Ένα σχολείο χωρίς αίθουσα εκδηλώσεων. Αρκετές αίθουσες, πρακτικά μη χρησιμοποιήσιμες, αφού οδηγείσαι σε αυτές από κακοφτιαγμένα σκαλοπάτια, σε έναν πρώτο όροφο που το 60% του μαθητικού πληθυσμού του σχολείου θέλει, αλλά λόγω ιδιαιτεροτήτων δε μπορεί να πάει.
Χρήσιμος –και πολλές φορές ακριβοπληρωμένος- εξοπλισμός, στοιβαγμένος στις
αποθήκες, διότι δεν υπάρχει χώρος να αναπτυχθεί υπέρ των παιδιών με αναπηρίες.
Αναρρωτήριο δεν υπάρχει, γιατί δε χωρά. Ένα γραφείο ψυχολόγου και κοινωνικού
λειτουργού για ατομική συνεδρία, παραμένει πολυπόθητο αλλά χαρακτηρίζεται
πολυτέλεια.
Η ανακατανομή αιθουσών συνολικά στο σχολικό συγκρότημα θα έλυνε πολλά
προβλήματα, αλλά μάλλον κάτι «στεγανά» εκεί γύρω την εμποδίζουν…
Που γίνονται όλα αυτά; Κάπου στο Νομό Αττικής, στην Ελλάδα του 2017…
Και κόντρα σε όλα αυτά; Ο καθημερινός αγώνας και τα θετικά αποτελέσματα
Διευθυντή, εκπαιδευτικών και βοηθητικού προσωπικού και περίπου 50 παλληκάρια
ζωής που χαμογελούν παρά τις αντίξοες συνθήκες και μάχονται καθημερινά για την
κοινωνική τους ένταξη και την εκπαιδευτική αξιοπρέπεια που δικαιούνται.
Την Πέμπτη 28 Σεπτεμβρίου επισκέφτηκα το «ΕΕΕΕΚ μαθητών με προβλήματα
όρασης και πολλαπλές αναπηρίες» στο Αιγάλεω. Το σχολείο ξεκίνησε να λειτουργεί
το 2009-10 και είναι το μοναδικό στην Ελλάδα για τέτοιες ειδικές εκπαιδευτικές
ανάγκες. Απευθύνεται σε μαθητές από όλο το Ν. Αττικής και φέτος έχει περίπου 50
εγγεγραμμένους. Στο σχολείο λειτουργούν 3 εργαστηριακές ειδικότητες:
χειροτεχνίας, αυτόνομης διαβίωσης και γεωπονίας (κηπουρικής).
Μίλησα με τους εκπαιδευτικούς και διαπίστωσα ότι οι άνθρωποι αυτοί,
παρά τα όποια καθημερινά προβλήματα και δυσλειτουργίες, βρίσκονται
με πολύ αγάπη κοντά στους μαθητές. Το σχολείο είναι αρκετά εξοπλισμένο έχοντας
εξειδικευμένο υλικό και, σε σχέση με παρελθόντα έτη, έχει αρκετούς
εκπαιδευτικούς μεταξύ των οποίων και ειδικό εκπαιδευτικό αλλά και
βοηθητικό προσωπικό. Όπως ενημερώθηκα από τον Διευθυντή κ.
Αφουξενίδη, ο Δήμος Αιγάλεω καλύπτει πλήρως τις αυξημένες ανάγκες
του σχολείου (αναλώσιμα κλπ) οι οποίες είναι ιδιαίτερες λόγω των αναπηριών στις
οποίες απευθύνεται.
Διαπίστωσα ότι στο σχολείο υπάρχουν ζητήματα προσβασιμότητας στους χώρους
αφού δεν υπάρχει ασανσέρ για πρόσβαση στον 1ο όροφο των μαθητών εκείνων
που έχουν κινητικά προβλήματα και οι οποίοι αποτελούν όπως ενημερώθηκα το 40%
περίπου του μαθητικού δυναμικού. Ο Δ/ντής με ενημέρωσε πώς έχει κάνει τις
αναγκαίες ενέργειες αλλά το θέμα σκοντάφτει στο γεγονός ότι το σχολικό αυτό συγκρότημα,
το οποίο λειτουργεί από το 1984, δεν έχει ακόμη άδεια! Κάτι που προσπαθεί να
διεκπεραιώσει η Δημοτική Αρχή εκτιμώντας πώς η ΚΤΥΠ (πρώην ΟΣΚ) θα την εκδώσει
σύντομα. Το σχολικό συγκρότημα αυτό, εμβαδού περίπου 67
στρεμμάτων, ήταν κάποτε του Ενιαίου Πολυκλαδικού Λυκείου που ήταν
από τα μεγαλύτερα σχολεία με περίπου 1700 μαθητές, ενώ σήμερα στεγάζονται εκεί
εκτός του ΕΕΕΕΚ, το ειδικό επαγγελματικό γυμνάσιο-Λύκειο, το 6ο Λύκειο ενώ
το απόγευμα λειτουργεί το ΙΕΚ Αιγάλεω που είναι ίσως το μεγαλύτερο ΙΕΚ στη χώρα
με περίπου 900 σπουδαστές. Σύγχρονες και αυξημένες ανάγκες, σε ένα κουρασμένο
κτιριακό συγκρότημα.
Τέλος, διαπίστωσα πώς οι ράμπες του σχολείου δεν είναι οι ενδεδειγμένες
ενώ μία εξ αυτών έχει πολύ μεγάλη κλίση. Δηλαδή, κάποτε κάποιος πληρώθηκε από
τα χρήματα των Ελλήνων φορολογούμενων, για να κατασκευάσει και να παραδώσει ένα
άρτιο σχολείο για παιδιά με αναπηρίες, και το παρέδωσε με άχρηστες ράμπες!
Ο Δ/ντής με ενημέρωσε πώς θα γίνουν σχετικά με το θέμα αυτό κάποιες
παρεμβάσεις και προς τούτο αναμένεται να γίνει ένταξη σε εργολαβία.
Όπως μου είπαν οι εκπαιδευτικοί σε ερωτήσεις που έκανα, όταν
διαπίστωσα πώς στην ίδια αίθουσα βρίσκονταν περισσότεροι από ένας, το σχολείο
δεν έχει τις αίθουσες που χρειάζεται και, αν και έχει το προσωπικό που χρειάζεται
και μάλιστα φέτος πολύ νωρίς, λείπουν οι κατάλληλες αίθουσες για εργοθεραπευτή,
νοσηλευτή (αναρρωτήριο), ψυχολόγο, κοινωνικό λειτουργό, λογοθεραπευτή όπως και
ξεχωριστή αίθουσα μουσικής αλλά και γραφείο καθηγητών. Έτσι το προσωπικό του
σχολείου χρησιμοποιεί τις λίγες αίθουσες που διαθέτει το σχολείο με παράλληλη
χρήση έως και τεσσάρων εκπαιδευτικών ή/και ειδικού προσωπικού την ίδια ώρα. Πώς
γίνεται, τόσα χρόνια, αποτελεσματικό μάθημα σε τέτοιες συνθήκες και
δεδομένων και των ιδιαίτερων εκπαιδευτικών αναγκών των παιδιών εκεί; Ρωτήστε
κάποιον πιο αρμόδιο από μένα!
Τις λίγες ώρες που έμεινα στο σχολείο κατάλαβα ότι οι εκπαιδευτικοί έχουν
έναν αξιοθαύμαστο συντονισμό και συνεργάζονται πραγματικά άριστα, ενώ το κλίμα
στο σχολείο μεταξύ όλων των εργαζομένων είναι εξαιρετικό. Πρόκειται για νέους
ανθρώπους με όρεξη, αυξημένα προσόντα και κατάρτιση, αλλά πάνω απ’ όλα με αγάπη
για τους μαθητές τους και γι’ αυτό που κάνουν.
Αν ήμουν ισχυρός, αρκετά τολμηρός, αρκετά μεγαλύτερος σε ηλικία, ΠΟΛΥ πιο
πλούσιος και απίστευτα πιο αλαζόνας, θα διοργάνωνα μια "Ειδική"
Γιορτή στο σχολείο. Θα καλούσα τις τηλεοράσεις, πενήντα βουλευτές όλων των
κομμάτων με κλήρο, θα τους έκλεινα τα μάτια (εκτός του κυρίου Κουρουμπλή που
δεν το χρειάζεται) , θα τους έδενα με ένα σχοινί το ένα πόδι με το άλλο και από
το προαύλιο, θα τους έστελνα στον πρώτο όροφο και ο πρώτος που θα έφτανε, θα
κέρδιζε μια υποτροφία στο σχολείο.
Αλλά δεν είμαι τίποτε απ΄ όλα αυτά. Άρα....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου