meallamatia.blogspot.gr

meallamatia.blogspot.gr

Παρασκευή 23 Οκτωβρίου 2015

ΟΚΤΩ ΕΜΠΟΔΙΑ ΣΤΟΥΣ ΤΥΦΛΟΥΣ ΜΕΣΑ ΣΕ 20 ΛΕΠΤΑ ΣΤΟ ΓΚΑΖΙ

Την περασμένη Πέμπτη, 15 Οκτωβρίου, ήταν η παγκόσμια ημέρα του λευκού μπαστουνιού. Το λευκό μπαστούνι είναι το τεχνικό βοήθημα που χρησιμοποιούν τα άτομα με προβλήματα όρασης για να εντοπίζουν και να αποφεύγουν τα εμπόδια στην πορεία τους, στην προσπάθειά τους να κινούνται μόνοι, ανεξάρτητοι και με ασφάλεια.

Την περασμένη Πέμπτη, 15 Οκτωβρίου, ήταν η παγκόσμια ημέρα του λευκού μπαστουνιού. Το λευκό μπαστούνι είναι το τεχνικό βοήθημα που χρησιμοποιούν τα άτομα με προβλήματα όρασης για να εντοπίζουν και να αποφεύγουν τα εμπόδια στην πορεία τους, στην προσπάθειά τους να κινούνται μόνοι, ανεξάρτητοι και με ασφάλεια.

Δυστυχώς, όμως, ακόμη και σήμερα κάποιοι δημιουργούν προβλήματα και... εμπόδια με αποτέλεσμα τα άτομα με προβλήματα όρασης να μην μπορούν να κινηθούν εύκολα. Το μεσημέρι της περασμένης Τετάρτης, με τη βοήθεια του επικεφαλής της Νεολαίας του Πανελληνίου Συνδέσμου Τυφλών, Βαγγέλη Αυγουλά, περπατήσαμε στο Γκάζι. Μέσα σε λιγότερα από 20 λεπτά συναντήσαμε οκτώ εμπόδια...

Μηχανάκι στον οδηγό όδευσης τυφλών
Κάποιος παράτησε το μηχανάκι του στον οδηγό όδευσης τυφλών, τις ανάγλυφες χαραγμένες κίτρινες πλάκες, που υπάρχουν σε πολλά σημεία της χώρας μας. Στη συγκεκριμένη περίπτωση ο Βαγγέλης Αυγουλάς, όπως και κάθε άτομο με προβλήματα όρασης, αναγκάζεται να βγει από τον οδηγό του. Με τη βοήθεια του μπαστουνιού του ψάχνει ασφαλές σημείο για να κινηθεί με ασφάλεια.

Δεύτερο μηχανάκι αμέσως αμέσως... Μόλις ο Βαγγέλης Αυγουλάς αναγκάζεται να βγει από την πορεία του, συναντά και άλλο σταθμευμένο μηχανάκι πάνω στο πεζοδρόμιο. Προσπαθώντας να κινηθεί, ακουμπά τον καθρέπτη του και ψάχνει πάλι να μπει στον οδηγό του για να συνεχίσει την πορεία του.

Μια κολόνα στην πλατεία Η πορεία μας συνεχίζεται στην πλατεία του Κεραμεικού. Όπως βλέπετε, μία κολόνα εμποδίζει τον Βαγγέλη Αυγουλά να κινηθεί. Πρέπει, λοιπόν, με τη βοήθεια του μπαστουνιού του να βρει τον τρόπο να συνεχίσει να κινείται χωρίς εμπόδια.

Παράνομα παρκαρισμένα οχήματα Οι οδηγοί των συγκεκριμένων ΙΧ έχουν προβεί σε διπλή παρανομία, πρώτον γιατί πάρκαραν τα οχήματά τους σε πεζοδρόμιο και δεύτερον (ή αντίστροφα) γιατί τα άφησαν επάνω στον οδηγό όδευσης τυφλών. Ετσι, ο Βαγγέλης Αυγουλάς χάνει την πορεία του. Ακολουθώντας αριστερή κατεύθυνση, συναντά πολλά παρκαρισμένα και ψάχνει να βρει τον οδηγό του, διανύοντας αρκετά μέτρα εκτός πορείας.

Κι άλλο όχημα στον οδηγό! Ο Βαγγέλης Αυγουλάς έχει δεν έχει διανύσει κάποια μέτρα και συναντά και ένα ακόμη παράνομα παρκαρισμένο όχημα και σε πεζοδρόμιο και στον οδηγό του! Αποτέλεσμα; Να αναζητήσει για μία ακόμη φορά νέα πορεία...

Ανύπαρκτες οι ανάγλυφες κίτρινες πλάκες Σε πολλά σημεία στην κεντρική πλατεία του Κεραμεικού δεν υπάρχουν οι ανάγλυφες χαραγμένες κίτρινες πλάκες, τις οποίες ακολουθούν για να κινούνται με ασφάλεια τα άτομα με προβλήματα όρασης. Όπως, μάλιστα, μας λέει ο Βαγγέλης Αυγουλάς, «υπάρχουν πάρα πολλά σημεία στην πρωτεύουσα και όχι μόνο, που είναι ανύπαρκτες οι ειδικές πλάκες».

Γλάστρα και διαφημιστικό σταντ Σε ένα πεζοδρόμιο της περιοχής, όπως βλέπετε, δεν υπάρχει οδηγός όδευσης τυφλών. Ο Βαγγέλης Αυγουλάς, λοιπόν, προχωρά με τη βοήθεια του μπαστουνιού του. Λίγα μέτρα παρακάτω πέφτει πάνω σε μια γλάστρα, που είναι τοποθετημένη στο πλάι ενός καταστήματος. Στρίβει δεξιά και εκεί είναι τοποθετημένο ένα διαφημιστικό σταντ. Δύο εμπόδια, δηλαδή, σε ένα μόνο σημείο...

Καθημερινές δυσκολίες...
«Είναι δύσκολο όπου και να κινηθείς στην Ελλάδα, δυστυχώς», μας λέει ο επικεφαλής της Νεολαίας του Πανελληνίου Συνδέσμου Τυφλών. Ο Βαγγέλης Αυγουλάς στις καθημερινές του μετακινήσεις, έχει συναντήσει, όπως και η πλειοψηφία των ατόμων με προβλήματα όρασης, περιπτώσεις όπου δεν υπάρχουν... πεζοδρόμια, μηχανάκια παρκαρισμένα στους πεζόδρομους, οδηγούς να βιάζονται και να κορνάρουν για να κάνουν στην άκρη τα άτομα με αναπηρία. Έχει βρει επίσης κατεστραμμένα πεζοδρόμια, ανοιχτές λακκούβες, ανοιχτά φρεάτια, τραπεζοκαθίσματα άναρχα τοποθετημένα από τα μαγαζιά στους πεζόδρομους, πλανόδιους που βάζουν την πραμάτεια τους οπουδήποτε, κλαδιά δέντρων και δεκάδες άλλα εμπόδια που δυσκολεύουν τις μετακινήσεις τους. Έχει συναντήσει, όμως, και πάρα πολλούς ανθρώπους που θέλουν να βοηθήσουν. Γι' αυτό κι έχει ελπίδες, ειδικά στη νέα γενιά, όπως μας αναφέρει. «Εγώ προσωπικά εδώ και σχεδόν 10 χρόνια με δικά μου έξοδα, κάνω ομιλίες σε σχολεία σε όλη την Ελλάδα για να ευαισθητοποιήσω για τις δυσκολίες που έχει η καθημερινότητα ενός ατόμου με αναπηρία που θέλει να ζήσει, που δεν νιώθει ότι έχει παραιτηθεί από το δικαίωμα στη ζωή. Αυτά τα εξηγώ στα παιδιά για να είναι ευαισθητοποιημένα αύριο και να κάνουν τη ζωή όλων μας καλύτερη», σημειώνει. Και παρά το γεγονός ότι τα άτομα με αναπηρία αναγκάζονται να πληρώσουν από την τσέπη τους 600 ευρώ για να προμηθευτούν την ειδική γραφομηχανή που χρειάζονται για να γράφουν και να διαβάζουν και επιπλέον 1.200 ευρώ για να εγκαταστήσουν στον υπολογιστή τους ένα ειδικό πρόγραμμα που τους λέει φωνητικά ό,τι δείχνει η οθόνη του κομπιούτερ τους, συνεχίζει να παλεύει για τα δικαιώματά τους. Και δεν θα σταματήσει ποτέ...

Ο δωδεκάλογος του Βαγγέλη Αυγουλά

1. Μόνο εμείς οι τυφλοί κρατάμε λευκό μπαστούνι και αυτό για να περπατάμε με ασφάλεια, όχι για να ξεχωρίζουμε, να παίζουμε, να μας δείχνουν ή να ζητιανεύουμε.

2. Είμαι ένας συνηθισμένος άνθρωπος αλλά τυφλός. Μη με μεταχειρίζεσαι σαν παιδάκι. Μεγαλώνω, παίζω, τρέχω, διαβάζω, γράφω, σπουδάζω, δουλεύω, παθιάζομαι, κλαίω, γελάω, ερωτεύομαι, θυμώνω, «σερφάρω», κάνω chat όπως ΕΣΥ!

3. Πιο εύκολα θα περπατήσω μαζί σου, παρά με το μπαστούνι ή με το σκύλο μου. Όμως, μη με πιάνεις από τον ώμο ή απ' το μπράτσο. Άσε με να πιάσω εγώ το δικό σου μπράτσο. Έτσι θα νιώθω (θα ξέρω) πότε σταματάς, πότε στρίβεις, πότε ανεβαίνεις ή κατεβαίνεις.

4. Μη ρωτάς το συνοδό μου «πώς τον λένε;», «τι θέλει να ψωνίσει;», «ποιο φαγητό του αρέσει;», «πού θέλει να πάει;», «πώς γράφει και διαβάζει;», «πώς μπορεί;»... Ρώτησε εμένα, ξέρω και 'γω να σου απαντήσω! Χρησιμοποίησε τον κανονικό τόνο της φωνής σου, όπως μιλάς στους άλλους, μίλα και σε εμένα.

5. Μην αποφεύγεις τις λέξεις «βλέπω», «κοιτάζω», «τυφλός», κ.λπ.! Τις μεταχειρίζομαι κι εγώ. Βλέπω με τα χέρια μου. Βλέπω για μένα. Αγγίζω, ακούω, μυρίζω, καταλαβαίνω, αισθάνομαι...
6. Σύστησέ με στους άλλους, ακόμη και στα παιδιά. Θέλω να γνωρίσω ποιος είναι στην τάξη ή στο δωμάτιο μαζί μου. Μίλησέ μου όταν μπαίνεις. Πες μου πώς φεύγεις. Με φέρνεις σε μεγάλη αμηχανία αν μ' αφήνεις να μιλάω με κάποιον που δεν είναι κοντά μου...

7. Οδήγησε το χέρι μου σε μια καρέκλα. Πες μου που είναι η πόρτα στο δωμάτιο, το αποχωρητήριο, κ.λπ.! Και αν υπάρχουν εμπόδια ή πράγματα στο πάτωμα. Δεν θέλω να κάνω ζημιές, γιατί μπορώ να μην κάνω ζημιές.

8. Βοήθησέ με διακριτικά στο τραπέζι και πες μου για το φαγητό στο πιάτο μου. Χρησιμοποίησε το πιάτο μου σαν «ρολόι» και πες μου σε ποια «ώρα» είναι το κάθε είδος του φαγητού μου, π.χ. «το κρέας σου είναι στο έξι». Κοίτα το ποτήρι μου να είναι δίπλα στο πιάτο μου και πες μου αν είναι στο δεξί ή στο αριστερό μου χέρι για να το «δω» κι εγώ όταν το χρειαστώ.

9. Μου αρέσουν οι αθλητικές εκδηλώσεις, το θέατρο, ο κινηματογράφος, φτάνει να με βοηθάς να καταλαβαίνω τι γίνεται διαβάζοντας, περιγράφοντάς μου όσα δεν μπορώ να δω.
10. Μου αρέσουν οι εκδρομές και τα πάρτι. Πάρε με στην παρέα σου και γνώρισέ με στους καλεσμένους σου.

11. Ξέρω να συμπεριφέρομαι. Αν υστερώ σε κάτι, βοήθησέ με. Δεν θέλω τον οίκτο σου αλλά τη φιλία σου! Μη μιλάς για τη «θαυματουργό αντίληψη» των τυφλών. Μην ξεχνάς ότι όσα έμαθα είναι αποτέλεσμα σκληρής προσπάθειας και εργασίας...

12. Αν είσαι περίεργος, θα μιλήσω μαζί σου για το πρόβλημά μου αλλά όχι μόνο γι' αυτό. Γιατί για μένα είναι μια παλιά ιστορία! Έχω τόσα άλλα ενδιαφέροντα, χόμπι και απορίες όπως κι εσύ!




"ΕΧΩ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟ, Ε ΚΑΙ";


Ήθελα από καιρό να πλησιάσω με αντικειμενικότητα, αξιοπρέπεια, σεβασμό και ρεαλιστικό, ορθό λόγο, καθόλου προκλητικό, το θέμα της ομοφυλοφιλίας γι’ αυτό το blog. Ένα blog που ξέρω πολύ καλά, πριν από κάθε κακοπροαίρετο πρόσκαιρο αναγνώστη του, ότι το διαβάζουν και έφηβοι. Όπως οι έφηβοι που κατά καιρούς μου στέλνουν εμπιστευτικά μηνύματα με προβληματισμούς, άγχος και απορίες, μηνύματα που κρύβουν μια λεγόμενη «κρίση» ταυτότητας που εκείνοι οι νέοι, αναζητώντας αγωνιωδώς το δρόμο τους, δεν την ομολογούν ούτε στους γονείς τους και δηλώνουν ότι βρίσκονται σε αδιέξοδο.

Αν λοιπόν συνεχίσεις να διαβάζεις αυτό το άρθρο, να θυμάσαι ότι πλοηγείσαι σ’ ένα blog που χτίστηκε για να γίνει γέφυρα κοινωνικής αλληλοαποδοχής.

Ένα μεσημέρι του Ιουνίου, συνάντησα τη Φωτεινή, κάπου στο Μεταξουργείο. Μέσω κοινών γνωστών είχε πειστεί για τις προθέσεις μου και δέχτηκε να μου μιλήσει. «Θέλω κάποιον να μου πει αλήθειες, για να γράψω αλήθειες», είχα καταστήσει σαφές. «Δε θέλω να προκαλέσω, ούτε καν να υπερβάλω».

«Θυμάμαι ήμουν 9 χρονών και βλέπαμε μια ταινία σπίτι με τους γονείς μου. Κάποια στιγμή με έπιασα να έχω εστιάσει σε μια ερωτική σκηνή όπου πρόσεχα τι έκανε η Μόνικα Μπελούτσι. Μεγαλώνοντας ερμήνευσα παιδικά σημάδια και κατάλαβα ότι τότε, στα 9 μου, είχα ντραπεί γιατί έπιασα τον οργανισμό μου να κινητοποιείται στη θέα της ηθοποιού, ας πούμε παραπάνω από όσο θα… «έπρεπε»», άρχισε να μου διηγείται η Φωτεινή.

«Αργότερα, στη Β’ Γυμνασίου και ενώ όλες οι φίλες μου συζητούσαν για φλερτ με συμμαθητές μας, εγώ συνειδητοποίησα ότι δεν έβρισκα κανένα αγόρι να μου αρέσει. Στην Γ’ Γυμνασίου κατάλαβα ότι μου άρεσε μια συμμαθήτριά μου, κάτι που δεν ομολογούσα ούτε στον εαυτό μου, γιατί όταν κοιτάς γύρω σου και καταλαβαίνεις ότι είσαι διαφορετικός, στην αρχή νομίζεις ότι κάτι δεν πάει καλά. Ένιωθα ότι ίσως κάτι πάει στραβά με την εξωτερική μου εμφάνιση και με τη σεξουαλικότητα μου.

Το Καλοκαίρι της Γ’ Γυμνασίου είχα αρχίσει να κρατάω ημερολόγιο για να γράφω τις σκέψεις μου και τότε θυμάμαι έγραφα ότι μάλλον είμαι λεσβία. Αρχικά με ανάγκαζα να μου αρέσει κάποιος άντρας για να μπορώ να μπαίνω και εγώ στις συζητήσεις της μόδας, να μην απομονωθώ.

Στην κατασκήνωση ήρθαμε πολύ κοντά με μια κοπέλα, γύρω μας σε λίγο ήταν αντιληπτή μια αμοιβαία έλξη. Μια κοινή μας φίλη, λίγο μεγαλύτερης ηλικίας, πήρε την πρωτοβουλία να το απενοχοποιήσει όλο αυτό και μας έπεισε να ζήσουμε ότι νιώθουμε. Το δοκίμασα. Εν τέλει έκανα μια σχέση με αυτή την κοπέλα 3-4 χρόνια. Από τη στιγμή που ξεκίνησα να ζω  ότι με εκφράζει ένιωσα  μια λύτρωση, ανακουφίστηκα. Ίσως γιατί έβαλα εγώ την ταμπέλα στον εαυτό μου και όχι κανένας άλλος», συνέχισε να μου αφηγείται η Φωτεινή.

-Ερώτηση: «Είναι επιλογή να έχεις διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό»;

Φωτεινή: «Κατ’ αρχήν να διευκρινίσω ότι όταν αναφερόμαστε στον σεξουαλικό προσανατολισμό, δεν καλύπτουμε την ταυτότητα φύλου και την έκφραση φύλου και στις δημόσιες συζητήσεις αυτά θα πρέπει πλέον να συμπεριλαμβάνονται. Δεν το διαλέγεις. Οι επιστήμονες δεν έχουν μεν καταλήξει ακόμη σε τι οφείλεται η διαφοροποίηση στον σεξουαλικό προσανατολισμό, αλλά σίγουρα δεν είναι επιλογή. Ούτε μόδα είναι, όπως θέλουν να διαδίδουν πολλοί. Απλά έχουμε φτάσει σ’ ένα σημείο της κοινωνίας που όλο και περισσότεροι δε φοβούνται να προβάλλουν αυτό που είναι. Παρ’ όλα αυτά η σεξουαλική διαφορετικότητα ακόμα και σήμερα παραμένει ταμπού και πολύς κόσμος δεν την αποδέχεται».

-Ερώτηση: «Τι λείπει από τη σημερινή κοινωνία για να αποδεχθεί γενικά τη Διαφορετικότητα»;

Φωτεινή: «Η παιδεία. Δεν είμαστε εξοικειωμένοι με το διαφορετικό. Πολλές φορές υιοθετούνται και αναπαράγονται ομοφοβικά κλισέ ή η διαφορετικότητα ταυτίζεται με την αρρώστια. Επίσης δεν υπάρχει ουσιαστική πολιτική βούληση και η έλλειψη ανθρωποκεντρικού νομοθετικού πλαισίου δημιουργεί περαιτέρω προβλήματα. Ακόμα και λίγο διαφορετικά ντυμένος να είσαι, ο κόσμος θα στραβοκοιτάξει. Τα τελευταία χρόνια δυστυχώς έχουν αυξηθεί και τα ομοφοβικά περιστατικά βίας».

Η συζήτηση με τη Φωτεινή προχωρούσε. Ομαλά. Διακόπταμε συνεχώς, φεύγαμε από το θέμα και κάναμε αστεία, σχολιάζαμε την επικαιρότητα, σύντομα παραγγείλαμε και δεύτερη μπύρα!

Είχα απέναντί μου μια κοπέλα 26 ετών, πτυχιούχο φυσικοθεραπεύτρια, με δική της δουλειά. Συνειδητοποιημένη και προσγειωμένη. Και ανήκε στο target group των ανθρώπων που θέλω να τους κάνω φίλους μου. Είναι μέλος της οργανωτικής επιτροπής του Athens Pride και δραστηριοποιείται για την ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης. Τα παιδικά της χρόνια σε μια κλειστή κοινωνία στην επαρχία και η ομοφυλοφιλία της, ευτυχώς δεν την κράτησαν πίσω.

-Ερώτηση: «Πώς αντέδρασε η οικογένεια σου και πώς είναι οι σχέσεις σας σήμερα»;

Φωτεινή: «Οι γονείς μου ήταν γενικά της αντίληψης ότι χώρος για έρωτες στη ζωή σου θα υπάρχει μετά τα 18 και αφού τελειώσεις το σχολείο, οπότε δε μπορούσα να τους ανοίξω κουβέντα. Σαν παιδί, οι γονείς σου σε ξέρουν καλύτερα από τον καθένα, άρα σίγουρα σε αυτούς φαινόταν. Οι γονείς είναι οι πρώτοι που γνωρίζουν και οι τελευταίοι που το συνειδητοποιούν… Στον περίγυρο όλοι με έλεγαν αγοροκόριτσο. Το ταύτιζα με το «δυναμική» και δεν το έπαιρνα αρνητικά. Έπρεπε να βγάζω από κάθε τι αρνητικό το θετικό του για να μπορώ να συνεχίσω. Πριν 11 χρόνια, μετά από ένα περιστατικό, το είπα στη μητέρα μου και αργότερα ανοιχτά στον πατέρα μου. Έχουν περάσει 11 χρόνια και ακόμα τσακωνόμαστε, δεν το αποδέχονται. Με στενοχωρεί πολύ…Ελληνική οικογένεια σημαίνει παραδοσιακά μεγάλα τραπέζια με όλους τους συγγενείς μαζί τα Χριστούγεννα, το Πάσχα και στις γιορτές. Τα αδέρφια μου, τα ξαδέρφια μου, όλοι έρχονται στις οικογενειακές συγκεντρώσεις με τους/τις συντρόφους τους, εκτός από μένα που μου το απαγορεύουν τα «χρηστά ήθη». Πηγαίνω μόνη μου και πάλι αυτό το σχολιάζουν. Άσε που δεν είναι σωστό και απέναντι στη σύντροφο μου. Και εκεί καμιά φορά με πιάνει η αντίδραση».

-Ερώτηση: «Λένε ότι οι γυναίκες γίνονται λεσβίες γιατί δεν έχουν βρει τον κατάλληλο άντρα, τι απαντάς»;

Φωτεινή: «Δεν ισχύει. Είναι σαν να λέμε ότι ένας άντρας δεν έχει γίνει ακόμα γκέι γιατί δεν έχει βρει τον κατάλληλο άντρα. Και εγώ διακρίνω και θαυμάζω τον ωραίο άντρα από άποψη αισθητικής και ομορφιάς αλλά όχι σεξουαλικά. Στις ερωτικές σχέσεις ετερόφυλοι και ομοφυλόφιλοι δε διαφέρουμε σε τίποτα. Σε όλες τις σχέσεις κάπου θα υποχωρείς, κάπου θα συμφωνείς, κάτι δε θα σου αρέσει, κάποιος θα γκρινιάζει λίγο παραπάνω κλπ. Π.χ. εγώ στο σπίτι δεν κάνω δουλειές, τα περιμένω όλα από την κοπέλα μου! Αυτά είναι όλα θέματα χαρακτήρα και όχι φύλου».

-Ερώτηση: «Υιοθεσία ενός παιδιού από ομοφυλόφιλους γονείς: Μήπως είναι κάτι μη φυσιολογικό»;

Φωτεινή: «Μια οικογένεια θεωρείται σωστή όχι από την ταυτότητα των φύλων των γονιών αλλά από τη σωστή στάση απέναντι στα παιδιά, αν τα φροντίζει, αν τα αγαπάει κλπ. Αν υπάρχει αγάπη και ποιότητα ζωής, η οικογένεια δεν καθορίζεται από το φύλο των γονιών. Και κανονικά θα πρέπει να μιλάμε για «τεκνοθεσία», λέγοντας «Υιοθεσία» αναφερόμαστε μόνο στους «υιούς», παλαιογλωσσική αναφορά που σήμερα μοιάζει μάλλον ρατσιστική. Θεωρώ πως η τεκνοθεσία από ομοφυλόφιλους είναι ένα ταμπού που θα πρέπει να σπάσει. Δεν ισχύει ότι το παιδί που μεγαλώνει με ομοφυλόφιλους γονείς θα βγει και αυτό ομοφυλόφιλο. Δεν είναι έτσι, γιατί και εμείς από straight γονείς βγήκαμε. Η λεκτική κακοποίηση που θα ζήσει ένα παιδί που μεγαλώνει με ομοφυλόφιλους γονείς είναι βέβαια ένα θέμα. Θέλει καλή ψυχολογική υποστήριξη του παιδιού από νωρίς και καθημερινό διάλογο. Σίγουρα θα το ενοχλούν ήδη από το Δημοτικό αλλά τουλάχιστον θα θωρακίζεται. Παράλληλα το εκπαιδευτικό σύστημα θα πρέπει να σταθεί στο ύψος των νέων περιστάσεων και θα πρέπει να υπάρχει και σωστή και πλήρης νομική κάλυψη, αλλιώς πάντα θα θεωρείσαι παράνομα διαφορετικός».

-Ερώτηση: «Απέναντι στο Pride της Θεσσαλονίκης οργανώθηκε Ιερά Αγρυπνία από τον Μητροπολίτη της πόλης. Ποια είναι η σχέση της LGBT κοινότητας με την Εκκλησία»;

Φωτεινή: «Η κοινότητά μας είναι μια μικρογραφία της κοινωνίας. Ανάμεσα μας υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν στο Θεό ή πιστεύουν κάτι άλλο ή που δεν πιστεύουν καθόλου. Πολλοί από μας πάνε κρυφά στην Εκκλησία, γνωρίζουν ότι δεν τους δέχεται, αλλά η Εκκλησία δεν είναι Θρησκεία, γι’ αυτό πιστεύουν και προσεύχονται. Νιώθουν όμως ότι αποκλείονται βίαια και αναίτια με τέτοιες κινήσεις. Εξακολουθούν όμως να πιστεύουν στο Δόγμα του Χριστιανισμού και όχι στα λόγια που λέει κάθε παπάς».

Είπαμε και άλλα πολλά. Δε χωράνε σε αυτή τη συνέντευξη. Θα κλείσω κάπου εδώ, ελπίζοντας να ανοίξει μια ουσιαστική, αγνή και δεκτική συζήτηση, χωρίς πολώσεις και επικοινωνιακά τρικ, με στόχο μια διαχρονική, ανιδιοτελή αγκαλιά σε κάθε τι το διαφορετικό.

«Και μια τελευταία ερώτηση», της είπα καθώς την αποχαιρετούσα: «Αν έβλεπα, τι θα μου έλεγες για σένα»;

Φωτεινή: «Να με κοιτάς επειδή είμαι όμορφη, όχι επειδή είμαι λεσβία».


Πέμπτη 22 Οκτωβρίου 2015

ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΒΑΓΓΕΛΗ ΑΥΓΟΥΛΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΚΕΠ ΣΤΟ 62o ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΑΘΗΝΩΝ




Το 62ο Γυμνάσιο Αθηνών στα Πετράλωνα επισκέφθηκαν δύο νέοι με αναπηρία την Τετάρτη 21 Οκτωβρίου 2015, για να συνομιλήσουν με τους μαθητές της Γ’ Τάξης, εκπροσωπώντας το Σύνδεσμο Κοινωνικής Ευθύνης Παιδιών και Νέων.

Πρόκειται για ένα σχολείο που έχει διακριθεί για τη δράση του και για την ευαισθησία παιδιών και δασκάλων με πολλούς επαίνους, μεταξύ άλλων από τη Unicef, τον Ερυθρό Σταυρό, Το «Χαμόγελο του Παιδιού» κ.α.

Με αμείωτο ενδιαφέρον οι μαθητές, για δύο διδακτικές ώρες, προσέγγιζαν με τις ερωτήσεις τους τις ιδιαιτερότητες της καθημερινότητας ενός νέου με αναπηρία, ρωτώντας τον Παναγιώτη Πιτσίνιαγκα ο οποίος μετά από τροχαίο είναι χρήστης αναπηρικού αμαξιδίου και το νεαρό δικηγόρο Βαγγέλη Αυγουλά ο οποίος έχει γεννηθεί τυφλός.

Από τη συζήτηση δεν έλειψε το πολύ χιούμορ και τα σχόλια για την Ευρωπαϊκή επιτυχία του Ολυμπιακού στο ποδόσφαιρο αλλά και την ήττα του από τον αιώνιο αντίπαλό του στο μπάσκετ, ενώ τα παιδιά με σοβαρότητα και ειλικρινές ενδιαφέρον, προσέγγισαν με τις ερωτήσεις τους και το θέμα της σεξουαλικότητας των νέων με αναπηρία, ρωτώντας τους δύο νέους για τις σχέσεις τους, τα κριτήρια επιλογής της συντρόφου τους κλπ.

Οι ερωτήσεις ήταν πολλές και απαντήθηκαν όλες, χωρίς φόβους, κόμπλεξ και μισόλογα! Και το ραντεβού όλων ανανεώθηκε για τον επόμενο χρόνο με περισσότερες τάξεις και μαθητές του σχολείου!




ΦΙΛΕ, ΚΛΕΙΣΕ ΛΙΓΟ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ ΝΑ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΜΟΥΣΙΚΗ!


Κυριακή απόγευμα, σε ένα στούντιο ηχογραφήσεων κάπου στο Περιστέρι. Κάθομαι σε μια γωνιά με έναν καφέ στο χέρι. Μια παρέα φίλων, που αποτελούν την «Ορχήστρα των Ονείρων» ξεκινούν πρόβα. Έχω πάει να χαλαρώσω, να τους ακούσω και να σχεδιάσω την επόμενη μας μουσικο-κοινωνική συνεργασία, πάντα για κοινωφελή σκοπό.

Περνούν λίγα λεπτά και ο μαέστρος διακόπτει, ξεκινά να ψάχνει με τον ηχολήπτη γιατί δε συγχρονίζεται το βάθος του πιάνου με του μπουζουκιού. Κάτι πιάνει το αυτί μου και κάνω μια παρατήρηση που μάλλον τους βοηθάει. Εξακολουθώ να είμαι ο μόνος από τα 15-20 άτομα στην αίθουσα που δεν ξέρει από μουσική. Δε με νοιάζει. Αρκεί να ακούω καλή μουσική που να με ταξιδεύει. Νότες, φωνή, πάθος, στίχους με νόημα που να εκπέμπουν αρμονία. Ας κάνουν άλλοι τη δύσκολη δουλειά!

Η Ραφαέλα ξεκινά να τραγουδά. «Κοίτα πως μεταμορφώθηκε η φωνή της με μπάσο και ηχόχρωμα γι ’αυτό το τραγούδι του Αντώνη Βαρδή», σκέφτηκα φέρνοντας στο νου μου τη φωνή της στη χαλαρή μας συζήτηση πριν μπούμε στο στούντιο, τελείως διαφορετική!

Πιο δίπλα  Ελεονόρα, 18 ετών που μόλις έμαθε ότι πέρασε στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών της Κέρκυρας. Αναπόσπαστο μέλος της Ορχήστρας Των Ονείρων μέχρι χθες, τώρα ετοιμάζει τις βαλίτσες της για το Πανεπιστήμιο. Είναι η πρώτη πρόβα που παρακολουθεί χωρίς να συμμετέχει και αυτό την τρελαίνει. Τι και αν με τις πανελλαδικές πέτυχε το όνειρό της; Σαν μαγεμένη, εξαρτημένη θαρρείς από τις νότες, πιάνει ένα παραπεταμένο πλαστικό ποτήρι του καφέ, τρέχει, το ξεπλένει και το μεταμορφώνει στα χέρια της σ’ ένα μουσικό όργανο που σιγανά ακολουθεί το ρυθμό των άλλων μουσικών.

Παραδίπλα ο Φώτης ο ντράμερ, ο «παλιός», αυστηρά φωνάζει να συντονίσουν όλοι τα αυτιά τους και να μη χάνουν το μέτρημα, ενώ πιο πέρα ο Βασίλης διψά να κυριαρχήσει στα πλήκτρα γιατί σ’ αυτή την ομάδα, μετά από πολλά στραπάτσα, ξαναβρήκε την όρεξή του για δουλειά και δημιουργία.

«Δυναμώστε λίγο το βιολί στο μόνιτορ», με ξαφνιάζει μια φωνή. «Καλά τη σκέψη μου τους διάβασε ο μαέστρος;» μουρμούρισα!

«Κατά βάθος είμαι Εθνική Οδός, φορτωμένος είμαι και αδειανός…», ξεκίνησε η ηχογράφηση. Επανάληψη. Ξανά και ξανά, όλο και καλύτερα… Και ξαφνικά ένα σκούντημα: «Έφτασε η ώρα, να ανέβουμε γιατί εδώ δεν έχει σήμα το κινητό, θα έχει έρθει το ταξί, κράτα μου το μπράτσο».

«Η Διασηνώ, η γυναίκα του μαέστρου», τη γνώρισα και επανήλθα συμμαζεύοντας το νου μου στα γήινα.

«Να με βοηθήσει να ανέβουμε; Α ναι, δε βλέπω! Και πρώτη φορά έχουμε έρθει σ’ αυτό το χώρο», άρχισα να συνέρχομαι…

Μόλις είχα περάσει μιάμιση ώρα με τόσα άτομα, σχεδόν άγνωστοι οι περισσότεροι, που μας ένωνε μόνο η μουσική. Τόσο διαφορετικοί, μα όλοι ίσοι κάτω από το κλειδί του Σολ!

Καρδιά, ψυχή, συναίσθημα και αρμονία. Αυτό ήταν το εισιτήριο για να ταξιδέψεις από την πραγματικότητα στη σημερινή ουτοπία της ευδαιμονίας, είτε βλέπεις είτε όχι. Γιατί η μουσική δε γνωρίζει από ανισότητες. Αλλά τιμωρεί τις ανισορροπίες…


Τετάρτη 21 Οκτωβρίου 2015

ΓΙΑ ΕΝΑ ΔΙΗΜΕΡΟ ΟΙ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΕΙΔΑΝ ΤΗΝ ΤΕΧΝΟΠΟΛΗ ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ


Την Τετάρτη 14 και την Πέμπτη 15 Οκτωβρίου 2015 στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων,  Κτίριο «Μηχανουργείο» στο πλαίσιο των εορτασμών για την Διεθνή Ημέρα του Λευκού Μπαστουνιού το  ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΣΚΥΛΩΝ ΟΔΗΓΩΝ ΑΜΠΟ ΚΑΙ ΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΥΦΛΩΝ ΚΑΙ ΣΚΥΛΩΝ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΓΙΑ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΕΣ, «ΣΚΥΛΟΙ ΟΔΗΓΟΙ ΕΛΛΑΔΟΣ» πραγματοποίησε Διήμερες δράσεις για την Συμβολή των Σκύλων Οδηγών/Βοηθείας στην πλήρη ανεξαρτητοποίηση των ατόμων με προβλήματα όρασης και άλλων Αναπηριών.

Η συμμετοχή μαθητών και του ευρύτερου κοινού στις επιδείξεις δεξιοτήτων των κουταβιών και των Σκύλων Οδηγών ήταν ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα διότι τους έδωσε την δυνατότητα να εξοικειωθούν με τα κουτάβια και παράλληλα να ενημερωθούν για τις δυνατότητες που έχουν οι Σκύλοι Οδηγοί και ποιος ο ρόλος τους όταν συνοδεύουν άτομα με προβλήματα όρασης. Η επίσκεψή τους στον χώρο όπου υπήρχαν τα πιστά αντίγραφα του ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΑΦΗΣ του Φάρου Τυφλών της Ελλάδος μέσα από διαδραστικά παιχνίδια τους ευαισθητοποίησε για την τέχνη και για την αίσθηση της ΑΦΗΣ.

Παράλληλα η ΕΚΘΕΣΗ ΓΛΥΠΤΩΝ έργων του τυφλού γλύπτη Πέτρου Ρουκουτάκη ΚΑΙ η ΕΚΘΕΣΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ του Πάνου Περιμένη: «Βήματα Ελευθερίας - Η κίνηση μου με το Σκύλο Οδηγό μου και το λευκό μπαστούνι» έδωσε την δυνατότητα στους μαθητές και στο ευρύτερο κοινό να ψηλαφίσουν αφ΄ενός τα έργα του Πέτρου Ρουκουτάκη και να ανακαλύψουν τα έργα με την ΑΦΗ και με κλειστά μάτια και αφ΄ετέρου να μπορέσουν μέσω των φωτογραφιών του Πάνου Περιμένη να παρατηρήσουν σκηνές πρόσβασης των  ατόμων με προβλήματα όρασης με μπαστούνι και με σκύλο οδηγό μέσα στην πόλη.



Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων την Τετάρτη 14 Οκτωβρίου και ώρα 18.30 πραγματοποιήθηκε  τιμής ένεκεν Ομιλία από τον κο Νίκο Δημητρίου με θέμα «Το έργο του τυφλού γλύπτη  ΠΕΤΡΟΥ ΡΟΥΚΟΥΤΑΚΗ» και από τον κο Ηλία Μαργιόλα, Πρόεδρο του Πανελληνίου Συνδέσμου Τυφλών και Γενικό Γραμματέα του Κέντρου  παρουσιάστηκε η προσωπικότητα του Πέτρου Ρουκουτάκη, αγαπητού δασκάλου και φίλου του χώρου των ατόμων με προβλήματα όρασης.



Επίσης παρουσιάστηκαν από την SCFY Science for You οι εφαρμογές για Παιχνίδια για τυφλά παιδιά  (LEAP), Λύση για μαθητές/τριες με σοβαρά προβλήματα όρασης  (ΙCStudy) και εφαρμογή  Smartphone για άτομα με σοβαρά προβλήματα όρασης (ICSee).

Από τον επίσημο προσκεκλημένο Dr. Bob Proesmans, IGDF Development Committee member, παρουσιάστηκε το έργο της International Guide Dog Federation και τα κριτήρια όπως διαμορφώθηκαν για το 2015, από τον Ολλανδό Εκπαιδευτή κον Peter Lasaroms έγινε μνεία στην διάρθρωση του όλου προγράμματος όπως αυτό έχει διαμορφωθεί στην Ελλάδα και με μεγάλη συγκίνηση ο Πρόεδρος της Επιστημονικής και Συμβουλευτικής Επιτροπής του Κέντρου κος  Στρατής Χατζηχαραλάμπους συντόνισε την τελετή παράδοσης των 2 Σκύλων Οδηγών.

Η παράδοση της IRMA  και  της VICTORIA στην κα Μαρία Πυλάρ Κουράκου και στον κο Ευστράτιο Ζαχαριάδη από την κα Λουκάκη Αικατερίνη και Στέλιο Καρδιτσά αντίστοιχα, ήταν για τους δωρητές των κουταβιών κα Δήμητρα Ασιδέρη και κον Στρατή Χατζηχαραλάμπους, για τους Αναδόχους Εθελοντές κα Δ.Ζερβού και Κ. Θεοδωρίδη και Α.Χάγερ μαζί με τους Εκπαιδευτές Μαρία Μαθά και Γιάννη Κονδράρο μία πολύ σημαντική στιγμή.

Κάθε χρόνο η  επίσημη παράδοση Σκύλων Οδηγών σε άτομα με προβλήματα όρασης δικαιώνει τους στόχους του Κέντρου ΣΚΥΛΟΙ ΟΔΗΓΟΙ ΕΛΛΑΔΟΣ..

Παρευρέθηκαν ο κος Βαγγέλης Αυγουλάς, Δικηγόρος, τ. Αντιδήμαρχος Δ. Ιλίου, Επικεφαλής της Νεολαίας του Πανελληνίου Συνδέσμου Τυφλών, Σύμβουλος Υπουργού Εσωτερικών,   ο κος Δημήτριος Κωνσταντάρας Δημοτικός Σύμβουλος του Δήμου Αθηναίων και μέλος του Δ.Σ. ΟΠΑΝΔΑ, η Αντιπρόεδρος του Φάρου Τυφλών κα Γ. Ρουκουτάκη, η Γενική Γραμματέας του Φάρου Τυφλών κα Δ. Κατσαρού, η Διοικήτρια του Κέντρου Εκπαίδευσης και Αποκατάστασης Τυφλών κα Μπέττυ Λεωτσάκου, ο κος Ηλίας Μαργιόλας, Πρόεδρος του Πανελληνίου Συνδέσμου Τυφλών, Γενικός Γραμματέας του Κέντρου και εκπρόσωπος της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρίες, ο κος Δ. Σηφάκης, Ταμίας του Κέντρου, εκπρόσωπος του Πανελληνίου Συνδέσμου Τυφλών, η Εκπρόσωπος του Φάρου Τυφλών στο Κέντρο κα Δ. Ασιδέρη, ο κος Π. Μαρκοστάμος, μέλος του Κέντρου, εκπρόσωπος του Κέντρου Εκπαίδευσης και Αποκατάστασης Τυφλών, ο κος Θ. Τριάντης, Εφορος του Κέντρου από το Ελληνικό Κέντρο Εκπαίδευσης Σκύλων,ο κος Λουκάς Παπαϊωάννου, Μέλος του Δ.Σ., o κος Μανώλης Μπόρκας από την Χορηγό Εταιρεία PETLINE, o κος Σ. Μπάγιας, Συντονιστής Κτηνίατρος του Κέντρου, η κα Β.Νασούλα, Κοινωνικός Λειτουργός του Πανελληνίου Συνδέσμου Τυφλών, Αγγελική Βερυκοκάκη, Εκπαιδεύτρια Κινητικότητας και Προσανατολισμού του Πανελληνίου Συνδέσμου Τυφλών, οι Εκπαιδευτές του Κέντρου κα Αιμιλία Κλεφτογιάννη, Μαρία Μαθά, Γιάννης Κονδράρος, Λευτέρης Κιταντζής και οι Ανάδοχοι Εθελοντές Δέσποινα Ζερβού, Ιωάννα Βουρακίδου, Στράτος Λαδόπουλος, Αριάδνη Χάγερ και Κοσμάς Θεοδωρίδης. Φίλοι και  Μέλη των Εταίρων του Κέντρου Σκύλοι Οδηγοί Ελλάδος.



Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων της Πέμπτης 15 Οκτωβρίου υπήρξαν Επιδείξεις δεξιοτήτων των κουταβιών και των Σκύλων Οδηγών. Η επίδειξη που πραγματοποιήθηκε ενώπιον των παιδιών με προβλήματα όρασης από το Μουσικό Σχολείο Αλίμου και το Κέντρο Εκπαίδευσης και Αποκατάστασης Τυφλών Κ.Ε.Α.Τ. στην Καλλιθέα ήταν ιδιαίτερα εποικοδομητική διότι έδωσε την δυνατότητα στους μαθητές και στις μαθήτριες να μπορέσουν να χρησιμοποιήσουν τον Σκύλο Οδηγό και να δούν πως είναι να συνοδεύεται κανείς από έναν Σκύλο Οδηγό. Μαζί με τον Εκπαιδευτή  κον Γιάννη Κονδράρο οι μαθητές ενθουσιάστηκαν!! Παράλληλα υπήρξαν Δράσεις για όλη την Οικογένεια και Μπαλονοκατασκευές από τους«ΧΑΧΑΝΟΥΛΗΔΕΣ» καθώς και Δράσεις για Σκύλους Κατοικίδια στο Πάρκο κοινωνικοποίησης και παιχνιδιού που διαμόρφωσε το Ελληνικό Κέντρο Εκπαίδευσης Σκύλων με παιχνίδια της χορηγού Εταιρείας.

Οι Διήμερες εκδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν  για να ενημερωθεί το ευρύτερο κοινό για την σημασία του ΣΚΥΛΟΥ ΟΔΗΓΟΥ και της ασφάλειας που παρέχει στην καθημερινότητα ενός ατόμου με πρόβλημα όρασης!




ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΣΚΥΛΩΝ ΟΔΗΓΩΝ ΑΜΠΟ ΚΑΙ ΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΥΦΛΩΝ ΚΑΙ ΣΚΥΛΩΝ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΓΙΑ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΕΣ   «ΣΚΥΛΟΙ ΟΔΗΓΟΙ ΕΛΛΑΔΟΣ», ξεκίνησε την λειτουργία του τον Ιούλιο του 2008 και τον Οκτώβριο του 2011 ξεκίνησε ένα σύγχρονο, πρωτοποριακό εκπαιδευτικό πρόγραμμα έχοντας ως βασικό στόχο την εκπαίδευση Εκπαιδευτών Σκύλων Οδηγών και την Εκπαίδευση Σκύλων Οδηγών με Υπεύθυνο Εκπαίδευσης τον κον Peter Lasaroms, Ολλανδό εκπαιδευτή σκύλων οδηγών, με δική του Σχολή στην Ολλανδία, προκειμένου μετά την εκπαίδευσή τους οι Σκύλοι Οδηγοί να παραδίδονται σε τυφλούς χρήστες.

Η όλη προσπάθεια στηρίζεται από 6 εταίρους που είναι οι επίσημοι φορείς του χώρου των τυφλών και από το Ελληνικό Κέντρο Εκπαίδευσης Σκύλων.

Οι Φορείς που συμμετέχουν είναι το Κέντρο Εκπαίδευσης και Αποκατάστασης Τυφλών ΚΕΑΤ, η Εθνική Ομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρίες, ΕΣΑΜΕΑ, η Εθνική Ομοσπονδία Τυφλών, ΕΟΤ, ο Φάρος Τυφλών Ελλάδος, ΦΤΕ,  ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Τυφλών ΠΣΤ, η Πανελλήνια Ένωση Αμφιβληστροειδοπαθών ΠΕΑ και το Ελληνικό Κέντρο Εκπαίδευσης Σκύλων ΕΚΕΣ.

Ένα κουτάβι που πρόκειται να εκπαιδευτεί ως Σκύλος οδηγός ξεκινά τη ζωή του με έναν Ανάδοχο εθελοντή, ο οποίος αναλαμβάνει τη φιλοξενία του, τη φροντίδα του και την κοινωνικοποίησή του από 10 εβδομάδων έως 12/14 μηνών. Μετά τον πρώτο χρόνο το κουτάβι περνά στα χέρια του Εκπαιδευόμενου Εκπαιδευτή Σκύλων Οδηγών και εκπαιδεύεται σε τεχνικές ως Σκύλος Οδηγός. Μετά το τέλος της εκπαίδευσής του περνά στο χειριστή με πρόβλημα όρασης ο οποίος εκπαιδεύεται μαζί με το Σκύλο για 2-3 εβδομάδες περίπου, προκειμένου να προετοιμαστεί κατάλληλα για να ζήσει μαζί του τα υπόλοιπα 6-7 χρόνια μέχρι ο Σκύλος Οδηγός να ολοκληρώσει την υπηρεσία του ως σκύλος οδηγός, να «συνταξιοδοτηθεί» και να επιστρέψει σε οικογένειες αναδόχων ή στην ίδια οικογένεια του τυφλού χρήστη σαν κατοικίδιο ζώο.

Στις διήμερες δράσεις συμμετείχε ο Όμιλος Εταιρειών PETLINE A.Ε. (Τροφές PRO PAC Ultimates και EARTHBORN και Αξεσουάρ ROGΖ), Χορηγός του όλου προγράμματος.  Χωρίς την πολύτιμη στήριξή τους δεν θα ήταν δυνατή η πραγματοποίηση του προγράμματος.



 Πληροφορίες:

Κέντρο Σκύλοι Οδηγοί Ελλάδος: Βερανζέρου 31, Αθήνα / E-mail: info@greekguidedogs.com
Τηλ. 210- 5200140 –6932414189 Ζ. Γερουλάνου



ΜΑΣ ΑΓΟΡΑΖΟΥΝ ΦΤΗΝΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΔΙΝΟΥΝ ΚΑΝΕΝΑ ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑ

Του Δημήτρη Κωνσταντάρα

Προφανώς και δεν δίνω δεκάρα για την οικογένεια Ριμπολόμπλεφ ή για την  βαθύπλουτη κληρονόμο  της αμύθητης περιουσίας του πατέρα της , την Αικατερίνα Ριμπολόβλεβα η οποία έκανε ανακοινώσεις και μας είπε για τον γάμο της  που  πρόκειται να γίνει αύριο στις 21 Οκτωβρίου, στον Σκορπιό.

Άλλο τόσο δεν δίνω δεκάρα και για τον «τυχερό» που την παντρεύεται , 47  χρόνια μετά το γάμο  - σαν σήμερα- της  Τζάκι Κένεντι  με τον τον Αριστοτέλη Ωνάση. Αυτόν τον κύριο που  είναι 34 ετών, ονομάζεται Juan Sartori, μας λένε ότι είναι επιχειρηματίας με διεθνή παρουσία (πρόεδρος του Union Group που δραστηριοποιείται σε ενέργεια , πετρέλαια, real estate κλπ στην Λατινική Αμερική) και πρόκειται για Ελβετό πολίτη ο οποίος έχει γεννηθεί στην Ουρουγουάη.

Αυτά είναι ύλη που απασχολεί πολλούς για λίγη ώρα  και στη συνέχεια ξεχνιέται αφού κάτι άλλο παρόμοιο έχει σίγουρα συμβεί. Καλά είναι όλα.  Γεμίζουν σελίδες, δίνουν δουλειά σε ρεπόρτερ και φωτογράφους, δίνουν ανάσα στα διαδικτυακά ΜΜΕ και μας κάνουν να χαμογελάσουμε  μέσα στη λίγη ώρα αργόσχολου «διαβάσματος». Που κι αυτή είναι απαραίτητη.

Εκείνο που με ενδιαφέρει πολύ περισσότερο είναι η διαπίστωση του « Forbes» ότι « Οι Ρώσοι μεγιστάνες μπαίνουν γερά στο ελληνικό real estate» και το γιατί αγοράζουν ακίνητα ή επιδιώκουν να αγοράσουν  ακίνητα, γη, ακόμα και νησιά στην Ελλάδα και πόσο καλό μπορεί να κάνει κάτι τέτοιο στους Έλληνες τη στιγμή μάλιστα που μάθαμε ότι ο Ριμπολόβλεφ απαγορεύει ακόμα και στους …ψαράδες να ψαρέψουν γύρω από το Σκορπιό.

Γυρίζω στο άρθρο του Forbes και επισημαίνω αρχικά τη διαπίστωση – καθυστερημένα αλλά αναγκαστικά- ότι  η Ελλάδα βρέθηκε ένα βήμα από τη χρεοκοπία. Και ότι « αν  για τους περισσότερους αυτή η κατάσταση είναι δυναστευτική, για άλλους είναι μια πρόκληση για επένδυση – είναι μια ευκαιρία. Η συγκυρία είναι ευνοϊκή για τους Ρώσους μεγιστάνες που έχουν μπει για τα καλά στο ελληνικό real estate και αγοράζουν σωρηδόν ελληνικά ακίνητα».

Και –προσέξτε-  υπογραμμίζει το μεγάλο περιοδικό: « Το φαινόμενο είναι ευεξήγητο αφού οι τιμές των υπερπολυτελών κατοικιών έχουν πέσει ακόμη και κατά 50% από το 2009 ενώ  οι Ρώσοι επενδυτές αναζητούν τον κατάλληλο τόπο για να σώσουν  τα χρήματά από τη ρωσική κρίση.»

Μας «αγοράζουν» φτηνά δηλαδή. Και ακόμα , « οι σχέσεις ανάμεσα στη Ρωσία και την Ελλάδα είναι έτσι και αλλιώς ισχυρές και έγιναν ακόμη περισσότερο με τη συμφωνία του αγωγού φυσικού αερίου».

Ποιος είναι αυτός που μπορεί να ισχυριστεί ότι όλα τα πράγματα δεν έχουν σχέση μεταξύ τους;



Τρίτη 20 Οκτωβρίου 2015

ΓΡΑΦΕΙΟ ΣΥΝΗΓΟΡΙΑΣ ΓΙΑ ΨΥΧΙΚΑ ΠΑΣΧΟΝΤΕΣ



Σημαντική ανταπόκριση γνωρίζει η λειτουργία του Γραφείου Συνηγορίας για την παροχή δωρεάν νομικής και ψυχολογικής στήριξης σε άτομα με ψυχικά νοσήματα και τις οικογένειές τους. Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας στις 10 Οκτωβρίου, η προσπάθεια αυτή ενισχύεται μέσα από μια καμπάνια ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης που έχει στόχο να ενημερωθούν ακόμη περισσότεροι πολίτες γύρω από το θέμα της παραβίασης των δικαιωμάτων στο χώρο της ψυχικής υγείας. Μεγάλη η ανταπόκριση από το κοινό.

Σημαντική ανταπόκριση γνωρίζει η λειτουργία του Γραφείου Συνηγορίας για την παροχή δωρεάν νομικής και ψυχολογικής στήριξης σε άτομα με ψυχικά νοσήματα και τις οικογένειές τους. Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας στις 10 Οκτωβρίου, η προσπάθεια αυτή ενισχύεται μέσα από μια καμπάνια ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης που έχει στόχο να ενημερωθούν ακόμη περισσότεροι πολίτες γύρω από το θέμα της παραβίασης των δικαιωμάτων στο χώρο της ψυχικής υγείας. «Το στίγμα και η θεσμική ανεπάρκεια ευθύνονται κατά κύριο λόγο για την παραβίαση των δικαιωμάτων στο χώρο της ψυχικής υγείας. Υπάρχει μια λανθασμένη αντίληψη ότι τα άτομα με κάποιο ψυχικό νόσημα, δεν μπορούν να ζήσουν φυσιολογικά», δηλώνει η ψυχολόγος-ψυχοθεραπεύτρια και υπεύθυνη του προγράμματος «Πλατφόρμα Δράσης για τα Δικαιώματα στην Ψυχική Υγεία», Παναγιώτα Φίτσιου στο πλαίσιο του οποίου λειτουργεί το Γραφείο Συνηγορίας.

Ο νομικός και κοινωνικός ανθρωπολόγος και συντονιστής της υπηρεσίας,  Αλέξανδρος Λούντζης, επισημαίνει ότι μεγάλο ποσοστό των υποθέσεων που έχουν διεκπεραιωθεί από το Γραφείο Συνηγορίας αφορά σε αδικαιολόγητη παρακώλυση χορήγησης κοινωνικών επιδομάτων σε χρήστες υπηρεσιών ψυχικής  υγείας, σε καταχρηστική στέρηση της δικαιοπρακτικής τους ικανότητας ή αποστέρηση της διαχείρισης των περιουσιακών τους στοιχείων, καθώς και σε σοβαρές καταγγελίες διακρίσεων, εκφοβισμού και άσκησης βίας. Η καμπάνια ενημέρωσης υλοποιείται από την Εταιρία Κοινωνικής Ψυχιατρικής και Ψυχικής Υγείας (ΕΚΨΥ & ΨΥ) σε συνεργασία με και το Ινστιτούτο Ψυχικής Υγείας Παιδιών και Ενηλίκων (Ι.Ψ.Υ.Π.Ε.) και την Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΕΔΑ).


Πηγή: Ηλεκτρονικό περιοδικό «Health daily»


ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΑΥΓΟΥΛΑΣ: "ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΑΝΑΠΗΡΟΣ. ΤΥΦΛΟΣ ΕΙΜΑΙ"


Ο 27χρονος δικηγόρος, πρώην αντιδήμαρχος στο Ίλιον, σήμερα ειδικός συνεργάτης του Κουρουμπλή ,έτρεξε ΚΑΝΟΝΙΚΑ στο Γύρο της Αθήνας

Του Δημήτρη Κωνσταντάρα

Όταν ο Βαγγέλης Αυγουλάς  μου ξαναζήτησε να λάβουμε μέρος μαζί στο Γύρο της Αθήνας, την Κυριακή 18 Οκτωβρίου, δεν δίστασα καθόλου. Το είχαμε ξανακάνει. Ο Βαγγέλης είναι φίλος μου. Τυφλός εκ γενετής. Πολύ προικισμένο παιδί που το αγαπώ ιδιαίτερα.  Οι τυφλοί  που  τρέχουν στο Γύρο της Αθήνας, αγωνίζονται σε ξεχωριστή κατηγορία, στο Δρόμο ενός χιλιομέτρου Αναπήρων και τους συνοδεύει ένας «βλέπων» ως οδηγός.

Έτσι, έχοντας ξαναλάβει μέρος στην κούρσα των χιλίων μέτρων,  κάτι που για την ηλικία μου και το εγχειρισμένο για αντικατάσταση ισχίου πόδι  μου μού επέτρεπαν να επιχειρήσω, τα είχαμε πάει μια χαρά.  Θεωρώντας ότι και φέτος θα γίνει το ίδιο, δέχτηκα αμέσως, μέχρι που πήρα την «κρυάδα».

«Μόνο που φέτος θα τρέξουμε στα τρία χιλιόμετρα. Δεν πειράζει, όσο αντέξετε, θα έχω και την Χρυσάνθη μαζί μου».

Έπεσα από τα σύννεφα.  «Γιατί στα τρία χιλιόμετρα; Δεν υπάρχει το χιλιόμετρο των Αναπήρων» ρώτησα απορημένος και …τρομοκρατημένος γιατί πλέον, το τρέξιμο δεν είναι και από τις «καλές» μου ειδικότητες. Η απάντησή του με άφησε άφωνο :

«Μα εγώ δεν είμαι ανάπηρος. Τυφλός εκ γενετής είμαι. Μπορώ να τρέξω τρία χιλιόμετρα άνετα. Προπονούμαι. Έχω πάρει μέρος και σε άλλους δρόμους. Και πέντε χιλιόμετρα έτρεξα φέτος, στον Υμηττό».

Η ψυχή του Βαγγέλη. Η πίστη του στον εαυτό του. Το κουράγιο του. Όλα αυτά – και άλλα- τα προσόντα που τον οδήγησαν να εισαχθεί εκ των πρώτων στη Νομική Σχολή, να αποφοιτήσει με Άριστα, να εκλεγεί Δημοτικός Σύμβουλος στο Ίλιον, να διοριστεί Αντιδήμαρχος  Κοινωνικής Προνοίας, να είναι σήμερα Ειδικός Συνεργάτης του –επίσης τυφλού- Υπουργού Εσωτερικών Παναγιώτη Κουρουμπλή και να σχεδιάζει μεγάλα πράγματα για το μέλλον.

Όταν τον πρωτογνώρισα, διάβαζε σε γραφή Braille ( των τυφλών) γρηγορότερα από εμένα σε κανονική γραφή και το απέδειξε σε ένα «συναγωνισμό» που είχαμε στην τηλεόραση. Έγινε ο νεότερος «καλλίτερός» μου φίλος. Πάντα πρωτοπόρος. Και στη Μέρα του Λευκού Μπαστουνιού και στις Λευκές Νύχτες , θεσμούς που καθιέρωσε. Και στη Νεολαία Τυφλών. Και στο Κοινωνικό του έργο στο Ίλιον.

Κι εκείνο το πρωί, μου έδωσε το ισχυρότερο , καλό χτύπημα. « Μα εγώ δεν είμαι ανάπηρος. Απλώς… δεν βλέπω».


Μετά τον αγώνα – που τον τερμάτισε ξεκούραστος , στις πρώτες θέσεις, με οδηγό τη Χρυσάνθη η οποία με αντικατέστησε όταν το «σύστημά» μου δεν άντεχε πλέον-  μιλώντας σε ανθρώπους που έρχονταν κοντά του για να τον γνωρίσουν και να τον συγχαρούν, τους έλεγε :  Σήμερα στεκόμαστε με   αλληλεγγύη στα  παιδιά  με  επιληψία.  Κι αυτό είναι κάτι που  συχνά ζητάμε οι άνθρωποι με αναπηρίες από τους συνανθρώπους μας για τα καθημερινά και αυτονόητα. Χρειαζόμαστε την αλληλεγγύη. Όλη η κοινωνία τη χρειάζεται στους δύσκολους καιρούς που ζούμε».

Κι όταν τον ρωτούσαν γιατί δεν πήρε μέρος στο Δρόμο 1000 μέτρων των Αναπήρων, απαντούσε : « Μα το θέμα της ολικής απώλειας της όρασής  μου είναι απλώς  ιδιαιτερότητα.  Δεν ήταν εμπόδιο για μένα ώστε  να ενταχθώ στην ειδική διαδρομή του ενός χιλιομέτρου για ΑμεΑ.  Το είχα κάνει κι αυτό. Νομίζω ότι κάθε χρόνο προχωράω ένα βήμα. Και ξέρετε τι έμαθα; Η  ψυχή, η  διάθεση και  η  θέλησή μου,  να μου δίνουν καθημερινά ορμή για περισσότερα χιλιόμετρα και μάλιστα σε διαδρομές μετ’ εμποδίων».



Πηγή: dossier.gr

Δευτέρα 19 Οκτωβρίου 2015

ΤΟ 16ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΓΑΛΑΤΣΙΟΥ ΕΠΙΣΚΕΦΘΗΚΕ Ο ΣΚΕΠ ΚΑΙ ΔΥΟ ΝΕΟΙ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ!


Το 16ο Δημοτικό Σχολείο Γαλατσίου επισκέφθηκαν δύο νέοι με αναπηρία την Τετάρτη 14 Οκτωβρίου 2015, για να συνομιλήσουν με τους μαθητές της Ε Τάξης, εκπροσωπώντας το Σύνδεσμο Κοινωνικής Ευθύνης Παιδιών και Νέων.

«Ο Βαγγέλης Αυγουλάς, εργάζεται σήμερα ως δικηγόρος και συνεργάτης ενός Υπουργού και ας  έχει γεννηθεί τυφλός. Ο Παναγιώτης Πιτσίνιαγκας, μετά από ένα τροχαίο ατύχημα δε μπορεί πλέον να περπατήσει και όμως παίζει ράγκμπι», έκανε την εισαγωγή η εκπρόσωπος του ΣΚΕΠ κα Ειρήνη Τρομπέτα και η συζήτηση άναψε, με τις απορίες να διαδέχονται η μια την άλλη!

«Πώς ο κύριος Παναγιώτης δένει τα κορδόνια του αφού δε λειτουργούν τα δάχτυλά του»; Ήταν μια ερώτηση μέχρι να παρατηρήσουν το φερμουάρ στα παπούτσια του Παναγιώτη και να καταλάβουν με ποιο κόλπο παρακάμπτεται αυτή η δυσκολία!

«Πώς ο κύριος Βαγγέλης είναι στο Facebook αφού δε βλέπει την οθόνη του computer»; Έντονη η περιέργεια μέχρι τα παιδιά να έρθουν σε επαφή με το ειδικό πρόγραμμα που έχει ο επικεφαλής της Νεολαίας του Πανελληνίου Συνδέσμου Τυφλών Βαγγέλης Αυγουλάς στον υπολογιστή του και στο κινητό του τηλέφωνο, ώστε ότι δείχνει η οθόνη του, εκείνος να το ακούει αυτόματα με μια φωνή από τον ειδικό αναγνώστη οθόνης!

Οι ερωτήσεις ήταν πολλές και απαντήθηκαν όλες, χωρίς φόβους, κόμπλεξ και μισόλογα! Και το ραντεβού όλων ανανεώθηκε για τον επόμενο χρόνο με περισσότερες τάξεις και μαθητές του σχολείου!




"ΜΝΗΜΕΙΟ ΒΛΑΚΕΙΑΣ" ΤΟ ΠΟΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΣΟΦΩΝ;

Του Δημήτρη Κωνσταντάρα

Δεν είμαι ούτε οικονομολόγος, ούτε εφοριακός, ούτε  ειδικός μελετητής και αναλυτής των παγκόσμιων Ασφαλιστικών Συστημάτων. Είμαι ένα απλός φιλόλογος που έκανε καριέρα ως δημοσιογράφος, τώρα είμαι ένας απλός πολίτης,  συνταξιούχος που  ακολουθεί τη μοίρα πολλών εκατοντάδων χιλιάδων άλλων απλών πολιτών , συνταξιούχων που βιώνουν την καθημερινή, προοδευτική υποβάθμιση του επιπέδου ζωής τους , την ανικανότητα, απροθυμία, αδυναμία , ασχετοσύνη και αδιαφορία τόσων και τόσων κυβερνήσεων που ουδέποτε  «διείδαν», πρόβλεψαν, σκέφτηκαν καν αυτό που  σε λίγες εβδομάδες κατέγραψε Το Πόρισμα της  «Επιτροπής Σοφών» που βρίσκεται στα χέρια της ηγεσίας του υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης : Ότι δηλαδή αποτίμηση του ασφαλιστικού  ξεκινά με την παραδοχή ότι το σύστημα στην Ελλάδα δεν είναι βιώσιμο.

Και η οποία Επιτροπή Σοφών , « ανέλαβε  να σχεδιάσει ένα νέο ασφαλιστικό σύστημα» και το κατάφερε μάλιστα  «σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα».

Μένουμε με το συμπέρασμα ότι «  Οι προτάσεις της Επιτροπής Σοφών στο ασφαλιστικό οδηγούν σε ενοποιήσεις ταμείων. Συγκεκριμένα, τη  δημιουργία ενός Ταμείου για όλους στο οποίο θα ενοποιηθούν διοικητικά όλοι οι φορείς κύριας, επικουρικής ασφάλισης και εφάπαξ παροχών».

Τόσο απλό ήταν. Ήταν;  Εγώ τι να πω; Προσπαθώ να καταλάβω αυτά που λένε οι 28 σελίδες του Πορίσματος  που ανάμεσα σε άλλα, προτείνει : Απλοποίηση του συστήματος, θέσπιση ενός καθολικού συνταξιοδοτικού συστήματος που θα στηρίζεται στην αρχή του φορολογουμένου πολίτη,  διεύρυνση της ασφαλιστικής βάσης , αντιμετώπιση της εισφοροδιαφυγής,  επιβολή ασφαλιστικών εισφορών σε πρόσθετα εισοδήματα από εργασία που δεν υπάγονται σε ασφαλιστικές κρατήσεις και  αύξηση των απασχολούμενων».

Εγώ που είπαμε ότι είμαι ένας απλός, συνταξιούχος πολίτης , θα ντρεπόμουνα , ΑΝ ήμουν μέλος της Επιτροπής Σοφών να υπογράψω αυτό το 28σέλιδο Πόρισμα. Θα ντρεπόμουνα να … «καραδουλέψω» όλα τα εκατομμύρια των Ελλήνων με τέτοιες «παρόλες».

Έρχεται τώρα και ο πρόεδρος της ΔΑΚΕ Ιδιωτικού Τομέα και γενικός γραμματέας της ΓΣΕΕ, Νίκος Κιουτσούκης και   χαρακτηρίζει «μνημείο βλακείας» το πόρισμα της  Επιτροπής Σοφών.

«Εάν οι πληροφορίες για το πόρισμα της επιτροπής σοφών για το ασφαλιστικό αληθεύουν» λέει ( και τον διαβεβαιώνω ότι αληθεύουν ), « τότε θα πρόκειται για πόρισμα μνημείου βλακείας που αποτελεί συνέχεια της μνημονιακής πολιτικής που μετά από πέντε χρόνια αποτυχίας συνεχίζεται παράγοντας αρνητικά αποτελέσματα απομακρύνοντας ταυτόχρονα κάθε ελπίδα για έξοδο από την κρίση» Και καταλήγει : « Τελικά, κάποιοι βαφτίζουν τη βλακεία ως σοφία, ισοπεδώνοντας ό,τι έχει απομείνει όρθιο από τη λαίλαπα των μνημονίων! Άλλωστε, η βλακεία είναι ανίκητη!».

Και μη μου κάνετε μήνυση. Ο Κιουτσούκης τα είπε.