"Παγκοσμίως Ελληνικά" - ΑΝΔΡΕΑΣ ΤΖΑΚΗΣ-Ο ΜΑΓΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΓΙΑΤΡΟΣ

Στη δύσκολη εποχή που οι πάντες κρίνουν τη χώρα μας για όλα και μας χρεώνουν ακόμη και όσα εκ φύσεως δε χρεώνονται, ξεκινώ μια νέα στήλη σ'αυτό το blog προβάλλοντας καλά παραδείγματα Ελληνίδων και Ελλήνων που διακρίνονται ανά τον κόσμο και η επιτυχία τους μας δίνει ελπίδα και προοπτική στο συνειρμό του οράματος της Ελλάδας με την Ανάσταση!"

Ο ξεχωριστός Δρ. Τζάκης

Ουάσιγκτον: Μ. ΙΓΝΑΤΙΟΥ

Οι συνάδελφοί του, οι φίλοι του, μα πάνω απ όλα οι ασθενείς που κατέφυγαν στο Μαϊάμι με την ελπίδα ότι θα τους σώσει ομιλούν για τον δρα Ανδρέα Τζάκη όχι μόνο με τα καλύτερα λόγια, αλλά κυρίως με μια άδολη αγάπη. Για τους ασθενείς είναι ο σωτήρας τους, καθώς οι στατιστικές αποδεικνύουν ότι ο Ελληνας γιατρός κυριολεκτικά κάνει θαύματα.

Για τους συνεργάτες του είναι ο συνεπής συνάδελφος, ο γνήσιος φίλος, ο επιστήμονας που μοναδική επιθυμία έχει να βοηθά τους συνανθρώπους του. Και για τους φίλους του είναι ένας άνθρωπος που δεν τον άλλαξαν καθόλου η μεγάλη επιτυχία και η διασημότητα. Αυτοί που τον γνωρίζουν καλά τονίζουν με θαυμασμό πως δεν τον ενδιαφέρει καθόλου το χρήμα.

Παραμένει απλός, προσγειωμένος, αφοσιωμένος στην επιστήμη του. Η μεγαλύτερη χαρά του είναι να βλέπει χαρούμενα τα πρόσωπα των ασθενών του και των συγγενών τους.

Η υψίστη ικανοποίησή του ακολουθεί κάθε επιτυχημένη επέμβαση και γι αυτόν είναι μοναδικές οι στιγμές της πρώτης κουβέντας με τους ασθενείς μετά τις επεμβάσεις. «Είναι μια συνεχής διαφήμιση για την Ελλάδα, την πατρίδα του Ιπποκράτη», δήλωσε ένας συνάδελφός του, με τον οποίο είχαν γνωριστεί στο νοσοκομείο του Stonybrook, στο Λονγκ Αϊλαντ.

Ο Ανδρέας Τζάκης, με καταγωγή από την Κεφαλονιά, ξεκίνησε τις σπουδές του από την Αθήνα, συγκεκριμένα από το Πανεπιστήμιο Αθηνών. Δεύτερος σταθμός της επιτυχημένης καριέρας του ήταν το νοσοκομείο Mount Sinai της Νέας Υόρκης.

Ακολούθησε το νοσοκομείο του Πανεπιστημίου Stonybrook, όπου είχε την τύχη να συνεργαστεί με τους διάσημους χειρουργούς Χάρι Σοζόφ και Φέλιξ Ράπαπορτ. Για να καταλήξει στο Πανεπιστήμιο του Πίτσμπουργκ, κοντά στον ειδικό στις μεταμοσχεύσεις χειρουργό, Τόμας Σταρζλ, και στη συνέχεια στο νοσοκομείο του Πανεπιστημίου του Μαϊάμι, όπου και μεγαλουργεί.

Κορυφαίος στον τομέα του
Αυτήν τη στιγμή είναι ο διευθυντής του Τμήματος Μεταμοσχεύσεων και Χειρουργικών Επεμβάσεων, με ειδικότητα στο ήπαρ και στα έντερα. Είναι ο κορυφαίος στο είδος του, ενώ έχει διακριθεί σε θέματα διαβήτη και μεταμόσχευσης κυττάρων.

Την ομάδα του στην ιατρική Σχολή DeWitt Daughtry του Πανεπιστημίου του Μαϊάμι στελεχώνουν οι εξής χειρουργοί, τους οποίους έχει επιλέξει ο ίδιος: Εντι Αϊλαντ, Τομοάκι Κάτο, Γκάρι Κλέινερ, Ντέιβιντ Λεβί, Γιανγκ Μουν, Σέιγκο Νισίτα, Τζενάρο Σελβάτζι, Λένοξ, Τζέφερς, Κρίστοφερ Ομπράιαν και Γιουτζίν Σιφ.

Ο δρ Τζάκης είναι γνωστός στην Αμερική και για έναν άλλο λόγο. Θεωρείται θαρραλέος γιατρός, επιστήμονας με τόλμη και έχει ηγηθεί επεμβάσεων που χαρακτηρίστηκαν πρωτοποριακές και έχουν γραφτεί στην ιατρική ιστορία. Μία από αυτές, στην οποία συμμετείχαν οι γιατροί Καμίλο Ρικόρντι, Ντάνιελ Μιντζ και Ροντόλφο Αλεχάνδρο, αποτελεί η μεταμόσχευση τμήματος ιστού από το πάγκρεας.

Ο Ελληνας γιατρός συνεργάζεται και με το Διαβητικό Ερευνητικό Ινστιτούτο, το γνωστό ως DRI (Diabetes Research Institute) του Μαϊάμι. Ο δρ Ρικόρντι, που τον συνάντησε στη Φλόριντα όπου ανέλαβε το Ινστιτούτο, δήλωσε -σύμφωνα με την ιστοσελίδα του DRI- ότι ο κ. Τζάκης «είναι ο καλύτερος χειρουργός στον κόσμο στον τομέα της μεταμόσχευσης».

Προσέθεσε ότι «στο Πανεπιστήμιο του Πίτσμπουργκ επιλέχτηκε για να πραγματοποιεί τις πιο πολύπλοκες περιπτώσεις. Αποτελεί ένα μεγάλο κεφάλαιο και είναι μοναδικός στο είδος του μελετητής στο Πανεπιστήμιο του Μαϊάμι και στο DRΙ».

Η αποχώρησή του από το Ιατρικό Κέντρο του Πίτσμπουργκ θεωρήθηκε τεράστια απώλεια. Ηταν εκεί που έγραψε ιστορία με τη μεταμόσχευση ήπατος από πίθηκο σε άνθρωπο.

Η μεταπήδησή του στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Μαϊάμι αποτέλεσε εξαιρετική επιτυχία, αφού, όπως δηλώνουν οι επικεφαλής του, ο κορυφαίος χειρουργός στον κόσμο ανέλαβε το Τμήμα Ηπατος και Γαστρεντερολογίας

(εφημερίδα «το Έθνος» 15/7/2007)