Είμαστε εδώ με το Βαγγέλη
Αυγουλά, δικηγόρο, ο οποίος στα 27 του έχει προλάβει να έχει το δικό του
δικηγορικό γραφείο και είναι ήδη 5 χρόνια Δημοτικός Σύμβουλος στην πόλη του,
στο Ίλιον. Μάλιστα, για 4 χρόνια διετέλεσε Αντιδήμαρχος Κοινωνικής Πολιτικής,
Διά Βίου Μάθησης, Διαφάνειας και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης στο Ίλιον. Είναι
blogger και πολύ ενεργός στα social media, ενώ έχει υπάρξει με επιτυχία και
ραδιοφωνικός παραγωγός.
Μια λεπτομέρεια: Ο Βαγγέλης
Αυγουλάς, έχει γεννηθεί τυφλός.
δ.δ. Πείτε μας λίγα λόγια για σας
(οτιδήποτε προσωπικό θα θέλατε)
Β. Α.
Κατάγομαι από τα Χανιά της Κρήτης και δεν χάνω ευκαιρία να επισκεφτώ την
ιδιαίτερη πατρίδα μου. Μου αρέσουν τα ταξίδια, μου αρέσει να διαβάζω βιβλία,
στο Λύκειο είχα μάθει απ’ έξω την Απολογία του Σωκράτη ενώ στο 1ο έτος της
Νομικής λάτρεψα τον Καζαντζάκη. Παθιάζομαι ακόμα με τον Ολυμπιακό, ενώ μου
αρέσει να γράφω στίχους σε κάθε συναισθηματική περίοδο της ζωής μου.
δ.δ. Τι σπουδές έχετε κάνει;
Β. Α.
Τελείωσα τη Νομική Σχολή της Αθήνας το 2010 και τώρα θέλω να τελειώσω και το
Μεταπτυχιακό μου στο Αστικό Δίκαιο στην ίδια σχολή.
δ.δ. Πόσο δύσκολο, είναι να
σπουδάσει ένας τυφλός άνθρωπος; Ποιες πρακτικές δυσκολίες αντιμετωπίζει;
Β. Α. Η
Ελληνική νομοθεσία έχει θεσμοθετήσει κάποια πρόνοια αλλά δυστυχώς μόνο
μέχρι την εισαγωγή ενός τυφλού σε κάποια Ανώτατη/ Ανώτερη Σχολή. Συνεπώς, οι
δυσκολίες είναι πολλές. Με την είσοδο ενός τυφλού σε κάποιο Ανώτατο Ίδρυμα, δεν
υπάρχει καμία μέριμνα, καμία ρύθμιση. Όλα επαφίενται στην καλή πρόθεση
και στην τύχη. Έτσι όλα είναι πιθανά αλλά μόνο εφ όσον υπάρχει τόλμη,
θέληση έως και τσαμπουκάς από πλευράς του τυφλού σπουδαστή ή φοιτητή.
Ένα παράδειγμα: Για κάθε εξάμηνο
έπαιρνα τα συγγράμματα σε «μορφή για βλέποντες» και μάλιστα τα έπαιρνα πολύ
καθυστερημένα με συνέπεια να χρειάζεται κάποιο θαύμα …. κάποιο
«μαγικό κόλπο » ώστε τα κείμενα της ύλης να μετατραπούν σε προσβάσιμα για
τον μη βλέποντα , είτε σε ηλεκτρονική μορφή είτε ηχογραφημένα. Έχασα
εξεταστικές επειδή δεν είχα τα βιβλία μου στην ώρα τους και όχι επειδή ήμουν
αμελής φοιτητής. Κι αυτό με στενοχωρούσε. Ακόμα και τώρα, μου προκαλεί γέλιο το
ότι η σελίδα του Δικηγορικού Συλλόγου της Αθήνας στον οποίο είμαι γραμμένος δεν
είναι προσβάσιμη στους τυφλούς χρήστες του διαδικτύου. Οι δυσκολίες λοιπόν δε
σταματούν ποτέ. Αλλά δεν πρέπει να σταματά και η ζωή.
δ.δ. Πως αντιμετωπίζετε το θέμα της
αναπηρίας;
Β. Α. Λέω
συχνά κάτι το οποίο το πίστευα και το πιστεύω: Ήμουν άτυχος γιατί μου
«έλαχε» μια αναπηρία. Αλλά ήμουν και τυχερός γιατί βρέθηκαν οι
κατάλληλοι άνθρωποι γύρω μου και με βοήθησαν. Και πάνω από όλα η οικογένειά
μου. Νιώθω λοιπόν ότι έχω και εγώ χρέος να βοηθήσω όσους δεν ήταν εξίσου
τυχεροί.
δ.δ. Ποιο βαθμό αυτονομίας μπορεί
να επιτύχει ένας τυφλός σήμερα;
Β. Α.
Βιωματικά θα σας πω πως ένας τυφλός μπορεί να ζήσει ανεξάρτητος σήμερα σε πολύ
μεγάλο βαθμό. Δεν ωραιοποιώ την κατάσταση, υπάρχουν καθημερινές δυσκολίες που
σε ταλαιπωρούν αλλά παράλληλα σε σκληραγωγούν και σε αναγκάζουν να γίνεις
καλύτερος. Βοηθά πολύ να λάβει ένας τυφλός την ειδική εκπαίδευση από
εξειδικευμένους επιστήμονες, μέσω της Σχολής Τυφλών Αθήνας ή Θεσσαλονίκης ή
μέσω του Πανελληνίου Συνδέσμου Τυφλών, στην Κινητικότητα, τον Προσανατολισμό
και τις δεξιότητες καθημερινής διαβίωσης. Υπάρχει όμως σήμερα έλλειψη
προσωπικού που φρενάρει πανελλαδικά την δυνατότητα αυτονόμησης του τυφλού. Και
φυσικά, η ανασφάλεια, ο φόβος του οικογενειακού περιβάλλοντος και το «τι θα πει
ο κόσμος» πρέπει να μην επιβάλλουν τους δικούς τους κανόνες , να μην
κυριαρχήσουν στη ζωή ενός τυφλού που θέλει και μπορεί να ζει αυτόνομος.
δ.δ. Τι γίνεται με τις κοινωνικές
σχέσεις (παρέα, συντροφικότητα)
Β. Α. Δεν
κάνω φίλους επειδή με λυπούνται που δε βλέπω, ούτε θα κάνω έρωτα με μια κοπέλα
που θα με δει ως μια καλή πράξη στα βράδια της. Απέναντι στους άλλους
συστήνομαι όχι ως ανάπηρος, αλλά ως άνθρωπος με τα συν και τα πλην μου. Σε
άλλους αρέσω σε άλλους δεν κάνω. Είναι θέμα χημείας. Έχω ισχυρές φιλίες στη ζωή
μου, έχω ζήσει δυνατούς έρωτες και φυσικά έχω γευτεί και απογοητεύσεις.
δ.δ. Θέλετε να μας περιγράψετε μία
συνηθισμένη μέρα;
Β. Α.
Ασχολούμαι με πολλά πράγματα και αυτό έχει ως αποτέλεσμα κάθε μέρα μου να
διαφέρει από την προηγούμενη, δεν έχω standard πρόγραμμα. Κάθε μέρα μου ξεκινά
νωρίς το πρωί και τελειώνει αργά το βράδυ. Μέσα εκεί χωρά και πολλή δουλειά και
ένας καφές ή ποτό με φίλους για διάλειμμα και η προετοιμασία των επόμενων
δημοσιεύσεων στο blog μου και το σερφάρισμα στο Internet για τα social media
και την ανάγνωση των εφημερίδων. Και πολλά άλλα…
δ.δ. Έχετε ασχοληθεί με τα κοινά;
(συλλόγους, πολιτική)
Β. Α. Από το
2010 εκλέγομαι δημοτικός σύμβουλος στην πόλη μου και μέχρι σήμερα παλεύω να
υπηρετώ τους συνδημότες μου, τουλάχιστον από αυτή τη θέση, παρά τις
αντενέργειες διαφόρων τοπικών μικροπολιτικών συμφερόντων. Επίσης, διατελώ
Γραμματέας της Επιτροπής Νεολαίας του Πανελληνίου Συνδέσμου Τυφλών εδώ και 4
χρόνια, είμαι Τακτικός Εκπρόσωπος στην Ελλάδα της Διεθνούς Οργάνωσης VIEWS για
νέους με προβλήματα όρασης από το 2010, Πάρεδρο Μέλος της Επιτροπής
Προσβασιμότητας Φοιτητών με Αναπηρία του Πανεπιστημίου Αθηνών εδώ και σχεδόν 10
έτη, Αντιπρόεδρος του Νομαρχιακού Σωματείου ΑμεΑ «Τυρταίος» και Αναπληρωτής
Οργανωτικός Γραμματέας του Πανελληνίου Συνδέσμου Τυφλών.
δ.δ. Έχετε ένα ενημερωτικό blog.
Πως προέκυψε η ιδέα;
Β. Α.
Δημιούργησα ένα νέο blog και μέσα από κει σας ανοίγω την καρδιά και την ψυχή
μου, καταθέτω αυθόρμητα και καθαρά τις πρώτες και δεύτερες σκέψεις που περνούν
μέσα απ’το μυαλό μου… Μοιράζομαι μαζί σας κάθε τι που μου προξενεί εντύπωση, με
την ελπίδα η εντύπωση να γίνει κριτική, δημιουργία, γόνιμος προβληματισμός,
έναυσμα και έμπνευση…
Ένα βήμα για κάθε υγιώς
σκεπτόμενο, πνευματικά και κριτικά ανήσυχο πολίτη (μαθητή, φοιτητή, άνεργο,
συνταξιούχο, εργαζόμενο, πολιτικοποιημένο, στοχοποιημένο, αδικημένο, με ιδιαιτερότητες)…
Αν το θέλετε, θα συναντιόμαστε
στο
Στο blog μου δεν αναπαράγουμε
πρωτοσέλιδα και πολυπαιγμένα στα ΜΜΕ θέματα, αλλά ειδήσεις, άρθρα και
συνεντεύξεις που αξίζουν διάδοσης και όμως τα υπόλοιπα ΜΜΕ δεν τα δημοσιεύουν ή
τα περνάνε στα ψιλά γράμματα.
δ.δ. Τι θα λέγατε για την
ηλεκτρονική προσβασιμότητα;
Β. Α. Στη
σημερινή εποχή των νέων τεχνολογιών και των ραγδαίων εξελίξεων της επιστήμης, η
ηλεκτρονική προσβασιμότητα για τους ανθρώπους με αναπηρία θα πρέπει να
θεωρείται ως βασικό αγαθό καθημερινής επιβίωσης και όχι ως πολυτέλεια. Δικαίωμα
διεθνώς κατοχυρωμένο και με τη Διεθνή Σύμβαση του ΟΗΕ για τα ΑμεΑ η οποία έχει
κυρωθεί ως εθνικό δίκαιο στην Ελλάδα.
Στη χώρα μας απομένουν πολλά να
γίνουν –τα οποία ήδη θα έπρεπε να έχουν γίνει- για την απόλαυση αυτού του
αγαθού από τα ΑμεΑ, τους τεχνολογικά αναλφάβητους, όσους πρόσκαιρα έχουν χάσει
ένα μέρος της λειτουργικότητάς τους π.χ. από κάποιο ατύχημα κλπ.
Για φανταστείτε για παράδειγμα
ένα ηλεκτρονικό ΚΕΠ για την εξυπηρέτηση των πολιτών με αναπηρία και όχι μόνο;
Έχω ασχοληθεί και έχω μελετήσει όλες τις πτυχές μιας τέτοιας υπηρεσίας και αν
όλα πάνε καλά, σε λίγο καιρό θα μπορώ να πω δημόσια περισσότερα.
δ.δ. Πόσο βοηθάνε τα social media;
Β. Α. Πολύ!
Για μένα το twitter, το Facebook και το Linked In, μαζί με το προσωπικό μου
site και το blog μου, είναι καθημερινά εργαλεία αποστολής και λήψης κοινωνικών
μηνυμάτων και ποιοτικών ερεθισμάτων για νέες δράσεις, πρωτοβουλίες και
προβληματισμούς. Δε χρησιμοποιώ τα social media μόνο για διασκέδαση και
ψυχαγωγία στον ελεύθερο χρόνο μου, αλλά έχω εγκαθιδρύσει εδώ και πολύ καιρό μια
νέα, πολύ διαδραστική, καθημερινή μορφή διαλόγου με χιλιάδες διαδικτυακούς
φίλους από όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό.
Επίσης, θεωρώ τη σωστή χρήση των
social media ως τον πιο αποτελεσματικό δίαυλο επικοινωνίας, αμφίδρομα, με
τη νέα γενιά.
δ.δ. Ποια είναι τα μεγαλύτερα
προβλήματα που αντιμετωπίζετε;
Β. Α. Αν
αναλύσω τα προβλήματα που αντιμετωπίζει κάθε άνθρωπος με αναπηρία σήμερα στην
Ελλάδα, θα δημοσιεύσετε βιβλίο και όχι συνέντευξη. Ενδεικτικά θα απαριθμήσω, με
βάση και τα προσωπικά μου βιώματα, τις μη προσβάσιμες ιστοσελίδες ακόμη και
βασικών φορέων του δημοσίου, τα πολλά εμπόδια προσβασιμότητας στο δομημένο χώρο
π.χ. πεζοδρόμια κλπ., την τεράστια έλλειψη ευκαιριών στην αγορά εργασίας για τα
ΑμεΑ λόγω προκαταλήψεων και έλλειψης κρατικού σχεδιασμού, την ανύπαρκτη
φωνητική αναγγελία των στάσεων στα λεωφορεία, το ότι όπου και να πάω για να
αγοράσω οτιδήποτε οι τιμοκατάλογοι και οι οδηγίες χρήσης δεν είναι ηχογραφημένα
ή ανάγλυφα στη γραφή Braille των τυφλών, τα εκπαιδευτικά συγγράμματα και ο
ειδικός εξοπλισμός δε βρίσκονται κάθε χρόνο στην ώρα τους στα χέρια των παιδιών
με αναπηρία της χώρας μας ως θα όφειλαν, ενώ δε μπορώ να χαρώ σχεδόν τίποτα από
τα κομψοτεχνήματα του Ελληνικού μας πολιτισμού γιατί είναι όλα κλεισμένα σε
προθήκες.
δ.δ. Ποιά θεωρείτε τα μεγαλύτερα
προβλήματα σήμερα;
Β. Α. Την
ανεργία, το ότι οι νέοι εγκαταλείπουν την Ελλάδα, τα ναρκωτικά, το ρατσισμό, το
προσφυγικό, την πολυνομία, τον ωχαδερφισμό και την κοντή μνήμη.
δ.δ. Είστε σύμβουλος σε υπουργείο.
Πόσο μπορείτε από αυτή τη θέση να επηρεάσετε θετικά, προς όφελος των ανθρώπων
με αναπηρία;
Β. Α. Ήμουν
ειδικός σύμβουλος του κ. Κουρουμπλή στο Υπουργείο Υγείας και τώρα παραμένω
δίπλα του στο Υπουργείο Εσωτερικών. Από τις θέσεις μου αυτές, θεωρώ ότι είτε
μόνος μου είτε συλλογικά, έχω καταφέρει να «σώσω» πολλές καταστάσεις για το
αναπηρικό κίνημα ή για ομάδες ΑμεΑ, στις οποίες δεν πρέπει να δοθεί
δημοσιότητα. Επίσης, τόσο εγώ όσο και ο κ. Κουρουμπλής, αποτελούμε καθημερινούς
διαύλους επικοινωνίας και παράλληλα παρεμβαίνουμε σε συνεννόηση με το αναπηρικό
κίνημα, τους χρονίως πάσχοντες, πολλούς συλλόγους ασθενών και πολλά σωματεία
εργαζομένων, σε όλα τα επίπεδα της Κυβέρνησης για καθημερινά πολύ σοβαρά τους
ζητήματα.
Εξ ίσου σημαντικό θεωρώ ότι μέσω
του γραφείου του κ. Κουρουμπλή οι πολίτες μπορούν να βρουν άμεση απάντηση, είτε
θετική είτε αρνητική αλλά πάντα αιτιολογημένη, στα προβλήματα που μας θέτουν.
Η χάραξη της πολιτικής δεν είναι
δική μου δουλειά. Η καθημερινότητα των πολιτών και των ευπαθών κοινωνικά ομάδων
όμως είναι. Και τη δουλειά μου προσπαθώ κάθε μέρα κόντρα στις δυσκολίες και με
τις μικρές μου δυνάμεις να την κάνω καλά.
δ.δ. Ποια θεωρείτε τα πιο επείγοντα
θέματα που πρέπει να αλλάξουν;
Β. Α. Πρέπει
άμεσα να απαλειφθεί επιτέλους η γραφειοκρατία και να ανακτηθεί η εμπιστοσύνη
των πολιτών στους δημόσιους λειτουργούς. Με κάθε κόστος.
δ.δ. Τι θα θέλατε να στείλετε σαν
μήνυμα στους ανθρώπους που αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα;
Β. Α. Οι
δυσκολίες σε κάνουν δυνατότερο. Πρέπει να βλέπουμε πάντα το ποτήρι μισογεμάτο
και όχι μισοάδειο, γιατί γύρω μας σίγουρα υπάρχουν και χειρότερα. Η ζωή ότι και
να γίνει, θα συνεχίζεται. Είναι δική μας επιλογή αν θα συνεχιστεί για εμάς ή
χωρίς εμάς. Υπομονή και επιμονή. Και ενότητα για να έρθουν καλύτερες μέρες για
όλους μας.
Βρείτε το Βαγγέλη Αυγουλά στο
Facebook, το Linked In και το Twitter και δείτε περισσότερα για τις δράσεις του
στο