Είχαμε την τύχη να αποκτήσουμε ένα ξεχωριστό παιδί!
Η Ελένη Γραμματικού πριν από τρία χρόνια αποφάσισε με το
σύζυγό της να υιοθετήσουν ένα παιδί με αυτισμό. Μία απόφαση που άλλαξε τη
ζωή τους ριζικά και τους ολοκλήρωσε ως ανθρώπους...
ΑΠΟ ΤΗ ΓΙΑΝΝΑ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΗ
Δυστυχώς, ύστερα από προσπάθειες πολλών ετών και απίστευτη
ψυχική κούραση, το πήρα απόφαση ότι δεν θα γεννούσα ποτέ ένα δικό μου παιδί.
Μητέρα, όμως, δεν είναι μόνο εκείνη που γεννάει ένα παιδί, αλλά κι εκείνη
που το μεγαλώνει. Έπειτα από πολλή σκέψη αποφασίσαμε με το σύζυγό
μου να
υιοθετήσουμε ένα παιδί. Θεωρούσα ανέκαθεν ότι η υιοθεσία
είναι μια μεγάλη πράξη αγάπης για κάθε άνθρωπο που το αποφασίζει. Ξεκινήσαμε
όλες τις αναγκαίες διαδικασίες που απαιτούνται και αρχίσαμε να
κάνουμε όνειρα για το παιδάκι που θα αποκτούσαμε. Ευαισθητοποιημένη και από το
επάγγελμά μου, δεν δίστασα από την πρώτη στιγμή να ζητήσω να υιοθετήσουμε
ένα παιδάκι με κάποιο σοβαρό ή λιγότερο σοβαρό πρόβλημα υγείας. Κατά τη
διάρκεια μιας προγραμματισμένης μας επίσκεψης σε κάποιο ίδρυμα και
μπαίνοντας στο θάλαμο των παιδιών, το βλέμμα μου έπεσε αμέσως πάνω του. Νομίζω πως
αγάπησα το γιο μου από την πρώτη στιγμή που τον αντίκρισα. Κι εκείνος,
όμως, νομίζω πως μας συμπάθησε αμέσως και κάθε φορά που φεύγαμε από εκεί
κλεινόταν στον εαυτό του και δεν μιλούσε σε κανέναν. Χωρίς κανένα δισταγμό
ένιωσα και εγώ και ο σύζυγός μου πως αυτό το πλάσμα θα είναι το δικό μας
παιδί, αυτό που ονειρευόμασταν να σφίξουμε στην αγκαλιά μας τόσα χρόνια.
Το γεγονός ότι ο γιος μας πάσχει από αυτισμό δεν επηρεάζει
τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί η οικογένεια μας. Η μόνη ιδιαιτερότητα
που μπορώ να εντοπίσω είναι πως όταν σε μια οικογένεια υπάρχει ένα
αυτιστικό παιδάκι απαιτείται να έχεις ένα πολύ καλά οργανωμένο ημερήσιο
πρόγραμμα και οπωσδήποτε βοήθεια και από τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας.
Έτσι, εκτός από τη μεγάλη συμπαράσταση που έχω από το σύζυγό μου, πολύ
μεγάλη βοήθεια και στήριξη παίρνω καθημερινά και από τους γονείς μου. Η
παρουσία τους στο σπίτι καθημερινά όχι μόνο μας βοηθάει, αλλά μας ηρεμεί και
μας φέρνει μια σχετική ισορροπία στη ζωή μας, αφού όταν δουλεύουν και οι
δύο γονείς και υπάρχει στο σπίτι ένα μικρό παιδί επικρατεί πάντα ένα χάος.
Επειδή η μεγάλη μας αγωνία είναι τι θα απογίνει ο Γιωργάκης, όταν
εμείς δεν θα υπάρχουμε, κάνουμε τα πάντα ώστε να δώσουμε στο παιδί μας
όλα τα αναγκαία εφόδια και τις δεξιότητες που θα του επιτρέψουν στο μέλλον
να έχει μια αυτόνομη και αξιοπρεπή ζωή. Είχαμε την τύχη να αποκτήσουμε
ένα πολύ σπουδαίο και ξεχωριστό παιδί και είμαστε αποφασισμένοι να
του δώσουμε τη ζωή και το μέλλον που του αξίζει».
Η γνώμη τού ειδικού:
Κλειώ Αποστολάκη, Ψυχολόγος - Ψυχοθεραπεύτρια
Παρ’ όλα αυτά, η φροντίδα και η εκπαίδευση ενός παιδιού με
τέτοιου είδους δυσκολίες είναι ένας μακρύς και δύσκολος δρόμος, γι΄ αυτό
και η ψυχολογική στήριξη του ζευγαριού είναι απαραίτητη, ούτως ώστε να
μπορούν να ανταπεξέλθουν στις αντίξοες πολλές φορές συνθήκες.
Ενημερωθείτε σχετικά:
Γνωρίζετε ότι...
- Σε 10.000 γεννήσεις αντιστοιχούν περίπου 80 περιπτώσεις αυτισμού.
- Περισσότεροι από 65 εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο πάσχουν από αυτισμό.
Χρήσιμες διευθύνσεις:
- Ελληνική Εταιρεία Προστασίας Αυτιστικών Ατόμων (Ε.Ε.Π.Α.Α.), www.autismgreece.gr , τηλ. 210 32 16 550 (Αθήνα) και 23 10 24 12 87 (Θεσσαλονίκη).
- Σύλλογος Γονέων & Φίλων Αυτιστικών Παιδιών «Αναγέννηση», τηλ. 210 83 22 477.
- Special Life Magazine, το πρώτο περιοδικό στην Ελλάδα για τον αυτισμό, www.speciallife.gr.
Βιβλία:
- «Αυτισμός. Αίνιγμα και πραγματικότητα» της Ελένης Γκονέλα, Εκδόσεις Οδυσσέας, 2006.
- «Τι σημαίνει για μένα;» της Catherine Faherty, Εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα, 2003.
- «Εισαγωγή στον αυτισμό. Είκοσι ερωτήσεις και απαντήσεις», Autisme Society of North Carilina, έκδοση της Ελληνικής Εταιρείας Προστασίας Αυτιστικών Ατόμων», 1997.
Ταινίες:
- «Ο άνθρωπος της βροχής» του Barry Levinson (1988).
- «Η ζωή με τον Άλκη» του Δημήτρη Κολλάτου (1988).
- «Τι βασανίζει τον Γκίλμπερτ Γκρέιπ;» του Lasse Hallstrom (1993)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου