ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΔΕΣΜΟ ΤΥΦΛΩΝ-ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΤΥΦΛΩΝ
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΜΕΝΟ
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠ. ΑΡΙΘΜ. 9977/12-12-1932 ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ
ΕΛΕΓΧΕΤΑΙ ΚΑΙ ΕΠΟΠΤΕΥΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΥΓΕΙΑΣ & ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΤΥΦΛΩΝ
ΕΠΙΤΙΜΟ ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΕΣ
ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΤΥΦΛΩΝ & ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΕΝΩΣΗΣ ΤΥΦΛΩΝ
ΕΔΡΑ ΑΘΗΝΑ
ΒΕΡΑΝΖΕΡΟΥ 31 - 104 32 ΑΘΗΝΑ
ΤΗΛ: 2105245001, 2105228333, 2105228365, 2105245578
FAX: 210 5222112
e-mail: pab@otenet.gr
http://www.pst.gr

Αθήνα: 8-4-2016
ΑΡ. ΠΡΩΤ.: 306

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Τυφλών (ΠΣΤ) δημιουργεί Τμήμα Εθελοντισμού στα  πλαίσια λειτουργίας των κοινωνικών του υπηρεσιών που προσφέρει εδώ και
δεκαετίες στα μέλη του, τυφλά άτομα και άτομα με προβλήματα όρασης.

Απευθυνόμαστε σε οποιοδήποτε ενήλικο άτομο που επιθυμεί να προσφέρει
αφιλοκερδώς τις υπηρεσίες του για την διευκόλυνση της καθημερινής ζωής του
τυφλού ατόμου και στη βελτίωση της ποιότητας ζωής του.

Για την επίτευξη των παραπάνω προσφέρει εκπαίδευση, συνεχή υποστήριξη και  εποπτεία καθώς και βεβαιώσεις συμμετοχής στο πρόγραμμα εθελοντισμού.

Για πληροφορίες- συμμετοχές μπορείτε να απευθύνεστε στην Κοινωνική  υπηρεσία του Συνδέσμου καθημερινά 10-12 στα τηλέφωνα 210 5228333, 5245001 εσ.119 

ή στο e-mail: pab@otenet.gr ή e-mail ngiallouris@gmail.com.

Για το Δ.Σ. του Π.Σ.Τ.

Ο Πρόεδρος
Ηλίας Μαργιόλας

Ο Γενικός Γραμματέας
Παναγιώτης Μαρκοστάμος

Παρακαλούμε διαδώστε το με κάθε πρόσφορο τρόπο.

ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ, ΑΝΕΚΔΟΤΑ ΚΑΙ ΠΟΛΛΟΙ ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΙ ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΒΑΓΓΕΛΗ ΑΥΓΟΥΛΑ ΣΤΟ 1o ΕΠΑΛ ΑΓ.ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ

Ανέκδοτα, μαντινάδες και πολλοί συμβολισμοί στην επίσκεψη του νεαρού δικηγόρου, Δημοτικού Συμβούλου Ιλίου και Επικεφαλής της Νεολαίας του Πανελληνίου συνδέσμου Τυφλών κ. Βαγγέλη Αυγουλά στο 1ο ΕΠΑΛ Αγίων Αναργύρων, το πρωί της Τρίτης 12 Απρίλιου 2016.

«Τα όνειρα σου αληθινά εύχομαι να γενουνε, χαίρομαι ανθρώπους να θωρώ μες στις χάρες να ζούνε.

Την οικογένεια που ποθείς τόσο πολύ αντάμα,

θα σου τη φέρει ο θεός να μη σε νοιάζει πράμα»!

Αυτή τη μαντινάδα χάρισε ο Δημήτρης στο Βαγγέλη Αυγουλά, με τον οποίο βρέθηκαν και κοντοχωριανοί στην Κρήτη, μέσω του Facebook μετά τη σχετική επίσκεψη!

Αν και ο κ. Αυγουλάς συμφώνησε εξ αρχής με τους καθηγητές του σχολείου να μη μπουν απουσίες στους μαθητές και να παρακολουθήσουν προαιρετικά όσοι θέλουν το διάλογο γύρω από τα θέματα των ΑμεΑ που θα διεξαγόταν, περίπου 100 μαθητές κατέκλεισαν την αίθουσα και μάλιστα διέθεσαν και το διάλειμμά τους αλλά και έξτρα, δεύτερη διδακτική ώρα, εκτός προγραμματισμού, θέλοντας να προσεγγίσουν ουσιαστικά την καθημερινότητα ενός σχεδόν συνομηλίκου τους με αναπηρία.

Μετά τα ανέκδοτα που είπε ο κ. Αυγουλάς ώστε να σπάσει ο πάγος μέσα από τον αυτοσαρκασμό του για την εκ γενετής τυφλότητα του, σημείωσε ότι αναγνωρίζει την επιστημοσύνη και την κατάρτιση σε μαθητές και καθηγητές των ΕΠΑΛ, ενός τύπου σχολείου πολύ παρεξηγημένου, ο οποίος για πολλούς λόγους χρειάζεται άμεση αναβάθμιση και στήριξη. Παράλληλα ο κ. Αυγουλάς τόνισε ότι σε σχέση με τα όσα φημολογούνται για τα ΕΠΑΛ «δε συζητά κανείς με την ίδια ένταση τα όσα μπορεί να συμβαίνουν πίσω από τις κλειστές πόρτες φημισμένων σχολείων των βόριων προαστίων».

Οι μαθητές για αρκετή ώρα ζητούσαν οδηγίες και διευκρινίσεις για τους σωστούς τρόπους συνοδείας ατόμων με προβλήματα όρασης από βλέποντες και δοκίμασαν για λίγα λεπτά σε ζευγάρια μια βιωματική προσομοίωση.

Επίσης δεν έλειψε η ειλικρινής συζήτηση γύρω από τις σχέσεις και την ερωτική ζωή ενός νέου με αναπηρία, όπως και το ενδιαφέρον για τους τρόπους και τις επιλογές διασκέδασης του, αλλά και την προσβασιμότητα των σχετικών χώρων για τα ΑμεΑ.

Στο τέλος της επίσκεψης, η συντονίστρια καθηγήτρια του σχολείου κα Άννα Αγγελοπούλου, δώρισε στον κ. Αυγουλά ένα συλλεκτικό καπέλο από παλαιότερη κοινωνική δράση με υπογραφές διεθνούς φήμης, ελλήνων παλαίμαχων καλαθοσφαιριστών, γνωρίζοντας την αγάπη του κ. Αυγουλά για τον αθλητισμό!

ΔΙΟΡΓΑΝΩΘΗΚΕ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΗΜΕΡΙΔΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΜΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΟΡΑΣΗΣ ΤΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ

Το απόγευμα της 4ης Απριλίου 2016 στην Καλλιθέα, Το Κέντρο Εκπαιδεύσεως και Αποκαταστάσεως Τυφλών σε συνεργασία με την Επιτροπή Νεολαίας του Πανελλήνιου Συνδέσμου Τυφλών, διοργάνωσαν Επιστημονική Ημερίδα με θέμα: «Επαγγελματικός Προσανατολισμός Ατόμων με Προβλήματα Όρασης - Νέες Τάσεις, Επιλογές και Προοπτικές». Πρόκειται για την πρώτη σε μια σειρά ενημερωτικών επιμορφωτικών ημερίδων που θα ακολουθήσουν μέχρι το τέλος του χρόνου, με θέμα τον επαγγελματικό προσανατολισμό, την ανάλυση επαγγελμάτων, την συμβουλευτική και άλλες θεματικές ενότητες, για άτομα με οπτική αναπηρία.

Στόχος της ημερίδας ήταν η ενημέρωση, ο προβληματισμός και η συζήτηση σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο οι μαθητές με οπτική αναπηρία, διαμορφώνουν τις εκπαιδευτικές και επαγγελματικές τους επιλογές. Την  ημερίδα παρακολούθησαν μαθητές Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και οι οικογένειές τους, καθώς και επαγγελματίες και επιστήμονες του ευρύτερου χώρου της γενικής και ειδικής εκπαίδευσης.

Ομιλητές στην ημερίδα ήταν κυρίως άτομα με οπτική αναπηρία που απασχολούνται σε διάφορους χώρους εργασίας. Τα δύο θεματικά πάνελ της ημερίδας συντόνισαν αντίστοιχα ο δημοσιογράφος και επί δεκαετίες ενεργός συμπαραστάτης του αναπηρικού κινήματος κ. Δημήτρης Κωνσταντάρας και η κα Αλμπάνη Χριστίνα, Σύμβουλος Επαγγελματικού Προσανατολισμού Τυφλών από το ΚΕΔΔΥ Α΄ Αθήνας.

Η έναρξη της ημερίδας έγινε με σύντομο χαιρετισμό από τον Πρόεδρο του Πανελληνίου Συνδέσμου Τυφλών, κ. Ηλία Μαργιόλα, ο οποίος παράλληλα έκανε και μια σύντομη ιστορική αναδρομή στην πορεία επαγγελματικής αποκατάστασης και ανέλιξης των τυφλών στην Ελλάδα, από τον Πρόεδρο του Φάρου Τυφλών Ελλάδος, κ. Εμμανουήλ Μπασιά και την Διοικήτρια του ΚΕΑΤ, κ. Μπέττυ Λεωτσάκου.

Οι εισηγητές με τη σειρά παρουσίας τους ήταν:

1. Μαθιόπουλος Γιώργος, Δικηγόρος

2. Τεντόμας Λάζαρος, Εκπαιδευτικός - Κοινωνιολόγος

3. Μάρτος Αινείας, Προγραμματιστής Η/Υ

4. Γεωργακαράκου Μαρία, Μουσικός - Σοπράνο

5. Τσιμπίδας Κώστας, Μουσικός ΣΜΕΑΕ Αττικής

6. Μίχος Γιάννης, Ηχολήπτης - Απομαγνητοφωνητής - Προπονητής Τζούντο

7. Κατσίφας Δημήτρης, Εργαστήρια Φάρου Τυφλών Ελλάδος

8. Κυριτσοπούλου Γεωργία, Εκπαιδεύτρια Κινητικότητας, Προσανατολισμού και Δεξιοτήτων Καθημερινής Διαβίωσης ΚΕΑΤ

9. Κλεφτογιάννη Αιμιλία, Εκπαιδεύτρια Σκύλων - Οδηγών

10. Οικονόμου Μαρία, Ψυχολόγος - Γεν. Γραμματέας ΕΛΙΣΟΦ

11. Εξακουστίδου Δέσποινα, Υπηρεσία ΑΜΕΑ ΟΑΕΔ

12. Max Grotte, μουσικός, εθελοντής στο ΚΕΑΤ – φοιτητής στη Γερμανία, αρχικός σύνδεσμος της χώρας μας με το εκπαιδευτικό πρόγραμμα στη Γερμανία για τυφλές ψηλαφίστριες παθήσεων του μαστού.

Στην εκδήλωση μεταξύ άλλων παραβρέθηκαν η Πρόεδρος του Ελληνικού Κέντρου Εκπαίδευσης Σκύλων Οδηγών κα Ζωή Γερουλάνου, ο Γενικός Γραμματέας του ΠΣΤ και εκπρόσωπος της ΕΣΑΜΕΑ κ. Παναγιώτης Μαρκοστάμος, η Γενική Γραμματέαςτου Φάρου Τυφλών κα Κατσαρού, η Πρόεδρος του ΕΛΙΣΟΦ κα Ντιάνα Ρουσνάκ, καθώς και εκ των συνδιοργανωτών, μέλη της Επιτροπής Νεολαίας του Π.Σ.Τ. Βαγγέλης Αυγουλάς, Σταυρούλα Κουστένη, Βαγγέλης Θεοδώρου και Αιμιλία Πυλαρινού.

Γραπτό χαιρετισμό και συγχαρητήριο μήνυμα για την ιστορική αυτή εκδήλωση στο χώρο του ΚΕΑΤ, απέστειλε ο Υπουργός Εσωτερικών κ. Παναγιώτης Κουρουμπλής.

Τέλος, σε ενδιαφερόμενους μαθητές με προβλήματα όρασης, χορηγήθηκε εξειδικευμένο τεστ επαγγελματικού προσανατολισμού από το Ελληνικό Ινστιτούτο για την Ισότητα των Φύλων και για τις Ευπαθείς Πληθυσμιακές Ομάδες, σε συνεργασία με το ΚΕΑΤ.

Η ημερίδα, με αντίστοιχου ενδιαφέροντος και κύρους ομιλητές, προγραμματίζεται σύντομα να λάβει χώρα και στο χώρο του ΚΕΑΤ Θεσσαλονίκης, σε συνεργασία εκεί με τη Νεολαία της Περιφερειακής Ένωσης Κεντρικής Μακεδονίας του Πανελληνίου Συνδέσμου Τυφλών.

Ο STEPHEN HAWKING ΕΧΕΙ ΕΝΑ ΣΥΝΑΡΠΑΣΤΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ ΓΙΑ ΟΠΟΙΟΝ ΥΠΟΦΕΡΕΙ ΑΠΟ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ

«Αν είστε ανάπηροι, πιθανότατα δεν ευθύνεστε εσείς γι αυτό, αλλά δεν είναι καλό να κατηγορείτε τον κόσμο ή να περιμένετε να σας λυπηθούν. Πρέπει να έχετε θετική προσέγγιση και πρέπει να βγάλετε από μέσα σας το καλύτερο που μπορείτε να διαθέσετε. Αν κάποιος είναι σωματικά ανάπηρος, δεν πρέπει να προσπαθήσει να γίνει και ψυχολογικά». Ο ευφυέστατος φυσικός ξέρει πώς είναι να υπομένεις την κατάθλιψη και έχει κάποια σοφά λόγια για να βοηθήσει τους πιο δυστυχισμένους από εμάς να τα καταφέρουν.

Ο Stephen Hawking, ένα από τα πιο μεγάλα μυαλά των ημερών μας, εμφάνισε συμπτώματα ALS ( Αμυοτροφική Πλάγια Σκλήρυνση) στην ηλικία των 21. Εκεί που η καριέρα του ετοιμαζόταν να απογειωθεί, το σώμα του άρχισε να τον απογοητεύει. Αν κάποιος ξέρει πώς είναι να αντιμετωπίζεις ατυχείς καταστάσεις στη ζωή, τότε πιθανότατα είναι αυτός.

Παρόλο που η ασθένεια παρέλυσε το σώμα του, το κοφτερό μυαλό του Hawking δεν του επέτρεψε να βουλιάξει στην αρνητικότητα. Στην πραγματικότητα, αφοσιώθηκε στο πεδίο της θεωρητικής φυσικής με ακόμα μεγαλύτερο ζήλο.

Παρόλο που οι γιατροί του έδιναν με το ζόρι δύο ή τρία χρόνια ζωής, ο Hawking επέλεξε να δώσει τον καλύτερό του εαυτό και τώρα είναι διεθνώς αναγνωρισμένος για τις απαντήσεις που βρήκε σχετικά με το σύμπαν, το Big Bang, την δημιουργία και τις επιστημονικές θεωρίες.

Φυσικά, ο Hawking υπέμεινε άσχημες στιγμές που είχαν να κάνουν με την κατάστασή του, αλλά ξέρει ότι υπάρχουν πολλά για τα οποία πρέπει να είναι ευγνώμων στη ζωή του. Αυτό το μοιράστηκε σε μια πρόσφατη διάλεξη που έγινε στο Royal Institute του Λονδίνου.

Καθηλωμένος στο αναπηρικό καρότσι, ο Hawking δεν μπορεί να μιλήσει ή να κινηθεί. Ωστόσο, βρήκε έναν τρόπο να επικοινωνεί μέσω της τεχνολογίας, και συνέκρινε τις μαύρες τρύπες με την κατάθλιψη, κάνοντας ξεκάθαρο ότι από κανένα από αυτά τα δύο δεν είναι απίθανο να ξεφύγουμε.

Είπε:

 «Το μήνυμα αυτής της διάλεξης είναι ότι οι μαύρες τρύπες δεν είναι όσο μαύρες περιγράφονται. Δεν είναι οι αιώνιες φυλακές που κάποτε πιστευόταν ότι ήταν.

Πράγματα μπορούν να βγουν από μία μαύρη τρύπα και προς τα έξω και στις δύο πλευρές και πιθανόν σε κάποιο άλλο σύμπαν. Έτσι, αν νιώθετε ότι είστε σε μία μαύρη τρύπα μην τα παρατάτε. Υπάρχει τρόπος διαφυγής.

Να θυμάστε να κοιτάτε επάνω στα αστέρια και όχι κάτω στα πόδια σας. Ποτέ μην σταματήσετε να δουλεύετε. Η δουλειά σας δίνει νόημα και σκοπό και η ζωή είναι άδεια χωρίς αυτήν. Αν είστε αρκετά τυχεροί ώστε να βρείτε την αγάπη, να θυμάστε ότι είναι εκεί και μην την χαλάσετε».

 Όταν ρωτήθηκε για τις αναπηρίες του, ο Hawking είπε:

«Αυτός που υποφέρει πρέπει να έχει το δικαίωμα να τερματίσει την ζωή του, αν θέλει. Αλλά πιστεύω ότι θα ήταν πολύ μεγάλο σφάλμα. Όσο άσχημη και να φαίνεται η ζωή, υπάρχει πάντοτε κάτι που μπορείτε να κάνετε και να είστε επιτυχημένοι σε αυτό. Όσο υπάρχει ζωή, υπάρχει και ελπίδα».

Και συνεχίζει με το δυνατό του μήνυμα:

«Αν είστε ανάπηροι, πιθανότατα δεν ευθύνεστε εσείς γι αυτό, αλλά δεν είναι καλό να κατηγορείτε τον κόσμο ή να περιμένετε να σας λυπηθούν. Πρέπει να έχετε θετική προσέγγιση και πρέπει να βγάλετε από μέσα σας το καλύτερο που μπορείτε να διαθέσετε. Αν κάποιος είναι σωματικά ανάπηρος, δεν πρέπει να προσπαθήσει να γίνει και ψυχολογικά.

Κατά την γνώμη μου, κάποιος θα πρέπει να συγκεντρωθεί σε δραστηριότητες στις οποίες η σωματική του αναπηρία δεν θα του είναι σοβαρό εμπόδιο. Φοβάμαι ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες για τα άτομα με αναπηρία, δεν μου αρέσουν, αλλά είναι εύκολο για μένα να το πω αυτό, γιατί ποτέ δεν μου άρεσε ο αθλητισμός ούτως ή άλλως.

Από την άλλη, η επιστήμη είναι ένας πολύ καλός τομέας για άτομα με αναπηρία, γιατί απασχολεί κυρίως το μυαλό. Φυσικά, τα περισσότερα είδη πειραματικής δουλειάς πιθανότατα αποκλείουν τέτοια άτομα, αλλά η θεωρητική εργασία είναι σχεδόν ιδανική.

Οι αναπηρίες μου δεν υπήρξαν σημαντικό εμπόδιο στον τομέα μου, που είναι η θεωρητική φυσική. Αντιθέτως, με βοήθησαν με κάποιο τρόπο προστατεύοντας με από το διοικητικό κομμάτι και το κομμάτι των διαλέξεων με τα οποία πιθανότατα να ασχολούμουν.

Τα κατάφερα όμως, μόνο εξαιτίας της τεράστιας αγάπης που έλαβα από την σύζυγό μου, τα παιδιά μου, τους συναδέρφους μου και φοιτητές μου. Διαπιστώνω ότι οι άνθρωποι σε γενικές γραμμές είναι έτοιμοι να βοηθήσουν, αλλά πρέπει να τους ενθαρρύνετε να αισθάνονται ότι οι προσπάθειές τους να σας βοηθήσουν αξίζουν, με το να τα πηγαίνετε όσο καλύτερα μπορείτε».

Μετάφραση: awakengr.com via educateinspirechange.org

Πηγή: http://www.awakengr.com/

ΝΑΤΑΛΙΑ ΒΟΝΤΙΑΝΟΒΑ: Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Η 34χρονη μιλάει αποκλειστικά στο ΒΗΜΑgazino για το ίδρυμα Νaked Heart που δημιούργησε το 2004 και για το όραμά της για μια κοινωνία χωρίς διακρίσεις στα άτομα με αναπηρίες.

Έρη Βαρδάκη.

«Πάντα ήθελα να προσφέρω, από τότε που ήμουν μικρό κορίτσι. Ακόμη και τότε μοιραζόμουν ό,τι είχα. Και όταν άρχισα την καριέρα μου στο μόντελινγκ και ήμουν τόσο τυχερή που γνώρισα όλους αυτούς τους σπουδαίους ανθρώπους, συνειδητοποίησα ότι ήθελα να δώσω πίσω ακόμη περισσότερα. Γι’ αυτό η σύσταση του ιδρύματος Νaked Heart ήταν απλά σωστή, ήταν μια φυσική επιλογή για μένα. Μου δόθηκαν τόσο πολλά στη ζωή και θα ήθελα απλώς να βοηθήσω τους λιγότερο τυχερούς, αυτοί είναι που με ενέπνευσαν».

Η απάντηση της Νατάλια Βοντιάνοβα στην ερώτησή μου ήταν ορθή κοφτή. Η ίδια έχει μάθει να τακτοποιεί τα πράγματα στο μυαλό της. Και ίδρυσε το Naked Heart Foundation, ένα ίδρυμα που ένας από τους κύριους σκοπούς του είναι να βοηθά παιδιά με ειδικές ικανότητες. Η επιλογή αυτή δεν ήταν κάτι το αυτονόητο. Γιατί η επονομαζόμενη «Supernova» της διεθνούς μόδας είχε όλα τα χαρακτηριστικά μιας σύγχρονης Σταχτοπούτας και τα μυαλά της κάπου μέσα σε αυτή την εκτυφλωτική διαδρομή θα μπορούσαν να πάρουν αέρα. Γιατί η ίδια δεν ήταν τίποτε άλλο παρά ένα πάμφτωχο ασχημόπαπο που με όπλα τα ευλογημένα της γονίδια ξέφυγε από τις λαϊκές αγορές της γενέτειράς της για να κυριαρχήσει στην παγκόσμια πασαρέλα, να παντρευτεί τον βρετανό αριστοκράτη Τζάστιν Πόρτμαν, να αποκτήσει μαζί του τρία παιδιά και σήμερα να είναι ζευγάρι με τον βαθύπλουτο γόνο Αντουάν Αρνό - τον Μάιο του 2014 απέκτησαν ένα αγοράκι.

Το πιο περίεργο; Οταν σου μιλάει δεν κάνει καμιά προσπάθεια να πουλήσει την «ιστορία» της με τον παλιό αμερικανικό τρόπο που αποθεώνει success stories σαν το δικό της. Ισως γιατί η Βοντιάνοβα είναι Ρωσίδα. «Δεν θα ακούσεις μελόδραμα από εκείνη. (...) Οπως μια ηρωίδα σε έργο του Τσέχοφ, έχει αυτή την αξιοσημείωτη ανθεκτικότητα. Δεν αφήνει το δύσκολο παρελθόν της να τη σταματήσει» είχε πει για αυτήν ο διάσημος φωτογράφος Μπρους Γουέμπερ. Και είχε δίκιο.

Το 2016 ξεκίνησε με ένα ιδιαίτερα απαιτητικό πρόγραμμα για εκείνη. Η εκδήλωση «London΄s Fabulous Fund Fair» που διοργάνωσε στις 20 Φεβρουαρίου στη βρετανική πρωτεύουσα από κοινού με το μοντέλο Κάρλι Κλος κατάφερε να συγκεντρώσει πάνω από 850.000 στερλίνες. Και όπως παραδέχεται στη συνέντευξή της στο ΒΗΜΑgazino, «τρέχει» πολύ για τις ανάγκες του ιδρύματός της.

Και η αιτία για αυτό ίσως κρύβεται στα δύσκολα παιδικά της χρόνια. Εν αρχή ην ο πατέρας της, ο οποίος εγκατέλειψε τη μητέρα της, Λαρίσα. Και η μητέρα της ξαναπαντρεύτηκε, για να εγκαταλειφθεί και από τον δεύτερο σύζυγό της, ο οποίος την άφησε μετά τη γέννηση της κόρης τους, Οξάνα, που έπασχε από εγκεφαλική παράλυση και σοβαρή μορφή αυτισμού.

Η μητέρα της, ωστόσο, δεν ήθελε να εγκαταλείψει το μωρό σε κάποιο ίδρυμα. Και η Νατάλια συμφωνούσε μαζί της. Ως παιδί η ίδια θυμάται μαύρους κύκλους να σχηματίζονται κάτω από τα μάτια της.

Εξαντλημένη πήγαινε στο σχολείο και πολλές φορές έχανε μαθήματα γιατί τη χρειάζονταν στο σπίτι. «Προσπαθούσα να κάνω τη μητέρα μου να νιώσει καλύτερα. Ηταν ταλαιπωρημένη, κουρασμένη και μόνη, και ήθελα να τη φροντίσω όσο περισσότερο μπορούσα» έχει δηλώσει. Οταν η μητέρα της αποφάσισε να πουλήσει φρούτα στον δρόμο, εκείνη την ακολούθησε.

Μοναδική παρηγοριά για τη Νατάλια ήταν η γιαγιά της, με εκείνη τη φωνή που πάντα της υπενθύμιζε να διαβάζει για να μην «καταντήσει» με μια ζωή σαν της μητέρας της. Αυτή η γιαγιά ήθελε να της μάθει να τρώει σωστά έχοντας το πιρούνι αριστερά, το μαχαίρι δεξιά και μια πετσέτα πάντα στα γόνατά της. Η ίδια γιαγιά τής έραβε ρούχα και ήταν εκείνη που τελικά τής αγόρασε το εισιτήριο για το Παρίσι, την πόλη από την οποία θα ξεκινούσε η διεθνής καριέρα της στο μόντελινγκ. Η Νατάλια Βοντιάνοβα είναι ακόμη σε θέση να σου περιγράψει με κάθε λεπτομέρεια εκείνο το πρώτο συναρπαστικό γεύμα μέσα στο αεροπλάνο της Air France.

Στα 15 της άρχισε να ανθεί. Οι συμμαθητές της, βέβαια, δεν της έδιναν και τόση σημασία. Τα κορίτσια με τα «επιθετικά» μπούστα ήταν για αυτούς τότε σαφώς πιο ελκυστικά. Εκείνη πάλι ονειρευόταν. Κατέφευγε, μάλιστα, σε μια συγκεκριμένη φαντασίωση. Τρύπωνε στα όνειρά της στο ωραίο σπίτι μιας συμμαθήτριάς της που κάποτε είχε επισκεφθεί. Ανοιγε την ντουλάπα της, φορούσε τα ρούχα της. Και γινόταν για πρώτη φορά μοντέλο.

Υστερα ήρθε ένα όμορφο αγόρι στη ζωή της. Εκείνος φοιτούσε σε μια τοπική σχολή μόντελινγκ. Την έπεισε να πάει μαζί του και της πλήρωσε την εγγραφή. Κέρδισε τα πρώτα της 50 δολάρια για ένα σόου. Δεν θα έβγαζε τόσα ούτε σε έναν μήνα πουλώντας φρούτα στον δρόμο. Κάπως έτσι ήρθε η Μόσχα, ύστερα το Παρίσι και έπειτα ένα συμβόλαιο με το πρακτορείο Viva. Οι μεγάλες δουλειές δεν άργησαν να έρθουν για την κοπέλα που θύμιζε έντονα τη Ρόμι Σνάιντερ.

Και στα 19 της ήρθε ο Τζάστιν Πόρτμαν. Η συνέχεια ήταν ένας γάμος και τρία παιδιά και ενώ οι κακόβουλοι περίμεναν να «ανιχνεύσουν» ραγάδες μετά τις εγκυμοσύνες της η «Supernova», όπως την αποκαλούν, επανερχόταν κάθε φορά αψεγάδιαστη στις πασαρέλες. Το 2010 το ρομάντζο έλαβε τέλος. «Αν προσπαθείς πραγματικά σκληρά για κάτι και αυτό δεν πηγαίνει καλά, τότε πρέπει να το αφήσεις γιατί σημαίνει ότι δεν ήταν το σωστό» αρκέστηκε να δηλώσει λακωνικά για τη διάλυση του γάμου της.

Σήμερα ζει ευτυχισμένη στο πλευρό του επιχειρηματία Αντουάν Αρνό, υιού του Μπερνάρ Αρνό, του πιο πλούσιου ανθρώπου στη Γαλλία, προέδρου του ομίλου  LVMH, ο οποίος περιλαμβάνει είδη πολυτελείας, οίκους μόδας (Louis Vuitton, Kenzo, Marc Jacobs, Givenchy, Celine), οινοπνευματωδών (Hennessy, Moet & Chandon), κοσμημάτων, ρολογιών, καλλυντικών και αρωμάτων. Και εκείνη δεν έχει σταματήσει να έχει το ίδιο πάθος για ζωή με εκείνη την ίδια δίψα που είχε όταν κατέβηκε από το αεροπλάνο και αντίκρισε για πρώτη φορά το Παρίσι. Oταν σε μια φωτογράφιση της ζητήθηκε να φάει μια φράουλα, τη δάγκωσε σαν να μην είχε βάλει τίποτα στο στομάχι της για εβδομάδες, θυμάται χαρακτηριστικά ο φωτογράφος Μπρους Γουέμπερ. «Το ένστικτο επιβίωσης είναι τόσο βαθιά ριζωμένο μέσα της», αναφέρει, «το καλύτερο κομμάτι της Ρωσίας βρίσκεται μέσα της».

Η 34χρονη Νατάλια Βοντιάνοβα, μητέρα τεσσάρων παιδιών, έχει πολλές υποχρεώσεις, με το ίδρυμά της να καταλαμβάνει σημαντικό μέρος του χρόνου της. Και για αυτό το όνειρό της για έναν κόσμο χωρίς διακρίσεις για τα παιδιά με αναπηρία δέχεται να μιλήσει στο BHMΑgazino.

Πώς συλλάβατε την ιδέα της δημιουργίας του ιδρύματος Naked Heart; «Ξεκινήσαμε το 2004, μετά την τραγωδία της σφαγής στο σχολείο του Μπεσλάν (σ.σ.: από τσετσένους τρομοκράτες). Ηθελα απελπισμένα να κάνω κάτι για να βοηθήσω. Είχα μια απλή ιδέα: Αν τα παιδιά που επέζησαν μπορούσαν να αποσπαστούν από αυτό που βίωσαν μέσα από το παιχνίδι τουλάχιστον για πέντε λεπτά κάθε ημέρα, θα τα βοηθούσε να επουλώσουν τα τραύματά τους. Η παροχή ενός ασφαλούς υπαίθριου χώρου ψυχαγωγίας θα επαναπροσδιόριζε το τοπίο της  πόλης τους και θα λειτουργούσε ως μια μορφή θεραπείας. Εχοντας μεγαλώσει μέσα στη φτώχεια στη Ρωσία κατάλαβα τη σημασία του παιχνιδιού και τις καταστροφικές συνέπειες της στέρησης μιας τέτοιας βασικής ανάγκης. Ετσι κάπως ξεκινήσαμε την κατασκευή χώρων ψυχαγωγίας για τα παιδιά όλων των ηλικιών και ικανοτήτων. Μέχρι σήμερα έχουμε δημιουργήσει πάνω από 150 εγκαταστάσεις για παιχνίδι, αλλά ο στόχος μας είναι να οικοδομήσουμε τουλάχιστον 500».

Το ίδρυμα δείχνει, πάντως, ιδιαίτερη ευαισθησία για τα παιδιά με ειδικές ικανότητες... «Το 2011 ξεκινήσαμε το πρόγραμμα "Εvery Child Deserves a Family" με κύριο στόχο να τερματίσουμε τη μακρά παράδοση της Ρωσίας που ήθελε τα παιδιά με ειδικές ικανότητες και μαθησιακές δυσκολίες να καταλήγουν σε μονάδες φροντίδας και ορφανοτροφεία. Από τότε αυτό το πρόγραμμα έχει γίνει ένα πολύ σημαντικό κομμάτι του φιλανθρωπικού μου έργου και διαμόρφωσε την αποστολή του ιδρύματος - για να βοηθήσει στην οικοδόμηση μιας κοινωνίας χωρίς αποκλεισμούς, μιας κοινωνίας που είναι ανοικτή σε άτομα με αναπηρίες και ειδικές ανάγκες, μέσω της ενθάρρυνσης του παιχνιδιού και της δημιουργίας δωρεάν υπηρεσιών υποστήριξης για φτωχές οικογένειες που μεγαλώνουν αυτά τα παιδιά».

Σε ποιον βαθμό η ιστορία της αδελφής σας, Οξάνα, σας επηρέασε στον προσανατολισμό της αποστολής του ιδρύματος; «Σίγουρα με έχει επηρεάσει σε ορισμένο βαθμό. Αν και όταν ξεκίνησα το ίδρυμα κύριος στόχος μας ήταν η δημιουργία παιδικών χαρών και πάρκων για παιχνίδι. Ωστόσο, συγκλονισμένη από την αντίθεση ανάμεσα στην ανατροφή της αδελφής μου σε μια αγαπημένη οικογένεια μέσα στο σπίτι μας και στις ζωές των παιδιών που συνάντησα κατά τη διάρκεια επισκέψεών μου σε ορφανοτροφεία, νοσοκομεία παίδων και κέντρα αποκατάστασης, άρχισα να σκέφτομαι τι άλλο θα μπορούσαμε να κάνουμε για να βοηθήσουμε. Αποταθήκαμε στην εμπειρία χωρών όπου τα παιδιά με αναπηρία δεν κλείνονται σε ιδρύματα και ζητήσαμε τη συμβουλή κορυφαίων ρώσων ειδικών στο θέμα. Ως αποτέλεσμα, το 2011 ξεκινήσαμε το πρόγραμμα "Κάθε παιδί αξίζει μια οικογένεια" - με επίκεντρο τις υπηρεσίες υποστήριξης οικογενειών που μεγαλώνουν παιδιά με αυτισμό, σύνδρομο Down, εγκεφαλική παράλυση και άλλες ειδικές ανάγκες. Η προσωπική μου εμπειρία με τη μικρότερη αδελφή μου με οδήγησε σε αυτό το έργο. Και η Oξάνα σήμερα επισκέπτεται το Κέντρο Οικογενειακής Υποστήριξης που δημιουργήσαμε στην ιδιαίτερη πατρίδα μου, το Νίζνι Νόβγκοροντ, όπου και σημειώνει μεγάλη πρόοδο».

Υπήρξε μια συγκεκριμένη ιστορία παιδιού που έχετε συναντήσει μέσω του ιδρύματος και σας έχει αγγίξει προσωπικά; «Μία από τις πιο συγκινητικές στιγμές που είχα ήταν όταν ταξίδεψα στην πόλη Τούλα της Ρωσίας. Σε μια οργάνωση που υποστηρίζουμε γνώρισα έναν έφηβο, τον Αλεξέι. Πάσχει από εγκεφαλική παράλυση και σοβαρή μορφή αυτισμού, και, ως εκ τούτου, αποτελεί πρόκληση για τον ίδιο να ελέγχει τις κινήσεις του σώματός του. Ο Αλεξέι δεν μπορεί να μιλήσει. Μέχρι την ηλικία των 13 ετών ήταν επιθετικός. Η μητέρα του δεν μπορούσε να καταλάβει τι ήθελε από εκείνη. Τότε τον πήγε σε ένα κέντρο όπου ένας ειδικός ανακάλυψε πως ο Αλεξέι έχει πολύ υψηλό δείκτη νοημοσύνης. Τα καταλαβαίνει όλα και προσπαθούσε πάντα να το πει στη μητέρα του. Θύμωνε πολύ όταν κανείς δεν τον καταλάβαινε. Οι ειδικοί τού έδωσαν έναν πίνακα με γράμματα και αυτός αμέσως άρχισε να δείχνει με το δάχτυλό του, φτιάχνοντας λέξεις και προτάσεις. Ετσι άρχισε να επικοινωνεί. Από τότε η ζωή του έχει αλλάξει εντελώς. Τώρα γράφει συναρπαστικές ιστορίες, το λεξιλόγιό του είναι πολύ πλούσιο, έμαθε ακόμη και αγγλικά και πέρασε τις εξετάσεις του στο σχολείο. Ο Αλεξέι ονειρεύεται να γίνει δημοσιογράφος. Ξέρετε, μερικές φορές είναι δύσκολο να διακρίνουμε τη δυναμική κάποιου αμέσως. Ωστόσο, πιστεύω ότι κάθε παιδί πρέπει να έχει τη δυνατότητα να την ανακαλύψει, όπως έκανε ο Αλεξέι!».

Το ίδρυμα Naked Heart κλείνει το 12ο έτος του. Θα μπορούσατε να κάνετε έναν σύντομο απολογισμό; «Θα ήταν μια μακριά λίστα, καθώς όλα αυτά τα χρόνια έχουμε προσπαθήσει πολύ σκληρά να μεταμορφώσουμε τις ζωές χιλιάδων παιδιών και των οικογενειών τους. Για να σας δώσω μερικά παραδείγματα, έχουμε διαμορφώσει 158 εγκαταστάσεις παιχνιδιού, κάποιες από τις οποίες δημιουργήθηκαν σε παιδιατρικά νοσοκομεία, μονάδες φροντίδας και κέντρα αποκατάστασης σε όλη τη Ρωσία αλλά και διεθνώς. Χρηματοδοτούμε διάφορες υπηρεσίες υποστήριξης οικογενειών ανά τη Ρωσία, συμπεριλαμβανομένου του μεγάλου Κέντρου Στήριξης Οικογένειας στη γενέτειρά μου. "Τρέχουμε" το μεγαλύτερο πρόγραμμα στο είδος του για εκπαιδευτικούς ειδικών σχολείων και παιδικών σταθμών, που εργάζονται με παιδιά με αυτισμό. Διεξάγουμε ένα ετήσιο διεθνές εκπαιδευτικό φόρουμ για τους επαγγελματίες φροντίδας των παιδιών, το οποίο προσελκύει εκατοντάδες ειδικούς από όλον τον κόσμο. Τον προσεχή Οκτώβριο θα έχουμε το 5ο Φόρουμ μας - πρόκειται για μια επέτειο για εμάς. Επίσης, οργανώνουμε τακτικές επισκέψεις στη Ρωσία διεθνούς φήμης επιστημόνων που ειδικεύονται σε παιδιά με ειδικές ανάγκες, καθώς και αποστολές ρώσων συναδέλφων τους στο εξωτερικό».

Ποιο ήταν το μεγαλύτερο εμπόδιο που έχει συναντήσει το ίδρυμα κατά τη διάρκεια της πορείας του; «Υπήρξαν διαφορετικές προκλήσεις, καθώς είμαστε μια πολύ μικρή ομάδα. Ωστόσο, μπορούμε να κάνουμε πολλά μαζί και πραγματικά δεν φοβάμαι κανένα εμπόδιο που μπορεί να προκύψει στον δρόμο. Θα έλεγα ότι η μεγαλύτερη πρόκληση για εμένα είναι να αντιμετωπίσουμε το στίγμα της αναπηρίας. Δουλεύουμε σκληρά, αλλά δυστυχώς πολλοί γονείς αισθάνονται πιεσμένοι, με αποτέλεσμα να παρατούν ένα παιδί με ειδικές ικανότητες μετά τη γέννησή του. Στόχος μας είναι να αλλάξουμε τη στάση των ανθρώπων απέναντι στα άτομα αυτά και να οικοδομήσουμε μια κοινωνία χωρίς αποκλεισμούς που θα είναι ανοικτή σε ανθρώπους με αναπηρίες. Γι΄ αυτό εμείς όχι μόνο παρέχουμε αναγκαίες υπηρεσίες υποστήριξης σε οικογένειες που έχουν πάρει την απόφαση να κρατήσουν το ανάπηρο παιδί τους στο σπίτι, αλλά και αξιοποιούμε κάθε ευκαιρία ώστε να μιλήσουμε στα μέσα ενημέρωσης για αυτούς τους ανθρώπους και να δημιουργήσουμε εύστοχες κοινωνικές εκστρατείες που κρατούν τη δημόσια προσοχή στο θέμα και οδηγούν σε αλλαγή της στάσης απέναντι στα άτομα αυτά».

Πιστεύετε ότι ο «στιγματισμός» των ατόμων αυτών θα σταματήσει ποτέ; «Είμαι σίγουρη για αυτό. Και έχουμε μια σειρά από θετικά παραδείγματα που προέρχονται από άλλες χώρες. Ακριβώς πριν από 30 χρόνια στις Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα βλέπατε ένα άτομο με ειδικές ικανότητες στο εξώφυλλο ενός περιοδικού. Τώρα θα το δείτε. Οι ίδιες αλλαγές συμβαίνουν και στη Ρωσία  αυτή τη στιγμή. Στο ίδρυμα βρισκόμαστε σε διαρκή και σοβαρή αναζήτηση νέων τρόπων ώστε να υπογραμμίσουμε τα ζητήματα αυτά. Για παράδειγμα, πέρυσι ξεκινήσαμε τo πρότζεκτ "Don΄t be silent", το οποίο είχε ως στόχο να κάνει την κοινωνία πιο ανοιχτή σε αυτά τα παιδιά και να ενθαρρύνει τους γονείς τους να μιλήσουν για τα προβλήματά τους. Το πρότζεκτ ξεκίνησε τον Σεπτέμβριο του 2015 με το λανσάρισμα ενός μουσικού βίντεο με πρωταγωνίστρια ένα κορίτσι με σύνδρομο Down και το κομμάτι "Don΄t be Silent" του ρώσου τραγουδιστή και παλαιότερου νικητή του διαγωνισμού της Eurovision, Ντίμα Μπιλάν».

Τι αντίκτυπο είχε αυτό το βίντεο; «Ενθάρρυνε πάρα πολλούς γονείς παιδιών με ειδικές ικανότητες να βγουν με τα παιδιά τους δημόσια, να μιλήσουν  ανοιχτά για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν και να ξεκινήσει μια δημόσια συζήτηση σχετικά με το πώς μπορούμε να εξασφαλίσουμε ότι η κοινωνία μας θα είναι πραγματικά ανοιχτή σε όλους. Εχουμε λάβει επιστολές από μητέρες από οργανώσεις γονέων που εργάζονται με αυτά τα παιδιά και από απλούς ανθρώπους οι οποίοι, όπως και εμείς, πιστεύουν ότι το να παραμένεις σιωπηλός για την αναπηρία δεν αποτελεί λύση στο θέμα».

Πώς μπορεί κάποιος να συνεισφέρει στον σκοπό σας; «Οποιοσδήποτε μπορεί να μας βοηθήσει να μεταμορφώσουμε τις ζωές των παιδιών σε όλη τη Ρωσία και κάθε συνεισφορά μετράει. Ο απλούστερος τρόπος για να υποστηρίξει κανείς το  ίδρυμα είναι να κάνει μια δωρεά προς το έργο μας - μπορεί είτε να κάνει μια εφάπαξ δωρεά ή να εγγραφεί στις μηνιαίες χορηγίες μέσω της ιστοσελίδας μας nakedheart.org. Κάτι ακόμη σημαντικό είναι να βοηθήσει κάποιος να διαδώσουμε τη δουλειά που κάνουμε. Κοινοποιήστε την ιστοσελίδα μας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και φροντίστε να ακολουθήσετε το ίδρυμα στα social media για να ενημερώνεστε! Είμαστε, επίσης, σε συνεχή αναζήτηση εράνων: γιατί να μην τρέξει κανείς σε έναν μαραθώνιο, να μη φτιάξει μια τούρτα ή να πουλήσει τα παλιά του ρούχα στο eBay - μπορείτε να το κάνετε όλοι για να αντλήσει κεφάλαια απαραίτητα για τη δουλειά μας! Το ίδρυμα πρόσφατα διοργάνωσε μαζί με την Guerlain έναν ημιμαραθώνιο στο Παρίσι και η ομάδα του προσωπικού και των εθελοντών μας βοήθησε να συγκεντρώσουμε το εντυπωσιακό ποσό των 230.000 ευρώ. Μπορεί κανείς να βρει κι άλλους τρόπους για να συμβάλει. Οσον αφορά τις επιχειρήσεις, είμαστε πάντα ανοιχτοί για μια συνεργασία και χαιρετίζουμε οποιαδήποτε στήριξη του αγώνα μας!».

Κλείνοντας, μπορείτε να μου περιγράψετε μια τυπική ημέρα σας στο ίδρυμα;  «Δεν υπάρχει τυπική ημέρα στη δουλειά μας - αυτό ποικίλλει τόσο πολύ! Μερικές φορές περνάω όλη την ημέρα σε συνεντεύξεις Τύπου ή δίνοντας συνεντεύξεις, τονίζοντας τη σημασία του έργου μας και προσπαθώντας να επιστήσω τη δημόσια προσοχή στα άτομα με ειδικές ικανότητες και άλλες αναπηρίες. Μια άλλη ημέρα μπορεί να βρίσκομαι στα εγκαίνια ενός νέου χώρου ψυχαγωγίας που δημιουργήσαμε ή να επισκέπτομαι ένα ειδικό σχολείο όπου εκπαιδεύουμε δασκάλους να εργάζονται με παιδιά με αυτισμό. Αλλά μερικές φορές δεν είναι τόσο διασκεδαστικό όσο ακούγεται και περνώ ώρες με την ομάδα μου ελέγχοντας τις προσκλήσεις για την επόμενη εκδήλωση συγκέντρωσης χρημάτων ή προσπαθώντας να ανακαλύψουμε μια νέα ιδέα για τους συνεργάτες και τους χορηγούς μας».

Οι 4 δρόμοι της φιλανθρωπίας: Πώς δωρίζεται ένα δισεκατομμύριο δολάρια;

Προσφέροντας εν ζωή: Μια νέα τάση στη φιλανθρωπία είναι το κίνημα  «Δίνοντας εν ζωή» το οποίο υποστηρίζει ότι οι πλούσιοι θα πρέπει να αρχίσουν τις φιλανθρωπικές τους δράσεις νωρίς και να τις σταματήσουν  νωρίς. Το κίνημα αποτελεί πρόκληση για το παραδοσιακό μοντέλο, τα θεμέλια του οποίου δημιουργήθηκαν από ανθρώπους όπως ο Χένρι Φορντ και ο Τζον Ντέιβισον Ροκφέλερ, των οποίων τα ιδρύματα εξακολουθούν να προσφέρουν, ενώ πέρασαν δεκαετίες από τον θάνατό τους. Παράδειγμα αποτελεί ο Τσακ Φίνεϊ, ιδρυτής της αλυσίδας Duty Free Shoppers. Μεταβίβασε την κυριότητα των Duty Free Shoppers σε ίδρυμα και κανόνισε να μεταβιβαστούν ολοκληρωτικά σε αυτό μετά το έτος 2020.

Φιλανθρωπία και πολιτική: Πόσο άνετα αισθανόμαστε όταν η φιλανθρωπία λαμβάνει πολιτικές διαστάσεις; Το ερώτημα δεν είναι εύκολο και περιλαμβάνει πολλές απαντήσεις. Αρκετοί, πάντως, είναι οι φιλάνθρωποι που θεωρούν ότι πρέπει να διαθέσουν τα χρήματά τους για την επίτευξη συστημικών αλλαγών, παρά για την προσωρινή ανακούφιση προβλημάτων. Κανένας δεν θα λύσει μόνος του το θέμα της κλιματικής αλλαγής, ίσως να σκέφτηκε και ο Τζεφ Σκολ, πρώην στέλεχος του eBay. Ετσι επικεντρώθηκε στην κινητοποίηση της κοινής γνώμης μέσω grassroots campaign groups, δημοσίων σχέσεων και πριν από μία δεκαετία μέσω της χρηματοδότησης της παραγωγής του ντοκιμαντέρ «Μια άβολη αλήθεια» του πρώην αντιπροέδρου των ΗΠΑ, Αλ Γκορ.

Διάλεξε έναν σκοπό, αλλά μην τον ερωτευτείς κιόλας: Ενα βασικό ερώτημα που θέτει η Μελίσα Μπέρμαν, στέλεχος του οργανισμού Rockefeller Philanthropy Advisors, είναι το αν πρέπει κανείς να επιλέξει ένα ευρύ φάσμα  φιλανθρωπικών σκοπών και να τους θέσει κάτω από μια γενικότερη θεματική ομπρέλα ή να περιοριστεί σε ένα στενό σύνολο προκλήσεων. Για παράδειγμα, δεν είναι καθόλου κακό ένας φιλάνθρωπος να επικεντρωθεί στη χρηματοδότηση  της έρευνας πάνω στη γονιδιωματική για θεραπείες καρκίνου. Πρέπει να θυμάται, όμως, ότι τα αποτελέσματα ίσως να μην είναι αυτά που θα περιμένει. Βέβαια, η προσφορά του στην ιατρική κοινότητα και στην έρευνα θα είναι τεράστια.

Τέλος στο κλασικό μοντέλο: Τα φιλανθρωπικά ιδρύματα είναι η βασική δομή για τη διεξαγωγή φιλανθρωπίας μεγάλης κλίμακας εδώ και περισσότερο από έναν αιώνα. Ωστόσο, κάποιοι φιλάνθρωποι φαίνεται να γυρνούν την πλάτη τους σε αυτό το παραδοσιακό μοντέλο. Ανάμεσά τους βρίσκεται ο ιδρυτής του eBay Πιερ Ομιντιάρ, ο οποίος πραγματοποιεί τη φιλανθρωπική του δράση μέσω μιας εταιρείας περιορισμένης ευθύνης. Το παράδειγμά του ακολούθησαν η χήρα του  Στιβ Τζομπς, Λορίν Πάουελ Τζομπς, και προσφάτως ο Μαρκ Ζούκερμπεργκ του Facebook. Μπορεί η ύπαρξη ενός ιδρύματος να δίνει φορολογικά προνόμια, την ίδια στιγμή, όμως, μπορεί και να περιορίζει την ευελιξία κινήσεων.

* Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 10 Απριλίου 2016.