meallamatia.blogspot.gr

meallamatia.blogspot.gr

Παρασκευή 28 Νοεμβρίου 2014

ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΠΟΥ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ ΜΕ ΑΣΤΕΡΙΑ!

Συνέντευξη: Οι γυναίκες που δουλεύουν με αστέρια
      
Γνωρίσαμε από κοντά τους ανθρώπους που συνομιλούν καθημερινά, με τα  "αστέρια", τα παιδιά που έχουν αναπηρία, και όσα μας μεταφέρουν, είναι άκρως μοναδικά. «Όλα τα αστέρια δεν είναι ίδια αλλά συνυπάρχουν στον ουρανό». Με αυτή τη σκέψη δημιουργήθηκαν πριν από δύο χρόνια, τα εξωτερικά προγράμματα κοινωνικών δεξιοτήτων, που φέρουν το όνομα των αστεριών, και φιλοξενούν παιδιά, εφήβους και ενήλικες με αναπηρία. Η Κλειώ και η Βάσια, δημιουργοί των προγραμμάτων, μας μύησαν σε έναν ιδιαίτερο κόσμο, σε έναν κόσμο που συναντούν ιδιαιτερότητες, και μέσα από αυτόν, οικειοποιούνται την διαφορετικότητα.

Η συζήτηση μαζί τους ξεκίνησε με μία αμήχανη διαπίστωση. Ο κόσμος στην Ελλάδα δεν έχει συνηθίσει την ιδιαιτερότητα, αντιδρά στο διαφορετικό. «Πείτε του να σταματήσει/ Γιατί κάνει έτσι;/ Πάρτε το από΄ δω», είναι κάποιες από τις αντιδράσεις των ανθρώπων όταν τύχει να συναντήσουν στον δρόμο τους παιδιά με ιδιαιτερότητες, που έχουν βγει έξω σε ομάδες, προκειμένου να μάθουν να συνυπάρχουν στην κοινωνία. Αυτή είναι και η ουσία της πρωτοβουλίας των δύο γυναικών. «Από την Ελλάδα απουσιάζουν τα εξωτερικά προγράμματα, υπάρχουν χώροι διαφόρων μορφών θεραπείας αλλά οι συνεδρίες πραγματοποιούνται σε χώρους κλειστούς».

Η διαφορά όταν δουλεύεις με αυτά τα παιδιά σε έναν ανοιχτό χώρο είναι αισθητή, όπως μας πληροφορούν. Η συνήθεια να ζουν και να μεγαλώνουν στα στενά όρια ενός κλειστού περιβάλλοντος, ίσως είναι μία από τις πιο ειλικρινές παραδοχές σχετικά με το γιατί δεν μπορούμε να προσεγγίσουμε τον ιδιαίτερο κόσμο τους. Σε επαρχιακές πόλεις, ακόμη και σήμερα, παιδιά με αναπηρία ζουν απομονωμένα, μακριά από αδιάκριτα βλέμματα. Δεν είναι λίγες οι φορές που οι γονείς τα πηγαίνουν σε παιδικές χαρές που δεν πηγαίνει
κανένα άλλο παιδί.

Η μυστικότητα γεννάει την άγνοια με αποτέλεσμα πολλοί από εμάς να θεωρούμε πως «η αναπηρία συνδέεται πάντοτε με ένα αμαξίδιο». Η αναπηρία έχει πολλές μορφές, περιλαμβάνει από κινητικά προβλήματα μέχρι το ευρύ φάσμα του αυτισμού και διάφορα άλλα σύνδρομα. Τα «αστέρια» στοχεύουν στην ανάπτυξη των κοινωνικών δεξιοτήτων ενός ιδιαίτερου παιδιού. Οι εκπαιδευτές πραγματοποιούν ασφαλείς εξόδους με τα παιδιά τέσσερις φορές τον μήνα, Σάββατα ή Κυριακές, στοχεύοντας στην ανάπτυξη της επικοινωνίας, της υπευθυνότητας και της αυτοαντίληψης τους.

Σε κάποιες ομάδες που δημιουργούνται, τα παιδιά ειδικής ανάπτυξης  καλούνται να συνυπάρξουν με παιδιά τυπικής ανάπτυξης, δηλαδή με παιδιά που  παρουσιάζουν ψυχοσυναισθηματικές διαταραχές, όπως προβλήματα συμπεριφοράς, μαθησιακές δυσκολίες, εκδήλωση σχολικής φοβίας. Τα παιδιά τις περισσότερες φορές, συνυπάρχουν ομαλά, οι γονείς όμως, των παιδιών τυπικής ανάπτυξης θεωρούν ότι τα παιδιά τους δεν έχουν καλά πρότυπα.

 Οι ξεχωριστές δραστηριότητες των εξωτερικών προγραμμάτων

Επισκέψεις σε μουσεία, θεατρικές παραστάσεις, πολυκαταστήματα, σούπερ μάρκετ. Όταν οι εκδρομές είναι διήμερες, ενοικιάζεται σπίτι και όχι ξενοδοχείο για να έρθουν τα παιδιά σε επαφή με τις υποχρεώσεις ενός οικείου χώρου. Σε αυτή την περίπτωση, τα παιδιά κοιμούνται για πρώτη φορά χωρίς τους γονείς τους, καλούνται να λειτουργήσουν αυτόνομα. Το εντυπωσιακό είναι πως μία από τις προϋποθέσεις συμμετοχής είναι ένα πορτοφόλι με λίγα χρήματα ώστε να γίνεται η εκμάθηση διαχείρισης χρημάτων. Πέρα από τα μαθήματα κυκλοφοριακής αγωγής που πραγματοποιούνται κατά τη διάρκεια μετάβασης σε ένα προγραμματισμένο κάθε φορά μέρος, τα παιδιά πηγαίνουν με λίστες σε σούπερ μάρκετ, ψωνίζουν, μαθαίνουν να περιμένουν στην ουρά, πληρώνουν, αποκτούν αριθμητική ικανότητα, υπολογίζουν τα ρέστα. Οι λίστες που τους δίνονται, είναι διαμορφωμένες με γράμματα και αριθμούς για όσα παιδιά διαβάζουν και με εικόνες για όσα αδυνατούν. 

Για τον γυρισμό στο προσωρινό σπίτι της εκπαίδευσης, χρησιμοποιούν Μέσα Μαζικής Μεταφοράς για ασφάλεια αλλά και για να μαθαίνουν πώς να κυκλοφορούν. Όπως μας ενημερώνει η Κλειώ, «Το 95% των παιδιών με αναπηρία δεν μπορούν να αποκτήσουν δικό τους αυτοκίνητο». Στο σπίτι επιδίδονται στη μαγειρική πάντοτε με εποπτεία, θεωρούν ότι το πιάτο που έφτιαξαν με τα  χέρια τους είναι πιο νόστιμο, στρώνουν το τραπέζι, αυτοεξυπηρετούνται, πλένουν τα πιάτα. Στην πραγματικότητα, «Είναι σαν να έχεις ένα μωρό που μπουσουλάει και προσπαθείς να το μάθεις να περπατάει».

Παραδείγματα προόδου

Στις πρώτες επαφές με τα «αστέρια», οι γονείς είναι διστακτικοί, δεν γνωρίζουν τους εκπαιδευτές, φοβούνται το άγνωστο, καθώς η πρωτοβουλία των εξωτερικών δράσεων είναι άγνωστη για τα ελληνικά δεδομένα. Υπάρχουν γονείς ωστόσο, που στην πορεία, είδαν θετική αλλαγή πάνω στο παιδί τους. Η διαφορά στη συμπεριφορά και η πρόοδος ενός παιδιού διαπιστώνεται ωστόσο, και από τους ίδιους τους εκπαιδευτές.  «Ο Βασιλίσκος είχε φοβία με τις κυλιόμενες σκάλες του μετρό. Μετά από τρεις εκπαιδευτικές συναντήσεις, κατάφερε να κατέβει τις σκάλες. Μπορεί να μη μιλάει, αλλά αντιλαμβάνεται τα πάντα. Αντιλήφθηκε την ανάγκη μας να τον δούμε να ξεπερνά την φοβία του. Στη θεαματική υπέρβαση του εαυτού του, χειροκροτούσαμε ασταμάτητα μες στον χώρο του μετρό».

Οι εκπαιδευτές στην προσπάθεια τους, να φέρουν πιο κοντά τα παιδιά που συμμετέχουν, γίνονται «αόρατοι». Κρατούν εφημερίδες για να «αποστασιοποιηθούν» από τα παιδιά ώστε να δρουν ελεύθερα και να συνάπτουν ευκολότερα μεταξύ τους φιλίες. Με αυτή την τακτική, διαπιστώθηκε μια μέρα μες στο μετρό πως ένα από τα επιθετικότερα παιδιά, έδωσε την πιο ειρηνική απάντηση στο παιδί που καθόταν δίπλα του και του ζητούσε συμβουλές για το πώς να προσεγγίσει την όμορφη κοπέλα του απέναντι καθίσματος. «Μπορείς να της μιλήσεις αλλά δεν θα την αγγίξεις».

Ο Αρκτούρος είναι ένα ακόμη συγκινητικό παράδειγμα αλλαγής. Ενώ ηχολαλούσε, κατάφερε να πει σε ηλικία 3,5 χρονών, τις πρώτες του λέξεις, το «κόκκινο χρώμα», όταν βρέθηκε κοντά στους εκπαιδευτές. Ο Στάχυς κοντά στα «αστέρια», κατάφερε να φάει για πρώτη φορά στα 13 του χρόνια. Το μυστικό ίσως έγκειται στο γεγονός πως κάθε θεραπευτής έχει υπό την εποπτεία του, ένα μόνο παιδί.

 Όσα δεν γνωρίζουμε για τον αυτισμό

Το ευρύ φάσμα του αυτισμού συγκαταλέγεται στις μορφές αναπηρίας. Ένα παιδί με αυτισμό γεννιέται απολύτως φυσιολογικά, στους εννιά μήνες, με κανονικά κιλά και ομαλή ανάπτυξη. Στην ηλικία των 2,5 ετών, ο εγκέφαλός του αρχίζει να μην αναπτύσσεται σωστά. Η διαταραχή δεν φαίνεται πουθενά, πρόκειται καθαρά για εγκεφαλική δυσλειτουργία. Όπως αναφέρει η Βάσια, «Έχει τύχει σε προγράμματα να έχουμε περιπτώσεις δέκα διαφορετικών ειδών αυτισμού».

Ακόμα και οι γιατροί δυσκολεύονται να εντοπίσουν την αφετηρία της εγκεφαλικής διαταραχής. Τα κομμάτια που πλήττονται είναι εκείνα της επικοινωνίας, του λόγου, των συναισθημάτων. Ο αυτισμός δεν αντιλαμβάνεται τον μεταφορικό λόγο, και σκέφτεται με εικόνες γι΄ αυτό ένα παιδί με τη συγκεκριμένη ιδιαιτερότητα είναι δύσκολο να προσέξει πολλούς ανθρώπους να μιλούν ταυτόχρονα. Πολλά από αυτά τα παιδιά δεν αισθάνονται τον πόνο, έτσι χτυπούν δυνατά τον ίδιο τους τον εαυτό και τους άλλους, ενοχλούνται από τα έντονα φώτα και τη δυνατή μουσική, από την παρουσία πολλαπλών ερεθισμάτων.

Ανάμεσα στα όσα μάθαμε για το τι ακριβώς σημαίνει να γεννιέσαι ιδιαίτερος άνθρωπος, μάθαμε και κάποια άγνωστα σύνδρομα, όπως αυτό της γάτας. Τα παιδιά με το συγκεκριμένο σύνδρομο, δεν περπατούν, το πρόσωπό τους συχνά λαμβάνει εκφράσεις γάτας ενώ το κλάμα και το βλέμμα τους θυμίζει έντονα το συγκεκριμένο ζώο. Φεύγοντας από τα «αστέρια», ο επιθυμητός στόχος είναι τα παιδιά να έχουν κάνει φίλους, να έχουν επιτύχει την επικοινωνία τους με τους άλλους, να έχουν έρθει σε επαφή με τον κόσμο και τα συναισθήματα τους.

Η Βάσια και η Κλειώ πιστεύουν πως κάποια ημέρα οι άνθρωποι θα σταματήσουν να κοιτούν περίεργα τα παιδιά. Θεωρούν πως κάποια μέρα όλες οι αντιδράσεις  θα θυμίζουν εκείνες των ανθρώπων που τηρούν διακριτικότητα απέναντι στην εικόνα των ιδιαίτερων παιδιών. Η Βάσια θέλησε να μεταφέρει ένα μήνυμα στους γονείς των παιδιών τυπικής ανάπτυξης, «Μη φοβάστε τα παιδιά με ιδιαιτερότητες, δεν θα πάνε πίσω τα δικά σας. Όλα μαζί μπορούν να πάνε μόνο μπροστά».

Ακολουθεί αληθινή μαρτυρία παιδιού με αδερφό, που έχει αναπηρία, σε εκπαιδεύτρια:

«Γιατί τον αποκαλείς χαζό;»
«Γιατί δεν καταλαβαίνει.»
«Πώς το ξέρεις αυτό;»
«Επειδή δεν μιλάει και δεν καταλαβαίνω τι θέλει.»
«Αν σου πει τη λέξη ΄νερό΄ δεν θα καταλάβεις τι θέλει;»
«Θα καταλάβω.»
«Μπορεί λοιπόν, όχι από ολόκληρες προτάσεις, αλλά από σκόρπιες λέξεις, να σου εκφράζει τις επιθυμίες και τα συναισθήματα του.»
«Και γιατί τα παιδιά δεν παίζουν μαζί του στην παιδική χαρά; Δεν θέλω να είναι μαζί μου στο σχολείο, γιατί οι συμμαθητές μου θα καταλάβουν ότι είναι αδερφός μου και θα θεωρήσουν κι εμένα το ίδιο.»

Φεύγοντας από τη συνάντηση, ελπίζουμε ότι τα παιδιά θα μάθουν ό,τι μάθαμε κι εμείς: «Όλα τα αστέρια δεν είναι ίδια αλλά συνυπάρχουν»…

* Τα πραγματικά ονόματα των παιδιών αντικαταστάθηκαν από ονομασίες αστεριών.

Πηγή: http://www.pathfinder.gr/


3 ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΑΜΕΑ: ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΖΩΗ ΜΕ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ, ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΤΙΣ ΤΥΧΕΣ ΜΑΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ

Δελτίο Τύπου Εθνικής Ομοσπονδίας Τυφλών
3η Δεκέμβρη Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία: Διεκδικούμε ζωή με αξιοπρέπεια, παίρνουμε τις τύχες  μας στα χέρια μας!

ΕΘΝΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΤΥΦΛΩΝ
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΜΕΝΟ
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠ.ΑΡΙΘΜ. 1890/2005 ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ
ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ
ΕΔΡΑ ΑΘΗΝΑ
ΒΕΡΑΝΖΕΡΟΥ 31 – 104 32 ΑΘΗΝΑ
ΤΗΛ.: 210-5229968  FAX: 210-5229541
 e-mail: eoty@otenet.gr

Αθήνα, 25/11/2014
ΑΡΙΘΜ. ΠΡΩΤ.: 819

ΤΟΜΕΑΣ: Γραμματείας
ΠΛΗΡ.: Βιβή Τσαβαλιά

Δελτίο Τύπου Εθνικής Ομοσπονδίας Τυφλών
3η Δεκέμβρη Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία: Διεκδικούμε ζωή με αξιοπρέπεια, παίρνουμε τις τύχες μας στα χέρια μας!


Η Εθνική Ομοσπονδία Τυφλών (Ε.Ο.Τ.), ο επίσημος Κοινωνικός Εταίρος της Πολιτείας για θέματα τυφλότητας και μέλος της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία (Ε.Σ.Α.μεΑ), την 3η του Δεκέμβρη, Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία, διατρανώνει σε όλους τους τόνους την αντίθεσή της στις μνημονιακές πολιτικές που έχουν οδηγήσει την οικονομία της χώρας στα πρόθυρα της κατάρρευσης και έχουν διαρρήξει επικίνδυνα τον κοινωνικό ιστό. Από τα μεγαλύτερα θύματα αυτών των ανάλγητων πολιτικών είναι οι ευπαθείς λεγόμενες κοινωνικές ομάδες, ανάμεσα στους οποίους οι τυφλοί και τα άτομα με αναπηρία που έχουν εξουθενωθεί από την κατάρρευση των κοινωνικών δομών, την πλήρη απαξίωση του συστήματος υγείας, τη στέρηση ουσιαστικής ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και την εγκατάλειψη της Ειδικής Εκπαίδευσης, είτε αυτή ανάγεται στη αποδόμηση των ειδικών σχολείων είτε στην υποκριτικά προσφερόμενη δήθεν παράλληλη στήριξη.  Ακόμα, οι βάρβαρες περικοπές των τελευταίων χρόνων στους μισθούς και στις συντάξεις έχουν εξουθενώσει τα άτομα με αναπηρία και τις οικογένειές τους, αφού καλούνται καθημερινά να βάλουν το χέρι βαθιά στην τσέπη, η οποία έχει μείνει σχεδόν άδεια, για να καλύψουν τις προαναφερθείσες ανάγκες σε υγεία, παιδεία, πρόνοια, φάρμακα για την κάλυψη των οποίων η Πολιτεία έχει Συνταγματική υποχρέωση απέναντί
τους, όπως άλλωστε και απέναντι σε όλους τους πολίτες.

Την 3η του Δεκέμβρη παίρνουμε τις τύχες μας στα χέρια μας και διεκδικούμε ζωή με αξιοπρέπεια. Λέμε ΟΧΙ στην περαιτέρω εξαθλίωση των Ατόμων με Αναπηρία συνεπεία των μνημονίων! Λέμε ΟΧΙ στο σφαγιασμό των δικαιωμάτων των ΑμεΑ από τα Κέντρα Πιστοποίησης Αναπηρίας! Λέμε ΟΧΙ στην υποστελέχωση και στο μαρασμό των προνοιακών δομών και των στεγών υποστηριζόμενης διαβίωσης που λειτουργούν ακόμα χάρη στη φιλοτιμία και μόνο των εργαζομένων σε αυτές και απαιτούμε να εξοφληθούν άμεσα τα δεδουλευμένα μηνών που τους οφείλονται, καθώς και να καταβληθούν άμεσα τα οφειλόμενα νοσήλια από τον ΕΟΠΥΥ.
Διεκδικούμε:

1) Επαναφορά των μισθών των εργαζομένων τυφλών σταδιακά στα επίπεδα Δεκεμβρίου 2009, όπως και στους ένστολους και άλλες κατηγορίες, και επικουρικά χορήγηση επιδόματος ειδικών συνθηκών ύψους 25% επί των πάσης φύσεως μεικτών αποδοχών τους.

2) Εξαίρεση των τυφλών συνταξιούχων του ιδιωτικού τομέα από τις περικοπές των συντάξεων με βάση το Ν. 4111/2013 και από τις μέχρι τώρα περικοπές στις επικουρικές συντάξεις και δέσμευση για μη περαιτέρω περικοπές στις συντάξεις όλων των τυφλών συνταξιούχων.

3) Απαγόρευση πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας στην οποία οι τυφλοί έχουν ψιλή κυριότητα, επικαρπία ή και τα δυο μαζί καθώς και απαλλαγή όλων των τυφλών από τον ΕΝΦΙΑ.

4) Φοροαπαλλαγή στο εισόδημα των ελάχιστων τυφλών ελεύθερων επαγγελματιών μέχρι του ποσού των 30.000 ευρώ καθώς και εισοδημάτων προερχόμενων από άλλες πηγές για τυφλούς που είναι άνεργοι, μέχρι του αυτού ποσού.

5) Απομείωση του ύψους του κεφαλαίου του δανείου για την πρώτη κατοικία ίση με το ύψος του απολεσθέντος εισοδήματος από την ημερομηνία λήψης του δανείου για τυφλούς και για άτομα με προβλήματα όρασης.

Η πορεία θα αρχίσει στις 11 το πρωί από τα γραφεία μας Βερανζέρου 31, Ομόνοια και θα κατευθυνθεί στο Υπουργείο Οικονομικών, στη Βουλή και το Μέγαρο Μαξίμου.

Από αυτή την κινητοποίηση δεν μπορεί και δεν πρέπει να λείψει κανείς! Όλοι  την 3η του Δεκέμβρη στους δρόμους γιατί είναι μέρα διεκδίκησης και όχι γιορτής!




Πέμπτη 27 Νοεμβρίου 2014

ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΠΕΛΛΑΣ: ΕΝΑΣ ΑΘΛΗΤΗΣ ΧΩΡΙΣ ΠΟΔΙΑ ΑΛΛΑ ΜΕ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΨΥΧΗΣ!


Χρήστος Καπέλλας: Ένας αθλητής χωρίς πόδι αλλά με μεγαλείο ψυχής
      
Ένας αθλητής του στίβου με συμμετοχές και διακρίσεις σε παγκόσμια πρωταθλήματα, που όχι μόνο δεν λύγισε από το χτύπημα της μοίρας, αλλά κατάφερε να ξεπεράσει κάθε εμπόδιο αποδεικνύοντας πως τίποτα δεν είναι  αδύνατο σ’ αυτή τη ζωή, αρκεί να υπάρχει θέληση.
      
Συνέντευξη: Μίτση Σκέντζου

Η περίφημη ρήση του Νίτσε, «ό,τι δεν σε σκοτώνει, σε κάνει πιο δυνατό» ταιριάζει απόλυτα στην περίπτωση του Χρήστου Καπέλλα, ο οποίος μίλησε στο star.gr για το ατύχημα που του άλλαξε τη ζωή.

 Ένας αθλητής του στίβου με συμμετοχές και διακρίσεις σε παγκόσμια πρωταθλήματα, που όχι μόνο δεν λύγισε από το χτύπημα της μοίρας, αλλά κατάφερε να ξεπεράσει κάθε εμπόδιο αποδεικνύοντας πως τίποτα δεν είναι αδύνατο σ’ αυτή τη ζωή, αρκεί να υπάρχει θέληση.

Το τροχαίο ατύχημα που είχε με την μηχανή, τον Δεκέμβριο του 1999, του στέρησε το αριστερό του πόδι: «Ήταν  δύσκολη στιγμή αυτή. Μηχανή, πιτσιρικάδες… ήμουν μαζί με την παρέα μου στο στέκι μας. Πήρα μία μηχανή  για να πάω να πάρω μια κοπέλα από το Μαρούσι. Ένας γνωστός ήθελε να τον πάω εκεί… Οδηγούσα εγώ. Στρίβουμε σε μια στροφή στην Αμαρουσίου και καλώς  κακού ο συνεπιβάτης κουνήθηκε την ώρα που στρίβαμε με αποτέλεσμα να βγούμε εκτός πορείας και να «σφηνώσουμε» πάνω σε ένα δέντρο. Ευτυχώς, το παιδί έκανε μόνο ράμματα στο κεφάλι κι εγώ έχασα το πόδι μου».

Συγκλονιστική είναι η στιγμή που ο Χρήστος αποκαλύπτει πως μέσα σε λίγα λεπτά κατάλαβε τι είχε συμβεί: «Κατάλαβα τι είχε συμβεί, γιατί το πόδι μου είχε μείνει πίσω και μου το έφεραν σε μια σακούλα, την ώρα που ήμουν πεσμένος στον δρόμο».

«Ή ξεκινάς από το μηδέν ή τα παρατάς και ζεις σε μια καρέκλα»

 Έκανε Χριστούγεννα στο νοσοκομείο ΚΑΤ, αλλά όπως εξομολογείται ο ίδιος η πιο δύσκολη στιγμή για εκείνον ήταν  όταν επέστρεψε στο σπίτι: «Ήταν πολύ άσχημη εμπειρία. Έπρεπε να είμαι καλά για τους άλλους και εγώ ήμουν χάλια για μένα. Μπροστά στην οικογένεια και στους φίλους προσποιούμουν πως όλα ήταν καλά. Μου στάθηκαν πάρα πολύ όλοι, δεν έχω παράπονο από κανέναν, αλλά είναι κάτι που καθαρά το περνάς μόνος σου. Τι απόφαση θα πάρεις, πώς θα το παλέψεις είναι καθαρά δικό σου θέμα. Όλα είναι μια απόφαση. Ή συνεχίζεις ξεκινώντας από το μηδέν… παίρνεις δηλαδή, τον δύσκολο δρόμο, ή τα παρατάς όλα, κάθεσαι σε μια καρέκλα και απλά ζεις εκεί».

Στη συνέχεια δεν διστάζει να μου εξομολογηθεί πως πριν το ατύχημα δεν ήξερε πολλά για τα άτομα με αναπηρία: «Δυστυχώς, στην Ελλάδα δεν έχουμε την κατάλληλη παιδεία, ώστε να μπορέσει ο κάθε άνθρωπος να αντιμετωπίσει μια παρόμοια κατάσταση. Στη συνέχεια όμως ασχολήθηκα και έμαθα αρκετά. Πιστεύω πως είναι κάτι που δεν το ξεπερνάς ποτέ, απλά προσπαθείς να ζήσεις με αυτό το πρόβλημα. Κάνω τα ίδια πράγματα που έκανα πριν, ίσως και περισσότερα, απλώς υπάρχει ένας μεγαλύτερος βαθμός δυσκολίας. Είναι ένα ξένο μέλος και το κουβαλάς μαζί σου, όσο ζεις».

Ο Χρήστος λοιπόν, στα 17 του έμαθε και πάλι να περπατά. Ωστόσο, παραδέχεται ότι για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα (περίπου 2 χρόνια) είχε ντονες ψυχολογικές μεταπτώσεις.  Όμως για εκείνον τίποτα δεν ήταν αδύνατο,  αφού άντλησε δύναμη για να συνεχίσει από την ίδια την ζωή.

 «Πρέπει να σκεφτείς τι  θέλεις να κάνεις στη ζωή σου. Όλοι κάποια στιγμή θα πεθάνουμε, αλλά μέχρι τότε πρέπει να επιλέξουμε τον τρόπο που θα ζήσουμε. Εμένα μου αρέσει η ζωή, μου αρέσει η ημέρα. Από την άλλη είχα μια οικογένεια που σίγουρα χρειαζόταν μια βοήθεια. Δεν περίμενα από εμένα ότι θα τους σώσω, αλλά ήμουν κι εγώ μια βοήθεια».

Μετά το ατύχημα αναθεώρησε πολλά πράγματα στη ζωή του, αλλά και στη σχέση του με τους άλλους  ανθρώπους: «Μετά το ατύχημα έγινα πιο αυστηρός και με τους ανθρώπους και με τον εαυτό μου. Κάποτε μπορεί να έλεγα κι εγώ δεν μπορώ. Δεν υπάρχει δεν μπορώ, υπάρχει δεν θέλω. Πρέπει να προσπαθήσεις κι ας μην τα καταφέρεις».

 «Ο αθλητισμός μου άλλαξε τη ζωή»

Το 2002 ήταν μια πολύ σημαντική χρονιά για τον 32χρονο σήμερα αθλητή. Μέσω της αγαπημένης του γιαγιάς, γνώρισε τον προπονητή του, Δημήτρη Σκλαβούνο.  Αρχικά δοκίμασε όλα τα αθλήματα, μέχρι να καταλήξει ποιο είναι αυτό που του ταίριαζε καλύτερα, δηλαδή το άλμα εις ύψος. Για έναν ολόκληρο χρόνο έτρεχε με το ένα  πόδι. Τότε  ήταν που γνώρισε και τον Άγγελο Χρονόπουλο, τον «σωτήρα» του ποδιού του, όπως τον αποκαλεί. «Θεωρώ πως είναι από τα καλύτερα ονόματα επάνω στην κατασκευή τεχνητών μελών που υπάρχουν αυτή την στιγμή στην Ελλάδα».

Και πρόσθεσε: «Ο αθλητισμός μου άλλαξε πολύ την ζωή. Επίσης, άλλαξε την κατανομή του σώματός μου. Μου έμαθε να περπατάω σωστά, να τρέχω… που δεν έτρεχα. Κυρίως μου χάρισε μια καλή διάθεση. Λένε πως μέσα από κάτι κακό, πάντα βγαίνει κάτι καλό. Στην δική μου περίπτωση, αυτό ισχύει. Οι κόποι οι δικοί μου, αλλά και του προπονητή μου, φάνηκαν μέσα από τον στίβο… από τις διακρίσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Έχω πάει καλά σε όλη την διαδικασία αυτή του στίβου. Υπήρχαν απογοητεύσεις, αλλά συνεχίζεις».

Με πείσμα,  υπομονή και θέληση έκανε ένα ευρωπαϊκό ρεκόρ στο ύψος το 2007 και ήρθε τρίτος στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, ενώ έχει πολλά πανελλήνια ρεκόρ.  Όμως ένα χρόνο αργότερα, το 2008  στο Πεκίνο πήρε μια μεγάλη απογοήτευση.

«Είχα προετοιμαστεί πάρα πολύ καλά, τόσο σωματικά, όσο και ψυχολογικά. Αναγκάστηκα να πάω χωρίς τον προπονητή μου και  ενώ  είχα κάνει τις καλύτερες προπονήσεις της ζωής μου και ήμουν σίγουρος ότι θα ερχόμουν πίσω με τίτλο, δεν μπήκα ούτε στην 8άδα. Ήταν η πρώτη ατυχία που είχα στην αθλητική μου καριέρα. Για έναν χρόνο ήμουν χάλια ψυχολογικά, είχα σταματήσει τον στίβο. Χρειαζόμουν χρόνο για να γιατρέψω αυτή την πληγή. Ο προπονητής  είναι το άλλο σου μισό».

«Φοβόντουσαν ότι θα φυτρώσει το πόδι μου»

Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης, ο νεαρός  αθλητής εξέφρασε το παράπονο και συνάμα την απογοήτευσή του, σε ότι αφορά τη βοήθεια του κράτους.

«Το κοστολόγιο  για την  σιλικόνη είναι 1.300 ευρώ περίπου, ενώ ένα  απλό  τεχνητό μέλος στοιχίζει πάνω από 4.000 ευρώ. Μία  φορά το χρόνο χρειαζόμουν τη σιλικόνη που φοράω στο πόδι και το κράτος με κάλυπτε κάθε τρία χρόνια και αυτό στο 75%, τώρα πλέον καλύπτει το 50%. Το πρώτο μου πόδι μου το έκανε δώρο η νονά μου και την ευχαριστώ πολύ για την πολύτιμη βοήθειά της. Στη συνέχεια με βοήθησε ο κ. Χρονόπουλος και κανα δυο φορές η Ομοσπονδία “Ειδική Παραολυμπιάδα Ελλάδος”. Γενικά όμως αν μιλάμε για κράτος στο θέμα αθλητισμού και δεν μιλάω μόνο για εμένα… τα ΑμΕΑ, αλλά και για τους “κανονικούς” αθλητές δεν υπάρχει καμία βοήθεια».

Μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε και στις επιτροπές που μέχρι πρόσφατα περνούσε ώστε να του παρέχεται η δυνατότητα φοροαπαλλαγής για το αυτοκίνητο που έχει λέγοντας  χαρακτηριστικά: «Φοβόντουσαν ότι θα φυτρώσει το πόδι μου».

 Η οικογένεια και οι επόμενοι στόχοι

Οι Παραολυμπιακοί αγώνες του 2016 στο Ρίο Ντε Τζανέιρο είναι ο επόμενος μεγάλος στόχος του Χρήστου Καπέλλα, λίγο πριν πει «αντίο» στις  μεγάλες αθλητικές διοργανώσεις.  Όπως αποκάλυψε ο ίδιος, σκέφτεται να σταματήσει, καθώς πρέπει να ξεκουράσει κάποια στιγμή και το πόδι του.

 Όσο για τα μελλοντικά του προσωπικά σχέδια… Θα ήθελε να φύγει από την Αθήνα και να πάει να μείνει στην επαρχεία, ενώ δεν λέει όχι και στην απόκτηση ενός παιδιού. Τα τελευταία δύο χρόνια έχει δεσμό με μια κοπέλα, η οποία τον στηρίζει.

 «Όταν είναι καλή η σχέση σε ανεβάζει στα ύψη. Η σχέση με την κοπέλα μου είναι πάρα πολύ καλή. Έχει κι ένα κοριτσάκι που από την αρχή το πήρε πολύ καλά. Με ρώτησε κάποια πράγματα σχετικά με το πρόβλημα της  απάντησα κι αυτό ήταν όλο. Μάλιστα, έχει έρθει και σε  κάποιους αγώνες».

Με αφορμή αυτό το γεγονός  αναφέρθηκε και σε μία πρόταση που είχε δεχτεί από προπονητές- γυμναστές, προκειμένου να πηγαίνει σε διάφορα σχολεία και να μιλάει στα παιδιά για το ατύχημα και πως θα πρέπει να αντιμετωπίσουν μια τέτοια κατάσταση, αλλά δυστυχώς δεν ευδοκίμησε.

«Αρκετοί καθηγητές και γονείς πίστευαν πως τα παιδιά τους θα μελαγχολήσουν ή θα πάθουν κάποιου είδους κατάθλιψη γυρνώντας στο σπίτι. Αντιθέτως, στο εξωτερικό δεν υπάρχει περίπτωση να έχουμε αγώνα Πανευρωπαϊκού επιπέδου  και να μην είναι όλα τα νηπιαγωγεία και τα δημοτικά σχολεία στο γήπεδο», δήλωσε ο Χρήστος.

Μάλιστα, παραδέχτηκε πως είναι ιδιαίτερα ευαίσθητος απέναντι στα παιδιά γιατί την ημέρα του ατυχήματος από το σημείο περνούσε ένα παιδάκι 5-6 ετών και όταν τον είδε έβαλε τα κλάματα. Αυτή η εικόνα έχει μείνει χαραγμένη στην μνήμη του.

«Όλοι οι άνθρωποι θα πρέπει να ζουν την κάθε ημέρα σαν να είναι η τελευταία»

Κλείνοντας αυτή μας την συζήτηση, ο Χρήστος θέλησε να στείλει το δικό του  μήνυμα σε όσους ανθρώπους αντιμετωπίζουν κάποιο πρόβλημα υγείας, αλλά και σε εκείνους που είναι καλά: «Όλοι οι άνθρωποι θα πρέπει να ζουν την κάθε ημέρα σαν να είναι η τελευταία. Αυτό που έμαθα από το τροχαίο είναι πως αύριο μπορεί να μην ζω. Δεν πρέπει να μας καταβάλει το  άγχος».

Πηγή: http://www.star.gr/


Ο ΚΑΒΑΦΗΣ ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΤΑ ΔΑΧΤΥΛΑ ΤΩΝ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΟΡΑΣΗΣ!



Ποιήματα του Καβάφη και για όσους έχουν προβλήματα όρασης!

Το Αρχείο Καβάφη του Ιδρύματος Ωνάση, σε συνεργασία με το Κέντρο Αποκατάστασης και Εκπαίδευσης Τυφλών (ΚΕΑΤ), προχώρησε στην έκδοση ανθολογίας των ποιημάτων του Κ.Π. Καβάφη σε γραφή braille.

Η ανθολογία είναι η πρώτη του είδους της και αποτελεί μια έκδοση αναφοράς η οποία θα χαράξει το δρόμο για ανάλογες πρωτοβουλίες. Η κίνηση αυτή έρχεται να αναπληρώσει σε μερικό βαθμό την έλλειψη βιβλίων ποίησης για μη βλέποντες.

Τα αντίτυπα θα διατεθούν σε βλέποντες και μη βλέποντες από τη Στέγη και το ΚΕΑΤ προσκαλώντας όσους δεν γνωρίζουν αυτή την απτική γλώσσα να έρθουν σε επαφή μαζί της.

Παράλληλα, το Αρχείο Καβάφη και το Ίδρυμα Ωνάση παρήγαγαν ένα επεξηγηματικό βίντεο το οποίο αποτυπώνει τη συνολική διαδικασία παραγωγής της ανθολογίας Καβάφη: 


Τετάρτη 26 Νοεμβρίου 2014

ΥΠΕΡΕΧΟΥΝ ΟΙ ΔΙΓΛΩΣΣΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΣΤΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ

Οι δίγλωσσοι άνθρωποι είναι οι body builders του εγκεφάλου

Οι εγκέφαλοι των ανθρώπων που μιλούν δύο γλώσσες ενδέχεται να είναι πιο αποτελεσματικοί στην επεξεργασία της γλώσσας αλλά και σε άλλες πνευματικές εργασίες, υποδεικνύει νέα έρευνα.

Οι επιστήμονες έχουν από καιρό θεωρήσει ότι η «διγλωσσία δίνει πλεονέκτημα». Μία ενισχυμένη ικανότητα να διαχωρίζει κανείς τις σημαντικές πληροφορίες μεταξύ μη σημαντικού υλικού, που πηγάζει από το τρόπο που οι δίγλωσσοι άνθρωποι διαχειρίζονται τη γλώσσα. Η νέα μελέτη επιβεβαιώνει αυτή την υπόθεση και συνεχίζει προτείνοντας ότι "τα δίγλωσσα άτομα είναι πιο αποτελεσματικά στις υψηλότερου επιπέδου λειτουργίες του εγκεφάλου, όπως να αγνοούν άλλες άσχετες πληροφορίες", δήλωσε η Έλεν Μπιάλιστοκ, ψυχολόγος στο Πανεπιστήμιο του Γιορκ στο Τορόντο.

Στη μελέτη, τα εγκεφαλογραφήματα έδειξαν ότι οι άνθρωποι που μιλούσαν μια γλώσσα έπρεπε να προσπαθήσουν περισσότερο για να επικεντρωθούν σε μία μόνο λέξη, σύμφωνα με τη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό "Brain and Language".

Οι άνθρωποι που είναι δίγλωσσοι ενεργοποιούν και τις δύο γλώσσες στο μυαλό τους, επιλέγοντας ποια να χρησιμοποιήσουν και ποια να αγνοήσουν, δήλωσε η επικεφαλής της μελέτης Βιόρικα Μάριαν, γλωσσική ψυχολόγος στο Πανεπιστήμιο Νόρθγουέστερν.

Οι "body builders" του εγκεφάλου
Σε προηγούμενες μελέτες σχετικά με τις κινήσεις των ματιών, η Μάριαν και οι συνεργάτες της διαπίστωσαν ότι όταν οι δίγλωσσοι άνθρωποι άκουγαν μια λέξη σε μια γλώσσα, συχνά κοίταζαν αντικείμενα των οποίων τα ονόματα ακούγονταν παρόμοια με αυτή τη λέξη στη δεύτερη γλώσσα τους. Στη νέα μελέτη, οι ερευνητές εξέτασαν πώς εκδηλώνεται στον εγκέφαλο η ικανότητα φιλτραρίσματος των πληροφοριών.

Κατά τη διάρκεια του πειράματος, οι εθελοντές άκουγαν το όνομα ενός αντικειμένου και ταυτόχρονα τους έδειχναν μια εικόνα του ίδιου του αντικειμένου, ενός αντικειμένου με ένα ηχητικά παρόμοιο όνομα και δύο άσχετα αντικείμενα. Για παράδειγμα, άκουγαν τη λέξη «σύννεφο» (cloud) και έβλεπαν φωτογραφίες από ένα σύννεφο, ενός κλόουν (clown) και δύο άλλα πράγματα. Οι συμμετέχοντες όσο γρηγορότερα μπορούσαν, έπρεπε να επιλέξουν την εικόνα που έδειχνε τη λέξη που άκουσαν.

Τα δίγλωσσα άτομα δεν ήταν ταχύτερα στην εκτέλεση αυτής της εργασίας από ό,τι τα μονόγλωσσα. Ωστόσο, οι μαγνητικές τομογραφίες αποκάλυψαν ότι η δραστηριότητα του εγκεφάλου τους ήταν πολύ διαφορετική.

Οι εγκέφαλοι των ανθρώπων που μιλούσαν μόνο μια γλώσσα φωτίζονταν πολύ περισσότερο από ό,τι εκείνες των δίγλωσσων ομόλογών τους σε περιοχές του εγκεφάλου που εμπλέκονται στον έλεγχο των υψηλότερων επιπέδων λειτουργίας, συμπεριλαμβανομένης της ανταγωνιστικής καταστολής των λεκτικών εννοιών. Με άλλα λόγια, ο εγκέφαλος των μονόγλωσσων ατόμων, "έπρεπε να εργαστεί πολύ σκληρότερα για να εκτελέσει την άσκηση", είπαν οι ερευνητές.

Οι ερευνητές συνέκριναν την αποστολή με την άρση βαρών στο γυμναστήριο. "Οι δίγλωσσοι πρέπει να σηκώσουν περισσότερο βάρος από ό,τι οι μονόγλωσσοι, επειδή οι δίγλωσσοι βιώνουν τον εσωτερικό ανταγωνισμό μεταξύ των δύο γλωσσών τους, ενώ ακούν την ομιλία", είπε οι ερευνητές. "Όμως, οι δίγλωσσοι είναι δυνατότεροι, επειδή έχουν δουλέψει αυτή τη διανοητική επεξεργασία όλη τους τη ζωή".

Τα δίγλωσσα οφέλη
Άλλοι επιστήμονες επαίνεσαν αυτή τη έρευνα για την προσέγγισή της στη μελέτη της δραστηριότητας του εγκεφάλου των δίγλωσσων ανθρώπων. "Αυτή η μελέτη συμπληρώνει ένα από τα σημαντικότερα κομμάτια που λείπουν στην κατανόηση του πώς η διγλωσσία οδηγεί σε γνωστικά οφέλη", δηλώνουν.

Η γνώση πολλών γλωσσών μπορεί να έχει επίσης και άλλα οφέλη. Σε μια προηγούμενη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό "Bilingualism: Language and Cognition", η Μάριαν και οι συνεργάτες της διαπίστωσαν ότι τα δίγλωσσα παιδιά είχαν τη δυνατότητα να αγνοήσουν το θόρυβο στην τάξη πιο εύκολα από ό, τι τα μονόγλωσσα παιδιά.

Επίσης άλλες έρευνες δείχνουν ότι το να είναι κανείς δίγλωσσος μπορεί επίσης να βοηθήσει στην προάσπιση του εγκεφάλου απέναντι στη νόσο του Αλτσχάιμερ και της άνοιας για αρκετά χρόνια, κρατώντας τον εγκέφαλο σε διαρκή κίνηση και αυξάνοντας την ποσότητα της φαιάς ουσίας.


Πηγή:http://www.psychologynow.gr/prosopikotita/oi-diglossoi-anthropoi-einai-oi-body-builders-toy-egkefaloy

3 ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΑΜΕΑ: ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΣΕ ΠΡΟΣΒΑΣΙΜΟ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΣΤΟ ΙΛΙΟΝ

Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία
Τέλεση Θείας Λειτουργίας σε προσβάσιμο Ναό

Η Ιερά Μητρόπολη Ιλίου, Αχαρνών και Πετρουπόλεως και το Νομαρχιακό Σωματείο ΑμεΑ «Τυρταίος», την Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου 2013 ανήμερα της Παγκόσμιας Ημέρας Ατόμων με Αναπηρία, σας προσκαλούν στην τέλεση Θείας Λειτουργίας δεόμενοι υπέρ των ΑμεΑ, των χρονίως πασχόντων και των οικογενειών τους.

Η Θεία Λειτουργία θα ξεκινήσει το πρωί της Τετάρτης 3 Δεκεμβρίου 2013 και ώρες 07:00 - 9.30 και θα πραγματοποιηθεί στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο Ίλιον, στην περιοχή της Παλατιανής.
Ο ναός είναι προσβάσιμος και για χρήστες αναπηρικών αμαξιδίων.

Στις 9.30 θα ακολουθήσει αρτοκλασία, παρόντος και του Σεβασμιώτατου Μητροπολίτη Ιλίου Αχαρνών και Πετρουπόλεως κ. Αθηναγόρα.

 δείτε σχετικό video από την περσινή τελετή εδώ:


Τρίτη 25 Νοεμβρίου 2014

ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΜΟΝΑΔΑΣ ΠΡΟΣΒΑΣΙΜΟΤΗΤΑΣ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ ΖΩΝΤΑΝΑ ΣΤΟ THISISRADIO.GR


Την Πέμπτη 27 Νοεμβρίου 2014 17:00-19:00 στο www.thisisradio.gr και τη ραδιοφωνική εκπομπή «Με Άλλα Μάτια» με το Βαγγέλη Αυγουλά, καλεσμένος θα είναι ζωντανά στο στούντιο ο καθηγητής Πληροφορικής και Επιστημονικός Υπεύθυνος της Μονάδας Προσβασιμότητας Φοιτητών με Αναπηρία του Πανεπιστημίου Αθηνών, κ. Γεώργιος Κουρουπέτρογλου.

Αποστολή της Μονάδας Προσβασιμότητας Φοιτητών με Αναπηρία του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών είναι: η επίτευξη στην πράξη της ισότιμης πρόσβασης στις ακαδημαϊκές σπουδές των φοιτητών με διαφορετικές ικανότητες και απαιτήσεις, μέσω της παροχής προσαρμογών στο περιβάλλον, Υποστηρικτικών Τεχνολογιών Πληροφορικής και Υπηρεσιών Πρόσβασης.

Μερικές από τις βασικές ανάγκες ή απαιτήσεις των φοιτητών με αναπηρία, τις οποίες προσπαθούν να καλύψουν οι εθελοντές και οι υπάλληλοι της Μονάδας Προσβασιμότητας του ΕΚΠΑ, είναι:

·         η πρόσβαση στη διαπροσωπική επικοινωνία με τα μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας,
·         η πρόσβαση στις πανεπιστημιακές κτιριακές εγκαταστάσεις,
·         η πρόσβαση στο εκπαιδευτικό υλικό (έντυπο και ηλεκτρονικό),
·         η πρόσβαση στον πίνακα και τις προβολές της αίθουσας διδασκαλίας,
·         η πρόσβαση στη συγγραφή σημειώσεων, εργασιών και στις γραπτές εξετάσεις,
·         η πρόσβαση στις πληροφορίες, το περιεχόμενο του διαδικτύου και τις εφαρμογές πληροφορικής.

Αναλυτική παρουσίαση των παραπάνω δράσεων και υπηρεσιών υπέρ των φοιτητών με χρόνιες παθήσεις, κινητικές αναπηρίες, προβλήματα όρασης, κώφωση κ.α. θα κάνει ο καθηγητής και επιστημονικός υπεύθυνος της Μονάδας κ. Γ. Κουρουπέτρογλου, ενώ θα συζητηθεί και ευρύτερα ο κοινωνικός ρόλος που θα πρέπει να έχει το Πανεπιστήμιο σήμερα, αλλά και οι προσωπικές δράσεις και projectτου κ. Κουρουπέτρογλου που μέσω της έρευνας και των εργασιών έχουν ωφελήσει με τα παραδοτέα έργα και τα αποτελέσματα τους το αναπηρικό κίνημα.

Συντονιστείτε την Πέμπτη 5-7 το απόγευμα στο www.thisisradio.gr και περιμένουμε επιπλέον τα σχόλια και τις απορίες σας.

Μπορείτε να ακούτε το σταθμό και κατεβάζοντας δωρεάν τη σχετική εφαρμογή στο smart phone σας!


Π.ΚΟΥΡΟΥΜΠΛΗΣ: ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΜΗ ΣΥΝΑΝΤΗΘΟΥΝ ΣΑΜΑΡΑΣ ΚΑΙ ΤΣΙΠΡΑΣ;;;

Συνέντευξη του Παναγιώτη Κουρουμπλή, κοινοβουλευτικού εκπροσώπου και βουλευτή Β΄ Αθήνας του ΣΥΡΙΖΑ, στην εφημερίδα Παρασκήνιο



Πολύς θόρυβος δημιουργήθηκε γύρω από το tweet του κ. Παπαδημούλη το οποίο από κάποιους ερμηνεύτηκε ως κάλεσμα στον Αντώνη Σαμαρά. Θεωρείται πως είναι ώριμες οι συνθήκες για να καθίσει στο ίδιο τραπέζι ο πρωθυπουργός και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης;   

Δεν κατάλαβα ποτέ ποιο ήταν τόσο καιρό το ανυπέρβλητο εμπόδιο που δεν επέτρεπε τη συνομιλία μεταξύ δύο θεσμικών εκπροσώπων του πολιτικού μας συστήματος. Ο κ. Σαμαράς φοβούμαι ότι έχει θεσμοποιήσει το εγώ του. Ούτε τις κοινοβουλευτικές του υποχρεώσεις τηρεί, ούτε στη θεσμική του υποχρέωση να συνομιλεί απευθείας με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης ανταποκρίνεται. Σταθερή θέση του ΣΥΡΙΖΑ είναι η απόφαση ότι από τη θέση του πρωθυπουργού ο Αλέξης Τσίπρας θα επιδιώξει και θα καθιερώσει την απαραίτητη συνεννόηση μέσα από διαβούλευση με όλα τα κόμματα για τα μεγάλα ζητήματα της χώρας.

Πως σχολιάζεται την δήλωση του ιστορικού στελέχους της Αριστεράς και ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Μανώλη Γλέζου, ο οποίος δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο να βρεθούν οι 180 και να αποφευχθούν οι πρόωρες εθνικές εκλογές και την δήλωση του προέδρου οι ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα, μόλις μια ημέρα μετά, ότι, σε περίπτωση που βρεθούν οι 180 τότε αυτό θα είναι κακό για την χώρα κι όχι για την παράταξη; 


Ο Μανώλης Γλέζος είναι πολύπειρος πολιτικός και γνωρίζει καλά πόσο αδίστακτο μπορεί να είναι το σύστημα στην εξυπηρέτηση των επιδιώξεών του. Όταν μια κυβέρνηση δεν μπορεί να διαπραγματευτεί τα ελάσσονα, όπως οι 100 δόσεις, και εκποιεί τη δέσμευση των δανειστών στο Eurogroup του Νοεμβρίου του 2012 για περικοπή του χρέους αν επιτευχθεί πλεόνασμα προσχωρώντας στην άποψη ότι το χρέος είναι βιώσιμο, ποιος βουλευτής μπορεί να της δώσει ψήφο εμπιστοσύνης. Αιδώς Αργείοι!


Για πιο λόγο ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει απαντήσει ξεκάθαρα μέχρι σήμερα σχετικά με το τι σκοπεύει να κάνει με την διαπραγμάτευση του χρέους; Διότι αυτός είναι από τους λόγους που σας κατηγορούν για διγλωσσία μέσα στην παράταξη. 


Ο μόνος πολιτικός σχηματισμός που έχει ανοίξει τα χαρτιά του είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Η αξιωματική αντιπολίτευση μιλά για περικοπή του χρέους όταν τα κόμματα της συγκυβέρνησης υποστηρίζουν ότι το χρέος είναι βιώσιμο. Ας κρίνει ο ελληνικός λαός ποιος τον υπηρετεί. Όλα τα άλλα είναι εκ του πονηρού.

Πόσο ρεαλιστικό είναι το ενδεχόμενο αυτοδυναμίας που επιδιώκει ο ΣΥΡΙΖΑ; Και σε περίπτωση που δεν συγκεντρώσει αυτοδυναμία με ποιους θα συγκυβερνήσει; 


Είμαι βέβαιος ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα αποκτήσει αυτοδυναμία γιατί ο λαός θα επιδείξει σοφία σε στιγμές που η Ιστορία απαιτεί να έχει η χώρα μια ισχυρή κυβέρνηση, που θα διαπραγματευτεί -όχι αποκριάτικα- και θα βγάλει τον τόπο από τη μέγγενη της αφόρητης κατάστασης που θα επιφέρει το άχθος αυτού του χρέος τις επόμενες δεκαετίες.

Πως βλέπεται το ενδεχόμενο συγκυβέρνησης ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ; 


Όταν δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε αν το χρέος είναι βιώσιμο ή όχι, που είναι το κρισιμότερο μέγεθος για τη μεσομακροπρόθεσμη προοπτική του τόπου, δεν υφίσταται τέτοιο ζήτημα. Ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ δεν μπορούν να συγκυβερνήσουν, μπορούν όμως να συνεννοούνται στα μεγάλα θέματα, με την προϋπόθεση πάντα ότι υπάρχει καλή πίστη κι ότι ο εγωταυρισμός δεν τίθεται πάνω από τα συμφέροντα της πατρίδας.

Η κυβέρνηση σας κατηγορεί ότι είστε της λογικής όχι σε όλα και ότι δεν στηρίζεται τα καλά νομοθετήματα. Για παράδειγμα η καταψήφιση της τροπολογίας για τα κόκκινα δάνεια την περασμένη εβδομάδα. Πιστεύεται πραγματικά ότι η κυβέρνηση δεν έχει περάσει κανένα θετικό νομοσχέδιο;


Είναι ψευδές. Έχουμε υπερψηφίσει πάρα πολλές διατάξεις ενώ σε πολλές έχουμε ψηφίσει παρών. Σημειώστε και τούτο: Πολλές φορές η κυβέρνηση φέρνει τροπολογίες με 5 και 10 άρθρα από τα οποία μπορεί να ψηφίζαμε κάποια, αλλά μας αναγκάζει να μην ψηφίσουμε κανένα όταν συμπεριλαμβάνουν άρρητα ρήματα με τα οποία ξεπληρώνονται γραμμάτια. Εκεί εμείς δεν μπορούμε να συναινέσουμε.

Δημοσίευση: Έντυπη έκδοση εφημερίδα «Παρασκήνιο» -22/11/2014


Δευτέρα 24 Νοεμβρίου 2014

ΟΙ ΑΠΛΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΤΙ ΠΑΙΖΕΤΑΙ, ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ ΣΕ ΘΕΣΗ ΝΑ ΨΗΦΙΣΟΥΝ;


Οι απλοί πολίτες έχουν πια καταλάβει τι «παίζεται». Δυστυχώς, σύντομα, θα κληθούν να ψηφίσουν.
Του Δημήτρη Κωνσταντάρα
Έγραφε πριν από λίγες μέρες, την περασμένη Παρασκευή στο blog  του  
http://zcode-gr.blogspot.jp  ο διακεκριμένος επιστήμονας Γιώργος Ζουγανέλης που ζει και εργάζεται στην Ιαπωνία, «μπουχτισμένος» με το ελληνικό «μοντέλο» ζωής, εργασίας και ανάπτυξης : 

«Οι “σωστοί” πολιτικοί πάντα είναι διαθέσιμοι και για να βγούν νέοι,  υπογράφουν “υποσχέσεις” πριν βγουν. Να μη μιλήσω για τους δημοσιογράφους, τους νομικούς, τη δικαιοσύνη, την εκκλησία και τα ΜΜΕ»
Τίτλος του άρθρου: « Η ψευτοανάπτυξη και η φούσκα, που στήνουν οι τράπεζες με τα κόκκινα δάνεια».  Η φράση που προέταξα, ήταν η κατάληξη του άρθρου, ύστερα από μια σειρά συλλογισμών και επιχειρημάτων και  για μας που ζούμε και προσπαθούμε να δημιουργήσουμε και να επιβιώσουμε στην Ελλάδα ,έχει ιδιαίτερη σημασία. 
Κι αυτό γιατί :
1. Θεωρεί τους πολιτικούς που ξέρουν να κάνουν τη …δουλειά τους , γι αυτό άλλωστε τους αποκαλεί «σωστούς», ως  απλούς σερβιτόρους, διεκπεραιωτές προεκλογικών υποσχέσεων και οσφυοκάμπτες μπροστά στους αληθινούς «ηγέτες» του …ελεύθερου κόσμου,
2. Καταθέτει την άποψη ότι για να γίνει κάποιος σήμερα πολιτικός, πρέπει να έχει δεσμευτεί ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΟΤΕΡΩΝ για τις κάθε λογής υποχρεώσεις του προς τους …σπόνσορές του, υποχρεώσεις τις οποίες είναι υποχρεωμένος επί ποινή πολιτικού και κοινωνικού ανασκωλοπισμού να κάνει ό,τι ακριβώς του ζητήσουν και
3. Αφήνει απέξω απ΄τη συζήτηση δημοσιογράφους, νομικούς, δικαστές , ιεράρχες και ραδιο-τηλεοπτικές «προσωπικότητες» διότι προφανώς αν τους συμπεριελάμβανε, θα έπρεπε να πει χειρότερα γι αυτούς.
Η άποψη ενός και μόνο ανθρώπου , ακόμη και για μια τέτοια διεθνώς αναγνωρισμένη προσωπικότητα, δεν έχει τη μορφή και τη σημασία  κάποιου χρησμού ή …διατάγματος  και φυσικά δεν αρκεί για να χαρακτηρίσει χιλιάδες ανθρώπους που ανήκουν σε μερικές από τις πιο καταξιωμένες και ισχυρές ομάδες πληθυσμού.
Έλα όμως που όσα διάβασα το απόγευμα στο άρθρο του καθηγητού Ζουγανέλη, τα είχα ακούσει , σχεδόν με την ίδια φρασεολογία, σε …θερμή συζήτηση 4-5 απλών Αθηναίων πολιτών, κατοίκων Κυψέλης που έτρωγαν σουβλάκια στη Φωκίωνος Νέγρη!!! Και οι οποίοι ούτε καθηγητές είναι, ούτε διεπιστήμονες, ούτε διδάκτορες σε ξένα Πανεπιστήμια, ούτε Ζουγανέληδες αλλά απλοί Έλληνες πολίτες, εργαζόμενοι, άνεργοι ή συνταξιούχοι που βιώνουν  όλοι τους την  ΙΔΙΑ καθημερινότητα!
Έλα που όλα αυτά που αναφέρει ο καθηγητής στο άρθρο του και που συζητούσαν – χωρίς να έχουν διανοηθεί καν να διαβάσουν το blog του κ. Ζουγανέλη, χωρίς να γνωρίζουν ότι υπάρχει το blog, χωρίς καν να έχουν ακουστά τον Ζουγανέλη- οι Κυψελιώτες στο σουβλατζίδικο της Φωκίωνος τα έχω ακούσει από ανάλογους Παγκρατιώτες, Πατησιώτες, Περιστεριώτες, Κορίνθιους, Αιγιώτες, από δεκάδες ομάδες ομοειδών  ΄πολιτών σε δεκάδες διαφορετικούς τόπους !
Διότι πλέον δεν χρειάζεται να είσαι καθηγητής, επιστήμονας, δόκτωρ για να καταλάβεις τι γίνεται τριγύρω σου. Και με χαρά μου γράφω στον δρα Ζουγανέλη  ότι πλέον  οι απλοί  Έλληνες εργαζόμενοι, συνταξιούχοι, άνεργοι, δάσκαλοι, υδραυλικοί, πιτσαδόροι, πατωματζήδες, κλειδαράδες, ηλεκτρολόγοι, οικοδόμοι, φοιτητές, μαθητές, ταξιτζήδες, άνδρες και γυναίκες, συζητούν – χωρίς να το ξέρουν- τα ίδια ακριβώς που γράφουν οι χαρισματικοί διανοούμενοι. Και ΞΕΡΟΥΝ.
Γράφει λοιπόν σε μερικά σημαία του άρθρου του ο δρ Ζουγανέλης :
«Μέσω “συμφωνιών” μεταξύ αυτών που δεν πληρώνουν και των τραπεζιτών τα “κόκκινα” δάνεια θα πάψουν να είναι “κόκκινα”.  Αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα την αύξηση του κεφαλαίου των τραπεζών αφού πλέον τα ψευτουγιή δάνεια θα προσμετρηθούν στα υγιή τους στοιχεία στον ισολογισμό τους. Αυτό θα δημιουργήσει μια χαρούμενη ατμόσφαιρα στην αγορά, αφού χωρίς να έχει αλλάξει κάτι στην οικονομία οι τράπεζες θα “εξυγιανθούν”. Ακόμη και τα 40 δις ευρώ απο τα “κόκκινα” δάνεια των 80 δις ευρώ  να “εξυγιανθούν” αυτό θα οδηγήσει  σε πολλαπλή αύξηση των τραπεζικών μετοχών της δεκάρας».
«Εφόσον υπάρξει επίλυση απο τη κυβέρνηση του προβλήματος των “κόκκινων” δανείων αναμένεται αύξηση της τιμής των τραπεζικών μετοχών πρίν από  τις εκλογές. Δεν είναι άμοιρη και μια επιθυμία των τραπεζιτών να διατηρούν σε χαμηλές τιμές τις μετοχές τους σε μια προφανώς χειραγωγούμενη χρηματιστηριακή αγορά, παρουσία του δικτύου προστασίας πού ένοχα επιτρέπει η ΕΚΤ.»
 “Αυτό που πρέπει να δεί κανείς δεν είναι τόσο η “νέα χρηματιστηριακή φούσκα” που στήνεται αλλά ότι η κατάσταση της Ελληνικής Οικονομίας -που είναι χάλια-  και το γεγονός ότι πρέπει να υπάρχει ηρεμία στην εξωτερική πολιτική (ΑΟΖ και υδρογονάνθρακες) για να στηθεί η κομπίνα. Η τελευταία πράξη του δράματος που στήνεται απαιτεί την ανάγκη ενός νέου μνημονίου σαν αυτό του “Παπούλια-Γιλμάζ”. Ο Αβραμόπουλος – καλά “ενημερωμένος” – πήγε να το προωθήσει σε απρόοπτο χρόνο πρίν  από λίγους μήνες. Φαίνεται όμως ότι αυτό το αφήνει στο  Δένδια  και πιθανόν  στο σημερινό Πρόεδρο της Δημοκρατίας, που με το μνημόνιο που υπέγραψε κάποτε επέτρεψε τις έρευνες στο Αιγαίο απο τους Τούρκους, καταλύοντας τα θαλάσσια σύνορα που είχε η Ελλάδα με τη Τουρκία μέχρι τότε από άλλες διεθνείς συνθήκες.»
Αντιλαμβάνομαι ότι οι απλοί πολίτες που έχουν καταλάβει τι παίζεται πίσω απ΄την πλάτη τους δεν θα είχαν τη δυνατότητα που έχει ο δρ Ζουγανέλης και οι συν αυτώ επιστήμονες να αναλύσουν τα γεγονότα και να τα παρουσιάσουν. Όμως έχουν καταλάβει. Και  πολύ σύντομα, θα κληθούν να ψηφίσουν. Είναι σε θέση να ψηφίσουν;