meallamatia.blogspot.gr

meallamatia.blogspot.gr

Τρίτη 10 Μαΐου 2016

"ΚΥΝΗΓΑ" ΤΑ ΦΑΝΑΡΙΑ ΠΟΥ ΑΝΑΒΟΥΝ ΚΑΙ ΣΒΗΝΟΥΝ ΠΟΛΥ ΓΡΗΓΟΡΑ ΚΑΙ ΒΟΗΘΗΣΕ ΝΑ ΦΤΙΑΞΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ!


Είναι ένα φανάρι στην Ακαδημίας, στη γωνία με την Ιπποκράτους, που κάθε  μέρα που το διασχίζω αισθάνομαι ότι πρωταγωνιστώ σε αγώνες ταχύτητας. Στέκομαι στο πεζοδρόμιο λίγο σκυφτή κι έχω τα μάτια μου καρφωμένα στο φανάρι πότε το ανθρωπάκι θα γίνει πράσινο, όπως ο σπρίντερ έχει το αυτί του στημένο για να ακούσει τον πυροβολισμό της εκκίνησης. Μόνο με γρήγορο βήμα προλαβαίνεις να φτάσεις απέναντι πριν ανάψει και πάλι το κόκκινο. Φαντάσου τώρα τι γίνεται όταν διασχίζουν αυτό το δρόμο ηλικιωμένοι ή  άνθρωποι με κινητικά προβλήματα.

Παρόμοια προβλήματα υπάρχουν δεκάδες σε όλη την πόλη και η Hellas Direct ξεκίνησε μια πολύ ενδιαφέρουσα προσπάθεια: μας καλεί, αν έχουμε κι εμείς στην περιοχή μας κάποιο φανάρι με το ίδιο πρόβλημα, να επικοινωνήσουμε μαζί της στο suppοrt@hellasdirect.gr. Στη συνέχεια θα προσπαθήσει να βρει λύση, κινητοποιώντας τις αρμόδιες αρχές.

Είχε προηγηθεί έρευνα της Hellas Direct, από την οποία προέκυψε πως ένα μεγάλο ποσοστό των τροχαίων ατυχημάτων με θύματα πεζούς οφείλεται στον κακό χρονικό συντονισμό που έχουν τα φανάρια στις διαβάσεις. Που ανάβουν και σβήνουν πολύ γρήγορα, την ώρα μάλιστα που κάποιοι οδηγοί επιμένουν να κινούνται με μεγάλη ταχύτητα. Και σύμφωνα με τη Hellas Direct, αν παραταθεί το χρονικό περιθώριο στα φανάρια μπορούν να αποφευχθούν πολλά τροχαία ατυχήματα, ενώ παράλληλα θα βοηθηθούν τα άτομα με κινητικά προβλήματα και οι μεγάλης ηλικίας άνθρωποι. Ωραία προσπάθεια στην οποία μπορούμε να συμβάλουμε όλες και όλοι.

Ας δούμε όμως τι ισχύει στη χώρα μας για τις διαβάσεις των πεζών, γιατί όσο καλύτερα γνωρίζουμε τον ΚΟΚ, είτε είμαστε οδηγοί είτε πεζοί, τόσο πιο εύκολα μπορούμε να προβλέψουμε ατυχήματα και να τα αποφύγουμε.

Τι πρέπει να γνωρίζει ο πεζός αν θέλει να διασχίσει ένα δρόμο

Οι πεζοί υποχρεούνται να χρησιμοποιούν τα πεζοδρόμια ή τα ειδικά γι’ αυτούς ερείσματα και είναι υποχρεωμένοι προκειμένου να διασχίσουν τη διάβαση να ακολουθούν τα παρακάτω:

* Αν υπάρχουν φωτεινοί σηματοδότες πεζών, να συμμορφώνονται στα σήματά τους.

* Αν στη διάβαση δεν υπάρχουν φωτεινοί σηματοδότες πεζών, αλλά η  κυκλοφορία ρυθμίζεται με φωτεινούς σηματοδότες οχημάτων ή από τροχονόμους και δίνεται σήμα για να προχωρήσουν τα οχήματα, να μην κατεβαίνουν από το πεζοδρόμιο στο οδόστρωμα.

* Σε διαβάσεις που η κυκλοφορία τόσο των πεζών όσο και των οχημάτων δεν ρυθμίζεται με φωτεινούς σηματοδότες, να μην κατεβαίνουν στο οδόστρωμα πριν λάβουν υπόψη τους την απόσταση και την ταχύτητα των οχημάτων τα οποία πλησιάζουν.

* Αν δεν υπάρχουν στο οδόστρωμα διαβάσεις πεζών, να μην κατεβαίνουν σ’ αυτό, αν δεν βεβαιωθούν ότι δεν θα παρεμποδίσουν την κυκλοφορία των οχημάτων, στη συνέχεια δε να διασχίζουν το οδόστρωμα κάθετα προς τον άξονά του.

* Σε ισόπεδους οδικούς κόμβους, στους οποίους η κυκλοφορία ρυθμίζεται με φωτεινούς σηματοδότες οχημάτων ή τροχονόμους, να διασχίζουν το οδόστρωμα βαδίζοντας παράλληλα με τα κινούμενα οχήματα.

* Να διασχίζουν το οδόστρωμα κάθετα χωρίς να βραδυπορούν ή να σταματούν σε  αυτό αδικαιολόγητα.

Τι πρέπει να γνωρίζουν οι οδηγοί

Όλοι οι οδηγοί πρέπει να αποφεύγουν να συμπεριφέρονται με τρόπο που μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τους πεζούς και να ακολουθούν τα παρακάτω:

* Να σταματούν πριν από τη διάβαση, όταν απαγορεύεται σε αυτούς με σήμα να προχωρήσουν ή όταν τυφλοί χρησιμοποιούν και επιδεικνύουν το λευκό μπαστούνι τους, για να δείξουν ότι πρόκειται να διασχίσουν την οδό ή όταν τα Άτομα με Αναπηρίες (ΑμεΑ) πρόκειται να διασχίσουν την οδό. Όταν επιτραπεί να προχωρήσουν, να μη διακόπτουν ή παρεμποδίζουν τη διέλευση των πεζών, τυφλών ή των Ατόμων με Αναπηρίες (ΑμεΑ), οι οποίοι έχουν ήδη εισέλθει και προχωρούν στη διάβαση.

* Αυτοί που προτίθενται να στρίψουν σε άλλη οδό, στην είσοδο της οποίας υπάρχει διάβαση πεζών, να κινούνται αργά και να παραχωρούν προτεραιότητα στους πεζούς που ήδη χρησιμοποιούν ή εισέρχονται στη διάβαση και σε περίπτωση ανάγκης να διακόπτουν την πορεία του οχήματός τους.

* Αν σε σημασμένη διάβαση πεζών η κυκλοφορία των οχημάτων δεν ρυθμίζεται με φωτεινή σηματοδότηση ή με τροχονόμο, οι οδηγοί υποχρεούνται να πλησιάζουν στη διάβαση με ταχύτητα τόσο μικρή ώστε να μην θέτουν σε κίνδυνο τους πεζούς που τη χρησιμοποιούν ή εισέρχονται σε αυτήν και σε περίπτωση ανάγκης, να διακόπτουν την πορεία του οχήματός τους για να επιτρέπουν την διέλευση των πεζών.

* Σε σημασμένους με ειδική σήμανση πεζοδρόμους, τα οχήματα τα οποία επιτρέπεται να εισέλθουν σε αυτούς οφείλουν να κινούνται με ταχύτητα βαδίσματος και να παραχωρούν προτεραιότητα στους πεζούς. Στους οδηγούς των οδικών οχημάτων επιβάλλεται να παραχωρούν προτεραιότητα στις διαβάσεις πεζών ή ποδηλατιστών, όταν σε αυτές κινούνται πεζοί ή ποδηλατιστές αντίστοιχα.

* Οι οδηγοί, οι οποίοι πρόκειται να στρίψουν σε άλλη οδό στην οποία δεν υπάρχουν σημασμένες με πινακίδες διαβάσεις πεζών ή διαγραμμίσεις στο οδόστρωμα, υποχρεούνται να παραχωρούν προτεραιότητα στους πεζούς, οι οποίοι έχουν κατέλθει στο οδόστρωμα της οδού, στην οποία πρόκειται να εισέλθουν οι οδηγοί και σε περίπτωση ανάγκης, να διακόπτουν την πορεία του  οχήματός τους.

* Οι οδηγοί πρέπει επίσης να δείχνουν ιδιαίτερη προσοχή στους πεζούς που διασχίζουν την οδό προκειμένου να επιβιβαστούν σε μέσα μαζικής μεταφοράς ή όταν απομακρύνονται από αυτά.

* Οι οδηγοί που προτίθενται να προσπεράσουν από δεξιά, όταν αυτό  επιτρέπεται, όχημα δημόσιων συγκοινωνιών, που βρίσκεται σε στάση σε καθορισμένο σημείο, υποχρεούνται να σταματούν, για να επιτρέπουν την αποβίβαση ή επιβίβαση των επιβατών.

Τι ισχύει σε περιοχές κατοικίας που έχουν χαρακτηρισθεί και σημανθεί ως περιοχές ήπιας κυκλοφορίας

α) Οι πεζοί μπορούν να χρησιμοποιούν το οδόστρωμα σε όλο το πλάτος του.

β) Οι οδηγοί πρέπει να προχωρούν με πολύ χαμηλή ταχύτητα, η οποία σε καμιά περίπτωση δε θα πρέπει να υπερβαίνει τα 20 χιλιόμετρα την ώρα.

γ) Οι οδηγοί δεν πρέπει να θέτουν τους πεζούς σε κίνδυνο ούτε να συμπεριφέρονται με παρεμποδιστικό τρόπο. Αν είναι αναγκαίο πρέπει να σταματούν.

δ) Οι πεζοί δεν πρέπει να εμποδίζουν χωρίς λόγο την κυκλοφορία των οχημάτων.

ε) Απαγορεύεται η στάθμευση, εκτός από εκεί που επιτρέπεται από σήματα στάθμευσης.

στ) Σε διασταυρώσεις, χρήστες της οδού που εξέρχονται από περιοχή κατοικίας πρέπει να παραχωρούν την προτεραιότητα στους άλλους χρήστες της οδού.

Πηγή: «Αthens vοice» 

Δευτέρα 9 Μαΐου 2016

Η ΚΡΙΣΗ ΚΑΘΥΣΤΕΡΕΙ ΤΟ ΠΤΥΧΙΟ

Αξίζει να αναφερθούν τα στοιχεία για τις υποδομές προς φοιτητές ΑμεΑ. Το  75% των ιδρυμάτων προνοεί για άτομα με κινητικές δυσκολίες, όμως μόλις  επτά ΑΕΙ προνοούν για άτομα με προβλήματα όρασης και μόλις τρία για άτομα με προβλήματα ακοής. Η κρίση καθυστερεί το πτυχίο.

Της Μίνας Κωστοπούλου

Δεν είναι η ποιότητα σπουδών στα ελληνικά πανεπιστήμια και ΤΕΙ ούτε το  ελλιπές εκπαιδευτικό σύστημα• είναι η δυσμενής οικονομική συγκυρία που  καθιστά τους φοιτητές "αιώνιους". Αυτό προκύπτει από την έρευνα για τον «Εκσυγχρονισμό της Ανώτατης Εκπαίδευσης στην Ελλάδα / Modernisation of  Higher Education (MOHE) in Greece», που τελεί υπό την εποπτεία της αναπληρώτριας υπουργού Παιδείας Σίας Αναγνωστοπούλου. Έτσι μια διαφορετική πραγματικότητα έρχεται στην επιφάνεια: οι φοιτητές στα ελληνικά πανεπιστήμια καθυστερούν να πάρουν πτυχίο λόγω της κρίσης.

Τα προηγούμενα χρόνια οι "αιώνιοι" κυριάρχησαν στην ατζέντα της τριτοβάθμιας με αφορμή τις διαγραφές φοιτητών• φοιτητών που κατηγορήθηκαν ότι "επιβαρύνουν το πανεπιστήμιο με τα έξοδά τους", ενώ οι ίδιοι "κάθονται". Πλέον διαγραφές φοιτητών δεν γίνονται, όμως η όλη ιστορία  άφησε πίσω της ερωτηματικά για την ποιότητα των ελληνικών ΑΕΙ, για τους καθηγητές, για το εκπαιδευτικό σύστημα, που λοιδορήθηκε γιατί δεν απέκλειε ως τότε όσους δεν κατάφερναν να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους.

18% των ΑΕΙ στέκεται στην ανεπάρκεια του Λυκείου
Σύμφωνα, όμως, με την πρόσφατη έρευνα, σε σύνολο 33 ανώτατων ιδρυμάτων, οι διοικήσεις των 30 (90,91%) απάντησαν ότι «προσωπικά οικονομικά προβλήματα»  ευθύνονται για την καθυστέρηση των φοιτητών να πάρουν πτυχίο. Στις  "δυσχέρειες στην αγορά εργασίας" στάθηκαν 19 ιδρύματα, ενώ 18 (το 54,55%)  εστίασε στην "ανεπάρκεια του Λυκείου".

Έξι ιδρύματα πάντως δήλωσαν ότι δεν υλοποιούν δράσεις υποστήριξης των φοιτητών τους. Από τα 27 που τους στηρίζουν, το 58% προσφέρει ένα προς ένα ακαδημαϊκή επίβλεψη, το 19% προσωπική ψυχολογική υποστήριξη, ενώ  αντίστοιχα ποσοστά αναφέρονται στη σημασία του σχεδιασμού του προγράμματος  σπουδών, στην παροχή δωρεάν ενισχυτικής διδασκαλίας και στις επαναληπτικές και εμβόλιμες εξεταστικές περιόδους.

Ερμηνεύοντας τους ανασταλτικούς παράγοντες στη διασύνδεση των φοιτητών  τους με την αγορά εργασίας, το 84,85% πανεπιστημίων και ΤΕΙ αναφέρεται στα "δομικά προβλήματα της αγοράς εργασίας (π.χ. υπανάπτυξη, ανεργία, μειωμένο ενδιαφέρον επιχειρήσεων για εξειδικευμένο προσωπικό)" υποβαθμίζοντας τον ρόλο και τις ευθύνες των μελών ΔΕΠ ή της διοικητικής υποστήριξης εκ μέρους τους.

Σημαντικός ο βαθμός συμμετοχής στην πρακτική άσκηση
Εξάλλου, 5 στα 10 (45,45%) ιδρύματα έχουν υποχρεωτική την πρακτική άσκηση  για τους φοιτητές τους και τα υπόλοιπα έχουν "μεγάλο βαθμό συμμετοχής στα  αντίστοιχα προγράμματα", όπως συμπεραίνει η έρευνα. Είναι δε  χαρακτηριστικό το ολοένα αυξανόμενο ενδιαφέρον των φοιτητών για τη χρήση  δυνατοτήτων για πρακτική άσκηση σε φορείς του εξωτερικού, μέσω Erasmus. "Αυξάνεται ο αριθμός των φοιτητών που προσπαθούν να εγκαταλείψουν τη χώρα  πριν τη λήψη του πτυχίου" σχολίαζαν στην "Α" κύκλοι του υπουργείου  Παιδείας, που συμμετείχαν στην έρευνα. Αξίζει πάντως να σημειωθεί ότι το  27,27% των ιδρυμάτων δηλώνει ότι συναντά (από λίγες έως πολλές) δυσκολίες  αναγνώρισης των ECTS (Ευρωπαϊκό Σύστημα Μεταφοράς και Συσσώρευσης  Πιστωτικών Μονάδων) από τους φοιτητές που συμμετέχουν στα Erasmus  (εισερχόμενους και εξερχόμενους).

Σχετικά με τις συνεργασίες ιδρυμάτων και τοπικών ή άλλων φορέων για την  ενίσχυση της περιφερειακής ανάπτυξης, 32 στα 33 (96,97%) απαντούν θετικά.  Σύμφωνα με τους συγγραφείς "η τάση που διακρίνεται είναι ότι τα μικρότερα  ΑΕΙ της περιφέρειας εμπλέκονται περισσότερο ολιστικά σε συνεργασίες με  τους τοπικούς ΟΤΑ (επίπεδο δήμων). Τα μεγαλύτερα ΑΕΙ εμπλέκονται σε  συνεργασίες τόσο στο τοπικό επίπεδο (δήμοι) όσο και στο περιφερειακό  επίπεδο (Περιφέρειες), αλλά σε συγκεκριμένα ζητήματα".

Πολύ υψηλού επιπέδου σπουδές δηλώνει ότι παρέχει το 60,60% 
Σε κάθε περίπτωση το 39,39% των ΑΕΙ θεωρεί πως παρέχει σπουδές υψηλού  επιπέδου, ενώ το 60,60% πολύ υψηλού επιπέδου. Μάλιστα, το 93,94% δηλώνει   ότι έχει συγκεκριμένους στόχους για τη βελτίωση, στόχους επί των οποίων "παίζουν καθοριστικό οι δομές εσωτερικής αξιολόγησης ΜΟΔΙΠ-ΟΜΕΑ", όπως  αναφέρουν οι συγγραφείς της έρευνας συμπληρώνοντας:

"Η εκκίνηση των αξιολογήσεων είναι η αυτα-αξιολόγηση των διδασκόντων. Η  έρευνα βγάζει ως εξίσου σημαντική πηγή τη συμπλήρωση ερωτηματολογίων από  τους φοιτητές. Η εξωτερική αξιολόγηση είναι επίσης σημαντική παράμετρος.  (...) Η συντριπτική συνεισφορά της επικεντρώνεται στη βελτίωση των  προγραμμάτων σπουδών".

Αξίζει να αναφερθούν τα στοιχεία για τις υποδομές προς φοιτητές ΑμεΑ. Το  75% των ιδρυμάτων προνοεί για άτομα με κινητικές δυσκολίες, όμως μόλις  επτά ΑΕΙ προνοούν για άτομα με προβλήματα όρασης και μόλις τρία για άτομα  με προβλήματα ακοής.

Η εν λόγω έκθεση εντάσσεται στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Χώρου Ανώτατης  Εκπαίδευσης, σύμφωνα με τη σχετική επικαιροποίηση της Συνθήκης της  Μπολόνια το 2012 και το 2015. Αφορμάται ωστόσο από τους άξονες -και έχει  ιδιαίτερη σημασία- που θίγουν τον κοινωνικό προσανατολισμό της  εκπαίδευσης, αλλά και την επαγγελματική αποκατάσταση των αποφοίτων  -δεδομένης και της εκτεταμένης "διαρροής εγκεφάλων" από την Ελλάδα.

Πηγή: www.avgi.gr 

40 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΩΝ ΤΥΦΛΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΤΟΥΣ

Καταληψίες του ιδρύματοςΟ Παναγιώτης Κουρουμπλής



Το 1976 σημειώνεται η εξέγερση του Οίκου Τυφλών  Ηγετική της φυσιογνωμία ένας πρωταγωνιστής της σημερινής ελληνικής  πολιτικής σκηνής

Γύρω στις 6 το απόγευμα της 2ας Μαΐου του 1976 η κλειδωμένη και  σφραγισμένη με αλυσίδες θύρα του Οίκου Τυφλών επί της οδού Σπάρτης στην  Καλλιθέα παραβιάζεται. Δύο ομάδες τυφλών – κάποιοι λένε, χρόνια μετά, με  τη βοήθεια συγγενών τους, εισβάλουν στο ίδρυμα. Κόβουν τις τηλεφωνικές  γραμμές, για να μην ειδοποιηθεί η αστυνομία και τοποθετούν μεγάφωνα. Μέσα  σε λίγη ώρα, περίπου 300 τυφλοί, οι περισσότεροι νεαροί σε ηλικία και  πολλοί από αυτούς μαθητές του ιδρύματος, έχουν καταλάβει το εσωτερικό του.  Εξέγερση κανονική, με 19μελή συντονιστική επιτροπή αγώνα...   Θα πάει 10  το βράδυ, μέχρι να γίνει αντιληπτό τι ακριβώς συμβαίνει. Στο σημείο θα σπεύσει ο εισαγγελέας, που θα ζητήσει εκκένωση του κτηρίου. Οι καταληψίες αρνούνται. Στη 1 θα φτάσει στη σχολή γράμμα του αρχιεπισκόπου Σεραφείμ που σε πατρικό ύφος θα ζητά ακριβώς το ίδιο και μάλιστα με την εγγύηση ότι, αν αποχωρήσουν ησύχως οι καταληψίες κανείς τους δεν θα διωχθεί.   Τι ακριβώς είχε συμβεί; Το σύνθημα των εξεγερμένων ήταν σαφές: «Ψωμί, παιδεία και όχι επαιτεία». Λίγες λέξεις αρκούσαν για να εξηγηθεί ο δρόμος στον οποίο το Ίδρυμα, υπό τις οδηγίες των τότε «φιλάνθρωπων» υποστηρικτών του, έσπρωχνε τους ανθρώπους, που ακριβώς εκεί γύρευαν μια ευκαιρία για να μάθουν να στέκονται αυτόνομοι, στα πόδια τους. Μόλις ξεκινούσε ένας αγώνας, που επί της ουσίας θα κρατούσε για 4 χρόνια, αλλά κάπως έπρεπε να γίνει η αρχή, η σοβαρή αμφισβήτηση ενός μέλλοντος περιθωρίου και εξαρτήσεων, για κάθε άνθρωπο που αντιμετώπιζε όχι μόνο προβλήματα όρασης, αλλά κάθε μορφής αναπηρία.

Μέχρι το επόμενο πρωί η κατάσταση έχει ζορίσει επικίνδυνα. Τα μέλη της Συντονιστικής ειδοποιούνται για μια βόλτα από το Αστυνομικό Τμήμα Καλλιθέας και υποβάλλονται σε κανονικότατες ανακρίσεις με όλες τις τιμές και τους εκφοβισμούς. Τι κοινωνικών φρονημάτων είναι; Τι πολιτικές πεποιθήσεις έχουν; Ποιος τους «ορμήνεψε» προς την οδό της εξέγερσης; Γνωρίζουν τις συνέπειες της συμμετοχής τους σε μία τέτοια κίνηση;   Απειλές εκτοξεύονται από τις αστυνομικές αρχές και την Εκκλησία, όμως, η κινητοποίηση στον Οίκο Τυφλών έχει αρχίσει να γνωστοποιείται, να πιάνει περισσότερο χώρο στις εφημερίδες από ένα απλό μονόστηλο. Τα μέλη της Συντονιστικής κατηγορούνται ακόμη και για παράβαση του Νόμου 4000 (του γνωστού, περί «τεντιμποϊσμού»), όμως τα στόματα οικότροφων, μαθητών και των οικογενειών τους, που διεκδικούν ίσες ευκαιρίες, σοβαρή επιδοματική πολιτική, εκπαίδευση και τέλος στις εξαρτητικές σχέσεις με την «φιλάνθρωπη» ιδιωτική πρωτοβουλία, έχουν ανοίξει για τα καλά.   Ο Οίκος που ιδρύθηκε από τα αλληλέγγυα αισθήματα ανθρώπων, όπως ο Βικέλλας και ο Δροσίνης, έχει γίνει οίκος διαφθοράς και σκληρότητας και δεν υπάρχει  τίποτα εντός του, που να εγγυάται για το μέλλον, την ασφάλεια και την πρόοδο ανθρώπων, που τους εμπιστεύθηκαν σ΄ αυτόν για να επιβιώσουν, χωρίς τις οικογενειακές φροντίδες.

Κάτι που ξεκίνησε ως υπόθεση λίγων ανθρώπων, πολύ σύντομα παίρνει  τεράστιες διαστάσεις: ο Μενέλαος Λουντέμης στέλνει αγωνιστικό μήνυμα μέσα  από την εντατική, ο Σαρτρ, ο Φουκώ, η Ντε Μποβουάρ, η Σινιορέ δηλώνουν στο  πλευρό των εξεγερμένων τυφλών και εναντίον ενός ιδρύματος, που κατά τα  ρεπορτάζ της εποχής, μόνο από δωρεές και ευεργεσίες είχε συγκεντρώσει  σοβαρή περιουσία ακινήτων και μετρητών. Ηγετική φυσιογνωμία στις  κινητοποιήσεις εκείνων των ημερών, που κατάφεραν να συγκεντρώσουν  περισσότερους από 20.000 ανθρώπους στο γήπεδο του Πανιωνίου, ο σημερινός  υπουργός Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης, Παναγιώτης  Κουρουμπλής.

Οι επόμενοι μήνες θα επιφυλάσσουν δυσάρεστες εκπλήξεις για τη δημοτική αρχή της Αθήνας και την Εκκλησία: οι εξεγερμένοι τυφλοί θα καταλάβουν το δημαρχείο, αναγκάζοντας τόσο τον δήμο όσο και το υπουργείο Δημόσιας Τάξης να υπογράψουν επιτέλους το αίτημα για άδειες μικροπωλητών σε άνεργους τυφλούς. Την ίδια μέρα, την 1η Οκτωβρίου του 1976, εκατοντάδες τυφλοί θα περάσουν το βράδυ έξω από την Αρχιεπισκοπή Αθηνών, έτοιμοι να εισβάλουν, αν ο Αρχιεπίσκοπος δεν συναινούσε να παραχωρήσει τον Οίκο στο κράτος.   Η εκκλησία θα αναγκαζόταν να προχωρήσει σε αυτή την απόφαση 9 μέρες μετά. Η συμφωνία έως σήμερα θεωρείται ιστορική, καθώς είναι η πρώτη (και η τελευταία) φορά, που το εκκλησιαστικό κατεστημένο αναγκάστηκε να υποχωρήσει ατάκτως σε ζητήματα που αφορούσαν την εκκλησιαστική περιουσία. Πρόκειται για μία μεγάλη νίκη, η οποία, όμως, θα «πληρωθεί» από τους τυφλούς εξεγερμένους και ειδικά από τα μέλη της Συντονιστικής με αλλεπάλληλες δίκες, διώξεις και αρκετό ξύλο, ειδικά στην πρώτη εκδήλωση μνήμης έναν χρόνο μετά από την πρώτη εξέγερση.   Μία σοβαρή καταγραφή των γεγονότων, που έκαναν τον γύρο της Ευρώπης, διαμορφώνοντας συνειδήσεις και πολιτικές υπέρ των ατόμων με κάθε μορφής κινητικό πρόβλημα ή πρόβλημα όρασης, αποτελεί έως σήμερα το ντοκιμαντέρ της Μαρίας Χατζημιχάλη – Παπαλιού, με τίτλο «Ο αγώνας των τυφλών» (1977). 

Πηγή: www.lifo.gr