Με το μότο «Εκφράσου Ελεύθερα»,
πραγματοποιήθηκε το 11ο Φεστιβάλ Περηφάνιας «Athens Pride» στην
Πλατεία Κλαύθμωνος, το Σάββατο 11 Ιουνίου 2016.
Το Athens Pride είναι
μια εξ’ ολοκλήρου εθελοντική, μη- κερδοσκοπική εταιρεία, που λειτουργεί στο
πλαίσιο του Ελληνικού Αστικού Κώδικα από το 2006. Πρωταρχικός της στόχος
αποτελεί η οργάνωση του ετήσιου Φεστιβάλ Υπερηφάνειας Αθήνας – Athens Pride και
της Παρέλασης Υπερηφάνειας. Επιπρόσθετα, το Athens Pride πραγματοποιεί
πολιτιστικές, κοινωνικές και πολιτικές εκδηλώσεις κατά την διάρκεια της
χρονιάς, είτε μόνο του, είτε σε συνεργασία με άλλες οργανώσεις.
Ο σκοπός του Athens Pride είναι
να μεγιστοποιήσει την ορατότητα των LGBT (ΛΟΑΤ) ατόμων στην ελληνική κοινωνία,
και με αυτό τον τρόπο παράλληλα να προωθήσει και εξελίξει τα δικαιώματα και τις
διεκδικήσεις τους. Το Athens Pride, δια μέσου του Προγράμματος Εθελοντισμού
του, συμβάλλει στην ευαισθητοποίηση και την συμπαράσταση των ΛΟΑΤ ατόμων, κάθε
ηλικίας.
Διαβάζουμε στη «huffingtonpost»,
στο άρθρο της Νάγιας Κωστιάνη:
«Το 2005 ο Δήμος της Αθήνας
φιλοξένησε το πρώτο Athens
Pride. Μέχρι τότε και από τα μέσα της δεκαετίας του '80 περίπου, τα μέλη
της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας (Λεσβιακά, Ομοφυλόφιλα, Αμφισεξουαλικά, Τρανς, Κουΐρ,
Ίντερσεξ άτομα) διοργάνωναν διάφορες εκδηλώσεις υπερηφάνειας σε κεντρικά σημεία
της Αθήνας, όπως ο λόφος του Στρέφη και το Πεδίον του Άρεως, όπου μερικές
δεκάδες ατόμων παρευρίσκονταν με αυτοσχέδια πανό και φώναζαν συνθήματα,
περισσότερο για να το διασκεδάσουν οι ίδιοι παρά γιατί πίστευαν πως θα
συντελούσαν με αυτό τον τρόπο στην ριζική αλλαγή των απαρχαιωμένων ηθών της
ελληνικής κοινωνίας.
Εκείνη η πρώτη Παρέλαση Υπερηφάνειας του 2005 είχε συγκεντρώσει γύρω στα 500 άτομα, ενώ μόνο 50 εξ αυτών είχαν βρει το θάρρος να παρελάσουν περήφανα μέρα-μεσημέρι στο κέντρο της Αθήνας.
Εκείνη η πρώτη Παρέλαση Υπερηφάνειας του 2005 είχε συγκεντρώσει γύρω στα 500 άτομα, ενώ μόνο 50 εξ αυτών είχαν βρει το θάρρος να παρελάσουν περήφανα μέρα-μεσημέρι στο κέντρο της Αθήνας.
Δέκα χρόνια αργότερα, στο Athens Pride του 2015, οι δρόμοι της Αθήνας ήταν πιο χρωματιστοί, πιο γιορτινοί, πιο όμορφοι από ποτέ, καθώς περισσότερα από 30.000 άτομα με πολύχρωμα ρούχα, neon περούκες, πούλιες, χρυσόσκονη, glitter, σφυρίχτρες, μπαλόνια, άρματα και με την σημαία-ουράνιο τόξο, σήμα κατατεθέν της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας παγκοσμίως, να ανεμίζει σε κάθε γωνιά, παρέλαυναν κατά μήκος της πόλης, χορεύοντας, τραγουδώντας και γελώντας δυνατά, χωρίς τον παραμικρό φόβο στο πρόσωπό τους. Μαζί τους, είτε ντυμένοι σε παρόμοιο στυλ είτε πιο «ταπεινά», με χρώματα στα πρόσωπά τους και σφυρίχτρες γύρω από το λαιμό τους, χόρευαν straight άντρες και γυναίκες, οικογένειες με μικρά παιδιά, έφηβοι, μέχρι και ηλικιωμένοι άνθρωποι που χοροπηδούσαν πιο ψηλά από κάθε 15χρονο, οι οποίοι βρίσκονταν εκεί για να τιμήσουν τη γενναιότητα των ανθρώπων της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας και να τους βοηθήσουν να διεκδικήσουν το σημαντικότερο δικαίωμα όλων: το δικαίωμα στη ζωή". …
Και το άρθρο συνεχίζει: «…Ο
κόσμος άλλαξε ριζικά μέσα στα δέκα χρόνια που μεσολάβησαν από το πρώτο μέχρι το
περσινό Athens Pride, ο κόσμος συνεχίζει να αλλάζει κάθε μέρα με
ιλιγγιώδη ταχύτητα. Νέοι όροι εμφανίζονται συνεχώς, πλέον το ΛΟΑΤΚΙ δεν είναι
αρκετό για να καλύψει την πολύπτυχη σεξουαλική ταυτότητα των ανθρώπων, για την
ακρίβεια όλο και περισσότεροι είναι αυτοί που δεν θέλουν καν μια ταμπέλα πάνω
από το κεφάλι τους, όσο καλή πρόθεση κι αν έχει. Πότε όμως είχε (εντελώς) καλή
πρόθεση μια ταμπέλα, για να είμαστε ειλικρινείς; Γιατί έχουμε αυτή την
ακαταμάχητη ανάγκη να χωρίζουμε τους ανθρώπους σε κατηγορίες και είδη, λες και
είναι μουστάρδες; Πέρα από το βασικό και άκρως πρακτικό διαχωρισμό «αξίζει να
ασχολείσαι με αυτούς - δεν αξίζει να ασχολείσαι με εκείνους», σε τι ακριβώς
χρησιμεύουν όλες οι υπόλοιπες ταμπέλες;
Ο κόσμος, λοιπόν, αλλάζει συνεχώς και αλλάζει προς το καλύτερο. Γυναίκες και άντρες με μεγάλη επιρροή στους νέους ανθρώπους -είτε μιλάμε για pop stars όπως η Miley Cyrus, είτε για αναγνωρισμένους ηθοποιούς όπως η Kristen Stewart, είτε για topmodels όπως η Cara Delevingne, είτε για περίπου δυο ντουζίνες διάσημους αθλητές- αποφάσισαν μέσα στην τελευταία πενταετία να «βγουν από την ντουλάπα» και να μιλήσουν ανοιχτά για το δικαίωμα όλων μας στην αγάπη, όποια μορφή κι αν έχει αυτή για τον καθένα. Ένας από τους σπουδαιότερους αθλητές στην ιστορία της Αμερικής και «πάτερ φαμίλιας» της διασημότερης οικογένειας της χώρας, των Kardashian, έκανε αλλαγή φύλου και φωτογραφήθηκε για το εξώφυλλο του Vanity Fair ως άλλη femme fatale της χρυσής εποχής του Hollywood. Μέχρι και τα παιδιά που νιώθουν «διαφορετικά» από τα υπόλοιπα, έχουν πλέον περισσότερη και αμεσότερη βοήθεια ώστε να ανακαλύψουν και να αποδεχτούν τη σεξουαλικότητά τους -και, άρα, τον εαυτό τους- είτε αυτή έρχεται από ειδικές ομάδες που έχουν συγκροτηθεί για αυτόν τον λόγο, είτε από τα κοινωνικά δίκτυα, είτε από τα ίδια τους τα είδωλα. Μη-straight χαρακτήρες αρχίζουν να κάνουν όλο και πιο συχνά την εμφάνισή τους σε δημοφιλείς σειρές, σε μεγάλες ταινίες ή ακόμα και σε ταινίες κινουμένων σχεδίων.
Έχουμε ακόμα πολύ δρόμο μπροστά μας μέχρι να εξασφαλίσουμε μια για πάντα ίσα δικαιώματα για όλους τους ανθρώπους;Ναι, φυσικά. Θα είναι μια δύσκολη και πολλές φορές άνιση μάχη, παρά τα μεγάλα βήματα που έχουν γίνει μέχρι τώρα; Εννοείται. …» …
Παράλληλα, σε ένα άλλο
δημοσίευμα, Η Θάλεια Κιούση, η οποία ήταν η συνεπικεφαλής του πιο πολύχρωμου
σταθμού του Athens Pride, ήταν ο άνθρωπος που έφερνε χρώμα σε κάθε πλακάτ,
σημαία, ταμπέλα και ότι μπορείς να φανταστείς, ενώ Επίσης ασχολήθηκε
και με την εκπαίδευση εθελοντών στη συνοδεία ατόμων σε αμαξιδιο ή τυφλών, για
ένα πιο προσβάσιμο Pride, απαντούσε στον κ. Γιάννη Δημητρέλλο για το rise.gr:
"Τι σημαίνει για σένα η λέξη
"Pride" και το Athens Pride ειδικότερα;
-«Η λέξη Pride, για μένα, είναι
συνυφασμένη με το Athens Pride το οποίο γνώρισα το 2010 και λάτρεψα αγιάτρευτα.
Και τα δύο σημαίνουν ελευθερία, το να είμαι αυτό το άτομο που είμαι και που
θέλω να είμαι. Επίσης σημαίνουν τέλος στην καταπίεση, τέλος στην ανισότητα,
τέλος στις ντουλάπες. Σημαίνουν ότι επιτέλους
κάποιοι πρέπει να πάψουν να χρησιμοποιούν τον ρατσισμό τους και τον φόβο τους
ως δική μου αδυναμία και να καταλάβουν. Να καταλάβουν πως είμαι εδώ, πάντα
ήμουν και πάντα θα είμαι.»
«Δεν ανήκω στη ΛΟΑΤΚΙ Κοινότητα, όμως ως
άνθρωπος με αναπηρία, ξέροντας τι θα πει ρατσισμός, είμαι εδώ σήμερα για να
στηρίξω το πολιτικό και κοινωνικό μήνυμα του «Athens Pride»», δήλωσε το
απόγευμα της εκδήλωσης ο 28χρονος δικηγόρος και ενεργός πολίτης Βαγγέλης
Αυγουλάς.
Όπως μας ενημέρωσαν οι
διοργανωτές: «…Γεννιόμαστε με μια σωματική ανατομία η οποία από το
υπερηχογράφημα μας κατατάσσει επιστημονικά και κοινωνικά στις έμφυλες
κατηγορίες όπως γυναίκα, άντρας, ιντερσέξ γυναίκα, ιντερσέξ άντρας. Η έκφραση
του φύλου μας κι ο αυτοπροσδιορισμός μας είναι αποτέλεσμα εκπαίδευσης και
μίμησης αυτοματισμένων συμπεριφορών, συνηθειών, και συναισθημάτων που
προκύπτουν από αυτή την βίαιη διαδικασία η οποία από βρέφη μας προσανατολίζει
στο κανονιστικό έμφυλο δίπολο: cis straight άντρας / cis straight γυναίκα.
Τα τρανς άτομα δεν ταυτιζόμαστε με το φύλο με το οποίο βίαια προσπαθούν να μας
ταυτίζουν από τη στιγμή της γέννησης μας. Η διαφωνία μας με αυτό μπορεί να
περιλαμβάνει σωματαλλαγές, ορμόνες, χειρουργικές επεμβάσεις οι οποίες μας
οδηγούν όλο και πιο κοντά στο επιθυμητό φύλο. Ωστόσο αυτή η διαφωνία μπορεί και
να είναι απλά μια διαφορετική έκφραση φύλου, μη αναγνωρίσιμη με βάση τους
κανόνες του έμφυλου δίπολου.
Σχετικό άρθρο: "ΕΧΩ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟ, Ε ΚΑΙ";