meallamatia.blogspot.gr

meallamatia.blogspot.gr

Παρασκευή 13 Ιουλίου 2012

ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ ΜΕ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΙΚΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ


      Μια σειρά σημαντικών παροχών που δίνουν «ανάσα» σε χιλιάδες πολίτες, οι
      οποίοι έχουν βρεθεί -πολλοί ξαφνικά και βίαια- στο περιθώριο της
      κοινωνικής ζωής, περιλαμβάνονται στη μακριά λίστα των επιδομάτων που έχουν
      μπει στο στόχαστρο της Τρόικας των δανειστών.
       

      Η έκθεση του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ασφάλειας που
      κωδικοποιεί τις παροχές και προτείνει μεταξύ άλλων την κατάργηση πολλών
      επιδομάτων, καθιέρωση ενός ενιαίου επιδόματος που θα αντικαταστήσει τις
      οικογενειακές-πολυτεκνικές παροχές και μεσομακροπρόθεσμη δημιουργία ενός
      καθολικού ελάχιστου εισοδήματος, βρίσκεται ήδη στα χέρια του νέου υπουργού
      Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας Γιάννη Βρούτση.

      Η αλλαγή άλλωστε του ονόματος του υπουργείου, με την προσάρτηση του τομέα
      της Πρόνοιας, δείχνει το πόσο σημαντικό ρόλο καλείται να διαδραματίσει ο
      νέος υπουργός, στην άσκηση κοινωνικής πολιτικής.

      Δείχνει βέβαια και κάτι ακόμη: οι επόμενοι μήνες θα είναι πολύ δύσκολοι
      τόσο σε επίπεδο διαπραγμάτευσης με τους δανειστές, όσο και σε κοινωνικό
      επίπεδο.

      Ήδη, από την πρώτη επίσκεψή τους στο υπουργείο Εργασίας, οι εκπρόσωποι των
      δανειστών έδειξαν ότι το θέμα των προνοιακών επιδομάτων είναι κεντρικό,
      μαζί με το θέμα των μισθών και των συντάξεων.

      Στο κείμενο της προγραμματικής συμφωνίας των τριών κομμάτων που
      συμμετέχουν στην κυβέρνηση, που τύποις δεσμεύει την κυβέρνηση όσο και το
      Μνημόνιο 2, προβλέπει προστασία των κοινωνικά ευάλωτων ομάδων.

      Στο Μνημόνιο 2 που ισχύει μέχρι να αλλάξει, προβλέπεται η περικοπή δεκάδων
      επιδομάτων, με στόχο την εξοικονόμηση 1,5 δισ. ευρώ μέχρι το τέλος του
      μεσοπρόθεσμου προγράμματος, δηλαδή το 2014.

      Από την προηγούμενη διαπραγμάτευση με τα μέλη της Τρόικας, στην οποία
      συμμετείχε και η ΝΔ, έχει γίνει απόλυτα αντιληπτό ότι δεν είναι εύκολο να
      εξευρεθούν ισοδύναμα μέτρα ύψους όχι 1,5 δισ. αλλά ούτε 350 εκατ. ευρώ…

      Σύμφωνα με πληροφορίες, η έκθεση του ΟΟΣΑ δεν αφήνει και πολλά περιθώρια
      χειρισμών. Μεταξύ των περισσότερων από 85 επιδομάτων συγκαταλέγεται ακόμη
      και η κατώτατη σύνταξη και το ΕΚΑΣ…

      Μόνο στο άκουσμα της είδησης, η νέα ηγεσία του υπουργείου τρόμαξε,
      απέκλεισε όμως παράλληλα την όποια παρέμβαση, τουλάχιστον μέχρι, όπως λέει
      και η έκθεση εξεταστεί το θέμα το πλαίσιο δημιουργίας ενός ελάχιστου
      εισοδήματος, ως δίκτυ ασφαλείας που θα λαμβάνεται μόνον από εκείνους που
      δεν μπορούν να εργαστούν.

      Άλλωστε, βάσει της τελευταίας ασφαλιστικής μεταρρύθμισης
      (Λοβέρδου-Κουτρουμάνη) η κατώτερη σύνταξη που εγγυάται το κράτος ορίζεται
      στα 360 ευρώ.

      Στην έκθεση θεωρείται αναγκαίος ο διαχωρισμός των παροχών κοινωνικής
      ασφάλισης με τις παροχές αλληλεγγύης, καθώς και η καθιέρωση ενός ενιαίου
      οικογενειακού επιδόματος με εισοδηματικά κριτήρια, χρηματοδοτούμενου μέσω
      της γενικής φορολογίας, διαχειριζόμενου από το υπουργείο Εργασίας και
      διανεμόμενου από τον ΟΓΑ, το ύψος του οποίου θα εξαρτάται από τον αριθμό
      των τέκνων.

      Προτείνεται ακόμη, ο εξορθολογισμός των κριτηρίων για τις παροχές
      αναπηρίας. Με τη διαπίστωση ότι, το σύστημα είναι ασκόπως πολύπλοκο, με
      συνολικά 35 κατηγορίες δικαιούχους αναπηρικής παροχής, συμπεριλαμβανομένων
      δέκα διαφορετικών προγραμμάτων κοινωνικής βοήθειας για τυφλούς, π.χ.
      τυφλούς εργάτες, τυφλούς συνταξιούχους, τυφλά παιδιά σε ειδικά σχολεία και
      τέσσερις διαφορετικές κατηγορίες για κωφούς και κωφάλαλους, ο ΟΟΣΑ
      προτείνει την εφαρμογή εισοδηματικών κριτηρίων σε όλες τις παροχές.

      Όσο για τα επιδόματα ανεργίας, τα οποία μαζί με ΕΚΑΣ και Κατώτερες
      Συντάξεις συγκαταλέγονται στον μακρύ κατάλογο των επιδομάτων προς…
      κούρεμα, ο Οργανισμός προτείνει τη διατήρηση του χρονικού ορίου των 12
      μηνών στην καταβολή τους, την εφαρμογή εισοδηματικών κριτηρίων παράλληλα
      με την κατάργηση των ηλικιακών περιορισμών, προκειμένου να καλύπτονται
      πρόσωπα σε ηλικία απασχόλησης, τα οποία βρίσκονται σε πραγματική ανάγκη.
      Της Ρούλας Σαλούρου
      από το  www.capital.gr

Τετάρτη 11 Ιουλίου 2012

Η ΦΑΡΣΑ ΤΟΥ ΜΙΛΓΡΑΜ ΠΟΥ ΞΕΓΥΜΝΩΣΕ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΨΥΧΗ


Το πείραμα του Μίλγκραμ είναι ένα από τα πιο γνωστά αντιδεοντολογικά πειράματα της ψυχολογίας, ουσιαστικά μια «φάρσα» που ξεγύμνωσε την ανθρώπινη ψυχή.

Το 1961, ο είκοσι εφτάχρονος Στάνλει Μίλγκραμ, επίκουρος καθηγητής ψυχολογίας στο Γέιλ, αποφάσισε να μελετήσει την υπακοή στην εξουσία.
Είχαν περάσει λίγα μόνο χρόνια από τα φρικτά εγκλήματα των Ναζί και γινόταν μια προσπάθεια κατανόησης της συμπεριφοράς των απλών στρατιωτών και αξιωματικών των SS, οι οποίοι είχαν εξολοθρεύσει εκατομμύρια αμάχων.
Η ευρέως αποδεκτή εξήγηση –πριν το πείραμα του Μίλγκραμ- ήταν η αυταρχική τευτονική διαπαιδαγώγηση και η καταπιεσμένη –κυρίως σεξουαλικά- παιδική ηλικία των Γερμανών.
Όμως ο Μίλγκραμ ήταν κοινωνικός ψυχολόγος και πίστευε ότι αυτού του είδους η υπακοή –που οδηγεί στο έγκλημα- δεν μπορεί να είναι αποτέλεσμα μόνο της προσωπικότητας, αλλά περισσότερο των πιεστικών συνθηκών.
Και το απέδειξε κάνοντας τη «φάρσα» του.

Τα υποκείμενα του πειράματος ήταν εθελοντές, κυρίως φοιτητές, οι οποίοι καλούνταν έναντι αμοιβής να συμμετέχουν σε ένα ψυχολογικό πείραμα σχετικό με τη μνήμη.
Χώριζε τους φοιτητές σε ζεύγη και –μετά από μια εικονική κλήρωση- ο ένας έπαιρνε το ρόλο του «μαθητευομένου» και ο άλλος του «δασκάλου».
Ο έκπληκτος «μαθητευόμενος» δενόταν χειροπόδαρα σε μια ηλεκτρική καρέκλα και του περνούσαν ηλεκτρόδια σε όλο το σώμα. Έπειτα του έδιναν να μάθει δέκα ζεύγη λέξεων.
Ο «δάσκαλος», από την άλλη, καθόταν μπροστά σε μια κονσόλα ηλεκτρικής γεννήτριας. Μπροστά του δέκα κουμπιά με ενδείξεις: «15 βολτ, 30 βολτ, 50 βολτ κλπ.» Το τελευταίο κουμπί έγραφε: «450 βολτ. Προσοχή! Κίνδυνος!»
Πίσω από το «δάσκαλο» στεκόταν ο πειραματιστής, ο υπεύθυνος του πειράματος.

(Και περνάμε σε ενεστώτα για να γίνουμε μέτοχοι της στιγμής.)
«Θα λέτε την πρώτη λέξη από τα ζεύγη στο μαθητευόμενο. Αν κάνει λάθος θα σηκώσετε το πρώτο μοχλό και θα υποστεί ένα ηλεκτροσόκ 15 βολτ. Σε κάθε λάθος θα σηκώνετε τον αμέσως επόμενο μοχλό», λέει ο πειραματιστής και ο «δάσκαλος» αισθάνεται ήδη καλά που δεν του έτυχε στην κλήρωση ο άλλος ρόλος.

Το πείραμα ξεκινάει. Ο «δάσκαλος» λέει τις λέξεις από το μικρόφωνο. Ο «μαθητευόμενος», ήδη τρομαγμένος, απαντάει σωστά, αλλά όχι για πολύ.
Μόλις κάνει το πρώτο λάθος ο «δάσκαλος» γυρνάει να κοιτάξει τον πειραματιστή. Εκείνος του λέει να προχωρήσει στο πρώτο ηλεκτροσόκ. Ο «δάσκαλος» υπακούει.
15 βολτ δεν είναι πολλά, αλλά ο «μαθητευόμενος» έχει αλλάξει ήδη γνώμη. Παρ’ όλα αυτά απαντάει σωστά σε άλλη μια ερώτηση, αλλά στο επόμενο λάθος δέχεται 30 βολτ.
«Αφήστε να φύγω», λέει ο «μαθητευόμενος» που δεν μπορεί να λυθεί. «Δε θέλω να συμμετάσχω σε αυτό το πείραμα.»
Ο «δάσκαλος» κοιτάει τον πειραματιστή. Εκείνος του κάνει νόημα να συνεχίσει.
Τα βολτ αυξάνονται και τώρα πια ο πόνος είναι εμφανής στο πρόσωπο του «μαθητευόμενου», που εκλιπαρεί να τον αφήσουν ελεύθερο.
Στα 200 βολτ ταρακουνιέται ολόκληρος. Ο «δάσκαλος» πριν κάθε ηλεκτροσόκ γυρνάει να κοιτάξει τον πειραματιστή. Εκείνος, με σταθερή φωνή, του λέει ότι το πείραμα πρέπει να συνεχιστεί.
Ο «δάσκαλος» συνεχίζει να βασανίζει έναν άγνωστο, έναν απλό φοιτητή που κλαίει, ζητάει τη βοήθεια του Θεού και παρακαλεί να τον λυπηθούν. Δεν μπορεί πια να απαντήσει στις ερωτήσεις, αλλά ο πειραματιστής λέει στο «δάσκαλο»:
«Τη σιωπή την εκλαμβάνουμε ως αποτυχημένη απάντηση και συνεχίζουμε με την τιμωρία.»
Στα 345 βολτ ο «μαθητευόμενος» τραντάζεται ολόκληρος, ουρλιάζει και χάνει τις αισθήσεις του.
Ο «δάσκαλος», ιδρωμένος και με τα χέρια του να τρέμουν, κοιτάει τον πειραματιστή.
«Μην ανησυχείτε», λέει εκείνος, «το πείραμα είναι απολύτως ελεγχόμενο... Συνεχίστε με τον τελευταίο μοχλό.»
«Μα είναι λιπόθυμος», λέει ο «δάσκαλος».
«Δεν έχει καμιά σημασία. Το πείραμα πρέπει να ολοκληρωθεί. Συνεχίστε με τον τελευταίο μοχλό.»

Πόσοι από τους εθελοντές έφτασαν ως τον τελευταίο μοχλό;

Πριν ξεκινήσει το πείραμα του ο Μίλγκραμ είχε κάνει μια «δημοσκόπηση» ανάμεσα στους ψυχιάτρους και στους ψυχολόγους, ρωτώντας ‘τους τι ποσοστό των εθελοντών θα έφτανε ως τον τελευταίο μοχλό.
Σχεδόν όλοι απάντησαν ότι κανείς δε θα έφτανε ως τον τελευταίο μοχλό, πέρα ίσως από κάποια άτομα με κρυπτοσαδιστικές τάσεις, καθαρά παθολογικές.
Δυστυχώς έκαναν λάθος.

Μόλις το 5% των «δασκάλων» αρνήθηκαν εξ’ αρχής να συμμετάσχουν σε ένα τέτοιο πείραμα και αποχώρησαν –συνήθως βρίζοντας τον πειραματιστή.
Το υπόλοιπο 95% προχώρησε πολύ το πείραμα, πάνω από τα 150 βολτ.
Και το 65%... Έφτασε μέχρι τον τελευταίο μοχλό, τα πιθανότατα θανατηφόρα 450 βολτ!

Που έγκειται η φάρσα;
Ο «μαθητευόμενος» δεν ήταν φοιτητής, αλλά ηθοποιός, που είχε προσληφθεί από το Μίλγκραμ για αυτόν ακριβώς το «ρόλο».
Δεν υπήρχε ηλεκτρισμός ούτε ηλεκτροσόκ. Ο ηθοποιός υποκρινόταν.
Το μοναδικό πειραματόζωο ήταν ο «δάσκαλος».

Όμως τα αποτελέσματα ήταν αληθινά: Το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων θα υπακούσει και θα βασανίσει –ίσως και θα σκοτώσει- έναν άγνωστο του, αρκεί να δέχεται εντολές από κάποιον με κύρος (στην προκειμένη περίπτωση επιστημονικό) και ταυτόχρονα να αισθάνεται ότι δεν τον βαρύνει η ευθύνη για ό,τι συμβεί –αφού εκείνος «απλά ακολουθούσε τις διαταγές».

Και φυσικά οι περισσότεροι από εμάς θα σκεφτούν όταν μάθουν για αυτό το πείραμα: «Εγώ αποκλείεται να έφτανα ως τον τελευταίο μοχλό.»

Όμως δείτε τι συμβαίνει στην κοινωνία μας, κάθε μέρα.
Ο υπάλληλος της ΔΕΗ που δέχεται να κόψει το ρεύμα από έναν άνεργο ή άπορο, ξέροντας ότι έτσι τον ταπεινώνει, τον υποβάλει σε ένα διαρκές βασανιστήριο και πιθανότατα θέτει σε κίνδυνο τη ζωή του, ανήκει στο 65% του τελευταίου μοχλού. Και δεν είναι καθόλου κρυπτοσαδιστής. Απλά ακολουθάει τις εντολές που του έδωσαν.
Ο υπάλληλος του σούπερ-μάρκετ που σου δίνει το χαλασμένο ψάρι και σε διαβεβαιώνει ότι είναι φρέσκο (μιλώ εξ’ ιδίας πείρας, ως αγοραστής) δε σε μισεί, παρότι γνωρίζει ότι μπορεί να πάθεις και δηλητηρίαση. Απλώς ακολουθάει εντολές.

Ο αστυνομικός ο οποίος ραντίζει με χημικά τους διαδηλωτές δεν είναι κρυπτοσαδιστής –αν και πολλοί θα διαφωνήσουν στο συγκεκριμένο παράδειγμα. Απλώς κάνει τη δουλειά του.

Ο υπάλληλος της εφορίας ή της τράπεζας που υπογράφει την κατάσχεση κάποιου σπιτιού για 1.000 ευρώ χρέος, θα έφτανε ως τον τελευταίο μοχλό στο πείραμα. Γιατί υπακούει.

Ο πολιτικός που υπογράφει το μνημόνιο το οποίο οδηγεί ένα ολόκληρο έθνος στην εξαθλίωση του νεοφιλελευθερισμού θα έφτανε μέχρι τον τελευταίο μοχλό. Και αυτός υπακούει, σε εντολές πολύ πιο ισχυρές από εκείνες του πειραματιστή με την άσπρη φόρμα.

Αν όμως δούμε το πείραμα του Μίλγκραμ από την ανθρωπιστική-ηθική του πλευρά (από την πλευρά του 5% που αρνήθηκε να υπακούσει) θα καταλάβουμε ότι κανένας δεν είναι άμοιρος ευθυνών. Αν σε διατάζουν να κάνεις κάτι που προκαλεί κακό στον άλλον, στο συμπολίτη σου, σε έναν μετανάστη, σε έναν άνθρωπο (ή σε ένα ζώο, αλλά αυτό περιπλέκει πολύ τα πράγματα, εφόσον συνεχίζουμε να τρώμε κρέας), πρέπει να αρνηθείς να υπακούσεις. Ακόμα κι αν χάσεις το μπόνους παραγωγικότητας, την προαγωγή, την επανεκλογή, τη δουλειά σου.
Μόνο όταν θα είμαστε έτοιμοι να αρνηθούμε να υπακούσουμε στις «μικρές» και καθημερινές εντολές βίας –με τις οποίες οι περισσότεροι ασυνείδητα συμμορφωνόμαστε, μόνο όταν θα είμαστε έτοιμοι να προβούμε σε μια γενικευμένη και μέχρι τέλους πολιτική, κοινωνική, καταναλωτική ανυπακοή, μόνο όταν μάθουμε να συμπεριφερόμαστε ως αυτεξούσιοι άνθρωποι και όχι ως ανεύθυνοι υπάλληλοι, μόνο τότε θα μπορέσουμε να γκρεμίσουμε τη λαίλαπα του νεοφιλελευθερισμού που μας θέλει υπάνθρωπους, υπάκουους και υπόδουλους.

Και μια τελευταία παρατήρηση:
Τα υποκείμενα του πειράματος του Μίλγκραμ, οι εθελοντές φοιτητές, μάθαιναν από εκείνον ποιος ήταν ο στόχος του πειράματος. Μάθαιναν ότι ο «μαθητευόμενος» ήταν ηθοποιός και ότι δεν είχε ποτέ υποστεί ηλεκτροσόκ.
Ο Μίλγκραμ το έκανε αυτό για να τους ανακουφίσει, αλλά πέτυχε το ακριβώς αντίθετο.
Αυτοί οι άνθρωποι, ειδικά το 65% που είχε φτάσει ως τον τελευταίο μοχλό, πέρασαν την υπόλοιπη ζωή τους κυνηγημένοι από τις Ερινύες της πράξης τους. Γιατί συνειδητοποίησαν ότι δεν ήταν τόσο αθώοι και τόσο «καλοί» όσο ήθελαν να πιστεύουν για τον εαυτό τους.

Τρίτη 10 Ιουλίου 2012

50.000 ΑΜΕΑ ΣΤΗΝ ΟΥΡΑ ΤΗΣ ΕΠΑΝΕΞΕΤΑΣΗΣ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΝΟΙΑΚΕΣ ΠΑΡΟΧΕΣ


      50.000 ανάπηροι περιμένουν στην ουρά για να περάσουν επιτροπή
      Όσοι δεν έχουν πάρει την πολυπόθητη πιστοποίηση μένουν χωρίς αναπηρικές
      συντάξεις ή προνοιακά επιδόματα, πολλοί και χωρίς περίθαλψη
      αντιμετωπίζοντας τεράστιο πρόβλημα επιβίωσης


      Εκρηκτική έχει γίνει η κατάσταση με τις πολύμηνες  καθυστερήσεις στη
      λειτουργία των υγειονομικών επιτροπών των Κέντρων Πιστοποίησης Αναπηρίας
      (ΚΕ.Π.Α.). Στους 50.000 ανέρχονται – σύμφωνα με στοιχεία της Εθνικής
      Συνομοσπονδίας ΑΜΕΑ - οι ανάπηροι και οι χρόνια πάσχοντες σε όλη τη χώρα, 
      που περιμένουν μέχρι και 9 μήνες για να περάσουν από τις επιτροπές των
      ΚΕΠΑ και να πιστοποιήσουν τον βαθμό αναπηρίας τους. 
      Όλο το διάστημα της αναμονής είναι χωρίς αναπηρικές συντάξεις ή προνοιακά
      επιδόματα, πολλοί και χωρίς περίθαλψη και αντιμετωπίζουν τεράστιο πρόβλημα
      επιβίωσης. Στους 1.400 ανέρχονται οι ανάπηροι του Νομού Καβάλας που
      περιμένουν 6 και 7 μήνες να περάσουν από τις επιτροπές, που συγκροτούνται
      με ρυθμούς χελώνας.
      Από τον περασμένο  Σεπτέμβριο που άρχισε να λειτουργεί το νέο σύστημα της
      πιστοποίησης αναπηρίας μέσω των ΚΕΠΑ και μέχρι σήμερα στον Νομό Καβάλας
      έχουν περάσει από τις επιτροπές αυτές, μόλις 800 περίπου ανάπηροι και
      χρόνια πάσχοντες. Όπως σημείωσε ο Μάκης Κρεμύδας πρόεδρος του Νομαρχιακού
      Συλλόγου Καβάλας των ΑΜΕΑ υπάρχουν άνθρωποι που έχουν καταθέσει τα χαρτιά
      τους από τον περασμένο Δεκέμβριο και ακόμα δεν έχουν περάσει από επιτροπή.
      Στους 1.400 ανέρχονται κατά τον πρόεδρο τα άτομα που βρίσκονται σε λίστες
      αναμονής, η πλειοψηφία των οποίων έχει χάσει συντάξεις και επιδόματα.  Η
      περίθαλψη ισχύει μέχρι 6 μήνες μετά τη λήξη της σύνταξης ή του επιδόματος
      και πολλοί κινδυνεύουν να χάσουν και την περίθαλψή τους. Και τη δική τους
      και των οικογενειών τους. Έχουν χάσει επίσης και τις κάρτες δωρεάν
      μεταφοράς.
      Ο κ. Κρεμύδας τόνισε πως λόγω του νέου Κανονισμού Εκτίμησης Βαθμού
      Αναπηρίας (ΚΕΒΑ) από τους ανάπηρους και χρόνια πάσχοντες που πέρασαν ήδη
      από τις επιτροπές, έχει γίνει περικοπή των ποσοστών αναπηρίας σε ποσοστό
      της τάξης του 30% . Το χειρότερο είναι ότι δεν έχουν συγκροτηθεί
      δευτεροβάθμιες επιτροπές για να μπορούν να προσφύγουν και να εξεταστούν
      ξανά. Είναι χαρακτηριστικό πως στη περιοχή μας έχουν γίνει μόλις δύο
      δευτεροβάθμιες επιτροπές.
      Στη χειρότερη μοίρα είναι οι κατάκοιτοι για τους οποίους δεν υπήρξε
      πρόβλεψη για εξέταση κατ’ οίκον. Τώρα άρχισε να κινείται κάτι και να
      πηγαίνουν προεπιτροπές σε σπίτια κατάκοιτων σε περιφερειακούς δήμους του
      Νομού. Οι προεπιτροπές αυτές θα πρέπει να δώσουν τους φακέλους στη
      κανονική επιτροπή που θα εξετάσει τον ανάπηρο χωρίς την παρουσία του. Άλλη
      πολύμηνη καθυστέρηση δηλαδή εκεί.
      Το σωματίδιο του Θεού…
      Ο κ. Κρεμύδας τόνισε πως ως Νομαρχιακός Σύλλογος διεκδικούν να αυξηθεί ο
      αριθμός των γιατρών που συμμετέχουν στις υγειονομικές επιτροπές των ΚΕΠΑ
      για να μπορέσει να λειτουργήσει το σύστημα και να μειωθούν οι λίστες
      αναμονής. Διεκδικούν να  βγαίνουν οι ανάπηροι στη σύνταξη ή  στο επίδομα
      για μια 5ετία τουλάχιστον και όχι όπως τώρα για 1 και 2 χρόνια.  Και αυτό
      αφού η εμπειρία έδειξε ότι αναμένουν σχεδόν ένα χρόνο για να περάσουν την
      επιτροπή. «Μέχρι να περάσουν ξανά πάλι τα ίδια;» είπε χαρακτηριστικά.
      Επίσης  διεκδικούν για τις σοβαρές παθήσεις, κάτι που άλλωστε ορίζει και ο
      νόμος,  να περνούν επιτροπή και να βγαίνουν στη σύνταξη ή στο επίδομα εφ’
      όρου ζωής. «Είναι δυνατόν παραπληγικοί, ακρωτηριασμένοι κλπ. να περνούν
      κάθε λίγο και λιγάκι από επιτροπές. Νομίζουν ότι θα γίνει το θαύμα; Θα
      βρουν το σωματίδιο του Θεού και θα περπατήσουν και θα γίνουν καλά;»
      Ανεπάρκεια και γραφειοκρατία
      Η ΕΣΑΜΕΑ  με ανακοίνωσή της τονίζει πως η κατάσταση έχει γίνει εκρηκτική,
      πως 50.000 ανάπηροι είναι στις λίστες αναμονής και ζητά άμεσα μέτρα. Τα
      προβλήματα κατά την ΕΣΑΜΕΑ είναι κυρίως τα εξής:
      - Δεν υπάρχουν διευθύνσεις ΚΕΠΑ σε πόλεις, κωμοπόλεις και νησιά και
      υπάρχει μεγάλη ταλαιπωρία των κατοίκων της επαρχίας. Απαιτείται να
      ιδρυθούν κι άλλες διευθύνσεις ΚΕΠΑ και μέχρι τότε το κράτος να καλύπτει το
      κόστος μετακίνησης.
      - Δεν υπάρχει σύστημα κατ΄ οίκον υγειονομικής εξέτασης για τα άτομα με
      βαριές και μη αναστρέψιμες αναπηρίες.
      - Κάθε 1 ή 2 χρόνια επανεξετάζονται άτομα, που η αναπηρία τους βάσει
      ιατρικών δεδομένων είναι μη αναστρέψιμη και άρα χρόνια (π.χ. μεσογειακή
      αναιμία, ινσουλινοεξαρτώμενος διαβήτης ή ακρωτηριασμός κ.ά.)
      - Η στελέχωση του Ειδικού Σώματος Ιατρών των ΚΕΠΑ είναι ανεπαρκής. Είναι
      ενδεικτικό πως λείπουν νευρολόγοι, ενώ παράλληλα δεν προβλέπονται
      διερμηνείς ελληνικής νοηματικής γλώσσας και οι κωφοί πρέπει να πληρώσουν
      για διερμηνέα.
      - Μια σειρά γραφειοκρατικές διαδικασίες, ελλείψεις και καθυστερήσεις
      «καταδικάζουν» σε πολύμηνη αναμονή τα άτομα με αναπηρία, που έχουν
      καταθέσει αιτήσεις για συνταξιοδότηση και αντιμετωπίζουν προβλήματα
      επιβίωσης.

      Ντίνα ΝΤΑΒΟΥ

      Πηγή: www.evdomi.gr

Δευτέρα 9 Ιουλίου 2012

ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ ΕΛΛΗΝΙΚΑ-ΕΝΑΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΣΤΟ ΤIΜΟΝΙ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΗΡΙΑ




Ένας Έλληνας στο τιμόνι της Παγκόσμιας Οργάνωσης για την Αναπηρία!
Ένας Έλληνας, ο Ιωάννης Βαρδακαστάνης, πρόεδρος της ΕΣΑμεΑ και του EDF, ανέλαβε από την 1η Ιουλίου και για τα επόμενα 2 χρόνια, την προεδρία της Παγκόσμιας Οργάνωσης για την Αναπηρία (International Disability Alliance - IDA)! Πρόκειται για την οργάνωση που εκπροσωπεί 1 δισ. ατόμων με αναπηρία, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΠΟΥ για το 2011.

Σε μια περίοδο για τη χώρα μας, που εκλείπουν οι θετικές παρουσίες στο εξωτερικό, το εθνικό αναπηρικό κίνημα είναι εκείνο που αναλαμβάνει να εκπροσωπήσει την εικόνα της Ελλάδας και να προχωρήσει και να παρουσιάσει μια άλλη εικόνα, παλεύοντας ταυτόχρονα για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία, στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο.

Όπως αναφέρει ο νέος πρόεδρος της IDA Ιωάννης Βαρδακαστάνης: «Μαζί με όλες τις οργανώσεις μέλη σε όλο τον κόσμο, η IDA εκπροσωπεί ένα δισεκατομμύριο ανθρώπους με αναπηρία. Χάρη στη μοναδική σύνθεσή της ως δίκτυο των σημαντικότερων διεθνών και περιφερειακών οργανώσεων για τα δικαιώματα των ΑμεΑ κα των οικογενειών τους, η IDA είναι η πλέον αδιαμφισβήτητη φωνή των ατόμων με αναπηρία στον ΟΗΕ και σε άλλους διεθνείς οργανισμούς. Η IDA αποτελεί τη φωνή όλων εκείνων που δεν έχουν φωνή, όλων όσων αποκλείονται από τη λήψη αποφάσεων, από την πολιτική συμμετοχή. Πρέπει όλα τα άτομα με αναπηρία να αποκτήσουν φωνή και δυναμική παρουσία μέσω της IDA σε διεθνές επίπεδο».

Ακολουθούν Ανοιχτή Επιστολή προς τα άτομα με αναπηρία και το βιογραφικό του κ. Βαρδακαστάνη


Ανοιχτή επιστολή του Ι. Βαρδακαστάνη

Αγαπητοί συνάδελφοι,

Με ιδιαίτερη χαρά αναλαμβάνω σήμερα τα καθήκοντα της προεδρίας της Παγκόσμιας Οργάνωσης Αναπηρίας. Θα ήθελα να αρχίσω την αποστολή μου εκφράζοντας την ολόψυχη ευγνωμοσύνη μου στην Diane Richler, τελευταία πρόεδρό μας, για την ευγενική, σοφή και στρατηγική ηγεσία της Οργάνωσης  κατά τη διάρκεια αυτών των δύο ετών. Νομίζω ότι σε αυτά τα χρόνια προέκυψαν ίσως οι πιο δύσκολες και σημαντικές στιγμές στην ιστορία της IDA. Είμαι βέβαιος ότι η Νταϊάν θα συνεχίσει να συμβάλλει στην επιτυχία της IDA στο μέλλον.

Ακολουθώντας το εκ περιτροπής σύστημα μας, θα προεδρεύσω της IDA συντονίζοντας και κατευθύνοντας τις εργασίες της, προκειμένου: «να προωθηθούν τα ανθρώπινα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία ως μια ενωμένη φωνή των οργανώσεων των ατόμων με αναπηρία αξιοποιώντας τη Σύμβαση για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία του ΟΗΕ και άλλες πράξεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα ", όπως διατυπώνονται στο σχέδιο της διακήρυξης μας».

Ας πω μόνο λίγα πράγματα για αυτό το καθήκον που αναλαμβάνω ταπεινά και με αίσθημα ευθύνης.

Η IDA πρέπει να διασφαλίσει ότι καθίσταται η αδιαμφισβήτητη φωνή του 1 δισ. ατόμων με αναπηρία βασιζόμενη σε υγιείς αρχές ηγεσίας και διαχείρισης. Έχει να δείξει ότι η συλλογική λήψη αποφάσεων μας διασφαλίζει ότι όλες οι εκλογικές περιφέρειες και περιοχές είναι παρούσες και έχουν φωνή στη διαδικασία λήψης αποφάσεων.

Προκειμένου να διασφαλιστεί η εδραίωση της IDA ως πραγματικά αντιπροσωπευτική φωνή των οργανώσεων των ατόμων με αναπηρία θα πρέπει η Οργάνωση να εξακολουθήσει να ενισχύει την πολιτική ικανότητα και προβολή της. Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι έρχονται σε επαφή οι ηγέτες του διεθνούς θεσμικού συστήματος των Ηνωμένων Εθνών και άλλων διεθνών οργανισμών και έχουν επίγνωση των στόχων και των προτάσεων της IDA. Αυτό πρέπει να συνοδεύεται από το τεράστιο έργο που έχουμε ήδη κάνει σε τεχνικό επίπεδο, χάρη στην ορθή γραμματεία με επικεφαλής τους ηγέτες της IDA.

Η IDA πρέπει να γίνει η φωνή όλων εκείνων που δεν έχουν φωνή, όλων όσων  αποκλείονται από τη λήψη αποφάσεων, από την πολιτική συμμετοχή, από την οικογενειακή ζωή, που δεν έχουν πρόσβαση στην απασχόληση και τις ΤΠΕ, όλων όσων έχουν ανάγκη να αισθάνονται ότι η IDA τους εκπροσωπεί στη διεθνή πολιτική αρένα. Αλλά για να το νοιώσουμε πρέπει να συνεχίσουμε να ενισχύουμε την ικανότητα της πολιτικής μας σε όλους αυτούς τους παραπάνω τομείς και να διασφαλίσουμε ακόμη ότι η IDA, εκτός από την εξαιρετική δουλειά στη Γενεύη και τη Νέα Υόρκη, ενισχύει επίσης τις τρέχουσες εργασίες της σε επίπεδο χώρας, μέσω των μελών της IDA και να πλησιάσει περισσότερο το αναπηρικό κίνημα, με έμφαση στον παγκόσμιο Νότο.

Η IDA θα πρέπει να συνεχίσει να συμμετέχει εντατικά στις διαδικασίες του ΟΗΕ και πρέπει να το πράξει αυξάνοντας το πολιτικό υπερασπιστικό της προφίλ. Συλλογικά θα πρέπει να διασφαλίσουμε ότι η πολιτική και η εννοιολογική ηγεσία είναι υπαρκτή στο παγκόσμιο αναπηρικό κίνημα.

Είναι σημαντικό να συνεχίσουμε να ενισχύουμε, αναπτύσσοντας περαιτέρω ικανότητες, το αναπηρικό κίνημα. Η IDA είναι ισχυρή, αν τα μέλη της και οι οργανώσεις μέλη της είναι ισχυρές. Ο μόνος και αποτελεσματικός τρόπος να διασφαλίσουμε τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρία είναι μέσα από την ενδυνάμωση των οργανώσεων των ατόμων με αναπηρία και των οικογενειών τους σε εθνικό επίπεδο, έτσι ώστε να μπορούν να διεκδικούν την αυστηρή τήρηση της Διεθνούς Σύμβασης του ΟΗΕ και των δικαιωμάτων που αυτή εμπεριέχει. Κάτι που σημαίνει ότι το αναπηρικό κίνημα πρέπει να ξεκινάει από τη βάση του σε όλα τα κράτη μέλη του ΟΗΕ σε όλο τον κόσμο.  Τίποτα δεν γίνεται αυτόματα, τίποτα δεν δίνεται δωρεάν, πολλές προσπάθειες, εργασία και γνώσεις του κινήματος απαιτούνται στην ιστορία της αναγνώρισης των δικαιωμάτων της Αναπηρίας.

Η IDA θα πρέπει να είναι μια συλλογική επιτυχία, θα πρέπει να συνεχίσει να εργάζεται με το πνεύμα της συλλογικής ομάδας για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας και τη διασφάλιση της αλληλεγγύης μεταξύ μας και των εποικοδομητικών συζητήσεων. Αφήνοντας κατά μέρος τις ιδιαίτερες προτεραιότητες του καθενός μας, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι οι κοινοί στόχοι απαιτούν κοινές αποφάσεις και όραμα, και αυτό έχει επιτευχθεί μέχρι στιγμής με καλό πνεύμα. Ήδη τον Σεπτέμβριο θα πρέπει να αποφασιστούν βασικά βήματα για το μέλλον της IDA, όπως το τριετές πρόγραμμα, το νομικό καθεστώς της, το έργο προς την κατεύθυνση των βασικών φορέων του ΟΗΕ και άλλων διεθνών οργανισμών, και ούτω καθεξής. Είμαι πεπεισμένος ότι αυτό το βήμα θα ολοκληρωθεί με επιτυχία, όπως και στο παρελθόν.

Μπορείτε να είστε σίγουροι ότι θα βάλω όλη μου την ενέργεια και όλη την εμπειρία μου στην υπηρεσία της IDA και των μελών της, έτσι ώστε να εξασφαλιστεί η εφαρμογή του φιλόδοξου προγράμματος εργασίας της. Θα ήθελα η επόμενη περίοδος να είναι ένα κοινό επίτευγμα.

Είμαι πάντα στη διάθεσή σας, αλλά από σήμερα και για τα επόμενα δύο χρόνια είμαι διαθέσιμος σε καθημερινή βάση να εργαστούμε από κοινού ώστε να διευκολυνθεί η εκπλήρωση της αποστολής της IDA. Αυτονόητο είναι ότι περιμένω με ανυπομονησία τις ιδέες και τα σχόλιά σας.

Με εκτίμηση,

Γιάννης Βαρδακαστάνης



Βιογραφικό Σημείωμα του κ. Ιωάννη Βαρδακαστάνη

Ο Ιωάννης Βαρδακαστάνης κατέχει τα τελευταία 18 χρόνια τη θέση του προέδρου της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία (Ε.Σ.Α.μεΑ.), που αποτελεί το τριτοβάθμιο κοινωνικό και συνδικαλιστικό όργανο του αναπηρικού κινήματος της Ελλάδας. Από το 1999 είναι επίσης πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Φόρουμ Ατόμων με Αναπηρία, ήτοι της πιο αντιπροσωπευτικής οργάνωσης του ευρωπαϊκού αναπηρικού κινήματος.

Από το Σεπτέμβριο του 2010 είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής, εκπροσωπώντας την Ε.Σ.Α.μεΑ. στην Ομάδα III.

Ο κ. Βαρδακαστάνης έχει την τιμή, από την 1η Ιουλίου 2010 έως την 30η Ιουνίου 2012, ήταν αντιπρόεδρος της Διεθνούς Συμμαχίας για την Αναπηρία (International Disability Alliance) - της πιο αντιπροσωπευτικής οργάνωσης των ατόμων με αναπηρία και των οικογενειών τους σε παγκόσμιο επίπεδο, εκπροσωπώντας περίπου ένα δισεκατομμύριο άτομα με αναπηρία σ’ ολόκληρο τον κόσμο - ενώ από την 1η Ιουλίου 2012 μέχρι την 30η Ιουνίου 2014 έχει τη τιμή να προεδρεύει αυτής.

Σε όλη του τη ζωή αγωνίζεται για την προώθηση των ανθρωπίνων και κοινωνικών δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρία και των οικογενειών τους, αναλαμβάνοντας σημαντικές θέσεις, μεταξύ των οποίων και οι παρακάτω: πρόεδρος του Πανελληνίου Συνδέσμου Τυφλών (1986 - 1992), αιρετό μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης Τυφλών (1996 - 2011), μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της Παγκόσμιας Ένωσης Τυφλών (1996 - 1999, 2007 - 2011), αντιπρόεδρος της Πλατφόρμας Ευρωπαϊκών Κοινωνικών Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (1999 - 2003), μέλος της Επιτροπής Διαχείρισης της Πλατφόρμας Ευρωπαϊκών Κοινωνικών Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (1999 - 2007), μέλος της Εθνικής Επιτροπής των Ολυμπιακών και Παραολυμπιακών Αγώνων «Αθήνα 2004».

Έχει πραγματοποιήσει εισηγήσεις και ομιλίες για θέματα αναπηρίας στη Βουλή των Ελλήνων, στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, στον OHE  και σε άλλους πολιτικούς φορείς και Fora της Ελλάδας, της Ευρώπης και του Κόσμου και έχει λάβει τιμητικές διακρίσεις από οργανώσεις της Ελλάδας και του εξωτερικού.

Στις 6 Δεκέμβρη 2011, πραγματοποιήθηκε με δική του πρωτοβουλία η πιο υψηλού επιπέδου συνάντηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση για θέματα αναπηρίας, στην οποία συμμετείχε ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ. Jose Barroso, ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κ. Herman Van Rompuy και ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου κ. Jerzy Buzek. Κατά τη διάρκεια αυτής της συνάντησης, στην οποία συμμετείχε και ο ίδιος ως επικεφαλής αντιπροσωπείας του Ευρωπαϊκού Φόρουμ Ατόμων με Αναπηρία, συζητήθηκε η υλοποίηση της Διεθνούς Σύμβασης του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία     στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Κυριακή 8 Ιουλίου 2012

24ΧΡΟΝΟΣ ΚΡΗΤΙΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΕ ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ !ΠΡΩΤΙΑ ΣΕ ΔΙΕΘΝΗ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟ


O 24χρονος Γιώργος Χρονάκης, από μικρό παιδί ονειρευόταν να γίνει σχεδιαστής αυτοκινήτων.
Σήμερα, όχι μόνο ζει το όνειρο του αλλά συγκαταλέγεται και στα κορυφαία ταλέντα του κόσμου.

Ο Γιώργος σχεδίασε το αυτοκίνητο του μέλλοντος κατακτώντας την πρώτη θέση στον ετήσιο διαγωνισμό που διεξάγουν για απόφοιτους συγκεκριμένων πανεπιστημίων οι μεγάλες αυτοκινητοβιομηχανίες.

Σύμφωνα με το cretalive, o 24χρονος Κρητικός είχε περάσει στο Πανεπιστήμιο Κρήτης στο Τμήμα Ηλεκτρονικών Υπολογιστών, αλλά επειδή δεν ήταν αυτό που ήθελε, οι γονείς του τον βοήθησαν να φύγει για την Αγγλία, όπου μπήκε στο Πανεπιστήμιο Convetry University Art and Design.

Ο πατέρας του Γιώργου δήλωσε πως ο γιος του “παράλληλα δούλευε επί έναν ολόκληρο χρόνο πάνω στο συγκεκριμένο project. Ήθελε να λάβει μέρος στον διεθνή διαγωνισμό για το αυτοκίνητο του μέλλοντος. Και τα κατάφερε. Βγήκε πρώτος σχεδιάζοντας ένα μοναδικό αυτοκίνητο, το αυτοκίνητο της επόμενης 25ετίας”.

Όσον αφορά το διαγωνισμό, το αυτοκίνητο που σχεδίασε ήταν για λογαριασμό της Aston Martinκαι εντυπωσίασε ακόμη και τους γιαπωνέζους σχεδιαστές αυτοκινήτων. Στελέχη μεγάλων αυτοκινητοβιομηχανιών παγκοσμίως έχουν έρθει σε επαφή μαζί του με σκοπό να τον πείσουν να συνεργαστεί μαζί τους!