Η "ΝΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΚΕΝΝΕΝΤΙ", ΣΤΗ...ΦΟΡΑ, 30 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΗΣ ΛΟΒΟΤΟΜΗΜΕΝΗΣ ΡΟΖΙ

Συγκλονιστική ανάλυση στο διαδικτυακό περιοδικό Dossier.gr

Όσοι επιχείρησαν να «αποκαλύψουν» αυτή την οικογενειακή «ντροπή» της Αγίας Οικογένειας , το πλήρωσαν ακριβά και το μετάνιωσαν.Οι Ηνωμένες Πολιτείες αλλά και ολόκληρος ο «πολιτισμένος» κόσμος βρίσκεται σε πλήρες σοκ μετά τη δημοσίευση ολόκληρης της ιστορίας της τραγικής Ροζμαρι Κένεντι και των κυριολεκτικά απόρρητων φωτογραφιών και λεπτομερειών από τη βρετανική εφημερίδα Daily Mail προ ημερών. Ήταν ένα ρεπορτάζ της Καρολάιν Χάου η οποία ύστερα από εκπληκτική δημοσιογραφική επιμονή και πολυετή αναζήτηση, έδωσε στη δημοσιότητα.

Η ιστορία της «ανάπηρης Κέννεντι» και της τραγικής της ζωής ως «ντροπής» της οικογένειας των Κέννεντι, είναι – σε κάποια έκταση- γνωστή. Παρά το αυστηρό «απόρρητο» που επί κοντά 60 χρόνια κρύφτηκε στα δημοσιογραφικά «υπόγεια», ως κρατικό μυστικό λόγω της ισχύος και τις επιρροής των Κένννεντι ,για να μη …βλάψει την Αγία Οικογένεια, αρκετές πληροφορίες είχαν δει το φώς της δημοσιότητας.

Όσοι επιχείρησαν να «αποκαλύψουν» αυτή την οικογενειακή «ντροπή» της Αγίας Οικογένειας , το πλήρωσαν ακριβά και το μετάνιωσαν. Ωστόσο, παρά τους διωγμούς, τις τιμωρίες, τις απολύσεις, τους εξοβελισμούς όσων τόλμησαν να γράψουν έστω και 100 λέξεις για την ανάπηρη Ρόζμαρι και την …εξέλιξη της ασθένειάς της , η «οικογενειακή ντροπή» , είδε , με σύντομες αναφορές, το φως της δημοσιότητας αρκετές φορές.

Οι εκδότες που δημοσίευσαν την τραγωδία, καταδιώχτηκαν. Οι ρεπόρτερς που έψαξαν το θέμα, αναγκάστηκαν να γίνουν …πωλητές χάμπουργκερς. Και οι ραδιοτηλεοπτικοί παραγωγοί που τόλμησαν ακόμη και να σκεφτούν να ασχοληθούν με το θέμα, είχαν την τύχη εθνικών προδοτών.

Ποιος ξέρει τι ακριβώς συνέβη τώρα και η καλά κρυμμένη ιστορία και οι φωτογραφίες που βρίσκονταν σε ειδικό φάκελο σε κάποια Αμερικανική Κρατική Υπηρεσία ( CIA, FBI,ποιος ξέρει;) «βγήκαν» στο φως.

Διαβάστε το ρεπορτάζ της Κάρολαιν Χάου που κυκλοφόρησε ευρύτατα τις τελευταίες ημέρες, καθώς στις Ηνωμένες Πολιτείες διογκώνονται οι αντιδράσεις, απειλούνται πολιτικές αναταράξεις και αναμένονται μηνύσεις και αγωγές από ακτιβιστές, πολιτικούς, φίλους και γνωστούς της Οικογένειας Κένεντι .

« Ο φόβος και η άγνοια των δικών της ανθρώπων κατέστρεψαν τη ζωή της Ροζμαρι Κένεντι » γράφει η Χάου στην DAILYMAIL.COM της 24ηςΣεπτεμβρίου.

«Έζησε μια ζωή στο περιθώριο για να εξασφαλίσει ο αδερφός της Τζων την προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής. Γεννήθηκε στα μέσα της παθογόνου ισπανικής γρίπης που είχε σαρώσει τη χώρα τον Σεπτέμβριο του 1918. Και η συγγραφέας Elizabeth Koehler-Pentacoff στο βιβλίο «The Missing Kennedy, Rosemary Kennedy and the Secret Bonds of Four Kennedys» που κυκλοφορεί σε λίγες μέρες και η οποία έχει ξαναγράψει για την Οικογένεια Κένεντι. Η άποψη του εκδότη της που επεξεργάστηκε το κείμενο, είναι ότι «όταν η Ρόζμαρι γεννήθηκε, η νοσοκόμα καθυστέρησε τον τοκετό , περιμένοντας το γιατρό Γκούντ να φτάσει , κάτι που είχε ως αποτέλεσμα να μην πάρει εγκαίρως οξυγόνο το μωρό».

Όσο περνούσαν τα χρόνια γίνονταν πιο εμφανείς οι μαθησιακές δυσκολίες της. Μετά από μια σειρά εξετάσεων, διαγνώστηκε ως «διανοητικά καθυστερημένη» . Όταν επέστρεψε σπίτι από ένα μοναστήρι όπου εκπαιδεύτηκε σε ξεχωριστή τάξη, είχε μεγαλώσει και ήθελε να βγαίνει έξω μόνη όπως τα όλα τα αδέρφια της. Άρχισε να βγαίνει κρυφά. Όταν την έπιαναν, είχε βίαια ξεσπάσματα.

Με τους γονείς της να ανησυχούν για την ανάπτυξη του σώματός της και τη σεξουαλικότητά της, αποφάσισαν να τη στείλουν σε ένα μοναστήρι στην Ουάσιγκτον. Οι καλόγριες γρήγορα ανακάλυψαν πως το έσκαγε τις νύχτες και γνώριζε άντρες σε ταβέρνες. Ο Τζο την έφερε πίσω σπίτι και ανέθεσε στην γκουβερνάντα της να την παρακολουθεί κάθε στιγμή. H Ρόζι ήταν θυμωμένη. Ήθελε την ελευθερία που είχαν όλα τα αδέρφια της. Τα συναισθηματικά της ξεσπάσματα γίνονταν όλο και πιο βίαια και άρχισε να έχει σπασμούς που διαγνώστηκαν ως επιληψία.

Ο πατέρας της ήταν μπερδεμένος. Δεν ήξερε πως να τη θεραπεύσει και ένιωθε ντροπή. Φοβόταν πως η κατάστασή της θα μπορούσε να επηρεάσει τις πολιτικές φιλοδοξίες του ίδιου και των γιων του. Διάβασε για την προμετωπιαία λοβοτομή που υπόσχονταν οριστική θεραπεία. Τον Νοέμβριο του 1941 και εν αγνοία της οικογένειάς του, την πήγε να την εξετάσει ένας νευρολόγος και ψυχίατρος, ο Φρήμαν που διέγνωσε τη Ρόζι με αγχώδη κατάθλιψη και πρότεινε μια νέα νευροχειρουργική επέμβαση, την προμετωπιαία λοβοτομή. Αυτό έγινε.

Αμέσως μετά, μεταφέρθηκε πάλι σε ίδρυμα στη Νέα Υόρκη. Ο Τζο δεν είχε πει τίποτα σε κανέναν για την επέμβαση. Είπε ψέματα στη γυναίκα του πως η κατάσταση της κόρης τους επιδεινώθηκε και οι γιατροί πρότειναν τον εγκλεισμό της χωρίς να δέχεται επισκέψεις. Δεν αποκάλυψε που την είχε. Η αριστερά πλευρά του σώματός της είχε μερικώς παραλύσει. Δεν μπορούσε να μιλήσει. Σαν να είχε πέσει σε λήθαργο.

Το 1949 κακοποιήθηκε σεξουαλικά στο ίδρυμα και ο Τζο τη μετέφερε σε άλλο, όπου η κατάστασή της άρχισε να βελτιώνεται. Η μια μοναχή αισθάνθηκε βαθιά σύνδεση με τη Ρόζι και κατάλαβε για πρώτη φορά πως της μιλούσε με τα μάτια. Την αντιμετώπιζε σαν ίση και έφερε χαρά στη ζωή της για πρώτη φορά μετά τη χειρουργική επέμβαση.

Η υπόλοιπη οικογένεια δεν γνώριζε και δεν έψαξε ποτέ τι είχε συμβεί. Όταν ο Τζο έπαθε εγκεφαλικό τον Δεκέμβριο του 1961, η γυναίκα του έμαθε την αλήθεια, καθώς ο άντρας της δεν μπορούσε πλέον να πληρώνει τους λογαριασμούς. Αποφάσισε να επισκεφθεί την κόρη της. Η Ρόζι την περίμενε με τις δύο μοναχές στο αεροδρόμιο και όταν την είδε έτρεξε κοντά της. H μητέρα της άνοιξε τα χέρια να την αγκαλιάσει αλλά η Ρόζι άρχισε να τη χτυπά στο στήθος. Ήταν πολύ θυμωμένη. Δεν ήταν κοντά της όταν τη χρειαζόταν περισσότερο στη ζωή της. Πέθανε στις 7 Ιανουαρίου 2005, σε ηλικία 86 ετών.

Πηγή:  www.konstandaras.gr