Του Δημήτρη Κωνσταντάρα
Αύγουστος 2017. Η Ελλάδα στις φλόγες. Ακούω πάνω απ΄το κεφάλι μου τα
ελάχιστα πυροσβεστικά αεροπλάνα και ελικόπτερα που μας έχουν απομείνει με τα
ηρωικά πληρώματα να ανεφοδιάζονται και να πετούν όπως-όπως, μέσα στους καπνούς
και τον αέρα για να συνεχίσουν τν μάχη με τις φλόγες στις φλεγόμενες περιοχές
της Αττικής. Κάποια άλλα ιπτάμενα μέσα πετάνε από άλλες περιοχές προς άλλες
περιοχές που καίγονται. Η καρφιά μου ματώνει και το μυαλό μου, σκοτισμένο,
γυρίζει δέκα χρόνια πίσω.
Στο καλοκαίρι του 2007, όταν συνέβη μία από τις μεγαλύτερες φυσικές
καταστροφές στην ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας. Εκτεταμένες πυρκαγιές σε πολλά
μέρη της χώρας, μέσα στον Αύγουστο, έκαψαν, κατέστρεψαν, αφάνισαν περιοχές
ολόκληρες, χιλιάδες σπίτια και χωράφια και προκάλεσαν το θάνατο τουλάχιστον 63
ανθρώπων. 600.000 άστεγοι. Κόστος: Πάνω από πέντε δισεκατομμύρια Ευρώ.
Καταστράφηκαν 4,5 εκατομμύρια ελαιόδεντρα και κάηκαν ζωντανά 60.000
ζώα. Οι περιοχές που χτυπήθηκαν άσχημα ήταν κυρίως στους νομούς
Μεσσηνίας, Αρκαδίας, Ηλείας, Αχαΐας, Λακωνίας, Αργολίδος, Κορινθίας, Αττικής
και Ευβοίας, Φθιώτιδος με το νομό Ηλείας να δέχεται το πιο εκτεταμένο και
φονικό πλήγμα.
Η καρδιά μου πονάει και το κεφάλι μου «γυρίζει» καθώς θυμάμαι
ζαλισμένος να βρίσκομαι – βουλευτής τότε- στους δρόμους και να συνεργάζομαι
με τους πολίτες της πρωτεύουσας για να μαζέψουμε ρούχα, παπούτσια,
κλινοσκεπάσματα και να γεμίζουμε φορτηγά που θα τα πήγαιναν στις ερημωμένες
περιοχές. Τη συγκλονιστική συμπαράσταση των απλών πολιτών που μέσα στον πανικό
τους και την αγωνία του να προσφέρουν βοήθεια, έφερναν στα σημεία συγκέντρωσης
ρουχισμού μέχρι και πανωφόρια.
Εκείνες τις τελευταίες μέρες του Αυγούστου, «έπεφτε» η κυβέρνηση. Και
έπεφτε παρά το ότι υπουργοί, βουλευτές, στελέχη βρίσκονταν όλοι στους δρόμους.
Όχι στις παραλίες και τις ξαπλώστρες όπως έλεγε προχτές η περιφερειάρχης Ρένα
Δούρου. Και έπεφτε η κυβέρνηση γιατί έτσι γίνεται με τις κυβερνήσεις που είναι
ή θεωρούνται υπεύθυνες για τις καταστροφές σαν κι αυτή του 2007. Έπεφτε γιατί
έπρεπε να πέσει. Για να εκτονωθεί η οργή και ο πανικός και η αναζήτηση ευθυνών.
Και μαζί με τις κυβερνήσεις, έπεφταν νεκροί οι πυρόπληκτοι και τα σπίτια και το
βιος και καίγονταν τα ζώα ….. ποιος θα σκεφτόταν τότε αν θα έπεφτε η κυβέρνηση
και ποιος είχε τις ευθύνες και αν ήταν σαμποτάζ ή τρομοκρατικές πράξεις ή
«προβοκάτσια» οι φωτιές.
Οι φωτιές της περιόδου του Αυγούστου, οι οποίες κορυφώθηκαν ιδιαίτερα μετά
την 23η Αυγούστου, δηλαδή λίγες μέρες μετά την προκήρυξη πρόωρων βουλευτικών
εκλογών από τον πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή, αποτέλεσαν συνέχεια πλειάδας
πυρκαγιών οι οποίες έπληξαν την Ελλάδα, από τα τέλη Μαΐου και συνεχίστηκαν καθ'
όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού.
Οι βουλευτικές εκλογές έγιναν στις 16 Σεπτεμβρίου του 2007 και η Νέα
Δημοκρατία νίκησε σχεδόν οριακά χάνοντας περίπου το
4% της δύναμής της και 13 έδρες, εξασφαλίζοντας ίσα-ίσα
152 για να σχηματίσει κυβέρνηση. Ο λαός τιμώρησε την κυβέρνηση, ίσως όμως όχι
και τους υπεύθυνους. Οι υπεύθυνοι βλέπετε κρύβονται πίσω από το
«παραπέτασμα» της κατεστημένης εξουσίας. Και «την πληρώνουν» αυτοί που δεν
στηρίζονται από το «σύστημα». Αν δει κανείς αναλυτικά τα αποτελέσματα των
εκλογών, θα διαπιστώσει ότι τα «ισχυρά» στελέχη επανεξελέγησαν. Και
έμειναν εκτός όσοι δεν υποστηρίχθηκαν από το κομματικό κατεστημένο. Ο
οργισμένος λαός, τιμώρησε τη Νέα Δημοκρατία μειώνοντας αποφασιστικά τη δύναμή
της, αντάμειψε την αξιωματική αντιπολίτευση οδηγώντας την, σε δυο χρόνια στην
κυβέρνηση και «έστειλε στο σπίτι τους» καμιά σαρανταριά «βαριά
υπόλογους» για τις φωτιές και τις καταστροφές. Όπως εγώ.
Για να δούμε: Τώρα που οι φωτιές θερίζουν αφού επί δέκα χρόνια οι
ελλείψεις και οι κακοτεχνίες και η ανεπάρκεια ΔΕΝ αποκαταστάθηκαν , θα βρεθούν
πραγματικά υπεύθυνοι; Ή θα την πληρώσουν και πάλι οι «ανεξάρτητοι, μεμονωμένοι
και περιθωριοποιημένοι»;
