meallamatia.blogspot.gr

meallamatia.blogspot.gr

Παρασκευή 19 Μαΐου 2017

ΜΙΑ ΜΕΡΑ "ΜΕ ΑΛΛΑ ΜΑΤΙΑ" ΣΤΟ 1ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΝΕΟΥ ΦΑΛΗΡΟΥ

Ο Βαγγέλης με τον Αλέξη Γκλίνο, τη δασκάλα Ειρήνη Γολέγου και τον διευθυντή Βασίλειο Καψαλά

«Μπορούν να δακρύζουν οι τυφλοί αφού δε «δουλεύουν» τα μάτια τους»;

«Πώς ξέρει ένας τυφλός πόσο κάνει αυτό που θέλει να αγοράσει»; «Θα πήγαινε ένας τυφλός στο Survivor»;

Περίπου 150 μαθήτριες και μαθητές των τριών τελευταίων τάξεων του 1ου Δημοτικού Σχολείου Νέου Φαλήρου, συνάντησε ο Βαγγέλης Αυγουλάς το πρωί της Τρίτης 9 Μάιου 2017, και συζήτησαν για δύο διδακτικές ώρες για τις ιδιαιτερότητες της καθημερινής ζωής των ανθρώπων με προβλήματα όρασης.

Ο νεαρός δικηγόρος και Επικεφαλής της Νεολαίας του Πανελληνίου Συνδέσμου Τυφλών, απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις των παιδιών, ενώ ήταν ευχάριστη έκπληξη οι εύστοχες διαπιστώσεις των αυριανών ενεργών πολιτών της χώρας μας!

Η πρόσκληση στον κ. Αυγουλά έγινε με αφορμή σχετικά μαθήματα στη Γλώσσα της Δ’ Δημοτικού, από τον σύλλογο των δασκάλων του σχολείου και τον Διευθυντή κ. Βασίλειο Καψάλα, ενώ την εκδήλωση συντόνισε η δασκάλα ένταξης του σχολείου κα Γολεγού Ειρήνη.

Δίπλα στο Βαγγέλη Αυγουλά, ο ιστορικός δάσκαλος ένταξης τυφλών μαθητών σε γενικά σχολεία κ. Αλέξης Γκλίνος, μαθητής του οποίου υπήρξε στο Δημοτικό και ο κ. Αυγουλάς. Ο κ. Γκλίνος συντόνισε πολλά βιωματικά παιχνίδια των μαθητών στο προαύλιο του σχολείου, ώστε τα παιδιά διασκεδάζοντας και παίζοντας να έρθουν πιο κοντά στα παραολυμπιακά αθλήματα των τυφλών!

Παράλληλα, οι μαθητές δοκίμασαν να γράψουν στη γραφομηχανή Braille τα ανάγλυφα γράμματα των τυφλών υπό τις οδηγίες του κ. Γκλίνου, ενώ έμαθαν για τη χρήση του λευκού μπαστουνιού και του σκύλου οδηγού από έναν τυφλό, πώς κάποιος που δε βλέπει μπορεί να ξεχωρίζει τα κέρματα και τα χαρτονομίσματα κ.α.

εκπαιδευτικά εργαλεία τυφλών




Πέμπτη 18 Μαΐου 2017

ΕΣΠΑΣΑΝ ΚΑΡΔΙΕΣ ΣΤΟ ΦΕΤΙΝΟ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ BOCCIA ΑΜΕΑ!

Ομαδική φωτογραφία όλης της ομάδας του τυρταίου

Πολλές οι συγκινήσεις, εκπληκτικό το θέαμα και αξιοζήλευτες οι δυνάμεις των αθλητών στο φετινό Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Boccia, αναδεικνύοντας των αθλητισμό των ΑμεΑ!

Πρωταθλητής Ελλάδας για 16η συνεχή χρονιά, αναδείχθηκε ο Γρηγόρης Πολυχρονίδης (Αετοί Αθήνας), στα ατομικά της κατηγορίας ΒC3 στο πανελλήνιο πρωτάθλημα μπότσια που διεξήχθη στο κλειστό του Περιστερίου (Ολυμπιακό Κέντρο Πυγμαχίας).

Στα ατομικά, τα περισσότερα χρυσά μετάλλια (συνολικά 3) κατέκτησε ο Τυρταίος, ο οποίος είχε ακόμη ένα ασημένιο και ένα χάλκινο. Τα χρυσά μετάλλια πήραν οι Δημήτρης Κυριακίδης (BC1), Χρήστος Κυπριώτης (BC2) και Νίκο Βασίλη (BC4).

οι αθλητές με τα μετάλλια τουςΑπονομές μεταλλίων

Ο Τυρταίος ήταν ο πρωταγωνιστής και στα ομαδικά. Κατέκτησε τα χρυσά μετάλλια στις κατηγορίες BC1/2 και BC4, ενώ ο τίτλος στην κατηγορία BC3 κατέληξε στον Άγιο Χριστόφορο.

Αυτή τη χρονιά παρακολουθήσαμε πολλά ματς τα οποία κρίθηκαν κυριολεκτικά στην τελευταία μπαλιά! Έσπασαν καρδιές και αποδείχθηκε έτσι, ότι σε μερικές διοργανώσεις, όλοι είναι πρωταθλητές!

Αξίζει να σημειωθεί η φετινή παρουσία του Νομαρχιακού Αθλητικού Συλλόγου ΑμεΑ «Τυρταίος» με έδρα του το Δήμο Ιλίου και το φετινό πάρτι μεταλλίων του Συλλόγου!

Ο Τυρταίος συμμετείχε στους φετινούς αγώνες με συνολικά 23 αθλητές, περισσότερους από κάθε άλλη φορά, αποδεικνύοντας έτσι ότι το  Σωματείο έχει έρθει για να μείνει και να εδραιωθεί στο διεθνές αθλητικό γίγνεσθαι των ΑμεΑ!

Ο Γιώργος Φουντουλάκης δίνει το κύπελλο στον ΤυρταίοΟ Βαγγέλης με την ομάδα του τυρταίου με το κύπελλο


Οι τελικές κατατάξεις:

Ατομικά

BC1: 1. Δημήτρης Κυριακίδης (Τυρταίος), 2. Παναγιώτης Σουλάνης (Άγιος Χριστόφορος), 3. Γεώργιος Μαρούγκας (Τριπτόλεμος).
BC2: 1. Χρήστος Κυπριώτης (Τυρταίος), 2. Αλέξανδρος Παπαδάκης (Άγιος Χριστόφορος), 3. Σόνια Τσακίρη (Τυρταίος) 
BC3: 1. Γρηγόρης Πολυχρονίδης (Αετοί Αθήνας / S.A. Κατερίνα Πατρώνη), 2. Άννα Ντέντα (Άγιος Χριστόφορος / S.A. Χριστίνα Ντέντα), 3. Κωνσταντίνος Μασούρας (Άγιος Χριστόφορος / S.A. Σωτήρης Χρονόπουλος). 
BC4: 1. Νίκο Βασίλη (Τυρταίος), 2. Άρτι Τσουκάλι (Τυρταίος), 3. Χρύση Μόρφη Μέτζου (Άγιος Χριστόφορος).

Ομαδικά
BC1/2: 1. Τυρταίος, 2. Άγιος Χριστόφορος, 3. Δρομέας
BC3: 1. Άγιος Χριστόφορος, 2. Αρίων, 3. Θερμαϊκός
BC4: 1. Τυρταίος, 2. Άγιος Χριστόφορος, 3. Μεγαλόνησος

Κόσμος και αθλητές στο στάδιοΚατά τη διάρκεια ομαδικού αγώνα boccia

Διαπιστώνουμε ότι πανελλαδικά το Boccia έχει πλέον ανέβει πολύ σε συμμετοχές και ποιότητα, με αναπόσπαστα μέρη βέβαια κάθε επιτυχίας τους προπονητές, τους βοηθούς, αλλά και τα μέλη των οικογενειών των αθλητών με αναπηρία που όλοι μαζί γίνονται ένα σώμα με στόχο κάθε συμμετοχή και κάθε νίκη!

Το μπότσια (Boccia) είναι άθλημα για αθλητές με αναπηρία. Είναι διασκευασμένη μορφή του ιταλικού αθλήματος μπότσε και έχει σχεδιαστεί ώστε να παίζεται από άτομα με εγκεφαλική παράλυση ή άλλη κινητική αναπηρία που χρησιμοποιούν αναπηρικό αμαξίδιο. Αποτελεί Παραολυμπιακό άθλημα, και παίζεται σε περισσότερες από 40 χώρες. Στο πρόγραμμα των Παραολυμπιακών Αγώνων μπήκε για πρώτη φορά το 1984 στην Παραολυμπιάδα της Νέας Υόρκης. Είναι ένα από τα τρία αθλήματα των Παραολυμπιακών Αγώνων που δεν έχουν αντίστοιχο Ολυμπιακό άθλημα.

Ο αριθμός των γύρων και οι μπάλες που έχει στη διάθεσή της κάθε ομάδα εξαρτώνται από των αριθμό των συμμετεχόντων. Στο ατομικό παιχνίδι υπάρχουν 4 γύροι, και ο κάθε παίκτης έχει στη διάθεσή του 6 μπάλες. Στο παιχνίδι με ζευγάρια, οι γύροι παραμένουν τέσσερις ενώ ο κάθε παίκτης έχει στη διάθεσή του 3 μπάλες ανά γύρο. Όταν αγωνίζονται ομάδες των τριών, το παιχνίδι αποτελείται από έξι γύρους, ενώ κάθε παίκτης έχει στη διάθεσή του 2 μπάλες.

Οι αθλητές του Μπότσια κατατάσσονται σε μία από τις παρακάτων τέσσερις κατηγορίες:

BC1 - Οι παίκτες αυτής της τάξης ρίχνουν τη μπάλα με το χέρι ή το πόδι. Ένας βοηθός είναι δυνατό να μετακινεί και να σταθεροποιεί το αμαξίδιο ή να τους δίνει τη μπάλα.
BC2 - Οι παίκτες αυτής της τάξης ρίχνουν τη μπάλα με το χέρι. Δεν έχουν βοηθό.
BC3 - Οι παίκτες αυτής της τάξης έχουν σημαντική φυσική αναπηρία. Μπορούν να χρησιμοποιήσουν μία βοηθητική συσκευή για να ρίξουν τη μπάλα. Μπορούν να έχουν βοηθό. Ο βοηθός πρέπει να έχει την πλάτη στραμμένη στο γήπεδο, ενώ απαγορεύεται η οπτική του επαφή με το παιχνίδι.
BC4 - Οι παίκτες αυτής της τάξης έχουν άλλες σημαντικές φυσικές αναπηρίες. Δεν έχουν βοηθό.

Ο Βαγγέλης Αυγουλάς με το Μιχάλη ΝικόπουλοΟ Βαγγέλης Αυγουλάς με τον Κώστα Σιάχο




Τετάρτη 17 Μαΐου 2017

ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΧΑΤΟΥΡΙΔΗ ΣΤΟΥΣ ΤΕΤΡΑΠΟΔΟΥΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΑΓΓΕΛΟΥΣ ΤΩΝ ΤΥΦΛΩΝ!

Ο Ανδρέας Παχατουρίδης με το Βαγγέλη Αυγουλά, τη Ζωή Γερουλάνου, το Γιάννη Κονδράρο και την Αιμιλία Κλεφτογιάννη

Αντιπροσωπία του Ελληνικού Κέντρου Σκύλων Οδηγών για τυφλούς, υποδέχθηκε σήμερα Τρίτη, 16 Μαΐου 2017, στο Δημαρχείο Περιστερίου, ο Δήμαρχος της πόλης κ. Ανδρέας Παχατουρίδης.

Ο Δήμαρχος ενημερώθηκε αναλυτικά για τις ιδιαίτερες ικανότητες των εκπαιδευμένων σκύλων οδηγών και το πολύτιμο έργο που προσφέρουν στους τυφλούς συνανθρώπους μας, από την Πρόεδρο του Κέντρου κα Ζωή Γερουλάνου, τους εξειδικευμένους εκπαιδευτές του Κέντρου κ. κ. Αιμιλία Κλεφτογιάννη και Ιωάννη Κονδράρο και τον Επικεφαλής της Νεολαίας του Πανελληνίου Συνδέσμου Τυφλών κ. Βαγγέλη Αυγουλά.

«Η αποφασιστικότητα του Δημάρχου Περιστερίου να στηρίξει την ανάγκη των τυφλών για ανεξάρτητη διαβίωση, φάνηκε και σήμερα, που ο ίδιος μας παραχωρεί ιδιαίτερο χώρο στο Πάρκο Σκύλων του Περιστερίου πίσω από το ΚΥΒΕ, έτσι ώστε εκεί να γίνει το πρώτο πανελλαδικά κέντρο ευαισθητοποίησης και ενημέρωσης του κοινού», σημείωσε εκ μέρους του Πανελληνίου Συνδέσμου Τυφλών ο Βαγγέλης Αυγουλάς, ευχαριστώντας τον κ. Παχατουρίδη.

Ο Ανδρέας Παχατουρίδης στη συνάντηση με αντιπροσωπία σκύλων οδηγών και το Βαγγέλη Αυγουλά

«Δύο δημότες Περιστερίου με πρόβλημα όρασης είναι ήδη χρήστες σκύλων οδηγών, ενώ και η εκπαιδεύτρια μας είναι επίσης δημότης Περιστερίου. Σήμερα λοιπόν το Περιστέρι, γίνεται ο Δήμος αφετηρία της οργανωμένης και ποιοτικής εκπαίδευσης αυτών των πανέξυπνων σκύλων που προορίζονται να γίνουν, κυριολεκτικά,  τα μάτια όσων το έχουν ανάγκη», σημείωσε η Πρόεδρος του Κέντρου κα Ζωή Γερουλάνου.


Ο Δήμαρχος καλεί τους Περιστεριώτες και τις Περιστεριώτισσες να ενημερωθούν για τις δράσεις του Κέντρου στο www.greekguidedogs.gr και όσοι δύνανται και το επιθυμούν, να γίνουν εθελοντές ανάδοχοι κουταβιών, τα οποία μετά θα εκπαιδευτούν και θα δωθούν σε χρήστες με προβλήματα όρασης.

Ο Ανδρέας Παχατουρίδης με το Βαγγέλη Αυγουλά και δώρο μαξιλάρι από τους σκύλους οδηγούς


Ο Ανδρέας Παχατουρίδης με σκύλο οδηγό

Τρίτη 16 Μαΐου 2017

ΣΤΙΓΜΑΤΙΣΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΑΠΟ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΜΜΕ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΟΝ ΦΕΡΟΜΕΝΟ ΩΣ ΔΡΑΣΤΗ ΜΕ ΑΠΩΛΕΙΑ ΟΡΑΣΗΣ

Το προσυπογράφω και εγώ έμπρακτα, αναδημοσιεύοντας το και στο blog μου:

Κείμενο υπογραφών, το οποίο η Ε.Σ.Α.μεΑ. προσυπογράφει πλήρως, για τη διαχείριση από τα ελληνικά ΜΜΕ της αναπηρίας με αφορμή τον φερόμενο ως δράστη με απώλεια όρασης.

Θέμα: Στιγματιστική διαχείριση από τα ελληνικά ΜΜΕ με αφορμή τον φερόμενο ως δράστη με απώλεια όρασης

Το παρόν, αποτελεί δελτίο τύπου που εξέδωσε μια ομάδα ανθρώπων με απώλεια όρασης ή άλλες αισθητηριακές ή κινητικές βλάβες. Δηλώνουμε ευθαρσώς πως διαμέσου αυτού δεν εκφράζουμε ούτε εκπροσωπούμε, κανένα συνδικαλιστικό όργανο ή φορέα αναπήρων.

Την Πέμπτη, 4 Μαΐου 2017, ανακοινώθηκε από τα ΜΜΕ πως σε υπόγειο διαμέρισμα της Δάφνης, ένας άνδρας με απώλεια όρασης 55 ετών κρατούσε για περίπου 24 ώρες και παρά τη θέλησή της μια κοπέλα 20 ετών, την οποία και βίαζε κατά εξακολούθηση.

Mε αφορμή αυτό το περιστατικό και βασιζόμενα στο γεγονός πως ο φερόμενος ως δράστης, βάσει εγγράφου του ΚΕΠΑ, αντιμετωπίζει βλάβη στην όραση, τα ΜΜΕ ξεκίνησαν μια εκστρατεία «ενημέρωσης του κοινού», αναπαράγοντας τον άκρως ρατσιστικό μύθο της αναπηρικής δυστυχίας κι άκρατο μισαναπηρισμό.

Το μόνο που εκφράζουν και φανερώνουν τα όσα ειπώθηκαν τις τελευταίες δέκα ημέρες, είναι η άγνοια και η στρεβλή εικόνα της ελληνικής κοινωνίας για την ζώσα κατάσταση της αναπηρίας και ειδικά τους ανθρώπους με απώλεια όρασης, η οποία διαχέεται ευρέως μέσα από παγιωμένες αντιλήψεις ακριβώς όπως αναπαράγονται από πρωτοκλασάτους/ες δημοσιογράφους για χάρη της τηλεθέασης.

Σε μια χώρα με άθλια ρυμοτομία και μηδαμινές προσβάσιμες υποδομές, όπου η εκπαίδευση των ανθρώπων με απώλεια όρασης, είναι αδιανόητα ρατσιστική και μη-αναγνωρισμένη από την επίσημη πολιτεία, όπου τα ποσοστά ανεργίας τους ανέρχονται σε ποσοστό 85% ενώ οι περισσότεροι/ες, διαβιούν όντας εξαρτημένοι/ες από το κοντινό τους περιβάλλον, τα ΜΜΕ ενισχύουν ξεδιάντροπα παμπάλαια στερεότυπα, στοχεύοντας έμμεσα και άμεσα τον στιγματισμό μιας ολόκληρης κοινωνικής ομάδας.

Δια του λόγου του αληθές, σε καθημερινή πρωινή εκπομπή «έγκριτος δημοσιογράφος», αναρωτιόταν «πώς γίνεται ένας τυφλός να χειρίζεται κάμερες ή ακόμα και να αισθάνεται σεξουαλική έλξη για μια γυναίκα». Σε μια χώρα όπου το 2017, η αναπηρία θεωρείται συχνά «προνόμιο μαϊμού», αμφισβητώντας ακόμα και κρατικά έγγραφα, συνάδελφοι του έκριναν με τη σειρά τους πως ο άνθρωπος δε μπορεί να είναι τυφλός αφού «κατεβαίνει σκάλες» και «δε φοράει μαύρα γυαλιά». Στην «αποθέωση» του πράγματος, πολύ γνωστή παρουσιάστρια, έκρινε πως ο δράστης «δε γίνεται να είναι τυφλός αφού ένας αστυνομικός του πέταξε ένα μπουκάλι νερό κι εκείνος το απέφυγε». Δηλαδή, τα ΜΜΕ προτρέπουν τους πολίτες, όταν έχουν απέναντί τους, έναν ανάπηρο ή μια ανάπηρη να καταφεύγουν στη σωματική βία προκειμένου ως «λαϊκοί δικαστές» να κρίνουν εάν είναι «όντως ανάπηρος/ή», χωρίς καν να του προσδίδεται η ιδιότητα να αποφύγει ή να αντιληφθεί το οτιδήποτε που μπορεί να αποτελεί απειλή για τη ζωή του.

Βέβαια αφού «αποδεδείχθηκε» η γνησιότητα του κρατικού εγγράφου (ότι δηλαδή, ο συγκεκριμένος άνθρωπος έχει βλάβη στην όραση κατά ποσοστό 95%, οι δημοσιογράφοι, έσπευσαν να αποσαφηνίσουν πως «ασθενείς» (αλήθεια, από πότε η αναπηρία θεωρείται ασθένεια;) με ανάλογο ποσοστό «δεν είναι εντελώς τυφλοί, αλλά βλέπουν..... σκιές». Ναι, φυσικά. Όποιος/α βλέπει σκιές, έχει άριστη όραση. Διότι ένας άνθρωπος που κρίνεται ως «τυφλός» δεν είναι δυνατόν να διαπράξει ένα έγκλημα.

Η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος; Αποτέλεσμα της ασυνάρτητης σκέψης των δημοσιογράφων: σας παραθέτουμε μια ερώτηση και τις μισαναπηρικές απόψεις δημοσιογράφων «έγκυρης εφημερίδας» με ημερομηνία δημοσίευσης 8/5/17, εναντίον των ανθρώπων με απώλεια όρασης. ΕΡΩΤΗΣΗ (δημοσιογράφος προς πρώην σύντροφο του δράστη): «Όταν απέκτησε το πρόβλημα και στο άλλο μάτι, περίπου έναν χρόνο πριν χωρίσετε, άλλαξε η συμπεριφορά του; Η ψυχολογία του έπεσε, έγινε πιο συγκρουσιακός, πιο αντιδραστικός;» Ο δημοσιογράφος, πιστεύει ακράδαντα πως οι εκατοντάδες ενήλικες που τυφλώνονται ετησίως στην Ελλάδα, έχουν περισσότερες πιθανότητες να γίνουν εγκληματίες. Και μας το επιβεβαιώνει, «ρίχνοντας το φταίξιμο στην βλάβη και το σωματικό βάρος του φερόμενου ως δράστη: «ένας υπέρβαρος άνδρας, ένας μικρός καναπές, ένα λαστιχένιο κόκαλο που σκούζει υστερικά μέσα στη νύχτα, δαντελένια κουρτινάκια στο παράθυρο, ώχρα στους τοίχους, μαύρο στην ψυχή, σκιές στα μάτια. Δεν βλέπει καλά. Η όρασή του τρεμοπαίζει όπως ακριβώς και η ισορροπία του πάνω στη στενή διαχωριστική γραμμή του νου του που τον οδηγεί συχνά πυκνά σε συμπτώματα ανισορροπίας και παράκρουσης. Δεν έχει  φίλους, ούτε γνωστούς. Δεν τον συμπαθούν, δεν τον νοιάζει. Το μόνο που τον απασχολεί είναι να απλώσει τον σκοτεινό του κόσμο σε κάποια άλλη ζωή, γεμάτη φως και να τη μαυρίσει. Να αντλήσει δύναμη από την αδυναμία του άλλου, χαρά από τον πόνο του, γέλιο από τα ουρλιαχτά του. Καταστρώνει καιρό τώρα το σχέδιό του και του δίνει σάρκα και οστά στα τέλη Μαρτίου του 2017 μέσα από μια αγγελία στην οποία ζητά κάποια κοπέλα για να σταθεί στο  πλάι του ως βοηθός......... Το πώς ένας άνθρωπος με 95% τυφλότητα μπόρεσε να προβεί σε όλα τα παραπάνω αποτελεί έναν μεγάλο γρίφο, τον οποίο καλό θα είναι να λύσουν και να μας απαντήσουν οι αρμόδιοι της επιτροπής που του παρέδωσαν το χαρτί αναπηρίας, αν υπάρχει όντως κάτι τέτοιο. Το πώς πάλι μια ανθρώπινη ψυχή μπορεί να είναι πιο σκοτεινή από την κόλαση, πιο  βρώμικη από βούρκο και πιο σάπια από ψοφίμι δεν έχει και τόση σημασία. Ο εγκλεισμός της σε ένα ψυχιατρικό κελί χωρίς το παραμικρό περιθώριο απόδρασης είναι αρκετός...»

Εν κατακλείδι, μετά λύπης μας, διαπιστώνουμε πως αυτές τις δέκα ημέρες που παίζεται το «σίριαλ του τυφλού-υπέρβαρου-καταθλιπτικού βιαστή», σχεδόν κανένας και καμία δημοσιογράφος δεν άσκησε κριτική σε όσα ειπωθήκαν και παρά το γεγονός ότι, τα τελευταία χρόνια, αρκετοί ευυπόληπτοι άνθρωποι με απώλεια όρασης, έχουν καταβάλει τεράστια προσπάθεια να «εκπαιδεύσουν» τα ΜΜΕ ενώ κάποιοι δημοσιογράφοι, είναι φίλοι, συγγενείς, γνωστοί, συνάδελφοι
ανθρώπων με απώλεια όρασης.

Με το δελτίο τύπου αυτό δεν επιθυμούμε να προσφέρουμε την παραμικρή υποστήριξη στον φερόμενο ως δράστη αλλά να αναδείξουμε δημόσια ΚΑΙ τον "βιασμό" μιας ολόκληρης κοινωνικής ομάδας με πρόσχημα τις πράξεις ενός προσώπου.

Τέλος δηλώνουμε όλες και όλοι ότι καταδικάζουμε την κουλτούρα του βιασμού και τις πατριαρχικές αντιλήψεις της κοινωνίας μας.

Με τιμή, υπογράφουμε οι ανάπηρες - ανάπηροι και οι μη-ανάπηρες - ανάπηροι.

Βάσω Αθανασάκη, Δ.Υ., ακτιβίστρια.
Σωκράτης Βαβίλης, μεταφραστής.
Αλέξανδρος Γκασιμπαγιαζίδης, άνθρωπος με απώλεια όρασης, φοιτητής διεθνών σχέσεων.
Ζωή Γερουλάνου, Πρόεδρος Μ.Κ.Ο. σχετιζόμενης με την απώλεια όρασης.
Βασιλική Γκέρτσου, υπάλληλος στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Ιωάννα – Μαρία Γκέρτσου, γυναίκα με απώλεια όρασης, Ψυχολόγος, ακτιβίστρια, πρόεδρος Μ.Κ.Ο.
Μάκης Διαμαντίδης, άνθρωπος με απώλεια όρασης, τραγουδιστής μουσικός DJ.
Μανόλης Διαμαντίδης, άνθρωπος με απώλεια όρασης + Lazy, ο σκύλος - οδηγός του.
Στάθης Ζαχαριάδης, άνθρωπος με απώλεια όρασης, φυσιοθεραπευτής.
Αμφιτρίτη Ιωαννίδου, εθελόντρια-ακτιβίστρια-πολίτης του κόσμου.
Νίκος Καλαντζής, πατέρας παιδιών με απώλεια όρασης.
Λίνα Καλλέ, εκπαιδεύτρια κινητικότητας και προσανατολισμού με λευκό μπαστούνι για ανθρώπους με απώλεια όρασης.
Μαρία Καπογιάννη, φοιτήτρια με πρόβλημα όρασης.
Φωτεινή Κασσωτάκη, γυναίκα με απώλεια όρασης, ιδιωτική υπάλληλος.
Θαλεια Κιούση, στέλεχος ΜΚΟ.
Ανδρέας Κολίσογλου, ψυχολογος.
Σωτήρης Κουμτζής, άνθρωπος με απώλεια όρασης.
Παρασκευή Κουτσαίδη, φοιτήτρια με απώλεια όρασης.
Βασιλική Κοφινάκου, συν/χος μηχανολόγος μηχανικός, ανάπηρη γυναίκα.
Χρυσέλλα Λαγαρία, γυναίκα με απώλεια όρασης, ξεναγός.
Μαρία Μανιατάκη, γυναίκα με απώλεια όρασης.
Μαρία Μουρκάκου, γυναίκα με απώλεια ακοής.
Ελισάβετ Μουτζουρογεώργου, καθηγήτρια πληροφορικής για ανθρώπους με απώλεια όρασης.
Βιβή Μωραϊτη, γυναίκα με απώλεια ακοής.
Νινέττα Παπαδομανολάκη.
Ιωάννα Παπαδοπούλου, γυναίκα με απώλεια όρασης, δασκάλα ειδικής αγωγής.
Ισμήνη Πολίτη, γυναίκα με απώλεια ακοής.
Τζένη Ράπτη.
Αντώνης Ρέλλας, σκηνοθέτης – ανάπηρος ακτιβιστής.
Ανδριάννα Σαμοϊλη, φοιτήτρια με απώλεια όρασης.
Χριστίνα Σαρρή, μαθήτρια με απώλεια όρασης.
Ενέα Σπαϊλλάρι, άνθρωπος με απώλεια όρασης.
Έυη Σταμάτη, γυναίκα με απώλεια όρασης.
Βασίλης Στεφανιδης, αθλητής bowling με απώλεια όρασης.
Πέννυ Στούμπου, εκπαιδεύτρια κινητικότητας και προσανατολισμού με λευκό μπαστούνι για ανθρώπους με απώλεια όρασης.
Κωνσταντίνος Σύρμος, άνθρωπος με κινητική αναπηρία, συγγραφέας.
Αλέξανδρος Ταξιλδάρης, ιατρός, πολίτης με αναπηρία.
Χαράλαμπος Τοκατλίδης, άνθρωπος με απώλεια όρασης, αθλητής.
Βικτώρια Τρέτσιακ, σκηνοθέτης - παραγωγός ταινιών.
Μαίρη Τσάγκα, γυναίκα με απώλεια ακοής.
Απολλωνία Τσαντά, σεναριογράφος, ανάπηρη ακτιβίστρια.
Θεοδώρα Τσαποίτη, διερμηνέας νοηματικής γλώσσας.
Μαρία Φουσταλιεράκη, πολίτης του κόσμου.
Σοφία Χαϊδοπούλου, φιλόλογος.


ΔΙΑΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΤΡΙΤΕΚΝΩΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΩΝ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ


Ενώπιον της ιστορίας και των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών για άμεσα υλοποιήσιμες δεσμεύσεις, στάθηκαν τα πολιτικά κόμματα κατόπιν πρόσκλησης του Διοικητικού Συμβουλίου της Ομοσπονδίας Πολυμελών Οικογενειών με Τρία Τέκνα Ελλάδος.

Η ΟΠΟΤΤΕ, η πιο αντιπροσωπευτική και πολυπληθέστερη οργάνωση εκπροσώπησης των τρίτεκνων οικογενειών όλης της χώρας, εκπροσωπώντας 55 πρωτοβάθμιους συλλόγους - μέλη, από τον Έβρο μέχρι την Κρήτη, πραγματοποίησε ανοιχτή συνεδρίαση του Διοικητικού της Συμβουλίου στο ΚΥΒΕ Περιστερίου το Σάββατο 13 Μαΐου 2017, με αφορμή την ομόφωνη υιοθέτηση της πρότασης της ΟΠΟΤΤΕ για σύσταση Διακομματικής Επιτροπής της Βουλής με θέμα το δημογραφικό.

Επιτέλους, μετά από χρόνια προσπαθειών, βρέθηκαν στο ίδιο τραπέζι εκπρόσωποι και βουλευτές σχεδόν όλων των κομμάτων και συζήτησαν με τα μέλη του ΔΣ της Ομοσπονδίας, το αίτημα για πλήρη εξομοίωση της Τρίτεκνης με την Πολύτεκνη οικογένεια και τις σχετικές νομοθετικές και οικονομικές παραμέτρους αυτού, αλλά και προτάσεις αντιμετώπισης του εθνικού προβλήματος του δημογραφικού. Στη συνεδρίαση συμμετείχαν εκπρόσωποι ή και βουλευτές:  του ΣΥΡΙΖΑ (Μανιός Νίκος, Σταματάκη Ελένη), της ΝΔ (Ράπτη Ζωή, Μαρτίνου Γεωργία), της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗΣ (Κεγκέρογλου Βασίλης, Πανταζής Κωνσταντίνος), του ΚΚΕ (Μανωλάκου Διαμάντω), του ΠΟΤΑΜΙΟΥ (Μαυρωτάς Γεώργιος, Χαρόπουλος Βασίλης, Βασιλείου Αθανάσιος), της ΕΝΩΣΗΣ ΚΕΝΤΡΩΩΝ (Σπύρου Βασίλειος), της ΛΑΕ (Δημήτρης Στρατούλης), εκπρόσωπος της Μητρόπολης Περιστερίου (Πατήρ Σχοινάς Θεόδωρος), ενώ - αν και προσκλήθηκαν - δεν παρευρέθηκαν εκπρόσωποι ή βουλευτές των ΑΝΕΛ. Επίσης από τη συνάντηση δεν θα μπορούσε να απουσιάζει ο συνοδοιπόρος και συναγωνιστής του Τριτεκνικού Κινήματος, Δικηγόρος - τ. Σύμβουλος Υπ. Εσωτερικών κ. Βαγγέλης Αυγουλάς! Όλοι οι παραπάνω συμπαρατάχθηκαν με τη θέση της ΟΠΟΤΤΕ, γι’ άμεση και χωρίς όρους εξομοίωση με τους πολύτεκνους Διακομματική Επιτροπή της Βουλής που συστάθηκε –από 23 συνολικά βουλευτές με αναλογική εκπροσώπηση των κομμάτων- είναι η αρχή, είναι μπροστά μας και θα παρακολουθούμε την εξέλιξη των συνεδριάσεών της, ενώ όλοι οι παρευρισκόμενοι δεσμεύτηκαν τον ερχόμενο Σεπτέμβριο να ξανασυναντηθούν θεσμικά με απτά αποτελέσματα πλέον.






Δευτέρα 15 Μαΐου 2017

ΑΜΕΑ ΚΑΙ ΝΕΕΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΕΣ, Η' ΑΠΛΑ "Accessibility Hackathon 2017"

Οι βραβευμένοι

Πραγματοποιήθηκε με επιτυχία στις 6-7 Μαΐου 2017, ο διαγωνισμός "Accessibility Hackathon" που διοργανώθηκε από το UTech Lab του Ιδρύματος Ευγενίδου σε συνεργασία με την Αμερικανική Πρεσβεία και συνεργαζόμενους φορείς το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (Ε.Μ.Π.), τη Google, την Κίνηση Καλλιτεχνών με Αναπηρία, το Κέντρο Εκπαίδευσης και Αποκατάστασης Τυφλών (Κ.Ε.Α.Τ.) και το Εθνικό Ίδρυμα Κωφών (Ε.Ι.Κ.).

Το Accessibilyty Hackathon απευθυνόταν σε μαθητές Γυμνασίου και Λυκείου και φοιτητές με γνώσεις στις νέες τεχνολογίες, στον προγραμματισμό ή/και σε θέματα αναπηρίας, καθώς και το ενδιαφέρον για ομαδική δουλειά, οι οποίοι διαγωνίστηκαν για να λύσουν προβλήματα προσβασιμότητας, να μάθουν τεχνολογίες προσβασιμότητας και να συνεργαστούν περνώντας ευχάριστα. Στόχος ήταν να σχεδιαστούν πρωτότυπες προσβάσιμες εφαρμογές για το διαδίκτυο και για τα κινητά τηλέφωνα (Web and mobile applications) και εφαρμογές για τη διευκόλυνση της προσβασιμότητας ανθρώπων με αναπηρία γενικότερα, σε προγράμματα / λειτουργίες / εφαρμογές / θέματα της σύγχρονης καθημερινότητας.

Το ΚΕΑΤ εκπροσώπησε ο Διοικητής κ. Μενέλαος Τσαούσης, ο οποίος ήταν μέλος της κριτικής επιτροπής, ενώ συμμετείχαν και η καθηγήτρια πληροφορικής κα. Ελισσάβετ Μουτσουρογεώργου η οποία πραγματοποίησε ομιλία με θέμα «Διεύρυνση της πρόσβασης ατόμων με προβλήματα όρασης στην πληροφορία μέσω εφαρμογών ή άλλων τεχνικών σχεδιασμού για όλους - design for all» και τέλος οι καθηγητές πληροφορικής, κύριοι Νίκος Χατζηδάφνης και Γιώργος Διαμαντής από το ΚΕΑΤ Θεσ/νικης, οι οποίοι πήραν μέρος σαν μέντορες στις ομάδες.

Συνολικά στον διαγωνισμό συμμετείχαν και διεκδίκησαν τα πλούσια δώρα από χορηγίες που συνόδευαν τα βραβεία, 11 ομάδες.

Στις πρώτες δύο θέσεις αναδείχθηκαν ομάδες όπου είχαν μέλος τους και έναν νέο με πρόβλημα όρασης. Στην πρώτη θέση ήταν η ομάδα του φοιτητή Σεβαστού Κουμτζή και στη 2η θέση η ομάδα του μαθητή Α' Γυμνασίου Ιωάννη Πολονύφη!

Ο Βαγγέλης Αυγουλάς με τον Μενέλαο Τσαούση και το Γιάννη Πολονύφη

Τις 11 παρουσιάσεις, στη δεύτερη μέρα στον τελικό του διαγωνισμού, παρακολούθησε μεταξύ άλλων και ο Επικεφαλής της Νεολαίας του Πανελληνίου Συνδέσμου Τυφλών Βαγγέλης Αυγουλάς, ο οποίος σε ανάρτηση στο Facebook του πατέρα του μικρού μαθητή της 2ης θέσης, σχολίασε δημόσια: "Και την πήραμε την δεύτερη θέση! Δηλαδή ο Γιάννης και η ομάδα του την πήραν! Αλλά είμαστε και εμείς, που ξέρουμε τους αγώνες και τις καθημερινές στερήσεις μιας οικογένειας για να φτάσει μέχρι ένα βραβείο, που παίρνουμε ένα μικρό κομματάκι λόγω της υπερηφάνειας που νιώθουμε για έναν μικρό που γίνεται μεγάλος γρήγορα και έχουμε να απολαύσουμε ακόμα πολλά από αυτόν! Συγχαρητήρια Γιάννη"!

Θυμίζουμε τη στενή πολυετή επαφή του κ. Αυγουλά με τον μικρό μαθητή Γιάννη Πολονύφη, ο οποίος διαπρέπει στη μουσική και στις νέες τεχνολογίες και συχνά συνεργάζεται με το κοινωνικοπολιτικό blog "Με Άλλα Μάτια" για κοινωνικούς σκοπούς και αλληλέγγυα προς συμπολίτες του που το έχουν ανάγκη, σε διάφορες εκδηλώσεις.

Παρουσίαση Accessibility Hackathon 2017Accessibility Hackathon 2017




ΜΗΤΕΡΕΣ ΗΡΩΙΔΕΣ: 4 ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΜΕ ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΑ ΙΔΡΥΜΑΤΑ ΤΟΥ "ΜΑΖΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ" ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΥΝΤΑΙ


Είναι οι ηρωίδες της διπλανής πόρτας. Είναι μητέρες που τα παιδιά τους αντιμετωπίζουν κάποιο πρόβλημα. Κοινό τους σημείο είναι ότι τα παιδιά τους βρίσκονται σε ένα από τα 9 σωματεία-μέλη του Μαζί για το Παιδί.

Η Μαρία από την Εταιρεία Προστασία Σπαστικών, η Ματθίλδη από την Μέριμνα, η Άντζελα από την Πανελλήνια Ένωση Αγώνα κατά του Νεανικού Διαβήτη (ΠΕΑΝΔ) και η Νίκη από τους Φίλους του Παιδιού σκιαγραφούν την καθημερινότητα τους, ενώ ταυτόχρονα δε σταματούν να ονειρεύονται ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά τους.

Αυτές οι μητέρες αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση. Η γιορτή της μητέρας μέσα από τα μάτια τους κρύβει πολύ πιο βαθιά νοήματα.

Ας τις γνωρίσουμε…

Μαρία 60 χρονών - Μητέρα παιδιού με ειδικές ανάγκες - Εταιρεία Προστασίας Σπαστικών: Μια κοινωνία να σέβεται τη διαφορετικότητα και να φροντίζει  ισότιμα τα παιδιά μας

«Όταν μια μητέρα μαθαίνει ότι το παιδί της, δεν είναι καλά, ότι το παιδί της θα την χρειάζεται για τα πιο απλά και βασικά πράγματα, όπως να φάει, να περπατήσει, να μιλήσει και ότι θα είναι άμεσα εξαρτώμενο από αυτή για όλη την υπόλοιπη ζωή του, τότε αυτή η μητέρα πλημμυρίζει με πόνο, φόβο, απελπισία. Καθώς όμως περπατάνε μαζί το μακρύ και δύσκολο αυτό δρόμο, αρχίζει να ηρεμεί να παίρνει δύναμη και κουράγιο από το ίδιο το παιδί της!

Συνοδοιπόρο σε αυτή τη διαδρομή, αποτελεί το κέντρο ή το ειδικό σχολείο και οι άνθρωποί του, που γεμίζουν με ελπίδα και ανακούφιση την μητέρα.

Μοναδική σκέψη ως μητέρα παιδιού με ειδικές ανάγκες, είναι το τι θα πρέπει να κάνω για να το βοηθήσω να εξελίξει τις όποιες δυνατότητες έχει και να του εξασφαλίσω όσον το δυνατόν καλύτερες συνθήκες ζωής. Μαζί με την οικογένειά μου προσπαθούμε με κάθε τρόπο, με όποια δυνατότητα έχουμε, να δημιουργήσουμε μεγαλύτερη εξασφάλιση για το παιδί μας.

Αναγκαίο επίσης είναι να δημιουργηθούν υποδομές τέτοιες, ώστε να μπορεί να υποστηριχθεί η ανεξάρτητη διαβίωση των παιδιών μας. Αναζητούμε την καλύτερη προστασία σε μια κοινωνία, η οποία επιβάλλεται να μάθει να σέβεται τη διαφορετικότητα και να φροντίζει ισότιμα τα παιδιά μας!

Ματθλίδη 39 ετών- Μητέρα, γονιός σε μονογονεϊκή οικογένεια – Μέριμνα- Εταιρία για τη Φροντίδα Παιδιών και Οικογενειών στην Αρρώστια και το Θάνατο: Το χαμόγελό του και το γαλήνιο προσωπάκι του θυμίζουν ότι αυτό είναι το μέλλον και ότι η ζωή προχωράει

Η καθημερινότητα είναι σκληρή όταν είσαι γονιός σε μονογονεϊκή οικογένεια και εργαζόμενος.

Οι απαιτήσεις και οι υποχρεώσεις πολλές και ο πόνος της απώλειας δυνατός. Είναι δύσκολο να πρέπει να αποφασίζεις μόνος σου και έχεις μόνος την ευθύνη της διαπαιδαγώγησης του παιδιού. Όμως, στο τέλος της ημέρας το χαμόγελό του και το γαλήνιο προσωπάκι του μόλις αποκοιμηθεί, σε αποζημιώνουν πλήρως.

Σου θυμίζουν ότι αυτό είναι το μέλλον και ότι η ζωή προχωράει …!

Το δώρο της μητρότητας είναι ανεκτίμητο!
Πάνω απ’ όλα θέλω να έχει υγεία.

Εύχομαι και ελπίζω οι επιλογές του να τον κάνουν χαρούμενο κι ευτυχισμένο, ώστε να βλέπω κι εγώ στο πρόσωπό του αυτό το υπέροχο χαμόγελο, που γεμίζει τη ζωή μου.

Άντζελα 38 ετών - Μητέρα παιδιού με παιδικό διαβήτη – Πανελλήνια Ένωση Αγώνα κατά του Νεανικού Διαβήτη: Το άγχος όλης της ημέρας και ειδικά της νύχτας

«Είμαι η Άντζελα 38 χρονών και έχω ένα "γλυκό" παιδάκι το Θάνο που είναι 7 χρονών και έχει παιδικό διαβήτη από 15 μηνών.

Η καθημερινότητα μου ως μητέρα είναι δύσκολη γιατί απαιτούνται πολλές μετρήσεις την ημέρα, περίπου 10 και ενέσεις 7 ημερησίως. Αυτό και μόνο τα λέει όλα.

Πρέπει να είσαι συνέχεια σε εγρήγορση και να κυνηγάς νούμερα, όπως επίσης και τους καθημερινούς πειρασμούς.

Μόνο μια οικογένεια που βιώνει το ίδιο πρόβλημα μπορεί να καταλάβει τις καθημερινές δυσκολίες και το άγχος όλης της ημέρας και ειδικά της νύχτας.

Το μέλλον που οραματίζομαι για το παιδί μου είναι να είναι υγιής και ευτυχισμένος με ό,τι επιλέξει να κάνει».

Νίκη, 50 ετών – Μητέρα, γονιός σε μονογονεϊκή οικογένεια με οικονομικά προβλήματα: Η φτώχεια είναι η μεγαλύτερη μορφή βίας

«Σαν μονογονεϊκή οικογένεια δεν μοιράζομαι ευθύνες και δεν έχω σύντροφο-πατέρα του γιού μου, να αντιμετωπίσω τον Γολγοθά μου. Το «σακί» γεμίζει-ξεχειλίζει και εγώ αδυνατώ άλλο να το σηκώσω. Φτάνω στα όρια μου-γονατίζω-και πολλές φορές χρεώνω τον Ανδρέα μου για ό,τι μου φταίει.

Οι δυσκολίες ξεκινούν από το χαμηλό οικονομικό επίπεδο της οικογενείας μου και που με κάνουν να μην μπορώ να ανταποκριθώ στις απαιτήσεις των καιρών. «Η φτώχεια είναι η μεγαλύτερη μορφή βίας». Ας το ακούσουν, ας ακούσουν τη φωνή μας-την φωνή της ψυχής μας όλοι αυτοί που θέλουν το «καλό» μιας  υγιούς κοινωνίας.

Για το μέλλον του παιδιού μου θα ήθελα να υπάρχει ισότητα-ισονομία-δικαιοσύνη-αγάπη. Κυρίως αγάπη γιατί εγώ σαν Νίκη δεν την είχα. Δεν την ένιωσα ούτε στο παρελθόν, δεν τη νιώθω στο παρόν.

Ας είναι αυτή μπροστά σαν ιχνηλάτης να οδηγεί τα βήματα των παιδιών μας, του παιδιού μου».