Του Δημήτρη Κωνσταντάρα
Τον Ιούνιο που μας
έρχεται, πρόκειται – διότι η Ελλάδα είναι μια σοβαρή και ευνομούμενη χώρα όπου
ό,τι εγκρίνεται και ψηφίζεται, εφαρμόζεται κι όλας- να τεθεί σε εφαρμογή και
λειτουργία ο νόμος 3984/2011, για τις μεταμοσχεύσεις ιστών και οργάνων με τίτλο
“Δωρεά και μεταμόσχευση οργάνων και άλλες διατάξεις“.
Το νομοσχέδιο ψηφίστηκε –
άγνωστο ακόμη από ΠΟΣΟΥΣ βουλευτές- από την αλήστου μνήμης κυβέρνηση Γιώργου
Παπανδρέου, με Υπουργό Υγείας τον Ανδρέα Λοβέρδο, το βράδυ της 15ης
Ιουνίου του 2011 , με την Πλατεία Συντάγματος γεμάτη από χιλιάδες
«αγανακτισμένους» και τους τριγύρω δρόμους αποκλεισμένους, γεγονός που έδωσε μια
πρώτης τάξεως δικαιολογία στους υπουργούς και βουλευτές που ΔΕΝ ΗΘΕΛΑΝ να τον
ψηφίσουν, να μην πάνε στη Βουλή. Ανεξάρτητα του αν υπουργοί και βουλευτές
κατάφεραν – ή θέλησαν- να φτάσουν στη Βουλή και πόσοι, το νομοσχέδιο
«ψηφίστηκε». Ντροπή μας. Κυρίως διότι ψάχνοντας, ανακάλυψα πώς « σύμφωνα με το
βίντεο της Συνεδρίασης και τα πρακτικά της Βουλής, όπως αυτά έχουν αναρτηθεί στο
site της Βουλής, οι παριστάμενοι βουλευτές δεν πρέπει να ξεπέρασαν τους 21, μαζί
με τον Υπουργό και τους Αντιπροέδρους της Βουλής που διηύθυναν τη συζήτηση.
Αυτοί που έλαβαν το λόγο και εκφράσθηκαν καθαρά υπέρ της διάταξης της
«εικαζόμενης» συναίνεσης ήταν πέντε μαζί με τον Υπουργό».
Και για να είμαστε και
εντάξει με τον εαυτό μας και με τα στοιχεία , στις 15 Ιουνίου 2011 συζητήθηκαν
και ψηφίστηκαν στη Βουλή τα άρθρα 1 έως 63 του νομοσχεδίου για τις
μεταμοσχεύσεις και μεταξύ τους και το άρθρο 9 που αφορά την «εικαζόμενη»
συναίνεση. Την ίδια ακριβώς ώρα, η διάταξη ακυρώθηκε ουσιαστικά από τον ίδιο τον
Υπουργό Ανδρέα Λοβέρδο αφού συνοδεύτηκε από τροποποίηση κατά την ψηφοφορία και ο
Νόμος προέβλεψε ότι η διάταξη της «εικαζόμενης» συναίνεσης θα άρχιζε να ισχύει
μετά από δυο χρόνια (1/6/2013) και με την προϋπόθεση της προηγούμενης ενημέρωσης
των πολιτών.
Έγινε νόμος του Κράτους
την επομένη, εισάγοντας τον πρωτοφανή αυτό όρο της «εικαζόμενης συναίνεσης» και
με την τουλάχιστον …πρωτότυπη διαδικασία του «αβάτζου»…μιας προπαρασκευαστικής
περιόδου δυο ετών όπως την αποκάλεσε ο κ. Λοβέρδος ώστε να γίνει η απαραίτητη
ενημέρωση των πολιτών για το μεγάλο ζήτημα των μεταμοσχεύσεων. Απαραίτητο.
Μάλλον όμως ΠΡΙΝ ψηφιστεί το νομοσχέδιο και γίνει νόμος του Κράτους. Όχι ΜΕΤΑ
την ψήφισή του, έστω κι αν ουδέποτε μάθαμε πόσοι πήγαν στη Βουλή και πόσοι το
υπερψήφισαν κι αν όλα έγιναν κανονικά, νόμιμα και σύμφωνα με τον κανονισμό. Και
το ζήτημα είναι, έγινε η όχι η «απαραίτητη ενημέρωση των πολιτών»; Όχι βέβαια.
Δεν έγινε τίποτα. Ψηφίστηκε κακήν κακώς, λες κι ο υπουργός ήταν υποχρεωμένος να
το ψηφίσει και να το αφήσει…κληροδότημα στην επόμενο , ή τον μεθεπόμενο υπουργό,
της επόμενης ή μεθεπόμενης κυβέρνησης μετά δυο χρόνια!
Και όπως έλεγαν και
έγραφαν διάφοροι «η απρεπής κοινοβουλευτική συμπεριφορά Λοβέρδου , σημαίνει
ακύρωση του άρθρου και της εφαρμογής της «εικαζόμενης» συναίνεσης, αφού η
Κυβέρνηση που θα βρίσκεται στην εξουσία την 1η Ιουνίου 2013 μπορεί να αλλάξει το
άρθρο αυτό του νόμου και θα έχει πολλούς λόγους να το κάνει. Είναι πρωτοφανές
και πολιτικά ανήθικο να επιχειρεί ένας Υπουργός να δεσμεύσει τον Υπουργό που θα
βρίσκεται μετά από δύο χρόνια στο Υπουργείο Υγείας με την εφαρμογή της
«εικαζόμενης» συναίνεσης με το πρόσχημα ότι θέλει να προηγηθεί … ενημέρωση των
πολιτών.»
Φυσικά μετά την κυβέρνηση
στην οποία ανήκε ο κ. Λοβέρδος και η οποία αποχώρησε τρεκλίζοντας, ήρθε άλλη
κυβέρνηση και μετά άλλη που διεξήγαγε δυο εκλογικές αναμετρήσεις και τελικά μας
προέκυψε αυτή τέλος πάντων που έχουμε σήμερα και που – κατά πάσα πιθανότητα- θα
είναι ακόμα στην …εξουσία την 1η Ιουνίου αλλά ουδείς έδειξε να
ενδιαφέρεται είτε για την «απαραίτητη ενημέρωση των πολιτών», είτε για την
αλλαγή του άρθρου.
Για να σας πω τη μαύρη
μου αλήθεια, πιστεύω ότι ελάχιστοι υπουργοί ή βουλευτές θυμούνται καν το Νόμο
και το άρθρο και την «εικαζόμενη συναίνεση» . Φυσικά δεν έχουν ιδέα ότι την 1η
Ιουνίου ,ο νόμος και το άρθρο θα ισχύσουν κανονικά. Χωρίς την οποιαδήποτε
ενημέρωση του πολίτη, χωρίς κανείς να γνωρίζει τι σημαίνει «εικαζόμενη
συναίνεση», χωρίς κανείς να φαντάζεται ότι αύριο-μεθαύριο, εάν τρακάρει με το
αυτοκίνητό του και μείνει 3-4 μέρες αναίσθητος, δεν αποκλείεται να «ξυπνήσει» με
ένα μάτι ή έναν πνεύμονα λιγότερο. Κι αυτό γιατί ουδείς γνωρίζει ότι εάν δεν
θέλει να είναι «δωρητής οργάνων», οφείλει να το δηλώσει γραπτώς και υπευθύνως.
Αν δεν το δηλώσει, ποιος ξέρει πώς θα «ξυπνήσει» κάποιο πρωί, σε κάποιο
νοσοκομείο;
ΑΝ
ξυπνήσει.
Ως τότε, ο κ. Λοβέρδος θα
συνεχίσει να πιστεύει ότι μπορεί να εφαρμοστεί σωστά, ηθικά και επιστημονικά η
αφαίρεση των οργάνων ενός ανθρώπου χωρίς τη δική του συναίνεση και χωρίς τη
συναίνεση των συγγενών του μόνο και μόνο επειδή έχει θεσμοθετηθεί η διάταξη της
«εικαζόμενης» συναίνεσης.
Πηγή www.konstandaras.gr