meallamatia.blogspot.gr

meallamatia.blogspot.gr

Παρασκευή 13 Φεβρουαρίου 2015

THERAPYDOGS: ΑΔΕΣΠΟΤΗ ΦΙΛΙΑ!




Τherapydogs: Αδέσποτη... φιλία

Η ομάδα των εθελοντών των Therapydogs δουλεύει τα απογεύματα σ΄ έναν δικό της χώρο. Διατηρεί το κέφι, την όρεξη για προσφορά, την ανεξαρτησία της, αν και τα έξοδα βγαίνουν πλέον όλο και πιο δύσκολα. Ωστόσο σε σταθερή βάση  οι Therapydogs επισκέπτονται ειδικά σχολεία και σωματεία, τμήματα απασχόλησης ΑμεΑ, συμμετέχουν στο σωματείο ΚΔΑΠ­ΑΜΕΑ «Δράση για το κάτι  άλλο» και διαθέτουν σχετική πιστοποίηση από το υπουργείο Εργασίας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων.

Της Στελίνας Μαργαριτίδου

Ο Φοίβος ζούσε στον δρόμο. Περπατούσε στη νέα παραλία της Θεσσαλονίκης και  αναζητούσε τη συντροφιά ζώων και ανθρώπων. Όλοι, ή σχεδόν όλοι, ήταν  φιλικοί μαζί του. Κανένας όμως δεν τον έπαιρνε σπίτι όταν η βόλτα έφτανε στο τέλος της. Η Τέρψη είχε κάτι ξεχωριστό. Την είχε εντοπίσει από την  πρώτη στιγμή που έριξε τη σκυλίσια ματιά του επάνω της. Κι εκείνη  αναγνώρισε τον χαρακτήρα ενός σκύλου ξεχωριστού. Ενός σκύλου­ θεραπευτή.  Απ΄ αυτά τα πλάσματα που είναι ικανά να εμπνέουν αγάπη, να απασφαλίζουν συναισθήματα, να κάνουν το χέρι να κυλά σαν χάδι. Κάπως έτσι ξεκινά η  ιστορία των Therapydogs στη Θεσσαλονίκη... Η ιστορία της Τέρψης και του  Φοίβου. Η ιστορία των Therapydogs. Της... αδέσποτης φιλίας.

«Ό,τι γίνεται συμβαίνει σε καθαρά εθελοντική βάση. Ξεκίνησε τον Σεπτέμβριο  2012 από μας τις θετικές εκπαιδεύτριες σκύλων, Μαρία Στογιάννη και Τέρψη  Πασχάλη» διηγείται η Τέρψη. Είμαστε όλοι κηδεμόνες πρώην αδέσποτων ημίαιμων σκύλων. Να ξεκαθαρίσουμε όμως ότι δεν έχουμε τη δυνατότητα να  παίρνουμε πλέον σκυλιά από τον δρόμο διότι δεν υπάρχει χώρος φιλοξενίας. Οι σκύλοι που συμμετέχουν στο πρόγραμμα ως σκύλοι θεραπευτικής επαφής, με βάση τα διεθνή κριτήρια που αφορούν το dogtherapy, υποχρεωτικά πρέπει να  ζουν μέσα σε σπίτι μαζί μας, με τον κηδεμόνα τους δηλαδή. Στην ομάδα συμμετέχουν: η Τέρψη Πασχάλη με τον ρόλο της συντονίστριας, τρεις θετικοί  εκπαιδευτές σκύλων, η Μαρία Στογιάννη, ο Παντελής Αντωνόπουλος και η Ολγα  Ναλμπάντη, η ειδική παιδαγωγός Γεωργία Τατσίδου, ο κτηνίατρος Ιωάνης  Σταματίου και η ψυχολόγος Σ. Γεωργίου. Τα πέντε σκυλιά  θεραπευτές ­εθελοντές είναι ο Φοίβος, ο Σπίθας, η Σύρα, η Ρούμπα και η  Μοίρα.

Τα μέλη της ομάδας με έδρα την Κάτω Τούμπα Θεσσαλονίκης (Βιθυνίας 30)  συστήνονται και εξηγούν τον τρόπο δράσης τους: «Ξεκινήσαμε πριν από δύο χρόνια με γνώμονα την αγάπη μας για τα ζώα αλλά και για τους ανθρώπους. Σ΄ αυτούς και κυρίως σε όσους για πολλούς λόγους μπορεί να αισθάνονται ή να  βρίσκονται σε αδύναμη θέση θέλαμε να προσφέρουμε πάνω από όλα την αγάπη μας. Κι αυτό το κάνεις ελεύθερα, δηλαδή εθελοντικά. Δουλεύουμε με βάση ειδικά προγράμματα για σκύλους θεραπείας. Είναι σκυλιά βοηθοί, σύντροφοι.  Μαζί με τους κηδεμόνες τους, μαζί μας, επισκέπτονται ειδικά σχολεία και θεραπευτήρια όπου φιλοξενούνται άτομα με ειδικές ανάγκες. Εκεί ξεκινά η γνωριμία. Η πρώτη σωματική επαφή του ατόμου με τον σκύλο. Ένα χάδι, δειλό στην αρχή και καθοδηγούμενο, μπορεί να προκαλέσει μια συναισθηματική διέγερση σε κάποιον που έχει εγκεφαλική παράλυση. Μπορεί να γίνει η αρχή μιας επικοινωνίας. Ένα τέτοιο χάδι μπορεί να γίνει μορφή συναισθηματική  στήριξης, επικοινωνίας, αφορμή για ομιλία, για ένα χαμόγελο. Είναι δηλαδή  πολύ­ πολύ σημαντικό» λέει η Τέρψη.

Η ομάδα των εθελοντών δουλεύει τα απογεύματα σ΄ έναν δικό της χώρο. Διατηρεί το κέφι, την όρεξη για προσφορά, την ανεξαρτησία της, αν και τα  έξοδα βγαίνουν πλέον όλο και πιο δύσκολα. Ωστόσο σε σταθερή βάση οι  Therapydogs επισκέπτονται ειδικά σχολεία και σωματεία, τμήματα απασχόλησης  ΑμεΑ, συμμετέχουν στο σωματείο ΚΔΑΠ­ΑΜΕΑ «Δράση για το κάτι άλλο» και  διαθέτουν σχετική πιστοποίηση από το υπουργείο Εργασίας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων.

Πηγή: «Η εφημερίδα των συντακτών»

Πέμπτη 12 Φεβρουαρίου 2015

ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΤΙΚΗ ΠΙΤΑ ΤΗΣ ΕΚΟΨΕ Η ΠΑΡΑΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΣΕ ΜΙΑ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΠΟΛΛΩΝ ΑΣΤΕΡΩΝ!


Η Ελληνική Παραολυμπιακή Επιτροπή, έκοψε την Πρωτοχρονιάτικη πίτα της, την Τρίτη 10 Φεβρουαρίου 2015, σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας.

Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης βραβεύτηκαν οι πρώτοι Έλληνες Παραολυμπιονίκες που ξεκίνησαν το Παραολυμπιακό κίνημα στην Ελλάδα: Γεώργιος Μουζάκης, Χρήστος Αγγουράκης, Κυριάκος Γριβέας (το βραβείο θα παρέλαβε η σύζυγος του αποθανόντος Μαρία Αβραμή), Τοπτσής Γεώργιος, Δημήτριος Κωνσταντάγκας, Κωνσταντίνος Φύκας και Στέφανος Αναργύρου) αλλά και η ομάδα που συμμετείχε στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Σότσι ο αθλητής Μάκης Καλαράς, ο προπονητής Κώστας Ζιντζόβας και η αρχηγός αποστολής Αναστασία Γκούφα. Επίσης βραβεύτηκε η Παραολυμπιονίκης Μαρία Σταματουλά.



O Πρόεδρος της Ελληνικής Παραολυμπιακής Επιτροπής κ. Γεώργιος Φουντουλάκης αφού ευχήθηκε μια καλή χρονιά σε όλους τους εκπροσώπους τους αθλητισμού αλλά και της πολιτείας τόνισε: “Είμαι κατά φύση αισιόδοξος και πιστεύω ότι θα βελτιωθεί η κατάσταση σε όλα τα μέτωπα. Γιατί εάν δεν είσαι αισιόδοξος δεν μπορείς να ζήσεις. Θέλουμε τη συμπαράσταση της πολιτείας και των χορηγών μας για τη στήριξη των αθλητών μας με τον ίδιο τρόπο που στηρίζει και τους αθλητές χωρίς αναπηρία διότι θεωρούμε ότι απλά είμαστε ισότιμοι. Στα στάδια πρέπει να δημιουργηθούν υποδομές προσβασιμότητας και διευκολύνσεις για να μπορούν να συμμετάσχουν ισότιμα οι αθλητές με αναπηρία». Και στο τέλος απεύθυνε «ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους τους γονείς που στηρίζουν όλους τους αθλητές με αναπηρία και χωρίς αυτούς τα πράγματα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα».

Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν:

Ο Πρόεδρος της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής Σπύρος Καπράλος. Ο Πρόεδρος της Διεθνούς Ολυμπιακής Ακαδημίας Ισίδωρος Κούβελος. Η Μαριάννα Βαρδινογιάννη, Πρέσβης Καλής θελήσεως της UNESCO και Πρόεδρος του Συλλόγου Φίλων Παιδιών με Καρκίνο «ΕΛΠΙΔΑ», η Βούλα Ζυγούρη, Ολυμπιονίκης και Γενική Γραμματέας του συλλόγου Ολυμπιονικών, Βιργινία Κραβαριώτη, Αντιπρόεδρος του Συλλόγου Παραολυμπιονικών, ο Περιφερειακός Σύμβουλος Ανατολικής Αττικής Σπύρος Πάντζας, η Περιφερειακή Σύμβουλος Αττικής Βιβή Τσαβαλιά, ο Ευάγγελος Αυγουλάς, εκπρόσωπος του υπουργού Υγείας Παναγιώτη Κουρουμπλή, ο Τζούλιος Συναδινός, εκπρόσωπος του Υφυπουργού Αθλητισμού Σταύρου Κοντονή, ο Διευθύνων Σύμβουλος της Ολυμπίας Οδού,  Παναγιώτης Παπανικόλας και η Διευθύντρια Επικοινωνίας, της Ολυμπίας Οδού Σοφία Στάμου. Καθώς και ο  Mario Ahneida εκπρόσωπος του πρέσβη της Βραζιλίας και ο Τακέο Μόρι εκπρόσωπος του πρέσβη της Ιαπωνίας.


Κατά σειρά τιμήθηκαν:

Η αποστολή της Παραολυμπιακής Επιτροπής στους Χειμερινούς Παραολυμπιακούς Αγώνες του Sochi 2014. Ο αθλητής, Ευθύμιος Καλαράς, στον οποίο παρέδωσε την τιμητική πλακέτα του, ο  Τζούλιος Συνοδινός, εκπρόσωπος του υφυπουργού Αθλητισμού κ. Σταύρου Κοντονή.  Ο Ευθύμιος Καλαράς είναι ο ασημένιος Παραολυμπιονίκης της Δισκοβολίας του 2004, 10 χρόνια μετά έκανε την παρθενική του εμφάνιση σε Χειμερινούς Παραολυμπιακούς Αγώνες Sochi  2014 ήταν κάτι παραπάνω από επιτυχημένη αφού ολοκλήρωσε το γιγαντιαίο σλάλομ sit ski κατακτώντας την 22η θέση σε σύνολο 47 αθλητών. Ο Καλαράς  έγινε ο 1ος Έλληνας αθλητής , που παίρνει μέρος σε Θερινούς και Χειμερινούς Παραολυμπιακούς Αγώνες και ο 15ος παγκοσμίως αποδεικνύοντας περίτρανα ότι με την επιμονή και την αποφασιστικότητα που διαθέτει μπορεί να πραγματοποιήσει όποιο στόχο βάλει στο μυαλό του.

Επίσης βραβεύτηκε ο Προπονητής της Εθνικής μας αποστολής στο "Sochi 2014" Κωνσταντίνος Ζιντζόβας, στον οποίο παρέδωσε τη τιμητική πλακέτα ο Ευάγγελος Αυγουλάς, εκπρόσωπος του υπουργού Υγείας Παναγιώτη Κουρουμπλή. Καθώς και η  αρχηγός της Ελληνικής Παραολυμπιακής Αποστολής Sochi 2014,Αναστασία Γκούφα, στην οποία απένειμε την τιμητική πλακέτα ο πρόεδρος της ΕΠΕ Γεώργιος Φουντουλάκης. Όπως δήλωσε η  Αναστασία Γκούφα:

«Αισθάνθηκε σαν μια επανένωση με την Παραολυμπιακή οικογένεια αυτήν την αποστολή καθώς ακριβώς 10 χρόνια μετά την Αθήνα 2014, όπου ήταν Team Manager  της μεγαλύτερης Παραολυμπιακής Αποστολής.



Η Μαρία Σταματουλά ήταν η αθλήτρια που τιμήθηκε με μια ειδική βράβευση, καθώς  φέτος ανακοίνωσε ότι αποσύρεται από την ενεργό δράση και την απονομή της έκανε η Μαριάννα Βαρδινογιάννη, Πρέσβης Καλής θελήσεως της UNESCO και Πρόεδρο του Συλλόγου Φίλων Παιδιών με Καρκίνο “ΕΛΠΙΔΑ”. Από το 2004 η Μαρία Σταματουλά τίμησε τη χώρα μας κερδίζοντας το χάλκινο μετάλλιο στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου το 2008, 3 μετάλλια σε Παγκόσμια Πρωταθλήματα το 2006, το 2011 και το 2013 (1 χρυσό, 1 ασημένιο και 1 χάλκινο), 4 μετάλλια σε Πανευρωπαϊκά Πρωταθλήματα το 2007, το 2012 και το 2014 (2 χρυσά, 1 ασημένιο και 1 χάλκινο), δεκάδες Παραολυμπιακά, 8 Παγκόσμια και 14 Πανευρωπαϊκά ρεκόρ και πολλές ακόμη διακρίσεις.

Ο Γιώργος Μουζάκης είναι από τούς αθλητές που ξεκίνησε το Ελληνικό Παραολυμπιακό Κίνημα, Την απονομή της τιμητικής πλακέτας έκανε η κα.  Άννα Μπάστα, εκπρόσωπος των Ανεξάρτητων Ελλήνων. Ο Γιώργος Μουζάκης  ανήκει στους  πρώτους  Έλληνες Παραολυμπιονίκες, όταν  οι Παραολυμπιακοί Αγώνες ήταν πρακτικά άγνωστοι στη χώρα μας κατάφερε όχι μόνο να συμμετάσχει αλλά και να διακριθεί κατακτώντας στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Άρνεμ το χάλκινο μετάλλιο στο στίβο στο αγώνισμα των 60 μέτρων .

Ο Χρήστος Αγγουράκης, είναι ο πρώτος Έλληνας Αθλητής που συμμετείχε σε Παραολυμπιακούς Αγώνες στο Τορόντο το 1976. Την απονομή του έκανε ο Πρόεδρος της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής Σπύρος Καπράλος. Ο Χρήστος Αγγουράκης είναι μια από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες του Παραολυμπιακού Αθλητισμού. Η αθλητική του καριέρα μπήκε σε τροχιά ανόδου το 1988 με τους Παραολυμπιακούς Αγώνες από τη Σεούλ. Έκτοτε συμμετείχε σε όλους τους Παραολυμπιακούς Αγώνες έως την Αθήνα το 2004, σε Παγκόσμια και Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα. Οι διακρίσεις του είναι αμέτρητες ενδεικτικά αναφέρουμε τα δύο Παραολυμπιακά μετάλλια που έχει κατακτήσει στον ακοντισμό: αργυρό το 1992 και χάλκινο το 1988, 2 χάλκινα Παραολυμπιακά μετάλλια στη σφαιροβολία: το 1992 και το 2004. Έχει αναδειχθεί Παγκόσμιος Πρωταθλητής στο ακόντιο το 1994, Πρωταθλητής Ευρώπης στο Δίσκο το 2003, έχει καταρρίψει  Παγκόσμια ρεκόρ. Στο παλμαρέ του μπορεί να κανείς να συναντήσει κάθε πιθανή διάκριση. Μετά την ολοκλήρωση της αθλητικής του καριέρας, ο Χρήστος Αγγουράκης συνέχισε να υπηρετεί το μεγάλο του όραμα για την ανάπτυξη και την εξέλιξη του χώρου ως Πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Παραολυμπιονικών και Γενικός Γραμματέας της Ελληνικής Παραολυμπιακής επιτροπής.


Μια ηγετική προσωπικότητα του Ελληνικού Παραολυμπιακού Αθλητισμού, ο αείμνηστος Κυριάκος Γριβέας. Την απονομή έκανε ο Πρόεδρος της Διεθνούς Ολυμπιακής Ακαδημίας Ισίδωρος Κούβελος, ο  οποίος παρέδωσε την τιμητική πλακέτα του στην σύζυγό του Μαρία Αβραμίδη καθώς και τα παιδιά τους Αλεξάνδρα και Γιώργος. Ο Κυριάκος Γριβέας, το 1988 στους Παραολυμπιακούς Αγώνες της Σεούλ κατέκτησε ένα ασημένιο μετάλλιο στο 25 μέτρα ύπτιο, και ένα χάλκινο στα 50 μέτρα ύπτιο. Συμμετείχε στους Παραολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης και της Ατλάντας. Επίσης πέτυχε Παραολυμπιακές, Παγκόσμιες  και Ευρωπαϊκές διακρίσεις στα αγωνίσματα των ρίψεων. Διετέλεσε Πρόεδρος της Εθνικής Αθλητική Ομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρίες και μέλος της Ελληνικής Παραολυμπιακής Επιτροπής. Στις 25 Φεβρουαρίου 2008 έφυγε από κοντά μας αφήνοντας ένα δυσαναπλήρωτο κενό αλλά συνάμα μία μεγάλη παρακαταθήκη.


Ο Γιώργος Τοπτσής είναι ένας  από τους πρωτεργάτες του κινήματος, στον στίβο. Την απονομή του έκανε ο κ. Παναγιώτης Παπανικόλας, Γενικός Διευθυντής  της χορηγού εταιρείας “Ολυμπία Οδός” Ο Γιώργος Τοπτσής έχει κατακτήσει 3 Παραολυμπιακά μετάλλια στο Άλμα εις Μήκος σε ισάριθμες διοργανώσεις: Χάλκινο μετάλλιο στη Σεούλ το 1988 Ασημένιο στη Βαρκελώνη το 1992 και Χάλκινο στην Ατλάντα το 1996. Στο βιογραφικό του έχουν καταχωρηθεί πολλά ακόμη Παγκόσμια και Ευρωπαϊκά μετάλλια και διακρίσεις. Αφοσιωμένος προπονητής πλέον ο Γιώργος Τοπτσής έχει διατελέσει και ταμία της Ελληνικής Παραολυμπιακής Επιτροπής.

Ο Δημήτριος Κωνστάνταγκας, κατάφερε στους  Παραολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα, το 1996, να ακουσθεί για πρώτη φορά ο  εθνικός ύμνος. Την απονομή  στον Δημήτρη Κωνστάνταγκα έκανε ο MarioAhneida εκπρόσωπος του πρέσβη της Βραζιλίας. Κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στη σφαιροβολία και έγραψε ιστορία ως ο πρώτος Έλληνας “Χρυσός” Παραολυμπιονίκης. Ήδη το 1987 μαζί με μία παρέα με φίλους συναθλητές  έστησαν τον Πανελλήνιο Αθλητικό Σύλλογο Κινητικά Αναπήρων οδηγώντας τον στην πορεία των χρόνων σε έναν από τους μεγαλύτερους και πιο επιτυχημένους  αθλητικούς συλλόγους ΑμεΑ. Και φυσικά είδε και τα όνειρά του να πραγματοποιούνται με τη θεσμική συγκρότηση του χώρου. Ο Δημήτρης Κωνσταντάγκας έλεγε πως οι άνθρωποι  χρειάζονται κίνητρα για να βγαίνουν από τα τείχη που τους υψώνουν, για εκείνων όμως ο αθλητισμός έγινε κάτι παραπάνω από διέξοδος. Έγινε τρόπος ζωής, δίνοντας σε όλους εμάς μαθήματα ζωής.



Ο Κωνσταντίνος Φύκας ανήκει στους πλέον επιτυχημένους Έλληνες Παραολυμπιονίκες. Συμμετείχε σε Παραολυμπιακούς Αγώνες το 1996 στην Ατλάντα, σε ηλικία μόλις 15 ετών, όπου κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στα 50 μέτρα ελεύθερο και έγινε έτσι ο νεότερος σε ηλικία Έλληνας Παραολυμπιονίκης. Ακολούθησαν μετάλλια σε Παγκόσμια και Ευρωπαϊκα πρωταθλήματα και παγκόσμια ρεκόρ, τα οποία τον καθιέρωσαν στο διεθνές στερέωμα. Στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του 2000 στο Σύδνεϋ κατέκτησε τις κορυφαίες του διακρίσεις με 2 χρυσά παραολυμπιακά μετάλλια στα 50 μέτρα  και 100 μέτρα ελεύθερο και ισάριθμα παγκόσμια ρεκόρ. Στην Αθήνα το 2004, όπου ήταν σημαιοφόρος της Ελληνικής αποστολής στην τελετή έναρξης, κέρδισε ακόμη 2 ασημένια μετάλλια και πέτυχε και ευρωπαϊκά ρεκόρ. Ακόμη έχει διατελέσει Γενικός Γραμματέας του Συλλόγου Ελλήνων Παραολυμπιονικών και έχει συμβάλει καθοριστικά στο να γνωρίσει το ευρύ κοινό τους αθλητές με αναπηρία. Την απονομή έκανε  η αντιπρόεδρος της ΕΠΕ,  Ιωάννα Καρυοφύλλη, στον Ομοσπονδιακό προπονητή του Γιάννη Αλεξάκη, γιατί απουσίαζε για προσωπικούς λόγους ο Κωνσταντίνος Φύκας, Ο Στέφανος Αναργύρου, ο  ταλαντούχος Παραολυμπιονίκης του Στίβου,  καθώς μόλις 2 χρόνια μετά το ξεκίνημά του της ενασχόλησής του με τις ρίψεις , κατάφερε όχι μόνο να προκριθεί στους Παραολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα το 1996 αλλά και να διακριθεί κατακτώντας το χάλκινο μετάλλιο στη Σφαιροβολία. Η πορεία του ήταν ανοδική καθώς 4 χρόνια μετά στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Σύδνεϋ ανέβηκε στο ψηλότερο σκαλί της διοργάνωσης κατακτώντας το χρυσό μετάλλιο στη Σφαιροβολία. Οι διακρίσεις του συνεχίστηκαν έως και τους Παραολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004 με πλασαρίσματα εντός της 8άδας. Την απονομή έκανε ο  Γενική Γραμματέας της  ΕΠΕ Αριστείδης Πανανός και την πλακέτα πήρε η Ομοσπονδιακή προπονήτρια Χρυσούλα Ορφανού, επειδή δεν μπόρεσε να παραβρεθεί ο Αναργύρου.



ΤΙ ΑΛΛΑΖΕΙ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ: ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΟΜΙΛΙΩΝ ΚΟΥΡΟΥΜΠΛΗ ΚΑΙ ΞΑΝΘΟΥ ΚΑΤΑ ΤΙΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ


Βασικά σημεία ομιλίας του Υπουργού Υγείας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Παναγιώτη Κουρουμπλή
στη Βουλή κατά τη  συζήτηση  των  προγραμματικών δηλώσεων της Κυβέρνησης

«Επιχειρούμε να στηρίξουμε ένα δημόσιο σύστημα Υγείας που δέχτηκε τη βία της «μνημονιακής καταιγίδας». Η ωρίμανση των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων, η απειλή κατάργησης του εφάπαξ, η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης και η άφρονα πολιτική στον τομέα της Πρωτοβάθμιας  Φροντίδας Υγείας οδήγησαν πολλούς ανθρώπους  σε πρώιμη αποχώρηση από το σύστημα.

Ήδη ενεργοποιήσαμε παλαιότερους διαγωνισμούς  και στο πρώτο τετράμηνο του τρέχοντος έτους θα αιμοδοτήσουμε το σύστημα με 1000 γιατρούς διαφόρων ειδικοτήτων. Επιπλέον, θα στελεχώσουμε τις δομές Υγείας της χώρας με διοικητικό και βοηθητικό προσωπικό με την επαναπρόσληψη δημοσίων υπαλλήλων. Προσδοκούμε  το Υπουργείο Υγείας  και Κοινωνικών Ασφαλίσεων να έχει προτεραιότητα και σημαντικό μερίδιο νέων προσλήψεων από τις συνολικά  11.500 προσλήψεις  που προβλέπονται για το έτος 2015.

Ένα νέο, θεμελιώδες και θεσμικό δημόσιο σύστημα Υγείας που θα υποκαταστήσει το κουρασμένο και γηρασμένο εθνικό σύστημα Υγείας, θα αποτελέσει τη βάση πάνω στην οποία θα οικοδομήσουμε τις νέες αρχές που θα εξασφαλίσουν σε κάθε πολίτη αυτής της χώρας που διαθέτει ΑΜΚΑ ίσες δυνατότητες χωρίς διακρίσεις. Ένα  αποτελεσματικό και ποιοτικό δημόσιο σύστημα Υγείας που θα κατοχυρώνει το δικαίωμα του ασθενούς σε αξιοπρεπή  φροντίδα χωρίς την ιατροκεντρική λογική.

Η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, η δημόσια Υγεία και οι χρόνιες  παθήσεις θα αποτελέσουν τις προτεραιότητες ενός συστήματος που η στρατηγική του θα στηρίζεται στην πρόληψη.

Όλοι γνωρίζουν πως στο χώρο της Υγείας ενδημούν πολλά μικρά και μεγάλα συμφέροντα. Προτεραιότητά μας η λειτουργία θεσμών που θα εξασφαλίζουν τη διαφάνεια και θα υπερασπίζονται το δημόσιο συμφέρον με επίκεντρο τις προμήθειες για να σταματήσει το «πάρτι» της τελευταίας δεκαετίας των κατ΄ εξακολούθηση αναθέσεων.

Διατάξαμε διαχειριστικό έλεγχο σε τέσσερις μεγάλους οργανισμούς. Θα επεκταθεί παντού και όπου υπάρχουν θύλακες διαφθοράς θα συγκρουστούμε  με σφοδρότητα.

Η ολοκλήρωση ενός σύγχρονου πληροφοριακού συστήματος, ένα αντίστοιχο «Taxis στην Υγεία», αποτελεί άμεσο στόχο στο πλαίσιο σύνδεσης της ΗΔΙΚΑ (Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση Κοινωνικής Ασφάλισης) με όλες τις δομές και τις δράσεις στο χώρο της Υγείας. Σκοπός είναι να εξασφαλίσουμε ένα πλήρες σύστημα που θα ελέγχει, θα παρακολουθεί και θα στηρίζει το σύστημα Υγείας προκειμένου η αποτελεσματικότητα τόσο στη διαχείριση του δημοσίου χρήματος όσο και στην ποιοτική ιατρική φροντίδα να αποτελέσει πραγματικότητα. Θέτουμε άμεσα σε εφαρμογή την ψηφιακή υπογραφή και το νέο σύστημα ελέγχου απάτης δια της ΗΔΙΚΑ, με στόχο την άμεση παρέμβαση στις πηγές κόστους του συστήματος.

Επιπροσθέτως, η αξιοποίηση του Υγειονομικού Χάρτη θα συμβάλει αποφασιστικά στον καλύτερο σχεδιασμό του σύγχρονου συστήματος Υγείας. 

Τέλος, αλλάζουμε ριζικά το μοντέλο της πολιτικής φαρμάκου με στόχο να γίνει η Ελλάδα χώρα έλευσης, έρευνας και επενδύσεων στην παραγωγή φαρμάκου.  Η χώρα διαθέτει τεχνογνωσία, ερευνητικά κέντρα και πλούσιο επιστημονικό δυναμικό. Η παραγωγή φαρμάκου στην Ελλάδα θα έχει δύο στοχεύσεις. Πρώτον, την κάλυψη των αναγκών της χώρας και δεύτερον τη συμβολή στην πραγματική ανάπτυξη με τη δημιουργία θέσεων εργασίας για τους νέους επιστήμονες της πατρίδας μας».

«Με νύχια και με δόντια» και σε συνεργασία με τους γιατρούς και όλους τους εργαζόμενους στο ΕΣΥ θα διασφαλίσουμε την επιβίωση της δημόσιας υγείας και την αξιοπρέπεια των ασθενών» τόνισε μεταξύ άλλων από το βήμα της Βουλής ο Αναπληρωτής Υπουργός Υγείας, Ανδρέας Ξανθός στις προγραμματικές δηλώσεις του.

Ο κ. Ξανθός ανέφερε ότι η δωρεάν πρόσβαση όλων των ανασφάλιστων στην ιατρική παρακολούθηση, τις εξετάσεις, τα φάρμακα και τη νοσηλεία αποτελεί κορυφαία δέσμευση και προτεραιότητα. Ο στόχος αυτός θα επιτευχθεί με ριζική αναθεώρηση του θεσμικού πλαισίου και των ΚΥΑ αλλά και με μια σειρά μέτρων όπως η άμεση κατάργηση του «εισιτηρίου» των 5 ευρώ στα νοσοκομεία, η ακύρωση του «χαρατσιού» του 1 ευρώ ανά συνταγή και η σταδιακή μείωση της συμμετοχής στο κόστος της αγοράς φαρμάκων.

Επιπλέον,  θα υλοποιηθεί ένα σχέδιο έκτακτης ανάγκης για τη στήριξη και ενίσχυση του Δημόσιου Συστήματος Υγείας: Αφενός θα αξιοποιηθούν στο έπακρο όλοι οι εργαζόμενοι, τα νοσοκομεία, τα ΚΥ, οι μονάδες του ΠΕΔΥ  και οι υλικοτεχνικές υποδομές και ο εξοπλισμός και αφετέρου θα επιταχυνθεί η ολοκλήρωση των διαδικασιών στις προσλήψεις που εκκρεμούν. Παράλληλα, προωθείται ο σχεδιασμός σταδιακής κάλυψης όλων των επείγουσων αναγκών στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας και στα Νοσοκομεία, ειδικά της επαρχίας και των άγονων περιοχών.

Ο κ. Ξανθός έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στην εξάλειψη της λίστας αναμονής για εντατική νοσηλεία με τη λειτουργία όλων των ΜΕΘ αλλά και την ανάπτυξη νέων κλινών.

Σχετικά με την Ψυχική Υγεία, υπογράμμισε ότι θα διασφαλιστεί η βιωσιμότητα των Μονάδων και ταυτόχρονα θα επαναδιαπραγματευθούν οι όροι για την ολοκλήρωση της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης χωρίς να διακινδυνεύεται η συνέχεια στη φροντίδα των ασθενών.

Στην ΠΦΥ- που θα αποτελέσει βασικό πυλώνα του ΕΣΥ- θα προωθηθεί ένα νέο μοντέλο στηριγμένο στον οικογενειακό γιατρό, την ομάδα υγείας, τα Κέντρα Υγείας Αστικού Τύπου και τα ιατρεία γειτονιάς ενώ ταυτόχρονα θα αλλάξει το θεσμικό πλαίσιο ώστε να υπάρξει μια πραγματική στροφή στην ΠΦΥ, την πρόληψη και την αγωγή υγείας.

Στη Δημόσια Υγεία, θα καταπολεμηθεί η νοσοκομειοκεντρική λογική του Συστήματος και η εμπορευματοποίηση της ιατρικής και θα ενισχυθεί η πρόληψη και η υγειονομική ασφάλεια της κοινωνίας και της χώρας.

Στη Διοίκηση του Συστήματος Υγείας, θα αρθεί η κομματοκρατία, η ημετεροκρατία και η πελατειακή λογική στα νοσοκομεία, με περισσότερη αξιοκρατία και δημοκρατία και με συμμετοχή των εργαζομένων, των εκπροσώπων των ασθενών και των τοπικών κοινωνιών.

Επιπλέον, θα αναβαθμιστεί το Γραφείο Εξυπηρέτησης του Πολίτη στο υπουργείο Υγείας και στα νοσοκομεία ώστε να εξελιχθεί σε ένα πραγματικό «Συνήγορο του Ασθενή» ο οποίος σε συνεργασία με τον Συνήγορο του Πολίτη θα επιλύει τα καθημερινά προβλήματα των πολιτών και θα ελέγχει την κακοδιαχείρηση των μονάδων. 

Τέλος, στο φάρμακο,  σχεδιάζεται μια αναβαθμισμένη δημόσια φαρμακευτική πολιτική με ενίσχυση και αναδιοργάνωση των ΕΟΦ-ΙΦΕΤ, με στήριξη της παραγωγής ποιοτικών γενοσήμων στη χώρα μας, με ορθολογικότερη και επιστημονικά τεκμηριωμένη αξιοποίηση των δημόσιων πόρων, με διασφάλιση της πρόσβασης όλων των ασθενών στο φάρμακο και με μείωση της οικονομικής επιβάρυνσής τους.

Επίσης, η νέα πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας θεωρεί απαραίτητη την επανεξέταση- σε συνεργασία με τους εκπροσώπους των φαρμακοποιών – όλου του μνημονιακού θεσμικού πλαισίου λειτουργίας των φαρμακειών ώστε να διασφαλιστεί η ασφαλής και επαρκής διάθεση φαρμάκων σε όλη τη χώρα.

Ο κ. Ξανθός υπογράμμισε ότι στρατηγικός στόχος της κυβέρνησης είναι η οικοδόμηση ενός δημόσιου και δωρεάν Συστήματος Υγείας. Ο ιδιωτικός τομέας θα συνεχίζει να έχει προφανώς ένα διακριτό και συμπληρωματικό ρόλο, καλύπτοντας πραγματικές ανάγκες που αδυνατεί να προσφέρει έγκαιρα και με επάρκεια το ΕΣΥ, με αυστηρούς όμως όρους και προϋποθέσεις συνεργασίας, με επανεξέταση όλων των συμβάσεων και φυσικά με αντίστοιχη τήρηση των υποχρεώσεων του Κράτους.


Τετάρτη 11 Φεβρουαρίου 2015

ΚΟΥΡΟΥΜΠΛΗΣ: ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΟΛΙΤΗΣ ΧΩΡΙΣ ΙΑΤΡΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ


Να μην υπάρχει πολίτης που δεν θα έχει πρόσβαση στην περίθαλψη

Ένα στοίχημα του κ. Κουρουμπλή είναι να ανοίξουν θέσεις εργασίας για τα άτομα με ειδικές ανάγκες. Ένα αίτημα που είχε υποστηρίξει σθεναρά και από τη θέση του γενικού γραμματέα Πρόνοιας το διάστημα 1993-1996. Ήδη, τα μέλη της Σχολής Τυφλών έχουν ενημερωθεί για τις προθέσεις του να δώσει ευκαιρία για εργασία σε όσα άτομα έχουν χάσει το φως τους και επιθυμούν να εργαστούν κυρίως σε δημόσιους φορείς και υπουργεία. Οι πόροι για την υγειονομική και τη φαρμακευτική κάλυψη όσων βρέθηκαν εκτός επαγγελματικού στίβου εξαιτίας της κρίσης, θα προέλθουν από αύξηση του rebate (επιστροφές) στα φάρμακα

Της Βάσω Καλυβιώτη

Προσωπικό στοίχημα, ώστε να μην υπάρχει πολίτης που δεν θα έχει πρόσβαση στην περίθαλψη, έβαλε ο υπουργός Υγείας, Παναγιώτης Κουρουμπλής, με τις μονογονεϊκές οικογένειες, αλλά και τους χρήστες ναρκωτικών ουσιών να έχουν προτεραιότητα στην πρόσβαση σε γιατρούς και φάρμακα.

Σύμφωνα με πληροφορίες, οι πόροι για την υγειονομική και τη φαρμακευτική κάλυψη όσων βρέθηκαν εκτός επαγγελματικού στίβου εξαιτίας της κρίσης δεν αποκλείεται να προέλθουν από αύξηση του rebate (επιστροφές) στα φάρμακα –ένας φόρος που έχει επιβληθεί στη φαρμακοβιομηχανία επί των πωλήσεων φαρμάκων– και ο οποίος από 14% κατά μέσο όρο που είναι σήμερα μπορεί να φτάσει και το 30%.

Πάντως, σε αυτό το σενάριο οι φαρμακοβιομήχανοι αντιδρούν, καθώς μόνο για rebate και clawback θα πληρώσουν για το 2014 ποσό που θα κυμαίνεται μεταξύ 500-550 εκατ. ευρώ.

Ο υπουργός Υγείας, πάντως, βρίσκεται σε καθημερινές συναντήσεις με πολλούς από τους προκατόχους του στην οδό Αριστοτέλους (Κρεμαστινός, Σαλμάς) αναζητώντας λύσεις και ακούγοντας τις εμπειρίες όσων πέρασαν από την τόσο ευαίσθητη θέση του υπουργείου.

Ακόμη ένα στοίχημα του κ. Κουρουμπλή είναι να ανοίξουν θέσεις εργασίας για τα άτομα με ειδικές ανάγκες. Ένα αίτημα που είχε υποστηρίξει σθεναρά και από τη θέση του γενικού γραμματέα Πρόνοιας το διάστημα 1993-1996. Ήδη, τα μέλη της Σχολής Τυφλών έχουν ενημερωθεί για τις προθέσεις του να δώσει ευκαιρία για εργασία σε όσα άτομα έχουν χάσει το φως τους και επιθυμούν να εργαστούν κυρίως σε δημόσιους φορείς και υπουργεία.

Επιπλέον, για το «απογυμνωμένο» ΕΣΥ ενεργοποιείται ένα σχέδιο έκτακτης ενίσχυσης, ώστε να επανδρωθεί με ανθρώπινο δυναμικό. Ήδη, τα περισσότερα νοσοκομεία λειτουργούν στο… κόκκινο, ενώ κλειστές παραμένουν σε περίοδο  έξαρσης δεκάδες κλίνες σε μονάδες εντατικής θεραπείας, με αποτέλεσμα οι ασθενείς να νοσηλεύονται σε απλούς θαλάμους που διαθέτουν αναπνευστική υποστήριξη.

Ενδεικτικά είναι, άλλωστε, τα στοιχεία της νέας έκθεσης του ΟΟΣΑ, σύμφωνα με τα οποία στη χώρα μας αντιστοιχούν μόλις 3,6 νοσηλευτές ανά 1.000 κατοίκους, όταν στη Δανία η αναλογία είναι 15,4 προς 1.000 κατοίκους και στη Γερμανία 11,3 προς 1.000 κατοίκους.

Οι νοσοκομειακοί γιατροί τονίζουν πως κάθε χρόνο συνταξιοδοτούνται περίπου 800 γιατροί, ενώ άλλοι 100 παραιτούνται. Οι κενές θέσεις ιατρικού προσωπικού ανέρχονται σε 6.000, καθώς μεγάλος αριθμός γιατρών συνταξιοδοτήθηκε τα τελευταία χρόνια ή αποχώρησε, χωρίς να καλυφθούν οι θέσεις τους. Αξίζει να σημειωθεί πως ο προϋπολογισμός του 2015 δεν αφήνει περιθώριο αισιοδοξίας, αφού αν δεν αλλάξει κάτι από την παρούσα ηγεσία του υπουργείου Υγείας, οι συνολικές δαπάνες υγείας προϋπολογίζονται σε 4,23 δισ. ευρώ, έναντι 4,74 δισ. το 2014.

Πηγή: «Το Παρασκήνιο»


ΤΟ "ΑΤΥΧΕΣ" ΣΥΜΒΑΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΑΤΑΦΕΡΕ ΝΑ ΕΠΗΡΕΑΣΕΙ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΛΙΟΣΙΩΤΩΝ ΙΛΙΟΥ


Το απόγευμα της Δευτέρας 9 Φεβρουαρίου, το Δημαρχείο Ιλίου γέμισε από ανθρώπους κάθε ηλικίας με αγάπη στην Αρβανιτιά και ιστορικά γενεαλογικά κέντρα θεμέλια για το σημερινό Δήμο Ιλίου, όλοι ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα της Ένωσης Λιοσιωτών για την κοπή της καθιερωμένης Βασιλόπιτας.



Το Δ.Σ. της Ένωσης παρουσίασε τον πλούσιο απολογισμό του αυτά τα δύο χρόνια, αγόγγυστη εργασία για να κρατηθεί ζωντανό το ντόπιο στοιχείο στην πόλη και να μεταλαμπαδευτεί στους νεότερους, με ξεχωριστή αναφορά στις κοινωνικές δράσεις του συλλόγου αλλά και στο χορευτικό τμήμα με εμπνεύστρια την κα Στέλλα Γκιόκα-Λιόση το οποίο έχει πολλάκις χειροκροτηθεί πανελλαδικά για τις εμφανίσεις του.



Πολλοί αναγνώστες του «Με Άλλα Μάτια» με μηνύματα τους μας επεσήμαναν την απουσία εκπροσώπησης του Δήμου Ιλίου από τον κ. Δήμαρχο και τους Αντιδημάρχους και οφείλουμε δεοντολογικά να το μεταφέρουμε όπως μας ζητήθηκε, αλλά παράλληλα ως συντακτική ομάδα θεωρούμε ότι το ατυχές εκ του αποτελέσματος αυτό συμβάν είναι σίγουρα αιτιολογημένο τεκμηριωμένα, πιθανόν και από την έκτακτη κινητοποίηση όλου του Δήμου λόγω κακοκαιρίας.



Σε κάθε περίπτωση ας μείνει η αίσθηση της πληθώρας δημοτικών συμβούλων που παρέστησαν και της Ομόνοιας που επιβάλλει σε όλους το ντόπιο στοιχείο, αφού σε κάθε εκδήλωση της Ένωσης Λιοσιωτών ενώνονται άνθρωποι με αγάπη στο Ίλιον πάνω από χρώματα και κόμματα.




Τρίτη 10 Φεβρουαρίου 2015

ΕΧΩ ΚΑΝΕΙ ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΕΠΙΛΟΓΗ!


Με τον Παναγιώτη Πιτσίνιαγκα είμαστε φίλοι στο facebook. Αυτό σημαίνει ότι φευγαλέες εικόνες από τη «ρουτίνα» του Παναγιώτη περνούν σποραδικά από το timeline μου, όσες τουλάχιστον επιλέγει ο ίδιος, αραιά και πού, να διοχετεύει προς τους φίλους του, πραγματικούς και εικονικούς. Και ομολογώ ότι οι φωτογραφίες του Παναγιώτη, τεκμήρια μιας γεμάτης και εντελώς φυσιολογικής ζωής, αποδείχθηκαν για μένα εξαιρετικά διδακτικές για το πώς διαχειρίζεται ένα άτομο με αναπηρία την καθημερινότητά του. Δουλειά, βόλτες, εθελοντική εργασία, ταξίδια και ανεξάντλητο χιούμορ.

Στα 21 του ο Παναγιώτη Πιτσίνιαγκας είχε ένα ατύχημα με τη μηχανή του. Ενα Ι.Χ. παραβίασε το stop και έπεσε πάνω του: ατελή τετραπληγία λόγω κάκωσης νωτιαίου μυελού που σημαίνει ότι μετακινείται με αναπηρικό αμαξίδιο και ότι μπορεί να κάνει μερική χρήση των χεριών του. Σήμερα ο Παναγιώτης είναι εμψυχωτής, ομιλητής και συντονιστής βιωματικών παρεμβάσεων στον Σύνδεσμο Κοινωνικής Ευθύνης για Παιδιά και Νέους, εκπαιδευτής εθελοντών, παίκτης της εθνικής ομάδας ράγκμπι με αμαξίδιο και μέλος της οργανωτικής ομάδας του TEDxAthens. Και την Τετάρτη το απόγευμα θα μιλήσει στον χώρο εκδηλώσεων «Εβδομος» στο πλαίσιο των αθηναϊκών διαλέξεων που οργανώνει η αρχιτεκτονική εταιρεία CFCOMPANY.

Στην ομιλία του θα μεταφέρει την εμπειρία του ως δραστήριος πολίτης, ως εκπαιδευτής αλλά και ως άνθρωπος που διεκδικεί το δικαίωμα να μετακινείται σε μια από τις λιγότερο φιλικές πόλεις για ανθρώπους με αναπηρίες στην Ευρώπη.

Υπέρ της ζωής

Στη συνάντησή μας του επισημαίνω την «πυκνή» δραστηριότητα που έρχεται σε αντιδιαστολή με τα στερεότυπα για τα άτομα με αναπηρία. «Κάνω ό,τι κάνει οποιοσδήποτε στην ηλικία μου, ανεξαρτήτως αναπηρίας. Εχω δουλειά, φίλους, αθλούμαι και ζω με την κοπέλα μου και τον σκύλο μας.

Κάποια στιγμή κλήθηκα να αποφασίσω τι ζωή θέλω να έχω. Η μία επιλογή ήταν να κάθομαι όλη τη μέρα στο σπίτι μου και να βλέπω τηλεόραση και η άλλη να ταλαιπωρηθώ για να βγω έξω και να διεκδικήσω μία κανονική ζωή. Οταν η μία επιλογή σου είναι τόσο χάλια, είναι εύκολο να διαλέξεις. Ο τομέας που νιώθω ότι υπερτερώ είναι ότι είχα πολύ κόσμο γύρω μου διατεθειμένο να με βοηθήσει, πράγμα πολύ χρήσιμο μιας και τα πρώτα χρόνια χρειαζόμουν πολύ συχνά βοήθεια».

Ο Παναγιώτης κυκλοφορεί με αμαξίδιο από το 1999. Εχει παρατηρήσει έκτοτε κάποια μικρότερη ή μεγαλύτερη πρόοδο στις υποδομές ή στη νοοτροπία του κόσμου; «Η μόνη περίοδος που έγιναν αλλαγές στις υποδομές ήταν αυτή πριν από τους Ολυμπιακούς του 2004, αλλά ακόμα και αυτές ήταν περιορισμένες ή ανεπαρκείς. Είναι και αυτή μία ευκαιρία που χάθηκε, με μοναδική εξαίρεση το μετρό το οποίο είναι υπόδειγμα προσβάσιμου μέσου και υπερτερεί, σε αυτό τον τομέα, από τα περισσότερα σε άλλες χώρες. Eνα σοβαρό πρόβλημα με τα πεζοδρόμια, για παράδειγμα, είναι ότι είτε φτιάχνονται λάθος είτε αχρηστεύονται από τα αυτοκίνητα, μηχανάκια, κολώνες που βρίσκονται επάνω τους. Είναι σχεδόν αδύνατο να βρεις τρία συνεχόμενα οικοδομικά τετράγωνα με πρόσβαση στην Αθήνα». Αλήθεια, τον ρωτάω, υπάρχει μια πόλη στην Ελλάδα που να είναι πρότυπο ως προς τις υποδομές της για άτομα με αναπηρία; «Η Κομοτηνή είναι μία πόλη που είχε μεγάλη βελτίωση στις υποδομές της τα τελευταία χρόνια, σε σημείο να διεκδικήσει τον τίτλο της πιο προσβάσιμης ευρωπαϊκής πόλης!».

Περί νοοτροπίας

Οσο για τη νοοτροπία του κόσμου δεν είναι κακή, υποστηρίζει. «Δεν είναι ότι σκέφτονται κάτι άσχημο για τους ανθρώπους με αναπηρία, απλά δεν ξέρουν ότι υπάρχουν. Υπάρχει ένας φαύλος κύκλος στον οποίο επειδή ο κόσμος με αναπηρία δεν κυκλοφορεί έξω, καθώς είναι δύσκολο, οι υπόλοιποι δεν ξέρουν ότι υπάρχουν και γι’ αυτό δεν τους υπολογίζουν, με αποτέλεσμα να κάνουν δύσκολο για κάποιον με αναπηρία να κυκλοφορήσει. Χρειάζεται όλοι να αλλάξουν στάση για να σπάσει αυτός ο φαύλος κύκλος».

Αν ιεραρχούσε τις δυσκολίες που πρέπει να υπερνικήσει ένα άτομο με αναπηρία στην καθημερινότητά του σε μια πόλη σαν την Αθήνα; «Νομίζω η πιο σημαντική δυσκολία που έχει κάποιος με αναπηρία, άσχετα με την πόλη που μένει, είναι η εύρεση εργασίας. Κάποιος με αναπηρία σαν τη δική μου, για να μπορέσει να εργαστεί θα πρέπει: το σώμα του να του επιτρέπει να κάνει τη συγκεκριμένη εργασία, να υπάρχει σωστή πρόσβαση στον χώρο εργασίας, να υπάρχει βολική τουαλέτα και τέλος χώρος για να παρκάρει το αυτοκίνητό του. Καταλαβαίνει κανείς ότι ζητώντας τέσσερες συνθήκες ακόμα μειώνονται πολύ οι υποψήφιες θέσεις εργασίας. Και το πελώριο ποσοστό ανεργίας, στους ανθρώπους με αναπηρία, έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το ιδιαίτερα αυξημένο κόστος διαβίωσης που φέρνει αυτή».

Εξοικείωση με την αναπηρία

Αποστολή του ΣΚΕΠ όπου ο Παναγιώτης Πιτσίνιαγκας διατηρεί επιτελικό ρόλο είναι να εξοικειώσει το ευρύτερο κοινό με την εικόνα της αναπηρίας, συνδέοντας νέους με κινητική, αισθητηριακή ή νοητική αναπηρία με μαθητές πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.

Τον ρωτάω τι του έχει διδάξει η εμπειρία του ΣΚΕΠ. «Νιώθω ότι έχω κερδίσει πολλά πράγματα, από την ενασχόλησή μου με τον ΣΚΕΠ, αλλά ίσως το σημαντικότερο είναι η πίστη στους ανθρώπους που κέρδισα. Είδα ότι ακόμα και ένας άνθρωπος ή μία μικρή ομάδα ανθρώπων μπορούν να κάνουν αλλαγή αρκεί να πιστέψουν σε αυτήν και να επενδύσουν χρόνο και ενέργεια! Δουλεύοντας με παιδιά έμαθα ότι κυκλοφορεί ένα μεγάλο ψέμα σχετικά με αυτά και πόσο κακά ή σκληρά είναι. Τα παιδιά δεν είναι σκληρά, είναι ειλικρινή. Λένε κάθε στιγμή αυτό που σκέφτονται, χωρίς να υπολογίζουν συνέπειες ή κόστος. Δυστυχώς μετά ερχόμαστε εμείς οι μεγάλοι και τους μαθαίνουμε να μην είναι ειλικρινή ή, όπως μας αρέσει να λέμε, τους μαθαίνουμε τρόπους».

​​Ομιλία Παναγιώτη Πιτσίνιαγκα, «Εβδομος», 11/02, 7.30 μ.μ., Καρ. Σερβίας 4, Σύνταγμα, είσοδος ελεύθερη για το κοινό με προκράτηση θέσης, τηλ. 210-92.29.467, 10 π.μ. - 2 μ.μ.

Πήγη: http://www.kathimerini.gr/802555/article/politismos/polh/exw-kanei-th-dikh-moy-epilogh


ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΠΡΟΝΟΙΑΣ ΤΗΣ ΚΕΔΕ Ο Β.ΑΥΓΟΥΛΑΣ-ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΠΑΤΟΥΛΗ!

Μέλος της Επιτροπής Υγείας και Κοινωνικής Πρόνοιας της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδος ορίστηκε ο Βαγγέλης αυγουλάς, με προσωπική πρόταση του Προέδρου της ΚΕΔΕ και Δημάρχου Αμαρουσίου κ. Γιώργου Πατούλη και σχετική απόφαση του Δ.Σ. της Ένωσης.

Πρόκειται ιστορική απόφαση του Προέδρου της ΚΕΔΕ, διότι στόχος είναι ο κ. Αυγουλάς να συνδέει το αναπηρικό κίνημα και τις προτάσεις και διεκδικήσεις αυτού με το συλλογικό πανελλαδικό κορυφαίο αυτό όργανο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Για το λόγο αυτό ο κ. Αυγουλάς επικοινώνησε άμεσα μετά τον ορισμό του με τον Πρόεδρο της Εθνικής Συνομοσπονδίας ΑμεΑ και Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού forum ΑμεΑ κ. Γιάννη Βαρδακαστάνη και τον ενημέρωσε για την απόφαση και το σκοπό αυτής, ζητώντας του στενή συνεργασία.

Ο κ. Αυγουλάς, Τ. Αντιδήμαρχος και τώρα Δημοτικός Σύμβουλος Ιλίου, διατελεί Πρόεδρος του Διαδημοτικού Κέντρου Πρόληψης των εξαρτήσεων «Φαέθων» και επιπλέον αιρετός εκπρόσωπος οργανώσεων ατόμων με προβλήματα όρασης στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Στην τηλεφωνική επικοινωνία του κ. αυγουλά με τον κ. Βαρδακαστάνη, ο νεαρός δικηγόρος μετέφερε στον Πρόεδρο της ΕΣΑμεΑ το στόχο της ΚΕΔΕ να δημιουργηθεί μια ενεργή γέφυρα διαδραστικής επικοινωνίας μεταξύ τοπικής αυτοδιοίκησης και αναπηρικού κινήματος με στόχο την από κοινού προώθηση της κοινωνικής ενσωμάτωσης και λύσεων σε πάγια βασικά αιτήματα των ΑμεΑ.

Η πρώτη συνεδρίαση της Επιτροπής Υγείας και Κοινωνικής Πρόνοιας της ΚΕΔΕ πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 4 Φεβρουαρίου 2015 στα γραφεία της ένωσης, όπου συζητήθηκαν οι βασικές θέσεις της Αυτοδιοίκησης υπό το πρίσμα των νέων δεδομένων, των επιπτώσεων δηλαδή της οικονομικής κρίσης, που έχουν αποκτήσει ένταση και κοινωνικό βάθος.



Ως πρώτη προτεραιότητα η ΚΕΔΕ οριοθετεί την ενίσχυση των υφιστάμενων δομών και προγραμμάτων των δήμων, όπως τα κοινωνικά παντοπωλεία, τα δημοτικά-κοινωνικά ιατρεία, τα κοινωνικά φαρμακεία, τα κοινωνικά συσσίτια, τα ΚΔΑΠ ,τα προγράμματα «Βοήθεια στο Σπίτι» και «Κοινωνική Μέριμνα», το πρόγραμμα «Τράπεζα Χρόνου», των προγραμμάτων προληπτικής ιατρικής, την Τράπεζα Τροφίμων, τους  Συμβουλευτικούς Σταθμούς για την προαγωγή της ψυχικής υγείας, τα ΚΕΠ υγείας κ.α.

Δεύτερον, η ΚΕΔΕ υπογραμμίζει ότι η υλοποίηση δράσεων, όπως οι παραπάνω, προϋποθέτει την ύπαρξη οργανωμένων Κοινωνικών Δομών, ικανοποιητική στελέχωση με έμπειρο και εξειδικευμένο δυναμικό και ύπαρξη και χρησιμοποίηση σχετικών συστημάτων και εργαλείων.

Τρίτον, προκειμένου οι Δήμοι να μπορέσουν να εφαρμόσουν τα ανωτέρω Προγράμματα η ΚΕΔΕ προτείνει τη θεσμοθέτηση συγκεκριμένων δομών μέσα στους Οργανισμούς τους, όπως:

Διεύθυνση Κοινωνικής Μέριμνας και Αλληλεγγύης, Τμήμα Άσκησης Κοινωνικής
Πολιτικής με ενδεικτικά γραφεία, Ισότητας των Δύο Φύλων, Υποστήριξης ΑμΕΑ, Εποπτείας και Ελέγχου Κοινωνικο-Προνοιακών Δομών, Πρόληψης και Κοινωνικής Φροντίδας, Πρόληψης και  Αγωγής Υγείας  κ.λπ.



Τέλος η ΚΕΔΕ προτείνει:

Την ολοκληρωμένη αξιοποίηση των δράσεων των Ευρωπαϊκών Επενδυτικών και
Διαρθρωτικών Ταμείων από τους δήμους.

Την προετοιμασία, οργάνωση και θέσπιση Ολοκληρωμένων Τοπικών Κοινωνικών Πολιτικών για την αντιμετώπιση της Φτώχειας και του Κοινωνικού Αποκλεισμού και την προώθηση της Κοινωνικής Ενσωμάτωσης στο πλαίσιο της Προγραμματικής Περιόδου 2014-2020.

Την θέσπιση κοινωνικών συμμαχιών με εγνωσμένου κύρους εταίρους, οι οποίοι διαθέτουν εμπειρία και επάρκεια στην υλοποίηση ανάλογων προγραμμάτων.




Δευτέρα 9 Φεβρουαρίου 2015

ΠΩΣ ΦΡΟΝΤΙΖΩ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΕ ΧΡΟΝΙΑ ΝΟΣΟ;

Πώς φροντίζω το παιδί με χρόνια νόσο;

Η φροντίδα του παιδιού με χρόνια νόσο έχει σοβαρές επιπτώσεις σε διάφορους τομείς, όπως στην οικογενειακή, επαγγελματική,  κοινωνική ζωή, την οικονομική κατάσταση, την ψυχική (κατάθλιψη, αγχώδεις διαταραχές) και σωματική υγεία των μελών της οικογένειας. Ερωτήματα  όπως: Πώς θα χειριστώ το παιδί; Τι θα κάνω με την υπόλοιπη οικογένεια; Πως θα το πω στους συγγενείς και φίλους βασανίζουν τους γονείς οι οποίοι ψάχνουν απεγνωσμένα απαντήσεις.

Διαβάστε στο επιστημονικό άρθρο που ακολουθεί όλα όσα πρέπει να ξέρετε για την φροντίδα του παιδιού με χρόνιο νόσημα.

Γράφει η Ιλία Θεοτοκά,
Κλινική Ψυχολόγος - Ψυχοθεραπεύτρια.

Οι μητέρες  συνήθως ασχολούνται με θέματα φροντίδας και ανατροφής  και επηρεάζονται περισσότερο, με διακυμάνσεις στη διάθεση, περιοδικές κρίσεις, χρόνια θλίψη, τάσεις αυτοκατηγορίας. Οι πατέρες το διαχειρίζονται αργά και πιο σταθερά και τους απασχολούν περισσότερο θέματα status στην κοινωνική ομάδα που είναι ενταγμένοι.

Σε μία οικογένεια με παιδί με χρόνια νόσο, όλα μπορεί να γίνονται πιο αργά, απαιτείται περισσότερη ενέργεια, χρόνος, οπότε οι γονείς έχουν λιγότερο χρόνο για τον εαυτό τους και τους άλλους. Συχνά, η οικογένεια έχει περιορισμένη κοινωνική στήριξη, ενώ αντιμετωπίζει πολλές φορές την απομόνωση και την οικονομική δυσχέρεια. Τα συναισθήματα που εμπλέκονται στη σχέση γονιού-παιδιού  καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα από την αγάπη, τη φροντίδα, το νιάξιμο, μέχρι το φόβο (για το παρόν και το μέλλον), την ενοχή, την απόρριψη, την επιθετικότητα, την αμηχανία και ασφαλώς τη διαχείριση του πένθους για το υγιές παιδί που επιθυμούσαν.

Οι οικογένειες μπορεί να διστάζουν να έχουν εξωτερικές δραστηριότητες, λόγω της διαφορετικότητας (δυσανασχετούν με βλέμματα, ή συνηθίζουν σε αντιδράσεις, τα αδέλφια αντιδρούν με την προσοχή και το χρόνο που δίνουν οι μεγάλοι, ή τα πειράζουν για το αδελφάκι τους). Τα αδέλφια, βέβαια, μπορεί να γίνουν πιο ευαισθητοποιημένα και λιγότερο επικεντρωμένα στον εαυτό τους, πιο ώριμα, με ενσυναίσθηση

Η αντιμετώπιση του άγχους και η παρέμβαση στην οικογένεια περιλαμβάνει την ενημέρωση σχετικά με τα χαρακτηριστικά και την πορεία της νόσου, την εκπαίδευση για την αντιμετώπιση πρακτικών προβλημάτων και τη συμμετοχή στη θεραπευτική διαδικασία, η οποία επιτυγχάνεται με τακτικές επισκέψεις στην ιατρική ομάδα (follow up) και την ατομική και οικογενειακή υποστηρικτική ψυχοθεραπεία. Επίσης, πρέπει να υπάρχει και υποστήριξη από κοινωνικές πηγές, όπως σωματεία αλληλοβοήθειας, κλπ.

Οι γονείς πρέπει να ενημερωθούν και να εκπαιδευτούν για τη νόσο.

Η κατανόηση και η γνώση μας φέρνει πιο κοντά στο παιδί ,μειώνει το φόβο
και την αβεβαιότητα. Επίσης, είναι πολύ βοηθητικό να έρχονται οι γονείς σε επαφή με γονείς που έχουν παιδιά με το ίδιο χρόνιο νόσημα.

 Όταν οι γονείς γεννούν ένα παιδί, δεν ορίζει κανείς τις πιθανότητες, ως προς το αν θα γίνει παχύσαρκο, επιθετικό, αν θα κάνει χρήση ουσιών, αν θα είναι ευφυές ή αν θα έχει ευάλωτη σωματική υγεία κλπ. Δεν ορίζει κανείς την πιθανότητα ιατρικών ή ψυχολογικών προβλημάτων που θα προκύψουν. Οι γονείς το φέρνουν στο σπίτι, μεταφέροντας και τις φαντασιώσεις τους. Συνεπώς, οι γονείς θα πρέπει να διαχειριστούν  το πένθος για το «φαντασιωσικό» παιδί και να προσαρμοστούν στο «πραγματικό» παιδί.

Η γνώση επίσης της υστέρησης επηρεάζει το πώς βλέπουμε το παιδί, και θα πρέπει να είμαστε σε επαφήμε αυτό και να μην εστιάζουμε στην ανεπάρκεια.

Κάθε οικογένεια έχει τη δική της δυναμική, είναι διαφορετική και η ίδια η οικογένεια αλλάζει με το πέρασμα του χρόνου (κάθε μέλος επηρεάζει το άλλο)

Άρα, είναι σημαντικό να ενισχύσουμε και να υποστηρίξουμε την οικογένεια.

ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ;
Αναγνώριση των δυνατοτήτων και αδυναμιών του παιδιού.
Να βοηθήσουν το παιδί να γίνει το καλύτερο που μπορεί και να μην το συγκρίνουν με άλλα παιδιά.
Να κρατάνε σημειώσεις για τα πάντα.
Διερεύνηση παραγόντων που δημιουργούν άγχος.
Να φροντίσουν ο ένας τον άλλον και ο καθένας τον εαυτό του.
Να εστιασθούν στο σύνολο της οικογένειας και της ευτυχισμένης οικογενειακής ζωής.
Δημιουργία ρουτίνας δραστηριοτήτων.
Ένταξη σε ομάδα γονέων.
Χρήση βοήθειας από τρίτο πρόσωπο.
Αναζήτηση πηγών υποστήριξης. Ζητείστε επαγγελματική βοήθεια το συντομότερο δυνατό.

ΟΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΠΟΥ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΟΥΝ:

Δουλεύουν συνεργατικά, μοιράζονται τις ευθύνες
Αναζητούν πληροφόρηση
Δείχνουν υπομονή και επιμονή
Μαθαίνουν νέες στρατηγικές χειρισμού των προβλημάτων
Επανατοποθετούνται ως προς τα πιστεύω τους
Διατηρούν μία κανονική οικογενειακή ζωή!
ΔΕΧΟΝΤΑΙ το παιδί όπως είναι!
Ψυχολογική υγεία του γονιού

Ο γονιός  δεν πρέπει να ξεχνά τον εαυτό του και να του αφιερώνει χρόνο. Πρέπει να θέτει ρεαλιστικούς στόχους και να ζητά βοήθεια από τρίτα πρόσωπα όταν βλέπει ότι δεν μπορεί να ανταποκριθεί σε όλες τις ανάγκες του παιδιού. Πρέπει να αντιληφθεί ότι και η δική του υγεία χρειάζεται φροντίδα και δεν πρέπει να την παραμελεί.

Το να υπάρχει στην οικογένεια ένα παιδί με χρόνια νόσο, δεν σημαίνει απώλεια της ικανότητας να χαρεί κανείς τη ζωή, να δεχθεί και να πάρει αγάπη και να έχει ποιότητα ζωής.