meallamatia.blogspot.gr

meallamatia.blogspot.gr

Τετάρτη 6 Ιουλίου 2016

Η ΜΟΥΣΙΚΟΧΟΡΕΥΤΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΑΜΕΑ "ΤΥΡΤΑΙΟΣ" ΞΕΣΗΚΩΣΕ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΠΟΛΙΤΩΝ ΣΤΟ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ!

Όλη η ομάδα του Τυρταίου χορεύειΟ Βαγγέλης Αυγουλάς και η Μαίρη Τσιώτα στη σκηνή με την αναμνηστική πλακέτα

ΠαρουσιάστριεςΠαρουσιάστρια

Ο Βαγγέλης Αυγουλάς, με τον Δημήτρη Βασιλόπουλο και τον Δημήτρη Γαλούνη

Πλήθος κόσμου παρακολούθησε τη μουσικοχορευτική παράσταση του Νομαρχιακού Σωματείου ΑμεΑ «Τυρταίος», το απόγευμα του Σαββάτου 2 Ιουλίου 2016, στο «Θέατρο Πολιτών» στο Περιστέρι, με το χειροκρότημα να μην έχει σταματήσει ακόμα!

«Σαν Καλό Cinema» ο τίτλος του δρώμενου, με τους χορευτές, με και χωρίς αναπηρία, σε εκπληκτικούς συνδυασμούς και με μοναδικές χορογραφίες, να ενθουσιάζουν επί μιάμιση ώρα τους παρευρισκόμενους!

Για την καλύτερη παράσταση που έχει φιλοξενήσει το Θέατρο Πολιτών μίλησε η Αντιδήμαρχος Πολιτισμού του Δήμου Περιστερίου κα Μαίρη Τσιώτα! Παράλληλα, Ο Σύλλογος διά του Αντιπροέδρου του κ. Βαγγέλη Αυγουλά, απένειμε αναμνηστική πλακέτα για το Δήμαρχο Περιστερίου κ. Ανδρέα Παχατουρίδη, ο οποίος παραχώρησε το Θέατρο δωρεάν ενώ με πρωτοβουλία του, ο Δήμος Περιστερίου κάλυψε τα ηχητικά και το φωτισμό της παράστασης, αλλά και της γενικής πρόβας!

Από τα αθάνατα ντουέτα των Αλίκη Βουγιουκλάκη και Δημήτρη Παπαμιχαήλ, ως τους Πειρατές της Καραϊβικής και τον Πράκτωρ 007, παλιός και σύγχρονος, Ελληνικός και ξένος κινηματογράφος, ζωντάνεψαν χάρη στη δύναμη ψυχής των μελών του Τυρταίου και την ευρηματικότητα των χορογράφων!

Η Ειρήνη Ζαχαρά στο χορευτικόΟ Μιχάλης Κυπριώτης χορεύει


Κοπέλες σε αμαξίδια χορεύουν με συνοδούςΑγόρια σε αμαξίδια χορεύουν με συνοδούς

Χορηγοί της εκδήλωσης ήταν επίσης τα εκπαιδευτήρια Αυγουλέα-Λιναρδάτου, τα καταστήματα H&M για τα ρούχα της παράστασης και η εταιρία Graphicon.

Την παράσταση παρακολούθησαν επίσης ο Αντιδήμαρχος Πολιτισμού του Δήμου Ιλίου κ. Δημήτρης Βασιλόπουλος, ο Δημοτικός Σύμβουλος Ιλίου κ. Δημήτρης Γαλούνης και ο εκπρόσωπος της Δημοτικής Επιχείρησης Πολιτισμού του Δήμου Περιστερίου κ. Σάββας Αβραμίδης.

«Σήμερα αποδείχθηκε για άλλη μια φορά, ότι η λεβεντιά δε χρειάζεται να πατά σταθερά σε δύο πόδια, αρκεί να μιλά κατευθείαν μέσα από την ψυχή! Είμαι υπερήφανος που είμαι αντιπρόεδρος αυτού του Συλλόγου», δήλωσε ο κ. Βαγγέλης Αυγουλάς κλείνοντας την εκδήλωση, ενώ ο Δήμος Περιστερίου πρότεινε να φιλοξενεί την παράσταση του Τυρταίου κάθε χρόνο στο Θέατρο Πολιτών!


Αγόρι χορεύει ζεϊμπέκικοΚοπέλα σε αμαξίδιο κάνει φιγούρες με δύο χορεύτριες συνοδούς


Κοπέλα σε αμαξίδιο με χορεύτριεςΖευγάρι σε αμαξίδια χορεύει με χορεύτριες συνοδούς

Οι συντελεστές της παράστασης αναλυτικά:
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ-ΧΟΡΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΜΑΡΩ ΛΕΦΑ
ΧΟΡΟΓΡΑΦΟΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΥ: ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΜΑΙΡΗ
ΧΟΡΟΓΡΑΦΟΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ: ΒΑΛΑΡΗ ΑΝΝΑ
ΛΑΤΕΡΝΑ: ΣΠΥΡΟΣ ΤΑΡΑΠΟΣΟΣ

Χόρεψαν: ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΜΕΡΤΖΑΝΗΣ, ΑΝΤΡΕΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ, ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΠΑΤΙΝΙΩΤΗ, ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΕΡΕΝΤΗΣ, ΜΑΡΙΑ ΤΣΙΛΙΚΟΠΟΥΛΟΥ, ΚΩΣΤΑΣ ΦΛΥΤΖΑΝΗΣ, ΔΗΜΗΤΡΑ ΔΗΜΗΤΡΟΥΛΑ, ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΘΕΟΔΩΡΙΚΑΚΟΥ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΟΥΛΟΥΡΗ, ΜΑΡΙΟΣ ΑΓΓΕΛΗΣ, ΜΥΡΤΩ ΚΟΥΛΟΥΡΗ, ΤΖΕΝΗ ΡΟΔΙΟΥ, ΟΛΓΑ ΣΥΜΕΩΝΙΔΟΥ, ΝΤΕΝΙΣ ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ, ΜΑΡΩ ΛΕΦΑ, ΣΑΝΤΥ ΦΛΥΤΖΑΝΗ, ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΓΚΟΝΟΣ, ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΟΥΚΛΑΚΗ, ΕΛΤΟΝ ΓΚΟΤΖΑΡΑΙ, ΑΝΝΑ ΒΑΛΑΡΗ, ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΥΠΡΙΩΤΗΣ, ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΥ, ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΛΙΝΑΡΔΟΣ, ΑΡΗΣ ΜΑΚΡΗΣ, ΣΤΕΛΛΑ ΜΙΓΚΑΧΕΝ, ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΦΡΙΛΙΓΚΟΣ, ΒΙΒΙΑΝ ΓΕΩΡΓΟΥΤΖΟΥ, ΜΑΡΙΑ ΜΟΣΧΟΒΟΥ, ΕΙΡΗΝΗ ΖΑΧΑΡΑ, ΒΕΡΟΝΙΚΑ ΣΓΑΡΔΕΛΗ, ΚΟΥΛΑ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΟΥ, ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΜΠΟΛΗΣ.

Παιδί παίζει μπουζούκι και τα υπόλοιπα παιδιά τραγουδάνεΧασάπικο


Χορευτικό αντρώνΧορευτικό σε αμαξίδια

Ζευγάρια χορεύουνΦιγούρες με άντρες σε αμαξίδια και χορεύτριες


Ζευγάρι χορεύειΖευγάρι σε φιγούρα στο πάτωμα



Τρίτη 5 Ιουλίου 2016

ΕΜΕΙΝΕ ΑΝΑΠΗΡΗ ΑΠΟ ΙΑΤΡΙΚΟ ΛΑΘΟΣ ΚΑΙ ΣΠΟΥΔΑΖΕΙ ΓΙΑΤΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗ REVANCE!

της Ιωάννας Φωτιάδη.

Στην ταινία «Sliding Doors» βλέπουμε την Γκουίνεθ Πάλτροου σε δύο διαφορετικές «εκδοχές» ζωής. Η τύχη δίνει στη ζωή της άλλη τροπή όταν  προλαβαίνει να πάρει το τρένο και τελείως διαφορετική όταν το χάνει. Το  σύμπαν της Μαρίας Φεγγαρίδου απέχει παρασάγγας από εκείνο της  κινηματογραφικής ηρωίδας. Όμως, αν η 40χρονη σήμερα γυναίκα δεν είχε  καθηλωθεί σε αναπηρικό αμαξίδιο από ιατρικό λάθος, δεν θα είχε αποφασίσει να γυρίσει πίσω στα θρανία, για να τακτοποιήσει μια «εκκρεμότητα» από την εφηβεία της, ούτε θα αναμετριόταν με τις δυνάμεις για να εισαχθεί στο πανεπιστήμιο.

«Όταν συνειδητοποίησα ότι έπρεπε να αλλάξω ζωή, αποφάσισα να αξιοποιήσω το μυαλό και τις άλλες μου αισθήσεις», διηγείται τηλεφωνικά στην «Κ» η Μαρία Φεγγαρίδου. «Είχα σταματήσει το σχολείο μετά το δημοτικό και ένιωθα μεγάλη ανασφάλεια να επιστρέψω ύστερα από τόσα χρόνια», ομολογεί, «στο μεταξύ είχα επιβαρυνθεί πολύ από τις επεμβάσεις αλλά και τη φαρμακευτική αγωγή που λαμβάνω, δεν ήξερα αν θα μπορούσα να ανταποκριθώ». Η Μαρία απέκτησε σπαστική παραπληγία και έχει κομμένο τον νωτιαίο μυελό ως συνέπεια τριών συνεχόμενων χειρουργείων, που ξεκίνησαν αρχικά για να την απαλλάξουν από κήλη μεσοσπονδυλίου δίσκου, που της είχε αφήσει πρότερο ατύχημα. Μέχρι τότε εργαζόταν στην οικογενειακή βιοτεχνία γυναικείων υποδημάτων. «Όλα πήγαιναν καλά, είχα δώσει σημαντική ώθηση στην επιχείρησή μας και είχαν ανοίξει οι δουλειές μας», θυμάται. Μέχρι τότε, βέβαια, δεν είχε ποτέ σκεφτεί να ολοκληρώσει την εγκύκλια εκπαίδευση.

Με «χτυποκάρδι» και τη βοήθεια των γονιών της, που εναλλάξ τη συνοδεύουν, πέρασε την πόρτα του Σχολείου Δεύτερης Ευκαιρίας Κορυδαλλού ένα πρωινό του Σεπτεμβρίου. «Ευτυχώς, διέθετε ράμπα, ενώ η διευθύντρια κίνησε τις διαδικασίες για την κατασκευή parking, κάτι που με προθυμία υλοποίησε ο  δήμαρχος». Η φοίτηση στο γυμνάσιο ξεπέρασε κάθε προηγούμενο – η Μαρία αρίστευσε και η διευθύντρια την ενεθάρρυνε να συνεχίσει. «Είχα αρχίσει να μπαίνω στο νόημα της φυσικής, της χημείας, της βιολογίας, που είχαν αρχίσει να με μαγεύουν ως επιστήμες, καθώς πλέον ως ενήλικη καταλάβαινα τη σύνδεσή τους με την καθημερινή μας ζωή...».

Στο Λύκειο, βέβαια, η φοίτηση της Μαρίας δεν είναι ρόδινη. Όχι σε επίπεδο σχολικής απόδοσης, αφού ήδη από το α΄ τρίμηνο της Α΄ Λυκείου βγάζει 18,5 μέσο όρο. «Ορισμένοι με κάνουν να νιώθω συχνά μίασμα», λέει με πικρία. Όμως, κάθε φορά που γυρίζει αποκαρδιωμένη σπίτι, η μητέρα της την πεισμώνει. «Έχω υποσχεθεί στον εαυτό μου να μην τα παρατήσω για κανέναν λόγο». Άλλωστε, η Μαρία με τρία μετάλλια στην κολύμβηση διαθέτει την πειθαρχία αθλήτριας αλλά και την ψυχική δύναμη αγωνίστριας. Κάθε μέρα ξυπνάει στις 5.30 το πρωί, από τις οκτώ μέχρι τη μία βρίσκεται στο κρεβάτι του φυσικοθεραπευτή και στη συνέχεια πέφτει στο νερό της πισίνας, προτού γυρίσει σπίτι για το μεσημεριανό και τη μελέτη για το σχολείο, που συνεχίζει και μεταμεσονύχτια. «Θα προετοιμαζόμουν τώρα για το Ρίο, αλλά επέλεξα να σταματήσω τον πρωταθλητισμό για να συγκεντρωθώ στον στόχο του πανεπιστημίου».

Η Μαρία στοχεύει ψηλά – στην Ιατρική. «Θέλω να γίνω μικροβιολόγος, όχι από ματαιοδοξία, το κίνητρό μου είναι να διερευνήσω την κατάσταση της υγείας μου και να βοηθήσω τους γονείς μου στα προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζουν», ξεκαθαρίζει. Χωρίς εκείνους, όπως με ειλικρίνεια λέει, δεν θα μπορούσε καν να κινείται στην πόλη.

Πριν από λίγες μέρες ανακοινώθηκε ότι η Μαρία, βάσει του μέσου όρου της στα μαθήματα –πάνω από 19– και των γνωματεύσεων επτά ειδικών επιτροπών που εξετάζουν υποψηφίους ΑμεΑ, εισέρχεται στην Ιατρική Αθηνών. Σε άλλους επιτυχόντες οι οικείοι αγοράζουν αυτοκίνητο, στην περίπτωση της Μαρίας ως «δώρο» ήρθε ένα ηλεκτροκίνητο αμαξίδιο, το οποίο με τη βοήθεια του Μητροπολιτικού Ιατρείου Ελληνικού κατόρθωσε να αγοράσει. «Θα μου εξασφαλίσει μεγάλο βαθμό αυτονομίας, γιατί θα μπορώ μόνη μου να κυκλοφορώ σε δρόμους με ανηφορική κλίση», περιγράφει με χαρά. Οι κοινωνικές παροχές για ανθρώπους με σοβαρά κινητικά προβλήματα τείνουν να γίνουν παρελθόν στην Ελλάδα. «Το ΙΚΑ σταμάτησε να επιδοτεί τα ΑμεΑ με αμαξίδια, όπως και η Πρόνοια που παλαιά ανά πενταετία έδινε χρήματα για αμαξίδιο». «Σπαζοκεφαλιά» αποτελεί και η εξεύρεση των 28 χαπιών που χρειάζεται καθημερινά. «Τα προμηθεύομαι από νοσοκομείο, αλλά ποτέ δεν τα έχει όλα, οπότε πρέπει να περάσω από τρία ή τέσσερα», εξηγεί με πρωτοφανή  καρτερικότητα. Το σύνολο των φαρμάκων και των αναλώσιμων που της είναι απαραίτητα ξεπερνούν κατά πολύ τις δυνατότητες των δύο χαμηλοσυνταξιούχων γονέων. Στη Μαρία, όμως, δεν αρέσει να μεμψιμοιρεί. «Το καλοκαίρι θα επικεντρωθώ στα αγγλικά, γιατί θέλω να πάρω το Lower, να είμαι προετοιμασμένη για την Ιατρική που θα ξεκινήσω του χρόνου», καταλήγει. Τις επτά ενότητες του ECDL Πληροφορικής τις έχει ήδη πάρει...

Πηγή: Εφημερίδα «Η Καθημερινή» 


Η ΑΠΟΤΥΧΙΑ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ

Βαγγέλης Αυγουλάς
του Βαγγέλη Αυγουλά

Όχι μόνον οι βαθείς γνώστες της ποδοσφαιρικής τέχνης αλλά  και – κυρίως αυτοί-  οι απλοί φίλαθλοι που λατρεύουν τη μπάλα σε σημείο φανατισμού και περιμένουν πως και πώς να πάνε στο γήπεδο ή να δουν μια μεγάλη διοργάνωση από την τηλεόραση με τη συμμετοχή των ομάδων τους και της Εθνικής μας Ομάδας και να ευχαριστηθούν, μόνο απογοήτευση νοιώθουν μετά τις εξελίξεις της σαιζόν που μας πέρασε, την έλλειψη διάκρισης των ελληνικών ομάδων, την πλήρη αποτυχία της Εθνικής μας  αλλά και το χαμηλό επίπεδο ποδοσφαίρου στο Euro της Γαλλίας .

Ποδόσφαιρο σκοπιμότητας, τακτικισμός,  αντιποδοσφαιρικά συστήματα, περίεργες διαιτησίες με σαφείς ωστόσο στόχους και ελάχιστες καλές στιγμές στο  Euro. Αποδυναμωμένες Εθνικές Ομάδες, χωρίς πραγματικούς σταρ πλην κάποιων ελάχιστων που ωστόσο ΔΕΝ αγωνίζονται στα εθνικά πρωταθλήματα γιατί μέσα από ηχηρές μεταγραφές εισπράττουν «καλά φράγκα». Συνωστισμός των πάσης εθνικότητας καλών ποδοσφαιριστών σε λίγες ξένες ομάδες με αποτέλεσμα ένα ατέλειωτο πάρε-δώσε ποδοσφαιριστών που πλήττει τη δημιουργία νέων αθλητών. Ελληνική Εθνική Ομάδα – και όχι μόνον  Ελληνική-  ανοργάνωτη, αδιάφορη, χωρίς διοίκηση, χωρίς στόχο και εθνική συνείδηση, με λύσεις της τελευταίας στιγμής, εξαρτώμενη από  «μισθοφόρους» που εισπράττουν στο εξωτερικό και για να παίζουν στην Εθνική ζητούν την άδεια των ομάδων τους. Κι όλα αυτά με μια διαιτησία πολύ μακριά από τον στόχο της αντικειμενικότητας  , μέσα σε ένα παγκοσμιοποιημένο σύστημα που ευνοεί μόνο την οικονομική σκοπιμότητα και ένα σύστημα βυθισμένο στα σκάνδαλα. Παντού. Στο Αζερμπαιτζάν, στην Αγγλία, στη Ρουμανία, στο Κατάρ, στην Ελλάδα, στη ΦΙΦΑ, στην ΟΥΕΦΑ, στους θεσμούς, στις διοικήσεις, στις Ομοσπονδίες.

Ό,τι συμβαίνει στην Αγγλία – τώρα με το brexit πάνω από 100 πρώτης διαλογής ξένοι ποδοσφαιριστές  δεν ξέρουν που θα παίζουν του χρόνου-  συμβαίνει και στην Ελλάδα και στη Σουηδία και στη Ρωσία και στην Τουρκία. Οι ισχυρές ομάδες με λεφτά, αγοράζουν - με όχι και τόσο «καθαρούς» τρόπους- ξένους σούπερσταρς μέσα από πολύπλοκα συστήματα μάνατζερς και εταιρειών και ατζέντηδων που δελεάζουν τους αθλητές, υποβαθμίζοντας τα εθνικά πρωταθλήματα και τις μεσαίες / μικρές ομάδες που μην έχοντας  λεφτά να αγοράσουν αστέρια από την ξένη αγορά και μην έχοντας δημιουργήσει νέους παίκτες από το εγχώριο ποδόσφαιρο, παίρνουν τους χειρότερους «καλούς ξένους»  δημιουργώντας μια πολυεθνική, πολυσυλλεκτική κρεατομηχανή.

Παίζουν μπάλα όλοι αυτοί; Ή απλώς κάνουν μια δουλειά για το υψηλό τους μεροκάματο; Και όταν κληθούν στις Εθνικές τους ομάδες – βλέπε Ρονάλντο-  κάνουν αγγαρεία και προσπαθούν απλώς να μην τραυματιστούν αφού και οι προπονητές τους λένε ότι «εμείς δεν ήρθαμε εδώ να παίξουμε καλό ποδόσφαιρο αλλά να κερδίσουμε»;

Και στο εσωτερικό των κρατών/χωρών; Η διαιτησία νάναι καλά. Και οι γιατροί. Λεφτά υπάρχουν για όλους. Ακόμα και στην καταχρεωμένη και ημικατεστραμμένη Ελλάδα. Που όταν χρειάστηκε να παίξει την πρόκριση για το EURO, έχασε δυο φορές από τα …Νησιά Φερόε. Με πληθυσμό μικρότερο από το Μενίδι.