Ο ΑΦΑΝΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΜΙΚΡΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΩΝ

Ο ΑΦΑΝΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΜΙΚΡΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΩΝ

Του Σωτήρη Γ. Παπαδημητρίου

Απ’ ότι φαίνεται η κυβέρνηση έχει λύσει όλα της τα προβλήματα και τα θέματα που καίνε τον ελληνικό λαό και αποφάσισε να λύσει και το θέμα των αυτοδιοικητικών εκλογών. Πρέπει να ανακατέψει γερά την κομματική της τράπουλα για να μπερδευτεί ακόμα ο κόσμος. Γιατί ο πραγματικός λόγος αυτός είναι και όχι η καλύτερη εκπροσώπηση.

Με αφορμή λοιπόν την συζήτηση που έχει ξεκινήσει από την κυβέρνηση για την αλλαγή του τρόπου εκλογής στις αυτοδιοικητικές εκλογές, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκέψεις μου και προβληματισμούς μου.

Κάθε φορά που επιχειρείται μία εφαρμογή ή αλλαγή σε έναν θεσμό, πάντα ο τρόπος είναι ανορθόδοξος. Πάντα γίνεται τελευταία στιγμή, με προχειρότητα και χωρίς διάλογο. Ας πάμε λίγο πίσω και ας θυμηθούμε τον τρόπο εισαγωγής στην επικαιρότητα του «Καλλικράτη». Ήρθε έξι μήνες πριν τις εκλογές, χωρίς καμία σοβαρή διάθεση και περιθώρια διαβούλευσης. Και βέβαια δε μπορώ να μην αναφέρω την ανύπαρκτη διάθεση συζήτησης των  τότε αυτοδιοικητικών. Γιατί προφανώς, ήθελαν να διασφαλίσουν μια θεσούλα στο κάδρο της εξουσίας. Πότε δεν έγινε μία αποτίμηση της λειτουργίας του «Καποδίστρια». Ε, τα ίδια γίνονται και τώρα.

Χωρίς καμία αποτίμηση και επεξεργασία της μέχρι τώρα εφαρμογής του «Καλλικράτη», πάμε να εφαρμόσουμε άλλες τακτικές. Έχουμε δηλαδή κρίνει ότι ο θεσμός αυτός έχει στεφθεί από απόλυτη επιτυχία και το μόνο μελανό σημείο είναι η εκπροσώπηση και ο τρόπος εκλογής τους.

Μέσα λοιπόν σε όλες τις αλλαγές που θέλουν να κάνουν, όλα τα μεγάλα μυαλά από το Μέγαρο Μαξίμου, σκέφτονται να καταργήσουν ολοκληρωτικά τη εκπροσώπηση των πάλαι ποτέ χωριών. Δε χρειάζεται. Είναι περιττό. Όπως και η ύπαρξή τους.

Μέχρι εκεί το καταλαβαίνω. Αλλά να μην υπάρχει καμία αντίδραση από το σύνολο της Περιφέρειας είναι ανήκουστο. Ακούγεται ως φάρσα. Εμείς εδώ στην επαρχία να αποδεχόμαστε την εγκατάλειψη, την ερημοποίηση, και τον αφανισμό της επαρχίας στο σύνολο της. Να είμαστε τουλάχιστον ικανοποιημένοι αν παραμείνουμε στον ηλεκτρονικό χάρτη της Google.

Πραγματικά δεν ξέρω σε πιο σημείο βρισκόμαστε της εφαρμογής ενός σχεδίου ως προς την διάλυση της ελληνικής κοινωνίας μας. Το μόνο σίγουρο είναι ότι έχει βρει πολλούς εφαρμοστές.

Δεν μπορούμε να μιλάμε για αποκέντρωση. Δε μπορούμε να μιλάμε για ανάπτυξη του πρωτογενούς τομέα. Δε μπορούμε να μιλάμε για επιστροφή στην ελληνική παράδοση με τα ήθη και τα έθιμά της, όταν κάνουμε τα πάντα για να αφανίσουμε τα κομμάτια του χάρτη τα οποία δεν είναι μεγάλες πόλεις. Και μιλάω έτσι γιατί όταν ακυρώνεις την εκπροσώπηση τους σε έναν θεσμό όπως η Τοπική Αυτοδιοίκηση, τότες δείχνεις ότι δεν τους υπολογίζεις. Δεν τους μετράς. Τους υποβαθμίζεις.

Δεν είναι έτσι όμως. Πρέπει να ξέρουμε ότι τα κύτταρα μιας κοινωνίας ήταν οι κοινότητες. Τα χωριά μας. το έχω ξαναπεί ότι ισχυρή περιφέρεια σημαίνει ισχυρό κέντρο.

Για φανταστείτε ένα χωριό όπως είναι η Κανδήλα ή Βλαχέρνα ή το Λεβίδι, που έχουν κόσμο, παραγωγή, ζωντάνια, τοπικά έθιμα, ιστορία, να μην έχουν ανοιχτό δίαυλο επικοινωνίας με την κεντρική εξουσία του Δημαρχείου. Να μην υπάρχει κάποιος από την εκεί Τοπική κοινωνία, που θα αγωνιά για την επίλυση των προβλημάτων τους, γιατί απλά θα ζει εκεί. Για σκεφτείτε στο Μαυρογιάννη ή στην Παλαιοχουνη ή στο Καρδαρά, αν καεί μια λάμπα ή αν ανοίξει μια επικίνδυνη λακκούβα, ποιος θα ενδιαφερθεί από το Δημαρχείο για άμεση επίλυση; Μετρημένες «ψυχές» είναι. Ήδη έχει παρατηρηθεί σε αρκετά χωριά η παραμέλησή τους, για το λόγο ότι ο Εκπρόσωπος είναι ένα άτομο και όχι τρία που ήταν πριν.

Δε θέλω να μακρηγορήσω, δε θέλω να κουράσω. Θέλω να αφυπνίσω τους κατέχοντες Αυτοδιοικητική Εξουσία. Μην επαναπαύεστε. Μην δέχεστε αυτά που σας σερβίρουν. Μην δείχνετε το φόβο σας στην πολυφωνία. Δείξτε το ανάστημά σας. Δείξτε ότι έχετε σεβασμό στις ιδιαίτερες πατρίδες σας. Δείξτε ότι είστε έτοιμοι για ρήξεις και όχι απλά να διασφαλίσετε το προσωπικό σας πολιτικό μέλλον. Γιατί σήμερα έβαλαν στο μυαλό τους τον αφανισμό των μικρών κοινωνιών, αύριο ίσως σκεφθούν τον αφανισμό των πόλεων. Να πουν ένας δήμος όλη η Αρκαδία. Και μετά να διορίσουν έναν διαχειριστή manager να εποπτεύει τον τόπο. Μην γινόμαστε άξιοι της μοίρας μας.

Αυτό που χρειάζεται αυτή τη στιγμή είναι μια πραγματική αποτίμηση στο σύνολο της, της λειτουργίας του «Καλλικράτη». Γιατί θεωρώ ότι σαν θεσμός στο σύνολο του έχει θέματα.