ΟΙ ΧΙΜΠΑΤΖΗΔΕΣ ΕΠΙΔΕΙΚΝΥΟΥΝ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ ΓΙΑ ΜΕΛΗ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΕΣ

Η παρατήρηση αυτή δίνει στοιχεία για την εξέλιξη της κοινωνικής φροντίδας στους ανθρώπους.

Ένας θηλυκός χιμπατζής παρατηρήθηκε να φροντίζει βρέφος της με ειδικές ανάγκες στην άγρια φύση της Τανζανίας, σύμφωνα με μελέτη Ιαπώνων ερευνητών. Η ανακάλυψη αυτή μπορεί να βοηθήσει στην κατανόηση της εξέλιξης της κοινωνικής φροντίδας στους ανθρώπους.

Οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Κιότο παρατήρησαν ότι ένα θηλυκό  βρέφος με «βαριά αναπηρία» γεννήθηκε σε μια ομάδα χιμπατζήδων στο Εθνικό Πάρκο των Όρων Μαχάλε της Τανζανίας το 2011, και κατέγραψαν τη συμπεριφορά της κοινωνικής του ομάδας για περίπου δύο χρόνια.  «Το βρέφος παρουσίασε συμπτώματα που μοιάζουν με το σύνδρομο Down, παρόμοια με εκείνα που έχουν προηγουμένως παρατηρηθεί σε χιμπατζήδες σε αιχμαλωσία», αναφέρει η μελέτη.

H φροντίδα της μητέρας και της αδερφής του βοήθησαν το νεαρό χιμπατζή να επιβιώσει για 23 μήνες στην άγρια φύση παρά τις αναπηρίες του. Μετά από αυτό το χρονικό διάστημα το βρέφος εξαφανίστηκε και πιστεύεται ότι έχασε τη ζωή του, σύμφωνα με τους ερευνητές.  Η μητέρα και η αδελφή του χιμπατζή υποστηρίζαν το σώμα του με τα χέρια τους, όταν ερχόταν η ώρα του θηλασμού από τη μητέρα.

"Συνήθως, ένα μωρό μπορεί να κολλήσει πάνω στη μητέρα μόνο του, αλλά τα πόδια αυτού του βρέφους δεν ήταν αρκετά ισχυρά», δήλωσε ο Μίτσιο Νακαμούρα του Ερευνητικού Κέντρου Άγριας Ζωής του Πανεπιστημίου του Κιότο .  «Πρόκειται για την πρώτη φορά που ένας χιμπατζής με αναπηρία παρατηρείται να λαμβάνει κοινωνική φροντίδα στην άγρια φύση. Πιστεύουμε ότι η μελέτη προσφέρει μια νέα ιδέα για το πώς η ανθρώπινη κοινωνία, η οποία φροντίζει για τα μέλη της με ειδικές ανάγκες, έχει εξελιχθεί», πρόσθεσε.

Σημάδια κοινωνικής μέριμνας για άτομα με αναπηρία έχουν ανακαλυφθεί σε προγόνους των ανθρώπων, ενώ υφίσταται μία συζήτηση στην επιστημονική κοινότητα για το αν η ικανότητα αυτή αποκτήθηκε όταν οι πρόγονοι του είδους μας έγιναν άνθρωποι.  Η μητέρα του βρέφους δεν επέτρεπε σε μη συγγενείς να αναλάβουν τη φροντίδα του βρέφους, παρ’ όλο που προηγουμένως ήταν σχετικά ανεκτική για τα άλλα παιδιά της χωρίς ειδικές ανάγκες. Ωστόσο τα άλλα μέλη της ομάδας δεν εμφάνισαν καμία αντίδραση αντίθεσης ή φόβου για το βρέφος, αναφέρει η μελέτη.

Πηγή:  www.naftemporiki.gr