ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΙ ΟΙ ΜΕΤΕΞΕΤΑΣΤΕΟΙ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ’73

Σύμφωνα με την Εφημερίδα «Το Βήμα» της Κυριακής, κάποιοι Ευέλπιδες την ημέρα του εορτασμού της επετείου του Πολυτεχνείου στο αμφιθέατρο της Σχολής τους, με κλειστές της πόρτες και backstage, τραγούδησαν τον ύμνο του Δικτατορικού καθεστώτος της Χούντας και μίλησαν για «παρεξηγημένη Επανάσταση» την επταετία. Το θλιβερό είναι ότι οι Ευέλπιδες, είναι οι νέοι που πρόκειται να στελεχώσουν τις Ελληνικές ένοπλες δυνάμεις.

Ξεσηκώθηκε σάλος, βρέθηκαν κάποιοι πρωταίτιοι και παραπέμπονται για πειθαρχικές κυρώσεις.

Μέχρι εκεί μας είπαν τα ΜΜΕ, μέχρι εκεί σχολίασαν, μετέδωσαν τις πρώτες αντιδράσεις πολιτικών και στρατιωτικών, και πήγαμε στην επόμενη σελίδα, στο  επόμενο θέμα…

            Να πούμε όμως εμείς και κάτι διαφορετικό, κάτι πιο ουσιαστικό  από αυτό το blog μιας και δε χρωστάμε σε κανέναν;

Για τους τόνους των σκουπιδιών τον περασμένο μήνα που κάπως έπρεπε να απομακρυνθούν απ’τις πόλεις και να «σπάσει ο τσαμπουκάς» των εργαζομένων στους ΟΤΑ, για την καταστολή της λαϊκής οργής και όχι των «γνωστών αγνώστων» τον προπέρσινο  Δεκέμβρη που δολοφονήθηκε ο Αλέξης Γρηγορόπουλος, για τις περιοχές του Κέντρου της Αθήνας που αφέθηκαν στην τύχη τους και έγιναν γκέτο εγκληματιών και όχι μεταναστών (γιατί το έγκλημα δεν έχει εθνικότητα αλλά κίνητρα), off-camera σε στρατιωτικές παρελάσεις, ίσως και σε άλλες περιπτώσεις, πολλοί σε συζητήσεις στα καφενεία, στις υπηρεσίες, στις πλατείες, στις γειτονιές, ζητούσαν παρέμβαση του στρατού.

            Και δεν εννοούσαν το στρατό που απλά με οργανωμένες ομάδες εργασίας θα βοηθούσε κάθε φορά κάποια επιχείρηση που βρίσκεται σε εξέλιξη με συγκεκριμένο σχέδιο και σωστή συντονισμένη οργάνωση και δράση. Δυστυχώς έχουν αυξηθεί οι συζητήσεις που υποννοούν αν όχι φωτογραφίζουν ξεκάθαρα ένα «ντου» του στρατού που θα μπει μέσα και θα στρώσει την κατάσταση. Ξεκάθαρα αυτό σημαίνει στρατιωτική επιβολή. Δηλαδή θέλετε από υπερβολική αγανάκτηση της στιγμής, θέλετε από συμφέροντα, θέλετε από κρυφούς πόθους, θέλετε από αρρωστημένα μυαλά, κυκλοφορούν γύρω μας πολλοί που αναπολούν μια εκτράχυνση της λειτουργίας της Δημοκρατίας, μια στρατιωτική παρέμβαση στην -προβληματική έστω- λειτουργία της Ελληνικής πολιτείας, ένα πραξικόπημα δηλαδή ανεξαρτήτως διάρκειας.

            Και όλο και βρίσκονται κάποιοι λύκοι που θέλουν να χαρούν στις αναμπουμπούλες και ανατροφοδοτούν τέτοιες επικίνδυνες σκέψεις, βάφουν πολιτικά μ’αυτά τα μελανά χρώματα τα ποσοστά τους στις επόμενες δημοσκοπήσεις, ανεβάζουν το κύρος τους ποζάροντας αυτοθαυμαζόμενοι ένστολοι μπροστά στον καθρέφτη τους, μεταφέρουν κάτι προγονόπληκτες ιστορίες για σπουδαία κοινωφελή έργα της Δικτατορίας και ανακηρύσσουν την ημιμάθεια βασίλισσα της κουβέντας.

            Επειδή σήμερα τα πράγματα απαιτούν αυξημένη σοβαρότητα και τεταμένη προσοχή την ώρα που οι απ’έξω που λιμπίζονται την Ελλάδα ποντάρουν στο «διαίρεε και βασίλευε», επειδή η Δημοκρατία είναι πολύτιμη εθνική κληρονομιά και πρέπει να κάτσουμε να βρούμε μυαλά να τη διαχειριστούν, επειδή κάποιοι δε διαβάζουν προφανώς την πραγματική Ελληνική Ιστορία αλλά ιστορίες του τύπου «συνωστισμός στη Σμύρνη το 1922» και πρέπει να προσέξουμε ο ιός της βλακείας να μη γίνει κολλητικός, επειδή κάποιοι πρέπει να νιώσουν στο πετσί τους το γιατί η Μακρόνησος στον πνευματικό Ελληνικό χάρτη βάφεται κόκκινη για να καταλάβουν που βρίσκονται και τι ευθύνες έχουν, ας βάλουμε όλοι φρένο στη σχιζοφρένια.

            Ας δώσουμε έναν σοβαρό τόνο στις σοβαροφανείς κουβέντες που γίνονται γύρω μας, ας βάλουμε ένα στοπ στην πολιτική κατηφόρα που βρίσκεται η χώρα γιατί δεν είναι άλλων το πρόβλημα, εδώ ζούμε και δεν πρέπει να παραδώσουμε αμαχητί ότι μας ανήκει.

            Και να θυμάστε, στη Σπάρτη έγραψαν ιστορία όχι οι χιλιάδες αλλά οι Τριακόσιοι που βρέθηκαν απέναντι τους. Και στο Πολυτεχνείο αποκαταστάθηκε η Δημοκρατία μας από τους χίλιους που ήταν πραγματικά εκεί και όχι από τους χιλιάδες που το καπηλεύονται σήμερα δηλώνοντας «παιδιά του Πολυτεχνείου». Άρα η Ιστορία δε θέλει για να γεμίσει τις σελίδες της μπούγιο, κότσια θέλει!