ΘΕΛΩ ΝΑ ΑΓΙΑΣΩ ΜΑ ΔΕ ΜΕ ΑΦΗΝΟΥΝ!

«Θέλω να αγιάσω μα δε με αφήνουν»!

Του Δημήτρη Κωνσταντάρα

Τόλεγα σε φίλους, τόλεγα κυρίως στον εαυτό μου τις τελευταίες μέρες ότι θάπρεπε ίσως - ΙΣΩΣ ΛΕΩ- να συζητήσουμε, έστω μέσα από διαδικτυακά φόρουμ, έστω μέσα από Social Media- το ενδεχόμενο να δοθεί κάποια πίστωση χρόνου στην κυβέρνηση , εάν οι βασικές της δεσμεύσεις για τις απολύσεις, τις συντάξεις, τα επικουρικά τουλάχιστον, αρχίσουν να υλοποιούνται.. Ένοιωσα την ανάγκη να δείξω καλή διάθεση, να δω κάποια πράγματα θετικά, να δώσω λίγο «λάσκο» στην πίεση που ασκείται μήνες τώρα και να αρχίσω να παρατηρώ πολύ προσεκτικά την πορεία ενεργειών, αποφάσεων και μέτρων.

Θέλησα να…αγιάσω. Αλλά όπως λέει η λαϊκή παροιμία, «Εγώ θέλω ν αγιάσω αλλά δεν μ αφήνουν». Δεν ξέρω τι συμβαίνει. Δεν θέλουν; Δεν μπορούν; Δεν το καταλαβαίνουν; Δεν έχουν ιδέα τι λένε και τι κάνουν; Αδιαφορούν για το ειδικό βάρος των αποφάσεών τους;

Και για παράδειγμα : Διαβάζω ότι ο ΤΑΙΠΕΔ ( καλή κουβέντα γι αυτό το «μόρφωμα» δεν έχω ακούσει ποτέ κι από κανέναν) «βγάζει στο σφυρί» 12 υπέροχα νεοκλασικά στην Πλάκα. Και με πιάνει φρίκη. Τι λέει το δημοσίευμα;

«Όπως όλα δείχνουν δεν πρόκειται να μείνει τίποτα όρθιο σε αυτόν τον τόπο. Η κυβέρνηση βγάζει στο σφυρί μέσω του ΤΑΙΠΕΔ 12 ακίνητα, στην πλειοψηφία τους Διατηρητέα, που βρίσκονται στη σκιά του Ιερού Βράχου της Ακρόπολης.

Στο δελτίο τύπου μέσω του οποίου ανακοίνωνε τους υποψήφιους αγοραστές του Αφάντου στη Ρόδου, το ΤΑΙΠΕΔ σημείωνε, παράλληλα, ότι βγάζει στο σφυρί μέσω της πλατφόρμας ηλεκτρονικών δημοπρασιών 26 ακόμη ακίνητα, εκ των οποίων τα 12 βρίσκονται στην Πλάκα.

Μάλιστα, το ΤΑΙΠΕΔ σημειώνει στην ανακοίνωσή του ότι δεδομένου των ιδιαίτερων πολιτιστικών χαρακτηριστικών της συγκεκριμένης περιοχής, το ΤΑΙΠΕΔ πρωτοπορεί προχωρώντας στην αξιοποίηση αυτών των ακινήτων μέσω δικαιωμάτων επιφανείας για 99 έτη, ώστε μετά το τέλος της συγκεκριμένης περιόδου, η κυριότητα των ακινήτων να επιστρέψει στο Ελληνικό Δημόσιο.

Για τα ακίνητα αυτά θα πρέπει επίσης να υπάρξει συνεργασία με το υπουργείο Πολιτισμού (το οποίο είναι ο ιδιοκτήτης τους), καθώς και με την Αρχαιολογία προκειμένου να ξεκαθαρίσουν οι χρήσεις, οι οποίες θα πρέπει να είναι ήπιες. Μπορεί δηλαδή να προσελκύσουν επιχειρηματίες οι οποίοι θα θελήσουν να τα εκμεταλλευτούν για εμπορικούς λόγους.»

Σ αυτή την απόφαση, υπάρχει τουλάχιστον το θετικό σημείο ότι η κυριότητα παραχωρείται για 99 χρόνια και μετά, η κυριότητα θα επιστρέψει στο Ελληνικό Δημόσιο. Αναρωτιέμαι ποιος θα βρίσκεται τότε εδώ για να το διαπιστώσει αλλά τουλάχιστον, κάπως σώζονται τα προσχήματα. Δεν τα …ξεπουλάμε, τα…νοικιάζουμε. Κι όποιος θέλει το πιστεύει, το 2114.

Το επόμενα ωστόσο «σύμπτωμα γενικής …ακράτειας», μας λέει ότι : « Ένας ακόμη διοικητής δημόσιου νοσοκομείου χωρίς νόμιμο τίτλο σπουδών εντοπίστηκε από τον ελεγκτικό μηχανισμό του υπουργείου Υγείας. Πρόκειται για τον διοικητή του Γενικού Νοσοκομείου Γρεβενών του οποίου ο διορισμός στο ΕΣΥ ανακλήθηκε από τον υπουργό κ Βορίδη, αμέσως μόλις διαπιστώθηκε η «παθογένεια» των τυπικών προσόντων του. Ο κ. Κουκάκης, εκτελωνιστής στο επάγγελμα, είχε διοριστεί και κατά τη διετία 2008- 2010 στη διοίκηση του νοσοκομείου της Πτολεμαΐδας «Μποδοσάκειο». Σύμφωνα με την απόφαση ανάκλησης, ο κ. Κουκάκης διορίστηκε στην εν λόγω θέση «καταθέτοντας στην υπηρεσία μας αναγνωρισμένο από το ΔΙΚΑΤΣΑ τίτλο σπουδών και δίπλωμα ειδικότητας τα οποία όμως έχουν εκδοθεί στο όνομα προσώπου με το ίδιο ονοματεπώνυμο αλλά με διαφορετικό τόπο και ημερομηνία γέννησης».

Αλήθεια, πόσοι τέτοιοι υπάρχουν; Θα μου πεις βέβαια ότι και γιατί να είναι απαραίτητα γιατρός ο Διοικητής ενός νοσοκομείου; Θα απαντήσω: «Αμ τι να είναι;» Και θα μου ξαναπείς: «Εκτελωνιστής αλλά με μεταπτυχιακό στην τελωνειακή νομική, αναγνωρισμένο και πιστοποιημένο στέλεχος της Ελληνικής Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς.». Και μ αυτή τη λογική, ο άνθρωπος αυτός – που είναι σίγουρο ότι πτυχία έχει και μορφωμένος είναι- θα μπορούσε να διοριστεί «Διοικητής» οπουδήποτε αφού «Διοίκηση» θα ασκεί, δεν θα κάνει…εγχειρίσεις. Αλλά σ αυτό το επιχείρημα, δεν έχω να πω τίποτα. Απλώς…φρικάρω περισσότερο.

Ήρθε όμως και το τρίτο, κολλητά, στο …καπάκι όπως λέμε για να νοιώσω τα πρώτα συμπτώματα εγκεφαλικού επεισοδίου αφού γύρισα λίγα χρόνια πίσω και θυμήθηκα τι γινόταν και τι λεγόταν τότε. Λοιπόν: το έβδομο τμήμα του Γενικού Δικαστηρίου της ΕΕ απέρριψε τις προάλλες όλα τα επιχειρήματα που επικαλείται η Ελλάδα και την προσφυγή που είχε καταθέσει στο σύνολό της και επικύρωσε την απόφαση του 2009, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που απαιτούσε την επιστροφή αγροτικών ενισχύσεων ύψους 3847,4 εκατ. ευρώ, οι οποίες χορηγήθηκαν σε Έλληνες αγρότες στη διετία 2008-2009. Είχε – τότε- κρίνει ότι οι ενισχύσεις ήταν ασύμβατες με τους κανόνες της εσωτερικής αγοράς της Ένωσης.

Τον Ιανουάριο του 2009, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έμαθε για τις αντισταθμιστικές πληρωμές που θα κατέβαλε ο ΕΛΓΑ, λόγω των ζημιών που είχαν υποστεί παραγωγοί το έτος 2008, εξαιτίας των δυσμενών καιρικών συνθηκών.

Ξέραμε ότι η απόφαση δεν ήταν νόμιμη, κάναμε το «μάγκα» και τα δώσαμε τα λεφτά ( εκλογές θα ερχόντουσαν προφανώς), μας τράβηξαν το αυτί και μας είπαν να τα δώσουμε πίσω αλλά εμείς….. « λεφτά υπάρχουν».

Τι θα κάνουν τώρα; Ποιος θα πληρώσει τα κοντά 400 εκατομμύρια; Ποιος θα καταστραφεί; Ποιος θα φαλιρίσει; Ποιος θα πάει για αυτοκτονία;

Αυτά. Δεν μ αφήνουν ν αγιάσω δηλαδή.

Πηγή: www.konstandaras.gr