξεκινώντας από τα πιο επίκαιρα, στη θάλασσα για μπάνιο:

"Υπάρχει μία παραλία στο ΠΙΚΠΑ Βούλας οργανωμένη για να έχουν πρόσβαση οι ασθενείς στη θάλασσα με την ύπαρξη ειδικού μηχανήματος (γερανού) και ράμπας. Μου έχουν πει και για άλλη μία στη Ραφήνα όμως δεν την έχω επισκεφτεί… Για εμάς, τους ασθενείς με ΣΚΠ η γυμναστική μας κάνει γενικά καλό, η κίνηση στο νερό,… η γυμναστική δηλαδή στο νερό είναι ίσως η πιο ωφέλιμη άσκηση για την υγεία μας.
Σε όλη την Αττική γνωρίζουμε να υπάρχουν μόνο δύο παραλίες, όπου μπορούν άτομα όχι μόνο με σκλήρυνση κατά πλάκας αλλά γενικότερα με σοβαρή κινητική αναπηρία, να έχουν εύκολη και δωρεάν πρόσβαση στη θάλασσα. Για να πάω για μπάνιο στη θάλασσα, είμαι υποχρεωμένη να οδηγήσω περίπου τρία τέταρτα για να πάω και το ίδιο για να γυρίσω. Όταν επιστρέφω είμαι πλέον εξουθενωμένη. … Στο εξοχικό μας που πήγαμε πέρυσι το καλοκαίρι η παραλία δεν είναι προσβάσιμη και έκανε την είσοδο και την έξοδο από τη θάλασσα ιδιαίτερα δυσχερή…."

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει και το κομμάτι των διακοπών

Πόσο εύκολο είναι για τους ασθενείς με κινητικά προβλήματα να έχουν πρόσβαση στις πανέμορφες παραλίες της περιοχής; Και μάλιστα στην περίοδο που η τουριστική κίνηση είναι στο απώγειό της : «Για να κολυμπήσω πρέπει να πάμε στην Ερατινή, περίπου καμία ώρα οδήγηση από την Ιτέα που υπάρχει καλύτερη πρόσβαση στη θάλασσα, επειδή υπάρχει κάποια καφετέρια που έχει ξύλινη ράμπα. Και φέτος θεωρώ ότι θα γίνει το ίδιο με πέρυσι… αλλιώς δεν βλέπω να κάνω κανένα μπάνιο... Η Ιτέα ανήκει στο Δήμο Δελφών μία περιοχή που είναι πόλος έλξης πολλών τουριστών κάθε χρόνο. Χωρίς προσβάσεις και ράμπες , χωρίς όμως εύκολη πρόσβαση για τα άτομα με κινητική αναπηρία …πάλι ρεζίλι θα γίνουμε…"

Υπάρχουν όμως και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι με κινητικά προβλήματα στην καθημερινότητά τους. Η κα Μαράκα αναφέρει χαρακτηριστικά : "Υπάρχουν κι άλλα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας. Πριν από λίγες ημέρες επισκέφτηκα το γιατρό μου και δεν μπορούσα να ανέβω το σκαλοπάτι του πεζοδρομίου. Υπάρχει ράμπα που έχει φτιαχτεί για μας, αλλά ήταν παρκαρισμένο ένα αυτοκίνητο κάνοντας την πρόσβασή μου αδύνατη. Κάποιοι άνθρωποι, από μια διπλανή καφετέρια, ήρθαν και με βοήθησαν για να ανέβω. Όταν βγήκα από το γιατρό ήταν ξανά ένα άλλο παρκαρισμένο αυτοκίνητο στην ίδια θέση..."

Μεγάλη σημασία όμως έχει και η ενημέρωση του ευρύτερου κοινωνικού συνόλου για τη εξέλιξη της νόσου. Το μεγάλο βάρος πέφτει στα ΜΜΕ, και τον τρόπο που προβάλλεται η εξέλιξη της νόσου στους ασθενείς με ΣΚΠ. Η κα Μαράκα επισημαίνει πως : "Εμείς, δεν θέλουμε να περνάει στον κόσμο η ιδέα πως, όποιος έχει σκλήρυνση κατά πλάκας, θα φτάσει αναγκαστικά στις πιο βαριές μορφές της ασθένειας. Οι ασθενείς που καταλήγουν στο αμαξείδιο ή στο κρεβάτι, αποτελούν ένα ελάχιστο ποσοστό, σχεδόν ούτε το 2% ενώ τις περισσότερες φορές είναι μακροχρόνια ασθενείς που διαγνώστηκαν πριν την πρόοδο της ιατρικής επιστήμης και των θεραπευτικών αγωγών. Είναι πολύ μεγάλη η ευθύνη των μέσων μαζικής ενημέρωσης στο τι παρουσιάζεται στο ευρύ κοινό.

Τελευταία είδαμε στην τηλεόραση δημοσιογράφο να αναφέρει ότι “…. η ΣΚΠ είναι μια ασχήμια και ότι οι πάσχοντες παραλύουν μέρα με την ημέρα…”. Άλλη τηλεοπτική εκπομπή εστίασε στην κατάσταση της υγείας μίας πλέον επιβαρυμένης ασθενούς της οποίας εικόνα δεν αντιπροσωπεύει τη γενικότερη κατάσταση των πασχόντων. Ζητάμε από τους δημοσιογράφους που καλύπτουν τα ιατρικά θέματα πριν βγει μια εκπομπή στον αέρα να έχουν μία επαφή με το σύλλογο ώστε να τους παρέχουμε όποια πληροφορία χρειάζονται τόσο για την ασθένεια αλλά και για τις δράσεις και το έργο του Συλλόγου.

Φανταστείτε τα νέα παιδιά, τους νεοδιαγνωσθέντες να βλέπουν να προβάλλονται βαριά περιστατικά και να ενημερώνονται με ανακρίβειες… Πιθανό να τους ενισχύεται ο φόβος ότι θα βρεθούν σε παρόμοια κατάσταση ….ενώ αυτό δεν είναι αλήθεια…»

Για ποιο λόγο οι ασθενείς πρέπει ν΄ απευθύνονται στο Σύλλογο Ατόμων με Σκλήρυνση κατά Πλάκας Αθήνας;

"Καλούμε τους ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας να έρθουν στο Σύλλογο γιατί θα βρουν ανθρώπους που τους καταλαβαίνουν και θα νοιώσουν οικεία και άνετα. Ο ΣΑμΣΚΠ διοργανώνει ενημερωτικές ημερίδες, οργανώνονται ομάδες ψυχοκοινωνική υποστήριξης για τα μέλη και τις οικογένειές τους. Υπάρχει μια παρέα για νεότερα ηλικιακά μέλη που συναντιούνται, βγαίνουν έξω και περνούν όμορφα. Δεν θέλουμε να μας λυπούνται γιατί βάζουμε μόνοι τον πήχη ψηλά και προσπαθούμε να τον ξεπεράσουμε ζώντας κανονικά τη ζωή μας. Πριν λίγο καιρό ο Δήμαρχος Αθηναίων κ. Καμίνης βράβευσε το Σύλλογό για την εθελοντική δράση του η οποία θέλω να τονίσω ότι πραγματοποιείται από τους ίδιους τους ασθενείς - εθελοντές και για αυτό δεχτήκαμε πολλά συγχαρητήρια."

Η Πολιτεία τι μπορεί να προσφέρει άμεσα για να τους διευκολύνει;

Από τη Πολιτεία ζητάμε να βοηθήσει στην πρόσβασιμότητα… Οι ράμπες οι οποίες φτιάχνονται από τους Δήμους να είναι σωστά κατασκευασμένες για να κινούμαστε στην πόλη ανεξάρτητοι και αυτόνομοι όπως όλοι. Το ίδιο ισχύει και για τις παραλίες. Γνωρίζω περιστατικό από δήμο της χώρας που ήθελαν να φτιάξουν ράμπα στρωμένη με πλακάκια … φαντάζεστε πόσο ολισθηρή τι θα γινόταν η ράμπα με το νερό της θάλασσας;;

Ποιο είναι αυτό που θέλουν ν΄ απευθύνουν δια στόματος της Προέδρου του Συλλόγου Ατόμων με Σκλήρυνση κατά Πλάκας Βάσως Μαράκα;

"Η ΣΚΠ μπορεί να μας εμποδίζει, να μας δυσκολεύει αλλά δεν μπορεί να σταματήσει τη ζωή. Η ΖΩΗ συνεχίζεται για όλους μας με την ελπίδα και την πίστη ότι το αύριο θα μας φέρει κάτι ακόμα καλύτερο. Ζήστε το σήμερα με χαμόγελο και διατηρήστε την ελπίδα σας."

Πηγή: http://www.iatronet.gr/

 

«ΣΚΟΤΩΣΑΜΕ ΤΟ ΘΕΟ ΚΑΙ ΟΡΦΑΝΕΨΑΜΕ»


«Σκοτώσαμε το θεό και ορφανέψαμε»

Ο πατήρ Φιλόθεος Φάρος αποτιμά με λόγο οξύ «Κ» τη σχέση μερίδας πιστών με το Θείο και το ρόλο της Εκκλησίας.
 
Του Νίκου Παπαχρήστου
 
«Ο Θεός είναι νεκρός. Τον έχουμε σκοτώσει και είμαστε ορφανοί.» Με τα λόγια αυτά που καταρχήν ξαφνιάζουν, σοκάρους, ο 78χρονος ιερέας π. Φιλόθεος Φάρος αποτιμά τη σημερινή σχέση μεγάλης μερίδας πιστών με το Θείο, μια σχέση «καταναλωτική» την οποία όπως υποστηρίζει ενισχύουν με τη στάση ζωής τους πολλοί κληρικοί. Με λόγο τολμηρό, ενίοτε καυστικό αλλά και αυτοκριτικό ο π. Φιλόθεος είναι ο πρώτος ιερέας που δε διστάζει να χαρακτηρίσει σωστή την απόφαση για το «σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης» αφού η Πολιτεία απευθύνεται σε πολίτες και όχι σε πιστούς.
Χαρακτηρίζει «φαρισαίους» και «υποκριτές» ιεράρχες και κληρικούς που έσπευσαν να μιλήσουν για «πορνεία» και «κουσούρια», υποστηρίζοντας ότι όσοι εμφανίζονται αυστηροί, στην πραγματικότητα αναζητούν «άλλοθι» για να αποπροσανατολίσουν από δικές τους «αμαρτωλές» πράξεις. Αυτούς μάλιστα θεωρεί υπεύθυνους για το γεγονός ότι πολλοί νέοι άνθρωποι καταλήγουν σε ψυχίατρους, φορτωμένοι ενοχικά σύνδρομα. «Μακάρι να ενδιαφερόντουσαν για την ελληνική οικογένεια, αλλά αδιαφορούν πλήρως», επισημαίνει. Όσο για εκείνους που βλέπουν μια νέα επίθεση κατά της Εκκλησίας, απαντά με νόημα: «Η Εκκλησία του Χριστού δεν κινδυνεύει από εξωτερικούς εχθρούς». Οι θέσεις του πατρός Φιλόθεου Φάρου, όπως τις αναπτύσσει σήμερα στην «Κ», που θίγουν και το πλαίσιο σχέσεων Πολιτείας - Εκκλησίας, σίγουρα θα αποτελέσουν αφορμή διαλόγου, αφού πολλοί θα συμφωνήσουν, πολλοί θα διαφωνίσουν, άλλοι θα συνυπογράψουν, άλλοι θα θυμώσουν...
 
«Η Πολιτεία ορθώς πράττει και προωθεί το Σύμφωνο. Το ερώτημα όμως είναι αν η Ελλάδα είναι μια κοινοβουλευτική δημοκρατία ή μια θεοκρατία τύπου «Χομεϊνί». Φαίνεται πως σε ένα πολύ μεγάλο ποσοσστπό η Ελλάδα είναι θεοκρατία. Είναι χαρακτηριστικό πως υποψήφιοι βουλευτές, δήμαρχοι και άλλοι πολιτευόμενοι πριν ξεκινήσουν την προεκλογική τους εκστρατεία πρέπει να περάσουν να φιλήσουν το χέρι του Δεσπότη. Και θα φροντίσουν οι κάμερες να το απαθανατίσουν αυτό, για να τους δουν οι ψηφοφόροι τους γιατί αλλιώς δεν έχουν ελπίδες...» λέει ο π. Φιλόθεος Φάρος.
 
Χωρίς περιστροφές δηλώνει στην «Κ» αντίθετος με το πνεύμα της πρόσφατης αυστηρής απόφασης της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου που χαρακτήριζε «πορνεία» κάθε συζυγική σχέση εκτός του ορθοδόξου γάμου. «Δείχνει την ουσιαστική απομάκρυνση από το πνεύμα του Ευαγγελίου. Κατά τη γνώμη μου διαστρέφεται το πνεύμα της διδασκαλίας του Ιησού Χριστού. Οι κανόνες, σύμφωνα με την Πενθέκτη Οικουμενική Σύνοδο, είναι φλαρμακα και παιδαγωγικά μέτρα που χρησιμοποιούνται κατά την κρίση του πνευματικού. Δεν είναι νόμοι. Ο Χριστός άλλωστε ήρθε για να αλλάξει το καθεστώς της ιουδαϊκής παράδοσης και ιδιαίτερα της φαρισαϊκής. Και ζητάει την επιδίωξη της εσωτερικής αναπτύξεως. Όχι την αντιμετώπιση του κακού με μια νομική και αστυνομική αντίληψη. Όμως μέσα στη ζωή της Εκκλησίας, το ιουδαϊκό, φαρισαϊκό πνεύμα έχει εισχωρήσει από πολύ νωρίς» σημειώνει και προσθέτει: «Ο Χριστός λέει ότι πορνεία και άλλα κακά πράγματα έρχονται από την καρδιά του ανθρώπου. Δεν καταδικάζει κανέναν αμαρτωλό. Μόνο τον υποκριτή. Το πνεύμα του Χριστού δεν είναι νομικό, αλλά προσπαθεί να δείξει ποια είναι η ουσία της αμαρτίας. Δεν είναι μια εξωτερική συμπεριφορά. Για παράδειγμα, φόνος για τον Χριστό είναι η απόρριψη του άλλου. Συνεπώς στη διδασκαλία του δε χωράει η ''αυτοδικαίωση''. Κανείς δε μπορεί να λέει εγώ είμαι ενάρετος και να κατηγορεί κάποιον άλλο σαν αμαρτωλό»...
 
«Υποκριτές και Φαρισαίοι»
 
Πολλοί μητροπολίτες αφήνουν να εννοηθεί πως θα πρέπει να επιβληθούν πνευματικές κυρώσεις σε βάρος όσων προχωρήσουν στη σύναψη «Συμφώνου Συμβίωσης». Τι λέει για αυτό ο πατέρας Φιλόθεος;
«Ο Χριστός ήταν σαφής όταν είπε πως δεν ήρθε να κρίνει αλλά να σώσει τον κόσμο. Μην κρίνετε ίνα μην κριθείτε. Αντιθέτως, καταδικάζει ξεκάθαρα συγκεκριμένες συμπεριφορές όπως την υποκρισία. Μιλώντας στους Φαρισαίους, οι οποίοι έκνανα όσα κάνουμε μείς οι κληρικοί σήμερα, στηλίτευσε το ενδιαφέρον τους για τα περίτεχνα κοσμήματα, τα περίλαμπρα άμφια, την επιδίωξή τους να κάθονται στις πρώτες θέσεις των δείπνων αλλά και την εκμετάλλευση φτωχών ανθρώπων. Ο Χριστός συνεχώς καταδικάζει την υποδούλωση στα υλικά αγαθά, τη χλιδή και την πολυτέλεια. Όλα αυτά αφορούν εμάς τους παπάδες. Ζούμε ζωή πριγκιπική, μετακινούμεθα με τις κράισλερ και τις μερσεντές, μας υπηρετεί ένα σωρό κόσμος, φορτωνόμαστε όλα αυτά τα χρυσά και έχουμε την απόλυτη εξουσία στην ψυχή των ανθρώπων. Είναι ανατριχιαστικά πράγματα αν σκεφτείτε ότι γίνονται στο όνομα του Χριστού που περπατούσε ξυπόλητος και δεν είχε που την κεφαλήν κλίναι. Ε λοιπόν, είμαστε ανακόλουθοι με όσα δίδαξε ο Χριστός. Και επόμένως, το λιγότερο που θα περίμενε κάποιος από εμάς είναι να μην πετάμε πέτρες στους άλλους. Οι δικές μας αμαρτίες είναι εκείνες που κυρίως καταδίκασε ο Ιησούς Χριστός. Πως να το κάνουμε. Δε μίλησε για τις προγαμιαίες σχέσεις, αλλά είπε ξεκάθαρα πως δε γίνεται να υπηρετεί κάποιος δύο Κυρίους, το Θεό και το Μαμωνά. Είπε επίσης πως όποιος έχει δύο χιτώνες να δίνει τον ένα».
 
«Εμείς οι παπάδες έχουμε πολλές νευρώσεις σχετικά με τον ερωτισμό. Και πολλά από αυτά που λέμε μπορεί να είναι συνέπεια των νευρώσεών μας», υποστηρίζει μιλώντας στην «Κ» ο π. Φιλόθεος. «Πιστεύω ότι οι αυστηρότεροι από εμάς τους κληρικούς στα θέματα της σεξουαλικής ηθικής, είναι είτε πιο νευρωτικοί σε σχέση με τον ερωτισμό ε4ίτε κρύβουν τα περισσότερα και θέλουν να έχουν ένα άλλοθι. Εμφανίζονται δηλαδή αυστηροί για να μην επιτρέψουν στον απλό άνθρωπο να σκεφτεί πως αυτοί μπορεί να έχουν μία έντονη προσωπική ζωή, σχετική με αυτό που εξίσου έντονα καταδικάζουν. Αναμφισβήτητα, πάντως, όταν κάποιος ελέγχει τον ανθρώπινο ερωτισμό έχει στα χέρια του αλυσοδεμένους ανθρώπους»                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                

Το χάσμα

Τη στιγμή που η Ιεραρχία υποστηρίζει πως το «Σύμφωνο» στρέφεται εναντίον του θεσμού της οικογένειας, ο π. Φιλόθεος κάνει λόγο για πλήρες χάσμα με την κοινωνία. «Ακούω κάποιουε μητροπολίτες να λένε ότι ενδιαφέρονται για την ελληνική οικογένεια. Μακάρι να ενδιαφέρονταν, αλλά αδιαφορούν πλήρως και είναι και ανίκανοι να κάνουν κάτι για να αντιμετωπίσουν την κρίση στην οικογένεια. Οι περισσότεροι δεσποτάδες και παπάδες είναι ποιμενικά ανύπαρκτοι και δεν έχουν σταθεί ποτέ στο πλευό ενός ανθρώπου που έχει ανάγκη. Όχι να του δώσουμε ρετσέτες, αλλά απλά να σταθούμε πλάι του. Γιατί πολλές φορές αυτό που χρειάζεται ο άνθρωπος που έχει μία δυσκολία δεν είναι να του δώσουμε μια λύση, αλλά να δει ότι νοιαζόμαστε γι' αυτόν.
 
Αυτή τη στιγμή η ελληνική οικογένεια βρίσκεται σε τρομερή κρίση. Σήμερα, ένα τεράστιο ποσοστό νέων είναι παροπλισμένοι με ψυχικές διαταραχές. Πολλές από τις οποίες οφείλονται σε κάποιους παπάδες που είναι λαύροι κατά των σαρκικών αμαρτημάτων. Εμείς οι παπάδες οδηγούμε τα παιδιά στους ψυχίατρους. Όταν ακούω ψυχίατρο παπά να λέει ότι έχει θεραπεύσει ομοφιλόφιλους ξέρω ότι έχει αποπειραθεί να τους κάνει ψυχολογική λοβοτομή. Και τους έχει παραδώσει σε τρομερά βασανιστήρια και ενοχικά σύνδρομα. Ο διεθνούς κύρους κατάλογος της ψυχοπαθολογίας που εκδίδει η Αμερικανική Ψυχιατρική Εταιρεία εδώ και 50 χρόνια δε θεωρεί την ομοφυλοφιλία αρρώστια. Υπάρχουν όμως Έλληνες παπάδες που τη θεωρούν αρρώστια. Και πιστεύω πως εκέινος που προσπαθεί να θεραπεύσει έναν ομοφυλόφιλο είναι ο ίδιος άρρωστος που χρησιμοποιεί ταλαίπωρους ανθρώπους για να δώσει τη δική του νευρωτική μάχη».
 
Με έντονη αυτοκριτική διάθεση, ο π. Φιλόθεος καταδικάζει την εξουσιαστική συμπεριφορά ορισμένων κληρικών. «Κοιτάξτε, εμείς οι κληρικοί στο μεγάλο μας ποσοστό εσωτερικά είμαστε τενεκέδες ξεγάνωτοι. Και προσπαθούμε να καλύψουμε την αίσθηση της εσωτερικής μας ανεπάρκειας. Γιατί πολλοί από εμάς, αν μας βγάλετε τα γένια και τα ράσα, δεν είμαστε τίποτα. Θα ήμασταν σκέτα μηδενικά. Όμως με αυτά τα συμπράγαλα που φοράμε αποκτάμε κύρος, μπορούμε να καθορίζουμε τις ζωές των άλλων, κρέμονται οι άλλοι από το στόμα μας, αποκτάμε εξουσία. Και έτσι νομίζουμε ότι θα αυξήσουμε την αυτοεκτίμησή μας. Κούνια που μας κούναγε. Δεν αφορά βέβαια τους πολλούς ότι δεν αυξάνουμε την αυτοεκτίμησή μας. Τους αφορά όμως ότι τους βασανίζουμε και τους οδηγούμε στον Καιάδα των ψυχοφαρμάκων που είναι ένας δρόμος χωρίς επιστροφή.  Επίσης, πολλοί κληρικοί θέλουμε να βρούμε κάποιον άλλο τρόπο να δέιξουμε ότι έχουμε λόγο υπάρξεως. Ασχολούμαστε με το Σκοπιανό ή με άλλα παρεμφερή πράγματα - άσχετα με την αποστολή μας - για να δείχνουμε ότι κάτι έχουμε κάνει. Έχουν καμία σχέση αυτά με όσα δίδαξε ο Χριστός;».
 
Για τον π. Φιλόθεο η απάντηση της Εκκλησίας στο «Σύμφωνο» δεν πρέπει να είναι η τιμωρία όσων το επιλέξουν, αλλά η πρόταση ζωής που κάνει ο Χριστός. «Οι βασικές αρχές του Χριστού είναι η αγάπη του ανθρώπου για το Θεό και η αγάπη για τον συνάνθρωπο. Η σχέση με τον άλλο είναι βασική πηγή ζωής για τον άνθρωπο. Αλλά οι σχέσεις είναι πε΄ριπλοκες και χρειάζεται αγώνα για να είναι όσο περισσότερο υγιείς. Η ερωτική πλευρά τους είναι η πιο καίρια. Και εκεί εύκολα γίνονται πολλές εκτροπές. Όσες περισσότερες, τόσο λιγότερη πληρότητα ζωής υπάρχει. Και η πληρότητα στη ζωή έρχεται μέσα σε σχέσεις ουσιαστικές, που παίρνουν χρόνο, κόπο, θέλουν αγώνα. Αν ζητούν οι νέοι κάποιο συγχωροχάρτι δεν είναι πολύ διαφοερετικοί από τους παπάδες που τους το αρνούνται», επισημαίνει. «Στις μέρες μας ο Θεός είναι νεκρός. Τον έχουμε σκοτώσει και είμαστε ορφανοί. Τα λόγια που λέμε, τα μεγάλα, τα επουράνια, τα πνευματικά όχι μόνο δεν ακτινοβολούν πίστη, αλλά φανερώνουν την αγωνία μας να καλύψουμε την έλλειψη της πίστεώς μας. Γιατί η πίστη δεν μεταδίδεται με μπλα μπλα, αλλά ακτινοβολεί. Δεν λες εγώ πιστεύω, αλλά ο τρόπος που ζεις δέιχνει ότι πιστεύεις. Σήμερα ο τρόπος ζωής όλων μας δείχνει ότι δεν πιστεύουμε. Προσεγγίζουμε την πίστη σαν ένα καταναλωτικό αγαθό. Έχουμε από αυτό, από κείνο, τα έχουμε όλα και λέμε άντε τώρα να εξασφαλίσουμε και ένα οικοπεδάκι στον παράδεισο».
 
Ποιος είναι.
 
Ο π. Φιλόθεος Φάρος σπούδασε πολιτικές επιστήμες στην Πάνειο Σχολή, Νομικά στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Θεολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Ποιμαντικά Ψυχολογία στις ΗΠΑ. Χειροτονήθηκε διάκονος και ιερέας το 1962 στην Ελλάδα. Στη συνέχεια υπηρέτησε ως εφημέριος στις ΗΠΑ. Δίδαξε Ποιμαντική Ψυχολογία στην Ορθόδοξη Θεολογική Σχολή του Τιμίου Σταυρού στη Βοστώνη από το 1969 έως το 1976. Υπηρέτησε ως ιερέας - σύμβουλος στο νοσοκομείο J.B. Thomaw Day Care παρέχοντας ποιμαντική υποστήριξη σε νεαρά ζευγάρια που τα παιδιά τους αντιμετώπιζαν σοβαρές ασθένειες καθώς επίσης και ως προϊστάμενος του τμήματος Οικογενειακής Στήριξης στην πρότυπη ψυχιατρική κλινική Human Resource Institute στη Βοστώνη από το 1970 μέχρι το 1976.
Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα το 1976, ασχολήθηκε συστηματικά με το συγγραφικό έργο καθώς επίσης, μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του '90, με το Συμβουλευτικό Κέντρο Νεότητας της Αρχιεπισκοπής Αθηνών. Σήμερα, συνταξιούχος πλέον, λειτουργεί κάθε Κυριακή στον Άγιο Νικόλαο Ραγκαβά στης Πλάκας. Πάντοτε μετά τη λειτουργία συζητάει με νέα ζευγάρια και νέους για τα θέματα που αντιμετωπίζουν στην καθημερινότητά τους.