ΠΩΣ ΝΑ ΕΞΗΓΗΣΕΤΕ ΜΙΑ ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΣΕ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ

Γιατί αυτού του παιδιού η καρέκλα έχει ρόδες; Γιατί αυτό το άτομο τοποθετεί μπροστά το μπαστούνι του συνέχεια; Γιατί αυτό το άτομο έχει μόνο ένα χέρι (ή ένα πόδι); Όταν το παιδί σας αρχίζει να ρωτάει τέτοιες ερωτήσεις, είναι συνήθως έτοιμο να ακούσει την απάντηση. Βήματα.

 1. Ψάξτε βιβλία που παρουσιάζουν παιδιά με αναπηρίες και διαβάστε τα μαζί  με το παιδί σας. Αυτό θα βοηθήσει το παιδί σας να καταλάβει ότι τα άτομα  με αναπηρία δεν είναι τόσο διαφορετικά.

2. Χρησιμοποιήστε απλές λέξεις. Όταν το παιδί σας ξεχωρίζει ένα άτομο με αναπηρία στο δρόμο, χρειάζεται να του απαντήσετε επί τόπου. Πείτε του κάτι  σαν:

 - ‘’Είναι δύσκολο γι’ αυτό το κορίτσι να περπατήσει κι έτσι χρησιμοποιεί αυτό το καρότσι να μετακινείται καλύτερα’’.

- ‘’Δεν μπορεί να δει πολύ καθαρά, οπότε χρησιμοποιεί ένα μπαστούνι που  τον κάνει να νιώθει, αν πρόκειται αν προσκρούσει σε πράγματα’’.

- ‘’Μερικοί άνθρωποι γεννιούνται με ένα χέρι μόνο και μερικές φορές οι  άνθρωποι έχουν ατυχήματα και χάνουν το χέρι τους. Δεν γνωρίζω γιατί έχει  ένα χέρι αλλά είναι εντάξει γιατί δεν πειράζει’’.

3. Μιλήστε με ανέμελο τόνο φωνής και δείξτε ότι η αναπηρία,ενώ υπάρχει  ,δεν είναι τίποτα σοβαρό. Αυτό βοηθάει να θεωρείται κανονική η έννοια της

 αναπηρίας κι έτσι το παιδί σας θα νιώθει άνετα κοντά σε άτομα με αναπηρία.

- Μην στέλνετε το παιδί σας να μιλήσει στο άτομο με την αναπηρία ή να του κάνει ερωτήσεις. Ενώ σας μοιάζει διδακτική στιγμή, γρήγορα γίνεται ενοχλητικό στο άτομο με την αναπηρία το οποίο έχει να τα βάλει και με το στίγμα και με τις τυχαίες ερωτήσεις από τους αγνώστους. Είναι πολύ αγενές να υποθέσετε ότι δεν θα το πειράξει το άτομο, ενώ θα κατευθύνεται σε μια συνάντηση ή θα είναι απορροφημένο σε βαθιές σκέψεις.

- Αν το παιδί σας είναι αρκετά μεγάλο, μπορείτε να το διδάξετε για το  στίγμα, το κίνημα δικαιωμάτων αναπηρίας και τις αόρατες αναπηρίες, όπως το σύνδρομο χρόνιας κοπώσεως, τον αυτισμό και τη σχιζοφρένεια.

4. Διδάξτε το παιδί σας να μην νοιώθει οίκτο για άτομα με αναπηρία. Ναι, μπορεί να έχουν δυσκολία να είναι υγιείς και γεροί αλλά τα καταφέρνουν όπως όλοι.

- Το ίδιο ισχύει και για τον θαυμασμό που είναι στην πραγματικότητα οίκτος μεταμφιεσμένος.

 -Μικρές συμβουλές-

- Διδάξτε το παιδί σας να μην αγγίζει σκύλους-οδηγούς (εκτός αν το άτομο  με την αναπηρία δώσει την άδειά του).Αυτό αποσπά το σκύλο και τον εμποδίζει από το να κάνει τη δουλειά του. Για παράδειγμα, πείτε: ’Αν ένας σκύλος φοράει αυτό, σημαίνει ότι δουλεύει και δεν πρέπει να τον χαϊδολογώ γιατί αποσπάται η προσοχή του.’’

 - Αν νιώθετε ανασφάλεια ή φόβο κοντά σε άτομα με αναπηρία,αυτή η στάση σας θα μεταφερθεί στο παιδί σας. Συμπεριφερθείτε με ωριμότητα.

- Σκεφτείτε την ιδέα να γίνετε εθελοντής σε κέντρο αποκατάστασης  (αναπήρων).Όταν περνάτε περισσότερο χρόνο με άτομα με αναπηρίες, θα   μάθετε για όλα τα είδη της αναπηρίας..Με τη σειρά σας, μπορείτε να διδάξετε αυτές τις γνώσεις στο παιδί σας. Ή ενώ βρίσκεστε σ’ αυτό το κέντρο, ζητήστε, αν μπορείτε να φέρετε και το παιδί σας μαζί.

-Προειδοποιήσεις-

- Μην προσποιείστε ότι δεν είναι κανένας, όταν το παιδί σας σας ρωτάει για ένα ανάπηρο άτομο στο δρόμο.Όχι μόνο προκαλεί αυτό σύγχυση στο παιδί σας  αλλά είναι και προσβλητικό για το άτομο με την αναπηρία.Τελικά το αγνοείτε!

 - Μη τιμωρείτε το παιδί σας επειδή σας κάνει ερωτήσεις.Το να κάνει ερωτήσεις(και μάλιστα πολλές!) είναι αυτό που υποτίθεται κάνουν τα παιδιά και οι ερωτήσεις για τις αναπηρίες δεν είναι ακατάλληλες.

- Μην αναφέρεστε στο άτομο με την αναπηρία ως άρρωστο,εκτός εάν είστε  απόλυτα σίγουροι ότι είναι. Επιπλέον, μπορεί να μπερδέψει το παιδί σας που μπορεί να υποθέσει ότι το άτομο μπορεί να έχει μια μεταδοτική ασθένεια και  πρέπει να είναι στο σπίτι.

Πηγή: http://www.newsitamea.gr/