ΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΗΣ ΑΦΗΣ: ΤΟ ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ ΝΑ ΑΓΓΙΞΕΙΣ ΤΑ ΕΚΘΕΜΑΤΑ

«Μην Αγγίζετε» γράφουν οι περισσότερες από τις προειδοποιητικές ταμπέλες που συνοδεύουν συνήθως εκθέματα σε μουσεία και άλλους χώρους τέχνης.  Ο «κανόνας» μάλιστα που ισχύει, θα λέγαμε, από καταβολής μουσείων έχει αφομοιωθεί απολύτως από το κοινό. Τι γίνεται όμως με εκείνους που «βλέπουν» με τα χέρια;

Ενώ τα περισσότερα μουσεία του κόσμου ουσιαστικά αποκλείουν τους ανθρώπους με προβλήματα όρασης, αφού τα εκθέματα επιτρέπεται μόνο να τα βλέπουν, υπάρχουν και μερικά που σπάνε τον κανόνα.

Το Μουσείο Αφής δημιουργήθηκε στην Αθήνα, και συγκεκριμένα στην Καλλιθέα  (Δοϊράνης 198,) το 1984 από πρωτοβουλία του Φάρου Τυφλών της Ελλάδος, στο  πλαίσιο μιας προσπάθειας να δοθεί η ευκαιρία σε άτομα με προβλήματα όρασης να γνωρίσουν την πολιτιστική κληρονομιά της χώρας μας, ψηλαφώντας εκθέματα όπως η Αφροδίτη της Μήλου, ο Ερμής του Πραξιτέλη και ο Ηνίοχος των Δελφών.

Το Μουσείο Αφής είναι ένα από τα μόλις 5 ανάλογα μουσεία σε ολόκληρο τον κόσμο και το 1988 έλαβε τον έπαινο του Ευρωπαϊκού Μουσείου της Χρονιάς ανάμεσα σε 70 ευρωπαϊκά μουσεία.

Τα εκθέματά του είναι πιστά αντίγραφα των πρωτοτύπων που εκθέτονται σε άλλα μουσεία της χώρας και ανήκουν στην Κυκλαδική, Μινωική, Βυζαντινή, Γεωμετρική, Αρχαϊκή, Αυστηρού Ρυθμού, Κλασική, Ελληνιστική και Ρωμαϊκή περίοδο.

Στο Μουσείο Αφής υπάρχουν επίσης και έργα ατόμων με προβλήματα όρασης. Φυσικά προσφέρει και στους ανθρώπους που δεν αντιμετωπίζουν προβλήματα όρασης μια ξεχωριστή εμπειρία, αφού η δυνατότητα της ψηλάφησης των εκθεμάτων ανοίγει έναν εντελώς νέο ορίζοντα στην κατανόηση της τέχνης. Ποιος άλλωστε θέλει να αγγίξει την Αφροδίτη της Μήλου;

Πηγή: http://www.thestival.gr/

ΠΟΡΕΥΟΜΑΣΤΕ ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ ΣΕ ΜΙΑ ΕΛΛΑΔΑ ΧΩΡΙΣ ΙΔΕΕΣ, ΧΩΡΙΣ ΙΔΑΝΙΚΑ, ΧΩΡΙΣ ΕΛΠΙΔΑ

Του Δημήτρη Κωνσταντάρα

Μου είναι δύσκολο να αποσυνδέσω το γενικό μπάχαλο και την ευρύτατη εκστρατεία παραπληροφόρησης του λαού σε σχέση με το τι πραγματικά συζητείται και τι πρόκειται να αποφασιστεί για τη μελλοντική πορεία της χώρας από ένα – πολύ μικρότερης έκτασης αλλά με ιδιαίτερη σημειολογία- επεισόδιο τερατώδους αυθαιρεσίας και ρατσιστικής  εκδικητικότητας  που εξελίσσεται στο Δήμο Ιλίου και το Κέντρο Πρόληψης των Εξαρτήσεων «Φαέθων».

Μπορεί στο Ίλιον, την Πετρούπολη και τους Αγίους  Αναργύρους να μην αποφασίζεται η μοίρα του Ελληνικού λαού αλλά συντελείται  μια εγκληματική δραστηριότητα τόσο εις βάρος ενός εντυπωσιακά επιτυχημένου δημοτικού συμβούλου/ αντιδημάρχου – του 27χρονου  εκ γενετής  τυφλού  δικηγόρου Βαγγέλη Αυγουλά-  που «ξηλώνεται» προοδευτικά από όλες του τις αρμοδιότητες, όσο και εις βάρος της αξιοκρατίας και της δικαιοσύνης, αυθαίρετα, χωρίς λόγο ή αιτία, από ένα περίεργο «κύκλωμα» μίσους και …ζηλοτυπίας. Ταπεινά κίνητρα.

Και με θλίβει το γεγονός κυρίως γιατί είναι άνθρωπος-σύμβολο της «νέας γενιάς αναπήρων»  και  ξέρω πόσο πέτυχε στο έργο του. Όπως και τόσοι άλλοι που «αιφνιδιαστικά»… εξαφανίζονται.

Λοιπόν: Μπορεί  να βγήκε και πάλι πρώτος σε σταυρούς Δημοτικός Σύμβουλος στο  Ίλιον αλλά πρώτα … τον «έφαγαν» από την Αντιδημαρχία Κοινωνικής Πολιτικής . Ήταν απόλυτα πετυχημένος και  εκπρόσωπος ενός μεγαλειώδους  συμβολισμού : Της αναγόρευσης ενός αναπήρου, τυφλού εκ γενετής, για πρώτη φορά στη διοίκηση ενός Δήμου.

Τον έφαγαν απλώς γιατί  έτσι γούσταραν. Και τώρα, είναι έτοιμοι να τον «ξηλώσουν» και από το «Φαέθων», παρά την επιτυχία και την προσφορά του.

Παιδιά στο Ίλιον : Έτσι δεν γίνεται δουλειά. Εσείς που τον ορίσατε, που τον χρησιμοποιήσατε, που τον αναδείξατε, που φωτογραφηθήκατε δίπλα του, που συμβάλλατε ώστε να τον πάρει κοντά του ως Ειδικό Σύμβουλο ο Υπουργός Υγείας , δεν μπορεί να τον μισείτε τόσο πολύ επειδή είναι επιτυχημένος και …τυφλός. ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ.

Δήμαρχε, Πρόεδρε του Δημοτικού Συμβουλίου στο ‘Ίλιον, εσείς έπρεπε να αισθάνεστε περήφανοι που τον έχετε . Όχι να τον «πετάτε» στην άκρη επειδή κερδίζει τις εντυπώσεις. Διότι εκτός των άλλων, στερείτε από ολόκληρο το Αναπηρικό Κίνημα  ένα σύμβολο. Και οι πράξεις σας , σάς χαρακτηρίζουν.

Δυστυχώς πορευόμαστε εδώ και  πολλά χρόνια  σε μια κατακακόμοιρη  Ελλάδα χωρίς ιδέες, χωρίς  έμπνευση, χωρίς ηγέτες, χωρίς ιδανικά, χωρίς ελπίδα. Γεμάτη μίσος, υπονόμευση, κοροϊδία, παραπληροφόρηση, ψέμα. Η υπόθεση Αυγουλά είναι απλώς μια… παρωνυχίδα. Ένα «δέντρο». Και ακολουθεί το «δάσος».

Πηγή: http://www.crashonline.gr/%CF%80%CE%BF%CF%81%CE%B5%CF%85%CF%8C%CE%BC%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B5-%CF%87%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CF%8E%CF%81%CE%B1-%CF%83%CE%B5-%CE%BC%CE%B9%CE%B1-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1/