"ΜΠΟΡΟΥΜΕ" ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΕΙ ΚΑΜΙΑ ΜΕΡΙΔΑ ΦΑΓΗΤΟΥ ΧΑΜΕΝΗ ΓΙΑΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ

του Βαγγέλη Αυγουλά

Τρίτη πρωί 1η Αυγούστου και ήθελα να κάνω κάτι ώστε αυτό το «Καλό Μήνα» να το νιώσω στην πράξη! Γι’ αυτό, αναζητώντας μια πηγή θετικής συλλογικής, κοινωνικής ενέργειας, βρέθηκα στο Μοναστηράκι και επισκέφθηκα τα γραφεία του «Μπορούμε»!

Εκεί συνάντησα και συζήτησα με έναν εκ των ιδρυτικών μελών, τον Αλέξανδρο Θεοδωρίδη, αλλά και 5-6 μάχιμους εθελοντές, που δεν είχαν προτιμήσει την παραλία, αλλά την κοινωνική προσφορά!

 «Η πείνα και οι βασικές βιοτικές ανάγκες, υπάρχουν 365 μέρες το χρόνο και δε γνωρίζουν διακοπές», μου σχολίασαν.

«Το «Μπορούμε» είναι μία μη κερδοσκοπική οργάνωση με σκοπό τον περιορισμό της σπατάλης τροφίμων και την καταπολέμηση του υποσιτισμού σε όλη την Ελλάδα. Στα πλαίσια του προγράμματος «Διάσωση & Προσφορά Τροφίμων», καθημερινά, σώζουμε φαγητό και τρόφιμα από όλους τους πιθανούς δωρητές και τα προσφέρουμε, μέσω κοινωφελών φορέων, στους ανθρώπους που βρίσκονται σε διατροφική ανασφάλεια. Με αυτόν τον τρόπο μειώνουμε την περιβαλλοντική επιβάρυνση και παράλληλα στηρίζουμε επισιτιστικά τις πιο ευαίσθητες κοινωνικά ομάδες», μου εξηγεί ο Αλέξανδρος.

«Προσεγγίζουμε συνολικά το φαινόμενο της σπατάλης φαγητού μέσω:

• του ενημερωτικού προγράμματος «Καμία Μερίδα Φαγητού Χαμένη»
• του εκπαιδευτικού προγράμματος «Μπορούμε στο Σχολείο»
• του προγράμματος διάσωσης περισσευούμενης αγροτικής παραγωγής «Μπορούμε στο Χωράφι»
• του προγράμματος διάσωσης προϊόντων από λαϊκές αγορές «Μπορούμε στη Λαϊκή»
• του εθελοντικού προγράμματος ενημέρωσης δυνητικών δωρητών τροφίμων «Μπορούμε στη Γειτονιά»

Με το πρόγραμμα «Είμαστε Οικογένεια» στηρίζουμε άμεσα, αξιοπρεπώς και με διαφάνεια τους συνανθρώπους μας με την μεγαλύτερη διατροφική ανάγκη.  

Όραμα μας είναι η ανάπτυξη ενός κοινωνικού κινήματος μείωσης της σπατάλης φαγητού και ταυτόχρονα αύξησης της επισιτιστικής στήριξης ανθρώπων σε ανάγκη με βάση την εθελοντική προσφορά».

Συζητάμε ώρα, πετυχαίνω 2-3 τηλεφωνήματα προσφοράς και αμέσως ξεκινούν οι αντίστοιχες κινήσεις δικτύωσης από την Αγγελική και την ομάδα του Μπορούμε, για να μην πάει και σήμερα καμία μερίδα φαγητού χαμένη!

Συνειδητοποιώ ότι, παράγεται και πετιέται τελικά πολύ φαγητό –ακόμα- καθημερινά στην Ελλάδα.

«Ξεκινήσαμε το 2011 με 12 τυρόπιτες που σώσαμε από ένα αναψυκτήριο και προσφέραμε στο τοπικό συσσίτιο. 

Δες παρακάτω τι έχουμε κάνει από τότε!

• Καθημερινά σώζουμε & προσφέρουμε περισσότερες από 20.000 μερίδες φαγητού
• Χάρη στο μηχανισμό διάσωσης & προσφοράς του Μπορούμε, 1€ λειτουργικού κόστους αντιστοιχεί σε περισσότερες από 40 μερίδες φαγητού για ανθρώπους που έχουν ανάγκη
• Από το 2011 μέχρι σήμερα έχουμε σώσει & προσφέρει συνολικά πάνω από 14.000.000 μερίδες φαγητού αξίας πάνω από 21.000.000€ (με 1,5€ / μερίδα)
• Περισσότεροι από 500 εθελοντές έχουν στηρίξει το Μπορούμε
• Συνεργαζόμαστε με περισσότερους από 600 κοινωφελείς φορείς, συσσίτια και κοινωνικές υπηρεσίες δήμων σε όλη την Ελλάδα
• Περισσότερες από 400 επιχειρήσεις προσφέρουν φαγητό σε τακτική βάση
• Έχουμε σώσει και προσφέρει φαγητό σε 80 σημεία της Ελλάδας
• Περισσότερα από 6.000 παιδιά έχουν λάβει μέρος στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα «Μπορούμε στο Σχολείο»
• Έχουμε σώσει και προσφέρει περισσότερους από 24 τόνους φρέσκα φρούτα και λαχανικά μέσω του «Μπορούμε στη Λαϊκή»
• 40 τόνοι φρέσκων λαχανικών και φρούτων έχουν σωθεί & προσφερθεί μέσω του «Μπορούμε στο Χωράφι»
• Έχουμε μετατρέψει περισσότερες από 82.000 ευρώ χρηματικές δωρεές σε δωροεπιταγές σούπερ μάρκετ στηρίζοντας 1.456 ωφελούμενους μέσω του «Είμαστε Οικογένεια»  ».

Θεσμικά γνώριζα το «Μπορούμε» -και με γνώριζαν και εκείνοι-, από τη θητεία μου ως Αντιδήμαρχος στην Κοινωνική Υπηρεσία του Δήμου Ιλίου, όταν και συνεργαζόμασταν εντατικά τα έτη 2011-2014 και είχαμε βοηθήσει εκατοντάδες συμπολίτες μου, προσφέροντας φαγητό και επισιτιστική βοήθεια στο Ίλιον.

Οι θετικές δημόσιες αναφορές στελεχών της Οργάνωσης στα ΜΜΕ μέχρι σήμερα, για την τότε συνεργασία μας και για την υποδειγματική λειτουργία της Κοινωνικής Υπηρεσίας που είχα την τιμή να διευρύνω και να συντονίζω, αποτελούν δημόσια προσωπική και θεσμική παρακαταθήκη για μένα, αλλά δεν αποτελούν θέμα του παρόντος άρθρου.

Θέμα του άρθρου μου, αλλά και όλων μας, είναι το ότι σήμερα, στην Ελλάδα της βαθιάς κρίσης, πετιέται φαγητό και την ίδια ώρα, κάποιοι συνάνθρωποι μας, ψάχνουν το φαγητό που πετιέται στους κάδους και συχνά δεν το βρίσκουν κιόλας… Απαράδεκτο. Και κοινωνικά, αλλά και ηθικά, μη ανεκτό.

Υποστήριξε το «Μπορούμε» και μάθε περισσότερα στο https://www.boroume.gr/