Δ.ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣ: "ΔΕΝ ΘΑ ΣΥΜΠΛΕΥΣΩ ΣΕ ΟΛΑ ΜΕ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΚΑΜΙΝΗ. ΑΛΛΑ ΕΙΜΑΙ ΚΙ ΕΓΩ "ΣΚΕΠΤΙΚΙΣΤΗΣ"."

Δεν θα συμπλεύσω σε όλα με τον Γιώργο Καμίνη. Αλλά είμαι κι εγώ «σκεπτικιστής».

Του Δημήτρη Κωνσταντάρα

Υπηρετώ ως Δημοτικός Σύμβουλος στο Δημοτικό Συμβούλιο Αθηνών από τον Οκτώβριο του 2010 και ήδη βρίσκομαι στην δεύτερη τετραετία μου (πενταετία  πλέον) από τον Σεπτέμβριο του 2014. Και τις δυο θητείες μου στην αντιπολίτευση του Δήμου . Και τις δυο θητείες μου με Δήμαρχο τον Γιώργο Καμίνη. Και τις δυο θητείες μου με τους «ηττημένους».

Δεν γνωρίζω πολύ καλά τον Γιώργο Καμίνη και ουδέποτε συνεργάστηκα άμεσα μαζί του ούτε έχουμε εκτεταμένα συζητήσει ποτέ πολιτικά, κοινωνικά, ούτε καν για την Αθήνα. Γνωριζόμαστε κυρίως μέσω «βιογραφικών». Δεν ήμουν ακόμα βουλευτής όταν ψηφίστηκε, το Μάιο του 2003  Συνήγορος του Πολίτη  από τη Βουλή στη θέση του Νικηφόρου Διαμαντούρου και δεν ήμουν πλέον βουλευτής τον Φεβρουάριο του 2008 όταν η θητεία του ανανεώθηκε.

Όντας Δημοτικός Σύμβουλος της Αντιπολίτευσης και προερχόμενος από διαφορετικό πολιτικό χώρο και κόμμα, ήμουν de facto αντίπαλός του στο Δημοτικό Συμβούλιο και ως πολύ παλιός Αθηναίος, βρέθηκα απέναντί του σε πολλές αποφάσεις του που αφορούσαν – και αφορούν- την πόλη μας, την καθημερινότητα του Δημότη και τα τελευταία χρόνια, τις εξελίξεις στο προσφυγικό / μεταναστευτικό.

Ωστόσο μια σειρά από τυχαία γεγονότα  των τελευταίων μηνών- εβδομάδων, η  ανθρώπινη «πλάκα» που έβγαλε από μέσα του όταν παρακολουθούσαμε τον Γιάννη Αντετοκούνμπο να παίζει μπάσκετ στη Γκράβα, η παρουσία του στην πρώτη παρουσίαση του νέου μου βιβλίου, η αποφασιστικότητα με την οποία αντιμετώπισε τη «συμπεριφορά» του Κεντρικού Κράτους ( ανεξαρτήτως αποτελέσματος) σε μια σειρά ζητημάτων της πρωτεύουσας , η γνήσια συγκίνηση του στην εκδήλωση για την ανακήρυξη της Αθήνας ως Παγκόσμιας Πρωτεύουσας του Βιβλίου για το 2018 σε συνδυασμό με μιαν «άλλη» μορφή της προσωπικότητάς του, πολύ πιο απελευθερωμένη απ΄ ότι στην αρχή και τέλος η δήλωσή του ότι δεν είναι άθεος αλλά έχει δηλώσει «σκεπτικιστής», ωστόσο « σέβεται βαθύτατα τους ανθρώπους που είναι πιστοί αλλά πραγματικοί πιστοί, όχι φαρισαίοι», με έκαναν να τον «δω» με …άλλο μάτι.

Είναι ενδιαφέρων άνθρωπος . Τον συμπαθώ πλέον. Δεν θα συμπλεύσω ποτέ μαζί του πολιτικά, ούτε θα συμφωνήσω σε βασικές θέσεις του για το μεταναστευτικό αλλά θα προσπαθήσω να τον κατανοήσω καλύτερα αφού φαντάζομαι ότι κάποιοι σχεδιασμοί του – όχι αναγκαστικά στο Δήμο της Αθήνας-  θα έχουν ενδιαφέρον.

Και –κυρίως- γιατί εγώ είμαι πραγματικός πιστός και όχι «φαρισαίος». Και είμαι ΚΑΙ σκεπτικιστής. Σε όλα.