meallamatia.blogspot.gr

meallamatia.blogspot.gr

Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2015

ΤΟ ΙΛΙΟΝ ΚΕΡΔΙΣΕ ΜΙΑ ΔΑΣΚΑΛΑ ΕΙΔΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΕΤΩΝ...ΔΕΚΑ!


Ένα όμορφο πρωινό με τους μαθητές της Δ’ Τάξης στο 24ο Δημοτικό Σχολείο Ιλίου, πέρασε την Τρίτη 10 Νοεμβρίου 2015 ο Επικεφαλής της Νεολαίας του Πανελληνίου Συνδέσμου Τυφλών και Δημοτικός Σύμβουλος της πόλης κ. Βαγγέλης Αυγουλάς.


Ο νεαρός δικηγόρος αφού διάβασε λίγα λόγια στην ανάγλυφη γραφή Braille των τυφλών στα παιδιά για τη δράση του Συνδέσμου Κοινωνικής Ευθύνης Παιδιών και Νέων (ΣΚΕΠ) παρουσία της εκπροσώπου του Σωματείου κας Ειρήνης Τρομπέτα, στη συνέχεια έδειξε στους μαθητές πώς κινείται μόνος του με το λευκό του μπαστούνι και τους μίλησε για τα αφιλόξενα πεζοδρόμια της Ελλάδας.


Έπειτα εξήγησε στα παιδιά το «κόλπο» με το ρολόι για να σερβίρουν σωστά έναν τυφλό, τους έλυσε τις απορίες γύρω από τη χρησιμότητα ενός σκύλου οδηγού για τυφλούς και τέλος, απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις τους χωρίς κόμπλεξ, μιλώντας για τις ιδιαιτερότητες της καθημερινότητας του λόγω της ολικής απώλειας της όρασης του, αλλά και για την ευαισθητοποιημένη, δεκτική και ανθρώπινη κοινωνία που ονειρεύεται!

Η πιο όμορφη στιγμή της επίσκεψης; Όταν μια μαθήτρια αγγίζοντας τη γραφή Braille των τυφλών, δήλωσε ότι όταν μεγαλώσει θέλει να γίνει δασκάλα για τυφλά παιδιά και να πηγαίνει σε όλη την Ελλάδα για να τους μαθαίνει όσα γράμματα θα ξέρει και εκείνη!




Τρίτη 17 Νοεμβρίου 2015

Η ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ, ΕΦΕΡΕ ΤΗΝ ΠΤΩΧΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΜΑΣ

Του Δημήτρη Κωνσταντάρα

Προσπάθησαν να μας πείσουν  - αν έπεισαν και τον εαυτό τους δεν ξέρω-  ότι «η ενημέρωση είναι ακριβή» και ότι «τα οικονομικά των καναλιών δεν …σηκώνουν πολλά έξοδα» , ακόμη και ότι «ο κόσμος επιθυμεί και προτιμά την ψυχαγωγία».  Το αποτέλεσμα: Το βράδυ της  Παρασκευής και το Σαββατοκύριακο, παρά κάποιες «μεμονωμένες» προσπάθειες από «μεμονωμένες» εκπομπές , η ενημέρωση  από την τηλεόραση ΚΑΙ το ραδιόφωνο , ύστερα από τρία-τέσσερα «Μνημόνια»  με μειώσεις μισθών, απολύσεις, περιορισμούς προσωπικού, απομακρύνσεις και αλλαγές φυσιογνωμίας, ΕΠΤΩΧΕΥΣΕ.

Την ώρα που χιλιάδες τηλεοπτικά κανάλια και ραδιοφωνικοί σταθμοί ανά τον κόσμο μετέδιδαν όλες τις λεπτομέρειες, τις εξελίξεις, τους σχολιασμούς, τις εξηγήσεις από ειδικούς, την πορεία της υγείας των τραυματιών από την φρικτή τραγωδία στο Παρίσι, εμείς, στην Ελλάδα, «τριγυρίζαμε» στα ξένα δορυφορικά κανάλια και αρκετοί, θυμηθήκαμε τα «παλιά χρόνια» και προσπαθούσαμε να βρούμε  ξένους ραδιοφωνικούς σταθμούς στα παλιά μας ραδιόφωνα για να ΜΑΘΟΥΜΕ. Εν έτει 2015, όταν μπορούμε και μαθαίνουμε πόσα γραμμάρια  σκόνη «σήκωσε» στον Άρη  μια άγνωστη μετακίνηση και αναγκαζόμαστε να μάθουμε πόσα είδη κρασιών σερβιρίστηκαν στη δεξίωση του γάμου της κυρίας «Παπαρίδου», αναγκαστήκαμε να εγκαταλείψουμε όλες μας τις ελπίδες για ενημέρωση στα διαδικτυακά ΜΜΕ. Και – ευτυχώς- δικαιωθήκαμε. Γιατί πολλά απ΄ αυτά, έκαναν, με τα λίγα μέσα και τους λίγους ανθρώπους αλλά με τη μεγάλη ευσυνειδησία, πολύ καλή δουλειά.

Η ενημέρωση φίλες μου και φίλοι μου αναγνώστες ΔΕΝ είναι ακριβή. Ακριβή είναι η «φιγούρα» που θέλουν να κάνουν κάποιοι για να «πουλήσουν»  το προιόν τους. Αρκούν λίγοι ευσυνείδητοι, έμπειροι δημοσιογράφοι για να χειριστούν δύσκολες καταστάσεις. Και δεν θα μπω στην ονοματολογία γιατί το συντριπτικό ποσοστό αυτών των έμπειρων «παλιοσειρών» ή έχει απομακρυνθεί ή έχει «αποστρατευτεί» ή περιορίζεται – για την επιβίωση και μόνο- να χρησιμοποιεί ό,τι του δίνουν και δεν έχει τη δυνατότητα να δράσει.

Όμως ρεπόρτερ δεν υπάρχουν πια , έμπειροι «παραγωγοί ειδήσεων» δεν υπάρχουν πια, νεαροί και νεαρές δημοσιογράφοι παλεύουν με τα 600άρια και τα 700άρια που τους πληρώνουν  και την έλλειψη καθοδήγησης και γνώσης να «καλύψουν» τέτοια γεγονότα.  Και φυσικά δεν μπορούν.

Ο κόσμος ολόκληρος εσείετο από την επίθεση των φανατικών τζιχαντιστών στο Παρίσι και την προετοιμασία τους να επιτεθούν και σε άλλες πόλεις πολύ σύντομα κι εμείς παρακολουθούσαμε τραγουδιστές, μαγείρους, μανεκέν και πλαστικούς  χειρουργούς, «ζωντανούς» ή μαγνητοσκοπημένους να μας λένε τα δικά τους.

Κυρίες και κύριοι στις διοικήσεις των καναλιών: Τα κανάλια σε ΤΕΤΟΙΑ γεγονότα κρίνονται. Και η Ενημέρωση δεν είναι ακριβή. Όλα τα’ άλλα είναι «ακριβή» μέσα στη φτήνεια τους.

Δευτέρα 16 Νοεμβρίου 2015

CITY OF ERRORS: ΜΙΑ ΟΜΑΔΑ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΔΙΟΡΘΩΣΕΙ ΤΑ ΛΑΘΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΠΟΛΕΩΝ!


Το City of Errors δεν μιλάει μόνο για την Αθήνα. Οι περισσότερες ελληνικές πόλεις πάσχουν από το ίδιο πράγμα: τον εγωκεντρισμό των πολιτών της. Όταν βέβαια κάποιος πάει να αντιμετωπίσει αυτή τη «λογική» έρχεται άμεσα αντιμέτωπος είτε με λεκτική ή και σωματική βία (βλέπε «και σένα τι σε κόφτει που έχω παρκάρει στη θέση αναπήρων;) ή με την παντελή έλλειψη ευθύνης που μας κάνει να νιώθουμε πως δεν κάναμε και τίποτα κακό (βλέπε «μα αφού όλοι έτσι παρκάρουν τι να κάνουμε, έτσι όπως γίναμε…»). Αυτό είναι το ελάττωμα. Δε φέρουμε καμία ευθύνη για το δημόσιο χώρο. Γιατί; Δε μας ανήκει;
      
Στην ερώτηση «Τι αγαπάς περισσότερο στην Αθήνα;», η δημοφιλέστερη απάντηση που έχω δει να δίνουν διάφοροι γνωστοί Αθηναίοι σε συνεντεύξεις τους ή λιγότερο γνωστοί Αθηναίοι, φίλοι, σε κατ΄ ιδίαν συζητήσεις, είναι «το χάος της». Μερικές φορές είναι «το όμορφο χάος της», άλλες «η ασχήμια της» ή «οι αντιθέσεις της», πάντα όμως η απάντηση θα περιέχει ένα αρνητικό στοιχείο χρησιμοποιημένο με κολακευτικό τρόπο. Καταλαβαίνω τι θέλουν να πουν, ίσως κι εγώ στη θέση τους να απαντούσα το ίδιο. Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί πρέπει να συμβιβαζόμαστε με τα κακώς κείμενα της πόλης μας, και μάλιστα να τα περνάμε από ένα ρομαντικό φίλτρο για να φαίνονται πιο χαριτωμένα, αντί να κάνουμε κάτι ουσιαστικό για να τα αλλάξουμε.

Η ομάδα του City of Errors δεν συμβιβάζεται με φίλτρα ούτε βρίσκει χαριτωμένα τα λάθη που ξεφυτρώνουν σε κάθε γωνιά της πόλης μας -ή και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας. Αντίθετα, προσπαθεί να τα διορθώσει. Το City of Errors είναι ένας κοινωνικός συνεταιρισμός που παράγει οπτικοακουστικό  υλικό για οργανισμούς, start-ups, εταιρείες και ΜΚΟ που οι δραστηριότητές τους έχουν κάποιο θετικό κοινωνικό αντίκτυπο. Ή, όπως λένε και οι ίδιοι, μια εταιρεία παραγωγής που κάνει βίντεο για πελάτες που θέλουν να κάνουν τον κόσμο καλύτερο.

Πώς προέκυψε η ιδέα για τη δημιουργία του και πώς λειτουργεί στην πράξη;

Η ιδέα προέκυψε όταν το 2012 μαζί με μια ομάδα ανθρώπων που προσέφεραν εθελοντικά την εργασία τους ξεκινήσαμε το ομώνυμο πρότζεκτ City of Errors: μια διαδικτυακή οπτικοακουστική πλατφόρμα που στόχο είχε την δημιουργία μιας κοινότητας νέων ενεργών πολιτών, ανθρώπων που πασχίζουν να διατηρήσουν μια σχετική ποιότητα ζωής σε πόλεις σαν την Αθήνα: πόλεις παρατημένες τόσο από τις τοπικές αρχές όσο και από τους πολίτες τους. Πόλεις που υποφέρουν από αδιαφορία και καφρίλα, γιατί οι κάτοικοί τους ενδιαφέρονται μόνο για το “εγώ" και τους διαφεύγει το “εμείς”. Η πλατφόρμα αποτελείται από α) μια σειρά από βίντεο μικρού μήκους που στόχο έχουν να αναδείξουν τους ενεργούς πολίτες που καθημερινά κάνουν την πόλη καλύτερη με μικρές και άμεσες πράξεις β) την εφαρμογή για κινητά City of Errors όπου ο χρήστης μπορεί να τραβήξει μια φωτο-ιστορία που να δείχνει πως αυτός προσπαθεί να κάνει την πόλη καλύτερη και να την ανεβάσει στην ιστοσελίδα μας γ) ένα παιχνίδι που παίζεται στους δρόμους όπου οι παίκτες καλούνται να λύσουν όσο πιο πολλά μικροπροβλήματα μπορούν μέσα σε λίγες ώρες. Η παιδεία μας έχει τεράστιο κενό και εκεί. Πολίτης δεν γεννιέσαι, γίνεσαι και απ’ ό,τι φαίνεται πολλοί από εμάς δεν έγιναν… και το σχολείο φέρει μια τεράστια ευθύνη και σε αυτό.

Ποιο είναι, κατά τη γνώμη σας, το μεγαλύτερο ελάττωμα των Αθηναίων, το οποίο έχει φέρει την πόλη σε αυτή την κατάσταση;
Το City of Errors δεν μιλάει μόνο για την Αθήνα. Απλά η έλλειψη χρηματοδοτήσεων δεν μας επέτρεψε να πάμε αλλού και έτσι δουλέψαμε με αυτό που είχαμε μπροστά μας. Οι περισσότερες ελληνικές πόλεις πάσχουν από το ίδιο πράγμα: τον εγωκεντρισμό των πολιτών της. Παρκάρω όπου γουστάρω γιατί έτσι γουστάρω. Το τι γουστάρουν οι άλλοι δεν είναι δική μου δουλειά. Όταν βέβαια κάποιος πάει να αντιμετωπίσει αυτή τη «λογική» έρχεται άμεσα αντιμέτωπος είτε με λεκτική ή και σωματική βία (βλ. «και σένα τι σε κόφτει που έχω παρκάρει στη θέση αναπήρων; κοίτα μη κατέβω κάτω...») ή με την παντελή έλλειψη ευθύνης που μας κάνει να νιώθουμε πως δεν κάναμε και τίποτα κακό (βλ. «μα αφού όλοι έτσι παρκάρουν τι να κάνουμε, έτσι όπως γίναμε…»). Αυτό είναι το ελάττωμα. Δε φέρουμε καμία ευθύνη για το δημόσιο χώρο. Γιατί; Δε μας ανήκει;

Με ποιους τρόπους σκοπεύετε να ευαισθητοποιήσετε και, κυρίως, κινητοποιήσετε τους πολίτες της Αθήνας ώστε να αναλάβουν δράση και να αρχίσουν να φροντίζουν την πόλη τους;

Το City of Errors παρέχει τα εργαλεία (βίντεο, εφαρμογές, παιχνίδια) ώστε ο καθένας μας να πάρει έμπνευση, ιδέες και αυτό το μικρό σπρώξιμο που όλοι χρειαζόμαστε για να ξεκουνηθούμε από τον καναπέ μας και να πάμε να προσφέρουμε στο κοινωνικό σύνολο.

H πλατφόρμα του City of Errors όμως μετά από 3 χρόνια λειτουργίας έκλεισε τον κύκλο της. Καταφέραμε αρκετά πράγματα αλλά δυστυχώς όχι ουσιαστικά. Στόχος μας ήταν να κάνουμε το City of Errors ένα διαδυκτιακό σχολείο για πολίτες, με ντοκιμαντέρ, εκπαιδευτικές εφαρμογές σαν και αυτή που δημιουργήσαμε και παιχνίδια δρόμου για μαθητές γυμνασίου και λυκείου. Ξεκινήσαμε να δημιουργούμε ένα-ένα τα στοιχεία της πλατφόρμας και παράλληλα ψάξαμε για χρηματοδότηση ενώ ταυτόχρονα προσπαθήσαμε να δημιουργήσουμε ένα επιχειρησιακό μοντέλο που θα μας εξασφάλιζε βιωσιμότητα, ώστε να μην καταφύγουμε σε ΕΣΠΑ κλπ. Αλλά όπου κι αν στραφήκαμε βρήκαμε πολύ καλά σχόλια αλλά τίποτα παραπάνω. Η έλλειψη στήριξης από το Δήμο Αθηναίων μαζί με πολλές αποτυχημένες προσπάθειες συνεργασίας με διάφορους φορείς και μια αποτυχημένη crowdfunding campaign μας οδήγησε στο συμπέρασμα πως μάλλον είναι πολύ νωρίς για ένα τέτοιο project για την Ελλάδα. Και φυσικά δεν είμαστε οι μόνοι που βρήκαμε αυτό το εμπόδιο. Έτσι αποφασίσαμε να αξιοποιήσουμε την γνώση και εμπειρία μας και να την εφαρμόσουμε παρέχοντας τις υπηρεσίες μας σε τρίτους. Παράλληλα έχουμε και ένα καινούριο project στα σκαριά που ελπίζουμε να καταφέρουμε να φέρουμε εις πέρας αν και οι συνθήκες αυτή τη στιγμή είναι πολύ αντίξοες.

Πόσο έχουν βοηθήσει τα social media το έργο σας; Μπορεί όντως να γίνει σημαντική δουλειά μέσα από το Facebook, το Twitter και τα λοιπά κοινωνικά δίκτυα;

Τα κοινωνικά δίκτυα μας βοήθησαν πολύ, αλλά δεν αρκούν αυτά για να διαφημίσουν μια ομάδα ή προσπάθεια αρκετά ώστε να της δώσουν ουσιαστική ώθηση (χωρίς χρήματα πάντα). Ειδικά στην Ελλάδα που ο κόσμος δεν εμπλέκεται ιδιαίτερα σε αυτά που βλέπει, δε μοιράζεται, δε σχολιάζει, η απάθεια της κοινωνίας μας δε βοηθάει καθόλου ειδικά αν προσπαθείς μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα να μοιραστείς γνώση και πληροφορίες και όχι φωτογραφίες από γατάκια και τούρτες. Σίγουρα είναι σημαντικό να υπάρχει κάποιος στην ομάδα που να κάνει μόνο αυτή τη δουλειά. Εμείς είχαμε στην ομάδα μας τη Ζαϊρα και τη Μαριάννα που έκαναν όντως πολύ καλή δουλειά. Αλλά είναι κάτι που δεν μπορεί να τη κάνει ο καθένας με επιτυχία.

Ποια είναι τα πιο σημαντικά πράγματα που νιώθετε πως έχετε πετύχει μέχρι σήμερα;

Το πιο σημαντικό είναι πως καταφέραμε να προτείνουμε ένα είδος κοινωνικής και πολιτικής αγωγής που λειτουργεί. Και που αν κάποια μέρα εφαρμοστεί σε μεγάλη κλίμακα θα μπορέσει πιστεύω να αλλάξει τους πολίτες των πόλεων.

Έχετε σκοπό να επεκταθείτε και σε άλλες πόλεις πέρα από την Αθήνα;

Ναι. Είμαστε ανοιχτοί πάντα σε καινούριες προκλήσεις. Αλλά είναι πολύ δύσκολο ειδικά αφού δεν έχουμε καμία στήριξη στην Αθήνα και την πιλοτική δηλαδή πόλη του project. Και φυσικά μια τέτοια επέκταση χρειάζεται χρήματα… Πάντως γενικά συνεργαζόμαστε με φορείς στο εξωτερικό για τους οποίους κάνουμε βίντεο για τη διδικτυακή τους προώθηση. Πρόσφατα κάναμε και ένα βίντεο για τη πόλη του Ιασίου ως μέρος της υποψηφιότητας της για πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης του 2020.

Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια για το City of Errors;

Όνειρό μας είναι να δημιουργήσουμε κι άλλα τέτοια προτζεκτ σε συνεργασία με μεγάλους και μικρούς φορείς που θα διδάξουν μέσα από διαδραστικές και οπτικοακουστικές διαδικασίες τι πραγματικά σημαίνουν έννοιες όπως αλληλεγγύη, αγάπη για το περιβάλλον, ακτιβισμός, συνεργατικότητα, ποιότητα ζωής. Η οπτικοακουστική τέχνη που είναι ουσιαστικά η ιδιότητά μας έχει τεράστια δύναμη και την προοπτική να κάνει καλό ειδικά στην κοινωνία μας που αυτή τη στιγμή είναι χαμένη στις κάλπες, τα παράθυρα και τις ανακυκλωμένες σαπουνόπερες.

Η ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΜΟΝΑΔΑΣ ΠΡΟΣΒΑΣΙΜΟΤΗΤΑΣ ΓΙΑ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ, ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΚΑΙ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ


Οι ανάγκες των φοιτητών με αναπηρία συνοψίζονται σε μια λέξη: «Πρόσβαση». Πρόσβαση στη διαπροσωπική τους επικοινωνία με μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας, δηλαδή συμφοιτητές, καθηγητές, υπαλλήλους. Πρόσβαση στον δομημένο χώρο του Πανεπιστημίου, στο έντυπο ή ηλεκτρονικό εκπαιδευτικό υλικό, στον πίνακα και τις ανακοινώσεις στις αίθουσες διδασκαλίας, στις εξετάσεις των μαθημάτων, στις πληροφορίες και το περιεχόμενο του Ιστού. Η ΜοΠροΦμεΑ έχει ως αποστολή «τη διασφάλιση στην πράξη της ισότιμης πρόσβασης στις ακαδημαϊκές σπουδές των φοιτητών με διαφορετικές ικανότητες, και απαιτήσεις».

Από το 2006, οπότε ιδρύθηκε και άρχισε την επίσημη λειτουργία της ως Υπηρεσία του Πανεπιστημίου Αθηνών, η ΜοΠροΦμεΑ, έχει ως αποστολή «τη διασφάλιση στην πράξη της ισότιμης πρόσβασης στις ακαδημαϊκές σπουδές των φοιτητών με διαφορετικές ικανότητες, και απαιτήσεις, και ιδιαίτερα των φοιτητών με αναπηρία (ΦμεΑ)».

Οι ανάγκες των φοιτητών με αναπηρία συνοψίζονται σε μια λέξη: «Πρόσβαση». Πρόσβαση στη διαπροσωπική τους επικοινωνία με μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας, δηλαδή συμφοιτητές, καθηγητές, υπαλλήλους. Πρόσβαση στον δομημένο χώρο του Πανεπιστημίου, στο έντυπο ή ηλεκτρονικό εκπαιδευτικό υλικό, στον πίνακα και τις ανακοινώσεις στις αίθουσες διδασκαλίας, στις εξετάσεις των μαθημάτων, στις πληροφορίες και το περιεχόμενο του Ιστού.

Στην Μονάδα Προσβασιμότητας για Φοιτητές με Αναπηρία υλοποιείται ένα σύστημα υπηρεσιών που εξυπηρετεί τις ανάγκες πρόσβασης σε τρία επίπεδα:

      • Υπηρεσίες πρόσβασης που απευθύνονται άμεσα στο φοιτητή με αναπηρία
      (ΦμεΑ),
      • Υπηρεσίες πρόσβασης που εφαρμόζονται στο περιβάλλον του ΦμεΑ και
      • Υπηρεσίες προώθησης της προσβασιμότητας.

Οι υπηρεσίες πρώτου επιπέδου περιλαμβάνουν: συστηματική καταγραφή των συγκεκριμένων αναγκών κάθε ΦμεΑ, αξιολόγηση των ικανοτήτων του, προσωπικές Υποστηρικτικές Τεχνολογίες, καθημερινή μεταφορά προς και από το Πανεπιστήμιο φοιτητών που χρησιμοποιούν αναπηρικό αμαξίδιο, προσβάσιμο εκπαιδευτικό υλικό (συγγράμματα, σημειώσεις, διαφάνειες, κλπ), τηλεδιερμηνεία στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα, και ψυχολογική συμβουλευτική υποστήριξη.

Οι υπηρεσίες δευτέρου επιπέδου περιλαμβάνουν: προσβασιμότητα στο δομημένο χώρο του Πανεπιστημίου, προσβάσιμους σταθμούς εργασίας στις βιβλιοθήκες, κατευθυντήριες οδηγίες (π.χ. για τον τρόπο συμμετοχής στις εξετάσεις των ΦμεΑ) και κατάρτιση του προσωπικού του Πανεπιστημίου και των εθελοντών υποστήριξης των ΦμεΑ.

Το τρίτο επίπεδο υπηρεσιών, περιλαμβάνει υπηρεσίες αξιολόγησης της προσβασιμότητας ιστοθέσεων, οργάνωση ημερίδων και σεμιναρίων, παραγωγή έντυπου και ηλεκτρονικού ενημερωτικού υλικού, διάδοση της τεχνογνωσίας και συμμετοχή σε ερευνητικά και αναπτυξιακά έργα.

Αξίζει να αναφερθεί ένα παράδειγμα προσφοράς στην περιοχή των προσωπικών Υποστηρικτικών Τεχνολογιών, η συλλογή ΑΘΗΝΑ  (http://access.uoa.gr/ATHENA/), που παρέχει, με ένα καλά οργανωμένο τρόπο, έναν σημαντικό αριθμό δωρεάν λογισμικού Υποστηρικτικών Τεχνολογιών για όλα τα Άτομα με Αναπηρία. Πρόσφατα, η συλλογή ΑΘΗΝΑ επεκτάθηκε και με εκατοντάδες εφαρμογές δωρεάν λογισμικού Υποστηρικτικών Τεχνολογιών για φορητές συσκευές (έξυπνα τηλέφωνα και tablets).

Εκτός από τις υπηρεσίες της Μονάδας Προσβασιμότητας στις οποίες ο ΦμεΑ μπορεί να έρχεται σε άμεση επικοινωνία για τα καθημερινά προβλήματα που συναντά στις σπουδές του, σε κάθε ένα από τα Τμήματα των Σχολών του Πανεπιστημίου, έχει θεσμοθετηθεί ο Σύμβουλος Καθηγητής ΦμεΑ, με τον οποίο μπορεί να συζητά ο Φοιτητής με Αναπηρία τα ιδιαίτερα προβλήματα που αντιμετωπίζει σε κάθε μάθημα, όπως για παράδειγμα τον τρόπο συμμετοχής του στις εξετάσεις και στις εργαστηριακές ασκήσεις. Ο Σύμβουλος Καθηγητής ΦμεΑ αποτελεί τον συνδετικό κρίκο μεταξύ του ΦμεΑ, των υπολοίπων καθηγητών στο συγκεκριμένο Τμήμα και της Μονάδας Προσβασιμότητας. Με τον τρόπο αυτό κάθε καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών έχει ένα σημείο αναφοράς για να συζητά τα θέματα που σχετίζονται με τους φοιτητές του που έχουν αναπηρίες, όπως για παράδειγμα, πώς θα αντιμετωπίσει στο αμφιθέατρο ένα κωφό φοιτητή ή πώς θα επικοινωνήσει τηλεφωνικά μαζί του, πώς θα εξετάσει γραπτά έναν τυφλό φοιτητή ή τον φοιτητή χωρίς δεξιότητες στα χέρια. Επίσης, στις Γραμματείες κάθε Τμήματος των Σχολών του Πανεπιστημίου έχει ορισθεί αρμόδιος υπάλληλος  για την εξυπηρέτηση των ΦμεΑ με τον οποίο οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να επικοινωνούν με εναλλακτικούς προσβάσιμους τρόπους.

Η Υπηρεσία Εθελοντισμού αποτελεί τη νεότερη δραστηριότητα της Μονάδας Προσβασιμότητας Φοιτητών με Αναπηρία. Ξεκίνησε να λειτουργεί τον Νοέμβριο του 2010 και μέχρι σήμερα έχει εκπαιδεύσει 360 εθελοντές. Η ανταπόκριση των φοιτητών στο πρόγραμμα εθελοντισμού είναι σημαντική και ολοένα αυξανόμενη. Η υπηρεσία εθελοντισμού αναλαμβάνει να βρει εθελοντές συμφοιτητές που μπορούν να υποστηρίζουν τις πρόσθετες ανάγκες ενός ΦμεΑ στις καθημερινές ακαδημαϊκές του δραστηριότητες, δηλαδή, στη μετακίνηση χρηστών αναπηρικών αμαξιδίων, στον χειρισμό αντικειμένων (βιβλίων, εργαστηριακών οργάνων, κλπ), στην ενημέρωση για ανακοινώσεις διδασκόντων, εργαστηρίων, γραμματειών, στη συγκέντρωση των συγγραμμάτων από τα σημεία διανομής, στη συγγραφή σημειώσεων κατά τις παραδόσεις, στην παραγωγή προσβάσιμων συγγραμμάτων, στη μελέτη, στην εκμάθηση χρήσης υπολογιστών. Κάθε εθελοντής πριν αναλάβει τα καθήκοντά του, καταρτίζεται μέσα από ένα βιωματικό ειδικό πρόγραμμα της Μονάδας Προσβασιμότητας σε πρακτικά θέματα επικοινωνίας, συνοδείας και υποστήριξης των ΦμεΑ.

Ως σήμερα, με δεδομένο το μέγεθος του Πανεπιστημίου Αθηνών, η ΜοΠροΦμεΑ κατάφερε να πετύχει σε αρκετά υψηλό βαθμό τους στόχους που είχε θέσει. Εξυπηρετεί περισσότερους από 665 φοιτητές με αναπηρία: 71 φοιτητές με τύφλωση ή σοβαρή απώλεια όρασης, 69 με απώλεια ακοής, 40 με απώλεια ομιλίας, 178 με κινητικές αναπηρίες και 307 με άλλες αναπηρίες ή χρόνιες παθήσεις.

Η Μονάδα Προσβασιμότητας του Πανεπιστημίου Αθηνών σήμερα στελεχώνεται από:
 πτυχιούχο πληροφορικής με εξειδίκευση στις παραγωγή προσβάσιμων συγγραμμάτων, διερμηνέα της Ελληνικής Νοηματικής Γλώσσας η οποία εκτελεί και χρέη γραμματέα, κοινωνιολόγο υπεύθυνη για την Υπηρεσία Εθελοντισμού, υπάλληλο υπεύθυνη της Υπηρεσίας Μεταφοράς, ψυχολόγο (μερικής απασχόλησης) και τρεις οδηγούς για τα δύο ειδικά οχήματα μεταφοράς ΦμεΑ. Εκτός από τους οδηγούς (ένας εκ των οποίων είναι μόνιμος υπάλληλος και δύο είναι αορίστου χρόνου), τις αμοιβές του υπόλοιπου προσωπικού καλύπτει το Πανεπιστήμιο Αθηνών με ίδιους πόρους.

Η οικονομική κρίση, όπως είναι αναμενόμενο, έχει επηρεάσει τη λειτουργία της υπηρεσίας. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια η ΜοΠροΦμεΑ προσπαθεί να διατηρήσει τον υψηλό βαθμό υπηρεσιών που προσφέρει στους φοιτητές με αναπηρία. Και αυτό επιτεύχθηκε σε πολύ μεγάλο βαθμό, κυρίως μέσω της χρηματοδότησης των δραστηριοτήτων της Μονάδας Προσβασιμότητας από τους ίδιους πόρους του Πανεπιστημίου Αθηνών. Τα τελευταία χρόνια το προσωπικό μειώθηκε κατά έναν πληροφορικό ειδικό στις Υποστηρικτικές Τεχνολογίες για ΑμεΑ και έναν οδηγό της Υπηρεσίας Μεταφοράς (η Υπηρεσία Μεταφοράς λειτουργεί καθημερινά με δύο βάρδιες και για τα δύο ειδικά οχήματα).

Επίσης, ένα μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Μονάδα Προσβασιμότητας είναι η σημαντική μείωση του ορίου μηνιαίας κατανάλωσης λίτρων βενζίνης που έχει επιβληθεί για όλα τα κρατικά αυτοκίνητα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μην μπορεί να εξυπηρετήσει όλα τα αιτήματα των φοιτητών που είναι χρήστες αναπηρικών αμαξιδίων, παρά το γεγονός ότι το Πανεπιστήμιο Αθηνών αγόρασε πριν από ένα χρόνο, ακόμη ένα ειδικό αυτοκίνητο για την Υπηρεσία Μεταφοράς ΦμεΑ και διπλασίασε τις βάρδιες των οδηγών τους.

Ένα δεύτερο πρόβλημα, είναι η αδυναμία πλήρους εφαρμογής του προγράμματος παρεμβάσεων στα υφιστάμενα κτήρια ώστε να γίνουν προσβάσιμα λόγω της μείωσης του προϋπολογισμού. Ας σημειωθεί ότι το μεγάλο πλήθος των κτηρίων του Πανεπιστημίου Αθηνών, πολλά από τα οποία είναι αρκετά παλαιά ή διατηρητέα, δεν επιτρέπει να γίνουν όλα πλήρως προσβάσιμα μέσα σε λίγα χρόνια.

Το Πανεπιστήμιο Αθηνών έχει γίνει σημαντικά πιο φιλικό μέσα από τη λειτουργία της Μονάδας Προσβασιμότητας για Φοιτητές με Αναπηρία. Δύο στοιχεία τεκμηριώνουν συμπληρωματικά την εκτίμηση αυτή:

Πρώτον, μεγαλύτερος αριθμός μαθητών με αναπηρία ενδιαφέρονται να γίνουν φοιτητές του Ε.Κ.Π.Α., επειδή γνωρίζουν ότι θα έχουν υποστήριξη στις σπουδές τους.

Δεύτερον, αρκετά Πανεπιστήμια της χώρας μας αλλά και του εξωτερικού έχουν ζητήσει μεταφορά τεχνογνωσίας για να δημιουργήσουν αντίστοιχες Μονάδες Προσβασιμότητας.

Στα άμεσα σχέδια της Μονάδας Προσβασιμότητας του ΕΚΠΑ περιλαμβάνονται:
 η ολοκλήρωση της ανάπτυξης του προηγμένου πληροφορικού συστήματος ΕΡΜΟΦΙΛΟΣ για τη δημιουργία προσβάσιμων συγγραμμάτων, έτσι ώστε να παράγονται γρήγορα και σε μεγαλύτερες ποσότητες όλοι οι απαραίτητοι μορφότυποι για τις διάφορες αναπηρίες, και η αναβάθμιση της ψηφιακής βιβλιοθήκης προσβάσιμων συγγραμμάτων.

Περισσότερες πληροφορίες για την ΜοΠροΦμεΑ παρέχονται στην ιστοθέση: http://access.uoa.gr.

Πηγή: http://www.iatronet.gr/