ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΑΥΓΟΥΛΑΣ: "ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΗΤΑΝ Η ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ, ΟΧΙ Η ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΜΟΥ"

Ο Βαγγέλης Αυγουλάς, Αντιδήμαρχος Ιλίου και επικεφαλής της Νεολαίας του Πανελληνίου Συνδέσμου Τυφλών, δικηγόρος στο επάγγελμα και Τακτικός εκπρόσωπος της Ελλάδας στη διεθνή οργάνωση VIEWS για νέους με προβλήματα όρασης, παραχώρησε την παρακάτω συνέντευξη το Νοέμβριο του 2013 σε μέλη του Νομαρχιακού Σωματείου ΑμεΑ «Τυρταίος» στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού προγράμματος PEDIA: Participation Equality for the Development of inclusion Ability του Ινστιτούτου Νεολαίας και Δια Βίου Μάθησης  του Υπουργείου Παιδείας:

Μόλις στα 23 σου χρόνια έγινες αντιδήμαρχος στον Δήμο Ιλίου. Σε ποια ηλικία ξεκίνησες να ασχολείσαι με τα κοινά; Είχες βιώσει προηγουμένως την εκλογική διαδικασία;

«Από 18 ετών έζησα για πρώτη φορά εκλογές στη ζωή μου ως υποψήφιος, διεκδικώντας μια θέση τότε, το 2008, στην Επιτροπή Νεολαίας του Πανελληνίου Συνδέσμου Τυφλών, πράγμα το οποίο και πέτυχα. Από πιο μικρός με θυμάμαι να παρακολουθώ και να στηρίζω εκλογικές διαδικασίες στο αναπηρικό κίνημα, γι’ αυτό και δε μου ήταν τόσο άγνωστη και η διαδικασία στο Δήμο Ιλίου. Με φόβισε όμως, ήταν ένα μεγάλο βήμα για μένα».

Ποια ήταν η αντίδραση του οικογενειακού σου και φιλικού σου κύκλου όταν τους ανακοίνωσες ότι θα κατέβεις στις εκλογές και θα δηλώσεις υποψηφιότητα για δημοτικός σύμβουλος;

«Η οικογένεια μου, μου δήλωσε εξ αρχής ότι ήταν, είναι και θα είναι δίπλα μου σε κάθε τι που θέλω να κάνω. Όμως οι γονείς μου το φοβήθηκαν το τόλμημα μου. Συζητήσαμε πολύ πάνω στο ότι είναι νωρίς για μένα στα 22 μου να θέσω υποψηφιότητα σ’ έναν μεγάλο Δήμο και επίσης επέμεναν να κοιτάξω τις σπουδές μου και τη δουλειά μου. Οι φίλοι μου θυμάμαι φοβούνταν μήπως η ενασχόληση μου με τα κοινά αλλοιώσει τον χαρακτήρα μου. Όλες οι ενστάσεις αυτές βέβαια είχαν βάση τους την αγάπη προς εμένα και το αληθινό τους ενδιαφέρον. Τελικά τις ανησυχίες τους τις έδιωξε το καλό αποτέλεσμα στις εκλογές του 2010 στο Ίλιον και το έργο που καθημερινά θέλω να επιτελώ στην Κοινωνική Υπηρεσία του Δήμου Ιλίου».

Λαμβάνεις από τους συμπολίτες σου την εμπιστοσύνη και την εκτίμηση που ανέμενες απέναντι στο έργο σου; Θεωρείς ότι έχεις συναντήσει διστακτικότητα από μερικούς λόγω της αναπηρίας σου;

«Από την υποψηφιότητα μου κιόλας, πόσο μάλλον όταν ο Δήμαρχος του Ιλίου κ. Νίκος Ζενέτος μου εμπιστεύτηκε μια θέση υψηλής ευθύνης, αντιμετώπιζα από πολλούς συμπολίτες μου το ερωτηματικό «μα μπορεί ένας ανάπηρος να τα καταφέρει»; Και «ως που μπορεί να φτάσει και να τα καταφέρνει»; Ερωτηματικά είτε από θαυμασμό, είτε από δυσπιστία, είτε από προκατάληψη. Πάντως σε κάθε περίπτωση είναι βαρύ το φορτίο καθημερινά με τη στάση σου και το έργο σου να πρέπει να αποδεικνύεις το αυτονόητο δίνοντας έμπρακτες απαντήσεις σε όλα αυτά τα ερωτηματικά».

Ο χώρος της πολιτικής είναι πολύ δύσκολος και με πολλές τρικλοποδιές. Ποια ήταν η δική σου εμπειρία? Πως είναι η σχέση σου με την παράταξη στην οποία συμμετέχεις;

«Κάθε ομάδα είναι μικρογραφία της κοινωνίας. Έτσι και η παράταξη στην οποία συμμετέχω, με τις διακυμάνσεις των ανθρώπινων σχέσεων να κινούνται πάντα στα όρια του φυσιολογικού. Ξεχωρίζει βέβαια η πατρική αντιμετώπιση και οι πολύτιμες συμβουλές και εμπειρίες που αποκτώ από τον Δήμαρχο Ιλίου και επικεφαλής της παράταξης μας, τον κ. Νίκο Ζενέτο.

Τώρα ως γνωστόν η πολιτική έχει πολλά πισώπλατα χτυπήματα και πάντα οι λύπες που σου δίνει είναι περισσότερες από τις χαρές. Αλλά οι χαρές σε ανατροφοδοτούν και πιστεύω πως αξίζει τον κόπο όταν αυτό μεταφράζεται σε έμπρακτη βοήθεια προς τους συνανθρώπους σου, σε βελτίωση των συνθηκών ζωής τους. Εάν δε χάσεις την καθημερινή, απευθείας επαφή σου με τον κόσμο και δεν εξαρτάσαι από «συστήματα», όλα τα παρασκηνιακά εμπόδια της πολιτικής αντιμετωπίζονται».

Ποιες είναι οι δυσκολίες και τα προτερήματα που ένα άτομο με αναπηρία αντιμετωπίζει στον χώρο της πολιτικής?

«Σχεδόν τίποτα δεν είναι προσβάσιμο, από τα κτίρια μέχρι την αλληλογραφία. Πρέπει να ξεφύγουμε από την αποσπασματικότητα στα έργα βελτίωσης των υποδομών, αλλά και να εκσυγχρονιστούμε τεχνολογικά σαν χώρα.

Το θετικό για την άσκηση κοινωνικής πολιτικής είναι ότι προερχόμενος από τη γέννηση μου από το αναπηρικό κίνημα, ξέρω πολύ καλά, έχω βιώσει, τις διαδικασίες για να φτάνουν στους αληθινούς δικαιούχους οι κοινωνικές παροχές, ξέρω τα αιτήματα των ευπαθών κοινωνικών ομάδων και τη σημασία που έχει για τη ζωή των πολιτών η Διαφάνεια και η Αξιοκρατία, οπότε θεωρώ πως μπορώ να ασκήσω πιο αποτελεσματικά διοίκηση».

Πως φαντάζεσαι το μέλλον σου; Ήδη σε μικρή ηλικία έχεις κατακτήσει μία θέση μεγάλης ευθύνης. Θα συνεχίσεις στον χώρο της πολιτικής; Θα σε ενδιέφερε μία θέση στο ελληνικό ή ευρωπαϊκό κοινοβούλιο;

«Θέλω να συνεχίσω να ασκώ τη δικηγορία και να πάει καλά το νέο, δικό μου δικηγορικό γραφείο! Η ενασχόληση με τα κοινά είναι θεωρώ ένα μικρόβιο από το οποίο δε μπορείς να απαλλαγείς. Αδιαμφισβήτητα μια θέση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα είναι μια εμπειρία ζωής»!

Οι αποφάσεις για την κοινωνική πολιτική και ειδικά για τις πολιτικές για τα ΑμΕΑ σε ποιο βαθμό διοίκησης (τοπική, εθνική και ευρωπαϊκή) θεωρείς λαμβάνονται πιο ορθά  ώστε να εφαρμοστούν αποτελεσματικά?

«Η Ελληνική Κεντρική Πολιτική Διοίκηση δυστυχώς αποδεικνύει καθημερινά ότι έχει αποκοπεί από την κοινωνία, ενώ από πιο παλιά τα ΑμεΑ ξεχνιούνταν συστηματικά σε κάθε πολιτικό σχεδιασμό και συνήθως προεκλογικά είχαμε διάφορα πολιτικά μπαλώματα για να κρατηθούν τα κοινωνικά προσχήματα.

Σε Ευρωπαϊκό επίπεδο υπάρχει η παιδεία, η κατάρτιση, η τεχνογνωσία και ως ένα βαθμό η διάθεση και η ευαισθησία, βασικές προϋποθέσεις για τη λήψη σωστών αποφάσεων, ευεργετικών για τα ΑμεΑ και την κοινωνία. Όμως συνήθως μια σωστή ευρωπαϊκή απόφαση μέχρι να έχει πρακτικό αντίκτυπο σε κάθε γειτονιά κάθε ευρωπαϊκής χώρας και ώσπου να απολαμβάνει τα οφέλη της πρακτικά ο κάθε Ευρωπαίος πολίτης θέλει πολύ δουλειά, πολύ κόπο, πολύ δρόμο και στην Ελλάδα πολύ χρόνο. Γι’αυτό και στην Ελλάδα πιστεύω ότι όλοι οι πολίτες, όχι μόνο οι ανάπηροι, δεν έχουμε αντιληφθεί σε επίπεδο κοινωνικής πολιτικής κάποια ιδιαίτερη παρουσία των ευρωπαϊκών αποφάσεων στη ζωή μας.

Το κλειδί είναι να απαγκιστρωθεί νομοθετικά η Τοπική αυτοδιοίκηση από τα γραφειοκρατικά εμπόδια, να δοθούν οι ανάλογοι πόροι στους δήμους και στις περιφέρειες και η κοινωνική πολιτική να αποκτά ουσιαστικά σάρκα και οστά υλοποιούμενη μέσα από τους ΟΤΑ. Έτσι θα είναι πιο εύκολο ο καθένας μας να ζει έμπρακτες αλλαγές πιο σύντομα στον τόπο που κατοικεί και σίγουρα οι τοπικοί άρχοντες είναι πιο εύκολο να εντοπιστούν και να λογοδοτήσουν στον κόσμο για όσα κάνουν και για όσα δεν κάνουν».

Κατά την άποψή σου πως θα μπορούσαμε πιο αποτελεσματικά να ενθαρρύνουμε τα άτομα με αναπηρίες ώστε να συμμετέχουν πιο ενεργά στους δημοκρατικούς θεσμούς ασκώντας το δικαίωμα και του εκλέγειν αλλά και του εκλέγεσθαι?

«Η ενθάρρυνση σημαίνει κίνητρα, κινητοποίηση και θέληση. Θα πρέπει σε κάθε επίπεδο της συλλογικής μας ζωής όλοι να προσπαθούμε να εντοπίζουμε τα ΑμεΑ που έχουν θέληση και να τους κινητοποιούμε να ενσωματωθούν ως ενεργοί πολίτες σε κάθε ομάδα και να παίξουν ένα ρόλο. Παράλληλα όμως, επειδή τέτοιες σχέσεις είναι πάντοτε αμφίδρομες, και εμείς με κάποια αναπηρία θα πρέπει να γίνουμε πιο διεκδικητικοί και να κυνηγάμε τη συμμετοχή μας στη διαμόρφωση και λήψη των αποφάσεων σε θέματα που αφορούν τη δική μας ζωή και τα ενδιαφέροντα μας. Και τα ίδια τα ΑμεΑ θα πρέπει να παλέψουν, να διεκδικήσουν και να συνδιαμορφώσουν το μέλλον που τους ανήκει».

Το 2013 είχε οριστεί από την ΕΕ ως Ευρωπαϊκό έτος ενεργού πολίτη. Πως θα μπορούσαν οι νέοι με αναπηρίες να ενεργοποιηθούν στην κοινότητά τους και να ενταχθούν στον κοινωνικό ιστό ως ενεργοί πολίτες?

«Κάθε νέος με αναπηρία μπορεί σίγουρα, εύκολα και από μόνος του να μιλήσει για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει καθημερινά στην προσπάθεια του να ενταχθεί στις συλλογικές κοινωνικές δράσεις και δραστηριότητες. Να τα εκθέσει με απλά λόγια στην οικογένεια του, στους φίλους του, στη γειτονιά του, στους συναδέλφους συμμαθητές ή συμφοιτητές του, σε οποιαδήποτε μικρή ομάδα συμμετέχει, να γράψει ένα άρθρο γι’αυτά στον τοπικό τύπο ή να το στείλει μέσω mail σε ηλεκτρονικά μέσα ή πιο απλά στις επαφές του. Αυτομάτως έχει ενεργοποιηθεί ο ίδιος και έχει διαδώσει χρήσιμες πληροφορίες στους συμπολίτες του, αναδεικνύοντας παράλληλα πολλές πτυχές της ζωής των ΑμεΑ, άγνωστες στον πολύ κόσμο. Η ενεργοποίηση αυτή σημαίνει ταυτόχρονα και κινητοποίηση του κοινωνικού περίγυρου και σίγουρα είναι μια απλή και συνάμα επιτυχής ενέργεια για να γίνει η αρχή.

Πάντα όμως να έχουμε υπόψη μας ότι ναι, να μιλάμε για την αναπηρία, αλλά όχι μόνο γι’αυτή. Πέρα απ’αυτή καθένας μας έχει τα ενδιαφέροντα του, τους προβληματισμού του, τις ανησυχίες του, τα όνειρα του, τα χόμπι του, που μπορούν να αποτελέσουν κοινούς παρονομαστές για μια ουσιαστική γνωριμία με τους συνανθρώπους του».

Τι θα συμβούλευες τους νέους με αναπηρίες που βιώνουν σήμερα σε μία Ελλάδα με πολυδιάστατα πολιτικοοικονομικά προβλήματα?

«Η συμβουλή μου δε διαφέρει ανάλογα με το αν ένας νέος έχει αναπηρία ή όχι. Κάθε νέο, κάθε συνομήλικο μου, τον παρακαλώ τώρα, εν μέσω κρίσης, να μην αφήσει την Ελλάδα μας, να μην παραιτηθεί από το καλύτερο αύριο που του ανήκει και του αξίζει, αλλά να συνεχίσει να το ονειρεύεται, να βρει τη δύναμη να το διεκδικήσει, να το πλάσει, να το πετύχει»!

Βιογραφικό Σημείωμα

Ο Βαγγέλης Αυγουλάς γεννήθηκε το 1988, μεγάλωσε και ζει στο Ίλιον και κατάγεται από τα Χανιά της Κρήτης. Ξεκίνησε την εκπαίδευση του από το Κέντρο Εκπαίδευσης και Αποκατάστασης Τυφλών στην Καλλιθέα και τελείωσε το Δημοτικό στο 35ο Σχολείο Πειραιά, συμμετέχοντας στο Πρότυπο Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα "Ήλιος" (ένταξη τυφλών μαθητών σε κοινή σχολική τάξη). Στο 11ο Γυμνάσιο Ιλίου διακρίθηκε ως παραστάτης, ενώ ήταν σημαιοφόρος και τις δύο φορές το σχολικό έτος 2005-2006 ως μαθητής του 6ου Ενιαίου Λυκείου Ιλίου, απ' όπου πήρε και το Απολυτήριο του με βαθμό "Άριστα 20". Εισήχθη από τους πρώτους στη Νομική Σχολή Αθηνών όπου διακρίθηκε με βραβείο επιδόσεων από το Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών (2007) και αποφοίτησε με βαθμό πτυχίου 8,45.

Τα έτη 2008-2010 και εκ νέου από το 2012, διατελεί Πάρεδρο Μέλος της Επιτροπής Προσβασιμότητας Φοιτητών με Αναπηρία του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Δικηγόρος πλέον σήμερα, είναι Τακτικός Εκπρόσωπος στην Ελλάδα της Διεθνούς Οργάνωσης VIEWS για νέους με προβλήματα όρασης, Αναπληρωτής Οργανωτικός Γραμματέας της Εθνικής Ομοσπονδίας Τυφλών, Αναπληρωτής Γενικός Γραμματέας  του Πανελληνίου Συνδέσμου Τυφλών και Γραμματέας της Επιτροπής Νεολαίας του Πανελληνίου Συνδέσμου Τυφλών. Μιλά Αγγλικά και Γαλλικά, μετρά πάνω από 500 δημοσιεύσεις σε έντυπα και διαδικτυακά Μέσα Ενημέρωσης στην Ελλάδα και το Εξωτερικό αρθρογραφώντας κατά καιρούς για διάφορα πολιτικά, εκπαιδευτικά και κοινωνικά θέματα μέσα και από το προσωπικό του blog ( http://meallamatia.blogspot.com ), ενώ είναι και ένας από τους συγγραφείς του πρώτου Ομαδικού Διαδικτυακού Μυθιστορήματος στην Ελλάδα με τον τίτλο "Δώδεκα".

Παράλληλα, τελειώνει τη φοίτηση του στο Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών του Αστικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ενώ από τις 7 Νοεμβρίου 2010 έχει εκλεγεί Δημοτικός Σύμβουλος στο Δήμο Ιλίου με τον Δήμαρχο της πόλης Νίκο Ζενέτο. Με απόφαση Δημάρχου από τον Ιανουάριο του 2011 έχει οριστεί Αντιδήμαρχος Κοινωνικής Πολιτικής, Διά Βίου Μάθησης, Διαφάνειας και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης στο Δήμο Ιλίου. Σε ηλικία 26 ετών, είναι ο νεότερος Αντιδήμαρχος στην Ελλάδα και σήμερα ο μόνος με αναπηρία σ’ αυτή τη θέση πανελλαδικά.

Στις αυτοδιοικητικές εκλογές του Μαΐου 2014 επανεξελέγει Δημοτικός Σύμβουλος στο Ίλιον και μάλιστα πρώτος σε ψήφους σε όλη την πόλη.

Από τον Ιανουάριο του 2013 είναι Ραδιοφωνικός Παραγωγός και Διοικητικό Στέλεχος στο Διαδικτυακό Ραδιόφωνο www.thisisradio.gr