Οι αντιφάσεις της αλληλεγγύης
Απαγορεύτηκε σε τυφλή κυρία με
τον εκπαιδευμένο σκύλο-οδηγό της να παρακολουθήσει την προχθεσινή συναυλία για
την Κεφαλονιά στο Badminton. Κι όμως, η πράξη αυτή είναι αντίθετη με τη
νομοθεσία.
Η συναυλία αλληλεγγύης για την
Κεφαλονιά άρχισε κανονικά με μια καταπληκτική χορωδία στην υποδοχή και έναν εξαιρετικό
Θάνο Μικρούτσικο γεμάτο ενέργεια να δίνει τον τόνο. Το κέφι έχει ανάψει, μαζί
και η δίψα. Το μπαρ είναι στο φουαγιέ. Δυο-τρεις γρήγορες δρασκελιές και οι
μπίρες είναι έτοιμες.
Πριν μπούμε στην αίθουσα βλέπουμε
μια κυρία με τον σκύλο της (Λαμπραντόρ), είναι ολοφάνερο πως είναι τυφλή και ο
σκύλος, ο ειδικά εκπαιδευμένος οδηγός της. Αφού μιλάμε μαζί της, μας εξηγεί πως
ο υπεύθυνος του θεάτρου δεν της επέτρεψε την είσοδο. Αφού τον ενημερώσαμε ότι
αυτό απαγορεύεται βάσει της νομοθεσίας –νόμος υπ’ αριθμόν 4235 άρθρο 46 και
νόμος υπ’ αριθμόν 3868 άρθρο 16- η απάντηση που πήραμε από τον υπεύθυνο του Badminton
ήταν πως «είναι σίγουρο πως θα διαμαρτυρόταν το κοινό»!
Τι θέλει να πει ο ποιητής; Το
οξύμωρο του σχήματος «Ένα τραγούδι για την Κεφαλονιά» μεταφράστηκε μπροστά μας
σε «Μια πόρτα εξόδου για τους τυφλούς». Προς τιμήν του Διονύση Σαββόπουλου,
αφού τον ενημερώσαμε, μάθαμε πως ζήτησε κι αυτός εξηγήσεις.
Το ζήτημα είναι σοβαρό και
τίθεται ως εξής στη συγκεκριμένη περίπτωση: Θα πρέπει οι υπεύθυνοι για τη
διοργάνωσης μιας συναυλίας αλληλεγγύης να αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους και να
βάζουν όρους; Είναι κατανοητό πως ένας επιχειρηματίας μετράει κεφάλια και άρα
υπολογίζει πόσοι πελάτες του μπορεί να αγαπούν τα ζώα και πόσοι όχι. Όμως είναι
πιο κατανοητό και αναγκαίο ένας συμπολίτης με προβλήματα αναπηρίας να έχει
δυνατότητα να παρακολουθήσει μια συναυλία.
Ως κοινωνία νομίζουμε πως είναι
απαραίτητο να μάθουμε να ζούμε μαζί ανεχόμενοι ο ένας τον άλλον. Αν ο καθένας
μας δυσκολεύεται να αποδεχτεί δίπλα του την παρουσία του άλλου και του
διαφορετικού, είτε αυτός είναι μετανάστης είτε δεν βλέπει ή δεν ακούει, είναι
οροθετικός, ποιητής με κοστούμι ή στέλεχος με ποδήλατο, τότε υπάρχει ο κίνδυνος
να ανοίξουμε την πόρτα της ανθρωποφαγίας. Ποιος θα ήθελε κάτι τέτοιο; Ας
σηκώσει το χέρι του!
Ας ξεκινήσουμε όλοι μας από τα
απλά, τα καθημερινά, για να αποφύγουμε μια τέτοια προοπτική. Έτσι θα καταλάβουν
κάποια στιγμή και οι κάθε λογής υπεύθυνοι πολιτιστικών χώρων να αντιμετωπίζουν
τους φιλότεχνους ως ανθρώπους και όχι ως νούμερα εισιτηρίων. Θα πρέπει ως κοινωνία
να ζήσουμε επιτέλους όλοι μαζί με όλα τα μέλη τα οποία την απαρτίζουν.
Στέφανος Νόλλας, διευθυντής τού
«Αγονη Γραμμή Γόνιμη»
Ζωή Γερουλάνου, πρόεδρος του
Κέντρου Σκύλοι-Οδηγοί Ελλάδος
Πηγή: «Η εφημερίδα των συντακτών»
ΔΥΣΤΥΧΩΣ Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτις μέρες μας, χάρη στην ταχύτητα με την οποία τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μας έχουν αναγκάσει να αντιδρούμε σε ερεθίσματα και πληροφορίες προερχόμενες απ’τον έξω κόσμο, ξεχνούμε είτε για λόγους που αφορούν το συναίσθημα το οποίο μας προκαλεί μια είδηση η οποία φθάνει σε εμάς, είτε για λόγους ανάγκης κάλυψης δημοσιευμάτων σχετικά προς το περιεχόμενο που ένα ιστολόγιο μας πραγματεύεται τι θα πει «διασταυρώνω» μια πληροφορία πριν την αναρτήσω/αναπαράγω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘέλω λοιπόν εν σχέση με το συγκεκριμένο δημοσίευμανα επισημάνω 2 πράγματα: θα έπρεπε να ελεγχθεί προσεκτικότερα η αξιοπιστία του Κ. Νόλλα ο οποίος υπογράφει το κείμενο και ο οποίος γράφει με την ιδιότητα του καλλιτεχνικού διευθυντήτου «άγονη γραμμή γόνιμη» αλλά όχι του δημοσιογράφου που δεν είναι, (πόση πραγματική έρευνα έκανε ή ήταν σε θέση να κάνει για το περιστατικό) και αλήθεια το θέατρο badminton στο οποίο από τον Οκτώβρη λειτουργεί έκθεση στην οποία δουλεύουν άτομα με προβλήματα όρασης (και χειρίστρια σκύλου οδηγού) πως αποφασίζει ξαφνικά να εκδιώξει ένα τυφλό άτομο με σκύλο χρησιμοποιώντας ένα πρόσχημα εντελώς ασταθές δεδομένων των παραπάνω συνθηκών;; είναι πολύ εύκολο να υιοθετούμε το κλασσικό μοντέλου του κακού ιδιώτη ο οποίος στέλνει στο περιθώριο τα αμεα και τους κλείνει κάθε δίοδο στον πολιτισμό ή απλά τη διασκέδαση, μας εκθέτουν όμως καμιά φορά τα πραγματικά γεγονότα και άθελα μας βρισκόμαστε να υποστηρίζουμε αυτή την κακή πλευρά που ακόμα και σε άτομα με πρόβλημα όρασης υπάρχει!
Μακάρι όλοι μας να φιλτράραμε λίγο περισσότερο τις προσλαμβανόμενες πληροφορίες πριν τις ασπαστούμε γραπτά, ή προφορικά!
Φιλικά, Χρυσέλλα Λαγαρία