ΑΣ ΑΠΟΦΑΣΙΣΟΥΜΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ: ΤΟΝ ΘΕΛΟΥΜΕ Η' ΟΧΙ ΤΟΝ ΣΤΟΥΡΝΑΡΑ;

 

Του Βαγγέλη Αυγουλά

Ο οικονομολόγος Γιάννης Στουρνάρας  που  έχει περάσει και από την Οξφόρδη ως  μεταπτυχιακός φοιτητής, υπηρέτησε  ως  ειδικός σύμβουλος στο υπουργείο Εθνικής Οικονομίας από το 1986 ως το 1989  επί Ανδρέα Παπανδρέου (με υπουργό πρώτα τον Κώστα Σημίτη και μετά τον Παναγιώτη Ρουμελιώτη), μετά  ως ειδικός σύμβουλος στην Τράπεζα της Ελλάδος  επί Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και Ανδρέα Παπανδρέου από το 1989 ως  το  1994, λίγο μετά  ως  αντιπρόεδρος της Δημόσιας Επιχείρησης Αερίου (ΔΕΠΑ, 1994 - 1997) και ως  πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Εμπορικής Τράπεζας επί Κώστα Σημίτη (2000 - 2004). ΜΕΤΑ, αρχίζει η ουσιαστική άνοδός του σε θέσεις και αξιώματα με όλα τα κόμματα :

 

Το 2012, στην  υπηρεσιακή κυβέρνηση Πικραμένου , επί Προέδρου Δημοκρατίας Κάρολου Παπούλια, ανέλαβε το υπουργείο Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας. Επελέγη στις 26 Ιουνίου 2012 ως νέος υπουργός Οικονομικών στην κυβέρνηση συνεργασίας ΝΔ - ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ. Στις  27 Ιουνίου του 2014 ορκίστηκε στη θέση του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος. Και παραμένει εκεί, κοντά τρία χρόνια με Σαμαρά και με Τσίπρα.

 

 Τις προάλλες  η κυβέρνηση τον έβαλε  στο στόχαστρο  μετά τα όσα είπε  στη Βουλή, τόσο για τα εργασιακά όσο και για την καθυστέρηση στο κλείσιμο της αξιολόγησης. Και ο  κυβερνητικός εκπρόσωπος ήταν οξύς λέγοντας : «Όσοι, θεσμικοί παράγοντες επικαλούμενοι την ανεξαρτησία τους ενώ υπήρξαν στελέχη της σημερινής αξιωματικής αντιπολίτευσης επιλέγουν να αναπαραγάγουν το αφήγημα της αξιωματικής  αντιπολίτευσης να αναρωτηθούν:

 

1.Ποιες θα ήταν οι επιπτώσεις στους δημοσιονομικούς στόχους το 2016 αν επιλέγαμε να συμφωνήσουμε στα 3,6 δις μέτρα του ΔΝΤ το Δεκέμβρη του 2015;

2. Ποιές θα είναι οι επιπτώσεις στην αναπτυξιακή προοπτική της ελληνικής οικονομίας αν δεχόμασταν μέτρα λιτότητας 4,5 δις το 2018 & το 2019;

3. Είναι η ελληνική κυβέρνηση ή το Γερμανικό ΥΠΟΙΚ που για λόγους εσωτερικής πολιτικής αρνούνται τη συζήτηση για τη διευθέτηση του ελληνικού χρέους;

4. Είναι η παρούσα κυβέρνηση αυτή που σχεδίασε & υλοποίησε τα προγράμματα 2010-2014 που εκτίναξαν το ελληνικό χρέος από 120% σε 180%;

 

Οι απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα είναι γνωστές στο πανελλήνιο. Ακόμα και αν διαφεύγουν από επιφανείς τεχνοκράτες που δημοσιολογούν. Αυτό που θα περίμενε κανείς δεν είναι να προτρέπουν να κλείσει η συμφωνία άρον άρον αλλά να πουν τη γνώμη τους και για το περιεχόμενό της. Υπάρχει προβληματισμός για τις καθυστερήσεις αλλά δεν ευθύνεται η κυβέρνηση αλλά οι παράλογες απαιτήσεις των Θεσμών. Θα έπρεπε να αποδεχτούμε απαίτηση Ταμείο για επιπλέον 4.5 δισ.; Το ζήτημα δεν είναι ένα άρον άρον κλείσιμο αξιολόγησης αλλά και μια συμφωνία κοινωνικά και  οικονομικά βιώσιμη».

 

Ο ίδιος ο κ. Τζανακόπουλος σχολίασε με σκληρούς όρους και το αίτημα Σημίτη για εκλογές, χωρίς να σχολιάσει- φυσικά- μια συνέντευξη που ΘΑ  έδινε ο πρώην πρωθυπουργός, χωρίς να παραλείψει να  «στάξει δηλητήριο» για τον Κώστα Σημίτη, λέγοντας : «Είναι από τους βασικούς υπεύθυνους που η οικονομία έφτασε εκεί που έφτασε το 2009. Είναι ένας από τους αρχιτέκτονες της καταστροφής της Ελληνικής Οικονομίας» . Αυτό πάντως, παρά τις οξύτητες, ΕΙΝΑΙ  πολιτική.

 

Αλλά δεν καταλαβαίνω :  Είναι σε ανοιχτή σύγκρουση η κυβέρνηση με τον Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος και δεν το κρύβει μάλιστα; Θεωρεί  ανοιχτά πλέον ότι ο κ. Στουρνάρας  υποκινείται από τη  Νέα Δημοκρατία;   Διότι αυτό –αν συμβαίνει- θα ήταν από επικίνδυνο έως παράλογο. Εάν η κυβέρνηση θεωρεί  ότι ο επίσημος Τραπεζίτης της Ελλάδος ο οποίος μιλώντας μάλιστα στη Βουλή « βλέπει» βαριές «σκιές» στην οικονομία και στον Προϋπολογισμό λόγω του τέλματος στις διαπραγματεύσεις και εκτιμά ότι όλοι οι στόχοι είναι, πλέον, στο «κόκκινο» και το κάνει αυτό  στηρίζοντας το «αφήγημα» της Νέας Δημοκρατίας,  δεν θα έπρεπε να πάρει ΑΜΕΣΩΣ αποφάσεις- ακόμα και για μετωπική σύγκρουση και να μην αρκεστεί σε ανταλλαγή σχολίων;

 

Ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος είναι Υπερκομματικό στέλεχος του Κράτους. Δικαιούται να έχει τις απόψεις του, δεν δικαιούται  όμως να στηρίζει «αφηγήματα» της αξιωματικής αντιπολίτευσης μέσα στη Βουλή. Τα ξέρουν τα τηλέφωνα του κ. Στουρνάρα οι άνθρωποι της Κυβέρνησης, τα ξέρει τα τηλέφωνα του πρωθυπουργού ο Διοικητής. Τι ευκολότερο από το να μιλήσουν, να καταθέσουν τις θέσεις και απόψεις τους, να συζητήσουν και να αποφασίσουν το δέον γενέσθαι το οποίο πάντως δεν είναι δυνατόν να είναι η δημόσια φιλονικία.

 

 

Ο Γιάννης Στουρνάρας , άνθρωπος που υπηρέτησε πολλές κυβερνήσεις και πολλούς πρωθυπουργούς  από διάφορες θέσεις, υπήρξε πάντοτε  οξύς, με θέσεις και απόψεις που δεν τον έκαναν πάντα αγαπητό και προσφιλή σε κόμματα ή πρωθυπουργούς. Μπορεί να μην αρέσει πάντα και σε όλους. Μπορεί να μην έχει και πάντα δίκιο. Προσωπικά, ούτε εγώ συμφωνώ μαζί του στα περισσότερα. Κάποτε όμως δεν πρέπει να καταλήξουμε σε κάποιο συμπέρασμα;  Τον θέλουμε ή δεν τον θέλουμε τον Στουρνάρα σε  θέσεις-κλειδί; Διότι αν τον θέλουμε – και το θέλει κι αυτός- θα πρέπει να συμφωνήσουμε όλοι μαζί ότι ούτε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος να τον κατηγορεί ως «όργανο» της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ούτε ο ίδιος ο Διοικητής να δίνει αυτό το δικαίωμα.