meallamatia.blogspot.gr

meallamatia.blogspot.gr

Παρασκευή 20 Μαρτίου 2015

ΕΓΚΑΙΝΙΑΣΤΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ Γ. ΜΩΡΑΛΗ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΤΩΝ ΧΩΡΙΩΝ SOS ΣΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ




O Δήμαρχος Πειραιά κ. Γιάννης Μώραλης εγκαινίασε την Τετάρτη 18 Μαρτίου 2015 το Κέντρο Στήριξης Παιδιού και Οικογένειας των Παιδικών Χωριών SOS, το οποίο λειτουργεί για πρώτη φορά στον Πειραιά, σε χώρο τον οποίο παραχώρησε ο Δήμος επί της οδού Ζωσιμάδων 11.

Το Κέντρο Στήριξης Παιδιού και Οικογένειας θα βοηθάει πλέον περισσότερες από 200 οικογένειες της πόλης, προσφέροντάς τους ψυχολογική, συμβουλευτική, μαθησιακή υποστήριξη, καθώς επίσης και υλική βοήθεια, κυρίως τρόφιμα, φάρμακα, είδη υγιεινής και σχολικά είδη.    


 Στα εγκαίνια παρευρέθηκαν μεταξύ άλλων ο Αντιπεριφερειάρχης Πειραιά κ. Γιώργος Γαβρίλης, ο Πρόεδρος των Παιδικών Χωριών SOS κ. Αναστάσιος Βρεττός, ο Πρόεδρος των Γιατρών του Κόσμου κ. Κανάκης, ο Γενικός Διευθυντής των Παιδικών Χωριών SOS κ. Γιώργος Πρωτόπαπας, η Πρόεδρος της Κοινωφελούς Δημοτικής Επιχείρησης Πειραιά κα Κορίνα Λαουλάκου και ο ειδικός συνεργάτης του Υπουργού Υγείας και υποστηρικτής των Παιδικών χωριών SOS κ. Βαγγέλης Αυγουλάς, ο οποίος έχει διοργανώσει σε Αθήνα και Κρήτη δύο πρωτότυπες εκδηλώσεις στήριξης του φορέα μέσω του κοινωνικοπολιτικού blog «Με Άλλα Μάτια» το οποίο διαχειρίζεται. Από το Ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος» ο Διοικητικός Διευθυντής κ. Γιάννης Ζερβάκης, η Συντονίστρια Δωρεών Κοινωνικής Πρόνοιας κα Ιωάννα Κιοσσέ και πλήθος κόσμου. 


Ο Δήμαρχος Πειραιά κ. Γιάννης Μώραλης στον χαιρετισμό του τόνισε:

«Ως οικοδεσπότης καλωσορίζω τους εκπροσώπους των Παιδικών Χωριών SOS και του Ιδρύματος «Σταύρος Νιάρχος».

Είναι σημαντικό για εμάς στον Πειραιά και μας δίνει ιδιαίτερη χαρά που εγκαινιάζουμε σήμερα αυτήν τη  δομή, η οποία έλειπε από την πόλη μας, ενώ υπήρχε και υπάρχει και σε άλλες πόλεις με μεγάλη επιτυχία.

Είναι σημαντικό για τον Πειραιά να υπάρχουν ειδικοί επιστήμονες των Παιδικών Χωριών SOS για να υποστηρίζουν τις οικογένειες των Πειραιωτών.  Ειδικά την περίοδο που ζούμε τα προβλήματα είναι πολύ αυξημένα και πολλαπλασιάζονται. Είναι αναγκαίες αυτές οι δομές, όχι μόνο σε μεγάλες πόλεις σαν τον Πειραιά, που θεωρώ  ότι είναι αυτονόητο να υπήρχαν εδώ και χρόνια, αλλά και σε μικρότερες.

Είναι αλήθεια ότι η προηγούμενη Δημοτική Αρχή πήρε την απόφαση και οφείλω να πω ότι έτσι ξεκίνησε  η πρωτοβουλία και η δική μας Δημοτική Αρχή την ολοκλήρωσε. Και όταν υπάρχει μια συνέχεια  μεταξύ δύο Δημοτικών Αρχών στη σωστή κατεύθυνση, είναι ό,τι καλύτερο τελικά για τους δημότες.

Θα ήθελα να συγχαρώ όσους θα εργαστούν εδώ, τους επιστήμονες των Παιδικών Χωριών SOS και να τους ευχηθώ καλή επιτυχία. Να συγχαρώ το ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος» για τις πολλαπλές πρωτοβουλίες  στη χώρα και φυσικά τη συγκεκριμένη την οποία υποστηρίζει. Μακάρι να έχει τη δυνατότητα - τη διάθεση είναι σίγουρο ότι  έχει - να αυξηθούν αυτές οι πρωτοβουλίες.

Θα είμαστε παρόντες ως Δήμος να υποστηρίξουμε με όσον το δυνατόν περισσότερες συνέργειες αυτή την κοινωνική δράση, με το Παντοπωλείο ή με άλλες δομές που υπάρχουν στην πόλη και να δημιουργήσουμε  και νέες.

Εύχομαι να νιώσετε σαν το σπίτι σας. Είστε σε ένα χώρο που νομίζω ότι υπάρχουν οι προδιαγραφές και υπάρχει μια σημειολογία ότι εδώ στεγάζεται η Κοινωνική Υπηρεσία του Δήμου, η οποία θα έχει μια στενή συνεργασία  με τους ανθρώπους που θα εργαστούν  εδώ. 

Και εγώ ως Δήμαρχος  αλλά και οι συνεργάτες μου θα είμαστε παρόντες για όποια νέα πρωτοβουλία προς την κατεύθυνση αυτή μπορεί να υπάρξει. Είναι η εποχή των συνεργείων στη χώρα. Αν δεν υπάρξουν συνέργειες δεν θα μπορούμε να προοδεύσουμε. Είμαι πολύ χαρούμενος που εγκαινιάζω σήμερα το Κέντρο Στήριξης Παιδιού και Οικογένειας.».

Τον κ. Αυγουλά Επικεφαλής της Νεολαίας του Πανελληνίου Συνδέσμου Τυφλών, συνόδευσε και ξενάγησε στους χώρους του νέου Κέντρου ο παλιός του φίλος κ. Μενέλαος Τσαούσης, Διευθυντής του Κέντρου Στήριξης Παιδιού και Οικογένειας Αθηνών.


ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΗΚΕ ΜΕ ΕΠΙΤΥΧΙΑ Η 8η ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΠΑΝΑΤΤΙΚΗ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ ΑΜΕΑ




Πρωταθλητές ψυχής και ζωής ήταν ο τίτλος της 8ης Παναττικής Αθλητικής διοργάνωσης για ΑμεΑ η οποία έλαβε χώρα την Τετάρτη 18 Μαρτίου 2015, στο 3ο Δημοτικό Κλειστό Γυμναστήριο Άνω Λιοσίων.

Η φετινή διοργάνωση τελέστηκε με τη συνεργασία των Μονάδων Ψυχικής Υγείας  (Οικοτροφείων) της Κ.Σ.Δ.Ε.Ο. «ΕΔΡΑ» με το N.Π.Δ.Δ. Πολιτισμού και Αθλητισμού «Η ΠΑΡΝΗΘΑ» Δήμου Φυλής.


Τα αθλήματα στα οποία δοκιμάστηκαν οι συμμετέχοντες ήταν:
Μπάσκετ (εκτέλεση βολών από μέση και κοντινή απόσταση), Σκυταλοδρομία και Τράβηγμα Σχοινιού.


Δόθηκε στα άτομα με ψυχικά νοσήματα και νοητική αναπηρία η δυνατότητα συμμετοχής σε μία διοργάνωση η οποία τους επέτρεψε να αναδείξουν την συμμετοχή μέσα από την διαφορετικότητα τους. Επίσης ΑμεΑ και ψυχικά πάσχοντες τιμήθηκαν για τις προσπάθειες τους.


Λίγο πριν αρχίσουν τα αγωνίσματα έλαβε χώρα ένας ιδιαίτερος αγώνας Judo. Και γιατί ιδιαίτερος; Επειδή από τη μία άκρη του τερέν βρισκόταν ο πρωταθλητής Ελλάδας (ο οποίος έχει απώλεια όρασης) Γιάννης Μίχος μαζί με τον προπονητή του κ. Ηλία Μπατσινίλα. Η ελληνική ομοσπονδία του Judo παραχώρησε για την επίδειξη αυτή το ειδικό στρώμα τατάμι το οποίο και είναι απαραίτητο για να πραγματοποιηθεί κάθε τέτοιος αγώνας.



Η εκδήλωση τέθηκε υπό την αιγίδα του Ευρωπαικού Κοινοβουλίου, ενώ παραβρέθηκαν μεταξύ άλλων ο κ. Βαγγέλης Αυγουλάς εκπρόσωπος του Υπουργού Υγείας κ. Παναγιώτη Κουρουμπλή και Δημοτικός Σύμβουλος Ιλίου, ο Αντιδήμαρχος του Δήμου Φυλής κ. Καμπόλης, ο υπεύθυνος για θέματα αθλητισμού του Δήμου Φυλής κ. Μαυροειδής και η Πρόεδρος της ΚΣΔΕΟ «Έδρα» κα Μαρία Κερασόγλου.



Πέμπτη 19 Μαρτίου 2015

ΛΟΓΙΣΜΙΚΟ ΜΕΤΑΤΡΕΠΕΙ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΥΣ ΤΥΠΟΥΣ ΣΕ BRAILLE ΓΙΑ ΤΥΦΛΟΥΣ






«Θέλω να γίνω μαθηματικός, αλλά όλοι με αποθαρρύνουν και μου αντιπροτείνουν να συμπληρώσω το μηχανογραφικό μόνο με φιλολογικές σχολές». Με αυτό το παράπονο προσέφυγε πριν από λίγα χρόνια μια 17χρονη τότε μαθήτρια με προβλήματα όρασης στην παλιά της καθηγήτρια, Όλγα Μαλεζά, για συμβουλευτική.
     
Ιωάννα Φωτιάδη.

«Θέλω να γίνω μαθηματικός, αλλά όλοι με αποθαρρύνουν και μου αντιπροτείνουν να συμπληρώσω το μηχανογραφικό μόνο με φιλολογικές σχολές». Με αυτό το παράπονο προσέφυγε πριν από λίγα χρόνια μια 17χρονη τότε μαθήτρια με προβλήματα όρασης στην παλιά της καθηγήτρια, Όλγα Μαλεζά, για συμβουλευτική. «Μέχρι πρότινος οι μαθητές με προβλήματα όρασης ωθούνταν προς το θεωρητικό πεδίο, ανεξαρτήτως της κλίσης τους, καθώς η έλλειψη υποδομών καθιστά αδύνατη τη φοίτησή τους σε σχολές όπως το μαθηματικό ή το  φυσικό». Η κ. Μαλεζά, ωστόσο, γνωρίζοντας τις πραγματικές δυνατότητες της πάλαι ποτέ μαθήτριάς της –στην οποία είχε διδάξει Φυσική στο πλαίσιο της ενισχυτικής διδασκαλίας στον Οίκο Τυφλών– την ενθαρρύνει να ακολουθήσει το μεράκι της. Η εν λόγω επιλογή δικαιώνεται, καθώς η Β.Λ. περνάει μέσω πανελλαδικών στο Μαθηματικό του ΕΚΠΑ δεύτερη. Τότε, όμως, η πρωτοετής φοιτήτρια έρχεται αντιμέτωπη με πολλά εμπόδια. «Αφενός, τα συγγράμματα δεν μπορούν να μετατραπούν στη γραφή Braille, αφετέρου, πλάι στους καθηγητές που προθυμοποιούνται να τη βοηθήσουν, υπάρχουν άλλοι που της απαγορεύουν ακόμα και τη... μαγνητοφώνηση των διαλέξεών τους στο αμφιθέατρο», αναφέρει η καθηγήτρια Φυσικής Ειδικής Αγωγής.

Το πείσμα, όμως, της κοπέλας δεν κάμπτεται και βοηθούσης της παλιάς της καθηγήτριας ξεκινούν έναν «αγώνα δρόμου». «Της διάβαζα τη διδακτέα ύλη και εκείνη τη δακτυλογραφούσε σε Braille, μία σελίδα συμβατικού βιβλίου ανάλογη με τρεις ή τρεισήμισι γραμμένες σε Braille», περιγράφει η ίδια. «Στην ουσία, της δάνειζα τα μάτια μου». Η όλη διαδικασία είναι εξαιρετικά κοπιαστική, καθώς απαιτεί μεγάλη ένταση και δύναμη κατά την πληκτρολόγηση, ώστε να γίνει η διάτρηση του χαρτιού, και κατ’ επέκταση χρονοβόρα. Ωστόσο, η άοκνη προσπάθεια ανταμείβεται, καθώς μέχρι σήμερα οι βαθμοί της Β.Λ. δεν έχουν πέσει κάτω από το οκτώ.

«Είναι δυνατόν στην εποχή μας να μην υπάρχει λύση για τόσους δυνάμει φοιτητές;» αναρωτήθηκε φωναχτά ο δρ Αντώνης Τσολομύτης, καθηγητής στο τμήμα Μαθηματικών του Πανεπιστημίου Αιγαίου, όταν τον ενημέρωσαν οι συνάδελφοί του από την Αθήνα για τις δυσκολίες στη φοίτηση ατόμων με πρόβλημα όρασης. «Ο συνάδελφός μου, καθηγητής δρ Ανδρέας Παπασαλούρος, κι εγώ ξεκινήσαμε διερευνώντας τι ισχύει πανελλαδικά αλλά και διεθνώς», εξιστορεί στην «Κ» ο δρ Τσολομύτης, ο οποίος επέδειξε ανάλογο πείσμα με εκείνο της φοιτήτριας. «Αρχικά, “ξεσκονίσαμε” κυριολεκτικά το Google και διαπιστώσαμε ότι δεν υπάρχει κανένα πρόγραμμα στο διεθνές Διαδίκτυο που να μετατρέπει αρχεία TeX/LaTex, στα οποία εγγράφεται η ύλη μαθημάτων, όπως μαθηματικά, φυσική, χημεία, σε Braille και κώδικα Nemeth». Σημειώνεται ότι υπάρχει το αντίστοιχο πρόγραμμα που μετατρέπει τα αρχεία Word σε Braille, όμως τα αρχεία TeX, καθώς περιλαμβάνουν πλήθος ειδικών συμβόλων για συναρτήσεις, πίνακες, στοιχισμένες πολλαπλές εξισώσεις, εκθέτες και δείκτες, είναι ιδιαίτερα σύνθετα και κατά συνέπεια δύσκολο να μετεγγραφούν σε άλλο σύστημα. «Συνομιλήσαμε δε με αποφοίτους πανεπιστημίων στην Ελλάδα και στις ΗΠΑ με προβλήματα όρασης και διαπιστώσαμε ότι όσοι εξ αυτών είχαν τελειώσει κάποια σχολή θετικής κατεύθυνσης, είχαν σπουδάσει πληροφορική, όπου και πάλι τα αρχεία είναι TeX, αλλά περιέχουν κείμενα με εντολές μορφοποίησης και σπανιότερα σύμβολα».

Οι δύο Έλληνες καθηγητές δεν αργούν να καταλάβουν ότι πρέπει να αναλάβουν οι ίδιοι δράση. Δεν αφήνουν Σαββατοκύριακο, αργία ή απλό κενό μεταξύ των μαθημάτων τους στο Καρλόβασι Σάμου που να μην το αξιοποιήσουν αναζητώντας τον «μαγικό» κώδικα που θα λύσει τα χέρια εκατοντάδων φοιτητών, ενώ παράλληλα βρίσκονται σε ανοικτή επικοινωνία με το έτερο δίδυμο στην Αθήνα, που «εφαρμόζει» τον υπό διαμόρφωση κώδικα και τους στέλνει παρατηρήσεις και επισημάνσεις προς βελτίωση. Η χαρά, επομένως, εκατέρωθεν ήταν ανείπωτη, όταν προ ημερών τελειοποιήθηκε η μορφή του λογισμικού που θα μπορεί στο εξής να κάνει την πολυπόθητη μετατροπή, ανοίγοντας τις «πύλες» των θετικών επιστημών σε άτομα με προβλήματα όρασης, http://myria.math.aegean.gr/labs/dt/braille/. «Η Β.Λ. ήδη αξιοποίησε το πρόγραμμα και τελείωσε το πρώτο κεφάλαιο μαθήματος που χρωστάει από πέρυσι», σχολιάζει περιχαρής η κ. Μαλεζά.

Σε επιστημονικό περιοδικό

 «Ο κώδικας, που συνεχώς βελτιώνουμε και προς το παρόν διατίθεται σε ελληνικά και αγγλικά, θα δημοσιευτεί το επόμενο διάστημα σε επιστημονικό περιοδικό», διευκρινίζει ο κ. Τσολομύτης, «εν συνεχεία, όπως κάθε ακαδημαϊκή δουλειά, θα διατίθεται με άδεια ελεύθερου λογισμικού». Επόμενο «στοίχημα» θα είναι, σύμφωνα με τον καθηγητή, «να κατορθώσουμε να βρούμε κι έναν αντίστροφο κώδικα, που να μετατρέπει όσα οι φοιτητές γράφουν στην ειδική γραφομηχανή Braille στη δική μας “γλώσσα”, κάτι που θα διευκολύνει τη διεξαγωγή εξετάσεων», εξηγεί ο ίδιος. Ποιο, ωστόσο, ήταν το κίνητρο για τους δύο καθηγητές, ώστε να καταπιαστούν με ένα τόσο δύσκολο εγχείρημα, δεδομένου ότι στο δικό τους πανεπιστήμιο δεν φοιτά άτομο με πρόβλημα όρασης; «Είναι ζήτημα ισότητας, η οποία πρέπει να αποκατασταθεί», απαντά αφοπλιστικά ο κ. Τσολομύτης.

Πηγή: Εφημερίδα «Η Καθημερινή»

ΤΟ ΒΙΟΝΙΚΟ ΧΕΡΙ ΠΟΥ ΕΛΕΓΧΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗ ΣΚΕΨΗ



Αυστριακοί χειρουργοί πέτυχαν για πρώτη φορά τη «βιονική επανόρθωση» του χεριού σε τρία θύματα τροχαίων ατυχημάτων. Τώρα, οι ασθενείς μπορούν να κινούν μια τεχνητή πρόθεση με τη δύναμη του μυαλού τους! Όταν το πλέγμα νεύρων που συνδέει το χέρι και τον νωτιαίο μυελό καταστρέφεται, το χέρι ακρωτηριάζεται εσωτερικά και σε μεγάλο βαθμό καθίσταται άχρηστο.

Κατά κανόνα, αμέσως μετά το ατύχημα, επιχειρείται η ανασύσταση του βραχιόνιου πλέγματος με αυτόλογη μεταμόσχευση νεύρων, που συχνά όμως δεν πετυχαίνει.

Έτσι, μετά την επανόρθωση, οι ασθενείς μπορούν σε κάποιο βαθμό να κινούν τον ώμο και τον αγκώνα τους, όχι όμως και το χέρι, του οποίου η εννεύρωση ατροφεί σταδιακά.

Οι Βιεννέζοι γιατροί, λοιπόν, έκαναν κάτι άλλο. Αφού ακρωτηρίασαν το άχρηστο χέρι των ανδρών, προσάρμοσαν στη θέση του μια τεχνητή πρόθεση, η οποία καθοδηγείται μέσω των νευρικών συνδέσεων με παρόμοιο τρόπο όπως συμβαίνει στο κανονικό χέρι - εξ ου και ο όρος «βιονικό».

Ωστόσο, η διαδικασία δεν είναι εύκολη. Πρώτον, οι ερευνητές έπρεπε να εξετάσουν με ακρίβεια τις υπόλοιπες νευρικές συνδέσεις. Χρειάζονταν τουλάχιστον δύο βουλητικά λειτουργικές γραμμές σήματος στο αντιβράχιο.

Μέσα από αυτά τα δύο κανάλια, ο ασθενής θα έπρεπε αργότερα να είναι σε θέση να κατευθύνει με διαφορετικό τρόπο την τεχνητή πρόθεση και μάλιστα μέσω ηλεκτρομυογραφικών σημάτων.

Ως εκ τούτου, σε δύο από τους ασθενείς μεταφέρθηκαν λειτουργικοί μυς από τον ώμο στο αντιβράχιο, λειτουργώντας ως ένα είδος ενισχυτή εσωτερικού σήματος. Οι άνδρες έπρεπε να υποβάλλουν τους μυς σε πολύμηνη προπόνηση, ώστε να μπορέσει η μηχανική πρόθεση να λαμβάνει επαρκώς από αυτούς τα καθοδηγητικά σήματα.

Τελικά, τρεις μήνες μετά τον ακρωτηριασμό, οι άνδρες ήταν για πρώτη φορά μετά το ατύχημα σε θέση να κινήσουν και τα δύο χέρια, να σηκώσουν για παράδειγμα με το τεχνητό χέρι μια μπάλα, να φτιάξουν καφέ ή να κόψουν σαλάτα.

Οι καθηγητές ειδικοί στη μεταμόσχευση, Simon Kay και Daniel Wilks από το Λιντς προειδοποιούν, παρόλα αυτά, σε σχόλιό τους στο περιοδικό «Lancet» για υπέρμετρη αισιοδοξία.
     
«Η συμμόρφωση μειώνεται με το χρόνο σε όλες τις προθέσεις. Οι τεχνητές προθέσεις έχουν μεγάλο βάρος, είναι θορυβώδεις και χρειάζονται ρεύμα», τονίζουν χαρακτηριστικά.

Πρέπει, συνεπώς, να εξεταστεί μακροπρόθεσμα, αν το «βιονικό χέρι» είναι ιδανικό για καθημερινή χρήση.

Πηγή: http://www.iatronet.gr/

Τετάρτη 18 Μαρτίου 2015

ΤΥΦΛΟΣ ΟΔΗΓΟΣ ΤΡΕΧΕΙ ΜΕ 321 ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ ΤΗΝ ΩΡΑ (ΒΙΝΤΕΟ)




Ο Μάικ Νιούμαν είναι τυφλός, όμως το πάθος του για το αυτοκίνητο - ιδίως για τα σπορ μοντέλα– τον έκαναν να ξεπεράσει το εμπόδιο της έλλειψης όρασης και να γίνει ο ταχύτερος τυφλός οδηγός στην Ιστορία. Απίστευτο κι όμως αληθινό. Ο Μάικ Νιούμαν είναι τυφλός, όμως το πάθος του για το αυτοκίνητο -και ιδίως για τα σπορ μοντέλα– τον έκαναν να ξεπεράσει το "μικρό" εμπόδιο της έλλειψης όρασης και να γίνει ο ταχύτερος τυφλός οδηγός στην Ιστορία!

Συγκεκριμένα, ο Νιούμαν έτρεξε με ένα Nissan GT-R βελτιωμένο στους 1.200   ίππους, πάντα από τη θέση του οδηγού!

Μοναδική βοήθεια του, ο πατέρας του, που ακολουθώντας τον με συνοδευτικό αυτοκίνητο του παρείχε συμβουλές για το αν παρέκκλινε της πορείας του ή πότε έπρεπε να φρενάρει.

Το αποτέλεσμα ήταν ο Μάικ Νιούμαν να αγγίξει τα 321 χιλιόμετρα την ώρα!

Δείτε το βίντεο: https://www.youtube.com/watch?v=O3Oq8AMdxvI

Πηγή: http://www.defencenet.gr/

ΠΕΡΑΣΑΜΕ ΜΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΜΕΡΑ ΣΤΟΝ ΦΑΡΟ ΤΥΦΛΩΝ ΚΑΙ ΕΙΔΑΜΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΕ ΑΛΛΑ ΜΑΤΙΑ

Ο Φάρος Τυφλών λειτουργεί από το 1946. Ο βασικός σκοπός του είναι να προσφέρει κοινωνικές υπηρεσίες, θέσεις εργασίας αλλά και ψυχαγωγία σε ανθρώπους με προβλήματα όρασης, προκειμένου να τους δώσουμε τις ευκαιρίες που τους αξίζουν και να μην νιώθουν αποκλεισμένοι από το κοινωνικό σύνολο. Έτσι, λοιπόν, έχουμε δημιουργήσει την δανειστική βιβλιοθήκη ομιλούντων βιβλίων και βιβλίων Braille, στούντιο ηχογράφησης, θεατρικό εργαστήρι, γυμναστήριο, τμήμα Πληροφορικής όπου δίνεται η δυνατότητα σε άτομα με προβλήματα όρασης να εκπαιδευτούν πάνω στο επάγγελμά τους αλλά και για να βελτιώσουν την καθημερινότητά τους. Επίσης, διαθέτουμε εκτυπωτικό κέντρο παραγωγής και γραφής Braille, τμήμα διδασκαλίας Βυζαντινής Μουσικής και παραδοσιακών τραγουδιών, αναψυκτήριο, κοινωνική υπηρεσία και, φυσικά, τα εργαστήριά μας, που είναι μια από τις πιο βασικές πηγές του Φάρου Τυφλών. Εδώ χάρη σε αυτά ζουν, εργάζονται και συνταξιοδοτούνται πολλά άτομα.

Γιάννης Πανταζόπουλος.

Στην αρχή ήταν δύσκολα, είχα νιώσει ένα σοκ. Δεν είναι το ίδιο να μην βλέπεις από την ημέρα που γεννήθηκες και είναι πολύ διαφορετικό να βλέπεις  και στην συνέχεια να χάσεις το φως σου. Δεν γίνεται να προσαρμοστείς από τη μια μέρα στην άλλη. Στην αρχή δεν έβγαινα έξω, με είχε πάρει από κάτω, είχα άγχος, αλλά μετά σκέφτηκα ότι το σημαντικό είναι το μυαλό. Έτσι με χαμόγελο και αισιοδοξία αποφάσισα ότι η ζωή είναι μπροστά μου.

Νιώσε, βίωσε, αισθάνσου, άκουσε, μύρισε, άγγιξε και δες με άλλα μάτια. Λίγες μέρες πριν επισκεφτούμε τον Φάρο τυφλών συμμετείχα στο πρόγραμμα «Διάλογοι στο Σκοτάδι», στο Θέατρο Badminton. Για 80 λεπτά έζησα μια συναρπαστική εμπειρία. Βυθισμένος στο απόλυτο σκοτάδι και καθοδηγούμενος από έναν τυφλό ξεναγό, μέσα από ειδικά διαμορφωμένες αίθουσες, έκανα μια διαφορετική βόλτα στην Αθήνα. Περπατάς σε ένα κόσμο χωρίς εικόνες, αλλά πλουτίζεις από αμέτρητα συναισθήματα και στο σκοτάδι μπορείς να κατανοήσεις έστω και για λίγο το θέμα της τυφλότητας. Συνειδητοποιείς, επανεκτιμάς, σκέφτεσαι ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο και αυτονόητο. Ορμώμενος από αυτή την εμπειρία, αποφάσισα να επισκεφθώ τον Φάρο Τυφλών και το Μουσείο Αφής στην Καλλιθέα, για να μιλήσω με ανθρώπους που έχουν αφήσει ελεύθερες όλες τις αισθήσεις τους -εκτός της όρασης- κι έχουν μάθει να ζουν με το σκοτάδι, σκορπώντας απλόχερα το φως της ψυχής τους. Ο πρώτος άνθρωπος που μας υποδέχτηκε ήταν ο γενικός Διευθυντής, Γιώργος Καρκούλιας. Ελάχιστοι άνθρωποι γνωρίζουν πόσα πράγματα παράγονται μέσα σε αυτό το χώρο για αυτό και ο κ. Καρκούλιας αναλαμβάνει να μας ενημερώσει για τις δραστηριότητες του Φάρου Τυφλών.


«Ο Φάρος Τυφλών λειτουργεί από το 1946. Ο βασικός σκοπός του είναι να προσφέρει κοινωνικές υπηρεσίες, θέσεις εργασίας αλλά και ψυχαγωγία σε ανθρώπους με προβλήματα όρασης, προκειμένου να τους δώσουμε τις ευκαιρίες που τους αξίζουν και να μην νιώθουν αποκλεισμένοι από το κοινωνικό σύνολο. Έτσι, λοιπόν, έχουμε δημιουργήσει την δανειστική βιβλιοθήκη ομιλούντων βιβλίων και βιβλίων Braille, στούντιο ηχογράφησης, θεατρικό εργαστήρι, γυμναστήριο, τμήμα Πληροφορικής όπου δίνεται η δυνατότητα σε άτομα με προβλήματα όρασης να εκπαιδευτούν πάνω στο επάγγελμά τους αλλά και για να βελτιώσουν την καθημερινότητά τους. Επίσης, διαθέτουμε εκτυπωτικό κέντρο παραγωγής και γραφής Braille, τμήμα διδασκαλίας Βυζαντινής Μουσικής και παραδοσιακών τραγουδιών, αναψυκτήριο, κοινωνική υπηρεσία και, φυσικά, τα εργαστήριά μας, που είναι μια από τις πιο βασικές πηγές του Φάρου Τυφλών. Εδώ χάρη σε αυτά ζουν, εργάζονται και συνταξιοδοτούνται πολλά άτομα. Έχουμε εργαστήρια παραγωγής σκουπών και βουρτσών και την μονάδα κατεργασίας μετάλλων που είναι μια από τις πιο σύγχρονες που υπάρχουν στην Ελλάδα. Ελάχιστοι ξέρουν ότι από εδώ έβγαιναν πολλά από τα εξαρτήματα του όπλου G3, ενώ τώρα φτιάχνουμε τις ζώνες, τις βούρτσες, τις σφουγγαρίστρες αλλά και τα λευκά είδη για τις ένοπλες δυνάμεις και όχι μόνο. Επίσης, για την ΔΕΗ κατασκευάζουμε τις πινακίδες, τις ταυτότητες, τα ορειχάλκινα στηρίγματα στους πυλώνες ή τα στηρίγματα σε ντενεκέδες λαδιού. Αν δεν υπήρχαν τα εργαστήρια, το ίδρυμα θα είχε κλείσει. Είναι καλό να γνωρίζει ο κόσμος τι δουλειά γίνεται εδώ και είναι πολύ χρήσιμο για εμάς, όποιος θέλει και μπορεί, να μας βοηθήσει. Η κρατική επιχορήγηση έχει μειωθεί αρκετά, τα έξοδα είναι πολλά αλλά ευτυχώς υπάρχει εθελοντισμός», μου λέει.

Ο κ. Καρκούλιας από οκτώ ετών έχει πρόβλημα όρασης, αλλά δεν το έβαλε ποτέ κάτω και η πιο περήφανη απόδειξη για αυτόν είναι ότι πολλά από τα μηχανήματα στο Μηχανουργείο τα έχει φτιάξει μόνος του. «Χτύπησα όταν ήμουν μικρός στο ένα μάτι, έγιναν κάποιες εγχειρήσεις με κάποια ιατρικά λάθη που δυστυχώς με οδήγησαν στο να μην βλέπω καθόλου. Ασχολούμαι με τον βιομηχανικό αυτοματισμό, μου άρεσε πάντα και για αυτό δεν παραιτήθηκα ποτέ από την ζωή. Ο άνθρωπος είναι πολύ δυνατός και έχω μάθει ότι μόνο το «δεν θέλω» υπάρχει, όχι το «δεν μπορώ». Υπάρχουν νέα παιδιά που σου λένε ότι δεν βρίσκουν δουλειά. Πώς να βρεις άμα κοιμάσαι μέχρι τις 11; Εμείς παλέψαμε στην ζωή μας για να καταφέρουμε πράγματα», υποστηρίζει λίγο πριν ξεκινήσουμε την ξενάγηση στους χώρους του Φάρου.

Από τα πρώτα τμήματα που επισκεπτόμαστε είναι το γυμναστήριο όπου συναντώ τον  Χριστόφορο, ο οποίος ασχολείται στο τμήμα από το 1999. «Εδώ κάνουν πράγματα που έξω δεν μπορούν να κάνουν εύκολα, απελευθερώνονται» λέει.  «Για παράδειγμα, μπορούν να τρέξουν μόνοι τους, κάτι που δεν μπορούν να πράξουν έξω, αλλά γενικά ό,τι κάνουν οι βλέποντες στα γυμναστήρια, το κάνουμε και εμείς εδώ. Με τον καιρό βλέπεις την άλλη πλευρά που εμείς οι βλέποντες δεν μπορούμε να την δούμε. Συνειδητοποιείς ότι για τους πολλούς κάποια είναι αυτονόητα, για άλλους όμως τίποτα δεν θεωρείται δεδομένο», μου λέει, ενώ προετοιμάζεται να διδάξει το απογευματινό μάθημα χορού.

Στην συνέχεια μπαίνουμε στον χώρο όπου ηχογραφούνται τα συγγράμματα και γίνεται η ψηφιοποίηση ομιλούντων βιβλίων. Υπεύθυνη  είναι η Εύα Φωτεινιά. «Είναι πολύ ενδιαφέρουσα και δημιουργική εμπειρία, προσπαθούμε να έχουμε βιβλία ποικίλου ενδιαφέροντος, καλύπτοντας όλο το φάσμα από πανεπιστημιακά μέχρι λογοτεχνικά βιβλία. Η μέχρι τώρα συναναστροφή μου με αυτούς τους ανθρώπους μου έχει δείξει ότι πριν δούμε πώς ζει ένας τυφλός, θεωρούμε ότι όλα έχουν τελειώσει και ότι είναι το πιο τραγικό πράγμα που μπορεί να σου τύχει. Όταν όμως το δεις από κοντά, καταλαβαίνεις ότι η ζωή συνεχίζεται και πως όλα μπορούν να κυλούν αρμονικά», λέει με ένα γλυκό χαμόγελο.


Λίγο πιο πέρα συναντάμε την ώρα του μαθήματος την Μαρίσα και τον Μπάμπη, μαθήτρια και καθηγητή. Η Μαρίσα,24 ετών, είναι φιλόλογος και εκπαιδεύεται στην γραφή Braille, κάτι που για την ίδια είναι πολύ συναρπαστικό, μια μοναδική εμπειρία και προτρέπει και τους φίλους της να έρθουν. Ο Μπάμπης είναι δικηγόρος, του αρέσει να διδάσκει την γραφή Braille γιατί την θεωρεί ένα ταξίδι με αρχή που δεν έχει τέλος. Γεννήθηκε πρόωρα και το πρόβλημα όρασης τού δημιουργήθηκε στην θερμοκοιτίδα. «Είμαι ικανοποιημένος με την δουλειά μου, ασχολούμαι όμως και με την μουσική. Τραγουδάω και παίζω σε διάφορους χώρους και πολλές φορές φωνάζω και τους μαθητές μου να έλθουν να με δουν. Αυτό που δεν θα ξεχάσω ποτέ είναι  η γέννηση του γιού μου. Ζει με την πρώην γυναίκα μου, είμαι χωρισμένος, αλλά όλα μέσα στην ζωή είναι. Απλά δεν μπορώ να τον βλέπω τόσο συχνά γιατί μένουν σε νησί και δεν είναι εύκολο να πηγαίνω. Ακούς την λέξη «μπαμπάς» και τρελαίνεσαι. Αλλά δεν πειράζει, όλα είναι για καλό και κάτι που ξεκινάει δυνατά μπορεί και να  τελειώσει δυνατά».

Παίρνω τον δρόμο προς τα εργαστήρια. Ο Χρήστος Ευσταθίου αναλαμβάνει να μας εξηγήσει την σημαντική δουλειά που γίνεται στους χώρους αυτούς. Είναι ο άνθρωπος για όλες τις δουλειές και βρίσκεται στο Φάρο από το 2004. «Η σχέση μου με τον Φάρο ξεκινά από παλιά, αφού έμενα στην Καλλιθέα και όταν περνούσα απέξω έβλεπα τον χώρο. Τελικά, ξεκίνησα να δουλεύω εδώ. Το πρώτο πράγμα που καταλαβαίνεις είναι τι μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος. Θαυμάζεις άτομα που δεν βλέπουν και χειρίζονται τα πιο δύσκολα μηχανήματα, όπως η πρέσα. Να τονίσουμε ότι οι προδιαγραφές είναι αυστηρές και υπάρχουν κανόνες ασφαλείας και πιστοποιήσεις, με αποτέλεσμα να μην έχει γίνει, ευτυχώς, κανένα ατύχημα. Πλέον, μετά από τόσα χρόνια, αντιλαμβάνεσαι ότι βλέπεις πιο ευαισθητοποιημένα κάποια θέματα, είναι ένα μάθημα ζωής. Συνειδητοποιείς, βέβαια, πως  οι περισσότεροι δεν τηρούν ούτε τα βασικά. Για παράδειγμα, θα δεις ότι ακόμα και έξω από τον Φάρο παρκάρουν πάνω στις διαβάσεις ή στις ράμπες», αναφέρει λίγο πριν δούμε  τα υπόλοιπα εργαστήρια και κάνουμε μια γρήγορη στάση στο κυλικείο.

Εκεί μας υποδέχεται ο Αντώνης, ο κλειδοκράτορας του κυλικείου και ο άνθρωπος που θα σε υποδεχθεί στην είσοδο του Φάρου. Καθισμένοι σε ένα τραπεζάκι συζητάμε για την ζωή του. «Βρήκα διαφυγή στον αθλητισμό, είμαι αθλητής του Goal ball και μου αρέσουν οι παραδοσιακοί χοροί. Έχω σχέση 8 μήνες και με την κοπέλα μου γνωριστήκαμε μέσω παρέας. Βγαίνουμε, διασκεδάζουμε και ό,τι έκανα πριν κάνω και τώρα. Αν κάτι μου λείπει είναι η οδήγηση, θα ήθελα να οδηγάω για να πάω όπου θέλω και να μην έχω ανάγκη κανένα», λέει με την νοσταλγία ζωγραφισμένη στα μάτια του. Ο Αντώνης ονειρεύεται μια σταθερή δουλειά και θέλει να κάνει οικογένεια. Πριν τον αφήσω να συνεχίσει την βάρδια του, τον ρωτώ τι θα ήθελε να πει στους ανθρώπους που βλέπουν. «Να εκτιμάμε αυτά που έχουμε, να μην υποτιμάμε τίποτα από ό,τι μας δίνεται. Για παράδειγμα, το τραπέζι που καθόμαστε αυτή την στιγμή αν το πάρεις και το μετακινήσεις, ενώ εγώ ξέρω ότι η θέση του είναι αυτή, αυτομάτως θα χάσω την διαρρύθμιση που έχω για τον χώρο και έτσι  ενώ εσύ που βλέπεις, θα το δεις και απλά θα το προσπεράσεις, εγώ πιθανόν να πέσω πάνω του», μου απαντά.

Επόμενη στάση, το εργαστήριο όπου κατασκευάζονται οι σκούπες. Εκεί συνομιλώ με τον Γιάννη, τον Ολυμπιακό της παρέας. Βρίσκεται στο Φάρο εδώ και 11 χρόνια και η ζωή του χωρίζεται στο πριν και το μετά. Μέχρι τα 26 του που έβλεπε και τώρα που έχει χάσει την όραση του. Είναι ο άνθρωπος που οι ατάκες του αποτελούν  πηγές γέλιου και λατρεύεις να συζητάς μαζί του. «Η προηγούμενη εργασία μου ήταν σε καφενείο στο Μεταξουργείο. Στην αρχή ήταν δύσκολα, είχα νιώσει ένα σοκ. Δεν είναι το ίδιο να μην βλέπεις από την ημέρα που γεννήθηκες και  είναι πολύ διαφορετικό να βλέπεις και στην συνέχεια να χάσεις το φως σου. Δεν γίνεται να προσαρμοστείς από τη μια μέρα στην άλλη. Στην αρχή δεν έβγαινα έξω, με είχε πάρει από κάτω, είχα άγχος, αλλά μετά σκέφτηκα ότι το σημαντικό είναι το μυαλό. Έτσι με χαμόγελο και αισιοδοξία αποφάσισα  ότι η ζωή είναι μπροστά μου. Μια μεγάλη δυσκολία που συναντάω είναι όταν χάνομαι στους δρόμους και παρόλο που οι περισσότεροι μας βοηθάνε, το πιο δύσκολο είναι να χαθείς και να μην υπάρχει κανείς γύρω σου. Εκεί αγχώνομαι, αλλά ευτυχώς πλέον στα κινητά υπάρχουν προγράμματα που σε βοηθάνε πάρα πολύ. (Μου εξηγεί αναλυτικά πώς παίρνεις τηλέφωνο ή στέλνεις μήνυμα με το κινητό). Με την γυναίκα μου γνωριστήκαμε εδώ, στο Φάρο, έκανε πληροφορική. Τότε ήμουν κυνηγός, καταλαβαίνεις… (γέλια). Είμαστε δέκα χρόνια μαζί, τα πέντε παντρεμένοι. Οικογένεια και σπίτι έχω, το μόνο που θέλω είναι να κερδίσω το Τζόκερ για να μπορέσω να βοηθήσω τους φτωχούς και να φτιάξω ένα οίκημα για τους άστεγους. Μου αρέσει να βοηθάω και από ό,τι έχω να δίνω. Τι με ενοχλεί; Που αφήνουν στο δρόμο τα περιττώματα από τους σκύλους και τα πατάμε. Ή όταν παρκάρουν πάνω στα πεζοδρόμια, για εσάς είναι κάτι που θεωρείται ασήμαντο, αλλά σκεφτείτε όμως και εμάς. Είναι η ελληνική νοοτροπία, εμείς τα λέμε εμείς τα ακούμε».


Δίπλα από τον Γιάννη συναντώ την Αγγελική. Έχει δύο παιδιά, είναι 38 ετών και ένας αναστεναγμός είναι η αφορμή για την αφήγησή της. «Στα 26 έχασα το φώς μου, η καταγωγή μου είναι από την Νεάπολη και την Ελαφόνησο. Το μόνο που νοσταλγώ είναι να μπορούσα να δω τα μάτια των παιδιών μου, είναι κάτι που τώρα δεν μπορώ να το θαυμάσω. Τα παιδιά μου σπουδάζουν, εγώ δουλεύω εδώ αρκετές ώρες και προχωρώ την ζωή μου. Όλα τα μπορούμε, μόνο ό,τι δεν θέλουμε δεν καταφέρνουμε» λέει και όση ώρα μου μιλάει, λέγοντας πολλά που δεν θέλει να δημοσιευτούν, διακρίνεις μια γυναίκα με πυγμή, να φτιάχνει ψάθινες σκούπες με απίστευτα γρήγορο τρόπο και μια υπερηφάνεια που αποτελεί το καλύτερο εφόδιό της.

Αφήνοντας πίσω τα εργαστήρια πηγαίνω μια βόλτα προς το Μουσείο Αφής όπου βρίσκω την Αργυρώ Καραβίνου που με μυεί στους χώρους του Μουσείου και εξηγεί την σημασία της λειτουργίας του. «Κάθε μέρα έρχονται δύο σχολικές ομάδες με παιδιά που βλέπουν. Έρχονται, φοράνε μάσκες στα μάτια τους και ενημερώνονται για την μοναδικότητα του Μουσείου Αφής. Αυτό γίνεται  για την ευαισθητοποίηση των μαθητών γιατί μέσα από την εκπαίδευση ή τα κέντρα πληροφόρησης δεν προωθούνται αντίστοιχες ενέργειες. Είναι ενθουσιώδη τα σχολεία από αυτά που ζουν εδώ. Είναι μια διαδικασία που λειτουργεί ως η μόνη διέξοδος για τους τυφλούς επισκέπτες διότι στα άλλα Μουσεία μπορούν μόνο με χειρουργικά γάντια να έρθουν κοντά στο  πολιτισμικό μας κομμάτι,  χάνοντας έτσι το 75% της αισθητικότητας του χεριού. Είναι μια μοναδική ευκαιρία και για αυτό έχουμε αντιπροσωπευτικά εκθέματα όλων των περιόδων, ώστε να δουν την τέχνη καθ όλη την περίοδο της ιστορίας. Σε αυτό το Μουσείο μπορείς να δεις μια διαφορετική πλευρά του μεγαλείου και του πλούτου της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, μπορείς να αγοράσεις προϊόντα που παράγονται στο Φάρο Τυφλών, όπως βούρτσες, κεραμικά, πλεκτά, αντικείμενα για την ενίσχυση του Μουσείου αφού δεν χρηματοδοτούμαστε. Είμαστε το μόνο Μουσείο που μπορείς να αγγίξεις. Φαντάζομαι ότι όλοι θέλουμε να το κάνουμε κάποια στιγμή. Η αφή δίνει μια άλλη προσέγγιση, η  όραση σου μεταφέρει κάτι πιο επιφανειακό, το ξεχνάς, ενώ με την αφή επεξεργάζεσαι περισσότερα δεδομένα».

Λίγο πριν τους αποχαιρετίσω μου ζητούν να παρακολουθήσω το μάθημα χορού που θα γινόταν σε λίγη ώρα. Έχει φτάσει απόγευμα και φυσικά παραμένω για να τους δω να χορεύουν. Η μουσική αρχίζει να παίζει, τα χέρια πιάνονται το ένα με το άλλο και ο χορός ξεκινά.  Μπροστά μου βλέπω ανθρώπους που έχουν θέληση για ζωή, διαφωνούν, γελούν,  αγαπούν, συγκινούνται, αισθάνονται και ζουν έχοντας στις αποσκευές τους πολύ φως, ικανό να διαλύσει κάθε ίχνος από το σκοτάδι της έλλειψης διαφορετικότητας ή των κοινωνικών φραγμών.


Πριν φύγω οι στίχοι του Οδυσσέα Ελύτη γραμμένοι στο τοίχο κεντρίζουν το βλέμμα μου. «Σου έρχεται να πετάξεις ψηλά και από εκεί να μοιράσεις δωρεάν την ψυχή σου. Ύστερα να κατέβεις και θαρραλέα να καταλάβεις την θέση που σου ανήκει».

 Πηγή: http://www.grekamag.gr/

Τρίτη 17 Μαρτίου 2015

ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΚΑΡΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ: ΠΩΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ, ΠΟΙΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΘΑ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ ΚΑΙ ΠΟΥ ΘΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ



Η κάρτα τού πολίτη θα αποτελέσει ένα από τα «όπλα» της κυβέρνησης για την  αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, αφού θα εφαρμοστεί πιλοτικά στις κοινωνικές ομάδες που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Πώς θα γίνει αυτό; Θα «φορτώνεται» με ένα ποσό κάθε μήνα από το κράτος για τους κατόχους που δεν έχουν εισόδημα, προκειμένου να μπορούν αξιοπρεπώς να αγοράζουν τρόφιμα από τα σούπερ μάρκετ ή να λαμβάνουν την επιδότηση ενοικίου που προβλέπεται από τα μέτρα της κυβέρνησης για την καταπολέμηση της ανθρωπιστικής κρίσης.

Ένα από τα μέτρα αντιμετώπισης της ανθρωπιστικής κρίσης, το οποίο μάλιστα περιλαμβάνεται και στην επιστολή του υπουργού Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη  προς τον πρόεδρο του Eurogroup, είναι η και η ηλεκτρονική κάρτα του
πολίτη.

Το εν λόγω μέτρο βρίσκεται ήδη σε πορεία υλοποίησης.

Όπως αναφέρει η εφημερίδα «Έθνος» η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Διοικητικής Ανασυγκρότησης έχει ξεκινήσει εδώ και μέρες επαφές με τους αρμόδιους φορείς, προκειμένου να συμφωνηθούν τα τεχνικά χαρακτηριστικά και με την κατασκευή της να αποφευχθεί η παραβίαση προσωπικών δεδομένων των χρηστών.

Πώς θα είναι η κάρτα.

Η κάρτα θα μοιάζει με τις γνωστές κάρτες ανάληψης, θα έχει κάποιο κωδικό πρόσβασης προκειμένου να ταυτοποιείται ηλεκτρονικά ο κάτοχός της και θα περιλαμβάνει ένα τσιπάκι στο οποίο θα είναι περασμένοι τρεις βασικοί αριθμοί:

      • Το ΑΦΜ.
      • Το ΑΜΚΑ .
      • Ο Αριθμός Δημοτολογίου.

Πώς θα χρησιμοποιηθεί για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης

Η εν λόγω κάρτα η οποία θα αποτελέσει και ένα από τα «όπλα» της κυβέρνησης για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, αφού θα εφαρμοστεί πιλοτικά στις κοινωνικές ομάδες που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Πώς θα γίνει αυτό; Θα «φορτώνεται» με ένα ποσό κάθε μήνα από το κράτος για τους κατόχους που δεν έχουν εισόδημα, προκειμένου να μπορούν αξιοπρεπώς να αγοράζουν τρόφιμα από τα σούπερ μάρκετ ή να λαμβάνουν την επιδότηση ενοικίου που προβλέπεται από τα μέτρα της κυβέρνησης για την καταπολέμηση της ανθρωπιστικής κρίσης.

Θα χρησιμοποιηθεί και για την πάταξη της γραφειοκρατίας

Η εν λόγω κάρτα θα χρησιμοποιηθεί επίσης και για την πάταξη της γραφειοκρατίας, αφού στόχος είναι μελλοντικά να χρησιμοποιείται για όλες τις δυνητικές χρήσεις (ως κάρτα δημότη, ως κάρτα ασφαλισμένου, ως κάρτα αγρότη, ως κάρτα ασθενούς, ως κάρτα μετανάστη, ως κάρτα νέου κ.λπ.) και θα περιλαμβάνει τον Αριθμό Δελτίου Ταυτότητας, καθώς και τους κωδικούς για το πρόγραμμα taxis του υπουργείου Οικονομικών.

Πηγή: http://www.iefimerida.gr/

ΤΟ ΔΑΚΡΥ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΚΛΗ ΚΑΙ Η ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΒΑΓΓΕΛΗ ΑΥΓΟΥΛΑ ΠΟΥ ΠΑΓΩΣΑΝ ΤΟ ΖΟΡΜΠΑ!

Μεσάνυχτα Σαββάτου 14 Μαρτίου με τους Γιάννη Κακλή και Παντελή Δερμιτζάκη με το συγκρότημα τους να έχουν ξεκινήσει ήδη τη ζωντανή εμφάνιση τους στο Κρητικό Κέντρο διασκέδασης «Ζορμπάς».

Η πόρτα του Κέντρου ανοίγει και ο νεαρός φίλος του τραγουδιστή Γιάννη Κακλή Βαγγέλης Αυγουλάς μπαίνει μόνος του, κρατώντας το Λευκό του Μπαστούνι, απαραίτητο εργαλείο των τυφλών για τη μετακίνηση τους.

Για 2-3 λεπτά όλοι κοιτούν προς την πόρτα παγωμένοι. Αμηχανία. Μάλλον δεν είναι συνηθισμένο φαινόμενο κάποιος τυφλός να διασχίζει αποστάσεις σε αφιλόξενους δρόμους και μάλιστα βράδυ για να πάει να διασκεδάσει κόντρα σε ταμπού και βλέμματα!

Ο Γιάννης Κακλής σταματά το τραγούδι και ζητά κάποιος να πάει κοντά στο Βαγγέλη Αυγουλά. Ο νεαρός δικηγόρος ζητά βοήθεια να φτάσει στην πίστα να χαιρετήσει τον συντοπίτη του με το συγκρότημα του.

Ο Γιάννης Κακλής ρωτά ανήσυχος το φίλο του για τη διαδρομή του από το Ίλιον και για το «κατόρθωμα» του να διασχίσει βράδυ και τα 2 ρεύματα της Λεωφόρου Συγγρού για να φτάσει στο κέντρο! Ο Βαγγέλης Αυγουλάς τον ηρεμεί και αστειεύεται: «Δεν ήρθα μόνος μου Γιάννη, ήρθα «με τσ’ αναμνήσεις μου παρέα» να πιω ένα ποτό και να ακούσω live έναν αληθινό μου φίλο»!

Ο γνωστός λυράρης Παντελής Δερμιτζάκης καλεί στην πίστα το γιο του Ανδρέα, τους γνωρίζει με το Βαγγέλη Αυγουλά και όλοι μαζί συμφωνούν πως από δω και πέρα ο Ανδρέας θα είναι συνοδός του Βαγγέλη σε κάθε έξοδο τους για μουσικά ταξίδια με άρωμα Κρήτης!

Ο Γιάννης Κακλής συγκινημένος δακρύζει και αφιερώνει στο νεαρό του φίλο το αγαπημένο του τραγούδι: https://youtu.be/62VKOv7P2Uc

Ενώ μαζί οι δυό τους αφιερώνουν την ομορφιά των παλικαρίσιων στιγμών που ζουν εκείνα τα λίγα λεπτά στους γονείς τους, οικογενειακοί φίλοι που τους μεγάλωσαν μπολιασμένους με αξίες για τις οποίες αξίζει να ρισκάρεις και να θυσιάζεσαι για να τις κρατάς ανόθευτες στη ζωή σου!

Να σημειώσουμε ότι ο Γιάννης Κακλής και ο Παντελής Δερμιτζάκης με το συγκρότημα τους έχουν στηρίξει αφιλοκερδώς πολλές κοινωνικές εκδηλώσεις που έχει διοργανώσει ο Βαγγέλης Αυγουλάς και το κοινωνικοπολιτικό blog «Με Άλλα Μάτια», όπως π.χ. για τη στήριξη των Παιδικών Χωριών SOS Ελλάδος ή του Κοινωνικού Παντοπωλείου και του Προγράμματος Συσσιτίων του Δήμου Ιλίου.

Η βραδιά έκλεισε με το Γιάννη Κακλή να τραγουδά ζωντανά και να αφιερώνει σε όλους τους φίλους του το νέο του τραγούδι «Γέλα Ξανά», το οποίο θα ηχογραφηθεί την ερχόμενη εβδομάδα για το νέο του δίσκο.


ΜΑΡΤΙΟΣ 2015 ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΑΘΗΝΑΙΩΝ: ΣΚΕΨΟΥ ΑΛΛΙΩΣ!

Σκέψου. Μάθε. Βίωσε. Άλλαξε.



Μάρτιος 2015 - Μήνας βιωματικών δράσεων εξοικείωσης με την αναπηρία

Ο Δήμος Αθηναίων, με φορέα υλοποίησης τον Σ.Κ.Ε.Π. – Σύνδεσμος Κοινωνικής Ευθύνης για Παιδιά και Νέους και με την υποστήριξη του ΕΛΣΣΑ – Ελληνικός Σύλλογος για το Σύνδρομο Asperger, διοργανώνουν έναν μήνα βιωματικών δράσεων εξοικείωσης με την διαφορετικότητα, μέσω της ενημέρωσης, συνειδητοποίησης και καταγραφής των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν τα άτομα με αναπηρία.

Κεντρικός στόχος του προγράμματος:
- Η εξοικείωση και αποδοχή της διαφορετικότητας από όλους τους πολίτες, μέσω της ενημέρωσης, ευαισθητοποίησης και συνειδητοποίησης των αντικειμενικών και καθημερινών εμποδίων που αντιμετωπίζουν τα άτομα με αναπηρίες 

Οι δράσεις, που θα διαρκέσουν όλο τον μήνα, περιλαμβάνουν:

  • Διεξαγωγή βιωματικών ομιλιών, από άτομα με αναπηρία, σε 14 σχολεία του Δήμου Αθηναίων
  • Εκδηλώσεις για τον αυτισμό
  • Δράση στους Δρόμους: Προσομοίωση κινητικής & αισθητηριακής αναπηρίας
    Πλατεία Συντάγματος - Σάββατο 28/3/2015 - 12.00 έως 14.00

Στοιχεία επικοινωνίας Δήμου Αθηναίων: 1595

Στοιχεία επικοινωνίας Σ.Κ.Ε.Π.: www.skep.gr - e-mail: skep@skep.gr - facebook: skep.association - 2118009876

Στοιχεία επικοινωνίας ΕΛ.Σ.Σ.Α.: www.asperger.gr – e-mail : elssavol@gmail.com, Δ/νση Κηφισίας 69, Αμπελόκηποι, Τηλ. Επικ. 210-6535666

Με την ευγενική υποστήριξη των :
  • Όμιλος ΟΤΕ
  • Εταιρεία WHEEL
  • ΔΕΛΤΑ Τρόφιμα Α.Ε.


Δευτέρα 16 Μαρτίου 2015

ΤΟ 39o ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΑΘΗΝΩΝ ΕΠΙΣΚΕΦΘΗΚΕ Ο ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΑΥΓΟΥΛΑΣ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΟΥ ΜΗΝΑ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΠΟΙΗΣΗΣ




Στο μήνα βιωματικών ομιλιών για την ευαισθητοποίηση των μαθητών που συνδιοργανώνουν το Μάρτιο του 2015 ο Δήμος Αθηναίων και ο Σύνδεσμος Κοινωνικής Ευθύνης Παιδιών και Νέων, συμμετείχε ο κ. Βαγγέλης Αυγουλάς Επικεφαλής της Νεολαίας του Πανελληνίου Συνδέσμου τυφλών, με επίσκεψη του την Τρίτη 10/03/2015 στο 39ο Γυμνάσιο Αθηνών, κατόπιν πρόσκλησης και της Διευθύντριας του σχολείου κας Αναστασίας Μελιτζάνη.

Ο κ. Αυγουλάς πραγματοποίησε βιωματική ομιλία σε μαθητές της Α’ Γυμνασίου, από κοινού με την Αντιδήμαρχο Αθηναίων για το Παιδί και Πρόεδρο του Ελληνικού Συλλόγου για το Σύνδρομο Asperger (ΕλΣΣΑ) κα Μαρία Ηλιοπούλου.

Ο Βαγγέλης Αυγουλάς εξήγησε στα παιδιά πώς να συνοδεύουν σωστά κάποιον με πρόβλημα όρασης, τους έδωσε να αγγίξουν την ανάγλυφη γραφή Braille των τυφλών, ενώ απάντησε στις απορίες τους για τα εμπόδια στα πεζοδρόμια, τη σωστή χρήση σκύλου οδηγού από άτομα με προβλήματα όρασης, τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει καθημερινά ο ίδιος ζώντας μόνος του στο σπίτι κλπ.


Από τη μεριά της η κα Ηλιοπούλου, μίλησε στους μαθητές ως μητέρα παιδιού με Asperger, εξηγώντας πρακτικά τι είναι το Σύνδρομο και ποιες είναι οι ιδιαιτερότητες στην ανατροφή ενός παιδιού με Asperger, ενώ για περισσότερα ερεθίσματα τους πρότεινε να δουν την ταινία «Ο Mozart και η φάλαινα»!  

Ο μήνας ευαισθητοποίησης του Δήμου Αθηναίων και του ΣΚΕΠ θα ολοκληρωθεί με μια μεγάλη βιωματική δράση στις 28 Μαρτίου στο Σύνταγμα.

Δείτε περισσότερες πληροφορίες για το πρόγραμμα στην αφίσα που αναρτούμε και στο www.skep.gr

ΤΑ ΑΜΕΑ ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΛΑΪΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΔΑΡΑ ΑΡΚΑΔΙΑΣ-VIDEO



Τα άτομα με αναπηρία έχουν πρόσβαση στο Μουσείο Λαϊκού Πολιτισμού Δάρα Αρκαδίας (βίντεο)
     
Η αναπηρία δεν είναι «εμπόδιο» για το Μουσείο Λαϊκού Πολιτισμού Δάρα Αρκαδίας.
     
Την 16η Αυγούστου 2014 στην ορεινή Αρκαδία, εγκαινιάστηκε το Μουσείο Λαϊκού Πολιτισμού Δάρα Αρκαδίας με προϋποθέσεις και αρχές που επιτρέπουν στους επισκέπτες να λάβουν μία άνετη και ευχάριστη μουσειακή εμπειρία.

Οι βασικοί άξονες, που καθιστούν το Μουσείο σύγχρονο, είναι τόσο η μουσειολογική ιδέα, όπως αναπτύσσεται και προσδιορίζει την λειτουργία του, όσο o μουσειογραφικός σχεδιασμός.

Ο εκθεσιακός σχεδιασμός αποτελεί μια πρωτοποριακή πρόταση-ιδέα για μουσεία με λαογραφικό περιεχόμενο. Ο ιδιαίτερος χαρακτήρας της έκθεσης και του Μουσείου συνολικά αποτυπώνεται και στην δυνατότητα πρόσβασης που έχει  δοθεί για τις ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες, όπως τα άτομα με αναπηρία. Έτσι η επίσκεψη γίνεται εύκολα και με ασφάλεια.

Για πρώτη φορά στην Ελλάδα ενσωματώνεται σε μόνιμη μουσειακή έκθεση η Ελληνική Νοηματική Γλώσσα. Ο Πολυχώρος Εκπαίδευσης στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα και Υποστηρικτικής Παρέμβασης «ΚΙΒΩΤΟΣ», ενστερνίστηκε την ανάγκη για την χρήση της Ε.Ν.Γ σε μουσεία και δέχθηκε πρόθυμα να υποστηρίξει τη δημιουργία οπτικοακουστικού υλικού, που προβάλλει τις προφορικές
παραδόσεις του χωριού Δάρα. Η άυλη πολιτιστική κληρονομιά της περιοχή αναδεικνύεται από την Ελληνική Νοηματική Γλώσσα. Οι ακούοντες επίσης μπορούν να παρακολουθούν το βίντεο, καθώς η νοηματική συνοδεύεται με προφορική αφήγηση. Το ενδιαφέρον των ακουόντων είναι υψηλό επειδή παρακολουθούν μία γλώσσα, που ενδεχομένως να μην γνωρίζουν.

Η Ε.Ν.Γ. έχει ενταχθεί σύμφωνα με το «Εγχειρίδιο Πολιτικής Διαχείρισης Συλλογών και Μουσείου», ως μία από τις κύριες γλώσσες που χρησιμοποιεί το Μουσείο μεταξύ των ελληνικών και αγγλικών.

Η κατάλληλη σχεδίαση του κτιρίου για την πρόσβαση Α.με.Α είχε υπολογιστεί νωρίτερα και ολοκληρώθηκε με τον εκθεσιακό σχεδιασμό. Μελετώντας τις βασικές ανάγκες και την πορεία των Α.με.Α μέσα στους χώρους ρυθμίστηκαν θέματα όπως: οι αποστάσεις, ώστε να μην εμποδίζονται τα αμαξίδια και η πορεία των ατόμων με μειωμένη όραση, τα κατάλληλα ύψη των εκθεμάτων, η δυνατότητα εύκολης ανάγνωσης των κειμένων και άλλες σχεδιαστικές παρεμβάσεις.

Το κτίριο που φιλοξενεί το Μουσείο βρίσκεται στο κέντρο του χωριού Δάρα.

Είναι ένα παραδοσιακό κτίσμα του 1904 με μικρούς χώρους, όμως η διαρρύθμιση του κτιρίου στο σύνολο της έχει προσαρμοστεί σε μεγάλο βαθμό στις ανάγκες όλων των ατόμων. Σπάνια συναντάμε παραδοσιακά κτίρια που να διαθέτουν τον απαραίτητο εξοπλισμό πρόσβασης ατόμων με αμαξίδιο.

Ειδικό κάθισμα κινείται πάνω σε ράμπα στην κεντρική κλίμακα και εξυπηρετεί όχι μόνο άτομα με κινητικές δυσκολίες, αλλά ακόμη ηλικιωμένους και εγκυμονούσες.
Η τουαλέτα των Α.με.Α λειτουργεί στον όροφο της κύριας έκθεσης για πιο άμεση εξυπηρέτηση.

Κάθε επισκέπτης εισέρχεται ισότιμα από την κεντρική είσοδο στο Μουσείο και δεν χρησιμοποιείται δεύτερη είσοδος για τα Α.με.Α.

Το Μουσείο αξιοποίησε υψηλό ποσοστό του προϋπολογισμού του για την λειτουργία μέσων πρόσβασης για όλους ανεξαιρέτως τους επισκέπτες.

Έχει σχεδιαστεί η δυνατότητα ξενάγησης για άτομα με ολική τύφλωση.

Με επιστημονικά κριτήρια και σύμφωνα με τις αρχές συντήρησης, έχουν επιλεγεί αντικείμενα από τη συλλογή του Ιωάννη Μπακόπουλου, που είναι δυνατόν να ψηλαφιστούν και να γίνει η ξυλογλυπτική τέχνη περισσότερο  κατανοητή.

Τα τοπικά μουσεία μπορούν να λειτουργούν ως υποδειγματικά και αυτό προσπαθούμε να επιτύχουμε μέσα από κάθε συνεργασία. Στο διάστημα αυτό της λειτουργίας του, το Μουσείο έχει προχωρήσει σε εκπαιδευτικές, πανεπιστημιακές συνεργασίες και ευελπιστούμε να συνεχίσουμε και σε συνεργασίες με μεγαλύτερο κοινωνικό ενδιαφέρον.

Τα ασφαλή συμπεράσματα, που βγαίνουν από τα ερωτηματολόγια δείχνουν την θετική αξιολόγηση των επισκεπτών απέναντι στην δυνατότητα πρόσβασης των Α.με.Α στο Μ.Λ.Π.Δ.Α. Ωστόσο το Μουσείο εξετάζει συνεχώς τις υπηρεσίες του ανάλογα με τις ανάγκες που προκύπτουν.


Στυλιανός Ι. Πλάκας
Μουσειολόγος-Μουσειογράφος
Μέλος του Ι.C.O.M
Επιστημονικός Υπεύθυνος Μ.Λ.Π.Δ.Α.

Δείτε το βίντεο: https://www.youtube.com/watch?v=lqpGePs4ato

Πηγή: http://www.newsitamea.gr/

Κυριακή 15 Μαρτίου 2015

ΣΤΟ ΧΑΛΑΝΔΡΙ Ο Π. ΚΟΥΡΟΥΜΠΛΗΣ ΓΙΑ ΤΑ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΔΟΜΩΝ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ



Στην εκδήλωση για τα δύο χρόνια λειτουργίας των κοινωνικών δομών του Δήμου Χαλανδρίου παραβρέθηκε ως κεντρικός ομιλητής ο Υπουργός Υγείας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων κ. Παναγιώτης Κουρουμπλής, στην αίθουσα εκδηλώσεων της πόλης το βράδυ της Τετάρτης 11 Μαρτίου 2015.

Την εκδήλωση για τη βράβευση των εθελοντών και των χορηγών που στηρίζουν εδώ και δύο χρόνια τις κοινωνικές δράσεις του Δήμου Χαλανδρίου άνοιξε ο Δήμαρχος της πόλης κ. Σίμος Ρούσος λέγοντας ότι ναι μεν οι κοινωνικές δομές του Χαλανδρίου επιτελούν πολύ σημαντικό έργο καθημερινά υποστηρίζοντας εκατοντάδες συμπολίτες μας ανάλογα με τις ανάγκες τους, αλλά κανείς που θέλει να νιώθει άνθρωπος δε μπορεί να είναι υπερήφανος για δομές που υπάρχει ανάγκη να παρέχουν τρόφιμα και φάρμακα σε συνανθρώπους μας, αγαθά στα οποία το 2015 θα έπρεπε όλοι ανεξαιρέτως να έχουν ανεμπόδιστη πρόσβαση.

Χαιρετισμό στην εκδήλωση απηύθυναν επιπλέον ο πρώην Δήμαρχος Χαλανδρίου κ. Κουράσης κατά τη θητεία του οποίου οι κοινωνικές δομές ξεκίνησαν τη λειτουργία τους, καθώς και ο γνωστός ιατρός κ. Τούντας επικεφαλής της «Πορείας» που συμπράττει με το Δήμο Χαλανδρίου για τη λειτουργία των δομών.


Ο Υπουργός κ. Κουρουμπλής τόνισε πως πρόσβαση στα φάρμακα θα έχουν σύντομα όλοι όσοι τα χρειάζονται χωρίς εισοδηματικά εμπόδια, ενώ παράλληλα επισήμανε τη σημασία της υλοποίησης κλινικών μελετών και της παραγωγής φαρμάκου στη χώρα μας μιας και έχουμε επαρκείς υποδομές και ακόμα πιο επαρκή επιστημονικά μυαλά και αξιόλογο ανθρώπινο δυναμικό!
 
Επιπλέον κάλεσε την Πανελλήνια Φαρμακοβιομηχανία να συνεχίσει να έχει συναίσθηση της ανθρωπιστικής κρίσης που επικρατεί στη χώρα μας και να συμβάλλει τα μέγιστα στης ζωτικής σημασίας φαρμακευτικές ανάγκες των άπορων συμπολιτών μας.


Να σημειώσουμε ότι από το Κοινωνικό Φαρμακείο Χαλανδρίου δίνονται συσκευασμένα καινούρια φάρμακα χάρη στη συνεργασία που υπάρχει με τις φαρμακευτικές εταιρείες, ενώ στα δύο αυτά χρόνια έχουν εξυπηρετηθεί και υποστηριχτεί 335 άτομα.

Επιπλέον 690 άτομα είναι ενταγμένα στο Κοινωνικό Παντοπωλείο της πόλης και 215 στη Δομή Παροχής Συσσιτίου.

Περισσότερα από 2295 άτομα έχουν εξυπηρετηθεί από τις υπηρεσίες του γραφείου διαμεσολάβησης.

Τα ως άνω στατιστικά καταδεικνύουν κατά κοινή ομολογία και των παρευρισκομένων στην εκδήλωση, το έντονο φαινόμενο και των νεόπτωχων το οποίο πρέπει να αναχαιτιστεί με στοχευμένες και συγκεκριμένες πολιτικές.


Η ιστοσελίδα των κοινωνικών δομών