10ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΙΛΙΟΥ-ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΗΣ ΣΤ' ΤΑΞΗΣ ΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟ ΒΑΓΓΕΛΗ ΑΥΓΟΥΛΑ!

Τελικά η δίωρη επίσκεψη του Βαγγέλη Αυγουλά στο 10ο Δημοτικό Σχολείο Ιλίου στις 23 Οκτωβρίου 2014, έμελε να ήταν η αρχή για μια σειρά εκδηλώσεων ευαισθητοποίησης της τοπικής μαθητικής κοινότητας για το σεβασμό της Διαφορετικότητας!

Ο τ.Αντιδήμαρχος Ιλίου και Επικεφαλής της Νεολαίας του Πανελληνίου Συνδέσμου Τυφλών μίλησε στις μεγάλες τάξεις του σχολείου για το πώς ο ίδιος ξεχωρίζει τα ρούχα του και ας μη βλέπει τα χρώματα, για το εάν οι τυφλοί βλέπουν όνειρα, για την αφιλόξενη Ελλάδα, για τις απερισκεψίες και την προχειρότητα των μεγάλων που κάνουν τη ζωή δύσκολη στα ΑμεΑ κ.α. Τα παιδιά συμμετείχαν πολύ ενεργά στη συζήτηση με ερωτήσεις που έδειχναν βαθιά συνείδηση και απίστευτη για την  ηλικία τους ωριμότητα!

Πρόκειται για τους ίδιους μαθητές που έχουν κάνει κοινό μάθημα και κοινές αθλητικές δραστηριότητες, με τους συνομηλίκους τους από το γειτονικό Ειδικό Δημοτικό Σχολείο Ιλίου!

Στο τέλος της ίδιας ημέρας ο κ. Αυγουλάς έλαβε μηνύματα στο Facebook από κάποιους γονείς οι οποίοι του μετέφεραν τις εντυπώσεις των παιδιών τους από την επίσκεψη, ενώ αμέσως ο υπερδραστήριος διευθυντής κ. Φάνης Μπότης, ο Σύλλογος Διδασκόντων του Σχολείου και ο Σύλλογος Γονέων συμφώνησαν στις γυμναστικές επιδείξεις στη λήξη του τρέχοντος μαθητικού έτους, τα παιδιά να έρθουν σε επαφή με Παραολυμπιακά αθλήματα και με αθλητές με αναπηρία, δράση που ήδη οργανώνεται από τους πρόθυμους και ευαισθητοποιημένους δασκάλους και το γυμναστή του σχολείου!

Την εκδήλωση παρακολούθησε τιμώντας τον κ. Αυγουλά και ο πρώην Διευθυντής Εκπαίδευσης και Τ. Δημοτικός Σύμβουλος Ιλίου κ. Ιωάννης Γκιόνης.

Επίσης, οι μαθητές της Στ’ Τάξης προσκάλεσαν τον κ. Αυγουλά στη σχολική εορτή για την 28η Οκτωβρίου και αφού ο ίδιος απένειμε αριστεία σε μαθητές για τις επιδόσεις τους, όλα τα παιδιά του επιφύλασσαν μια έκπληξη: του παρέδωσαν διά του δασκάλου τους κ. Νίκου Κατσούλη, ένα φάκελο με δικές τους εκθέσεις ιδεών που γράφτηκαν αμέσως μετά την επίσκεψη του κ. Αυγουλά στο σχολείο και είχαν ελεύθερο θέμα τη διασύνδεση της 28ης Οκτωβρίου με τις δυσκολίες που συναντάμε στη ζωή της σημερινής εποχής! Φυσικά όλες οι εκθέσεις εξ ορισμού πήραν Άριστα10!!!

Αξίζει να κλείσουμε το άρθρο παραθέτοντας σας αυτολεξεί κάποια αποσπάσματα από μερικές εκθέσεις των μαθητών!

Η Χριστίνα έγραψε: «…Το ηρωικό βγαίνει από τον άνθρωπο όταν ο άλλος δεν μπορεί να κάνει το ακατόρθωτο όπως όταν πολεμήσαμε τους Ιταλούς μόνο μια μικρή Ελλάδίτσα  μπράβο στην Ελλάδα. Ο ήρωας βρίσκεται μέσα σου όταν ξεπερνάς το ακατόρθωτο, τώρα τον καταλαβαίνω τον κύριο Βαγγέλη που ότι για μας ήταν ακατόρθωτο, για τον κύριο Βαγγέλη είναι κάτι άλλο από ακατόρθωτο. …»

Βάσια: «…Ο κύριος Βαγγέλης καταλάβαμε σήμερα ότι είναι 10 φορές πιο μάγκας από μάγκας εγώ βούρκωσα…»!

Γεωργία: «Μπαίνοντας στο γυμναστήριο αντικριστά μου, είχα έναν άνθρωπο που ασχέτως το αν είναι τυφλός στη ζωή του έχει πετύχει πολλά. Έχει τελειώσει πανεπιστήμιο, για 3 χρόνια ήταν αντιδήμαρχός και έχει δικηγορικό γραφείο, ενώ άλλοι χωρίς κανένα πρόβλημα δεν στρώθηκαν να διαβάσουν ώστε να αποκτήσουν μια αξιοπρεπή δουλειά.

Από τη πρώτη στιγμή που είδα τον κύριο Βαγγέλη ήταν πολύ θαρραλέος και αισιόδοξος. Προσωπικά αν ήμουν στην θέση του δεν θα μπορούσα να επιβιώσω. Επίσης μου θύμισε τους Έλληνες την περίοδο του Β΄ παγκοσμίου πολέμου που ήταν εναντίον τους οι Ιταλοί και οι Γερμανοί.

            

Αυτά τα δυο πανίσχυρα κράτη, πρώτα οι Ιταλοί και μετά οι Γερμανοί επιτέθηκαν στην Ελλάδα, η οποία είχε έναν ανοργάνωτο στρατό αλλά ήταν θαρραλέοι και τους αντιμετώπισαν ήταν στην κυριολεξία ήρωες όπως και ο κύριος Βαγγέλης που είναι τόσο διαφορετικός και έχει καταφέρει ότι καλύτερο θα μπορούσε ο καθένας.

Αυτόν και τους τότε Έλληνες τους θαυμάζω είναι τρομερά σκληραγωγημένοι, περήφανοι για τον εαυτό τους και το κυριότερο έχουν αυτοπεποίθηση αντί συνέχεια να γκρινιάζουν και να κλαίνε την μοίρα τους. Τους θαυμάζω και μακάρι να υπάρχουν και άλλοι σαν και αυτούς.

Επίσης ο κύριος Βαγγέλης μας εξήγησε πως μπορεί να κάνει τα πάντα όπως όλοι οι υπόλοιποι. Μας έδειξε πώς να κυκλοφορείς με μπαστούνι και βάζοντάς μας μια δοκιμασία, μας έκανε να μπούμε στον δικό τους κόσμο, στη διαφορετικότητα.

Τον θαυμάζω και τον θεωρώ ήρωα όπως και τους Έλληνες το 1940 και ελπίζω, έστω και από θαύμα να γίνει κάτι και να βρει το φως του, να δει πως είναι να βλέπεις όπως όλοι εμείς έστω και για λίγο.

Τέλος όλοι πρέπει να καταλάβουμε ότι είμαστε όλοι ίσοι αλλά διαφορετικοί και ο καθένας έχει υποχρέωση να βοηθήσει κάποιον με αναπηρία για να νιώσει και αυτός και ο άλλος χαρά. Θα ήθελα πάρα πολύ να έρθει και να μας ξαναμιλήσει γιατί τον συμπάθησα και τον θεωρώ απλά ήρωα!»

Γιάννης: «…Θαυμάζω τον αγώνα του και τη θέλησή του για ζωή γιατί θα μπορούσε να τα παρατήσει. Το ίδιο έκαναν και οι αγωνιστές του 1940 δεν παραιτήθηκαν στον εχθρό αλλά πάλεψαν για την ελευθερία τους και την ελευθερία της πατρίδας τους.

Ο κ. Βαγγέλης μας είπε ότι αν και δεν βλέπει έχει μάθει να εμπιστεύεται τους ανθρώπους και ότι πρέπει όλοι να κάνουμε ομαδική συνεργασία. Έτσι και οι άνθρωποι το 1940 ενώθηκαν και πολέμησαν μαζί μέχρι το τέλος.

Βλέποντας τον κ. Βαγγέλη αναρωτήθηκα αν όλοι οι άνθρωποι ήταν τυφλοί θα γινόταν πόλεμος; Μάλλον όχι γιατί θα καταλάβαιναν ότι δεν μπορεί να ζήσει κανείς άνθρωπος μόνος του και χρειάζεται την βοήθεια του άλλου αλλά και για συντροφιά. …

Χαρακτηρίζω τον κ. Βαγγέλη ήρωα διότι δεν τα παράτησε στη ζωή του και πάλεψε για αυτή. Έτσι και οι Έλληνες πάλεψαν για την ζωή τους.»

Ηλιάνα: «…Όταν έμαθα κάποια ενδιαφέροντα πράγματα για το πως είναι να ζεις με κάποια ιδιαιτερότητα, ένιωσα θαυμασμό για αυτούς τους ανθρώπους επειδή τα καταφέρνουν έτσι.

Έτσι λοιπόν, το ότι κάποιος είναι κουφός, τυφλός, μουγκός, δεν σημαίνει ότι είναι ανίκανος και πως δεν μπορεί να συνεχίσει την ζωή του. Αντιθέτως μπορεί να το αντιμετωπίζει και να καταφέρει τα πάντα. …»

Ελένη: «…Όπως οι Έλληνες το 1940 νίκησαν τους εχθρούς τους, έτσι και αυτό το παιδί νίκησε την αναπηρία του.

Και οι δυο περιπτώσεις είναι ένα παράδειγμα ότι πρέπει να αγωνιστούμε για κάτι και ότι οι δυσκολίες μπορούν πάντα να ξεπεραστούν.»

Εύη: «…Άνθρωπος ο οποίος γεννήθηκε έτσι με αυτή την ιδιαιτερότητα. Δεν έχει αντικρίσει ποτέ τον κόσμο, δεν ξέρει τα χρώματα, τους ανθρώπους, τίποτα ούτε καν τον εαυτό του, κι όμως το χαμόγελο (αν και δεν ξέρει πως είναι), μένει μόνιμα στο πρόσωπό του. Δεν το βάζει κάτω και έχει καταφέρει απίστευτα πράγματα πολλά πολλοί στη θέση του κάθονται σπίτι τους, στενοχωριούνται ή δεν βγαίνουν ποτέ έξω. … Αυτό είναι πρότυπο πίστης, υπομονής και θέλησης.»

Δήμητρα: «Ότι είναι διαφορετικό δεν είναι κακό!»

Άσπα: «…Όλα αυτά που μας είπε στο μικρόφωνο με αυτό το βλέμμα το ευγενικό με ταξίδεψε και με έκανε να δω τον κόσμο ΜΕ ΑΛΛΑ ΜΑΤΙΑ ελπίζω να ταξίδεψε όλα τα άτομα του σχολείου και θα ήθελα να ξανά έρθει πάλι να του πω και να μας πει πολλά και καινούρια πράγματα. …»

Τατιάνα: «…Οι περισσότεροι άνθρωποι που έχουν κάποιο πρόβλημα γκρινιάζουν, ξεσπάνε, επιτίθενται όχι μην το κάνετε αυτό πρέπει να σέβεστε και να αγαπάτε αυτό που είστε να το εκτιμάτε. 

… Παιδιά θέλω να δω τις εκφράσεις σας όταν μάθετε όσα έμαθα εγώ σήμερα.

ΓΕΙΑ!»  (το έχει γράψει με τεράστια κεφαλαία γράμματα)