meallamatia.blogspot.gr

meallamatia.blogspot.gr

Πέμπτη 14 Ιουνίου 2012

ΣΕΒΑΣΤΕΙΤΕ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΟΥ


Σεβαστείτε την πατρίδα μου

Είμαι Έλληνας της Ελλάδας. Θα μπορούσα όμως να είμαι «Έλληνας» της Γαλλίας, της Αγγλίας, της Ιταλίας, της Γερμανίας… Θα μπορούσα να είμαι «Έλληνας» κάθε χώρας της Ευρώπης και κάθε χώρας του κόσμου.
Εδώ και αρκετό καιρό ακούω από πολιτικούς της χώρας μου και πολιτικούς άλλων χωρών, για μία Ελλάδα χρεωμένη, εξαθλιωμένη, δυστυχισμένη και κατεστραμμένη. Εδώ και πολύ καιρό ακούω για μία κρίση χρέους και για μία οικονομική  βοήθεια προς τη χώρα μου, η οποία  είναι άφαντη στους περισσότερους. Εδώ και πολύ καιρό  βλέπω τον Λαό μου να υποφέρει οικονομικά, κοινωνικά, συναισθηματικά, να ξεφτιλίζεται και να γίνεται περίγελο και αντικείμενο κριτικής και χλευασμού σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου. Εδώ και πολύ καιρό νιώθω αγωνία και ντροπή, βλέποντας δίπλα μου τους φίλους μου να καταστρέφονται οικονομικά και κοινωνικά  και να παλεύουν να κρατήσουν με νύχια και με δόντια την αξιοπρέπειά τους. Εδώ και πολύ καιρό νιώθω μία αδηφάγα μηχανή να με κατασπαράσσει και να μου ζητάει να είμαι συνεπής απέναντι στο «χρέος» μου. Και ακούω για ένα ισοζύγιο πληρωμών, για μέτρα οικονομικής πολιτικής και ορισμένες φορές για μέτρα οικονομικής ανάπτυξης. Και ακούω για μια Ελλάδα μίασμα  που θα  πρέπει να φύγει από το ευρώ. Που θα πρέπει να φύγει από την ευρωζώνη. Που θα πρέπει ενδεχομένως να φύγει κι από την Ευρώπη. Με πονάει βαθύτατα το γεγονός ότι αυτά τα ακούω από ανιστόρητους και επικίνδυνους πολιτικούς. Αλλά σε αυτό, δυστυχώς, δεν μπορώ να κάνω πολλά.
Καλώ αντίθετα τον πνευματικό κόσμο της Ευρώπης, τον κόσμο για τον οποίο η Ελλάδα αποτελεί μέρος της μόρφωσης του, της κουλτούρας του και της ίδιας του της ψυχής. Τον κόσμο που μπορεί εύκολα να φανταστεί την Ευρώπη σαν ένα ζωντανό οργανισμό, που παράγει, δημιουργεί, ονειρεύεται, μεγαλουργεί. Και την Ελλάδα να κυλάει αιώνες ατελείωτους  στις φλέβες αυτού του οργανισμού και να αποτελεί το αίμα του.

Καλοί μου φίλοι, απευθύνομαι σε εσάς που γνωρίζετε τι σημαίνει η λέξη «ευρώ» και η λέξη «Ευρώπη». Απευθύνομαι σε σάς που γνωρίζετε την συμβολή της Ελλάδας στη δημιουργία της Ευρώπης, ως μέρος του δυτικού πολιτισμού, την συμβολή της Ελλάδας στη διαμόρφωση της ευρωπαϊκής κουλτούρας, της ευρωπαϊκής τέχνης και επιστήμης. Απευθύνομαι σε εσάς που γνωρίζετε την προσφορά και τη συμβολή της Ελλάδας στη δημιουργία της ευρωπαϊκής ταυτότητας. Τη συμβολή της Ελλάδας, που επί χιλιετίες επενδύει τα «κέρδη» της και την οικονομία της όπως πολύ λίγες ευρωπαϊκές χώρες έχουν πράξει μέχρι τώρα, στο «χτίσιμο» του οικοδομήματος του σπιτιού της Ευρώπης. Δεν τα έχει επενδύσει ούτε σε αποικίες, ούτε σε βιομηχανίες, για κατανάλωση και συσσώρευση πλούτου, αλλά πάντα με  επίκεντρο τον «άνθρωπο» και ότι τον εξελίσσει μέσα στους αιώνες. Κι αυτή η επένδυση  υπάρχει και ζει ακόμα  σ’ όλη την Ευρώπη. Υπάρχει και ζει μέσα στην σκέψη και μέσα στο έργο του κάθε πνευματικού ανθρώπου της Ευρώπης. Ο Λαός μου έχτισε Παρθενώνες και ξέρει να μεγαλουργεί. Ούτε κλέφτης είναι, ούτε τεμπέλης, όπως κατηγορείται από συγκεκριμένα άτομα. Και τους φόρους του πληρώνει και με το παραπάνω. Και σίγουρα λειτουργεί έτσι  η μεγάλη του πλειοψηφία. Αν ορισμένοι έφταιξαν (όπως φαντάζομαι συμβαίνει σε κάθε χώρα του κόσμου), αυτοί να τιμωρηθούν παραδειγματικά. Γιατί οδηγούν τον Λαό μου στον εξευτελισμό και στην ευθανασία; Γιατί να αυτοκτονούν συνεχώς δίπλα μου άνθρωποι οικογενειάρχες; Γιατί τα νοσοκομεία μου να μην έχουν ούτε καν βαμβάκι και γάζες; Γιατί οι ασθενείς και τα άτομα με αναπηρία να καταρρέουν μαζί με την κατάρρευση του κοινωνικού κράτους; Γιατί από τα παιδιά της Ελλάδας σβήνει το χαμόγελο;

Κι αν κάποιος μπορεί να λέγεται οικοδεσπότης του ευρωπαϊκού οικοδομήματος αυτός σίγουρα είναι η Ελλάδα. Κι αν κάποιος πιστεύει ότι το ευρωπαϊκό οικοδόμημα είναι μόνο οικονομικής φύσεως κάνει λάθος. Κι αν κάποιος πιστεύει ότι η Ελλάδα είναι «το κακό παιδί» της Ευρώπης και μπορεί να υπάρξει Ευρώπη χωρίς Ελλάδα και πάλι κάνει λάθος. 
 Η Ελλάδα Είναι η Ευρώπη.

Δεν είμαι ο ειδικός για να αναλύσω τα οικονομικά στοιχεία. Ούτε και τα γνωρίζω. Δε θα μπορούσα όμως ποτέ να δεχτώ μια οικονομική ανάπτυξη που έχει σαν αυτοσκοπό την ίδια την οικονομική ανάπτυξη. Δε θα μπορούσα ποτέ να κατανοήσω τους δείκτες ανάπτυξης που περιθωριοποιούν ουσιαστικά τον άνθρωπο και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

Καλοί μου φίλοι,
«Έλληνες» όλης της Ευρώπης και όλου του κόσμου, που η Ελλάδα είναι και δική σας «πατρίδα». Σας είπα αυτά που δεν σας λένε οι πολιτικοί μου. Οι οποίοι μιλάνε μόνο για οικονομία, έχοντας περιθωριοποιήσει εντελώς τη λέξη «Άνθρωπος» και έχοντάς τον μόνο ως μια στείρα αναφορά που απλά ομορφαίνει τις θεωρίες τους.
Καλώ  επομένως αυτή τη κρίσιμη στιγμή, κρίσιμη  όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά για ολόκληρη την Ευρώπη και για  τον υπόλοιπο κόσμο:
Καλώ όλο τον πνευματικό κόσμο της Ευρώπης να πάρει θέση και να καταθέσει την πνευματική του και την ψυχική του συγγένεια μαζί μου. Σας καλώ να επισκεφτείτε την χώρα μου και να πούμε μαζί
«Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ»

ΣΕΒΑΣΤΕΙΤΕ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΟΥ

Ιωάννης Κουτσανδρέας                                            Ευάγγελος Αυγουλάς
    Παιδοψυχίατρος -                                                          Δικηγόρος –
    Ψυχοθεραπευτής                                                  Αντιδήμαρχος Ιλίου
                                                                              Γραμματέας της Επιτροπής                                                                       
                                                                    Νεολαίας Πανελλήνιου Συνδέσμου
                                                                                                  Τυφλών

Τετάρτη 13 Ιουνίου 2012

ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑ ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΙΛΙΟΥ


Κοινωνικά Φροντιστήρια στο Δήμο Ιλίου
Θετική η ανταπόκριση των Διευθυντών των Λυκείων της πόλης


Θετική ήταν η ανταπόκριση των Διευθυντών των Λυκείων του Δήμου Ιλίου στο κάλεσμα διερευνητικής συνάντησης στο Δημαρχείο, την Τετάρτη 6 Ιουνίου 2012, που συγκάλεσε ο Δήμαρχος της πόλης Νίκος Ζενέτος, με θέμα την επέκταση και εντατικοποίηση των κοινωνικών φροντιστηρίων, από την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς.


Πάγια διεκδίκηση της Δημοτικής Αρχής, όπως προκύπτει και από τις συστηματικές παρεμβάσεις στα αρμόδια υπουργεία, σε όλα τα συνέδρια της ΚΕΔΚΕ, καθώς και στις δημόσιες διαβουλεύσεις σχετικών νομοσχεδίων, ήδη από το 2007, είναι να ανοίξει ο δρόμος προκειμένου να δοθεί η δυνατότητα στους δήμους να καλύψουν με δικούς τους πόρους, το κόστος των διδάκτρων μαθημάτων και φροντιστηρίων της επιλογής των παιδιών, που οι οικογένειές τους ζουν κάτω από το όριο της φτώχιας.


Δεδομένων των οικονομικών δυσχερειών που αντιμετωπίζει σήμερα κάθε οικογένεια και μέχρι να υπάρξει η απαραίτητη νομοθετική ρύθμιση που να επιτρέπει στο Δήμο Ιλίου να χορηγεί τις εν λόγω υποτροφίες στα παιδιά των απόρων οικογενειών της πόλης, ο Δήμαρχος Ιλίου ζήτησε από τους διευθυντές των Λυκείων να καταβάλουν κάθε προσπάθεια
πηγή: www.ilion.gr

Τρίτη 12 Ιουνίου 2012

H TΡΑΓΩΔΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΟΜΟΓΙΟΥΧΩΝ ΠΟΥ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΗΚΑΝ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ



Του Δημήτρη Κωνσταντάρα
Μια ομάδα Ελλήνων μισθωτών, συνταξιούχων, επιτηδευματιών, μικροκαταθετών,  εμπιστεύτηκε με ειλικρίνεια και εμπιστοσύνη τις αποταμιεύσεις μιας ζωής, το εφάπαξ τους ύστερα από 35-40 χρόνια  δουλειάς, το μέλλον των παιδιών και των εγγονιών τους, το δικαίωμά τους για καλά γερατειά στο Ελληνικό Κράτος , αγοράζοντας Ομόλογα Ελληνικού Δημοσίου. Όλοι τους, εξαπατήθηκαν οικτρά με επίσημες αποφάσεις το Μάρτη που μας πέρασε.
Μια  ομάδα εκπροσώπων της πολύ μεγαλύτερης ομάδας κοντά  15.000  Ελληνικών οικογενειών την οποία συνειδητά εξαπάτησε και έκλεψε το ΙΔΙΟ το Κράτος που εμπιστεύθηκαν μόνο και μόνο γιατί ΗΤΑΝ το Κράτος και δεν μπορούσαν να φανταστούν ότι το ΚΡΑΤΟΣ τους ήταν ένας κοινός απατεώνας, μου εμπιστεύτηκε τον πόνο, την οδύνη, την καταστροφή ονείρων και ελπίδων μιας ζωής, τις σκέψεις τους απέναντι στο οδυνηρό τους παρόν και το αβέβαιο μέλλον. Έκανα μια εκτεταμένη έρευνα που θα δημοσιευθεί σε 3-4 μέρες στο περιοδικό CRASH και είμαι σίγουρος ότι «θα σπάσει κόκκαλα».
Όλοι αυτοί οι άνθρωποι συγκρότησαν μια Ένωση πληρώνοντας τα έξοδα με…ρεφενέ και εξοπλίζοντας με δανεικά έπιπλα ένα γραφειάκι που έφτιαξαν στην Ομόνοια για να μπορέσουν να συγκροτήσουν τις σκέψεις τους και να αντιδράσουν σε μια πρωτοφανή ληστεία :  τα θύματα του «κουρέματος» των ομολόγων  του Ελληνικού Δημοσίου που επεκτάθηκε  και στους ιδιώτες – φυσικά πρόσωπα, οι οποίοι είτε είχαν αποταμιεύσει τα χρήματά τους σε αυτά γιατί εμπιστεύτηκαν το ανώνυμο, ανάλγητο, αναίσθητο , αδιάφορο Κράτος.
Από τη μια στιγμή στην άλλη, 15.000  Ελληνικές οικογένειες που στην πλειοψηφία τους είχαν τοποθετήσει από 30 ως 100.000 ευρώ σε Ομόλογα Ελληνικού Δημοσίου, βρέθηκαν με ένα μεγάλο ΤΙΠΟΤΑ στην τσέπη και μια υπόσχεση ότι «κάτι θα πάρουν» το…2042!!!
Η εμπιστοσύνη που έδειξαν στο επίσημο Κράτος και τις εγγυήσεις του, ήταν το μεγάλο λάθος τους. Διότι τα χρήματά τους, εξατμίστηκαν. Πήγαν…ένας θεός ξέρει που πήγαν, τι ξεπλήρωσαν», ποια «τρύπα» έκλεισαν, ποιο δάνειο εξυπηρέτησαν, ποια «μίζα» χρηματοδότησαν σ αυτό το άναρχο, ανίκανο, αδιάφορο, αναποτελεσματικό, σπάταλο και αναξιόπιστο «κράτος» που είχε φτιαχτεί εδώ και 30- 40 χρόνια πάνω στην πλάτη μας αλλά και  πίσω απ΄ την πλάτη μας, εν κρυπτώ και παραβύστω, εξωθεσμικά, ύπουλα, υπόγεια και ύποπτα.
Ένας από τους εξαπατηθέντες, ο Γιώργος Ράλλης, με πολύ μεγάλη θητεία στο χώρο της διαφήμισης και των τηλεοπτικών παραγωγών, που τον γνωρίζουν και τον θυμούνται όλοι οι άνθρωποι της τηλεόρασης αφού οι παραγωγές του ήταν οι πιο πετυχημένες για μια 20ετία ( Αστήρ TV, Στούντιο ΑΤΑ) έχει κάνει συμφωνίες και συμφωνίες, διαπραγματεύσεις και διαπραγματεύσεις στη ζωή του. Πως του συνέβη αυτό;
«Έκλεισα τα 89 και πάω στα 90» λέει. « Κι ομολογώ ότι ως ο έμπειρος της αγοράς, παρέσυρα κι άλλους. Όπως ήρθαν τα πράγματα, θεωρούμαι ο ηλίθιος της παρέας. Και είμαι και αισιόδοξος. Όχι ότι θα πάρω τα λεφτά μου. Αλλά χωρίς αισιοδοξία τι να κάνει κανείς; Αυτά τα λεφτά που τοποθέτησα στο πενταετές ομόλογο, ήταν  τα βασικά που μού είχαν περισσέψει και είπα να τα βάλω για μια εξασφάλιση, έχω εγγόνια, έχω δισέγγονο, μήπως χρειαστεί να με τρέχουν και σε κανένα νοσοκομείο. Κάτι έπρεπε να τα κάνω αυτά τα λεφτά. Οι μετοχές είχαν πέσει πολύ χαμηλά. Και σκέφτηκα. Λογικά νομίζω, ότι αποκλείετο το Κράτος να μας κοροιδέψει.»
Μου δείχνει μια επιστολή που είχε στείλει –και δημοσιεύτηκε- στην «Καθημερινή» στις 8 Μαρτίου. Προσέξτε την. Είναι μια επιστολή ενός πολύ πεπειραμένου «ανθρώπου της αγοράς» που τα «υπόλοιπα» μιας μικρής περιουσίας που είχε καταφέρει να συγκεντρώσει, τα εμπιστεύτηκε στο Ελληνικό Δημόσιο αγοράζοντας πενταετές ομόλογο. Γράφει –μεταξύ άλλων- στην επιστολή:
«Θυμήθηκα τη γιαγιά μου στη Μυτιλήνη. Είχε ένα μπαούλο γεμάτο ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου. Όταν πέθανε, τα κάψαμε στη σόμπα κι εγώ απέκτησα το ωραίο μπαούλο της. Μέσα, ήταν ένα σημείωμα που έλεγε : «Τα φυλάγω για να τα βλέπετε, τα παιδιά μου και τα εγγόνια μου και να μην εμπιστεύεστε ποτέ το Ελληνικό Δημόσιο.» Απ΄ότι ξέρω, έπρεπε να περάσουν 60 χρόνια για να ξαναγοράσει ο κόσμος Ελληνικά Ομόλογα. Σήμερα σκέφτομαι : Μήπως είχε δίκιο η γιαγιά μου; Αυτές είναι οι εγγυήσεις του Ελληνικού Δημοσίου;»
Ένα μικρό δείγμα από τη μεγάλη έρευνα του περιοδικού CRASH που μπαίνει πάντα «στα βαθειά» και που θα το διαβάσετε σε λίγες μέρες. Αυτό περιοδικό  όμως δεν πολιτεύεται. Ούτε κομματίζεται. Σέβεται τον εαυτό του.
Υπάρχει όμως και η πολιτική  προέκταση που βγήκε μέσα από το ρεπορτάζ, μέσα από την άμεση επαφή με τους ανθρώπους, με την κοινωνία, με τα τεράστια προβλήματα. Αυτή η υπόθεση είναι ΜΙΑ από τις εκατοντάδες υποθέσεις αποδεδειγμένης αναξιοπιστίας της Ελληνικής Πολιτείας. Αυτής της «Πολιτείας» που τόσα κόμματα, τόσοι αρχηγοί, φιλοδοξούν να αναλάβουν τις τύχες της και επιδιώκουν «περ μάρε ε περ τέρρα» να την διοικήσουν, να τη «συμμαζέψουν», να τη «φέρουν σε λογαριασμό» χωρίς πρόγραμμα, χωρίς γνώση, χωρίς  προετοιμασία.
Και αυτή την υπόθεση –όπως και τόσες άλλες- έχει «αναλάβει»υπεύθυνα ο Γιώργος Καρατζαφέρης, που τη συμπεριέλαβε μάλιστα στο πρόγραμμά του.
Έτσι λύνονται τα προβλήματα. Με υπεύθυνη και σοβαρή στάση.