ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ: ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΞΑΠΛΩΝΕΤΑΙ... ΠΟΥ ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ "ΕΚΡΗΞΗ" ΑΥΡΙΟ, ΜΕΘΑΥΡΙΟ;

Του Βαγγέλη Αυγουλά

Η επεισοδιακή νύχτα 14 προς 15 Σεπτεμβρίου στη Χίο,  η συγκέντρωση στην κεντρική πλατεία της Χίου που εξελίχθηκε χωρίς προβλήματα,  οι συλλήψεις οι και μηνύσεις μετά το συλλαλητήριο για το προσφυγικό,  η επίθεση (από ακροδεξιούς λέγεται) σε δημοσιογράφους, η χρήση χημικών, η όλη έκρυθμη κατάσταση που προκάλεσε μια μεγάλη ομάδα διαμαρτυρομένων, στην οποία  - λέγεται ότι - είχαν εισχωρήσει άτομα του ακροδεξιού χώρου, για τον δημοτικό καταυλισμό της Σούδας, όπου συνολικά υπολογίζεται ότι διαμένουν περί τα 1800 άτομα, δεν είναι κάτι που μπορεί εύκολα να χαρακτηριστεί «μεμονωμένο επεισόδιο».

Οι πληροφορίες είναι ότι μέσα στον καταυλισμό είχαν ξεσηκωθεί ομάδες προσφύγων και μεταναστών, προετοιμασμένοι να αντιμετωπίσουν επίθεση, ενώ εκτός από τα συνθήματα υπέρ της άμεσης χορήγησης ασύλου κάποια στιγμή πέταξαν και πέτρες προς την κατεύθυνση των αστυνομικών.

Ο βουλευτής Χίου του ΣΥΡΙΖΑ Ανδρέας Μιχαηλίδης έκανε γνωστό ότι θα αποταθεί στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Χίου αλλά και στον υπουργό Δημόσιας τάξης Νίκο Τόσκα αλλά αυτό δεν μου λέει κάτι ιδιαίτερο δεδομένου ότι η κατάσταση, μάλλον  λίγο απέχει από του να ξεφύγει παντελώς από τον έλεγχο, κυρίως ύστερα απ΄όσα εξελίσσονται στη Λέσβο όπου:

-          Άλλη μια σύγκρουση σημειώθηκε,  το βράδυ της Τετάρτης, στο hot spot της Μόριας ανάμεσα σε Αφρικανούς και Αφγανούς, ως αποτέλεσμα της πολύμηνης παραμονής χιλιάδων ανθρώπων σε μια δομή που δεν μπορεί να εξυπηρετήσει τις ανάγκες τους.

-          Η σύγκρουση εξελίχθηκε στη 1 μετά μεσάνυχτα και ξέσπασε όταν ομάδα Αφγανών επιτέθηκε σε βορειοαφρικανούς με ξύλα και πέτρες. Οι βορειοαφρικανοί αντεπιτέθηκαν και η σύρραξη γενικεύτηκε.

Κι όσο για το Ωραιόκαστρο, μια μητέρα αποκάλυψε  ότι  δεν ήταν ομόφωνη η απόφαση του Συλλόγου Γονέων για τα προσφυγόπουλα για μη ένταξη-τοποθέτηση δηλαδή των παιδιών των προσφύγων στο σχολείο, υπό την απειλή μάλιστα της κατάληψης σε περίπτωση που δεν εισακουστούν.

Στην υπό εξέλιξη υπόθεση που έχει συνταράξει το Πανελλήνιο γιατί φαινόταν  από την αρχή ότι υπάρχουν μεγάλοι «θύλακες» αντίδρασης στο θέμα της «φιλοξενίας» των προσφυγόπουλων στο σχολείο, η  Κατερίνα Καρανικολάου, μέλος του ΔΣ του Συλλόγου Γονέων του εν λόγω σχολείου ψήφισε διαφορετικά  ενώ υπήρξαν  και 5 αποχωρήσεις. Και όπως γράφει η ίδια στο Facebook: «Αυτά συμβαίνουν στο σχολείο μας! Και για τους τύπους και μόνο, η απόφαση δεν ήταν ομόφωνη! Υπήρχε μια διαφορετική ψήφος ,η δική μου, καθώς και πέντε αποχωρήσεις. Και φυσικά, ήταν αναμενόμενη η συμπεριφορά μια και το ΔΣ του συλλόγου πέρσι αρνήθηκε να βοηθήσει σε συλλογή ανθρωπιστικής βοηθείας για τα προσφυγοπούλα γιατί η βοήθεια μας πρέπει να αφορά Έλληνες».

Αυτή τη στιγμή προτιμώ να μην πάρω θέση γιατί η ενημέρωση είναι αποσπασματική , δεν μπορώ όμως να μην καταθέσω το φόβο μου ότι πίσω από τέτοιες  έκρυθμες καταστάσεις, κρύβεται  επιπολαιότητα, στενοκεφαλιά και – κατά περίπτωση- ρατσισμός. Δεν ξέρω αν πράγματι είναι ακροδεξιοί αυτοί που  συντελούν αποφασιστικά στη δια της βίας διαμόρφωση  της άποψης  της – πόσο μεγάλης δεν έχω τη δυνατότητα να πω- πλειοψηφίας των Ελλήνων ότι οι πρόσφυγες και οι μετανάστες είναι άνθρωποι που έχασαν τα πάντα από πολέμους και πολιτικοκοινωνικές διώξεις – όπως άλλωστε είχε συμβεί , πριν από χρόνια, στους Έλληνες και συνεπώς πρέπει να τους βοηθήσουμε και να τους συμπαρασταθούμε.

Έτσι είναι. Υπάρχει μια μερίδα Ελλήνων που δεν συμφωνεί.  Όπως και στα περισσότερα ζητήματα άλλωστε. Και της μειοψηφίας η άποψη πρέπει να ακούγεται. Αλλά πως αντιδρά μια συντεταγμένη Πολιτεία, ένα Οργανωμένο κράτος στη βία και τον τραμπουκισμό; Τι κάνει; Τι αποφασίζει; Πως αντιμετωπίζει ένα διεθνοποιημένο πρόβλημα ( που ομολογουμένως μας το έχουνε… παραφορτώσει στο δικό μας κεφάλι) που μας απειλεί   ακόμα και με κοινωνική διάσπαση;

Ένα ξέρω: Οι πρόσφυγες και οι  μετανάστες –ιδίως τα παιδιά- δεν είναι  οι «μπαχαλάκηδες» των Εξαρχείων, ούτε οι κακοποιοί των συμμοριών. Και δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπιστούν με χημικά, έστω κι αν τα χημικά χρησιμοποιούνται για να περιοριστούν οι «εχθροί» τους.

Και το πρόβλημα εξαπλώνεται. Που θα έχουμε έκρηξη αύριο, μεθαύριο; Πως θα την αντιμετωπίσουμε ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΑ, ΠΕΙΣΤΙΚΑ και ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΑ ως  Κράτος, ως Πολιτεία και ως Κοινωνία; Αν δεν το βρούμε γρήγορα…