meallamatia.blogspot.gr

meallamatia.blogspot.gr

Παρασκευή 14 Φεβρουαρίου 2014

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ ΤΟΥ ΑΘΛΗΤΙΚΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΔΗΜΟΥ ΙΛΙΟΥ

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
 
Ο Δήμαρχος και το Αθλητικό Τμήμα του Δήμου Ιλίου
σας προσκαλούν την Τετάρτη 19 Φεβρουαρίου 2014 και ώρα 18:30
στην εκδήλωση για τις βραβεύσεις των διακριθέντων Συλλόγων και Αθλητών
και στην κοπή της Πρωτοχρονιάτικης Πίτας
στην αίθουσα εκηλώσεων του Δημαρχείου Ιλίου (Κάλχου 48-50).
 
Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΙΛΙΟΥ
Νίκος Ζενέτος

ΠΑΝΟΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ: ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΕ ΤΟ ΣΠΑΘΙ ΤΟΥ


Πάνος Τριανταφύλλου: Με το σπαθί του

Αναρωτιέσαι αν αυτή η έλλειψη συναισθημάτων είναι μια άμυνα επιβίωσης, μια μάσκα κάποιου που δεν θέλει να τον λυπούνται, όμως ο Πάνος Τριανταφύλλου δεν έχει τέτοια ζητήματα. «Δεν με ενοχλεί η λέξη “ανάπηρος”. Καλώς ή κακώς, είμαι. Είμαι άνθρωπος με αναπηρία. Τα μικρά παιδιά συνήθως έτσι με αποκαλούν και από τα παιδιά ακούς τις μεγαλύτερες αλήθειες. Οι μεγαλύτεροι κομπιάζουν, αλλά τους καταλαβαίνω. Στην αρχή, ήμουν διαφορετικός. Δεν ήθελα να αποδεχτώ αυτό που μου είχε συμβεί. Δεν ήθελα καμία βοήθεια. Ενοχλούμουν. Τώρα, αν δεν μπορώ να ανέβω κάποια σκαλιά, δεν με ενοχλεί να με βοηθήσουν. Έγινε αυτό που έγινε, αλλά αυτή τη στιγμή κάνω άλλα πράγματα. Αν ήμουν μεγαλύτερος, στα 40 μου, ας πούμε, ίσως ήταν δυσκολότερα τα πράγματα. Και για το σώμα μου, και για τους γύρω μου. Ναι, μπορεί να σκεφτώ μακάρι να μην ήμουν σε καρότσι”, αλλά, από τη στιγμή που συνέβη, δεν το σκέφτομαι. Όχι, δεν με ενοχλεί τίποτα. Αυτά που με ενοχλούν είναι φράσεις του τύπου ήρωας ζωής. Γιατί δεν θεωρώ τον εαυτό μου άτυχο. Αντίθετα, αισθάνομαι πως είμαι ένας πολύ τυχερός άνθρωπος. Πολύ τυχερός που ζω, που ζούμε, ενώ θα μπορούσαμε να είχαμε πεθάνει όλοι όσοι ήμασταν σε αυτό το αυτοκίνητο, πολύ τυχερός που έχω τη δυνατότητα να κάνω όλα αυτά
τα ταξίδια, τυχερός που αγαπώ».

ΑΠΟ ΤΗΝ ΝΤΕΠΥ ΚΟΥΡΕΛΛΟΥ

Βολεύεται στον καναπέ, αφήνοντας στην άκρη το αναπηρικό του καροτσάκι.
«Πιάνομαι στο καροτσάκι, με πονάει η πλάτη, αν κάθομαι πολλή ώρα» εξηγεί, όταν βλέπει την απορία μου. Αθλητής της Εθνικής Ομάδας Ξιφασκίας με αμαξίδιο, στο ομαδικό και ατομικό, και μέλος της ομάδας μπάσκετ του συλλόγου του Αμαρουσίου, ασχολήθηκε με τον αθλητισμό αμέσως μετά το ατύχημα. «Στους τρεις μήνες. Θυμάμαι, μάλιστα, πως οι γιατροί ήταν αρνητικοί. Για την ακρίβεια, δεν με άφηναν, γιατί οι πληγές από το χειρουργείο δεν είχαν επουλωθεί ακόμη. Με πλησίασε ένα παιδί σε καροτσάκι και μου πρότεινε να ασχοληθώ με το μπάσκετ. Στην αρχή νόμιζα πως δεν θα μπορούσα να το κάνω. Μου φάνηκε πολύ extreme ως άθλημα, είχε πολλές πτώσεις. Φοβήθηκα όταν είδα πώς παίζουν. Επιπλέον, ήμουν τελείως άσχετος με το μπάσκετ. Εγώ έπαιζα ποδόσφαιρο και βόλεϊ. Τελικά, όμως, κόλλησα». Δεν χρειάζεται να μιλήσουμε πολύ για τα καλά του αθλητισμού. «Είναι καλό και για το σώμα μου, είναι βασικό να είναι σε καλή κατάσταση, γιατί χρειάζεσαι δύναμη για να αυτοεξυπηρετείσαι, αλλά και επειδή γνώρισα άτομα που είναι χρόνια εκεί και με βοήθησαν πολύ. Πάνω από όλα, ο αθλητισμός, είτε έχεις αναπηρία είτε όχι, σου δίνει τη δυνατότητα να αφοσιώνεσαι. Όταν προπονούμαι, δεν σκέφτομαι τίποτα άλλο. Δεν ταιριάζει, όμως, σε όλους. Πολλοί ξεκίνησαν και σταμάτησαν. Και, βέβαια, χρειάζεται να έχεις ταλέντο για να διακριθείς».

Ο Πάνος το διαθέτει στον υπερθετικό βαθμό, με χρυσά και χάλκινα μετάλλια σε παγκόσμια κύπελλα, στο Μόντρεαλ, την Ιταλία, τη Γερμανία. «Αυτό είναι το μετάλλιο που χάρηκα περισσότερο, στη Γερμανία. Όχι γιατί ήταν χρυσό, αλλά επειδή Έλληνες νίκησαν μέσα στη Γερμανία. Με όλα αυτά που συμβαίνουν στη χώρα μας, ήταν φυσικό να είναι τόσο ιδιαίτερη αυτή η νίκη, για την ομάδα και για εμένα. Αγωνιστήκαμε με πολλή ένταση».

Το ατύχημα που του άλλαξε τη ζωή έγινε στις 21 Νοεμβρίου του 2004. «Ήμασταν τρεις φίλοι στην Πεντέλη και ασχολούμασταν με τις μηχανές μας, όταν ένας πρότεινε να πάμε βόλτα με το αυτοκίνητο στο Καραούλι, κοντά στην πηγή. Ο οδηγός, άπειρος, πήρε λάθος στροφή και φύγαμε στη στροφή για να καταλήξουμε στον γκρεμό, σε 50 μέτρα βάθος. Η μέση μου έσκασε σε ένα λόφο. Δεν έσπασα χέρια, πόδια, δεν χτύπησα το κεφάλι μου. Μόνο τη σπονδυλική μου στήλη. Δεν θυμάμαι τις τούμπες που έφερε το αυτοκίνητο. Θυμάμαι πως βρέθηκα έξω από αυτό, ενώ φορούσα ζώνη, χωρίς να αισθάνομαι τα πόδια μου. Η πρώτη σκέψη που έκανα ήταν “εντάξει, με λίγη γυμναστική θα γίνω καλά, ό,τι κι αν είναι”. Μάλιστα, έκανα πλάκα στους πυροσβέστες που με ανέβασαν στο ασθενοφόρο και πείραζα τις νοσηλεύτριες στο νοσοκομείο».

Από εκείνη την ημέρα ο Πάνος δεν μπορεί να κινήσει τα πόδια του, καθώς έχει κοπεί ο νωτιαίος μυελός από την 8η θωρακική μοίρα και κάτω. «Το ατύχημα έφερε τα πάνω κάτω στη ζωή όλων μας στην οικογένεια. Προσπάθησα, όμως, με τον τρόπο μου, να τους βοηθήσω». Ο λόγος του στρωτός, συγκροτημένος, σε καθηλώνει, καθώς η περιγραφή του δεν διακόπτεται από φορτισμένες συγκινησιακά παρενθέσεις. Στέκομαι αμήχανη όταν λέει πως «έπρεπε να βοηθήσω τους γονείς μου». «Ε, δεν ξέρεις; Ο γονιός είναι γονιός. Τρελάθηκαν με αυτό που μου συνέβη, οπότε εγώ έπρεπε να είμαι ο πιο δυνατός σε αυτή την ιστορία. Σε νοσοκομείο δεν είχα πάει ποτέ μου. Ούτε για πυρετό. Πήγα μια και καλή. Στην ανάνηψη μετά το χειρουργείο έκλαψα, όταν μια νοσοκόμα, που της είπα το ιστορικό μου, μου απάντησε πως δεν θα ξανασηκωθώ. Ο γιατρός ήταν πιο καθησυχαστικός. Μου έλεγε “ποτέ δεν ξέρουμε, υπάρχουν άνθρωποι που περπάτησαν ξανά”. Μετά από λίγο καιρό, έπαψα να τα σκέφτομαι αυτά. Σίγουρα η ιατρική εξελίσσεται. Πάντα γίνονται κάποια πράγματα πειραματικά, όπως, π.χ., με τα βλαστοκύτταρα. Παρακολουθώ και ενημερώνομαι, αλλά μη φανταστείς πως είμαι όλη μέρα στο Internet και ψάχνω θεραπεία. Κάποτε, ήμουν έτοιμος να κάνω ένα χειρουργείο. Δεν το έκανα, γιατί για δύο χρόνια θα χρειαζόταν εντατική φυσικοθεραπεία με συγκεκριμένα όργανα. Όμως τα όργανα αυτά δεν υπήρχαν στην Αθήνα».

Αναρωτιέσαι αν αυτή η έλλειψη συναισθημάτων είναι μια άμυνα επιβίωσης, μια μάσκα κάποιου που δεν θέλει να τον λυπούνται, όμως ο Πάνος Τριανταφύλλου δεν έχει τέτοια ζητήματα. «Δεν με ενοχλεί η λέξη “ανάπηρος”. Καλώς ή κακώς, είμαι. Είμαι άνθρωπος με αναπηρία. Τα μικρά παιδιά συνήθως έτσι με αποκαλούν και από τα παιδιά ακούς τις μεγαλύτερες αλήθειες. Οι μεγαλύτεροι κομπιάζουν, αλλά τους καταλαβαίνω. Στην αρχή, ήμουν διαφορετικός. Δεν ήθελα να αποδεχτώ αυτό που μου είχε συμβεί. Δεν ήθελα καμία βοήθεια. Ενοχλούμουν. Τώρα, αν δεν μπορώ να ανέβω κάποια σκαλιά, δεν με ενοχλεί να με βοηθήσουν. Έγινε αυτό που έγινε, αλλά αυτή τη στιγμή κάνω άλλα πράγματα. Αν ήμουν μεγαλύτερος, στα 40 μου, ας πούμε, ίσως ήταν δυσκολότερα τα πράγματα. Και για το σώμα μου, και για τους γύρω μου. Ναι, μπορεί να σκεφτώ μακάρι να μην ήμουν σε καρότσι”, αλλά, από τη στιγμή που συνέβη, δεν το σκέφτομαι. Όχι, δεν με ενοχλεί τίποτα. Αυτά που με ενοχλούν είναι φράσεις του τύπου ήρωας ζωής. Γιατί δεν θεωρώ τον εαυτό μου άτυχο. Αντίθετα, αισθάνομαι πως είμαι ένας πολύ τυχερός άνθρωπος. Πολύ τυχερός που ζω, που ζούμε, ενώ θα μπορούσαμε να είχαμε πεθάνει όλοι όσοι ήμασταν σε αυτό το αυτοκίνητο, πολύ τυχερός που έχω τη δυνατότητα να κάνω όλα αυτά τα ταξίδια, τυχερός που αγαπώ».

«Δεν έχει αλλάξει η σχέση μου με τις γυναίκες. Από τη στιγμή που θα καθίσουμε σε μια καρέκλα να συζητήσουμε, είναι ακριβώς το ίδιο. Βέβαια, χτύπησα στα 18. Οι εμπειρίες μου μέχρι τότε ήταν εφηβικές. Στην αρχή είχα φοβίες. Πώς θα με αντιμετωπίζουν οι γυναίκες, επειδή είμαι σε καρότσι. Τώρα έχω τέσσερα χρόνια σχέση. Γνωριστήκαμε στην Πάρο, όπου μένει η κοπέλα. Είναι μια σχέση εξ αποστάσεως, με τα καλά και τα κακά της. Έλεγα πως δεν θα κάνω ποτέ σχέση από απόσταση και κατέληξα να είμαι εγώ εκείνος που επέμενε πως μπορεί να πετύχει. Και πέτυχε. Οι φίλοι, οι γνωστοί και η οικογένειά της την έχουν πιέσει για αυτήν τη σχέση. Με την έννοια πως δεν μπορείς να έχεις μια σοβαρή σχέση με κάποιον που έχει κινητικά προβλήματα. Και πιστεύω, όσο και να σου φαίνεται παράξενο, πως ούτε η δική μου μητέρα θα ήθελε τέτοια σχέση για την κόρη της. Ευτυχώς, η κοπέλα μου είναι πολύ μαγκάκι. Έχει τσαμπουκά και δεν επιτρέπει τέτοιες συζητήσεις. Υπάρχει, όμως, γενικά προκατάληψη γύρω από τα άτομα με αναπηρία. Ενώ βλέπουν πως είσαι αυτάρκης, εξακολουθούν να σκέφτονται ότι κάποια στιγμή τελικά κάποιος θα χρειαστεί να σε γηροκομήσει και δεν θέλουν αυτός ο κάποιος να είναι ο δικός τους άνθρωπος. Όμως, αυτά που κάνω σήμερα γιατί να μην μπορώ να τα κάνω στα 60 ή στα 70 μου; Εγώ ήμουν της νοοτροπίας πως ο άντρας πρέπει να είναι ο κουβαλητής. Και αυτό είμαι και τώρα».

Το σεξ είναι ένα θέμα σχεδόν ταμπού σε όλες τις συνεντεύξεις. Τολμώ την ερώτηση, με τον Πάνο να με κοιτάζει έντονα, αλλά να μην κομπιάζει. «Το θέμα του σεξ, ναι, μου δημιούργησε θέματα αντρικού εγωισμού στην αρχή. Όμως, ακόμα και άντρες αρτιμελείς αντιμετωπίζουν τέτοια ζητήματα. Εγώ μπορώ να κάνω σεξ, όπως και όσοι γνωρίζω με ζητήματα αναπηρίας. Είναι λάθος η σκέψη πως οι άνθρωποι με παραπληγία δεν μπορούμε να κάνουμε σεξ ή να τεκνοποιήσουμε».

Αυτό το διάστημα ο Πάνος μπαίνει γερά στη μάχη για την πρόκριση στους Παραολυμπιακούς Αγώνες της Βραζιλίας, το 2016. «Το κλίμα είναι υπέροχο στους αγώνες, ειδικά στις διεθνείς αναμετρήσεις. Υπάρχει έντονος συναγωνισμός, αλλά είναι σαν πάρτι. Δεν ξέρω τι θα κάνω μετά τον αθλητισμό. Από μικρός δεν μπορούσα να προσδιορίσω τι δουλειά θα ήθελα να κάνω. Μου αρέσει πολύ η φυσικοθεραπεία και θα ήθελα να ασχοληθώ με άτομα που είναι στη διαδικασία της αποκατάστασης, φρεσκοχειρουργημένα. Θαυμάζω πολύ τους εργοθεραπευτές, ειδικά εκείνους που ασχολούνται με μικρά παιδιά».

«Δεν ξέρω αν θα έκανα σχέση με γυναίκα που θα βρίσκεται και εκείνη σε καροτσάκι. Ίσως όχι, αλλά δεν μπορώ να σου εξηγήσω το γιατί. Αν ερωτευόμουν βέβαια, αλλάζει...».

Αθεράπευτα ειλικρινής, χωρίς να στρογγυλεύει τις γωνίες, δεν προσπαθεί να φιλοτεχνήσει το προφίλ ενός υπερανθρώπου, ενός Superman. «Στα όνειρά μου βλέπω πως περπατάω. Πως περπατάω με πρόβλημα, έχοντας μια μικρή αναπηρία. Στην αρχή βλέπω πως είμαι στο καρότσι και μετά σηκώνομαι, περπατάω. Δεν πιστεύω, όμως, στα όνειρα. Δεν τα βλέπω ως μια ερμηνεία των επιθυμιών μας, ούτε πως έχουν προφητικές διαστάσεις. Δεν ξυπνάω χαρούμενος ή λυπημένος. Απλά ξυπνάω».

Πριν πούμε γεια, ρωτάω αν «εκμεταλλεύτηκε» ποτέ το γεγονός πως βρίσκεται σε καροτσάκι. «Μια φορά, για να γλιτώσω κλήση για υπερβολική ταχύτητα».

 
Πηγή: «People»

 

Πέμπτη 13 Φεβρουαρίου 2014

ΕΜΦΥΤΕΥΜΑ ΧΑΡΙΖΕΙ ΤΟ ΦΩΣ ΣΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΜΕ ΟΦΘΑΛΜΙΚΕΣ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ


Εμφύτευμα χαρίζει το φως σε ανθρώπους με οφθαλμικές ασθένειες

Επιστήμονες στην startup εταιρία «Second Sight», που έχει ως έδρα της, την Πολυτεχνική Σχολή της Λωζάννης κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα είδος γυαλιών που επιτρέπουν σε ανθρώπους που πάσχουν από εκφυλιστικές ασθένειες του αμφιβληστροειδούς, να δουν για πρώτη φορά πράγματα γύρω τους. Τα γυαλιά αυτά νέας γενιάς δίνουν τη δυνατότητα στους ασθενείς να ξεχωρίζουν τα σχήματα ασπρόμαυρα βέβαια. Είναι μια μεγάλη πρόοδος και μια επιστροφή στον κόσμο των εικόνων, για ανθρώπους που είχαν χάσει κάθε ελπίδα.

«Είχα μια αίσθηση των όγκων. Αυτό ήταν που έβλεπα. Είχα την εντύπωση ότι υπήρχε κάτι. Και μετά από όλα αυτά, διακρίνω αυτό, διακρίνω το άλλο, όχι ότι βλέπω καθαρά βέβαια» ανέφερε ένας ασθενής του συγκεκριμένου προγράμματος.

Η τεχνολογική καινοτομία αφορά ένα εμφύτευμα που τοποθετείται στον αμφιβληστροειδή. Υπεύθυνος για αυτή την εφαρμογή είναι ο Γκρεγκουάρ Κοζαντέ:

«Το σύστημα λειτουργεί με τον ακόλουθο τρόπο: οι ασθενείς φορούν ένα ζευγάρι γυαλιά, που έχει μια κάμερα που τραβά αυτό που βρίσκεται μπροστά τους. Στη συνέχεια, ένας μικρο-υπολογιστής επεξεργάζεται αυτή την πληροφορία και στέλνει τα δεδομένα στο εμφύτευμα. Μετά το εμφύτευμα προκαλεί εκ νέου διέγερση του αμφιβληστροειδούς, που επιτρέπει στους ασθενείς να ανακτήσουν μια στοιχειώδη όραση».

Αυτό το προσθετικό τμήμα εμφυτεύεται στο μάτι του ασθενή. Στην κλινική οφθαλμολογίας της Λωζάννης, ο καθηγητής Βολφενσμπέργκερ, ανέπτυξε αυτή την τεχνική, με την βοήθεια της startup επιχείρησης:

«Εδώ, βρισκόμαστε στο μέσο της επέμβασης. Εδώ βλέπετε, πώς ανοίγουν το τοίχωμα του ματιού, για να τοποθετήσουν το εμφύτευμα. Αυτό το είδος χειρουργικής επέμβασης είναι πλέον πάρα πολύ συνηθισμένο εδώ. Η μόνη διαφορά έγκειται σε κάποιους επιπλέον χειρισμούς που χρειάζονται για να βάλουμε το τσιπ στο μάτι. Υπό αυτό το πρίσμα, έχει γίνει τεράστια τεχνολογική πρόοδος. Το χειρουργείο δεν φτάνει από μόνο του για να θεραπεύσει αυτούς τους ασθενείς».

Στις εβδομάδες που ακολουθούν την επέμβαση, η ομάδα από το «Second Sight» βρίσκεται στο πλευρό των ασθενών, οι οποίοι προσπαθούν να εξοικειωθούν με τη συσκευή, αλλά και το νέο περιβάλλον που ανακαλύπτουν γύρω τους. Η Φατίμα Αναφλού ήταν πίσω από την κάμερα, όταν αυτή η ασθενής είδε για πρώτη φορά τη σκιά της:

«Προσαρμοζόμαστε σε ό,τι ζητάει ο κάθε ασθενής. Πηγαίνουμε έναν περίπατο μαζί τους. Μπορεί να φαίνεται εύκολο, αλλά είναι πολύ ωραίο να περπατάμε με τους ασθενείς μας. Αισθάνονται πράγματα γύρω τους, αλλά δεν ξέρουν για το τι πρόκειται. Περιγράφοντάς τους το περιβάλλον που υπάρχει γύρω τους, μπορούν σταδιακά να το ενσωματώσουν».

Από το 2006, 80 ασθενείς έχουν εφοδιαστεί με αυτό το εμφύτευμα σε όλο τον κόσμο. Και αυτή είναι μόνο η αρχή. Μέχρι σήμερα, η τιμή της συσκευής άγγιζε περίπου τα 90.000 Ευρώ και αυτό αποτελούσε φρένο για πολλούς ασθενείς. Αλλά σταδιακά το νερό μπήκε στο αυλάκι. Έπειτα από την Τοσκάνη στην Ιταλία και τη Γερμανία, το αμερικανικό σύστημα υγείας και ασφάλισης αποζημιώνει και αυτό, το εμφύτευμα και έχει αρχίσει την εμπορική του εκμετάλλευση.

Η ελπίδα των ανθρώπων που πάσχουν από εκφυλισμό του αμφιβληστροειδούς ξαναγεννιέται σε όλο τον κόσμο, ενώ η ακρίβεια της συσκευής αναμένεται να βελτιωθεί σημαντικά στο μέλλον.

 
Πηγή: http://gr.euronews.com/

 

ΟΔΗΓΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΡΥΘΜΙΣΗ ΤΩΝ ΚΟΚΚΙΝΩΝ ΔΑΝΕΙΩΝ


Οδηγός για ρύθμιση των κόκκινων δανείων: 9 ερωτήσεις και απαντήσεις

Έναν οδηγό βήμα προς βήμα για εκείνους που θέλουν να ρυθμίσουν τις οφειλές τους από κόκκινα δάνεια για να αποφύγουν τους πλειστηριασμούς, αξιοποιώντας τον νέο νόμο που βρίσκεται σε ισχύ από την 1η Ιανουαρίου, παρουσιάζουν «ΤΑ ΝΕΑ». Αν στην η οικογένεια του οφειλέτη υπάρχουν τρία ή περισσότερα παιδιά ή αν ίδιος ο οφειλέτης έχει ή βαρύνεται φορολογικά με άτομα με αναπηρία 67% και άνω, τότε τα εισοδηματικά όρια προσαυξάνονται κατά 10% έκαστο.

Καθώς ήδη στις τράπεζες βρίσκεται σε εξέλιξη η διαδικασία αποδοχής αιτήσεων για όσους θέλουν να αξιοποιήσουν τον νέο νόμο, οι ενδιαφερόμενοι έχουν προθεσμία μέχρι τις 28 Φεβρουαρίου και μέρα με τη μέρα η κινητικότητα στις τράπεζες αυξάνεται. «ΤΑ ΝΕΑ», σε συνεργασία με τραπεζικά στελέχη, απαντούν στις βασικές ερωτήσεις που αφορούν όσους θέλουν να αξιοποιήσουν τον νέο νόμο και να προχωρήσουν σε ρύθμιση με βάση τις διατάξεις του. Την ίδια στιγμή, για εκείνους που δεν θέλουν ή δεν μπορούν να ενταχθούν στη ρύθμιση, οι τράπεζες προσφέρουν νέα προϊόντα αλλά και επιπλέον επιλογές αναχρηματοτοδότησης. Με μείωση επιτοκίων, αύξηση διάρκειας και προσημείωση ακινήτων, η δόση μπορεί να πέσει έως και στο 50%, ενώ αν κάποιος αντιμετωπίζει πρόσκαιρο πρόβλημα οι τράπεζες προσφέρουν περίοδο χάριτος που μπορεί να τον απαλλάξει από τις δόσεις για διάστημα έως δύο χρόνων. Ειδικότερα για τους δανειολήπτες που μπορούν και αποφασίζουν να ενταχθούν στη ρύθμιση για τα κόκκινα δάνεια οι ερωτήσεις - απαντήσεις που ακολουθούν αποτελούν χρήσιμο οδηγό για τις επόμενες κινήσεις τους.

1. Σε ποιες περιπτώσεις απαγορεύεται ο πλειστηριασμός;

Όπως προκύπτει από τον νέο νόμο για την προστασία των πλειστηριασμών, μέχρι το τέλος του 2014 απαγορεύεται ο πλειστηριασμός ακινήτου που έχει δηλωθεί στην τελευταία δήλωση φόρου εισοδήματος ως κύρια κατοικία του οφειλέτη εφόσον η αντικειμενική του αξία δεν ξεπερνά τις 200.000 ευρώ.

Παράλληλα, σε ισχύ βρίσκεται επίσης παλαιότερη διάταξη, σύμφωνα με την οποία απαγορεύεται η κατάσχεση της μοναδικής κατοικίας του οφειλέτη για χρέη σε καταναλωτικά δάνεια ύψους έως 20.000 ευρώ, εφόσον το ακίνητο δεν έχει προσημειωθεί.

2. Ποιες προϋποθέσεις πρέπει να πληρώ προκειμένου να ενταχθώ στον νόμο;

Για να μπορέσει κανείς να μπει στη διαδικασία προστασίας της κατοικίας του πρέπει να ισχύουν όλα ανεξαιρέτως τα παρακάτω κριτήρια:

Α) Το συνολικό ετήσιο καθαρό οικογενειακό εισόδημα να ανέρχεται μέχρι τις 35.000 ευρώ. Στο ποσό αυτό δεν υπολογίζονται οι κρατήσεις υπέρ των ασφαλιστικών ταμείων, ο φόρος εισοδήματος και η εισφορά αλληλεγγύης

Β) Η συνολική αξία της κινητής και ακίνητης περιουσίας του οφειλέτη να μην ξεπερνά τις 270.000 ευρώ. Στο ποσό αυτό συμπεριλαμβάνεται και το ακίνητο που κινδυνεύει να βγει στον πλειστηριασμό.

Γ) Το σύνολο των καταθέσεων και των κινητών αξιών του οφειλέτη στην Ελλάδα και στο εξωτερικό στις 20/11/2013 να μην υπερβαίνει το ποσό των 15.000 ευρώ. Από το ποσό των καταθέσεων εξαιρούνται τυχόν περιοδικές παροχές, συνταξιοδοτικά και ασφαλιστικά προγράμματα.

3. Υπάρχει ειδική μέριμνα για τις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες;

Ναι. Αν στην η οικογένεια του οφειλέτη υπάρχουν τρία ή περισσότερα παιδιά ή αν ίδιος ο οφειλέτης έχει ή βαρύνεται φορολογικά με άτομα με αναπηρία 67% και άνω, τότε τα παραπάνω όρια προσαυξάνονται κατά 10% έκαστο.

4. Μέχρι πότε μπορώ να κάνω την αίτηση;

Υπό την προϋπόθεση ότι ισχύουν τα παραπάνω, η καταληκτική ημερομηνία για την υποβολή υπεύθυνης δήλωσης είναι η 28η Φεβρουαρίου, εφόσον έχει ήδη κοινοποιηθεί επιταγή προς πληρωμή, ή εντός διμήνου από την επίδοση επιταγής προς πληρωμή. Αυτό σημαίνει ότι αν κάποιος δεν έχει πάρει στα χέρια του την επιταγή προς πληρωμή δεν μπορεί να ζητήσει την υπαγωγή του στον νόμο. Γι’ αυτό και σε πολλές περιπτώσεις οι δανειολήπτες περιμένουν να προχωρήσει η διαδικασία ώστε να καταθέσουν τα δικαιολογητικά.

5. Ποια δικαιολογητικά χρειάζονται;

Για να προχωρήσει η διαδικασία προστασίας από τους πλειστηριασμούς ο οφειλέτης πρέπει να προσκομίσει στην τράπεζα τα ακόλουθα δικαιολογητικά:

– Υπεύθυνη δήλωση στην οποία θα πρέπει να αναγράφονται:

α) τα πλήρη στοιχεία του οφειλέτη,

β) λεπτομερή και επικαιροποιημένα στοιχεία επικοινωνίας,

γ) περιγραφή της πλήρωσης των προϋποθέσεων υπαγωγής στην προστασία του νόμου,

δ) λεπτομερώς οι κινήσεις καταθετικού του λογαριασμού που ξεπερνούν το ποσό των 1.000 ευρώ τους τελευταίους 24 μήνες (δηλαδή από Ιανουάριο 2012 έως και Δεκέμβριο 2013).

Σε περίπτωση που τα δικαιολογητικά δεν υποβληθούν μαζί με την υπεύθυνη δήλωση υπάρχει διορία ενός μηνός. Αν αυτή εκπνεύσει παύει να ισχύει η απαγόρευση.

6. Μέχρι πότε ισχύει ο νόμος;

Η διάρκεια ισχύος του νόμου είναι μέχρι τις 31/12/2014 και κατά τη διάρκεια απαγόρευσης πλειστηριασμού οι οφειλέτες υποχρεούνται να καταβάλλουν την ελάχιστη μηνιαία καταβολή.

7. Πώς υπολογίζεται η ελάχιστη καταβολή;

Ο τύπος υπολογισμού για την ελάχιστη καταβολή είναι ο εξής:

• Για μισθωτούς και συνταξιούχους με ετήσιο καθαρό οικογενειακό εισόδημα έως 15.000 ευρώ (εξαιρουμένων των κρατήσεων), η μηνιαία καταβολή ανέρχεται σε 10% επί του καθαρού μηνιαίου εισοδήματος. Για εκείνους που έχουν ετήσιο καθαρό οικογενειακό εισόδημα άνω των 15.000 ευρώ (εξαιρουμένων κρατήσεων) η μηνιαία καταβολή ανέρχεται σε 10% για τα πρώτα 15.000 ευρώ και σε 20% για το υπερβάλλον εισόδημα.

• Για τις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, για τον υπολογισμό του 10% και 20% αντιστοίχως το όριο των 15.000 ευρώ αναπροσαρμόζεται στις 20.000 ευρώ. Επίσης, αν υπάρχουν περισσότερα του ενός δάνεια η μηναία καταβολή μοιράζεται συμμετρικά στο σύνολο των δανειστών, ανάλογα με το ύψος των οφειλών.

• Για τους ελεύθερους επαγγελματίες η μηνιαία καταβολή ορίζεται ως ποσοστό τουλάχιστον 20% της τελευταίας ενήμερης δόσης, ανεξαρτήτως εισοδήματος. Τέλος, για οφειλέτες με μηδενικό εισόδημα ή εισόδημα ίσο με το επίδομα ανεργίας παρέχεται η δυνατότητα μηδενικών καταβολών.

8. Υπάρχει περίπτωση να αρθεί η απαγόρευση του πλειστηριασμού;

Ναι, σε τρεις περιπτώσεις:

1. Αν η υπεύθυνη δήλωση για την υπαγωγή στον νόμο δεν υποβληθεί εντός των προβλεπόμενων ημερομηνιών.
2. Αν τα απαιτούμενα δικαιολογητικά δεν υποβληθούν εντός μηνός από τη σχετική ενημέρωση του οφειλέτη.
3. Αν δεν καταβληθούν συνολικά τρεις δόσεις, όχι απαραίτητα συνεχόμενες.

9.Τι συμβαίνει αν έχω δάνεια σε «κακή» τράπεζα;

Σε αυτή την περίπτωση ο νόμος ισχύει κανονικά, με τη διαφορά ότι ο οφειλέτης θα πρέπει να κάνει την αίτηση στον εκκαθαριστή που έχει αναλάβει τα «κακά» δάνεια της τράπεζας και αντίστοιχα να πληρώνει σε αυτόν την ελάχιστη καταβολή.

 

 

Πηγή: Εφημερίδα «Τα Νέα»

 

Τετάρτη 12 Φεβρουαρίου 2014

Η ΠΡΟΣΒΑΣΙΜΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΑΜΕΑ ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ HUMAN ACCESS


Η προσβασιμότητα των ΑμεΑ με τα «μάτια» του Human Access

Μπορεί κάποιο άτομο με αναπηρία (ΑμεΑ) να ανέβει στον Λευκό Πύργο ή στο Παλαμήδι του Ναυπλίου; Αυτό το ερώτημα απαντά το Human Access, μια εφαρμογή made in Greece με επίκεντρο την προσβασιμότητα! Επιστρατεύοντας ταυτόχρονα την τεχνολογία και την κοινωνική ευαισθησία οι δημιουργοί του application καλούν τους χρήστες να συμμετέχουν ενεργά στη δημιουργία ενός χάρτη, ο οποίος θα αξιολογεί/πληροφορεί για τη δυνατότητα πρόσβασης σε χώρους ποικίλου ενδιαφέροντος.

Της Σέβης Σαλαγιάννη
salagianni@attikipress.gr

Μπορεί κάποιο άτομο με αναπηρία (ΑμεΑ) να ανέβει στον Λευκό Πύργο ή στο Παλαμήδι του Ναυπλίου; Αυτό το ερώτημα απαντά το Human Access, μια εφαρμογή made in Greece με επίκεντρο την προσβασιμότητα! Επιστρατεύοντας ταυτόχρονα την τεχνολογία και την κοινωνική ευαισθησία οι δημιουργοί του application καλούν τους χρήστες να συμμετέχουν ενεργά στη δημιουργία ενός χάρτη, ο οποίος θα αξιολογεί/πληροφορεί για τη δυνατότητα πρόσβασης σε χώρους ποικίλου ενδιαφέροντος.

Η διαδικασία είναι απλή: Αν έχετε Android κινητό, τότε το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να πληκτρολογήσετε Human Acess Caretta και να εγκαταστήσετε τη δωρεάν εφαρμογή. Χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό σας σε Facebook ή Foursquare κάνετε στη συνέχεια log in και είτε να ψάχνετε τα σημεία ενδιαφέροντός σας είτε αξιολογείτε εσείς κάποιο σε μία κλίμακα 1-5 αστεριών. Τέλος, αποθηκεύοντας την αξιολόγηση, αυτή είναι διαθέσιμη στους υπόλοιπους χρήστες. Η «Αττική free press» συνομίλησε με τον Χρήστο Κουρουπέτρογλου από την εταιρεία τεχνολογίας πίσω από την εφαρμογή CNT (Caretta-Net Technologies), ο οποίος εξήγησε τη σημασία του Human Access.

Τα πρώτα βήματα του Human Access και η αποδοχή

«Η βασική ιδέα για την εφαρμογή προέκυψε από τον συνδυασμό δύο ερεθισμάτων. Το πρώτο ήταν η εμπειρία μου σε σχέση με τα ΑμεΑ και τις ανάγκες που έχουν όσον αφορά την πρόσβασή τους στο Web. Αυτό αποτέλεσε το θέμα της διδακτορικής μου διατριβής και το έναυσμα για την ενασχόληση με τον χώρο της προσβασιμότητας γενικότερα σε σχέση με την τεχνολογία», εξηγεί ο κ. Κουρουπέτρογλου για την ιδέα ανάπτυξης του Human Access.

«Το δεύτερο έναυσμα ήταν μία καθαρά προσωπική παρατήρηση. Όλο και περισσότερος κόσμος πλέον χρησιμοποιεί πλατφόρμες και εφαρμογές δήλωσης παρουσίας (chek-in)», σημειώνει συμπληρώνοντας ότι «η ιδέα ήταν να χρησιμοποιήσουμε την πληροφορία που αυτά τα συστήματα μας παρέχουν σήμερα για να την εμπλουτίσουμε με πληροφορία που θα ενδιέφερε ιδιαίτερα τα ΑμεΑ, αλλά και κατ΄ επέκταση όλους μας». Αν και βρίσκεται σε «βρεφικό» στάδιο, η εφαρμογή μετρά ήδη αξιολογήσεις για130 σημεία ενδιαφέροντος από περίπου 80 χρήστες, οι οποίοι την εμπλουτίζουν λειτουργώντας σε ρόλο χαρτιβιστή (ακτιβισμού μέσω χαρτογράφησης).

Ο χρήστης σε ρόλο χαρτιβιστή

«Μέχρι στιγμής φαίνεται πως πολλοί χρήστες δεν στέκονται στη μία και μοναδική αξιολόγηση, που κάποιος θα κάνει απλά για να πειραματιστεί μία φορά με την εφαρμογή. Θα χρειαστεί χρόνος για να εμπλουτιστεί η βάση με τις απαραίτητες πληροφορίες, αλλά πιστεύουμε ότι οι χρήστες θα μείνουν σύμμαχοι και συνοδοιπόροι στο δρόμο αυτό. Η μέχρι στιγμής ανταπόκριση με όσους έχουμε μιλήσει είναι πολύ θετική και θερμή», εξηγεί ο κ. Κουρουπέτρογλου.

«Θέλουμε να αναπτύξουμε την εφαρμογή με βάση τις ανάγκες των χρηστών μας και όχι μόνο με βάση τις δικές μας ιδέες, ώστε να είναι μια πραγματικά χρήσιμη εφαρμογή για τον τελικό χρήστη. Το επόμενο διάστημα σκοπεύουμε να οργανώσουμε δράσεις χαρτιβισμού για να συγκεντρώσουμε ακόμα περισσότερα δεδομένα. Σκεφτόμαστε επίσης να τις συνδυάσουμε με δράσεις, όπου οι φίλοι μας θα μπορούν να βιώσουν τα προβλήματα στην κίνηση των ανθρώπων με αναπηρία, ώστε να μπορούν να αξιολογήσουν καλύτερα τα διάφορά μέρη και να αντιληφθούν ακόμη πιο έντονα την βοήθεια που μπορούν να προσφέρουν με ένα κλικ», συμπληρώνει.

Αναφορικά με το μέλλον της εφαρμογής εξηγεί ότι ένα από τα σχέδια είναι η ενσωμάτωση και χρήση δεδομένων από το Foursquare, αναλύοντας δεδομένα από τα check in ενός χρήστη. «Στην επόμενη έκδοση έχουμε ήδη προγραμματίσει να υπάρχει η δυνατότητα sharing της αξιολόγησης ενός μέρους σε κοινωνικά δίκτυα (Facebook, Twitter, Google+ κτλ.)», τονίζει προσθέτοντας:

«Περιμένουμε ιδέες για νέες ιδιότητες που σκοπεύουμε να ενσωματώσουμε στις αξιολογήσεις. Επίσης σκοπεύουμε να παρέχουμε ιδιαίτερες ιδιότητες αναλόγως με την κατηγορία μίας τοποθεσίας (πχ. δωμάτια για ΑμεΑ σε ξενοδοχεία κ.τ.λ.) και θέλουμε να αναπτύξουμε και τον δικτυακό τόπο της εφαρμογής παρέχοντας σχετικές πληροφορίες. Μια άλλη ιδέα είναι αν υπάρχουν αρκετά δεδομένα από μία πόλη να διαμορφώνονται αυτόματα και να ανακοινώνονται στο site «Hall of fame» και «Hall of shame» επιχειρήσεων, όσον αφορά την προσβασιμότητά τους για να ευαισθητοποιηθούν επαγγελματίες και κοινωνία περισσότερο».

Τελικά πόσο προσβάσιμοι είναι οι χώροι;

Ερωτώμενος για τα μέχρι στιγμής συμπεράσματα σχετικά με την προσβασιμότητα των χώρων ο κ. Κουρουπέτρογλου απαντά: «Η αλήθεια είναι πως στο μικρό χρονικό διάστημα ζωής του Human Access δεν μπορούμε να έχουμε ακόμα σαφή εικόνα και συμπεράσματα για την προσβασιμότητα σε δημόσιους χώρους. Ευελπιστούμε, ότι τόσο η εφαρμογή όσο και οι διάφορες δράσεις που σκοπεύουμε να οργανώσουμε, θα μπορέσουν να ευαισθητοποιήσουν τόσο όλους μας σαν χρήστες όσο και τους ίδιους του καταστηματάρχες και υπεύθυνους χώρων ώστε να βοηθήσουν στην βελτίωση της προσβασιμότητας».

Τέλος, ξεκαθαρίζει ότι «θέλω να πιστεύω ότι κανένας ιδιοκτήτης δεν θέλει να αποκλείει ανθρώπους από τον χώρο του. Αν λοιπόν το Human Access γίνει αυτό το ερέθισμα που θα οδηγήσει κάποιους να προσφέρουν καλύτερη πρόσβαση, για εμάς θα είναι τεράστια επιτυχία».


Πηγή: Εφημερίδα «Αττική Free Press»

 

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΤΗΝ ΚΟΠΗ ΤΗΣ ΠΙΤΑΣ ΤΩΝ ΑΡΚΑΔΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΙΛΙΟΥ

 
 
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
 
Το Δ.Σ. του Συλλόγου Αρκάδων και ο ΔΗΜΟΣ ΙΛΙΟΥ
σας καλούν την Κυριακή 23 Φεβρουαρίου και ώρα 18.00
στην αίθουσ εκδηλώσεων του Δημαρχείου Ιλίου, Κάλχου 48-50, Ίλιον
ΣΤΗΝ ΚΟΠΗ ΤΗΣ ΠΙΤΑΣ ΤΩΝ ΑΡΚΑΔΩΝ.
Συμμετέχει το χορευτικό συγκρότημα του συλλόγου μας
με την ευγενική συμμετοχή της χορωδίας
«Κρήτες - Ακρίτες».
Θα γίνει παρουσίαση από το δημοσιογράφο Τριαντάφυλλο Σωτηρόπουλο,
του ταξιδιού των Αρκάδων στα ελληνόφωνα χωριά του Σαλέντο, της κάτω Ιταλίας,
στις αρχαίες κοιτίδες του Ελληνισμού που ακόμη μιλούν
τη διάλεκτο η οποία υπάρχει στην Τσακωνιά της Αρκαδίας.
 
Στο χώρο της εκδήλωσης συγκεντρώνουμε τρόφιμα
για την ενίσχυση των σεισμοπαθών της Κεφαλονιάς.
 
 
           Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                  Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ                      Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΟΥΤΣΑΝΔΡΕΑΣ                 ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΕΡΓΟΣ                   ΝΙΚΟΣ ΖΕΝΕΤΟΣ
 
 
Χορηγός: ΟΙΝΟΠΟΙΕΙΟ ΤΡΟΥΠΗ

Τρίτη 11 Φεβρουαρίου 2014

ΣΤΑ ΑΔΥΤΑ ΤΗΣ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗΣ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ


Στα άδυτα της σκλήρυνσης κατά πλάκας

Η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι μία χρόνια πάθηση του εγκεφάλου και του νωτιαίου μυελού, η οποία χαρακτηρίζεται από προοδευτική καταστροφή της μυέλινης ουσίας -του προστατευτικού περιβλήματος των νευρικών ινών, που επιτρέπει την επικοινωνία των νευρικών κυττάρων μεταξύ τους. Η νόσος έχει δύο βασικές μορφές: Την υποτροπιάζουσα, η οποία αντιπροσωπεύει το 85% των κρουσμάτων και στους περισσότερους ασθενείς εξελίσσεται προοδευτικά έπειτα από 15-20 χρόνια. Την πρωτοπαθώς εξελισσόμενη, που αντιπροσωπεύει το σχεδόν 10% των κρουσμάτων και χαρακτηρίζεται από προοδευτική επιδείνωση ευθύς εξαρχής.

Εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο πάσχουν από σκλήρυνση κατά πλάκας (ΣκΠ)και ο αριθμός τους αυξάνεται διαρκώς, σύμφωνα με νέα στοιχεία.

Τον περασμένο μήνα, η Διεθνής Ομοσπονδία Σκλήρυνσης κατά Πλάκας δημοσίευσε τον αναθεωρημένο άτλαντα της νόσου, που αποκάλυψε ότι μεταξύ 2008 και 2013 τα κρούσματά της παγκοσμίως αυξήθηκαν κατά 10% και πλέον οι πάσχοντες υπερβαίνουν τα 2,3 εκατ.

Σύμφωνα, εξάλλου, με μελέτη που δημοσίευσαν πέρυσι στο έγκριτο επιστημονικό περιοδικό «Neurology» επιστήμονες από το Τμήμα Νευρολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης, τις τρεις τελευταίες δεκαετίες η συχνότητα της νόσου αυξήθηκε σημαντικά ιδίως στις γυναίκες και αυτό σχετίσθηκε με την μετακίνηση του πληθυσμού από τις αγροτικές στις αστικές περιοχές. Αν και ακριβή στοιχεία για την χώρα μας δεν υπάρχουν, υπολογίζεται πως η νόσος προσβάλλει πλέον γύρω στα 90 άτομα ανά 100.000 πληθυσμού, με τον συνολικό αριθμό να υπερβαίνει τους 10.000.

Όπως εξηγεί ο Δήμος - Δημήτριος Μητσικώστας, διευθυντής της Νευρολογικής Κλινικής και υπεύθυνος του Ιατρείου Πολλαπλής Σκλήρυνσης (σ.σ. η σύγχρονη ονομασία της σκλήρυνσης κατά πλάκας) του Ναυτικού Νοσοκομείου Αθηνών, παραμένει άγνωστο γιατί αυξάνονται τα κρούσματά της. «Υπάρχουν διάφορες υποθέσεις, στις οποίες συμπεριλαμβάνεται η διατροφή, αλλά την ακριβή αιτία δεν την γνωρίζουμε», λέει. «Αυτό που παραμένει σταθερό είναι η ηλικία εκδήλωσης, που είναι στη δεκαετία 25-35 ετών, αν και η έναρξη της πάθησης φαίνεται πως συμβαίνει νωρίτερα στον οργανισμό των ασθενών».

Η επιστημονική κοινότητα αναζητεί επισταμένα τις αιτίες της δίνοντας έμφαση στους μηχανισμούς που οδηγούν στην εμφάνισή της. Η αναζήτηση γίνεται κυρίως στο DNA των ασθενών και ήδη έχουν εντοπιστεί σχεδόν 110 γενετικές μεταλλαγές που σχετίζονται με αυτήν. Η νεώτερη μελέτη δημοσιεύθηκε προσφάτως στο επιστημονικό περιοδικό «Nature Genetics» και αποκάλυψε 48 γονιδιακές μεταλλαγές έπειτα από ανάλυση γενετικού υλικού σχεδόν 80.000 εθελοντών, οι 29.300 εκ των οποίων έπασχαν από σκλήρυνση κατά πλάκας.

«Η αναζήτηση γονιδίων έχει διπλή σκοπιμότητα», εξηγεί ο κ. Μητσικώστας.

«Πρώτον, για να προσδιορισθεί η κληρονομικότητα της ΣκΠ η οποία φαίνεται πως είναι περιορισμένη και, δεύτερον, για να προσδιορισθούν οι μηχανισμοί δημιουργίας της ώστε να επινοηθούν καλύτερες θεραπείες. Μέχρι στιγμής, όλα τα γονίδια που έχουν σχετισθεί με τη ΣκΠ αποκωδικοποιούν λίγο πολύ γνωστούς και γενικούς ανοσολογικούς μηχανισμούς, γεγονός που δεν επιτρέπει ακόμα τη δημιουργία έξυπνων φαρμάκων εναντίον της. Όμως η έρευνα προς αυτή την κατεύθυνση σίγουρα θα αποφέρει κάποια στιγμή καρπούς».

Η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι μία χρόνια πάθηση του εγκεφάλου και του νωτιαίου μυελού, η οποία χαρακτηρίζεται από προοδευτική καταστροφή της μυέλινης ουσίας -του προστατευτικού περιβλήματος των νευρικών ινών, που επιτρέπει την επικοινωνία των νευρικών κυττάρων μεταξύ τους. Η νόσος έχει δύο βασικές μορφές:

• Την υποτροπιάζουσα, η οποία αντιπροσωπεύει το 85% των κρουσμάτων και στους περισσότερους ασθενείς εξελίσσεται προοδευτικά έπειτα από 15-20 χρόνια.

• Την πρωτοπαθώς εξελισσόμενη, που αντιπροσωπεύει το σχεδόν 10% των κρουσμάτων και χαρακτηρίζεται από προοδευτική επιδείνωση ευθύς εξαρχής.

Η υποτροπιάζουσα μορφή

Για τους πάσχοντες από υποτροπιάζουσα σκλήρυνση κατά πλάκας τα νέα είναι ευοίωνα, καθώς τις δύο τελευταίες δεκαετίες έχουν επινοηθεί πολλά φάρμακα για την αντιμετώπισή της. Αν και τα φάρμακα αυτά δεν οδηγούν στην ίαση, επιβραδύνουν την εξέλιξη της νόσου μειώνοντας τις υποτροπές και έτσι τον συνολικό αριθμό των βλαβών στον εγκέφαλο και τον νωτιαίο μυελό, ενώ περιορίζουν τα συμπτώματα και βελτιώνουν τη λειτουργικότητα των ασθενών.

Η ουσιαστική στροφή προς το καλύτερο «άρχισε το 1993 όταν εμφανίσθηκε η πρώτη ιντερφερόνη (σ.σ. σήμερα υπάρχουν πολλές) και λίγο αργότερα ένα άλλο φάρμακο, το glatiramer acetate» συνεχίζει ο κ. Μητσικώστας. «Στη δεκαετία του 2000 προστέθηκαν δύο ακόμα θεραπείες, το μονοκλωνικό αντίσωμα ναταλιζουμάμπη και το πρώτο χάπι, η φινγκολιμόδη, ενώ πλέον βρισκόμαστε μπροστά σε μια έκρηξη νέων θεραπειών που αλλάζουν ριζικά την εξέλιξη της αρρώστιας», προσθέτει.

Στις νέες θεραπείες συμπεριλαμβάνονται δύο ακόμα φάρμακα που λαμβάνονται από το στόμα (η τεριφλουνομίδη η οποία εγκρίθηκε τον Αύγουστο στην Ευρώπη αλλά δεν έχει κυκλοφορήσει ακόμα και το dimethyl fumarate που έχει εγκριθεί στις ΗΠΑ και αναμένει έγκριση στην Ευρώπη), το μονοκλωνικό αντίσωμα αλεμτουζουμάμπη που εγκρίθηκε τον Σεπτέμβριο στην Ευρώπη αλλά επίσης δεν κυκλοφορεί ακόμα, και η λακινιμόδη που βρίσκεται στο τελικό στάδιο κλινικών δοκιμών.

Τι σημαίνουν πρακτικά αυτές οι εξελίξεις για τους ασθενείς; «Πριν από μερικές δεκαετίες, το περίπου 50% των ασθενών με ΣκΠ παρουσίαζαν σημαντικές δυσκολίες στη βάδιση 15 χρόνια μετά την έναρξη της πάθησης. Αυτό, όμως, είμαι βέβαιος ότι έχει αλλάξει ήδη αν και δεν έχουν δημοσιευθεί σχετικές μελέτες, ενώ είμαι ακόμη βεβαιότερος ότι θα αλλάξει πολύ στο εγγύς μέλλον με τις νεότερες θεραπείες και την πρωιμότερη έναρξη της θεραπείας», απαντά ο κ. Μητσικώστας. «Επομένως, η καθήλωση στην αναπηρική καρέκλα δεν είναι διόλου δεδομένη (ούτε στο παρελθόν ήταν άλλωστε), ενώ ολοένα λιγότεροι ασθενείς θα έχουν δυσκολία στην καθημερινότητά τους».

Η πρωτοπαθώς εξελισσόμενη

Για την πρωτοπαθώς εξελισσόμενη μορφή της ΣκΠ δεν υπάρχουν ακόμα νέες θεραπείες. Ωστόσο, στο τελικό στάδιο (φάση III) των κλινικών δοκιμών βρίσκονται δύο πειραματικά μόρια και το Ναυτικό Νοσοκομείο Αθηνών μαζί με άλλα κέντρα στην Ελλάδα συμμετέχει σε αυτές τις μελέτες, αναφέρει ο κ. Μητσικώστας. Υπάρχουν επίσης τουλάχιστον άλλα πέντε μόρια τα οποία μελετώνται σε Ευρώπη και ΗΠΑ.

Τα μόρια αυτά εκτιμάται ότι θα ωφελήσουν και τους πάσχοντες από υποτροπιάζουσα μορφή, καθώς «από ένα σημείο και μετά η αρρώστια αλλάζει μορφή και γίνεται εξελισσόμενη - και με τις διαθέσιμες θεραπείες οι υπαίτιοι μηχανισμοί δεν μπορούν να επηρεαστούν», προσθέτει.

Η συμμόρφωση και ο τρόπος ζωής

Όσο καλά κι αν είναι τα φάρμακα, όμως, από μόνα τους δεν αρκούν για να τεθεί υπό έλεγχο η σκλήρυνση κατά πλάκας. Απαραίτητο είναι αφενός να συμμορφώνονται οι ασθενείς με την αγωγή που συνιστά ο γιατρός, αφετέρου να προσέχουν τον τρόπο ζωής τους, και αυτά δεν γίνονται πάντοτε.

«Η ελλιπής συμμόρφωση στη θεραπεία αποτελεί τεράστιο πρόβλημα, διότι μειώνει την αποτελεσματικότητά της και τελικά οδηγεί στην αναζωπύρωση της ασθένειας.

Ξέρουμε ήδη ότι περίπου ένας στους τέσσερις ασθενείς που κάνουν μακροχρόνια ενέσιμη θεραπεία με ιντερφερόνες δεν τηρεί σωστά το πρόγραμμα των ενέσεων, ενώ οι θεραπείες που λαμβάνονται από το στόμα αναμένεται να έχουν ακόμη μικρότερο ποσοστό συμμόρφωσης», εξηγεί ο κ. Μητσικώστας. «Μόνο στις θεραπείες που απαιτούν νοσηλεία και είναι μικρότερης διάρκειας έχουμε καλύτερη συμμόρφωση».

Όσον αφορά τον τρόπο ζωής, η υγιεινή διατροφή και ο υγιεινός τρόπος διαβίωσης μόνο καλά έχουν να προσφέρουν στους ασθενείς διότι «είναι αυτονόητο ότι αν η παχυσαρκία, η αυξημένη χοληστερόλη, ο σακχαρώδης διαβήτης και το μεταβολικό σύνδρομο επιβαρύνουν έναν υγιή οργανισμό, πόσω μάλλον έναν ασθενή με ΣκΠ που έχει μειωμένη δύναμη ή αστάθεια», τονίζει.

«Η γυμναστική εξάλλου είναι καθοριστικής σημασίας στα πρώτα στάδια και η φυσικοθεραπεία αργότερα, όταν και αν εμφανισθεί μυϊκή αδυναμία».

 
Πηγή: Εφημερίδα «Τα Νέα»

 

ΜΗΝΥΜΑ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΙΛΙΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΠΛΗΓΕΝΤΕΣ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ

 

Ο Δήμαρχος Ιλίου κ. Νίκος Ζενέτος αποστέλλει μήνυμα συμπαράστασης και αλληλεγγύης στους πληγέντες της Κεφαλονιάς:
 
«Το Ίλιον γνωρίζει καλά τι σημαίνουν οι πρώτες μέρες μετά από ένα μεγάλο σεισμό. Είναι ακόμη νωπές οι μνήμες από τον σεισμό του Σεπτέμβρη του ’99.  Έχουμε βιώσει την αβεβαιότητα και την αγωνία, την αλλαγή της καθημερινότητας έτσι όπως την γνωρίζουμε μέχρι τη στιγμή του καταστροφικού σεισμού. Ξέρουμε τι σημαίνει ο ξεριζωμός από το σπίτι σου. Να μην μπορείς να επιστρέψεις στην εστία σου και να είσαι αναγκασμένος να φιλοξενείσαι κάπου αλλού. Όλα αυτά που αφήνεις πίσω σου και όλα αυτά που καλείσαι να αντιμετωπίσεις από εδώ και πέρα.
Θα ήθελα να εκφράσω την αμέριστη αλληλεγγύη και συμπαράστασή μας στους κατοίκους της Κεφαλονιάς που επλήγησαν από τον σεισμό. Θα σταθούμε δίπλα τους. Για το λόγο αυτό, την Τρίτη πραγματοποιούμε ανθρωπιστική αποστολή βοήθειας, την οποία θα συνοδεύσει επιστημονική ομάδα εθελοντών και υπαλλήλων της Κοινωνικής Υπηρεσίας του Δήμου Ιλίου, με σκοπό την ψυχολογική υποστήριξη των σεισμόπληκτων οικογενειών.
Ίσως να αργήσουν να αποκατασταθούν οι υλικές ζημιές, το σημαντικότερο όμως είναι ότι δεν θρηνήσαμε ανθρώπινες ζωές. Χρειάζεται ψυχραιμία, προσοχή, σύνεση και αλληλεγγύη.»
 

Δευτέρα 10 Φεβρουαρίου 2014

ΤΡΕΙΣ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΗΣ ΔΙΠΛΑΝΗΣ ΠΟΡΤΑΣ «ΜΑΧΟΝΤΑΙ» ΓΙΑ ΤΟ ΛΑΟ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ!

 
Άννα Μαΐλλη, Βαγγέλης Αυγουλάς, Μαριάντα Βρεττού μιλούν στο Πινάκιο για τις προσπάθειες τους να σταθούν στα πόδια τους οι κάτοικοι της Κεφαλονιάς

Του Λευτέρη Χ. Θεοδωρακόπουλου

Τρεις συνεντεύξεις που θα συζητηθούν φιλοξενεί το Πινάκιο.
 
Η Πρόεδρος των «Γιατρών του Κόσμου» Άννα Μαΐλλη τονίζει πως η εικόνα που συνάντησε το επιτελείο της οργάνωσης στην Κεφαλονιά ήταν η πιο τρομακτική τα τελευταία 10 χρόνια στην Ελλάδα.
Όπως υπογράμμισε στο Πινάκιο οι άνθρωποι είναι τρομοκρατημένοι και η γύμνια της Πολιτείας φάνηκε, παρά τα επικοινωνιακά γρήγορα αντανακλαστικά της, αφού έδωσε σκηνές, οι οποίες δεν είχαν υπόστρωμα (πάτο) με αποτέλεσμα να είναι άχρηστες…αφού ο κόσμος δεν μπορούσε να κοιμηθεί σε αυτές.
 
 
Ένα βήμα παραπέρα προχώρησε  ο Αντιδήμαρχος   Κοινωνικής Πολιτικής, Διά Βίου Μάθησης, Διαφάνειας και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης  Ιλίου  Βαγγέλης Αυγουλάς ο οποίος όχι μόνο (σε συνεργασία με την δομή της Κ.Σ.Δ.Ε.Ο «ΈΔΡΑΣ»)  συγκεντρώνει προϊόντα πρώτης ανάγκης αλλά θα προσεγγίσει με ιδιαίτερο τρόπο τα Α.με.Α που ζουν στην Κεφαλονιά. Στην συνέντευξη που μας έδωσε εξηγεί με ποιον τρόπο θα το επιτύχει αυτό αλλά και γιατί δίνει βαρύτητα στην συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων.
 

Τέλος, η  κα. Μαριάντα Βρεττού που είναι υπεύθυνη της Κοινωνικής Δομής Άμεσης Αντιμετώπισης της Φτώχειας στο Δήμο Ιλίου (μια δομή της Κ.Σ.Δ.Ε.Ο «ΈΔΡΑΣ»), μιλά για τον ορισμό της αλληλεγγύης...

 
Άννα Μαΐλλη, Πρόεδρος «Γιατρών του Κόσμου» : «Πρόκειται για μια από τις μεγαλύτερες καταστροφές»

Οι Γιατροί του Κόσμου σε συνεργασία με το Π.Μ.Σ. Διεθνής Ιατρική – Διαχείριση Κρίσεων Υγείας που βρίσκονται από την Τετάρτη 5 Φεβρουαρίου στο νησί της Κεφαλονιάς  και έχουν εγκαταστήσει προσωρινό ιατρείο στο Κλειστό Γυμναστήριο του Ληξουρίου και προσφέρουν κατά τις πρωινές ώρες πρωτοβάθμια ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
Σύμφωνα με τα reports τους οι περισσότεροι πληγέντες από το σεισμό δεν έχουν εγκαταλείψει τα σπίτια τους, μένουν όμως σε αυτοκίνητα και σε πρόχειρες κατασκευές (πχ γκαράζ). Ενώ, αποφεύγουν τη διαμονή τους στις σκηνές του καταυλισμού λόγω ακαταλληλότητας του χώρου, καθώς οι σκηνές έχουν στηθεί σε ένα γήπεδο ποδοσφαίρου με γρασίδι στο έδαφος, χωρίς προστατευτικό υπόστρωμα για τη βροχή.
Η έλλειψη πόσιμου νερού παραμένει έντονη, καθώς ανεξάρτητα από την αποστολή μεγάλων ποσοτήτων εμφιαλωμένων νερών το δημόσιο σύστημα μεταφοράς νερού συνεχίζει να έχει μεγάλα προβλήματα. Έντονη είναι και η ανάγκη για παροχή ειδών προσωπικής υγιεινής και ανάλογων εγκαταστάσεων.
 
 
Η πρόεδρος της οργάνωσης κα. Άννα Μαΐλλη, σκιαγραφεί την κατάσταση που επικρατεί.
Συγκεκριμένα αναφέρει στο Πινάκιο: «Οι κάτοικοι είναι τρομοκρατημένοι. Πολλά σπίτια είναι υπό κατεδάφιση και αυτά που δεν είναι πάλι έχουν πολλά προβλήματα, δηλαδή οι κεραμοσκεπές είναι σπασμένες και μπαίνει νερό με την βροχή μέσα γεγονός που τα θέτει ακατάλληλα. Οι άνθρωποι δεν έχουν που να μείνουνε. Είχαν σταλεί κάποιες σκηνές πριν πάμε εμείς (σ.σ Οι Γιατροί του Κόσμου) οι οποίες δεν είχανε πάτο από κάτω… οι άνθρωποι της έβαλαν αλλά δεν μπορούσαν να στήσουν σε αυτές...Οπότε εμείς τους πήγαμε καινούργιες σκηνές, στήσαμε ένα ιατρείο που λειτουργεί στου δημοτικό γυμναστήριο του Ληξουρίου. Η ομάδα μας πηγαίνει συνεχώς σε χωριά και δίνει φάρμακα στους χρόνια πάσχοντες».
Στην συνέχεια και απατώντας σε ερώτηση μας για το μέγεθος της καταστροφής επισημαίνει,  «Πρόκειται για μια από τις μεγαλύτερες καταστροφές που έχουμε δει στην Ελλάδα την τελευταία δεκαετία. Να μου επιτρέψετε σε αυτό το σημείο να τονίσω πως εμείς ως οργάνωση «Γιατροί του Κόσμου» πάμε για να παρέχουμε τις πρώτες βοήθειες, τις πρώτες φροντίδες στους κατοίκους της  Κεφαλονιάς. Θεωρώ ότι χρειάζονται να λειτουργήσει ορθά η Πολιτεία για να αποκατασταθεί η ζωή…όπως ήταν πριν τους σεισμούς».
 
Τι λέει στο Πινάκιο ο Αντιδήμαρχος Ιλίου Βαγγέλης Αυγουλάς για την βοήθεια στην Κεφαλονιά αλλά και για την στήριξη των Α.με.Α του νησιού
 
Την στιγμή που αλλεπάλληλα σμήνη σεισμών «χορεύουν» την Κεφαλονιά,  ο  Δήμος  Ιλίου σε συνεργασία με το φορέα ψυχικής υγείας Κ.Σ.Δ.Ε.Ο «ΕΔΡΑ» διενεργεί αυτές τις μέρες μια προσπάθεια συλλογής ξηράς τροφής, νερού και υγειονομικού υλικού με απώτερο σκοπό την υποστήριξη και παράλληλα ανακούφιση των σεισμόπληκτων της Κεφαλλονιάς .
Η συγκέντρωση τροφίμων και υγειονομικού υλικού πραγματοποιείται από σήμερα Παρασκευή έως και Δευτέρα 10 Φεβρουαρίου στο Κοινωνικό Παντοπωλείο του Δ Ιλίου, Ικάρου 28 και Κάλχου 64 Ίλιον.
Μάλιστα αξιοσημείωτος είναι και ο τρόπος προσέγγισης των Α.με.Α που ζουν στην Κεφαλονιά.

 

Ο Αντιδήμαρχος   Κοινωνικής Πολιτικής, Διά Βίου Μάθησης, Διαφάνειας και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης  Ιλίου  Βαγγέλης Αυγουλάς, μίλησε στο Πινάκιο για αυτήν την προσπάθεια.
«Έχω ιδιαίτερες σχέσεις με την Κεφαλονιά γιατί είχαμε κάνει το 2012 μια σειρά εκδηλώσεων ευαισθητοποίησης για τα άτομα με αναπηρία. Από τότε κράτησα μια ιδιαίτερη επικοινωνία με το Δήμο, ιδίως με την Πρόνοια του νησιού. Εμείς θα δράσουμε εκεί που δεν πάνε οι κάμερες και οι πολιτικοί , στα χωριά έξω από το Ληξούρι» λέει χαρακτηριστικά στο Πινάκιο ο αντιδήμαρχος Ιλίου, ο οποίος στην συνέχεια απαντά στην ερώτηση μας, πως βιώνουν την κατάσταση τα άτομα με αναπηρία που ζουν -στο πολυδοκιμαζόμενο τα τελευταία 24ωρα-νησί της Κεφαλονιάς».
 
Χαρακτηριστικά αναφέρει,  «Τα άτομα με αναπηρία δοκιμάζονται παραπάνω όπως εύκολα αντιλαμβάνεται κάποιος. Κάποια δε από αυτά είχαν φτιάξει με μεγάλο κόπο κάποιο δωμάτιο ή αν θέλετε κάποιο δικό τους  χώρο λειτουργικό, τώρα κάποια από αυτά είναι στο δρόμο. Η διατροφή τους πάλι που έπρεπε να είναι συγκεκριμένη λόγω της υγείας τους και κατά επέκταση η φαρμακευτική τους αγωγή, έχουν διαταραχτεί και αυτές με την σειρά τους. Γι’ αυτό τον λόγο μαζί στην αποστολή μας έρχονται και γιατροί και ψυχολόγοι αλλά και υπάλληλος της δημοτικής υπηρεσίας, ο Παραολυμπιονίκης Δημήτρης Αμπατζής, με σκοπό η παρουσία του να εμψυχώσει τον κόσμο. Μια συμβολική αλλά και ουσιαστική παρουσία».
 
Μαριάντα Βρεττού : Η ουσιαστική σημασία της προσφοράς και της αλληλεγγύης…
 
Η κα. Μαριάντα Βρεττού είναι υπεύθυνη της Κοινωνικής Δομής Άμεσης Αντιμετώπισης της Φτώχειας στο Δήμο Ιλίου (μια δομή της Κ.Σ.Δ.Ε.Ο «ΈΔΡΑΣ») μιλά στο Πινάκιο για την προσπάθεια που γίνεται με σκοπό την συγκέντρωση προϊόντων για τους κατοίκους της Κεφαλονιάς. Στο μήνυμα που στέλνει υπογραμμίζει πως είναι ώρα να σκεφτούμε όλοι μας την ουσιαστική σημασία της προσφοράς και της αλληλεγγύης…
 
Πείτε μας δύο λόγια για την προσπάθεια συγκέντρωσης προϊόντων για τους σεισμόπληκτους στην Κεφαλονιά;

 
«Τα προϊόντα τα συλλέγουμε στις ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ δομές άμεσης αντιμετώπισης της Φτώχειας του Δ. Ιλιου, Ικαρου 28 και Καλχου 64. Η διαδικασία ξεκίνησε από χθες Παρασκευή και αυτά που χρειαζόμαστε είναι ξηρά τροφή, νερό και υγειονομικό υλικό. Η συμβολή όλων σας είναι απαραίτητη.

Να επισημάνω πως πρόκειται για μια ενέργεια που γίνεται σε συνεργασία με το Δ. Ιλίου και τον φορέα ψυχικής υγείας Κ.Σ.Δ.Ε.Ο "ΈΔΡΑ" με συντονιστή τον Αντιδήμαρχο ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ  Ευαγγελο Αυγούλα με απώτερο σκοπό και στόχο την ανακούφιση και την υποστήριξη των συνανθρώπων μας , οι οποίοι επλήγησαν από τον Εγκέλαδο».
Τι ήταν αυτό που σας ώθησε να κινήσετε αυτήν την ενέργεια;
 
 
«Όταν υπηρετείς ένα χώρο ο οποίος έχει άμεση συνάφεια με την προσφορά , την ανακούφιση και την υποστήριξη πως να μείνεις αμέτοχος σε μια τόσο δύσκολη συγκυρία;»
Ποιο είναι το δικό σας μήνυμα που στέλνετε στο δοκιμαζόμενο λαό της Κεφαλονιάς;
 
 
«Αυτές τις ώρες είναι επιτακτική ανάγκη να κινητοποιηθούμε όλοι μας είτε ατομικά είτε πιο συντονισμένα και να συνειδητοποιήσουμε την ουσιαστική σημασία της προσφοράς και της αλληλεγγύης».




ΤΟ ΑΛΟΓΟ ΣΕ ΡΟΛΟ ΘΕΡΑΠΕΥΤΗ


Το άλογο σε ρόλο θεραπευτή

Ζωή μετ’ εμποδίων βιώνουν τα άτομα με ειδικές ανάγκες. Εμπόδια όμως που η ιπποθεραπεία μπορεί να βοηθήσει να καταρριφθούν, βελτιώνοντας την υγεία και την ποιότητα ζωής τους. Ο κυρίος Πολύζος, φυσικοθεραπευτής-ιπποθεραπευτής, εκπαιδευτής θεραπευτικής ιππασίας και πρόεδρος του Πανελληνίου Συλλόγου Ιπποθεραπευτών και Εκπαιδευτών θεραπευτικής Ιππασίας, μιλά για τη μέθοδο αυτή που τα τελευταία χρόνια γνωρίζει μεγάλη άνθηση και δίνει οδηγίες σχετικά με το πού μπορούμε να απευθυνθούμε αλλά και τι να προσέχουμε.

Από τη Λετίτσια Μουστάκη


Κύριε Πολύζο, τι είναι η θεραπευτική ιππασία;

«Η θεραπευτική ιππασία είναι μια δυναμική μέθοδος αποκατάστασης, που απευθύνεται σε άτομα με νευρολογικές και αναπτυξιακές διαταραχές και τελευταία αποτελεί ένα σημαντικό μέρος του προγράμματος αποκατάστασής τους. Χωρίζεται σε δυο κατηγορίες: στην ιππική θεραπευτική εκπαίδευση και γυμναστική και στην ιπποθεραπεία. Η πρώτη κατηγορία περιλαμβάνει τα οφέλη που μπορεί να αποκομίσει ένας ασθενής από την κίνηση του αλόγου και την επαφή μαζί του, χωρίς παρέμβαση θεραπευτή. Η δεύτερη είναι η μεταφορά μιας θεραπευτικής συνεδρίας από το εργαστήριο στη ιππική αρένα, εκμεταλλευόμενοι τα οφέλη που μπορεί να μας παρέχει η κίνηση της ράχης του αλόγου, η επαφή του ασθενούς με το άλογο και ο χώρος που διεξάγονται οι θεραπευτικές συνεδρίες».

Γιατί τα άλογα μπορούν να «παίξουν» ρόλο θεραπευτή;

«Το άλογο υπήρξε πάντα αχώριστος φίλος του ανθρώπου, μια σχέση που στηρίζεται στην ανιδιοτελή προσφορά. την αγάπη και το σεβασμό. Ο άνθρωπος επιδιώκει να δεθεί με το άλογο, γεγονός που μπορεί να λειτουργήσει θεραπευτικά, αφού έτσι αποκτά ένα σημαντικό κίνητρο και επιθυμεί να συμμετέχει με ευχαρίστηση στη θεραπευτική διαδικασία αποκομίζοντας πολλαπλά κινητικά, αντιληπτικά, ψυχολογικά και κοινωνικά οφέλη, τα οποία τον βοηθούν να βελτιώσει την ποιότητα ζωής του. Ένα άλλο σημαντικό γεγονός είναι η τρισδιάστατη κίνηση που παράγει η λεκάνη του κατά τη βάδιση η οποία μεταφέρεται στον αναβάτη, που προσπαθώντας να διατηρήσει τη θέση του πάνω του αποκτά πολλά κινητικά οφέλη».

Σε ποιες ασθένειες εφαρμόζεται;

«Μπορεί να εφαρμοστεί σε όλες τις νευρολογικές και αναπτυξιακές διαταραχές παιδιών και ενηλίκων, όπως είναι η εγκεφαλική παράλυση, οι μυοπάθειες οι διαταραχές αυτιστικού φάσματος (αυτισμός, διάχυτη αναπτυξιακή διαταραχή, σύνδρομο Rett κ.λπ.), η ψυχοκινητική καθυστέρηση, η νοητική υστέρηση, το σύνδρομο Down, η σκλήρυνση κατά πλάκας, τα εγκεφαλικά επεισόδια, κακώσεις νωτιαίου μυελού κ.ά.».

Τι θεραπευτικά αποτελέσματα μπορούμε να περιμένουμε;

«Αυτό είναι σχετικό με την κάθε πάθηση. Τα οφέλη που μπορεί να αποκομίσει π.χ. ένας ασθενής με κινητικά ελλείμματα είναι η βελτίωση της ισορροπίας και του κινητικού συντονισμού, η ομαλοποίηση του μυϊκού τόνου, η αύξηση της συμμετρίας του σώματος, η βελτίωση της βάδισης κ.ά. Ένας ασθενής με αυτισμό μπορεί να περιμένει βελτίωση των γνωστικών και αντιληπτικών ικανοτήτων του, αύξηση της συγκέντρωσης-προσοχής και του οπτικοκινητικού συντονισμού, βελτίωση της επικοινωνίας, αύξηση της κοινωνικότητας περιορισμό των αισθητηριακών διαταραχών».

Τι χρειάζεται να γνωρίζουμε πριν απευθυνθούμε σε κάποιο κέντρο θεραπευτικής ιππασίας;

«Κατ΄ αρχάς, ξεκινώντας με την πεποίθηση ότι το παιδί μας θα κάνει θεραπεία, θα πρέπει να απευθυνθούμε σε ένα κέντρο που αποτελείται μόνο από θεραπευτές, ελέγχοντας την επιστημονική κατάρτισή τους και την ποιότητα των υπηρεσιών που παρέχουν. Δυστυχώς στην Ελλάδα η θεραπευτική ιππασία έχει γίνει ένα είδος "μόδας" με αποτέλεσμα να έχουν δημιουργηθεί πολλές ομάδες, αποτελούμενες από μη επιστημονικά καταρτισμένα άτομα. Υπάρχουν όμως και αρκετές άρτια εξειδικευμένες ομάδες ιπποθεραπείας. Στον Ιππικό Όμιλο Βαρυμπόμπης π.χ., όπου εδρεύει η Επιστημονική Εταιρεία Θεραπευτικής Ιππασίας και Ιπποθεραπείας Ελλάδος (ΕΕΘΙΙΕ), έχουμε δημιουργήσει μαζί με τον Γιάννη Νικόλαου και τον Νίκο Νικολαΐδη ένα πρότυπο για τα ευρωπαϊκά δεδομένα κέντρο αποκατάστασης αποτελούμενο μόνο από εξειδικευμένους θεραπευτές όλων των ειδικοτήτων, όπου παρέχουμε υπηρεσίες υψηλού επιπέδου. Όλοι οι θεραπευτές είναι μέλη του Πανελλήνιου Συλλόγου Ιπποθεραπευτών και Εκπαιδευτών θεραπευτικής Ιππασίας (ΠΑΣΙΕΘΙ). Είναι σημαντικό νομίζω να αναφέρω ότι η ΕΕΘΙΙΕ, πρωτοπορώντας για τα ευρωπαϊκά δεδομένα, έχει προσελκύσει το ενδιαφέρον ομάδων θεραπευτικής ιππασίας του εξωτερικού. Τον περασμένο μήνα εκπαιδεύσαμε μια ομάδα από τη Γαλλία, ενώ έχουν έρθει ήδη σε επαφή μαζί μας και άλλες ομάδες του εξωτερικού, οι οποίες θέλουν να ακολουθήσουν το δικό μας μοντέλο αποκατάστασης».

Ποιοι μπορούν να γίνουν ιπποθεραπευτές;

«Ο εκπαιδευτής θεραπευτικής ιππασίας δεν είναι ανεξάρτητο επάγγελμα. Είναι μια εξειδίκευση μετά την αποφοίτηση από την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Ύστερα από κατάλληλη εκπαίδευση, ιπποθεραπευτές μπορεί να γίνουν οι φυσιοθεραπευτές, οι εργοθεραπευτές, οι λογοθεραπευτές, οι ψυχολόγοι και οι ψυχίατροι, ενώ εκπαιδευτές θεραπευτικής ιππασίας μπορεί να γίνουν οι ειδικοί παιδαγωγοί, οι γυμναστές ειδικής αγωγής, οι εκπαιδευτές ιππασίας και οι κοινωνικοί λειτουργοί».

Πόσο συχνά πρέπει να γίνονται οι θεραπείες και πόσο κοστίζει η επίσκεψη;

«Οι θεραπείες θα πρέπει να γίνονται τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα και η επίσκεψη κοστίζει όσο και μία θεραπεία (εργοθεραπεία, φυσικοθεραπεία κ.λπ.) σε μία αίθουσα, δηλαδή 30 με 35 ευρώ».

 
Πηγή: περιοδικό «Αρμονία»