Διάβασα σε πολλά έντυπα και ηλεκτρονικά Μ.Μ.Ε. τις τελευταίες ημέρες όλη την ειδησεογραφία και τα συνοψιστικά σχόλια γύρω από τους Ρώσους, το ντόπινγκ και τους Ολυμπιακούς στο Ρίο. Ποια σχόλια; Κανείς δεν έκανε το παραμικρό. Λες και όλοι οι δημοσιογράφοι είναι γεννημένοι μετά το 1970. Λες και κανείς δεν έχει ακούσει, δεν έχει διαβάσει, δεν έχει συζητήσει για το ντόπινγκ και όλοι τους, ασχολούνται απλώς ειδησεογραφικά.
Και αρχικά το Αθηναικό Πρακτορείο Ειδήσεων που μας λέει απλώς ότι « Η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή ανακοίνωσε ότι μια τριμελής επιτροπή της θα έχει τον τελευταίο λόγο αναφορικά με το ποιοι Ρώσοι αθλητές μπορούν να αγωνιστούν στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο ντε Τζανέιρο, καθώς θα επανεξετάσει όλες τις αποφάσεις που έλαβαν για το συγκεκριμένο θέμα οι διεθνείς ομοσπονδίες» Το πρακτορείο υπενθύμιζε ότι « πριν από λίγες ημέρες η ΔΟΕ έθεσε κριτήρια για τους Ρώσους αθλητές, προκειμένου να έχουν δικαίωμα συμμετοχής στους Ολυμπιακούς, ύστερα από τις αποκαλύψεις για συστηματικό ντόπινγκ στη χώρα με την υποστήριξη του κράτους. Έτσι, οι Ρώσοι αθλητές πρέπει να έχουν υποβληθεί σε ελέγχους ντόπινγκ εκτός Ρωσίας και να έχουν καθαρό... μητρώο φαρμακοδιέγερσης, χωρίς ποινές στο παρελθόν, προκειμένου να πάρουν το "Ο.Κ." για τη συμμετοχή τους από την οικεία διεθνή ομοσπονδία. Όλοι οι Ρώσοι αθλητές που έχουν τιμωρηθεί για ντόπινγκ στο παρελθόν αποκλείστηκαν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες».
Εντάξει λοιπόν. Οι «εγκέφαλοι» βρήκαν τη λύση. Έριξαν το «ανάθεμα» στους Ρώσους – οι οποίοι για να πούμε του στραβού το δίκιο δεν είναι ΚΑΘΟΛΟΥ αθώοι- έδειξαν σκληροί και αποφασισμένοι και έκαναν «δώρο» 30-40 μετάλλια σε …άλλες πλευρές. Λες και οι Αμερικανοί και οι Γερμανοί –κυρίως- είναι αθώες περιστερές, δεν έχουν – ούτε είχαν ποτέ- σχέση με το συστηματικό , επιστημονικό και -το κυριότερο- «χορηγούμενο» ντόπινγκ.
Φαρισαίοι και υποκριτές που αυτοθαυμάζονται όλοι αυτοί. Και δεν βρέθηκε ούτε ένας σχολιαστής, αναλυτής, αρθρογράφος να στρέψει την προσοχή του κόσμου στην μακρά παράδοση των Αμερικανών και των Ανατολικογερμανών τότε παραγόντων του αθλητισμού που μετέτρεψαν το ντοπάρισμα σε επιστήμη, μολύνοντας στην πορεία με τις μεθόδους και τα σκευάσματα που εφεύρισκαν /κατασκεύαζαν και άλλες, πολλές χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα.
Βεβαίως 250 Ρώσοι αθλητές και αθλήτριες από την αρχική ομάδα των 387 έχουν μέχρι στιγμής πάρει το «πράσινο φως» για να αγωνιστούν στους Ολυμπιακούς. Μόνο μια αθλήτρια του στίβου, η Ντάρια Κλίσινα, πήρε το "Ο.Κ." για να αγωνιστεί στο μήκος.
Γιατί κανείς δεν θυμάται τις εκατοντάδες των περιπτώσεων ντοπαρισμένων αθλητών που νίκησαν, πήραν τα μετάλλιά τους και η βρέθηκαν ντοπαρισμένοι ή αργότερα, το ομολόγησαν μόνοι τους; Οι 8 σπρίντερς του τελικού-σκάνδαλο των 100 μέτρων στη Σεούλ το 1988 με το τρελό ρεκόρ του Τζόνσον, ο Λάσε Βίρεν το 1972, ο Μοχάμεντ Άλι το 1974, ο Μαραντόνα το 1994, Γάλλοι ποδηλάτες, Βούλγαροι αρσιβαρίστες, Πολωνοί σφαιροβόλοι και δισκοβόλοι, Τσεχοσλοβάκες δρομείς, κολυμβητές από πολλές χώρες και όλοι οι Ανατολικογερμανοί αθλητές κι αθλήτριες που είχαν κερδίσει Ολυμπιακό μετάλλιο από το 1968 έως το 1981 έκαναν συστηματική χρήση φαρμάκων, βάση κεντρικού κρατικού σχεδιασμού.
Με το να «κυνηγήσουμε» τους Ρώσους ( πολλαπλά ένοχους δεν υπάρχει αμφιβολία) είναι κάτι σαν να «αθωώνουμε» όλους τους άλλους ξεχνώντας τα χιλιάδες σκάνδαλα, τα κουκουλώματα, τις δίκες-παρωδία, τα κλεμμένα μετάλλια. Και ξεχνώντας τα, βολευόμαστε ολοι.
Δημήτρης Κωνσταντάρας - crashonline
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου