meallamatia.blogspot.gr

meallamatia.blogspot.gr

Παρασκευή 7 Φεβρουαρίου 2014

ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΥΓΕΙΑΣ: ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ Η ΑΠΟΡΡΥΘΜΙΣΗ;

Άρθρο του Παναγιώτη Κουρουμπλή στην Εφημερίδα των Συντακτών


Μεταρρύθμιση ή απορρύθμιση;

Κάθε προσπάθεια μεταρρύθμισης έχει επίκεντρο την αναβάθμιση, την ποιότητα και την αποτελεσματικότητα του επιχειρούμενου στόχου. Η σημερινή πρωτοβουλία της κυβέρνησης και της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Υγείας, με τον τρόπο που επιχειρείται, σίγουρα δεν προδιαθέτει θετικά. Αντίθετα, δημιουργεί τη βεβαιότητα ότι η αλλαγή στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας υπηρετεί μόνο μνημονιακές δεσμεύσεις και δημοσιονομικούς στόχους. Η πρωτοβάθμια φροντίδα αποτελεί το πραγματικό βάθρο πάνω στο οποίο μπορεί να οικοδομηθεί ένα Εθνικό Σύστημα Υγείας με προοπτική, με έλεγχο και αυτοέλεγχο, με αυστηρά ποιοτικά κριτήρια και μακροπρόθεσμα οικονομικά αποτελέσματα που μπορούν να υποστηρίξουν την επιβίωση και ανάπτυξή του.
 
Όταν επιχειρείς να χτίσεις την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας χωρίς έναν πραγματικό και πιστοποιημένο υγειονομικό χάρτη, που θα προσδιορίζει τουλάχιστον κατά υγειονομική περιφέρεια τα επιδημιολογικά και δημογραφικά χαρακτηριστικά, θα συνυπολογίζει τα γεωγραφικά και συγκοινωνιακά δεδομένα, τις οικονομικές και ιδίως τις κοινωνικές παραμέτρους και θα επιτρέπει την αξιολόγηση δομών και προσώπων, είναι βέβαιο ότι επιχειρείς στο κενό. Όταν επιχειρείς να δομήσεις μια Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας χωρίς να ορίσεις το κόστος λειτουργίας της με βάση τα ως άνω, προκειμένου να περιγράψεις την αναγκαία στελέχωση και τις απαραίτητες δομές ανά ποσοστό πληθυσμού, τότε η πρότασή σου στερείται στοιχειώδη αξιοπιστία. Είναι προφανές ότι ακόμα και οι καλές προθέσεις δεν επαρκούν, αν απουσιάζει η επαφή με την πραγματικότητα.
 
Τέλος, ένα νέο σύστημα που δεν λαμβάνει υπόψη στον σχεδιασμό του τη νέα, τραγική πραγματικότητα που αφορά τα 3 εκατομμύρια νεοανασφάλιστους συμπολίτες μας, είναι ένα σύστημα εγκληματικά ελλειμματικό. Όταν καταθέτεις ένα σχέδιο νόμου χωρίς τις παραπάνω προϋποθέσεις, χωρίς να ορίζεις το μοντέλο, τη στελέχωση και τις αναγκαίες υποδομές, που θα ήταν αποτέλεσμα και του υγειονομικού χάρτη αλλά και της οικονομικής σου δυνατότητας, τότε είναι βέβαιο ότι πλέεις αμέριμνος στα αχαρτογράφητα νερά της εξελισσόμενης ανθρωπιστικής κρίσης με πυξίδα τις ιδιοτελείς απαιτήσεις των δανειστών.
 
Με τη σημερινή κατάσταση της πρωτοβάθμιας φροντίδας, όπως έχει μορφοποιηθεί, είναι σίγουρο ότι δεν μπορεί κανείς να είναι ικανοποιημένος. Ωστόσο, το υφιστάμενο πλαίσιο διέπει τις ζωές 6.000 γιατρών και χιλιάδων ακόμα λοιπού προσωπικού, για τους οποίους απαιτείται να υπάρξει ένα μεταβατικό στάδιο, προκειμένου όσοι θέλουν να αποχωρήσουν με αξιοπρέπεια. Άλλωστε, οι μεταρρυθμίσεις που πέτυχαν πάντοτε λάμβαναν υπόψη τις εκάστοτε πραγματικές συνθήκες. Η υποτιθέμενη μεταρρυθμιστική προσπάθεια θα μπορούσε να έχει προβλέψει μια ικανοποιητική μεταβατική περίοδο, κατά την οποία οι υπάρχοντες γιατροί καθίστανται πλήρους απασχόλησης και, αφού διακοπεί η σύμβαση του κράτους με το ιδιωτικό τους ιατρείο και αφού κριθούν από τα αρμόδια όργανα του ΕΣΥ και υποχρεωθούν να εκτελούν στον χώρο του ΕΣΥ όλες τις ιατρικές πράξεις που προβλέπει η ειδικότητά τους, τότε εφόσον το επιθυμούν περνούν στο καθεστώς της πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης με την ίδια διαβάθμιση που προβλέπει το ΕΣΥ.
 
Μια τέτοια πρόβλεψη δεν εξυπηρετεί μόνο το ως άνω ιατρικό και λοιπό δυναμικό, αλλά και την ίδια τη μεταρρύθμιση, αφού εξασφαλίζει ότι το σύστημα θα στελεχώνεται από επαρκές και έμπειρο προσωπικό μέχρι να προετοιμαστούν τα νέα ιατρικά στελέχη πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης. Επίσης, η ανωτέρω μεταβατική διάταξη θα αναγνωρίζει την προσφορά των γιατρών που επί δεκαετίες υπηρετούν την ΠΦΥ σε όλη την επικράτεια. Άλλωστε ακόμη και σε πρόσφατη ημερίδα του υπουργείου Υγείας και της Task Force επισημάνθηκε, όπως και στην έκθεση Σουλιώτη, ότι η επιχειρούμενη αλλαγή στην ΠΦΥ πρέπει να περιέχει επιμέρους βήματα και μεταβατικές διατάξεις, γιατί σε όσα κράτη έχει επιχειρηθεί, όπως στη Γερμανία, η εφαρμογή της ολοκληρώθηκε σε διάστημα δεκαετίας. Η απευθείας υπαγωγή των γιατρών σε καθεστώς πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης αποδεικνύει ότι η κυβέρνηση επείγεται μάλλον να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις της τρόικας για αναγκαστικές απολύσεις, παρά να εξασφαλίσει την εύρυθμη λειτουργία ενός νέου πρωτοβάθμιου συστήματος υγείας.
 
Μια σύγχρονη και αναγκαία μεταρρύθμιση στον χώρο της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας απαιτεί μια συνολικότερη προσέγγιση, που θα υπακούει στον σωστό σχεδιασμό, θα υποστηρίζεται επιστημονικά και οικονομικά, θα είναι προϊόν διαλόγου που θα εξασφαλίζει τη μεγαλύτερη δυνατή συναίνεση, θα προβλέπει μηχανισμούς πρόληψης και θα εμπεριέχει διαδικασίες μέτρησης ποιοτικών και οικονομικών αποτελεσμάτων. Ακόμη μια προϋπόθεση για την επιτυχή υλοποίησή της είναι και η ενεργή συμμετοχή της κοινωνίας.
 
Το ζήτημα μιας Πρωτοβάθμιας Υγειονομικής Φροντίδας που θα θέτει το βάρος στην πρόληψη και θα διέπεται από υψηλά ποιοτικά πρότυπα, δεν μπορεί κατά την άποψή μου να έχει ως επίδικο το διοικητικό ζήτημα. Το σημαντικό είναι το σύστημα να είναι ενιαίο και δημόσιο. Ομως το πιο κρίσιμο ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί όσον αφορά την επιχειρούμενη μεταρρύθμιση είναι ποια είναι η πολιτική προτεραιότητα που θα εξασφαλίζει τους όρους και τις προϋποθέσεις υλοποίησής της.
 
Η στόχευση της νομοθετικής πρωτοβουλίας της κυβέρνησης γίνεται φανερή από το πρώτο άρθρο του σχεδίου νόμου, όπου αναφέρεται ότι «το κράτος μεριμνά και εγγυάται την παροχή υπηρεσιών υγείας». Ο ιδρυτικός νόμος του Εθνικού Συστήματος Υγείας το 1983 έλεγε ότι το κράτος «έχει την ευθύνη» για την υγεία των πολιτών. Η διατύπωση αυτή αντικαταστάθηκε επί κυβέρνησης Μητσοτάκη με τη λέξη «μεριμνά», αλλά το ΠΑΣΟΚ το 1994 αποκατέστησε τη λέξη «ευθύνη». Σήμερα επανέρχεται ο ανώδυνος όρος «μέριμνα». Η εμμονή σε αυτή την ορολογία προδίδει και την ιδεολογική αντίληψη της κυβέρνησης. Αποδεσμευμένη από την ευθύνη για την υγεία των πολιτών, θα είναι πλέον ελεύθερη να ικανοποιεί πρωτίστως τις επιδιώξεις της τρόικας για συρρίκνωση του Δημοσίου, μετακυλίοντας στον ιδιωτικό τομέα την υποχρέωσή της για παροχή υπηρεσιών υγείας με όρους αγοράς και επιπρόσθετη, βεβαίως, επιβάρυνση των ασθενών. Μιλάμε λοιπόν για μεταρρύθμιση ή για απορρύθμιση;
 
Ημερ. Δημοσίευσης: 5.2.2014
 

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΝΟΣ ΞΕΧΩΡΙΣΤΟΥ ΔΑΣΚΑΛΟΥ ΤΗΣ ΠΤΟΛΕΜΑΙΔΑΣ

Η ιστορία του πιο ξεχωριστού δασκάλου της Πτολεμαΐδας: Πώς ο Μιχαλάκης έγινε κύριος Μιχάλης. Λένε πως τα παραμύθια που σέβονται τον εαυτό τους έχουν πάντα έναν δράκο και ένα αισιόδοξο φινάλε. Ο Μιχάλης Σίσιος τα έζησε από κοντά και τα δύο. Ο προσωπικός του δράκος γεννήθηκε μαζί του πριν 30 χρόνια, προσθέτοντας στα γενέθλια δώρα και ένα καροτσάκι για τις μετακινήσεις του. Σε αυτό τον γνώρισα στο δημοτικό. Τότε που σε μία χριστουγεννιάτικη γιορτή είχε ανακοινώσει το όνειρό του να γίνει δάσκαλος. Μερικά χρόνια μετά περιμένει να τελειώσουν οι διακοπές των Χριστουγέννων για το πρώτο κουδούνι της χρονιάς. Για να δει τους μαθητές του. Ο κύριος Μιχάλης του Α2. «Ο ρόλος των γονιών σε αυτές τις περιπτώσεις είναι το Α και το Ω. Από εδώ αρχίζουν όλα. Στη δική μου περίπτωση ήμουν ευλογημένος γιατί είχα δύο γονείς που στάθηκαν από την πρώτη στιγμή στο πλευρό μου. Όπως και η αδερφή μου και ο αγαπημένος μου παππούς. Δεν είναι όλα τόσο ρόδινα πάντα. Υπάρχουν οικογένειες που επειδή το παιδί τους έχει κάποια αναπηρία το κρατούν στο σπίτι, το κλειδώνουν, δεν το βγάζουν έξω. Ντρέπονται! Ντρέπονται να λέει ο κόσμος ότι έχουν ένα ανάπηρο! Κι όλα αυτά το 2014!
 
 
Εγώ, αν με ρωτάς, δε γνώρισα ρατσισμό. Δε με χλεύασε κανένας και το κυριότερο κανένας δεν έδειξε οίκτο μπροστά μου. Έμαθα να διεκδικώ αυτά που μου ανήκουν. Να είμαι και να δείχνω ίσος. Όταν δε δίνεις δικαίωμα ούτε σε λυπούνται ούτε σε κοροϊδεύουν. Είναι μεγάλο ζήτημα να έχει αξιοπρέπεια ο άνθρωπος και να θυμάται πάντα ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο σε αυτή τη ζωή.
 
Όταν ήμουν στο δημοτικό και αντιμετώπιζα τα πρώτα προβλήματα στη μετακίνηση ή τη διαφορετικότητα της τάξης η μητέρα μου κάθε βράδυ μου μιλούσε με τις ώρες. "Μιχάλη δεν υπάρχει δεν μπορώ, υπάρχει δεν θέλω. Ποτέ μην το βάλεις κάτω".
 
Ο ίδιος στα 15 του χρόνια γνωρίζει τον αθλητισμό. Το φλερτ μετατρέπεται σε έρωτα και τα πανελλήνια ρεκόρ έρχονται το ένα μετά το άλλο.
 
«Στο γυμνάσιο άρχισα να ασχολούμαι με τις ρίψεις και συγκεκριμένα με την κορίνα και το δίσκο. Έκανα πρωταθλητισμό για δώδεκα χρόνια. Ήταν η διέξοδός μου. Στο σπίτι έχω περισσότερα από δέκα μετάλλια, ενώ έχω σπάσει δέκα συνεχόμενες φορές το πανελλήνιο ρεκόρ στην κορίνα. Αυτό είναι το νόημα της ζωής. Κάθε φορά και ένα βήμα παραπέρα, ένα βήμα παραπάνω. Αυτό μου δίδαξε η προπονήτριά μου, Λίζα Καλταβαρίδου και την ευχαριστώ για αυτό. Μαζί ξεκινήσαμε το ταξίδι του αθλητισμού, μαζί ταξιδέψαμε, μαζί παλέψαμε.
 
Είναι όμορφο να κάνεις πάντα πράγματα που αγαπάς. Προσωπικά έχω μία καλή σχέση και με τον Θεό. Πιστεύω. Πριν λίγα χρόνια χειροτονήθηκα Αναγνώστης. Μου αρέσει. Με ηρεμεί. Έχω κάνει και Βυζαντινή μουσική. Μου επέτρεψε να ξεφεύγω».
 
Τα απογεύματα προπόνηση και ρίψεις. Το πρωί ιστορία, έκθεση και λατινικά. Ο Μιχάλης λατρεύει τα θεωρητικά μαθήματα και περνάει με πανελλήνιες στο Παιδαγωγικό Τμήμα της Φλώρινας. Το όνειρο αρχίζει να παίρνει σάρκα και οστά.
 
«Ήταν ένα όνειρο να σπουδάσω αυτό που αγαπώ κόντρα σε όλους και σε όλα. Δεν σου λέω ότι ήταν εύκολα. Πηγαινοερχόμουν με ειδικό αυτοκίνητο. Κάθε μέρα. Πτολεμαΐδα – Φλώρινα και πίσω. Μου άρεσε η σχολή μου. Η εξελικτική ψυχολογία, η προσέγγιση των θρησκευτικών, η μουσική. Πράγματα που διευρύνουν τον τρόπο που αντιλαμβάνεσαι τα πράγματα».
 
 
Και μετά τη σχολή η ορκωμοσία και ο διορισμός. «Στην ορκωμοσία ανάγκασα όλη την Πτολεμαΐδα να... μετακομίσει στη Φλώρινα. Ήταν όλοι εκεί. Φίλοι, συγγενείς και στην άκρη ο παππούς μου. Πιστεύω το χάρηκε πιο πολύ από εμένα. Ξέρεις, όταν ήμασταν μικρά και το χιόνι έφτανε το μισό μέτρο σηκωνόταν δύο ώρες νωρίτερα από το σχολείο και άνοιγε τον δρόμο για να με πάει με το καρότσι.
 
Τον Σεπτέμβριο του 2007 έκανα προπόνηση όταν με πήραν οι γονείς μου και μου είπαν ότι με ψάχνουν από το γραφείο της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Επιστρέφω σπίτι και τους τηλεφωνώ. Μου ζητούν την επόμενη να περάσω από εκεί και να ετοιμαστώ για να παρουσιαστώ στους μαθητές μου. Τρελάθηκα».
 
Τη φετινή χρονιά ο Μιχάλης συμπληρώνει εφτά χρόνια ως δάσκαλος στο ειδικό Δημοτικό. «Αποφοίτησα από το τμήμα κανονική αγωγής αλλά προτίμησα να ασχοληθώ με την ειδική αγωγή. Να δώσω το ζωντανό παράδειγμα στους γονείς αυτών των παιδιών ότι κάποιος μπορεί να φτάσει εκεί που θέλει. Όλα αυτά τα χρόνια είχα τη χαρά να έχω πολλούς και αξιόλογους μαθητές. Παιδιά με σύνδρομο Down, με νοητική υστέρηση, με σύνδρομο Γουίλι, με σύνδρομο Σαν Φιλίππο κτλ. Φέτος έχω μαθητές με αυτισμό.
 
Το πρώτο κουδούνι χτυπάει στις 08:10 και σχολάμε στις 12:30, περνώντας ένα παραγωγικό 5ωρο με τα παιδιά κάθε ημέρα. Σε αυτές τις ώρες το βασικότερο που πρέπει να τους διδάξουμε είναι η αυτοεξυπηρέτηση. Να μάθουν να  πλένονται, να τρέφονται, να διαβάζουν μία ταμπέλα, να μπορούν ανά πάσα στιγμή να ικανοποιούν τις ανάγκες του. Όλα αυτά γίνονται μέσα από επιτραπέζια, κάρτες, βιβλία αλλά και ipad, όπου τα παιδιά παίζουν διάφορα παιχνίδια (ταύτισης, αντίθεσης, ρόλων κτλ) σαν προσομοίωση της ζωής.
 
Φέτος στη χριστουγεννιάτικη γιορτή μας κάναμε ένα θεατρικό σκετσάκι όπου αναπαριστούσαμε τη ζωή των παλιών χρόνων, όπου η σύζυγος είναι νοικοκυρά και καλύπτει τις ανάγκες του σπιτιού, οι άνδρες εργάζονται, κόβουν τα ξύλα, τα παιδιά λένε τα κάλαντα κτλ. Πρέπει το παιδί να αντιληφθεί από μικρή ηλικία μερικά πράγματα και σταδιακά να μάθει να αυτοεξυπηρετείται. Όλοι νομίζουν ότι οι γονείς μας θα είναι πάντα δίπλα μας να μας τα παρέχουν όλα. Κάτι τέτοιο δεν ισχύει, οπότε πρέπει να είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε κάθε κατάσταση».
 
Ποια είναι όμως η μεγαλύτερη «αναπηρία» του ελληνικού κράτους; «Η παιδεία. Δεν υπάρχει παιδεία. Τελειώνω το σχολείο, προσπαθώ να πάω να πιω έναν καφέ ή να βγω το βράδυ να δω τον αγαπημένο μου Ολυμπιακό και βρίσκω συνέχεια αυτοκίνητα και μηχανές πάνω σε ράμπες, περάσματα και θέσεις αναπήρων. Αυτό για εμένα είναι η μεγαλύτερη αναπηρία».
 
Με χαιρετάει και στρίβει για τη Μακεδονομάχων. Μου υπόσχεται φωναχτά ότι θα έρθει Θεσσαλονίκη να δούμε μαζί τον αγώνα με τη Μάντσεστερ. «Δεν σου κρύβω ότι φοβάμαι και τον Γκιγκς και τον Ρούνεϊ. Αλλά μην ξεχνάς ότι εγώ έχω Μήτρογλου. Να τον ακούς τον δάσκαλο!»....
 
Πηγή: http://www.lifo.gr/

 
 
 
 
 

Πέμπτη 6 Φεβρουαρίου 2014

ΕΚΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΑΜΕΣΗ ΠΑΡΟΧΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΣΤΟΥΣ ΣΕΙΣΜΟΠΛΗΚΤΟΥΣ ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΣ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΚΕΦΑΛΛΟΝΙΑ

Έκκληση για άμεση παροχή βοήθειας στους σεισμόπληκτους συμπολίτες μας στην Κεφαλλονιά

Το Δίκτυο Άμεσης Κοινωνικής Παρέμβασης του Δήμου Ιλίου και η Ένωση Γονέων Ιλίου, κάνουν έκκληση για άμεση παροχή βοήθειας στους σεισμόπληκτους συμπολίτες μας στην Κεφαλλονιά.

Υπάρχει άμεση ανάγκη για τη συγκέντρωση και αποστολή βασικών ειδών διατροφής, εμφιαλωμένου νερού και ατομικών ειδών υγιεινής.

Ο Δήμος Ιλίου οργανώνει άμεση αποστολή βοήθειας συγκεντρώνοντας:
-Εμφιαλωμένα Μπουκάλια νερό
-Γάλατα μακράς διαρκείας
-Κονσέρβες
-Μπισκότα / κρουασάν (όχι κοντινής λήξης)
-Ψωμί για τοστ
-Φρυγανιές / παξιμάδια
-Είδη ατομικής υγιεινής (χαρτί υγείας, βρεγμένα και στεγνά χαρτομάντιλα κλπ.)
-Κάθε άλλο είδος ξηράς τροφής

Οι προσφορές συγκεντρώνονται στον χώρο των Κοινωνικών Δομών του Δήμου Ιλίου (Ικάρου 28 & Κάλχου), καθημερινά και Σαββατοκύριακο 09:00-17:00.

Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να επικοινωνείτε με το Γραφείο Αντιδημάρχου Κοινωνικής Πολιτικής του Δήμου Ιλίου στα τηλέφωνο 213-20 30 013  & 213 20 30 042.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΣΥΝΔΡΟΜΟΥ DOWN ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΗΣΗ

 
Θεραπεία για σύνδρομο down από την κύηση.

Ένα τεράστιο βήμα σε ό,τι αφορά την πρόληψη του συνδρόμου Ντάουν έκαναν επιστήμονες στην Ιταλία, οι οποίοι κατάφεραν να το θεραπεύσουν σε ποντίκια προτού καν αυτά γεννηθούν!
 
Την καινοτομία πραγματοποίησαν επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο Μπολόνια, με επικεφαλής την καθηγήτρια Renata Bartesaghi, οι οποίοι, όπως αναφέρουν στην ανακοίνωσή τους, οφείλουν την επιτυχία τους στη χρήση μιας ουσίας που υπάρχει σε αντικαταθλιπτικά φάρμακα, όπως το Prozac. Η ουσία ονομάζεται φλουοξετίνη, ανήκει σε μια κατηγορία φαρμάκων που λέγονται εκλεκτικοί ανταγωνιστές της επαναπρόσληψης σεροτονίνης και επηρεάζει κάποιες χημικές ουσίες στον εγκέφαλο, οι οποίες συχνά προκαλούν κατάθλιψη ή άλλες διαταραχές της διάθεσης, καθώς επίσης ιδεοψυχαναγκαστικά συμπτώματα, ακόμη και διαταραχές της όρεξης, όπως η βουλιμία.
 
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η ουσία χορηγείται σε μικρές δόσεις, οι οποίες, όπως προέκυψε, ρυθμίζουν ξανά την ανάπτυξη του εγκεφάλου, με αποτέλεσμα να αποκαθίσταται η λειτουργία του και ουσιαστικά να θεραπεύεται η συγκεκριμένη γενετική διαταραχή. Κατά τη μελέτη οι επιστήμονες χορήγησαν τη θεραπεία σε θηλυκά ποντίκια που βρίσκονταν στη δέκατη μέρα της εγκυμοσύνης τους και την ολοκλήρωσαν τη μέρα που γέννησαν. Οπως παρατηρήθηκε, μέχρι τότε το πρόβλημα είχε αποκατασταθεί σε όλες τις περιοχές του εγκεφάλου των μικρών.
 
Τα αποτελέσματα της μελέτης δημοσιεύονται στην επιθεώρηση «Brain», στην οποία οι επιστήμονες αναφέρουν: «Για πολλά χρόνια τα προβλήματα στις γνωστικές λειτουργίες που προκαλούνται από το σύνδρομο Ντάουν θεωρούνταν μη αναστρέψιμα. Η μελέτη αυτή παρέχει νέα στοιχεία που δείχνουν ότι η θεραπεία με φλουοξετίνη κατά τη διάρκεια της εμβρυϊκής ανάπτυξης μπορεί να αποκαταστήσει πλήρως τη μη φυσιολογική ανάπτυξη του εγκεφάλου και τα προβλήματα συμπεριφοράς που αποτελούν χαρακτηριστικά στοιχεία του συνδρόμου Ντάουν».
 
 
Οι επιστήμονες αναφέρουν επίσης πως αν η επίδραση της φλουοξετίνης αποδειχθεί θετική σε ό,τι αφορά το σύνδρομο Ντάουν και στον ανθρώπινο εγκέφαλο, τότε θα μπορούν να κάνουν λόγο για μια πραγματική καινοτομία σε ό,τι αφορά τη θεραπεία του. Το σύνδρομο Down (ή αλλιώς τρισωμία 21 ή τρισωμία G) περιγράφει μια χρωμοσωμική ανωμαλία που περικλείει ένα σύνολο χαρακτηριστικών, τα οποία υπάρχουν εκ γενετής στους φορείς της γενετικής αυτής βλάβης και αφορούν παρεκκλίσεις στη σωματική διάπλαση, τη νοητική ανάπτυξη και την ψυχοκοινωνική εξέλιξή τους.
 
Πηγή: Εφημερίδα «Espresso»

Τετάρτη 5 Φεβρουαρίου 2014

ΘΕΑΤΡΟ ΚΩΦΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ-30 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ

 
Θέατρο κωφών Ελλάδος: 30 χρόνια καλλιτεχνικής δημιουργίας

Το Θέατρο Κωφών Ελλάδος αποσκοπεί στην παρουσία μικτού κοινού κωφών και ακουόντων θεατών. Ο στόχος αυτός έχει γίνει πραγματικότητα σε όλη τη τριαντάχρονη διαδρομή του, ενώ ο χώρος στον οποίο δραστηριοποιείται είναι το πολιτικό θέατρο. Από το 1994 απέκτησε μόνιμη επαγγελματική σκηνή στην πλατεία Κουμουνδούρου.

Της Αλεξάνδρας Λεφοπούλου
 
Με σημείο εκκίνησης την πρωτοβουλία του Στρατή και της Νέλλης Καρρά ιδρύεται το Θέατρο Κωφών Ελλάδος (ΘΚΕ) που φέτος συμπληρώνει 30 χρόνια ζωής. Από το 1985 με την υποστήριξη της Γενικής Γραμματείας Νέας Γενιάς και την καθοριστική συμβολή της Μελίνας Μερκούρη, ταξιδεύει με τις παραστάσεις του παντού, είτε σε θεατρικές σκηνές της Αθήνας (Εθνικό Θέατρο, Ελυζέ, Ακάδημος, Δημοτικό Θέατρο Πειραιά) είτε σε άλλες χώρες συμμετέχοντας σε φεστιβάλ σε Αμερική, Φινλανδία, Ισπανία, Δανία και Γαλλία. Με τη συμμετοχή του στις τελετές έναρξης και λήξης των Παραολυμπιακών Αγώνων, αναγνωρίστηκε και έκτοτε καθιερώθηκε η νοηματική γλώσσα ως γλώσσα παρουσίασης.
 

Το Θέατρο Κωφών Ελλάδος αποσκοπεί στην παρουσία μικτού κοινού κωφών και ακουόντων θεατών. Ο στόχος αυτός έχει γίνει πραγματικότητα σε όλη τη τριαντάχρονη διαδρομή του, ενώ ο χώρος στον οποίο δραστηριοποιείται είναι το πολιτικό θέατρο. Από το 1994 απέκτησε μόνιμη επαγγελματική σκηνή στην πλατεία Κουμουνδούρου.
 
 
Σημαντικές παραστάσεις έχουν παρουσιαστεί στη διαδρομή αυτή. Ενδεικτικά αναφέρονται έργα όπως «Ο ποντικός και η θυγατέρα του», «Θάψτε τους νεκρούς», «Ενας ακούων στη χώρα των κωφών», «Αγρια Δύση» και «Με δύναμη  από την Κηφισιά» σε σκηνοθεσία της Νέλλης Καρρά, «Η πεντάμορφη και το τέρας» σε σκηνοθεσία Γιάννη Διαμαντή, του πρώτου Ελληνα κωφού σκηνοθέτη. Η παράσταση «Ενας ακούων στη χώρα των κωφών» επαναλήφθηκε το 2008 σε σκηνοθεσία Νίκου Αξιώτη, ενώ ξεχωριστές ήταν οι παραστάσεις «41 μέρες» το 2012, με θέμα τα βασανιστήρια την περίοδο της χούντας, βασισμένη στο βιβλίο «Μπουμπουλίνας 18» της Κίττυς Αρσένη, σε σκηνοθεσία Βασίλη Βηλαρά και Γεωργίας Χαϊκάλη, και «Ξένοι», το 2013, βασισμένη στο βιβλίο «Μικρό ημερολόγιο συνόρων» του Γκαζμέντ Καπλάνι, σε σκηνοθεσία Βασίλη Βηλαρά. Μάλιστα η τελευταία αποτέλεσε ιδιαίτερα σημαντική επιτυχία καθώς εξαντλήθηκαν όλα τα εισιτήρια και κατάφερε να ταξιδέψει στη Γαλλία, τη Ρόδο και να παρουσιαστεί και σε άλλους δήμους της Αθήνας.

 
Ιδιαίτερα σημαντικές ήταν και οι διεθνείς συμμετοχές του Θεάτρου Κωφών Ελλάδας. Το 2010 σε συνεργασία με τη γερμανική ομάδα «Rimini Protokοll» με την παράσταση «Prometheus in Athens», συμμετείχε στο Φεστιβάλ Αθηνών στο Ηρώδειο. Επίσης, σημαντική ήταν και η συνεργασία του με τον διεθνώς αναγνωρισμένο Έλληνα συγγραφέα Βασίλη Αλεξάκη και το Γαλλικό Ινστιτούτο, το 2011, στην παρουσίαση του βιβλίου «Η πρώτη λέξη» και συμμετείχε στην πρώτη συναυλία για κωφούς στην Ελλάδα που διοργάνωσε η Ομοσπονδία Κωφών Ελλάδος, συνοδεύοντας επί σκηνής τον Κωνσταντίνο Β.
 
 
Μέσα στις πολλές και σημαντικές του δραστηριότητες εντάσσεται και η πρωτοβουλία μιας σειράς κινηματογραφικών προβολών που διοργάνωσε με πρωτοβουλία του Αντώνη Ρέλλα. Η πρωτοβουλία «Σαββατόβραδα με νόημα» ήταν μια σειρά κινηματογραφικών προβολών στη διάρκεια των οποίων κωφοί και ακούοντες θεατές είχαν τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν, μεταξύ άλλων, ελληνικές ταινίες με υπότιτλους για κωφούς.
 
 
Το 2014 ξεκινά με μία ακόμη σημαντική παραγωγή για το Θέατρο των Κωφών καθώς τον Φεβρουάριο έχει ανακοινώσει την έναρξη των παραστάσεων «Κάρβουνο», μιας σύνθεσης που εντάσσεται στο documentary theater και βασίζεται σε αποσπάσματα λογοτεχνικών έργων, αληθινές μαρτυρίες και παραδοσιακά τραγούδια.
 
 
Πηγή: «Η εφημερίδα των συντακτών»

 

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΗΜΕΡΙΔΑ ΜΕ ΘΕΜΑ "ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΦΥΣΙΚΗ ΑΓΩΓΗ ΤΟΥ 21ου ΑΙΩΝΑ" ΣΤΟΝ ΔΗΜΟ ΙΛΙΟΥ


Αποδεικνύοντας έμπρακτα, το ενδιαφέρον του για τον αθλητισμό ο Δήμος Ιλίου σε συνεργασία με το Σύλλογο Ελλήνων Ολυμπιονικών και τον πρόεδρό του Χρυσό Ολυμπιονίκη κ. Δημοσθένη Ταμπάκο, πραγματοποίησε μια σημαντική επιστημονική ημερίδα, την Τετάρτη 29 Ιανουαρίου 2014, στο Δημαρχείο Ιλίου, με θέμα «Προτάσεις για τη Σχολική Φυσική Αγωγή του 21ου αιώνα».
 
Με τις εξαιρετικές εισηγήσεις των εξειδικευμένων καθηγητών κας Ολύβιας Δόντη PhD Λέκτορα ΤΕΦΑΑ Αθηνών, κας Ξένιας Αργειτάκη PgD Λέκτορα ΤΕΦΑΑ Αθηνών, κ. Κωνσταντίνου Τσοβόλα MD, PhD Καρδιολόγου, κ. Δημήτριου Βουδούρη, Καθηγητή Φυσικής Αγωγής, HND in Dietetics, κ. Νικόλαου Γρίβα PhD Λέκτορα ΤΕΦΑΑ Αθηνών, στην κατάμεστη αίθουσα του Δημαρχείου, κατατέθηκαν σημαντικές προτάσεις για τη Σχολική Φυσική Αγωγή του 21ου αιώνα, σε μια προσπάθεια να αναδειχθεί η αναγκαιότητα ενίσχυσής της στην εκπαιδευτική πραγματικότητα.
 
Ο Δήμαρχος Ιλίου κ. Νίκος Ζενέτος κατά το σύντομο χαιρετισμό του σημείωσε τα σημαντικά βήματα προόδου που έχει πραγματοποιήσει ο Δήμος Ιλίου τα τελευταία χρόνια στην ανάδειξη του αθλητισμού ως τρόπο ζωής, που προσφέρει διέξοδο από την καθημερινότητα σε όλους τους πολίτες, ενώ παράλληλα τόνισε το έργο των Αθλητικών Συλλόγων και Σωματείων που δραστηριοποιούνται στην πόλη, δίνοντας πολύτιμες διεξόδους δημιουργικής συμμετοχής στη νεολαία.

Στη συνέχεια ο Δήμαρχος Ιλίου τίμησε τον Χρυσό Ολυμπιονίκη κ. Δημοσθένη Ταμπάκο για τη μεγάλη του προσφορά στον Αθλητισμό και στην πατρίδα μας.
 
Χαιρετισμό απηύθηναν επίσης, ο κ. Δημοσθένης Ταμπάκος Πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Ολυμπιονικών, η κα. Κυριακή Γιαννακίδου Γενική Γραμματέας Αθλητισμού, ο κ. Στυλιανός Δασκαλάκης Διευθυντής Φυσικής Αγωγής Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, ο κ. Σπύρος Αθανασόπουλος Πρόεδρος ΤΕΦΑΑ Αθηνών, ο κ. Άγγελος Βουράκης Περιφερειακός Σύμβουλος Εντεταλμένος Πολιτισμού και Αθλητισμού, καθώς και ο κ. Δημήτριος Γρηγοριάδης Πρόεδρος Πανελλήνιας Ένωσης Πτυχιούχων Φυσικής Αγωγής.

Στην Ημερίδα προήδρευσε ο κ. Χάρης Τσολάκης PhD Αναπληρωτής καθηγητής ΤΕΦΑΑ Αθηνών, Εθνικός Προπονητής Ξιφασκίας, ενώ παρευρέθηκαν επίσης, ο κ. Βαλέριος Λεωνίδης Ολυμπιονίκης της Άρσης Βαρών, η κα. Μορφούλα Ντώνα Ολυμπιονίκης της Ρυθμικής Γυμναστικής, η κα. Έφη Παππά Ολυμπιονίκης των Καταδύσεων, ο κ. Γιάννης Πατλάκας Ολυμπιονίκης του Πόλο, ο κ. Γρηγόρης Πολυχρονίδης Παραολυμπιονίκης, ο κ. Κώστας Παπαντωνίου Αντιπεριφερειάρχης Δυτικού Τομέα Αθηνών, οι Αντιδήμαρχοι Ιλίου κ. κ. Νίκη Βομπιράκη, Γιώργος Λιόσης και Γιάννης Χαραλαμπόπουλος, ο Περιφερειακός Σύμβουλος κ. Στέλιος Μαριδάκης, οι Δημοτικοί Σύμβουλοι κ. κ. Γιάννης Βέργος, Γιάννης Γκιώνης και Βασιλική Βλάχου, ο κ. Τρύφωνας Ζαχαρόπουλος Διευθυντής Αγωνιστικού Αθλητισμού Γ.Γ.Α., ο κ. Ιωάννης Παληός Αντιπρόεδρος της Ένωσης Συμμετασχόντων σε Ολυμπιακούς Αγώνες, η κα. Μαργαρίτα Μπόνα πρόεδρος του Εκπαιδευτικού Ομίλου ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΟΣ, Πρόεδροι Αθλητικών Συλλόγων, Σωματείων και Φορέων του Δήμου Ιλίου, μαθητές της Σχολής Αξιωματικών Νοσηλευτικής και Φοιτητές ΙΕΚ, ΤΕΦΑΑ & Κολεγίων, καθηγητές Φυσικής Αγωγής του Δήμου Ιλίου και της Δυτικής Αθήνας, καθώς και πλήθος κόσμου.

Τρίτη 4 Φεβρουαρίου 2014

Η ΣΗΜΑΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΗΚΩΘΗΚΕ ΠΟΤΕ. ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΟΥΡΟΥΜΠΛΗ

 
Έστω και καθυστερημένα το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στην ουσία ο μόνος δημοκρατικά νομιμοποιημένος ευρωπαϊκός θεσμός, ασχολήθηκε με το μαρτύριο που βιώνει ο ελληνικός λαός. Με μια έκθεση καταπέλτη εκθέτει την πολιτική, την πρακτική και τη συμπεριφορά της τρόικας. Αναδεικνύει τεκμηριωμένα τις ευθύνες που βαρύνουν έναν μη νομιμοποιημένο θεσμό ο οποίος βύθισε την ελληνική οικονομία σε ύφεση πρωτοφανούς βάθους και διάρκειας.
 
Με την έκθεση αυτή έρχονται στο φως οι λαθεμένες πολιτικές, που ενώ είχαν επισημανθεί εγκαίρως από πολλά έγκυρα οικονομικά ινστιτούτα, από πανεπιστήμια και από αναλυτές σε Ευρώπη και Αμερική, η εφαρμογή τους συνεχίστηκε με θρησκευτική προσήλωση και με αποτελέσματα που απέβησαν μοιραία για την Ελλάδα. Αποκορύφωμα αυτών των χονδροειδέστατων λαθών είναι η γνωστή υπόθεση του δημοσιονομικού πολλαπλασιαστή. Όταν ο γράφων πρώτος έφερε το θέμα στη Βουλή, εισέπραξε τη θυμηδία των εθελόδουλων της τρόικας.

Στον τόπο αυτό δυστυχώς εκδηλώθηκαν συμπεριφορές που προσβάλλουν τον πατριωτισμό που οφείλει να επιδεικνύει όποιος κατέχει θέση ευθύνης σε περιόδους τόσο κρίσιμες για τον τόπο. Υπήρξαν εκπρόσωποι θεσμών που, εκμεταλλευόμενοι την κρίση και συνδιαλεγόμενοι με αγαστό τρόπο με την τρόικα, υποδείκνυαν επιλογές όπως η μείωση του κατώτατου ημερομίσθιου και η καταστρατήγηση άλλων εργασιακών δικαιωμάτων, που επιβάλλουν στη χώρα το καθεστώς της εργασιακής ειλωτίας, όπως έλεγε ο Θουκυδίδης, δηλαδή τη ρήτρα συγκρινόμενης ευθυγράμμισης με τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία σε ό,τι αφορά τις συντάξεις και τις εργασιακές σχέσεις. Ένας θεσμός ο οποίος δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων είναι και το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, που δεν δίστασε να γνωματεύσει ότι η χώρα τελεί σε ρήτρα μειωμένης ισοτιμίας στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
 
Προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι η σημερινή ετοιμόρροπη κυβέρνηση δεν διαθέτει το πολιτικό κουράγιο να αναδείξει το περιεχόμενο της έκθεσης της Επιτροπής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και να αξιώσει πρόγραμμα στήριξης της πραγματικής οικονομίας ισόποσο με τις ζημίες δισεκατομμυρίων που υπέστη η ελληνική οικονομία από τις λαθεμένες πολιτικές της τρόικας ή γενναίο κούρεμα του χρέους. Όλοι γνωρίζουμε ότι, υπό το βάρος της αποτυχίας της πολιτικής του, το μέτωπο της τρόικας δεν είναι αρραγές. Τα ρήγματα έχουν διαφανεί. Μια ικανή κυβέρνηση θα έπρεπε να εκμεταλλευτεί αυτά τα κενά σε συνδυασμό με τα όσα αναγνωρίζει η έκθεση, προκειμένου να κατασφαλίσει τα συμφέροντα της χώρας. Οι λαλίστατοι εκπρόσωποι της κυβέρνησης στη Βουλή όλες αυτές τις μέρες μιλούν για όλα, αλλά δεν βρήκαν να πουν ούτε μία λέξη για την έκθεση που καταδικάζει τα πεπραγμένα αλλά και την ίδια την υπόσταση της τρόικας!

Η κυβέρνηση Σαμαρά όχι μόνο δεν αναδεικνύει το θέμα, αλλά απεναντίας επιδιώκει την αποσιώπησή του, μεθοδεύοντας την ακύρωση της επίσκεψης της επιτροπής διερεύνησης στην Αθήνα. Η ανάληψη της ευρωπαϊκής προεδρίας από την Ελλάδα, αντί να αποτελέσει αφορμή για δήλωση υποταγής στην τρόικα, θα έπρεπε να θεωρηθεί ευκαιρία για να ανοίξει η συζήτηση στην Ευρώπη σχετικά με το έλλειμμα δημοκρατικής νομιμοποίησής της, αλλά και συνολικά για τη συνεχιζόμενη επιβολή της αδιέξοδης λιτότητας. Η έκκληση του επικεφαλής των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών κ. Σβόμποντα για κατάργηση της τρόικας επί ελληνικής προεδρίας κάνει τη σιωπή των κ. Σαμαρά και Βενιζέλου ακόμα πιο εκκωφαντική.
 
Αυτός ο λαός διαφυλάττει από γενιά σε γενιά την παράδοση υπεράσπισης βωμών και εστιών. Σήμερα αυτοί που, καλούμενοι να πληρώσουν νέους αβάσταχτους φόρους, αντιμετωπίζουν το ενδεχόμενο δήμευσης της περιουσίας τους, αισθάνονται ότι απειλούνται τα διαχρονικά ιερά και όσια. Ο ελληνικός λαός έχει έμφυτη την έννοια του πατριωτισμού και έχει αποδείξει πως για χάρη του είναι διατεθειμένος να θυσιάσει και το ύψιστο αγαθό, αυτό της ζωής. Σήμερα προκαλείται αυτό το αίσθημα, όταν πλήττεται βίαια η ιδιαίτερη σχέση των ανθρώπων με την εστία τους, την ίδια στιγμή που οι τελευταίες κυβερνήσεις δεν κατάφεραν να εμπεδώσουν αίσθημα κοινωνικής δικαιοσύνης. Πολλά τα παραδείγματα της ευνοιοκρατίας: φορολόγηση off shore, μη ελεγμένες καταθέσεις στο εξωτερικό, ενδο-ομιλικές συναλλαγές κ.λπ
Δυστυχώς χάθηκε ακόμα μια ευκαιρία να ορθώσουμε ανάστημα στην Ευρώπη, με σημαία την έκθεση του ανώτερου αντιπροσωπευτικού της θεσμού, που κατακεραυνώνει τη συμπεριφορά και τις πρακτικές της τρόικας εις βάρος της ελληνικής οικονομίας και της ελληνικής κοινωνίας. Η παρουσία του πρωθυπουργού στο Ευρωκοινοβούλιο δεν αξιοποιήθηκε για να καταγγελθούν οι κυνικές δηλώσεις του Επιτρόπου Ρεν, ο οποίος ομολόγησε ότι η Ελλάδα θυσιάστηκε για να σωθεί η Ευρώπη. Η ίδια κυβέρνηση δεν τολμά ούτε να ψελλίσει τη λέξη κούρεμα, ισχυριζόμενη ψευδώς ότι μια τέτοια επιλογή δεν είναι εφικτή επειδή θα έπρεπε να εγκριθεί από όλα τα ευρωπαϊκά κοινοβούλια και να πεισθούν όλοι οι Ευρωπαίοι φορολογούμενοι να αναλάβουν το κόστος της. Όμως το ελληνικό χρέος ήδη έχει αποφέρει κέρδη, έναντι των οποίων ακόμη και η άβουλη και πειθήνια σημερινή κυβέρνηση όφειλε να διεκδικεί κούρεμα. Η κυβέρνηση, που καθυστερεί την αποφασισθείσα σύσταση αρμόδιας διακομματικής επιτροπής, δεν έκανε βέβαια ούτε την παραμικρή αναφορά στο θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων

Η κυβέρνηση που δεν τόλμησε να σηκώσει τη σημαία που της προσέφερε η έκθεση του Ευρωκοινοβουλίου, που ουδέποτε όρθωσε ανάστημα απέναντι στους δανειστές, που δεν προσπάθησε τουλάχιστον να επιβάλει δίκαιη κατανομή των βαρών, είναι βέβαιο πλέον ότι δεν μπορεί να προσφέρει καλές υπηρεσίες στην πατρίδα.
 
 
 

ΚΑΜΠΑΝΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΝΟΗΜΑΤΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ

Καμπάνια για την συνταγματική αναγνώριση της Ελληνικής Νοηματικής Γλώσσας Διακήρυξη της Ομοσπονδίας Κωφών Ελλάδος για την συνταγματική αναγνώριση της Ελληνικής Νοηματικής Γλώσσας.
 
ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΚΩΦΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ
 
Διακήρυξη για την συνταγματική αναγνώριση της Ελληνικής Νοηματικής Γλώσσας
 
ΑΡΧΕΣ
 
1. Τα Κωφά και Βαρήκοα Άτομα - φυσικοί χρήστες της Ελληνικής Νοηματικής Γλώσσας αποτελούν μια ευπαθή κοινωνική ομάδα, αλλά επιπρόσθετα και μια γλωσσική μειονότητα, μέσω της δικής τους γλώσσας επικοινωνίας τους και της  κουλτούρας τους, συνεπώς θα πρέπει να απολαμβάνουν τα ίδια δικαιώματα που έχουν άλλες γλωσσικές μειονότητες.
 
2. Τα Κωφά και Βαρήκοα Άτομα χρησιμοποιούν την Ελληνική Νοηματική Γλώσσα ως φυσική μητρική τους γλώσσα. Η Ελληνική Νοηματική Γλώσσα, όπως έχει αποδειχθεί και από εξειδικευμένες γλωσσολογικές μελέτες, είναι μια πλήρης γλώσσα, η οποία ενέχει όλα τα γλωσσολογικά επίπεδα όπως το δικό της συντακτικό και γραμματική, μορφολογία, φωνολογία κ.λπ., στοιχεία που την καθιστούν μια άρτια φυσική γλώσσα, όπως ακριβώς και η Νέα Ελληνική Γλώσσα. Τα χαρακτηριστικά της αυτά υπηρετούν πλήρως τους θεωρητικούς και πρακτικούς σκοπούς μιας φυσικής γλώσσας και τις καθολικές αρχές που διέπουν την ανάπτυξη μιας γλώσσας συμπεριλαμβανομένης της διάδοσής της από γενεά σε γενεά, από ενήλικους σε βρέφη και παιδιά. Εξάλλου, είναι διεθνώς τεκμηριωμένο επιστημονικά ότι οι νοηματικές γλώσσες δεν υπολείπονται σε τίποτα από τις αντίστοιχες ομιλούμενες γλώσσες.
 
3. Κάθε χρήστης της Ελληνικής Νοηματικής Γλώσσας πρέπει να έχει το δικαίωμα να χρησιμοποιεί τη φυσική του γλώσσα δίχως διακρίσεις και περιορισμούς. 
 
4. Η επικοινωνία των Κωφών και Βαρήκοων ατόμων συνιστά θεμελιώδες και αναφαίρετο ανθρώπινο δικαίωμά τους.
 
5. Οι χρήστες της Ελληνικής Νοηματικής Γλώσσας πρέπει να απολαμβάνουν μέτρων που να διασφαλίζουν ισότιμη πρόσβαση στη δημόσια ζωή, στην εκπαίδευση, στην κατάρτιση, στη διά βίου μάθηση, στην εργασία, στην πληροφόρηση και στην επικοινωνία.
 
6. Ένας από τους πυλώνες της Κοινότητας των Κωφών και Βαρήκοων Ατόμων είναι ο πολιτισμός και η κουλτούρα τους, ο οποίος πρέπει να προστατεύεται  και να προωθείται σε εθνικό επίπεδο.
  
7. Η παροχή διερμηνείας στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα πρέπει να παρέχεται είτε μέσω φυσικής παρουσίας είτε εξ αποστάσεως, μέσω της χρήσης ηλεκτρονικών μέσων και εφαρμογών.
 
ΕΠΙΤΑΓΕΣ
 
Α. Στην Ελλάδα, η Ελληνική Νοηματική Γλώσσα αναγνωρίστηκε με τον Νόμο 2817/2000 ως η επίσημη γλώσσα των Κωφών και Βαρήκοων Ατόμων μόνο στον τομέα της εκπαίδευσης. Από το 1998 πραγματοποιούνται επισήμως στην Ελλάδα, μαθήματα εκμάθησης της Ελληνικής Νοηματικής Γλώσσας, τα οποία οδηγούν ύστερα από τετραετή φοίτηση στις εξετάσεις Επάρκειας. Η επιτυχής περάτωση των εξετάσεων αυτών επιτρέπει την ένταξη στα Τμήματα Διερμηνέων Ελληνικής Νοηματικής Γλώσσας, διετούς διάρκειας, που με τη σειρά τους οδηγούν στις εξετάσεις Διερμηνέων. Η παρουσία Διερμηνέων Ελληνικής Νοηματικής Γλώσσας είναι καίριας σημασίας για την κάλυψη των επικοινωνιακών αναγκών των Κωφών και Βαρήκοων Ατόμων σε όλες τις πτυχές της κοινωνικής ζωής, μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνεται και η ανάγκη για ενημέρωση (π.χ. παρουσίαση ειδήσεων στην τηλεόραση και προβολή των συνεδριάσεων του Ελληνικού Κοινοβουλίου με ταυτόχρονη διερμηνεία στη Νοηματική Γλώσσα), καθώς και η πρόσβασή τους σε νοσοκομεία, δικαστήρια κ.ά.
 
Β. Το Ελληνικό Κοινοβούλιο με τον Νόμο 4074/2012 κύρωσε τη Σύμβαση του Ο.Η.Ε. για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες και του Προαιρετικού Πρωτοκόλλου σʼ αυτή κατοχυρώνοντας τα ανθρώπινα δικαιώματα των ατόμων με  αναπηρία, ήτοι και των Κωφών και Βαρήκοων πολιτών της χώρας.
 
Στο άρθρο 24 («Εκπαίδευση») της Σύμβασης προβλέπεται η λήψη κατάλληλων μέτρων για:
  
• τη διευκόλυνση της εκμάθησης της Νοηματικής Γλώσσας,
• την προώθηση της γλωσσικής ταυτότητας της Κοινότητας των Κωφών και  Βαρήκοων,
• την πρόσληψη δασκάλων, συμπεριλαμβανομένων και δασκάλων με αναπηρία, εξειδικευμένων στη Νοηματική Γλώσσα,
• την εκπαίδευση επαγγελματιών και προσωπικού όλων των Βαθμίδων της  Εκπαίδευσης.
 
Επιπρόσθετα, αναφορές στη χρήση της Νοηματικής Γλώσσας περιλαμβάνονται στο άρθρο 9, παρ. (ε)• άρθρο 21, παρ. (β)• άρθρο 24• άρθρο 30, παρ. (4).
 
Άλλες χώρες που έχουν αναγνωρίσει συνταγματικά τη Νοηματική Γλώσσα είναι οι εξής: Αυστρία, Ουγγαρία, Πορτογαλία και Φινλανδία.
 
ΣΤΗ ΒΑΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΑΝΑΦΕΡΘΕΝΤΩΝ ΕΠΙΤΑΓΩΝ ΚΑΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΝΑ ΠΡΟΒΕΙ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΑΙΕΣ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΕΙ ΓΙΑ ΤΑ ΚΩΦΑ ΚΑΙ ΒΑΡΗΚΟΑ ΑΤΟΜΑ, ΜΕ ΤΗ ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΚΩΦΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ:
 
1. την ισότιμη αποδοχή και αναγνώριση της Ελληνικής Νοηματικής Γλώσσας με την Νέα Ελληνική Γλώσσα,
 
2. τη χρήση της Ελληνικής Νοηματικής Γλώσσας από την Κοινότητα των Κωφών και Βαρήκοων Ατόμων και εν γένει από τους χρήστες της δίχως διακρίσεις και  περιορισμούς,
 
3. την εκμάθηση της Ελληνικής Νοηματικής Γλώσσας στα μέλη οικογενειών που διαθέτουν Κωφό ή Βαρήκοο μέλος, με στόχο την πλήρη ένταξή του στην οικογενειακή ζωή,
 
4. την εκμάθηση τόσο της Ελληνικής Γλώσσας όσο και της Ελληνικής Νοηματικής Γλώσσας ως δικαίωμα των Κωφών και Βαρήκοων πολιτών, στο πλαίσιο δίγλωσσης εκπαίδευσης,
 
5. την ανεμπόδιστη και πλήρη πρόσβαση των Κωφών και Βαρήκοων πολιτών της χώρας - χρηστών της Ελληνικής Νοηματικής Γλώσσας στις Δημόσιες Υπηρεσίες, μέσω της παροχής διερμηνείας στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα,
 
6. την ισότιμη αντιμετώπιση των Κωφών και Βαρήκοων πολιτών της χώρας - χρηστών της Ελληνικής Νοηματικής Γλώσσας στους τομείς της απασχόλησης, της εκπαίδευσης (πρωτοβάθμιας, δευτεροβάθμιας και τριτοβάθμιας), του πολιτισμού και του αθλητισμού,
  
7. την προστασία της Ελληνικής Νοηματικής Γλώσσας και τη διάδοσή της σε όλη την Ελληνική Επικράτεια,
  
8. την προώθηση και ενίσχυση υπηρεσιών Ελληνικής Νοηματικής Γλώσσας,
 
9. τη χρηματοδότηση και εκπαίδευση των διερμηνέων Ελληνικής Νοηματικής  Γλώσσας,
  
10. την ίδρυση Πανεπιστημιακού Τμήματος Ελληνικής Νοηματικής Γλώσσας, με σκοπό την έρευνα και διδασκαλία της.
 
Καλούμε τα μέλη του Ελληνικού Κοινοβουλίου να ψηφίσουν την παρακάτω προσθήκη στο άρθρο 21 του Συντάγματος της Ελληνικής Δημοκρατίας:
 
«Η Ελληνική Νοηματική Γλώσσα αναγνωρίζεται ως ισότιμη με την Ελληνική Γλώσσα. Η Πολιτεία υποχρεούται να λάβει όλα εκείνα τα μέτρα για την προώθησή της, καθώς και για την κάλυψη των αναγκών επικοινωνίας των Κωφών και Βαρήκοων πολιτών».
 
http://www.avaaz.org/en/petition/ELLINIKO_KOINOVOYLIO_SYNTAGMATIKI_ANAGNORISI_TIS_ELLINIKIS_NOIMATIKIS_GLOSSAS/?tIbYFgb
 

Δευτέρα 3 Φεβρουαρίου 2014

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΠΛΕΤΣΑ: Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΑ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΙΣ ΜΕ ΧΑΜΟΓΕΛΟ

 
Κατερίνα Μπλέτσα: «Η ζωή είναι ωραία και πρέπει να την αντιμετωπίζεις με  χαμόγελο»
Η Κατερίνα Μπλέτσα ζει στα Τρίκαλα και είναι δασκάλα Ειδικής Αγωγής.  Όταν καλείται να περιγράψει την κατάστασή της, δηλώνει «άτακτη». Παίζει με τις λέξεις, καθώς η πάθηση που την καθήλωσε σε αναπηρικό καροτσάκι ονομάζεται  «Freidrich΄s ataxia». «Έχω μια εκφυλιστική νευροπάθεια που σταδιακά, από την εφηβεία μου και μετά, μετατράπηκε σε αστάθεια και μετά σε αναπηρία».
 
ΤΗΣ ΝΕΦΕΛΗΣ ΛΥΓΕΡΟΥ
 
Η Κατερίνα Μπλέτσα ζει στα Τρίκαλα και είναι δασκάλα Ειδικής Αγωγής. Όταν καλείται να περιγράψει την κατάστασή της, δηλώνει «άτακτη». Παίζει με τις λέξεις, καθώς η πάθηση που την καθήλωσε σε αναπηρικό καροτσάκι ονομάζεται «Freidrich΄s ataxia». «Έχω μια εκφυλιστική νευροπάθεια που σταδιακά, από την εφηβεία μου και μετά, μετατράπηκε σε αστάθεια και μετά σε αναπηρία».
 
Αν και κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί την εξέλιξη της ασθένειάς της, ζει με βάση την αρχή «η ζωή είναι ωραία και πρέπει να την αντιμετωπίζεις με χαμόγελο». «Έχω μεγαλώσει με πολλή αγάπη και στήριξη από τους γονείς μου, την οικογένειά μου και από τους φίλους μου, οπότε μου ήταν εύκολο να προχωρήσω στη ζωή μου. Σαφώς και υπάρχουν άσχημες στιγμές, όμως σημασία δεν έχει πόσες φορές θα πέσεις, αλλά πόσες θα σηκωθείς».
 
Επιδεικνύοντας αξιοθαύμαστη συνέπεια, η Κατερίνα διακρίθηκε πρόσφατα σ΄ έναν πανευρωπαϊκό διαγωνισμό φωτογραφίας για άτομα με κινητικά προβλήματα. Κι η δράση της δεν τελειώνει εκεί, καθώς βρίσκεται πίσω από μια διαδικτυακή κίνηση συλλογής υπογραφών για να μετατραπεί η πόλη της σε φιλόξενο τόπο γι΄ αυτούς που κινούνται με αναπηρικό αμαξίδιο. Για τη δράση της αυτή μιλά στα «Επίκαιρα».
 
Εργάζεσαι ως δασκάλα. Πώς αντιμετωπίζουν τα παιδιά την αναπηρία σου;
 
 
Εργάζομαι εδώ και έξι χρόνια σε δημοτικά σχολεία των Τρικάλων και είμαι υπεύθυνη για το τμήμα ένταξης στο οποίο φοιτούν μαθητές όλου του σχολείου που έχουν ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Τόσο οι δικοί μου μαθητές όσο και οι μαθητές των άλλων τάξεων μου δείχνουν καθημερινά την αγάπη τους. Ίσως τις πρώτες μέρες τα παιδιά να με κοιτάξουν με κάποια περιέργεια. Ωστόσο, με την καθημερινή επαφή και τη συζήτηση εξοικειώνονται και πλέον δεν νομίζω ότι βλέπουν την κινητική αναπηρία ως κάτι παράξενο. Όσο υπερβολικό και να ακούγεται, τα παιδιά σπρώχνονται κυριολεκτικά για το ποιος θα με βοηθήσει να ανέβω τη ράμπα και να μετακινηθώ μέσα στο σχολείο. Θεωρώ ότι, επειδή οι σημερινοί μαθητές είναι οι αυριανοί πολίτες, είναι ιδιαίτερης σημασίας η εξοικείωσή τους με την αναπηρία.
 
 
Πρόσφατα πήρες μέρος σ΄ ένα διαγωνισμό φωτογραφίας. Πώς προέκυψε η συμμετοχή σου;
 
Εντελώς τυχαία, σερφάροντας στο Διαδίκτυο, πήρε το μάτι μου τον Ευρωπαϊκό Διαγωνισμό Σπάνιων Παθήσεων «Eurordis Photo Contest 2013». Σκέφτηκα, λοιπόν, να στείλω μια φωτογραφία μου, παρόλο που ο διαγωνισμός ήταν ήδη σε εξέλιξη. Οι φίλοι μου από την αρχή ενθουσιάστηκαν με την ιδέα και άρχισαν να προωθούν τη συμμετοχή μου, κυρίως μέσω του facebook. Μέσα σε λίγες μέρες η φωτογραφία μου ήταν μία από τις πρώτες ανάμεσα στις συνολικά διακόσιες πενήντα που είχαν αναρτηθεί στο διαγωνισμό.
 
Πότε αποφάσισες να οργανώσεις τη διαδικτυακά εκστρατεία για τη συλλογή υπογραφών;
 
Χρόνια τώρα υπήρχε ως ιδέα στο μυαλό μου να κάνω κάτι ώστε να γίνει πιο εύκολη η προσβασιμότητα στην πόλη στην οποία ζω για τα άτομα που κινούνται με αναπηρικό αμαξίδιο. Επειδή όμως πάντα είχα και έχω φίλους που βγαίνουμε και με βοηθούν στη μετακίνησή μου, η ιδέα παρέμενε στο πίσω μέρος του μυαλού μου. Όταν, λοιπόν, μία φίλη μού πρότεινε να ανεβάσουμε το σχετικό ψήφισμα στο Διαδίκτυο, θεώρησα ότι ήταν η κατάλληλη στιγμή. Κι αυτό λόγω των διαστάσεων που είχε πάρει η προβολή της διάκρισής μου στο διαγωνισμό φωτογραφίας.
 
Και πώς ακριβώς πρόβαλες το αίτημά σου;
 
 
Τα Τρίκαλα είναι μια πόλη επίπεδη, θα μπορούσε να αποτελεί πρότυπο προσβασιμότητας και να λειτουργεί ως παράδειγμα και για άλλες πόλεις στην Ελλάδα. Θα μπορούσα να έχω τη δυνατότητα που είχα όταν ήμουν όρθια. Η προσβασιμότητα όμως είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Το αίτημα με το οποίο ζητώ την υποστήριξη των πολιτών είναι το εξής: Βοήθησε κι εσύ με την υπογραφή σου να φτάσει η φωνή μου στο Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Τρικκαίων και να συζητηθεί σοβαρά και με χρονοδιάγραμμα η έναρξη έργων προς την κατεύθυνση της προσβασιμότητας. Ισοτιμία και δίκαιη αντιμετώπιση σε ένα τόσο απλό αίτημα επιτάσσει την άμεση κινητοποίηση όλων.
 
 
Ποια είναι η μέχρι τώρα απήχηση του κόσμου;
 
 
Την τέταρτη κιόλας μέρα της δημοσίευσης του ψηφίσματος στο Διαδίκτυο οι υπογραφές είχαν φτάσει σχεδόν τις χίλιες τετρακόσιες - ικανοποιητικός αριθμός για την ώρα.
 
 Νιώθεις ότι εκπροσωπείς τα άτομα με κινητικές δυσκολίες;
 
 Όχι. Δεν εκπροσωπώ κάποιον ή κάτι. Ως πολίτης των Τρικάλων έχω κάθε δικαίωμα να απαιτήσω αυτό που μου αναλογεί και σίγουρα θα διευκολύνει και όλους εκείνους που βρίσκονται στην ίδια θέση με εμένα.
 
Πώς Θα ήθελες να τελειώσει αυτή η συνέντευξη; Θα ήθελες να στείλεις ένα μήνυμα;
 
 
Η αναπηρία, γενικότερα το διαφορετικό, ξενίζει. Και οι περισσότεροι άνθρωποι θεωρούν ότι η αναπηρία είναι κάτι μακρινό. Κι όμως όλοι οι άνθρωποι είμαστε εν δυνάμει άτομα με αναπηρία. Ο οίκτος και τα περίεργα βλέμματα είναι καθαρά θέμα παιδείας. Δυστυχώς, μεγαλώνουμε με τα πρότυπα του υγιούς και του αρτιμελούς και η εικόνα της αναπηρίας μάς φοβίζει. Αυτός είναι και ο λόγος που συναντά κανείς αυτές τις περίεργες αντιδράσεις απέναντι στο μη συνηθισμένο.
 
Πηγή: Περιοδικό «Επίκαιρα»