ΠΡΟΧΩΡΑΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ, ΠΡΟΧΩΡΑΜΕ ΜΑΖΙ! ΤΟ www.meallamatia.gr ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΓΕΓΟΝΟΣ!

Αγαπημένες φίλες και φίλοι μου,

Όσοι – και είστε απρόσμενα πάρα πολλοί- με παρακολουθείτε, συμμετέχετε και ουσιαστικά συνεργάζεστε  στις πολλαπλές μου – κοινωνικές κυρίως- δραστηριότητες, ξέρετε την πορεία μου, την εξέλιξή μου και τους στόχους μου.  Το 2011, μπαίνοντας  αποφασιστικά και πιο ενεργά στο χώρο  της Τοπικής Αυτοδιοίκησης ως αιρετός, ένοιωσα τη δυνατή στήριξή σας  η οποία και με οδήγησε σε νέες κατευθύνσεις και πρωτοβουλίες και κυρίως να «ανοίξω» και να λειτουργήσω  με τις δικές μου αποκλειστικά δυνάμεις και τη συνεργασία λίγων στενών συνεργατών και φίλων, ένα blog. Το  http://meallamatia.blogspot.com/   Κι αυτό σε μια προσπάθεια να παρουσιάσω όσο πιο καθαρά και διάφανα τις θέσεις και ενέργειές μου μέσα από τη δραστηριοποίησή μου  στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, στο Αναπηρικό Κίνημα, στις εθελοντικές κινήσεις πολιτών  και ευρύτερα στην Κοινωνία.

Σας  άνοιξα την καρδιά και την ψυχή μου, καταθέτοντάς  καθαρά τις  σκέψεις  και τους προβληματισμούς μου και  μοιράστηκα  μαζί σας κάθε τι  που θα με έφερνε πιο κοντά στο δημότη, στον πολίτη, στον εργαζόμενο, στον άνεργο, στη νέα γενιά των συνομηλίκων μου, στον άνθρωπο με αναπηρία ή και στον φροντιστή αυτού,  με την ελπίδα η εντύπωση να γίνει δημιουργία, γόνιμος προβληματισμός και έμπνευση. Τα καταφέραμε. Πολλές απ΄ τις πρωτοβουλίες μου είχαν αίσιο τέλος, πολλές απ΄τις ενέργειές μου αγκαλιάστηκαν και δημιούργησαν μια νέα, αισιόδοξη πλατφόρμα δραστηριότητας στον ευρύτερο κοινωνικο- πολιτικό χώρο. Και το σημαντικότερο; Πολλές δικές σας πρωτοβουλίες, πολλοί δικοί σας προβληματισμοί, βρήκαν ελεύθερο βήμα και συμμάχους μέσα από το «Με Άλλα Μάτια»!

Η συμμετοχή σας ήταν συγκινητικά μεγάλη. Και πραγματικά, μαζί, πετύχαμε. Μεγάλωσα, δυνάμωσα, απλώθηκα. Τώρα περνάμε σ΄ ένα άλλο στάδιο. Τη  θέλω διπλά αυτή την επικοινωνία. Πολλαπλάσια! Την έχω ανάγκη. Προσπαθώντας, με ανοιχτά τα φτερά μου, όσο η ζωή συνεχίζεται, να βλέπω μαζί σας  τον κόσμο «ΜΕ ΑΛΛΑ ΜΑΤΙΑ», σάς καλώ  σ' αυτό το  σημείο συνάντησης  που παραμένει στον ίδιο τόπο αλλά εξελίσσεται, το νόημά του βαθαίνει και το περιεχόμενό του επεκτείνεται. Πλέον θα τα λέμε Στο www.meallamatia.gr

Ύστερα από  6 χρόνια σκληρής προσπάθειας, ήρθε η ώρα, αν το θέλετε κι εσείς, να ανεβούμε ένα επίπεδο και να παίξουμε έναν πιο αποφασιστικό ρόλο. Σας ευχαριστώ για όλα. Τραβάμε μπροστά και ψηλά. Όλοι μαζί.

Βαγγέλης Αυγουλάς

www.meallamatia.gr

ΠΕΡΙΠΟΥ 200 ΜΑΘΗΤΕΣ ΜΕΤΕΤΡΕΨΑΝ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΟΥΣ ΣΕ ΓΗΠΕΔΟ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΤΥΦΛΩΝ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ 3η ΔΕΚΕΜΒΡΗ!

Δευτέρα πρωί 4 Δεκέμβρη και ο καιρός ήταν σύμμαχος του Βαγγέλη Αυγουλά και του Δημήτρη Αμπατζή, οι οποίοι είχαν προσκληθεί από το 39ο Δημοτικό Σχολείο Περιστερίου, όχι μόνο για να συζητήσουν με τα παιδιά για την αναπηρία, αλλά και για πολλά αστεία και παιχνίδι στο προαύλιο του σχολείου!

Μετά την εισαγωγή του Επικεφαλής της Νεολαίας του Πανελληνίου Συνδέσμου Τυφλών Βαγγέλη Αυγουλά για την αναπηρία, την ανάγλυφη γραφή Braille των τυφλών, τα φωνητικά προγράμματα που κάνουν εύχρηστους τους υπολογιστές και σε άτομα με προβλήματα όρασης, το λευκό μπαστούνι και το σκύλο οδηγό τυφλών που εξασφαλίζουν αυτόνομη και ασφαλή μετακίνηση, ο Παραολυμπιονίκης Δημήτρης Αμπατζής ανέλαβε να γνωρίσουν περίπου 200 μαθητές ενεργά το ποδόσφαιρο τυφλών!

Τα παιδιά ρώτησαν επί ώρα τον Δημήτρη Αμπατζή ότι ήθελαν γύρω από διάφορα παραολυμπιακά αθλήματα, ενώ έπαιξαν  ποδόσφαιρο τυφλών με μάσκες, ομαδικά αλλά και  σε ζευγάρια με την ειδική ηχοακουστική μπάλα με κουδουνάκια που χρησιμοποιείται στο άθλημα, υπό τις οδηγίες του Παραολυμπιονίκη.

Η δράση εξοικείωσης των παιδιών με την αναπηρία, έγινε με πρωτοβουλία του Συλλόγου Διδασκόντων του σχολείου και με αφορμή την 3η Δεκέμβρη, Παγκόσμια και Εθνική ημέρα ΑμεΑ.

Την εκπαιδευτική δράση παρακολούθησε και ο Δήμαρχος Περιστερίου κ. Ανδρέας Παχατουρίδης, ο οποίος απευθυνόμενος στους δύο ενεργούς πολίτες με αναπηρία δήλωσε δημόσια: "Αυτοί οι δύο νέοι φίλοι μας, αποδεικνύουν με το καθημερινό τους παράδειγμα, ότι η θέληση και το πείσμα για ζωή, μπορούν να υπερνικήσουν δυσκολίες που σε πολλούς, μας φαντάζουν αξεπέραστες. Αξίζει να τους συγχαρούμε και να παίρνουμε δύναμη απ'αυτούς"!

Τα γέλια, τα πειράγματα, τα όμορφα λόγια και οι συγκινητικές χειρονομίες των παιδιών και οι ευαισθητοποιημένοι δάσκαλοι τους, έκαναν εκείνο το πρωινό τρίωρο της Πέμπτης πολύ ξεχωριστό για όλους!

ΤΑ "ΚΛΕΙΔΙΑ" ΓΙΑ ΕΝΑ ΣΩΣΤΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

της Νίκης Δαλιανά

Η ανεργία είναι ένας όρος που τα τελευταία χρόνια έχει εισβάλει δραματικά στη ζωή μας απορυθμίζοντας και καταστρέφοντας τη συνεκτικότητα, τη σταθερότητα και τη λειτουργία των κοινωνικών και οικογενειακών δομών, καθώς και τη σωματική αλλά και ψυχική ισορροπία των ατόμων που την υφίστανται (που πολλές φορές συνεπάγεται και την αδυναμία επιβίωσης του ατόμου) αφού η έλλειψη εργασίας περιθωριοποιεί τον άνθρωπο, του στερεί την αυτοεκτίμησή του, τις δεξιότητες του, τη χαρά της ζωής, τον απομονώνει, τον κλονίζει, τον καταδικάζει σε διαρκή φόβο, πόνο και αγωνία με ολέθρια αποτελέσματα.

Έρευνες έχουν καταδείξει τη συσχέτιση μεταξύ ανεργίας και αυτοκτονίας. Οι αυξητικές τάσεις του φαινομένου θα πρέπει να αντιμετωπιστούν έγκαιρα από τις κυβερνήσεις των χωρών που το παράγουν γιατί και η ανεργία αλλά και η “εφεύρεση” της μερικής απασχόλησης αποτελούν σ” ένα άλλου είδους πόλεμο “βραδυφλεγείς” νάρκες ικανές να ανατινάξουν ανά πάσα στιγμή τα κοινωνικά, πολιτικά και πολιτιστικά μέχρι τώρα δεδομένα της Ιστορίας της Ανθρωπότητας και του Πολιτισμού.

Από την άλλη μεριά, η αναζήτηση εργασίας δεν είναι εύκολη υπόθεση. Μάλιστα λέγεται ότι η αναζήτηση εργασίας είναι αυτή από μόνη της 8ωρη απασχόληση. Αναζητώ εργασία δε σημαίνει απλά γράφομαι στον ΟΑΕΔ, στέλνω 2-3 βιογραφικά και περιμένω. Αναζητώ εργασία σημαίνει κάνω μια μεθοδευμένη καθημερινή προσπάθεια αξιοποιώντας όλα τα διαθέσιμα μέσα μέχρι να πετύχω τον επιθυμητό στόχο που είναι η εύρεση εργασίας.

Το πρώτο βήμα σε αυτή την αναζήτηση είναι το να έχω ένα σωστό βιογραφικό, στο οποίο και θα επικεντρωθούμε στο παρόν άρθρο. Λαμβάνοντας υπόψη ότι η πρώτη εντύπωση είναι αυτή που μετράει και ότι ο μέσος εργοδότης δεν αφιερώνει πάνω από τριάντα δευτερόλεπτα για να δει ένα βιογραφικό, καταλαβαίνουμε πόσο σημαντικό είναι να είναι προσεγμένο και να κάνει καλή εντύπωση στα πρώτα δευτερόλεπτα.  Ας δούμε όμως ποια είναι τα μυστικά του σωστού βιογραφικού:

Προσεγμένη εμφάνιση: Φανταστείτε ένα βιογραφικό με διαφορετικές γραμματοσειρές, διαφορετικά χρώματα, ορθογραφικά λάθη, ακανόνιστα κενά μεταξύ των λέξεων και των παραγράφων. Σίγουρα δε θα κάνει καλή εντύπωση και πιθανότατα δε θα διαβαστεί. Το σωστό βιογραφικό πρέπει να είναι γραμμένο στην ίδια γραμματοσειρά (συνήθως Arial ή Times New Roman, 12), να ξεχωρίζει ο τίτλος και να μην υπάρχουν μεγάλα κενά μεταξύ των παραγράφων. Κάποιοι θεωρούν ότι αφήνοντας μεγάλα κενά κάνουν το βιογραφικό να φαίνεται μεγαλύτερο και άρα πληρέστερο. Μια τέτοια αντίληψη είναι λανθασμένη, καθώς ένα “άδειο” βιογραφικό μπορεί εύκολα να ξεχωρίσει. Άλλωστε το βιογραφικό δε θα πρέπει να ξεπερνάει τις δύο σελίδες.

Ακρίβεια και ειλικρίνεια στις πληροφορίες: Πειράζει άραγε να βάλω 1-2 δουλειές παραπάνω έτσι για να φαίνεται προϋπηρεσία ή να βάλω και μερικά σεμινάρια παραπάνω για να γεμίσω το βιογραφικό μου; Η απάντηση είναι ναι! Και πολύ μάλιστα! Σκεφτείτε μόνο σε πόσο δύσκολη θέση θα έρθει κάποιος όταν στη συνέντευξη εργασίας τον ρωτήσουν κάτι συγκεκριμένο για την “εικονική” του θέση εργασίας ή για σεμινάρια που δεν έχει παρακολουθήσει και δεν ξέρει να απαντήσει ή απαντήσει ψέμματα. Δεν αξίζει τον κόπο λοιπόν να γράφουμε ανακρίβειες στο βιογραφικό μας γιατί ανά πάσα στιγμή, ακόμα και να πάρουμε τη δουλειά, μπορεί να αποκαλυφθεί το ψέμα μας και να έρθουμε σε δύσκολη θέση.

Μην αφήνετε αδικαιολόγητα τυχόν κενά στο βιογραφικό σας. Και λέγοντας κενά δεν εννοούμε τα κενά μεταξύ των παραγράφων (που πάλι όπως είπαμε δεν τα αφήνουμε) αλλά τα χρονολογικά κενά. Ας πούμε ότι τελείωσες τη σχολή, δεν έκανες κάτι και μετά από 2-3 χρόνια αποφάσισες να ψάξεις για δουλειά. Θα πρέπει να είσαι σε θέση στη συνέντευξη να δικαιολογήσεις αυτό το χρονολογικό κενό που υπάρχει. Ας πούμε λέγοντας ότι έπρεπε να τελειώσω τις στρατιωτικές μου υποχρεώσεις ή ότι έψαχνα για κάποιο μεταπτυχιακό. Δε λέμε όμως σε καμία περίπτωση ότι ψάχνω 2-3 χρόνια για δουλειά και δε βρίσκω γιατί ο υποψήφιος εργοδότης δε θα σκεφτεί το πόσο δύσκολα έχουν γίνει τα πράγματα στη σημερινή αγορά εργασίας, αλλά θα σκεφτεί ότι κάτι δεν πάει καλά με εμάς για να μη βρίσκουμε τόσο καιρό δουλειά.

Προσάρμοζε το βιογραφικό σου τονίζοντας τα σημεία που ταιριάζουν στη θέση εργασίας που έχεις βρει. Αυτό στο οποίο δίνουν ιδιαίτερη σημασία οι εργοδότες είναι οι προηγούμενες θέσεις εργασίας. Δώσε έμφαση αν έχεις κάποια που ταιριάζει ή αν δεν έχεις δώσε έμφαση σε δεξιότητες που έχεις αποκτήσει από άλλες θέσεις εργασίας που όμως θα ταίριαζαν στην παρούσα θέση εργασίας. Με λίγα λόγια, μη στέλνεις μηχανικά το ίδιο βιογραφικό σε όποια αγγελία βρίσκεις γιατί έτσι μπορεί να χάσεις σημαντικές ευκαιρίες. Προσπάθησε να κάνεις το βιογραφικό σου, τονίζοντας κάθε φορά τα κατάλληλα σημεία, να φαίνεται ταιριαστό με αυτά που ζητά η αγγελία εργασίας.

Στείλτε μαζί με το βιογραφικό και μία συνοδευτική επιστολή. Στην ουσία πρόκειται για 2-3 παραγράφους που περιγράφουν την προηγούμενη εμπειρία μας, τη σχέση που έχει αυτή η εμπειρία με την παρούσα θέση εργασίας, τα χαρακτηριστικά μας, τα δυνατά μας σημεία. Εξηγούμε δηλαδή γιατί είμαστε οι καταλληλότεροι για αυτή τη θέση εργασίας. Δεν είναι απόλυτο ότι θα διαβαστεί η συνοδευτική επιστολή, ούτε χρειάζεται πάντα, όμως σε ορισμένες θέσεις εργασίας μία καλογραμμένη συνοδευτική επιστολή δίνει έξτρα πόντους στο βιογραφικό.

Προσοχή στην ενότητα χόμπι- ενδιαφέροντα! Δε βάζουμε ενδιαφέροντα όπως πχ παρακολουθώ τηλεόραση, παίζω παιχνίδια στο διαδίκτυο (ατομικά) κλπ που δείχνουν ότι είμαστε παθητικοί και μοναχικοί σαν χαρακτήρες. Θέλουμε χόμπι που να δείχνουν ότι είμαστε ενεργητικοί και ενδιαφέροντες χαρακτήρες με αρκετές ικανότητες και κοιτάμε να ταιριάζουν τα ενδιαφέροντα μας με τη θέση εργασίας που στοχεύουμε.

Σίγουρα στις μέρες μας η αναζήτηση εργασίας είναι δύσκολη υπόθεση και το να βρούμε δουλειά εξαρτάται από πολλούς και διαφορετικούς παράγοντες. Εξαρτάται όμως σε μεγάλο βαθμό και από εμάς, από το να έχουμε κάνει τη σωστή προετοιμασία, να έχουμε ένα σωστό βιογραφικό, να ξέρουμε πως να ανταποκριθούμε στη συνέντευξη εργασίας (θα αναφερθούμε σε αυτό σε επόμενο άρθρο) ενδυναμώνοντας έτσι τους παράγοντες που είναι στο χέρι μας. Και βέβαια εξαρτάται από τα αποθέματα αισιοδοξίας και ψυχικής δύναμης που παρά τις δυσκολίες μας κάνουν να μην αποθαρρυνόμαστε και να μη βουλιάζουμε στο τέλμα.

Η Νίκη Δαλιανά είναι Σύμβουλος Επαγγελματικού Προσανατολισμού Msc, Επιστημονικός Συνεργάτης Μονάδας Εφηβικής Υγείας, Β” Παιδιατρική Κλινική ΕΚΠΑ, Νοσοκομείο Παίδων «Π& Αγλ. Κυριακού»…

http://kanaliena.gr/ta-klidia-gia-ena-sosto-viografiko/

ΕΓΩ ΤΑ ΕΙΠΑ. ΑΚΟΥΣΕ ΚΑΝΕΙΣ;

Του Δημήτρη Κωνσταντάρα

Αυτά, τα παρακάτω, τα λίγα αλλά ουσιώδη, είπα στην Εκδήλωση που οργανώσαμε την Παρασκευή, 1η Δεκεμβρίου στον Ιανό, ως Ανεξάρτητη Πρωτοβουλία για την Αθήνα. Τα είπα σε ακροατήριο που γνωρίζει. Μπροστά στον Πανελλήνιο Σύλλογο Παραπληγικών με αφορμή την παγκόσμια ημέρα ατόμων με αναπηρία.

Τα είπα ανοιχτά και δημόσια όπως τα έλεγα και τα λέω και στο Κοινοβούλιο και στο Δημοτικό Συμβούλιο της Αθήνας και σε δεκάδες άρθρα και σχόλια επί πολλά χρόνια. Κι αυτά και άλλα πολλά για την Οδική Ασφάλεια, για την Κυκλοφοριακή Αγωγή, για τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, για τους επιπόλαιους, αλαζόνες, εγκληματίες οδηγούς τετράτροχων και δίκυκλων που μας έχουν μετατρέψει σε ζούγκλα. Ελάχιστα σωστά έχουν γίνει. Χάνονται μέσα στα άλλα, πολλά, «σοβαρότερα» θέματα.

Για τους υπεύθυνους έχει μεγαλύτερη σημασία να φτάνει γρήγορα ο Τσίπρας στο γραφείο του από του να περάσει ένας τυφλός, ένας κινητικά ανάπηρος, ένας ηλικιωμένος το δρόμο, έστω κι αν η κυκλοφορία «κόβεται» για μισή ώρα και ο κποσμος συνωστίζεται στα φανάρια αλλά δεν μπορεί να περάσει. Γι αυτό, υπάρχουν και τροχονόμοι και πεζή αστυνόμευση. Για την εφαρμογή του νόμου, δεν υπάρχει. Συνεπώς:

«Δεν είμαστε καθόλου εντάξει. Ούτε ως κοινωνία, ούτε ως Πολιτεία. Ως κοινωνία θεωρούμε τον ανάπηρο ως βάρος και ενόχληση. Και ως Πολιτεία, αυτά που κάνουμε, τα κάνουμε ως …χάρη… ως εξυπηρέτηση. Ενώ είναι υποχρέωσή μας. Και θάπρεπε να είναι και ευχαρίστησή μας.

Το βλέπω καθημερινά. Οι οδηγοί παρκάρουν τα αυτοκίνητά τους κλείνοντας τις διαβάσεις αναπήρων. Κλείνουν την είσοδο και την έξοδο στους πεζόδρομους. Οι δικυκλιστές κυκλοφορούν στους πεζόδρομους λες και είναι η αυλή τους. Και χρησιμοποιούν – κυρίως οι διανομείς και οι ντελιβεράδες- τα πεζοδρόμια λες και δεν υπάρχουν κανονισμοί, νόμοι, διατάξεις. Ανεβαίνουν στο πεζοδρόμιο και μπαίνουν στον πεζόδρομο και κινούνται ανάποδα , με ταχύτητα. Και μετά, σταματούν όπου γουστάρουν, παρκάρουν όπου νάναι και πάνε να κάνουν τη δουλειά τους.

Στις στροφές, όπου υπάρχουν φανάρια της κυκλοφορίας, όλοι οι οδηγοί περνούν με ταχύτητα μέσα απ΄τη διάβαση παρ΄όλο που έχουν κίτρινο διακεκομμένο. Και δεν σταματούν. Ούτε σε ανάπηρο, ούτε σε μητέρα με μωρό στο καροτσάκι, ούτε σε ηλικιωμένο που κουτσαίνει, ούτε σε σκύλο-οδηγό τυφλού, ούτε καν σε τυφλό, με το λευκό μπαστούνι στο χέρι που πιστεύει ότι έχει κι αυτός δικαίωμα να περάσει απέναντι.

Τα έχουμε καταργήσει όλα. Και έλεγχος ουδείς και πουθενά. Ούτε σε κεντρικούς δρόμους. Τροχονόμοι κλείνουν την Πατησίων μισή ώρα για να περάσει ο πρωθυπουργός και η συνοδεία του και μόλις περάσει, φεύγουν και αφήνουν τον κόσμο που έχει μαζευτεί στα πεζοδρόμια στη μοίρα του.

Τι τα λέω τώρα… εσείς, οι ανάπηροι, τα ξέρετε καλύτερα. Τα ξέρουμε όμως καλά και εμείς. Ασχολούμαστε. Τσακωνόμαστε. Γινόμαστε κακοί. Φιλονικούμε. Γράφουμε. Φωνάζουμε. Βλέπουμε τα τραπέζια και τις καρέκλες των καφενείων και των  κεμπαπτζίδικων να κλείνουν τα πεζοδρόμια και τους τυφλούς και τα καροτσάκια να πέφτουν πάνω στα τραπέζια και το καταγγέλλουμε στο Δημοτικό Συμβούλιο. Και δεν γίνεται ποτέ ΤΙΠΟΤΕ. Έχουν άλλα, σοβαρότερα ν ασχοληθούν. Έχουν. Χωρίς αμφιβολία. Αλλά έχουν κι αυτά.

Εμείς,  όσο μεγαλώνουμε και δυναμώνουμε, όλο και αισιοδοξούμε. Και δεν κάνουμε πίσω. Και είμαστε  κοντά σας σε μια μάχη που πρέπει να συνεχίζουμε να τη δίνουμε. Μαζί.»