ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΑΛΛΑ...ΚΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΜΥΑΛΑ. ΓΙΑΤΙ ΑΛΛΑ ΠΕΡΙΘΩΡΙΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ.

Του Βαγγέλη Αυγουλά

Ουδόλως με ενδιαφέρει αν η Φρόσω Καρασαρλίδου , η βουλευτής Ημαθίας του ΣΥΡΙΖΑ  έχει υψηλά περιουσιακά στοιχεία, με τραπεζικούς λογαριασμούς κοινούς με τον σύζυγό της Παναγιώτη Παρχαρίδη ύψους 636.713 ευρώ  εκ των οποίων 159.382 εξ αυτών είναι στην τράπεζα UBS της Ελβετίας. Καλοφάγωτα. Κι αν αυτά αποκτήθηκαν παράνομα ή «ταξίδεψαν» παράνομα στο εξωτερικό, ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν για τους φορολογικούς και διωκτικούς μηχανισμούς της χώρας που ή έχουν εις βάρος της στοιχεία, ή μπορούν εύκολα να αποκτήσουν –αν υπάρχει θέμα- και να φροντίσουν να επιβληθούν ποινές. Περισσότερο με ενοχλεί το «κάρφωμα» της Καρασαρλίδου και η έκταση που πήρε από διάφορους παράξενους που ΔΕΝ έκαναν έρευνα, ΔΕΝ έκαναν ρεπορτάζ, απλώς διάβασαν τη δήλωση Πόθεν Έσχες της. Ο Αλέξης Τσίπρας είπε πολλά στον ελληνικό λαό προεκλογικά, τα οποία όπως αποδείχθηκε, εκ του αποτελέσματος δεν τα τήρησε, αλλά δεν είπε ποτέ ότι τα μέλη/στελέχη του και οι βουλευτές του ΣυΡιζΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ να έχουν λεφτά. Περί του πολιτικά «ηθικού πλεονεκτήματος» του  να ΜΗΝ  έχουν περιουσία ή κάποιες – υψηλές έστω- αποταμιεύσεις οι Συριζαίοι, δεν μ' ενδιαφέρει να το συζητήσω αφού ο καθένας κρίνεται από τις πράξεις και την πορεία του. Άλλωστε η δήλωση της βουλευτού με καλύπτει σε γενικές γραμμές ΕΚΤΟΣ κι αν αποδειχτεί ψευδής οπότε και η δικαιοσύνη και οι ψηφοφόροι έχουν το λόγο.

Να τι λέει μετά το θόρυβο:

«Το σύνολο των περιουσιακών μου στοιχείων που εμφανίζονται στην δήλωση Πόθεν Έσχες αφορά την περίοδο πριν την εκλογή μου ως βουλευτή το 2015 και προέρχεται αποκλειστικά και μόνο από την επιτυχημένη κοινή με τον σύζυγό μου επιχειρηματική δραστηριότητα. Τα χρήματα σε τράπεζα του εξωτερικού τοποθετήθηκαν με διαφάνεια και εν γνώσει του ελληνικού κράτους, ώστε να διευκολυνθούν μεταξύ άλλων οι συναλλαγές μου με τους πελάτες και τους προμηθευτές του εξωτερικού. Όλα τα ποσά είναι πλήρως φορολογημένα στην Ελλάδα σύμφωνα με τις ισχύουσες φορολογικές διατάξεις.

Όταν εκλέχθηκα βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, ανέστειλα τη δράση μου στην οικογενειακή επιχείρηση για να αφοσιωθώ στο πολιτικό μου έργο. Τότε πήρα την απόφαση να επαναπατρίσω τα κεφάλαια της επιχείρησης που μου αναλογούσαν, καθώς πια ήμουν πολιτικός και όχι επιχειρηματίας. Σήμερα όλα τα ποσά είναι κατατεθειμένα σε ελληνικές τράπεζες.

Υπενθυμίζω πως προτού πολιτευθώ υπηρέτησα στον δημόσιο τομέα επί 25 συναπτά έτη χωρίς να περιμένω να συνταξιοδοτηθώ, αλλά αποφάσισα να ανοίξω την δική μου ιδιωτική επιχείρηση καταφέρνοντας όλα αυτά τα χρόνια να έχω μια επιτυχημένη διαδρομή.

ΌΧΙ λόγω κάποιας ευνοϊκής γνωριμίας.

ΌΧΙ μέσα από παράτυπους ελιγμούς και “παραθυράκια”.

ΌΧΙ σε βάρος κάποιου εργαζόμενου. Ούτε έχοντας συναλλαγές με το Δημόσιο.

Μόνο με σκληρή εργασία, συνετό σχεδιασμό και μεράκι.

Με αυτά τα τρία όπλα πορεύομαι και στην πολιτική.»

Και εδώ τελειώνει για μένα το «σκάνδαλο  Καρασαρλίδου», Που μας  απασχόλησε εκτεταμένα μέσα στα Χριστούγεννα και απλώς επιβεβαίωσε το χαμηλό επίπεδο πολιτικής αντιπαράθεσης που ήδη αρχίσαμε να ζούμε σε μια –ας πούμε- προεκλογική περίοδο, στην οποία ουδείς είναι αμέτοχος και αθώος, ανεξαρτήτως του κόμματός του.

Φανταστείτε τι θα γίνει όταν αργότερα, μπούμε πραγματικά σε προεκλογική περίοδο. Τι έχουμε να ακούσουμε, να δούμε και να κληθούμε να χρησιμοποιήσουμε ως παράγοντες προτίμησης. Και –πιθανώς- σωστά.

Αφού υποσημειώσω ότι οι όψιμοι «διαβαστές» των Πόθεν  Έσχες θα έπρεπε να έχουν επισημάνει ότι το ποσό των 600.000 ευρώ από εργασία και επιχείρηση πολλών ετών ενός ΖΕΥΓΟΥΣ ανθρώπων δεν είναι δα και τόσο μεγάλο – τουλάχιστον όχι σε επίπεδο «εκατομμυριούχων» εδώ που τα λέμε- , σε σύγκριση τουλάχιστον με άλλα Πόθεν Έσχες βουλευτών, υπουργών ή πρώην βουλευτών/υπουργών, χτεσινών ή προχτεσινών τόσο του Σύριζα όσο και άλλων κομμάτων, επιθυμώ να καταθέσω την άποψη ότι η γενική κατάστασή μας  , της οικονομίας και της χώρας μας, ΔΕΝ μάς επιτρέπει να αναλωνόμαστε σε τόσο «φτηνιάρικα» επιχειρήματα μόνο και μόνο για να δημιουργήσουμε εντυπώσεις. Θεωρώ ότι άλλα είναι-ή πρέπει να είναι- τα κριτήρια που θα μας κάνουν να πάρουμε αποφάσεις. Και κυρίως:

-          Η πορεία και η σταδιοδρομία των ανθρώπων της πολιτικής,

-          Τα αντικειμενικά προσόντα τους,

-          Η πολιτική και κοινωνική συμπεριφορά τους,

-          Η αποδεδειγμένη συμμετοχή τους σε ποινικά κολάσιμες ή κοινωνικά απαράδεκτες υποθέσεις,

-          Οι πράξεις ή παραλείψεις τους κυρίως κατά την πολιτική τους σταδιοδρομία,

-          Η εμπλοκή τους σε αμφισβητούμενες επιχειρηματικές διαδικασίες που τους εντάσσουν  στην «Διαπλοκή», τα «Μονοπώλια», τις «Παράνομες Δραστηριότητες»,

-          Και άλλες τέτοιες «κατηγορίες» παράνομης, αντιλαϊκής, αντικοινωνικής συμπεριφοράς.

Η πολιτική δεν πρέπει να μετατραπεί αποκλειστικά σε «χώρο φτωχών», ούτε σε «μονοπώλιο πλουσίων». Ποιος είναι αυτός που μπορεί να πει ότι αν κάποιος έχει περιουσία – που δεν αποκλείεται απλώς να κληρονόμησε- , αν έχει γεμάτους τραπεζικούς λογαριασμούς με προϊόν νόμιμης και πολυετούς επιχειρηματικής δραστηριότητας, αν έχει αποταμιεύσει τους κόπους μιας ζωής, απαγορεύεται να ασχοληθεί με την πολιτική, απαγορεύεται να είναι προοδευτικός, απαγορεύεται ακόμα και να είναι «αριστερός»;

Έχουμε ΤΟΣΑ  ΠΟΛΛΑ κακώς καμωμένα στην κοινωνία μας. Οι 600 χιλιάδες νόμιμα ευρώ και αποταμιευμένες στην Ελλάδα της όποιας κυρίας Καρασαρλίδου μας πείραξαν;  Ακούω αντεπιχειρήματα. Και Καλή Χρονιά!