ΕΝΑ ΓΚΡΑΦΙΤΙ ΠΟΥ ΕΛΕΓΕ ΑΛΗΘΕΙΑ

Χθες απογευματάκι, σε μια καφετέρια και ενώ πίναμε έναν καφέ με δύο φίλους παρακολουθώντας τον Ολυμπιακό να χάνει στο Μπάσκετ απ’τον αιώνιο αντίπαλο, πλησίασε και ευγενικά θέλησε να μας διακόψει ένας νεαρός:

            «καλησπέρα, με λένε Ηλία και ήσασταν συμμαθητές με τον αδελφό μου το μεγάλο, σας ξέρω μέσα απ’το Facebook», άρχισε να λέει (ο φίλος μου με σκούντηξε και κατάλαβα ότι κοιτάει και μιλάει σ’εμένα).

            «Βέβαια να σας πω την αλήθεια δε σας ψηφίσαμε για το Δήμο γιατί έτσι όπως τα’χουν κάνει όλοι δεν είναι να κατεβαίνουμε και στις εκλογές…μάλλον…, έτσι λέει ο πατέρας μου, αλλά χαίρομαι που είστε απ’το Ίλιον»…

            Ο Ηλίας πατά τα 18 σε λίγες μέρες, ξεκίνησα να του λέω πως σε λίγο δε θα’ναι στάση ευθύνης και σωστή απόφαση η αποχή απ’τις εκλογές, γιατί σιγά-σιγά η γενιά του πρέπει να ετοιμάζεται να πάρει και αυτή τα πράγματα στα χέρια της. Έστω και αν έχει βουλιάξει το καράβι που λέγεται «Ελλάδα», κάποιος θα πρέπει να το ανασύρει απ’το βυθό. Αν και όπως σας έχω πει δε θέλω να’μαι ποτέ απαισιόδοξος. Αλλά ο Ηλίας μου ζήτησε να σας μεταφέρω δυό λόγια μέσα απ’το blog μου, γι’αυτό γράφω και αυτό το άρθρο:

            «Εσάς σας ακούει και σας διαβάζει πολύς κόσμος, μιλάτε και με πολλούς ανθρώπους καθημερινά και βγαίνετε και στην τηλεόραση…».. Τον διέκοψα για άλλη μια φορά για να του πω πως πλέον κάθε τι το αξιοπρεπές δεν πουλάει σήμερα στην τηλεόραση και αφού συμφώνησε, ξαναγυρίσαμε στο θέμα:

            «Να τους πείτε πως…Κανένα Πρόβατο Δε Σώζεται Βελάζοντας», μου είπε και μονομιάς κέρδισε όλη μου την προσοχή. Χάθηκαν και οι γύρω κουβέντες και οι φωνές απ’την τηλεόραση και η βαβούρα της καφετέριας, κάτι έχει να πει ο νεαρός και οφείλω να μην το χάσω σαν τη μυρωδιά του καφέ που σε λίγο θα εξατμιστεί.

            «Καλά μη νομίζετε κ. Αυγουλά πως αυτό είναι εντελώς δικό μου. Κανένα Πρόβατο Δε Σώζεται Βελάζοντας! Το διάβασα σε μια στάση λεωφορείου αλλά νομίζω πως καταλαβαίνω τι θέλει να πει. Μου άρεσε, το κράτησα. Αλλά μόνος μου δεν έχω τη δύναμη να το διαδώσω, να το βάλω σαν θέμα συζήτησης να κόψω αντιδράσεις. Γι’αυτό βάλτε το και στο blog και συνεχίστε λίγο να τα χώνετε σαν νέος κι εσείς. Εμείς είμαστε και καλά ακόμη «οι 18άρηδες που επειδή δε βλέπουμε ειδήσεις δεν έχουμε και άποψη και δεν έχουμε πάρει χαμπάρι τι συμβαίνει γύρω μας». Λες και αυτοί που λένε τις ειδήσεις και έχουν πληρωμένη άποψη είναι καλύτεροι… Μας λένε καταναλωτές στα λεφτά του μπαμπά τα σημερινά παιδιά κλπ. Να ξέρετε πολλοί πάμε στην καφετέρια 6-7 και παραγγέλνουν μόνο 2-3 γιατί στο σπίτι με τα λεφτά ξέρουμε πως δε βγάζουμε Χριστούγεννα… Και δεν περιμέναμε τα δέκα μνημόνια, εδώ και καιρό πολλοί στην ηλικία μου ψάχνουμε τα Καλοκαίρια και στις γιορτές και τα Σαββατοκύριακα καμιά δουλειά, ότι να’ναι, να βγάζουμε έστω τον καφέ και τα έξοδα μας γιατί στο σπίτι δε βγαίνουμε ή απολύσανε κάποιον δικό μας ή του έκοψαν το μισό μισθό ή τη σύνταξη. Εδώ σε εσάς τους αναπήρους πήγαν τώρα να κόψουν, αυτοί εκεί πάνω δε λυπούνται κανένα.

Ή βολεύει να είμαστε «τα κακομαθημένα», «κάτι κ…λόπαιδα που κάνουν γκράφιτι και λερώνουν τους τοίχους», γιατί δεν ήταν γ…μάτο το γκράφιτι που σας είπα ότι διάβασα στη στάση; Τσούζει επειδή έλεγε αλήθεια;

Σας είδα και σ’ένα άρθρο που σαν ΑμεΑ κάνατε διαδήλωση για τα αιτήματα σας. Και εμείς κλείσαμε στο Λύκειο μια φορά την Πετρουπόλεως, πήγαμε φέτος και μια φορά στο Γραφείο Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, κάτι κινείται, ψαχνόμαστε  σιγά-σιγά. Ενώ πολλοί στην ηλικία των γονιών μας, ακόμη και ο πατέρας μου που κάθεται μπροστά στην τηλεόραση και βρίζει και τα βάζει με όσους βγαίνουν στα Δελτία λες και τον ακούνε, δεν έχει πάει σε καμία διαδήλωση ούτε διαμαρτυρήθηκε πριν να είναι πολύ αργά. Δεν του τα’χω πει ακόμα βέβαια, αλλά να ξέρετε πως θα’ρθει η ώρα που θα αρχίσουμε να τα χώνουμε στους δικούς μας για όσα έχουμε δίκιο»…

            Με τον Ηλία είπαμε να τα ξαναπούμε γιατί είχε γίνει βαριά η συζήτηση για απόγευμα Κυριακής και για καφετέρια. Και δε σχολιάζω τίποτε άλλο. Μου ζήτησε βήμα να σας πει δυό πράγματα και του το έδωσα, ήθελε να ανοίξει διάλογο με όσους τον καταλαβαίνετε ή θα προσπαθήσετε να τον καταλάβετε και ίσως τα καταφέρει. Εγώ πάντως δεν παρεμβαίνω. Επαναλαμβάνω μόνο: «Κανένα Πρόβατο δε Σώζεται Βελάζοντας»! Κρατήστε το αυτό. Καλή εβδομάδα…