meallamatia.blogspot.gr

meallamatia.blogspot.gr

Παρασκευή 12 Δεκεμβρίου 2014

ΜΗΝ ΤΑ ΠΑΡΑΤΑΣ ΠΟΤΕ


Πέντε συγκλονιστικές ιστορίες από αθλητές μαχητικών τεχνών αποκαλύφθηκαν στο ντοκιμαντέρ «Μην τα παρατάς ποτέ» που προβλήθηκε στα κανάλια Novasports! Συγκεκριμένα, οι Βαγγέλης Χατζής, Χρήστος Πετρούτσος, Αλέξανδρος Νικολαϊδης, Βασίλης Καραγιαννίδης και Γιάννη Μουστάκας, άνοιξαν την καρδιά τους στο δημοσιογράφο των αθλητικών καναλιών της Nova, Διονύση Στρούμπο και αναφέρθηκαν στην πίκρα τους, στην απογοήτευση τους, στο πείσμα τους, στη θέληση για ζωή και τελικά στην επάνοδο τους στο ρινγκ, έπειτα από ατυχήματα που λίγο έλειψε να τους στερήσουν την καριέρα.

Ο πυγμάχος Βαγγέλης Χατζής, αναφέρθηκε στον ακρωτηριασμό που είχε στο δεξί του χέρι,  ο αθλητής του ΜΜΑ, Χρήστος Πετρούτσος μίλησε για τα συντριπτικά κατάγματα που έπαθε και στους δύο αστραγάλους με βίδες, λάμες και μοσχεύματα, ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης, για το ατύχημα που είχε με μηχανή, που του προκάλεσε ρήξη πνεύμονα και πολλαπλές επεμβάσεις σε χέρι και πόδι, και ο Βασίλης Καραγιαννίδης, για την προσπάθεια που έκανε να επανέλθει στην ενεργό δράση, αφού είχε μείνει σχεδόν ανάπηρος από κήλη στη σπονδυλική στήλη. Τέλος, ο Γιάννης Μουστάκας ο οποίος επέστρεψε ύστερα από σοβαρότατο πρόβλημα παχυσαρκίας, αναφέρθηκε στο πως είχε φτάσει τα 215 κιλά και φλέρταρε δύο φορές με τον θάνατο.

Δείτε το σχετικό βίντεο εδώ:


ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟ: ΚΑΤΑΣΧΕΣΑΝ ΤΗΝ ΕΠΙΧΟΡΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΤΥΦΛΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΝΦΙΑ

Κατάσχεσαν την επιχορήγηση του Κέντρου Αποκατάστασης Τυφλών για τον ΕΝΦΙΑ
      
Ζητάνε απαλλαγή από τον ΕΝΦΙΑ για τα ακίνητα τραπεζών και μηχανεύονται απάτες για τη μείωση του φόρου ακινήτων πολιτικών, ενώ προβαίνουν σε κατασχέσεις της κρατικής επιδότησης ιδρυμάτων τυφλών για να εξοφληθεί ο ΕΝΦΙΑ, αφήνοντας τους λίγο πριν τα Χριστούγεννα χωρίς καθόλου πόρους, ούτε καν για τη σίτιση τους!

Της Βασιλικής Σιούτη

Την ώρα που ο Γιάννης Στουρνάρας ζητά την απαλλαγή των κτιρίων της Τράπεζας της Ελλάδος από τον ΕΝΦΙΑ για να απαλλάξει από το φόρο τους ιδιώτες μετόχους, την ώρα που κυβερνητικά στελέχη μηχανεύονται διάφορα τρικ για να πετυχαίνουν γενναίες «εκπτώσεις» στα χαράτσια, το κράτος ζητά από το Κέντρο Αποκατάστασης Τυφλών (ΚΕΑΤ) 250.000 ευρώ για τον ΕΝΦΙΑ, τον οποίο μάλιστα προεισέπραξε ολόκληρο εχθες, παρακρατώντας την επιχορήγηση  του Κέντρου και παρά το γεγονός ότι ο εν λόγω φόρος είχε ρυθμιστεί με διακανονισμό και πληρωνόταν σε δόσεις.

Η απίστευτη αναλγησία της κυβέρνησης ξεπερνά καθημερινά κάθε προηγούμενο όριο της. Αυτή τη φορά αποφάσισε να καταδικάσει τα τυφλά παιδιά του ΚΕΑΤ (Κέντρο Εκπαίδευσης και Αποκατάστασης Τυφλών) καθώς και τους 80 υπαλλήλους που τα φροντίζουν και οι οποίοι είναι απλήρωτοι εδώ κι ένα χρόνο.

Με μια πρωτοφανή απόφαση του, το υπουργείο Οικονομικών, κατάσχεσε ακόμα και τα ελάχιστα χρήματα της επιχορήγησης που έλαβαν αυτό το μήνα (πολύ λιγότερα από όσα δικαιούνται), προκειμένου να πληρωθεί (αναγκαστικά) όλος ο ΕΝΦΙΑ, τον οποίο όμως η διοίκηση του ΚΕΑΤ είχε ρυθμίσει σε δόσεις, τις οποίες και αποπλήρωνε κανονικά!

Περίπου ένα εκατομμύριο ευρώ (998.000) ήταν η φετινή επιχορήγηση για το Κέντρο Εκπαίδευσης και Αποκατάστασης Τυφλών, αλλά από αυτό, μέχρι χθες, είχαν λάβει μόνο 250.000 ευρώ.

Εχθές θα λάμβαναν άλλα 197.000 ευρώ. Το ποσό αυτό, φυσικά, δεν θα επαρκούσε παρά μόνο για τα στοιχειώδη, όσο να περάσουν τις γιορτές των Χριστουγέννων, καθώς υπάρχουν πολλές βασικές ελλείψεις και οι εργαζόμενοι παραμένουν απλήρωτοι οι εργαζόμενοι, από 8 έως 18 μήνες.

Η κυβερνητική αναλγησία όμως αποφάσισε να δείξει το πιο ακραίο πρόσωπό της απέναντι στα τυφλά παιδιά, στερώντας τους ακόμα και τα στοιχειώδη.  Κατάσχεσε τα 197.000 ευρώ με το που μπήκαν στο λογαριασμό του Κέντρου Αποκατάστασης, προκειμένου να τα συμψηφίσει με τον ΕΝΦΙΑ.

Το ποσό του ΕΝΦΙΑ του ΚΕΑΤ ήταν 250.00 ευρώ - ποσό τεράστιο, που οφείλεται στα πολλά ακίνητα που διαθέτει λόγω δωρεών και κληρονομημάτων. Τον δυσβάσταχτο αυτό φόρο, που επέβαλλε η κυβέρνηση σε ένα κέντρο στο οποίο δεν αποδίδει την κρατική επιχορήγηση, δεν δέχθηκε ούτε καν να τον ελαφρύνει. Η διοίκηση του ΚΕΑΤ που είχε προβεί στον διακανονισμό, είχε πληρώσει ήδη τις πρώτες δύο δόσεις. Παρόλα αυτά οι εγκέφαλοι το υπουργείου Οικονομικών, που κάνουν τα στραβά μάτια σε όσους βγάζουν τα
αφορολόγητα εκατομμύρια τους στο εξωτερικό και εξαντλούν την αυστηρότητά τους σε φτωχούς και ς αδυνάτους, παρακράτησαν ακόμα και τη δόση των 197.000 ευρώ από την τακτική επιχορήγηση!

Το άμεσο αποτέλεσμα αυτής της αναλγησίας είναι να υπάρχει αβεβαιότητα πλέον ακόμα και για τη σίτιση των παιδιών του ΚΕΑΤ στα κέντρα της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης και φυσικά οι απλήρωτοι εργαζόμενοι να μη λάβουν ούτε το δώρο Χριστουγέννων.

Το θέμα αποκάλυψε χθες το βράδυ η ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Σοφία Σακοράφα, με ανάρτησή της στην προσωπική της ιστοσελίδα  στην οποία αναρωτιέται: «Ποιος ανάλγητος εγκέφαλος, ποιος ιταμός γραφειοκράτης συμπεριφέρεται χειρότερα και από τον χειρότερο υπάλληλο της τρόικας, επιλέγοντας να αφήσει χριστουγεννιάτικα σε ένδεια τυφλά παιδιά και απλήρωτους εργαζόμενους; Πόσο πιο χυδαία μπορεί να γίνει αυτή η κυβέρνηση στα ξέπνοά της;» Και καταλήγει, προειδοποιώντας: «Ας μην ελπίζουν ότι η ύβρις θα μείνει ατιμώρητη».



Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2014

Η ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΜΠΟΔΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΡΙΧΗΣΗ-VIDEO

Θρίαμβος της θέλησης: Η αναπηρία δεν είναι εμπόδιο για την αναρρίχηση (video)

O Tζέιμι Άντριου ήταν, είναι και θα είναι ένας φανατικός (με την καλή έννοια) της αναρρίχησης. Το γεγονός ότι έχασε πόδια και χέρια από κρυοπαγήματα στις Άλπεις πριν από δεκαπέντε χρόνια όταν αυτός και οι συναθλητές του έπεσαν σε μία τρομερή φονική χιονοθύελλα ουδόλως άλλαξαν τη διάθεσή του.

Ο Άντριου, στα 45 του πια, εξακολουθεί να κάνει αυτό που λατρεύει δείχνοντας τεράστια θέληση, επιμονή και υπομονή. Το κάνει χρησιμοποιώντας τα τεχνητά του κάτω άκρα και τα χέρια του από τον αγκώνα και πάνω αλλά το κάνει καλά. Το κυριότερο; Προτρέπει και άλλους ανθρώπους που βρίσκονται στην ίδια κατάσταση με εκείνον να το κάνουν.

Στην πατρίδα του, τη Σκωτία, οργάνωσε τους πρώτους αγώνες αναρρίχησης για άτομα με ειδικές ανάγκες (πιο σωστά άτομα με ειδικές δυνατότητες) και κατάφερε να πείσει ουκ ολίγους να το τολμήσουν. Ακόμα και παιδί έξι ετών έπεισε ο αθεόφοβος.

Στην ειδική αρένα για αναρρίχηση του Εδιμβούργου έσπευσαν εκατοντάδες άνθρωποι για να διαπιστώσουν ότι η θέλησή τους μπορεί να τους οδηγήσει πολύ ψηλά, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Και ο Άντριου δεν είχε παρά να χαμογελάει με ικανοποίηση.

"Στην αναρρίχηση για άτομα με ειδικές ανάγκες δεν χωρούν αποκλεισμοί" εξηγεί ο Τζέιμς. "Ούτε μας ενδιαφέρει αν η αναπηρία είναι σωματική ή διανοητική. Πιστεύω ότι όλοι έχουν την ευκαιρία να δοκιμάσουν και να διαπιστώσουν αν αυτό είναι κάτι που μπορούν να απολαύσουν. Πριν από δύο εβδομάδες δεν ήμουν σίγουρος για τίποτα, τώρα είδα 60 ανθρώπους να το παλεύουν!"

Η Κατ Λάνγκτον, 22 χρονών, είναι μία από τις γυναίκες που αποδέχθηκαν αυτήν την πρόκληση. Ιδού τι λέει από τη δική της πλευρά: "Για μένα η αναρρίχηση είναι βασικά ελευθερία. Έπιασα τον τοίχο και νόμισα ότι είμαι ελεύθερη όπως όλοι οι άλλοι. Στον τοίχο δείχνω ακριβώς ίδια με τους άλλους ανθρώπους".

Συμπέρασμα: Η θέληση είναι ΠΑΝΩ απ΄ όλα.

Δείτε βίντεο από παλαιότερο αγώνα:
      





Ο ΠΟΔΗΛΑΤΗΣ ΜΕ ΤΟ ΕΝΑ ΠΟΔΙ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΑΝΕΒΕΙ ΣΤΑ ΠΥΡΗΝΑΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΛΠΕΙΣ!


Ο ποδηλάτης με το ένα πόδι που κάνει θαύματα: Έχει ανέβει στα Πυρηναία και τις Άλπεις

Για κάποιους, η ελευθερία μοιάζει με δύο φτερά κολλημένα στους ώμους. Για τον Κρίστιαν Χέτιτς, έχει τη μορφή ποδηλάτου. Αυτού που καβαλά, παρότι έχει ένα χέρι και ένα πόδι και αρχίζει να σκαρφαλώνει στα βουνά, ολοκληρώνοντας διαδρομές που αρτιμελείς αθλητές δεν τολμούν καν να σκεφτούν.

Το περασμένο καλοκαίρι, επί 22 ημέρες έκανε πετάλι διασχίζοντας τους Δολομίτες, τις Άλπεις και τα Πυρηναία, για να γίνει ένας από τους μόλις 10 που κατάφεραν να ολοκληρώσουν αυτόν το σκληρό ερασιτεχνικό αγώνα των τριών
εβδομάδων. Το πρόγραμμα θέλει τους ποδηλάτες να αγωνίζονται επί 22 ημέρες με μόλις 1 ημέρα ρεπό, καλύπτοντας 2.575 χιλιόμετρα, ενώ ολοκλήρωσαν 60 αναβάσεις που περιελάμβαναν περίπου 60.000 μ. ανηφόρας.

Ο Χέτιτς γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αλσατία. Περιγράφει την παιδική του ηλικία σαν απόλυτα φυσιολογική, μέχρι τη στιγμή που το Δεκέμβριο του 1976 είχε ένα τραγικό ατύχημα, στα 15 του χρόνια. Ήταν σε μοτοποδήλατο, όταν τον χτύπησε ένα αυτοκίνητο που έκανε προσπέραση. Έχασε το αριστερό του πόδι από το μηρό και το αριστερό του χέρι από λίγο πιο κάτω από τον αγκώνα.

«Πολλά πράγματα άλλαξαν για εμένα. Δεν είναι εύκολο να καταλήγεις με αναπηρία στα 15 σου, ειδικά το 1976. Έπρεπε να μάθω πώς να ζω από την αρχή και να αντιμετωπίσω το γεγονός ότι όλοι με κοιτούσαν. Ήταν σκληρό σε αυτή την ηλικία. Συχνά με απέρριπταν. Πρέπει να ομολογήσω ότι κάποια στιγμή σκέφτηκα να αυτοκτονήσω», παραδέχεται μιλώντας στο BBC.

Αν και για χρόνια υπήρξε λάτρης της επαγγελματικής ποδηλασίας, ήταν μετά τα 30 του- ήδη παντρεμένος και πατέρας- όταν αποφάσισε να ασχοληθεί ο ίδιος με το άθλημα. Πάντα ήταν σε καλή φόρμα, κυρίως κάνοντας βάρη. Αν και είχε προσθετικό πόδι για να περπατά, αυτό δεν ήταν κατάλληλο για την ποδηλασία. Το γεγονός ότι η δεξιά του πλευρά ήταν πιο βαριά, τον δυσκόλεψε τρομερά να μάθει ξανά να ισορροπεί σε ένα ποδήλατο.

«Δεν είχα καθόλου ισορροπία και έπεσα αρκετές φορές. Συχνά σκεφτόμουν να τα παρατήσω και να ασχοληθώ με κάτι άλλο. Η σύζυγός μου με βοήθησε πολύ, μέχρι την ημέρα που κατάφερα να κάνω ποδήλατο χωρίς να πέσω. Από εκείνη τη στιγμή άρχισαν όλα. Χρειάστηκε να περάσει περίπου ένας χρόνος μέχρι να νιώσω αρκετά σίγουρος, αλλά ο κόπος μου απέδωσε καρπούς». 

Πριν από τους Παραολυμπιακούς αγώνες στο Σύδνεϋ, το 2000, αφοσιώθηκε στο να προκριθεί για την ποδηλασία δρόμου. Όμως, μετά από μήνες σκληρές δουλειάς και θυσιών, μόλις 15 ημέρες πριν από τη διοργάνωση έμαθε ότι το αγώνισμα θα έμενε εκτός προγράμματος. Αυτό τον συνέτριψε.

Στράφηκε στους μαζικούς αγώνες για ερασιτέχνες. Τον γοήτευαν εκείνοι που είχαν διαδρομές σε βουνά. Η πρόκληση της ανάβασης είναι ελκυστική για αρκετούς στο άθλημα. Αν αυτό είναι μία φορά δύσκολο για έναν αρτιμελή αναβάτη, αντιλαμβάνεται κανείς την προσπάθεια που έπρεπε να καταβάλει ο Χέτιτς. Όπως λέει, πέρασε καιρός μέχρι να καταφέρει να τελειοποιήσει την τεχνική του.

Ακόμη θυμάται πόσο πόνεσε, όταν δοκίμασε την πρώτη ανάβασή του, σε μία ανηφορική διαδρομή δίπλα στο σπίτι του. «Νόμιζα ότι θα πεθάνω. Τόσο δύσκολο ήταν. Το έκανα κάθε ημέρα, για δύο εβδομάδες. Το πετάλι με ένα πόδι σε ανηφόρα είναι τρομερά απαιτητικό. Πιέζεις και τραβάς, συνέχεια. Αν ξεχάσω να κάνω κάτι, πέφτω. Τώρα γελάω, αλλά ήταν πολύ σκληρό».

Ο κόσμος πάντα τον ενθαρρύνει και εκφράζει το θαυμασμό του, όταν τον βλέπει σε αγώνες. Ακόμη και οι επαγγελματίες. Ο τρεις φορές νικητής του Γύρου Γαλλίας, Γκρεγκ Λεμόντ που τον γνώρισε το 2013, εξέφρασε το σεβασμό του για τον Χέτιτς, σχεδιάζοντας ένα ποδήλατο ειδικά για εκείνον.

Ο ίδιος δεν θεωρεί ότι κάνει κάτι τρομερό. «Είμαι απλά ένας ποδηλάτης με αναπηρία, που μετέχει σε αγώνες αρτιμελών αθλητών. Θα πρέπει να ρωτήσετε τους άλλους για το αν αποτελώ έμπνευση. Αν ισχύει, τότε είμαι εξαιρετικά υπερήφανος». Όσο για το τι τον κρατά πάνω στο ποδήλατο, παρά τη δυσκολία, η απάντηση για εκείνον είναι απλή: «Για εμένα αυτό είναι ελευθερία. Το ποδήλατο ΄΄εξαφανίζει΄΄ την αναπηρία μου. Και με βοηθά να προχωρήσω στη ζωή μου», καταλήγει.

Πηγή: http://www.iefimerida.gr/

Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2014

ΛΑΜΨΗ ΚΑΙ ΣΥΓΚΙΝΗΣΗ ΣΤΗ ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΤΩΝ ΚΟΡΥΦΑΙΩΝ ΑΘΛΗΤΩΝ ΑΜΕΑ ΤΟΥ 2014


Λάμψη και συγκίνηση στη βράβευση των κορυφαίων αθλητών τού 2014

Πραγματοποιήθηκε την 3η Δεκέμβρη ανήμερα της Παγκόσμιας ημέρας ΑμεΑ σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας η βράβευση των κορυφαίων αθλητών και αθλητριών με αναπηρία που διακρίθηκαν μέσα στο 2014 σε Παγκόσμια και Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα, σε Παγκόσμια Κύπελλα και σε διεθνείς διοργανώσεις του εξωτερικού ή σημείωσαν παγκόσμια
ρεκόρ.
      
Παρουσία του υφυπουργού Αθλητισμού, Γιάννη Ανδριανού, βουλευτών της ΝΔ (Γιώργος Κωνσταντόπουλος-εκπρόσωπος του προέδρου της Βουλής), του ΣΥΡΙΖΑ (Γιώργος Πάντζας, Τάσος Κουράκης, Ελένη Αυλωνίτου), εκπροσώπων της Εκκλησίας, των κομμάτων, των αθλητικών ομοσπονδιών και πολλών ακόμη επισήμων, πραγματοποιήθηκε χθες το βράδυ σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας η βράβευση των κορυφαίων αθλητών και αθλητριών με αναπηρία που διακρίθηκαν μέσα στο 2014 σε Παγκόσμια και Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα, σε Παγκόσμια Κύπελλα και σε διεθνείς διοργανώσεις του εξωτερικού ή σημείωσαν παγκόσμια ρεκόρ.

Την εκδήλωση της Ελληνικής Παραολυμπιακής Επιτροπής (ΕΠΕ) και της Εθνικής Αθλητικής Ομοσπονδίας – Ατόμων με Αναπηρίες (ΕΑΟΜ-ΑμεΑ), η οποία έγινε επ` ευκαιρία της Παγκόσμιας Ημέρας των Ατόμων με Αναπηρία, τίμησαν ακόμη με την παρουσία τους η πρέσβειρα Καλής Θελήσεως της UNESCO και πρόεδρος του Συλλόγου Φίλων Παιδιών με καρκίνο «ΕΛΠΙΔΑ», κα Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη, η πρέσβειρα της Ελλάδας στο Συμβούλιο της Ευρώπης για τον Αθλητισμό, την Ανοχή και το Ευ Αγωνίζεσθαι και πρόεδρος του Πανελληνίου Αθλητικού Σωματείου Γυναικών «Καλλιπάτειρα», Κατερίνα Παναγοπούλου, αλλά και ο πρέσβης της Μεγάλης Βρετανίας, Τζον Κίτμερ.

 «Η 3η Δεκεμβρίου είναι μια ημέρα διαμαρτυρίας σε ολόκληρο τον κόσμο. Οι ανάπηροι πρέπει να βρουν τη θέση τους μέσα στην κοινωνία. Στην Ελλάδα δυστυχώς υπάρχει και ρατσισμός και απαξίωση. Πρέπει να γίνει αγώνας απ` όλους μας για να ξεφύγουμε από τέτοιου είδους νοοτροπίες. Εμείς, μέσα από το κομμάτι του αθλητισμού προσπαθούμε να κερδίσουμε ισοτιμία και ισονομία. Είμαστε αξιοπρεπείς, θέλουμε τον σεβασμό. Είμαστε και εμείς ένας απ` όλους εσάς», τόνισε μεταξύ άλλων στο χαιρετισμό του, ο πρόεδρος της ΕΠΕ και της ΕΑΟΜ-ΑμεΑ, Γιώργος Φουντουλάκης, ο οποίος τίμησε την κα Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη για την πολύτιμη υποστήριξη στον ελληνικό αθλητισμό των Ατόμων με Αναπηρία.

Η κα Βαρδινογιάννη, συγκινημένη ειδικά τη στιγμή που παρέλαβε την ανθοδέσμη από την αθλήτρια της ξιφασκίας σε αμαξίδιο και ένα από τα πολλά αποθεραπευμένα παιδιά της Ογκολογικής Μονάδας Παίδων «Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη-ΕΛΠΙΔΑ», Έφη Βλάμη, τόνισε στην ομιλία της τα εξής: «Το βραβείο αυτό προέρχεται από ηρωικούς αθλητές και προπονητές, οι οποίοι σε κάθε ευκαιρία δοξάζουν την Ελλάδα και ανεβάζουν τη σημαία της πολύ ψηλά. Αφιερώνω αυτό το βραβείο σε όλους εσάς, τους πρωταθλητές των πρωταθλητών».

Ο υφυπουργός Αθλητισμού, Γιάννης Ανδριανός, ο οποίος βράβευσε τους αθλητές της κολύμβησης που διακρίθηκαν μέσα στο 2014, στο χαιρετισμό του τόνισε μεταξύ άλλων τα εξής: «Η σημερινή ημέρα, η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία, πάνω απ’ όλα υπογραμμίζει την αυτονόητη υποχρέωση κάθε ευνομούμενης και δημοκρατικής πολιτείας να διασφαλίζει σε όλους τους πολίτες της τα συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματά τους, χωρίς εξαιρέσεις και αποκλεισμούς. Το κίνημα των πολιτών με Αναπηρία είναι υπό αυτό το πρίσμα μια υπόθεση που αφορά τον καθένα, καθώς εντέλει θέτει επί τάπητος θεμελιώδη ζητήματα ισονομίας και δημοκρατίας. Και βεβαίως, ανάμεσα σ’ αυτά τα συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα όλων των Ελλήνων και των Ελληνίδων πολιτών, διακριτή θέση κατέχει το κοινωνικό αγαθό του αθλητισμού. Είναι αυτονόητη υποχρέωση της πολιτείας, να στηρίζει έμπρακτα γενικά τον αθλητισμό, και ειδικότερα εν προκειμένω τον αθλητισμό των ατόμων με αναπηρία, που αποτελεί οργανικό, αναπόσπαστο μέρος του ευρύτερου αθλητικού κινήματος».

Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Γιώργος Πάντζας, ο οποίος βράβευσε τους αθλητές της άρσης βαρών σε πάγκο που διακρίθηκαν μέσα στη χρονιά, στο σύντομο χαιρετισμό του τόνισε τα εξής: «Ένα μεγάλο μπράβο για όλα αυτά που καταφέρατε να πετύχετε. Είστε άνθρωποι δυνατοί, ισότιμοι με εμάς. Θα αγωνιστούμε για την ισονομία και τα δικαιώματά σας, όσο βρισκόμαστε εν ζωή».



Οι αθλητές και οι αθλήτριες που βραβεύτηκαν είναι οι εξής:

ΑΡΣΗ ΒΑΡΩΝ ΣΕ ΠΑΓΚΟ: Παύλος Μάμαλος, Πασχάλης Κουλούμογλου, Δημήτρης Μπακοχρήστος

ΣΤΙΒΟΣ: Γιώργος Κωστάκης, Στυλιανή Σμαραγδή, Εμμανουήλ Στεφανουδάκης, Δημήτρης Ζησίδης, Μαρία Σταματουλά, Κωνσταντίνος Καμάρας, Αγίμ-Δημήτρης Ντομγιόνι, Χρήστος Κουτούλιας, Στράτος Νικολαίδης, Ανθή Λιάγκου, Χρήστος Κάπελας

ΚΟΛΥΜΒΗΣΗ: Αντώνης Τσαπατάκης, Γιάννης Κωστάκης, Γιώργος Σφαλτός, Αριστείδης Μακροδημήτρης, Βασίλης Τσαγκάρης, Παναγιώτης Χριστάκης, Χρήστος Ταμπαξής, Μαρία Καλπακίδου

ΓΚΟΛΜΠΟΛ ΓΥΝΑΙΚΩΝ: Μαρία Τζάλλα, Κατερίνα Λορέντζου, Θεοδώρα Πασχαλίδου, Βασιλική Άγκο, Κωνσταντίνα Δρίβα, Κατερίνα Μαρκαντωνάκη

ΞΙΦΑΣΚΙΑ ΣΕ ΑΜΑΞΙΔΙΟ: Γεράσιμος Πυλαρινός-Μαρκαντωνάτος, Παναγιώτης Τριανταφύλλου, Βασίλης Ντούνης

ΣΚΟΠΟΒΟΛΗ: Βαγγέλης Κακοσαίος, Θεοδώρα Μούτσιου, Αναστάτιος Μπούτης

ΤΕΝΙΣ ΜΕ ΑΜΑΞΙΔΙΟ: Στέφανος Διαμαντής, Γιώργος Λαζαρίδης

ΜΠΟΤΣΙΑ: Γρηγόρης Πολυχρονίδης,

ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΝΕΩΝ: Συμεών Κορόξενος, Δέσποινα-Μαρία Βουδουρίδου, Γιώργος Μουχθής, Παναγιώτης Ιωάννου, Μάριος Χατζηκυριάκος.

Οι προπονητές και οι προπονήτριες που βραβεύτηκαν ήταν οι εξής: Δημήτρης Ιωαννίδης, Χρήστος Τριφύλλης, Νίκος Βαΐου, Στέφανος Μάμαλης, Γιώργος Βαρβεράκης, Λάζαρος Στεφανίδης, Χρυσούλα Ορφανού, Δέσποινα Πάκου, Νίκος Παπανικολάου, Κωνσταντίνος Βογιατζάκης, Ηλίας Αθανασιάδης, Σταύρος Στραγάλης, Δημήτρης Σκλαβούνος, Χρυσάφης Βαγγελακάκης, Παναγιώτης Παϊπέτης, Ιωάννης Αλεξάκης, Θοδωρής Κυριακόπουλος, Χαρούλα Μαργαρίτα Αρχοντία Καζάκη, Γιάννης Μαχίλης, Μελπομένη Κεσσανοπούλου, Χριστόφορος Σιζόπουλος, Δημήτρης Κάζαγλης, Θοδωρής Κοτταράς, Γιώργος Κόντος, Γιώργος Τζίμας, Δανιήλ Πολυχρονίδης, Κώστας Φερφέλης, Λάζαρος Στεφανίδης, Πολυχρόνης Πολίτσης.

Ειδική τιμητική διάκριση δόθηκε στον τριαθλητή, Γιάννη Χατζήμπεη, τον προπονητή του και παλιό πρωταθλητή του τριάθλου, Βασίλη Κρομμύδα, αλλά και στον γιατρό της ΕΠΕ και της ΕΑΟΜ-ΑμεΑ και έναν από τους πρωτεργάτες του αναπηρικού αθλητικού κινήματος στη χώρα μας, Δημήτρη Πατατούκα.



Επίσης, ανάμεσα στους δημοσιογράφους που βραβεύτηκαν για τον τρόπο σωστής προσέγγισης των θεμάτων ΑμεΑ που βγάζουν στη δημοσιότητα ήταν και ο κ. Σπύρος Χαριτάτος!

Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν επιπλέον μεταξύ άλλων ο κ. Δημήτριος Αποστολόπουλος υπεύθυνος Δημοτικός Σύμβουλος για αθλητικά θέματα στο Δήμο Ιλίου, ο Γενικός Γραμματέας της ΕΑΟΜ-ΑμεΑ κ. Κώστας Σιάχος, ο εκπρόσωπος του Αυτοτελούς Τμήματος Αθλητισμού του Δήμου Ιλίου κ. Στέλιος Μαριδάκης, σύσσωμα τα ΔΣ. Της ΕΑΟΜ-ΑμεΑ και της Ελληνικής Παραολυμπιακής Επιτροπής, ο Πρόεδρος του Αθλητικού Συλλόγου Τυφλών «Όμηρος» κ. Δημήτρης Σηφάκης με αντιπροσωπία αθλητών του συλλόγου, καθώς και ο Αντιπρόεδρος του Νομαρχιακού Αθλητικού Σωματείου ΑμεΑ «Τυρταίος» κ. Βαγγέλης Αυγουλάς με αντιπροσωπία του συλλόγου υπό τον προπονητή κ. Μιχάλη Νικόπουλο.



ΠΑΙΔΙΑ ΜΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΑΚΟΗΣ ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΝ ΣΤΗ ΝΟΗΜΑΤΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ-VIDEO


Παιδιά με προβλήματα ακοής τραγουδούν στη νοηματική γλώσσα: Πρόκειται ένα από τα πιο όμορφα τραγούδια που έχετε ακούσει (βίντεο). Ένα τραγούδι με την συμμετοχή παιδιών από το Ειδικό Δημοτικό Σχολείο Κωφών – Βαρηκόων Πάτρας, που ερμηνεύουν στη νοηματική γλώσσα, προκάλεσε συγκίνηση και εγκωμιαστικά σχόλια σε πανελλαδικό επίπεδο. Η ιδέα, οι στίχοι και η μουσική ανήκουν στον Πατρινό τραγουδιστή, Γιώργο Παράμερο, ο οποίος τραγουδάει ένα ιδιαίτερα τρυφερό κομμάτι, συνεπικουρούμενος από τα παιδιά του Δημοτικού Κωφών – Βαρηκόων.  Τα γυρίσματα του βίντεο κλιπ έγιναν σε γραφικά σημεία της Αχαϊκής Πρωτεύουσας, έχοντας ως φόντο, μεταξύ άλλων, και την Γέφυρα Ρίου -Αντιρρίου.

Το Ειδικό Δημοτικό Σχολείο Κωφών – Βαρηκόων είναι ιδρυτικό μέλος της  Ένωσης Κοινωνικών Φορέων «ΠΥΛΩΝΕΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ», η οποία ιδρύθηκε από τη ΓΕΦΥΡΑ Α.Ε. το 2010. Το τραγούδι έκανε «πρεμιέρα» το Σάββατο 13 Σεπτεμβρίου 2014, στο κάστρο Αντιρρίου, ανοίγοντας τη μεγάλη συναυλία αλληλεγγύης με τη Λαϊκή Ορχήστρα «Μίκης Θεοδωράκης».

Η συναυλία αυτή διοργανώθηκε για την ενίσχυση δύο άλλων φορέων – μελών των «Πυλώνων» («ΑΛΚΥΟΝΗ» Ναυπάκτου & «ΙΡΙΣ» Ρίου) και αποτέλεσε την κεντρική εκδήλωση της δεκαετηρίδας της Γέφυρας Ρίου – Αντιρρίου «Χαρίλαος Τρικούπης». Από τότε το «Μήνυμα ζωής» έγινε επίσημα το τραγούδι των δέκα χρόνων της Γέφυρας Ρίου – Αντιρρίου.

Στο τραγούδι συμμετέχουν και παιδιά του 26ου Δημοτικού Σχολείου Πατρών, που κάνουν τα φωνητικά.




Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2014

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΔΥΝΑΜΗΣ ΚΑΙ ΕΛΠΙΔΑΣ

Ιστορίες δύναμης και ελπίδας
      
Στα 14 του ο Κυριάκος διαγνώστηκε με καρδιοπάθεια βαριάς μορφής. «Ξαναγεννήθηκε» ύστερα από μεταμόσχευση καρδιάς. Σήμερα είναι φυσικοθεραπευτής και κερδίζει μετάλλια για τη χώρα μας στην ποδηλασία και τη σφαίρα.

Ρούλα Καρακούση

Τέσσερις ιστορίες νέων ανθρώπων, που πέρασαν κάτι σοβαρό στη ζωή τους, από τους οποίους κάποιοι το περνούν ακόμη, αλλά αποφάσισαν να παλέψουν και να το αντιμετωπίσουν με θάρρος και δύναμη, παρουσίασε η Σοφία Παπαϊωάννου την περασμένη Τρίτη στις «360 μοίρες», στον Alpha.

Η 22χρονη Βίβιαν από τη Λαμία στα 12 έμαθε ότι πάσχει από κυστική ίνωση, μια νόσο που δεν έχει θεραπεία, παρά ίσως τη μεταμόσχευση πνευμόνων, που  δεν γίνεται στην Ελλάδα όπως είπε η ίδια, η οποία είναι πλέον φοιτήτρια παιδαγωγικής και μετέχει στην υποστηρικτική ομάδα ασθενών της νόσου. «Είμαι αδύναμη, αλλά δεν θέλω να είμαι ο αδύναμος άνθρωπος που θα τον δείξουν με το δάχτυλο και θα σκύψει το κεφάλι», επισήμανε. Και πρόσθεσε: «Η υγεία δεν είναι δεδομένη. Εγώ μοχθώ γι’ αυτό που κάποιος θεωρεί δεδομένο, παίρνω δύναμη από τα επιτεύγματά μου στην καθημερινότητα και βάζω καθημερινά στον εαυτό μου προκλήσεις, ακόμη και να ανέβω στην Ακρόπολη περπατώντας...».

Ο Παναγιώτης από τη Θεσσαλονίκη στα 13 του χρόνια, σε ατύχημα, χτύπησε άσχημα τη σπονδυλική του στήλη και από τότε μετακινείται με αναπηρικό κάθισμα. Πιο ρεαλιστής από ποτέ, φοιτά στη Σχολή Πληροφορικής και είναι  μπασκετμπολίστας Παραολυμπιακών.

Οκτώ χρόνια πριν, η ενδοκρινολόγος της παρέας, η Σίσυ, ενώ ήταν έγκυος στο δεύτερο παιδί της ψηλάφησε κάτι στο στήθος. Ο καρκίνος στον μαστό σε πρώιμο στάδιο τής επέτρεψε να κερδίσει το στοίχημα της ζωής και γι’ αυτήν και για την κόρη της.

Στα 14 του ο Κυριάκος διαγνώστηκε με καρδιοπάθεια βαριάς μορφής. «Ξαναγεννήθηκε» ύστερα από μεταμόσχευση καρδιάς. Σήμερα είναι φυσικοθεραπευτής και κερδίζει μετάλλια για τη χώρα μας στην ποδηλασία και τη σφαίρα.

Χωρίς διάθεση διδακτισμού, υπερβολές χάριν τηλεθέασης ή καταγγελτικό ύφος  –δεδομένου ότι από τη συζήτηση προέκυπταν ατέλειες του ιατρικού συστήματος–, η έμπειρη δημοσιογράφος συνομίλησε με τους τέσσερις σαν να μιλάς με ένα φίλο που ενδιαφέρεται να μάθει για το πρόβλημά σου, χωρίς κουτσομπολίστικη διάθεση. Τους είδαμε να μιλούν για τα σημάδια που άφησε η  περιπέτεια που πέρασαν, αλλά και τα διδάγματα ζωής που αποκόμισαν. Ο φακός έσβησε, αλλά κρατήσαμε τους ορισμούς τους για τη ζωή και το νόημά της. Μια υποδειγματική εκπομπή για ένα στενάχωρο θέμα, που απέπνεε αισιοδοξία, και είδαν 538.000 τηλεθεατές (15% επί των ανοιχτών δεκτών).

 Πηγή: Εφημερίδα «Η Καθημερινή»


ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΣ ΑΜΕΑ


Στο μεταπτυχιακό μάθημα της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών «Συμβουλευτική Οικογένειας» της καθηγήτριας κυρίας Αγγελικής Γενά, βρέθηκε ο Βαγγέλης Αυγουλάς στις 18 Νοεμβρίου 2014 κάνοντας μια σύντομη εισήγηση.

Στο πλαίσιο της εργασίας των φοιτητριών Βιργινίας Ρίστα και Χρυσάνθης Γεωργαντά με θέμα «Επαγγελματικός Προσανατολισμός ΑμεΑ», ο Αναπλ. Γενικός Γραμματέας του Πανελληνίου Συνδέσμου Τυφλών κ. Αυγουλάς, δικηγόρος ο ίδιος, επιχείρησε στην εισήγηση του να καταδείξει τη σημασία της οικογένειας στη λήψη μιας σταθερής επαγγελματικής κατεύθυνσης ενός παιδιού με αναπηρία ήδη από το σχολείο.

Οι δύο φοιτήτριες παρουσίασαν προσωπικές συνεντεύξεις που έλαβαν από ΑμεΑ διαφορετικών ηλικιών και με διαφορετικές αναπηρίες, ενώ ο κ. Αυγουλάς σημείωσε μεταξύ άλλων την ανάγκη εκσυγχρονισμού του νομοθετικού πλαισίου (αλλαγή του ν.2643/1998) με στόχο το άνοιγμα νέων επαγγελμάτων για τους τυφλούς, καθώς και την απαίτηση του αναπηρικού κινήματος για πρόσληψη κατάλληλα εκπαιδευμένου επαγγελματικού συμβούλου για ΑμεΑ σε κάθε περιφέρεια του ΟΑΕΔ με σκοπό την παροχή εφικτών διεξόδων σε επιλογές σπουδών και σε εργασιακά ερωτήματα των ΑμεΑ.

«Στο σχολείο όλοι θυμόμαστε ότι ούτε οι καθηγητές, άρα ούτε και τα παιδιά δεν έδιναν πολύ σημασία στο μάθημα του Σχολικού Επαγγελματικού Προσανατολισμού. Ποιος λοιπόν να δώσει σημασία στις εξειδικευμένες ερωτήσεις και στις εξατομικευμένες ανάγκες ενός μαθητή ή φοιτητή με αναπηρία αφού το Ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα δεν είναι ανθρωποκεντρικό»; Αναρωτήθηκε κλείνοντας ο κ. Αυγουλάς.

 «Διαπιστώνουμε πως για άλλη μια φορά, η ανεπάρκεια ή η έλλειψη θεσμών και ειδικοτήτων, ρίχνουν στην οικογένεια των ΑμεΑ ένα ακόμη πρόσθετο βάρος που δεν της αναλογεί και που σε πολλές περιπτώσεις προκύπτει ότι δε μπορεί και να σηκώσει τόσο αποτελεσματικά όσο θα ήθελε. Τέτοιες συζητήσεις πρέπει να εντατικοποιούνται ήδη από τα προπτυχιακά μας μαθήματα και δεσμεύομαι προσωπικά να γίνει», τόνισε η καθηγήτρια κα Αγγελική Γενά.




Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2014

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ!!! ΟΣΑ ΔΕ ΛΕΝΕ ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΑΣΧΑΛΗ ΤΕΡΖΗ!


Θυμάμαι τον περσινό Ιούνιο, όταν ο Πασχάλης Τερζής μου είχε κάνει το δώρο να βρεθώ πέντε μέρες στις ατελείωτες πρόβες που έκανε σε γνωστό κέντρο διασκέδασης στην Αθήνα, πριν ξεκινήσει έναν κύκλο συναυλιών σε όλη την Ελλάδα. Ήμουν ανάμεσα στους ελάχιστους θαυμαστές του που είχαν την τύχη να τον ξανακούσουν ατελείωτες ώρες από κοντά, μετά από πολλά χρόνια αποχής του από τη νύχτα και τις πίστες. Τότε σας είχα μεταφέρει κάποια στιγμιότυπα από τις πρόβες, αποκλειστικά μέσα από το «Με Άλλα Μάτια»! Θυμηθείτε:


Κράτησα τότε πολλές σημειώσεις παρατηρώντας τον Πασχάλη στις πρόβες, ή και από όσα μας εξιστορούσε ή συζητούσαμε στα διαλείμματα, αλλά και τα βράδια μετά το τέλος της μουσικής αυτής απόλαυσης! Και πόσα να σας γράψω στο περσινό μου άρθρο;;; Δε χωρούσαν όλα! Κάποια θα σας τα πω και εδώ. Και πάλι δε χωράνε όλα σε ένα, σε δύο ή σε πολλά άρθρα! Γιατί ο Άνθρωπος Πασχάλης Τερζής, μάλλον δε χωρά σε μία μόνο ανθρώπινη καρδιά!!!



Και αν γράφω τώρα αυτό το άρθρο, είναι γιατί ο Πασχάλης Τερζής μου λείπει σαν τραγουδιστής! Και εσάς, πολύ! Το ξέρω! Είμαι όμως ευλογημένος, γιατί ο Πασχάλης δε μου λείπει σαν άνθρωπος! Μου κάνει την τιμή και επικοινωνούμε συχνά, κατ’ ιδίαν. Και χαίρομαι γιατί είναι καλά, γερός και ευτυχισμένος κοντά στην οικογένεια του! Τι και αν κάποια παπαγαλάκια των ΜΜΕ θέλουν να του συμβαίνουν κάθε τόσο τα μύρια όσα;;; Απαξιεί ακόμη και να τους διαψεύσει. Και καλά κάνει!

Δε θα ανατρέξω σε πρόσφατες επικοινωνίες μας, είναι ακόμη αυτές μούστος μέσα μου. Όταν γίνουν παλιό καλό κρασί, ίσως έρθει η ώρα να τις μοιραστώ μαζί σας! Μα να τι μπορώ να σας πω σε αυτές τις σελίδες:

 «Δε θέλω να μου ξαναπείς «Είσαι Θεός» και άλλες τέτοιες υπερβολές», με μάλωσε ένα βράδυ μετά τις πρόβες. «Θέλω να συγκρίνομαι πάντα με το καλύτερο και να βελτιώνομαι. Όταν τραγουδάω τα δίνω όλα. Δε μπορείς να τραγουδάς λίγο. Ούτε έχω πει κάποιο βράδυ ότι απόψε πάω μόνο για το μεροκάματο. Εγώ κάθε φορά θέλω να τιμώ τον κόσμο δίνοντας τον καλύτερο μου εαυτό για κάθε δευτερόλεπτο, γιατί χάρη στην αγάπη και την υποστήριξη του κόσμου έγινα αυτός που είμαι». Και συμπλήρωσε: «Πρέπει να σταματάς όταν είσαι ψηλά, αλλιώς θα αρχίσεις να ξεφτιλίζεσαι και δε θα το πάρεις χαμπάρι»… «Πρέπει να σέβεσαι τον εαυτό σου και τον κόσμο».

 «Θυμάμαι έναν πρώην Υπουργό που είχε αποκαλέσει «ζουλού» όσους πάνε στα μπουζούκια και μετά αναγκάστηκε να ζητήσει δημόσια Συγγνώμη. Και καλά έκανε! Ρωτάει τι μπορεί να κρύβει μέσα του όλος αυτός ο κόσμος και πόσο καιρό κάνει να μαζέψει τα χρήματα για να μπορέσει να πάει μια βραδιά να ξεσπάσει και να διασκεδάσει στα μπουζούκια»; Μου διηγούνταν ένα βράδυ και μετά μας περιέγραψε πώς το Alter Hall στην Αγγλία έγινε σκυλάδικο με τα τραγούδια του σε μια επίσκεψη του!

Στην ερώτηση μου για τη συνέχεια στο λαϊκό τραγούδι, είχε απαντήσει τότε: «Δεν πιστεύω φυσικά πως είμαι ο τελευταίος λαϊκός τραγουδιστής. Και καλά λαϊκά τραγούδια γράφονται ακόμη και καλοί λαϊκοί τραγουδιστές υπάρχουν και μετά από μένα. Ας αναρωτηθούμε όμως μήπως τους ψάχνουμε σε λάθος χώρους ή με λάθος τρόπο, γι’αυτό δεν τους βρίσκουμε εύκολα».

Μια φορά που του είπα «Πασχάλη έχει το λαό σου εσύ», με μάλωσε: «Είναι λάθος να λέει ένας τραγουδιστής «ο κόσμος μου». Ο κόσμος δεν ανήκει σε κανέναν. Είναι τέχνη να τραγουδάς καλά, μα είναι ακόμη μεγαλύτερη τέχνη να δίνεις στον άλλον ότι έχεις στην ψυχή σου. Ο κόσμος την καταλαβαίνει τη διαφορά, δεν τρώει παραμύθι»!



Η Ανθρώπινη Πλευρά του Πασχάλη! 

Για δεκαετίες ο Πασχάλης τερζής υπηρετεί με αγάπη και πάθος το Ελληνικό Λαϊκό τραγούδι, απλός, προσιτός και πάντα μακρυά από την υπερβολική δημοσιότητα, με προτεραιότητα του την οικογένεια του και τρόπο ζωής του την ταπεινότητα και την αλληλεγγύη!

 «Με 40 πυρετό και ένα αμάξι γεμάτο χαρτομάντιλα ποτισμένα στον ιδρώτα, έχει ταξιδέψει χιλιόμετρα και έχει δώσει αφιλοκερδώς συναυλία υπέρ των παιδιών», μου είχε διηγηθεί πέρυσι την ιστορία συγκινημένος ένας στενός του συνεργάτης.

Άλλο ένα δείγμα από το μεγαλείο ψυχής του Πασχάλη Τερζή;;; Η επίσκεψη του πριν λίγα χρόνια σε μικρά παιδιά που δίνουν τη μάχη τους με τον καρκίνο, στο Νοσοκομείο Παίδων «Αγλαΐα Κυριακού»: «Ένας μικρός επτά ετών, χωρίς μαλλιά και ταλαιπωρημένος από της χημειοθεραπείες, θυμόταν ένα προς ένα τα τραγούδια από τους δίσκους μου απ’έξω και τα τραγουδούσε, μέχρι και με ποια σειρά ήταν αυτά ηχογραφημένα στο cd! Τον άκουγα συγκινημένος να μου λέει ότι ο πατέρας του στο σπίτι έπαιζε στην κιθάρα μόνο Τερζή και έτσι με έμαθε, ενώ στη γωνιά του δωματίου η μάνα του μικρού έκλαιγε. Και τότε συγκλονίστηκα γιατί ο πιτσιρικάς κοιτάζει τη μάνα του νευριασμένος και της λέει: «καλά σήμερα βρήκες να κλαις; Σήμερα είναι ο Τερζής εδώ, έχουμε πανηγύρι»…», μοιράζεται ο κ. Τερζής μαζί μας, με φωνή που σπάει από συγκίνηση.

Του αρέσει ο εαυτός του όπως είναι, αστειεύεται με τα κιλά του, αγαπά τη ζωή και τους συνανθρώπους του, έχει μάθει να βοηθάει γιατί έχει γεννηθεί και έχει μεγαλώσει στα δύσκολα: «Δε μπορεί εσύ να περνάς καλά και ο διπλανός σου να υποφέρει», λέει συνεχώς και κάθε τόσο προσφέρει δεκάδες χιλιάδες ευρώ στηρίζοντας νέα ζευγάρια να αρχίσουν τη ζωή τους, βοηθώντας μικρά παιδιά, γεμίζοντας τα καλάθια των κοινωνικών παντοπωλείων ανά τη Βόρεια Ελλάδα, ενισχύοντας ολόκληρες οικογένειες που το έχουν ανάγκη, όλα υπό έναν όρο: «Να μη μαθαίνει κανείς τίποτα», τους επιβάλλει ο κ. Τερζής.

Ακόμα θυμάμαι την 3η Δεκεμβρίου 2009, Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία, όταν είχα φορέσει μάσκα και είχα κλείσει τα μάτια στους Πασχάλη Τερζή, Δημήτρη Κωνσταντάρα και Χάρη Ασημακόπουλο και τους είχα πάει μια βόλτα με το λευκό μου μπαστούνι στα αφιλόξενα πεζοδρόμια της Αθήνας στην Πανεπιστημίου και τους γύρω δρόμους, για να στείλουμε έτσι όλοι μαζί το μήνυμα για «Ελεύθερα Πεζοδρόμια και Πρόσβαση Παντού Για Όλους Χωρίς Εμπόδια»!


Ο Παππούς Πασχάλης

Ακόμα γελάω όταν θυμάμαι τις πλάκες που μας εξιστορούσε με το μικρό του εγγονό, Πασχάλης Τερζής και αυτός!

«Πασχάλη όταν γίνεις 18 χρονών θα πάρω την ταυτότητα σου να δείχνω νεότερος, του λέω μια μέρα», μας αφηγείται ο τραγουδιστής και συνεχίζει γελώντας: «Και εγώ παππού θα πάρω το βιβλιάριο των καταθέσεων σου, μου απάντησε ο μικρός»!!!

Μια άλλη μέρα, παππούς και εγγονός έκαναν βόλτα, όταν ένας θαυμαστής χαιρετά τον τραγουδιστή: «Γεια σου Πασχάλη»! Τότε ο τραγουδιστής ρωτά τον εγγονό του κάνοντας πλάκα: «Καλά ρε Πασχάλη που σε ξέρει αυτός και σε χαιρετάει»; Και ο μικρός αφού το σκέφτεται λίγο του απαντά σαστισμένος: «Ξέρω κι εγώ ρε παππού, από το σχολείο μάλλον»!!!

Ο Πασχάλης Τερζής αγαπά πολύ τα ζώα, ιδίως τα άλογα. Απολαμβάνει να ιππεύει ξυπόλητος! Είχε μεγάλο θαυμασμό για τον πατέρα του. Ακόμη τον θυμάται και έχει κρατήσει πολλές κουβέντες του φυλαχτό ζωής!

Τελευταία παρατήρηση μας και γι ’αυτό το άρθρο;;;

Πώς γλυκαίνει και αλλάζει η χρεία της φωνής του, πως φωτίζεται το πρόσωπο του, κάθε φορά που ο Πασχάλης τερζής αναφέρεται στο στήριγμα του όλα αυτά τα χρόνια, στην ακούραστη συνοδοιπόρο του στη ζωή και πολύ ουσιαστική συμπαραστάτρια του, στην γυναίκα του, στην «Κυρά-Μαίρη» όπως λέει ο ίδιος!


ΤΕΛΕΣΤΗΚΕ ΓΙΑ ΔΕΥΤΕΡΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΟ ΙΛΙΟΝ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΑΜΕΑ


Την Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου 2014, ανήμερα της Παγκόσμιας Ημέρας ΑμεΑ, τελέστηκε Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου στην Παλατιανή, χοροστατούντος του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Ιλίου Αχαρνών και Πετρουπόλεως κ. Αθηναγόρα.

Ο ναός είναι προσβάσιμος σε χρήστες αναπηρικού αμαξιδίου και έτσι τη δέηση υπέρ των ΑμεΑ και των οικογενειών τους παρακολούθησαν πολλοί μαθητές του Ειδικού Λυκείου Ιλίου και μέλη του Αθλητικού Νομαρχιακού Σωματείου ΑμεΑ «Τυρταίος» που συμμετείχε στη διοργάνωση της τελετής, ενώ παραβρέθηκαν και εκπρόσωποι της Δημοτικής Αρχής του Ιλίου.

Είναι η δεύτερη χρονιά όπου ανήμερα της 3ης Δεκέμβρη στο Ίλιον πραγματοποιείται προγραμματισμένη τέτοια δέηση, ιδέα που το 2013 ξεκίνησε με εμπνευστές τον ίδιο το Σεβασμιότατο Μητροπολίτη κ. Αθηναγόρα, τον Πατέρα Δημήτριο Ζαχαρόπουλο ο οποίος λειτουργεί στο ναό και τον τότε Αντιδήμαρχο Κοινωνικής Πολιτικής του Δήμου Ιλίου κ. Βαγγέλη Αυγουλά.

 «Η κάλυψη των εκπαιδευτικών και καθημερινών αναγκών των ΑμεΑ δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ως πράξη φιλανθρωπίας. Είναι ένα χρέος που δοκιμάζει και κρίνει τελικά την ανθρώπινη  ποιότητα. Τα άτομα με αναπηρία έχουν αποδείξει ότι με την κατάλληλη υποστήριξη, όχι μόνο είναι σε θέση να ενταχθούν κοινωνικά, αλλά και να διακριθούν και να συμβάλλουν στην παραγωγική διαδικασία.

Για να υπάρξει, λοιπόν, η ευκαιρία και η πιθανότητα να επιτευχθεί η ένταξη, είναι απαραίτητο να αξιολογηθούν και να αλλάξουν ριζικά όλοι οι παράγοντες που εμπλέκονται με ζιζανιώδη τρόπο στην προσπάθεια αυτή.

Για τους Χριστιανούς, η ευαισθησία και η ανθρωπιά μας ακριβώς σε τέτοιες δύσκολες συνθήκες διακρίνονται και κρίνονται. Η πίστη μας στην διδασκαλία του Σωτήρα μας Ιησού Χριστού αξιολογείται όχι από την οικονομική μας ευχέρεια να προσφέρουμε ελεημοσύνη στους ανθρώπους αυτούς,  αλλά κυρίως από την ποιότητα και τον τρόπο που λειτουργούμε απέναντι στις ομάδες εκείνες που αδυνατούν να ανταποκριθούν αυτόνομα στις βασικές τους ανάγκες. Η ομαλή ένταξη των αναπήρων στο κοινωνικό σύνολο είναι ζήτημα ανθρωπιστικό, και η Εκκλησία εδώ οφείλει να ανοίξει νέους δρόμους, συνδράμοντας τα μέγιστα σε καθετί που θα κάνει τους ανθρώπους αυτούς μέλη μιας κοινωνίας δίκαιης, που θα παρέχει ισότιμη αντιμετώπιση, ασφάλεια και εργασιακή προοπτική σε όλους. Λαμβάνοντας υπόψη μας και τη σύγχρονη, επικίνδυνη άνοδο δυνάμεων που υποστηρίζουν απολυταρχικά και απροκάλυπτα τις ακραίες θέσεις τους για τον αποκλεισμό όσων δεν ανταποκρίνονται στα ιδεώδη κατ’ αυτούς πρότυπα, θα δανειστώ ένα σύνθημα που γνωρίζω πως οι άνθρωποι που ασχολούνται με την ειδική αγωγή αγαπούν ιδιαίτερα: «Όλοι διαφορετικοί – όλοι ίσοι». Γιατί ας μην ξεχνάμε πως όλοι μας είμαστε εν δυνάμει ανάπηροι", ανέφερε μεταξύ άλλων στο μήνυμα του για την ημέρα  ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Ιλίου κ. Αθηναγόρας.



«Η 3η Δεκέμβρη δεν είναι μια ημέρα μνήμης και γιορτής, αλλά μια ημέρα αγώνα, διεκδίκησης και κοινωνικής διαμαρτυρίας. Το μόνο που γιορτάζουμε στις 3 Δεκέμβρη και κάθε μέρα του χρόνου είναι ότι η αναπηρία είναι αναπόσπαστο μέρος της ανθρώπινης φύσης, της ανθρώπινης ποικιλομορφίας. 

Η 3η Δεκέμβρη είναι η ευκαιρία για να διαμηνύσουμε ότι τα άτομα με αναπηρία είναι ισότιμοι πολίτες, υποκείμενα δικαιωμάτων και όχι αντικείμενα οίκτου. είναι η αποκορύφωση της προσπάθειας ενός ολόκληρου έτους για τη διασφάλιση της αυτοδιάθεσης και της ανεξαρτησίας των ατόμων με αναπηρία και της προστασίας κάθε μορφής διάκρισης και αποκλεισμού σε βάρος τους. 

Η 3η Δεκέμβρη είναι η ευκαιρία για ανάληψη πρωτοβουλιών με στόχο την ενημέρωση, την ευαισθητοποίηση και τη δραστηριοποίηση των κέντρων λήψης αποφάσεων, των ίδιων των ατόμων με αναπηρία και της ευρύτερης κοινωνίας», δήλωσε ο Αντιπρόεδρος του Τυρταίου και Επικεφαλής της Νεολαίας του Πανελληνίου Συνδέσμου Τυφλών κ. Βαγγέλης Αυγουλάς.

Η απόφαση της Ιεράς Μητροπόλεως είναι πλέον η τέλεση Θείας Λειτουργίας υπέρ των ΑμεΑ, των χρονίως πασχόντων και των οικογενειών τους να γίνει θεσμός και να λαμβάνει χώρα κάθε χρόνο σε ναό προσβάσιμο για όλους!