"Ο στόχος μιας νέας ισχυρής
κοινωνικής συμμαχίας προϋποθέτει μια δημιουργική διαδικασία διαλόγου με την
κοινωνία, αλλά και την αποφασιστικότητα να μετουσιώσουμε την κομματική
εσωστρέφεια σε πολιτική εξωστρέφεια" * "Ή κοιτάς προς τα πίσω,
αναζητώντας μάταια την ελπίδα ενός καλύτερου παρελθόντος -διασφαλίζοντας την
«ιδεολογική καθαρότητα» και αναλαμβάνοντας την ευθύνη της πολιτικής
περιθωριοποίησης- ή παίρνεις την απόφαση, αρνούμενος την εσωστρέφεια, να
χαράξεις νέους δρόμους"
«Το να νικάς και να
επαναπαύεσαι στις δάφνες σου είναι ήττα. Το να ηττάσαι αλλά να μην υποκύπτεις
είναι νίκη».
Κάθε φορά που συγκαλείται ένα
συνέδριο οποιουδήποτε κόμματος, πολύ περισσότερο ενός κόμματος της Αριστεράς,
δεν πρέπει και δεν μπορεί να είναι ένα συνέδριο ρουτίνας. Οφείλει να είναι ένα
συνέδριο γειωμένο στην πραγματικότητα, την οποία το κόμμα πρέπει να διαγνώσει
προσεκτικά, πριν επιχειρήσει να τη διαμορφώσει με οδηγό τις αρχές του και μοχλό
την κοινωνική αναγκαιότητα.
Όταν το συνέδριο αυτό λαμβάνει
χώρα σε μια περίοδο που ένα αριστερό κόμμα που κυβερνά, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, καλείται
να πλεύσει στη θάλασσα μιας άγριας οικονομίας της αγοράς δίπλα στο μάτι ενός
γεωπολιτικού κυκλώνα, οι επιλογές είναι δύο. Ή κοιτάς προς τα πίσω, αναζητώντας
μάταια την ελπίδα ενός καλύτερου παρελθόντος -διασφαλίζοντας την «ιδεολογική
καθαρότητα» και αναλαμβάνοντας την ευθύνη της πολιτικής περιθωριοποίησης- ή
παίρνεις την απόφαση, αρνούμενος την εσωστρέφεια, να χαράξεις νέους δρόμους,
κρατώντας πάντα ως πυξίδα τις αξίες της κοινωνικής δημοκρατίας, της οικονομικής
δικαιοσύνης, της αλληλεγγύης και της αξιοπρέπειας.
Κάποιοι λένε ότι αυτό είναι
αδύνατον σε μια Ευρώπη, που όχι μόνο εμμένει στη λιτότητα αλλά ρέπει προς την
Ακροδεξιά. Εγώ λέω ότι δεν μας επιτρέπεται να αποδεχτούμε τη λογική της
παραίτησης, αρνούμενοι την πεισματώδη προσπάθεια που πρέπει να γίνεται κάθε
φορά και κάθε στιγμή για κάτι καλύτερο.
Θα ήμουν εξωπραγματικός αν
πίστευα ή φανταζόμουν ότι θα μπορούσαμε, σε αυτή τη συγκυρία, να ορίσουμε με
βάση τις δικές μας αρχές την Ευρώπη. Ούτε ξεχνώ, όμως, ότι οι αρχικές θέσεις
μας για το χρέος, τη λιτότητα και το έλλειμμα δημοκρατίας στην Ε.Ε.
αποδείχθηκαν ορθές. Σε κάθε περίπτωση, η επιδείνωση της κρίσης έχει καταστήσει
-με οδυνηρό τρόπο- τη βαθύτερη ουσία της προφανή σε ολοένα και περισσότερους.
Σήμερα, το φάσμα των επιδραστικών προσωπικοτήτων που μιλούν ανοιχτά ενάντια
στην κατίσχυση της οικονομικής επί της πολιτικής εξουσίας ξεκινά από τον Στίβεν
Χόκινγκ και φθάνει στον Πάπα της Ρώμης. Όσο ενθαρρυντικό κι αν είναι αυτό, βεβαίως
δεν αρκεί. Απαιτούνται πολιτικές πρωτοβουλίες με στόχευση και σχέδιο.
Η συνεπής στάση του ΣΥΡΙΖΑ
υπέρ της κοινωνικής και οικονομικής δημοκρατίας και εναντίον της ξενοφοβίας στα
ευρωπαϊκά συμβούλια έχει δημιουργήσει τις προϋποθέσεις συγκλίσεων με άλλες
προοδευτικές δυνάμεις (σοσιαλιστές, πράσινους) για τη σύμπηξη μετώπων σε σειρά
κρίσιμων ζητημάτων. Η επιτυχία της πρωθυπουργικής πρωτοβουλίας για διεξαγωγή
ευρωμεσογειακής συνόδου στην Αθήνα, που κατέστη δυνατή χάρη στην πολιτική
παρακαταθήκη της πρώτης διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, επαναφέρει στην ημερήσια διάταξη
το ζήτημα της αλλαγής της ευρωπαϊκής πορείας, αυτήν τη φορά με ευνοϊκότερους
συσχετισμούς και ισχυρότερους συμμάχους. Δεν ισχυρίζομαι ότι θα είναι εύκολο. Η
συγκυρία βρίθει κινδύνων, αλλά και ευκαιριών.
Ο κόσμος μας αλλάζει πιο
γρήγορα από ποτέ. Ορισμένες σταθερές και ισχυρές παγκόσμιες τάσεις κατατείνουν
σε αλλαγή του ισχύοντος κοινωνικο-οικονομικού μοντέλου: η ραγδαία τεχνολογική
ανάπτυξη (με σημαντικές συνέπειες πρώτα στην επικοινωνία και στην πολιτική), ο
ενεργειακός μετασχηματισμός, η πολιτική και διοικητική αποκέντρωση. Παράλληλα,
βρισκόμαστε ενώπιον μιας αποσταθεροποίησης του κλίματος και του διεθνούς
συστήματος, μιας άνευ προηγουμένου προσφυγικής κρίσης και μιας ριζικής αλλαγής
ή -εναλλακτικά- μιας αποσύνθεσης της Ευρώπης.
Το επικείμενο συνέδριό μας
μπορεί να είναι καθοριστικό, αν ιεραρχήσουμε τα κρίσιμα θέματα και απαλλαγούμε
από εμμονές και πολιτικές προγονοπληξίες. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα αποδειχθεί τουλάχιστον
ανεπαρκής αν κλειστεί στον εαυτό του σαν στρείδι. Αντιμέτωποι με κρίσιμες
προκλήσεις, ας διδαχθούμε από την ιστορία του ΕΑΜ για να θέσουμε τις βάσεις
μιας μεγάλης προοδευτικής, δημοκρατικής παράταξης.
Ο στόχος μιας νέας ισχυρής
κοινωνικής συμμαχίας προϋποθέτει μια δημιουργική διαδικασία διαλόγου με την
κοινωνία, αλλά και την αποφασιστικότητα να μετουσιώσουμε την κομματική
εσωστρέφεια σε πολιτική εξωστρέφεια. Το στοίχημα που πρέπει να κερδηθεί είναι
το κόμμα να ανακτήσει την εμπιστοσύνη των πολιτών που επιζητούν κοινωνική
δικαιοσύνη και αξιοπρέπεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου