69Η ΕΠΑΙΤΕΙΑΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ ΤΗΣ ΒΛΑΧΕΡΝΑΣ

Με περίσσια τιμή πραγματοποιήθηκαν την Κυριακή 21 Ιουλίου 2013, οι εκδηλώσεις για την 69^η θλιβερή επαίτειο του ολοκαυτώματος της Βλαχέρνας στην Αρκαδία από τα Γερμανικά ναζιστικά στρατεύματα κατοχής στις 19 Ιουλίου 1944.

 

Στη Δοξολογία και στην κατάθεση στεφάνων στο Μνημίο των πεσόντων παραβρέθηκαν μεταξύ άλλων ο Περιφερειάρχης Πελοποννήσου κ. Πέτρος Τατούλης, ο Αντιπεριφερειάρχης Περιφερειακής Ενότητας Αρκαδίας κ. Βαγγέλης Γιαννακούρας, ο βουλευτής Αρκαδίας κ. Ανδρέας Λικουρέτζος ως εκπρόσωπος της Βουλής, ο Αντιδήμαροχς Ιλίου και Επικεφαλής της Νεολαίας του Πανελληνίου Συνδέσμου τυφλών κ. Βαγγέλης Αυγουλάς, ο Επικεφαλής της Μείζονος Αντιπολίτευσης του Δήμου Τρίπολης κ. Δημήτρης Παυλής, Αντιδήμαρχοι και Δημοτικοί Σύμβουλοι του Δήμου Τρίπολης, συγγενείς των θυμάτων, καθώς και εκπρόσωποι της στρατιωτικής ηγεσίας, τοπικών συλλόγων, αλλά και εκπρόσωποι πόλεων και χωριών από το Εθνικό Δίκτυο Μαρτυρικών Πόλεων.

 

 

 

Συγκλονιστικές ήταν οι περιγραφές που μετέφερε στους παρευρισκομένους ο τελευταίος επιζών πολεμιστής από τη Μάχη της Βλαχέρνας κ. Κάβουρας.

 

Τον πανηγυρικό λόγο της ημέρας εκφώνησε ο συγγενής του δολοφονημένου ηρωικού δασκάλου Γιάννη Πανούση κ. Παναγιώτης Παπαχρόνης, ο οποίος συγκλόνισε κάνοντας ουσιαστικές διαπιστώσεις για το πώς έφτασε η Ελλάδα μας σήμερα στο χείλος του γκρεμού και κάνοντας έκκληση στη νέα γενιά να αποκωδικοποιήση τα επίκαιρα μηνύματα που στέλνει το Μημίο των πεσόντων Ηρώων της Βλαχέρνας για να σώσει τη ζωή της και τη χώρα μας όσο είναι ακόμα καιρός!

(ολόκληρος ο Πανηγυρικός Λόγος στο τέλος του άρθρου)

 

Ο Περιφερειάρχης Πελοπονήσου κ. Πέτρος Τατούλης, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων δήλωσε αποκλειστικά στο «Με Άλλα Μάτια»: «Η νέα γενιά πρέπει να αναλάβει την ευθύνη της εξόδου της χώρας μας από την κρίση. Εμείς οι παλιοί δε μπορούμε να προσφέρουμε πια τίποτε άλλο. Ως χθες φοβόμασταν μέχρι και να μιλήσουμε για την πατρίδα, και εσείς οι νέοι την πονάτε αυτήν την Πατρίδα από όταν γεννηθήκατε»!

 

«Οι φλόγες από το Ολοκαύτωμα της Βλαχέρνας σχηματίζουν στον Ελληνικό Αρκαδικό Ουρανό την ανάγκη για μια νέα Επανάσταση της Ψυχής μας και της Κοινωνίας μας σήμερα», δήλωσε μεταξύ άλλων ο Αντιδήμαρχος Ιλίου και Εκπρόσωπος της Εθνικής Ομοσπονδίας Τυφλών κ. Βαγγέλης Αυγουλάς, ο οποίος στην περσινή εκδήλωση σε ηλικία 24 ετών είχε τιμηθεί για την κοινωνική του δράσης με το Λαύαρο της πόλης της Βλαχέρνας!

 

 

 

Μετά το πέρας των εκδηλώσεων οι κύριοι Αυγουλάς και Τατούλης, συνοδευόμενοι από Βλαχερναίους φίλους και συνεργάτες τους, επισκέφθηκαν τα έργα της αναστήλωσης του Αρχαίου Θεάτρου, της Αρχαίας Αγοράς και του Βουλευτηρίου του Ορχομενού, τα οποία συγχρηματοδοτούνται από την Περιφέρεια Πελλοποννήσου και το ΕΣΠΑ.

Οι κ. Τατούλης και Παπαχρόνης περιέγραψαν επί ώρα εκτενώς στον κ. Αυγουλά τον χώρο και την πορεία των έργων, ενώ συζήτησαν αρκετά και πολλές αξιόπιστες ιστορικές αναφορές για την αξία των Αρκάδων πολεμιστών!

 

Ο πανηγυρικός λόγος που εκφώνησε ο κ. Παναγιώτης Παπαχρόνης στην 69^η επαιτειακή εκδήλωση για το ολοκαύτωμα της Βλαχέρνας από τους Γερμανούς:

«Έρχεται κάποτε η ώρα όπου ο καθένας μας ατομικά, αλλά και ως λαός συλλογικά, όλοι μαζί, καλούμαστε να πούμε το μεγάλο ΝΑΙ, ή το μεγάλο ΟΧΙ…Το ΝΑΙ που θα μας ανακουφίσει προσώρας, αλλά θα μας στοιχειώνει ισοβίως, ή το μεγάλο ΟΧΙ που θα μας εξουθενώσει ή και θα μας εξοντώσει, δικαιώνοντάς μας ωστόσο στην μελλοντική ιστορική μνήμη.

 

Το ΝΑΙ  που θα μας επιτρέψει να περπατάμε στους δρόμους, αλλά χωρίς να μας αφήνει  να σηκώσουμε το κεφάλι , ή  το ΟΧΙ που θα μας λυγίσει τα γόνατα πρόσκαιρα, αλλά θα μας επιτρέψει  να κρατάμε το βλέμμα μας ελεύθερο, κοιτώντας περήφανα ψηλά.

Ετούτο το δίλημμα είχαν οι πατριώτες μας, όταν αποφάσισαν να αντισταθούν στον κατακτητή… νέα παιδιά…γεμάτα νιάτα, ζωή και όνειρα…Όνειρα που όμως ήθελαν ελεύθερα τα χωράφια της ζωής τους για να τα καλλιεργήσουν και να  καρποφορήσουν,  χωρίς κοτζαμπάσηδες και επιστάτες!!…Και χωρίς δισταγμό διάλεξαν το ΟΧΙ…Το ΟΧΙ ενάντια στην Ναζιστική–φασιστική νοοτροπία  των γερμανών  κατακτητών, που θέλησαν να θεωρήσουν εαυτόν ανώτερο από τους άλλους, και με την βία να απαιτήσουν  να συμφωνήσουν  οι υπόλοιποι μαζί τους…

 

Θα μου επιτρέψετε να μην αναφερθώ εκτενώς  στα γεγονότα της μάχης. Είναι άλλωστε πολλές και λεπτομερείς οι αναφορές που έχουν εντυπωθεί ανεξίτηλα στις μνήμες και στις καρδιές όλων όσων είμαστε εδώ σήμερα …Νιώθω υποχρέωση στην μνήμη των νεκρών ηρώων της Βλαχέρνας, να σταθώ στην κληρονομιά που μας άφησαν με τις πράξεις τους και την θυσία τους... Για   έναν  και μόνο σκοπό: για μια κοινωνία με ελευθερία ισότητα και δικαιοσύνη, για μια Ελλάδα με ελευθερία, ισότητα και δικαιοσύνη.

Έννοιες που στο πέρασμα των  69 αυτών χρόνων έγιναν απλές λέξεις, λέξεις που  κάποιοι,  στα χρόνια που πέρασαν, τις  έχουν χρησιμοποιήσει κάνοντας ένα απλό, μικρό μα και τραγικό συνάμα λάθος...Τις έβαψαν…Τις έβαψαν  μπλε ,πράσινες, κόκκινες, ροζ,μαύρες,κίτρινες…Τις έβαψαν   υποσχόμενοι όλοι, περισσότερη ελευθερία , περισσότερη ισότητα , περισσότερη  δικαιοσύνη από τους άλλους, ανάλογα με την ιδεολογία και τα συμφέροντά τους.

 

Λέξεις  που νομίζουν ακόμα και  σήμερα κάποιοι άνθρωποι, ότι απλά  λέγοντας τες, τους κάνουν περισσότερο αγωνιστές από τους υπόλοιπους, και κάποιοι(και είναι της μόδας σήμερα)…πως τους κάνουν περισσότερο Έλληνες  περισσότερο πατριώτες  από τους άλλους… Αλλά από αυτό εδώ το ηρωικό σημείο της Βλαχέρνας, όπως οι πατριώτες μας το '44,έτσι και εμείς τώρα, τους θυμίζουμε  ένα πράγμα: Αυτά τα ιδανικά δεν είναι  μόνο δικά τους  για να τα βάφουν και να τα διαχειρίζονται όπως θέλουν… είναι ολονών μας!!!

Και πάνω απ' όλα είναι  Εθνική κληρονομιά... Είναι η κληρονομιά που μας άφησαν όλοι όσοι έδωσαν την ζωή τους, εδώ στην Βλαχέρνα, αλλά και σ' ολόκληρη την πατρίδα μας , όχι απλά για μια Ελλάδα, αλλά για μια ΕΛΕΥΘΕΡΗ  ΕΛΛΑΔΑ...για  την ΔΙΚΗ μας Ελλάδα!!…Για αυτό, και ο καθένας απ' όλους όσους αγωνίστηκαν, κοστολόγησε τα ιδανικά αυτά, καταβάλλοντας  ένα και μόνο τίμημα...ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ...!!

Τούτοι  οι άνθρωποι που πέθαναν στον αγώνα για την ελευθερία, όπως οι  άμαχοι Kουτσούγερας Θεόδωρος, Κουτσούγερας  Βασίλειος, Κουτσούγερας Τάσος, Κουτσούγερας Γιώργος, Λολωνης Δημήτρης,  Αποστολόπουλος Αρ, Κατσούλης Τρύφωνας, Κουνέλης Φώτης, Τζιώλας Αναστάσιος, οι μαχητές  Κολλίτζας Ντίνος, Καρούτζος Γιώργης, Λολωνης Βαγγέλης και ο δάσκαλος που εκτελέστηκε στην Τρίπολη  Πανούσης Γιάννης , οι άνθρωποι που έβλεπαν τα σπίτια τους να καίγονται, κρυμμένοι στα βουνά, δεν τα ήθελαν με χρώματα αυτά τα ιδανικά!! Το μόνο που ζητούσαν ήταν εμείς, οι επόμενες γενιές, απλά να τα καταλάβουμε..…Το μόνο που ήθελαν, ήταν με την στάση της ζωής μας  εμείς, οι επόμενες γενιές, με σημαία τη θυσία τους και τους αγώνες  τους να μην αφήσουμε κανέναν  ποτέ ξανά  και με κανένα τρόπο, να προσπαθήσει να τα στερήσει πάλι από την  κοινωνία μας, από την  πατρίδα μας!!

Δίνοντας  έτσι εμεις, αντί για αυτούς , μια απάντηση στο επαναλαμβανόμενο ''ΓΙΑΤΙ ΣΚΟΤΩΘΗΚΕΣ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ;;;'' ''ΓΙΑΤΙ ΠΗΓΕΣ  ΕΚΕΙ;;;'' που ρωτούσαν και ρωτάνε ακόμη οι μανάδες, οι πατεράδες τους, τα αδερφια, οι συγγενείς τους, οι δικοί τους άνθρωποι όταν είχαν τα άψυχα κορμιά τους στα χέρια τους, δολοφονημένα από τις σφαίρες των ναζιστικών στρατευμάτων κατοχής, όταν τα έβγαζαν λιωμένα και παραμορφωμένα μέσα από τις φλόγες των σπιτιών,  όταν τα ξεκρέμαγαν από την αγχόνη…

 

Όλοι όσοι έδωσαν την ζωή τους στους  αγώνες που έγιναν τότε, όπως η μάχη της Βλαχέρνας, όλοι όσοι πήραν μέρος στους αγώνες αυτούς, το έκαναν χωρίς κανείς τους να σκεφτεί  το μετά…Αν θα ζουν, αν θα πεθάνουν…Τι θα κερδίσει ο καθένας τους προσωπικά… Αγωνίστηκαν  και έδωσαν το αίμα τους για την πατρίδα μας, ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ  ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ, ΔΕΞΙΟΙ ΚΑΙ ΚΕΝΤΡΩΟΙ…Γιατί οι  αγώνες δεν κερδίζονται με το μετά…ούτε με το εγώ…αλλά με το τώρα … Δεν κερδίζονται με το εμείς και οι άλλοι, όπως οι επόμενες γενιές καταντήσαμε την χώρα μας,  αλλά με το όλοι μαζί… Γιατί πίστευαν ότι η  Ελλάδα, η πατρίδα μας, πρέπει και μπορεί να πορεύεται ελεύθερη!!!

 

Κοιτάζω αυτό το μνημείο και αναρωτιέμαι…άραγε σήμερα, μπορούμε να καταλάβουμε το λόγο ύπαρξης του, πέρα από την ανάμνηση μιας μάχης;

Μπορούμε να διαβάσουμε τα επίκαιρα μηνύματα που κρύβει τούτο το  κρύο κομμάτι μάρμαρο; Μηνύματα ψυχής, μηνύματα ελευθερίας, μηνύματα Εθνικής Αντίστασης… Μπορούμε να νοηματοδοτήσουμε και να φωτίσουμε τη σκέψη και τη δράση μας, στη σημερινή εποχή, μέσα από τα διδάγματα και τον απόηχο της Εθνικής Αντίστασης εμείς... οι βολεμένοι νεο-Έλληνες του 2013, όπου οι μισοί έχουμε ξεχάσει την λέξη «Αντίσταση» και οι άλλοι μισοί έχουμε μάθει να παραποιούμε να τη λέξη  «Εθνική»;

           

Με αφορμή τη σημερινή επέτειο, ας  αναλογιστούμε όλοι μας, πόσοι από μας ξεχάσαμε, πόσοι από μας δεν θέλουμε να βλέπουμε αυτά τα μηνύματα, γιατί είμαστε υπόλογοι για την κακή  διαχείρισή τους όλα αυτά τα χρόνια, υπόλογοι γιατί  τα αφήσαμε να ξεθωριάσουν...

 

Ήρθε όμως η ίδια η ζωή, με την σημερινή κατάσταση  στη χώρα μας, να μας θυμίσει πως μπορούμε να αντισταθούμε σε όσους νομίζουν πως με το ζόρι θα μας υποτάξουν στην θέλησή τους, είτε  αυτοί είναι εντός, είτε εκτός  Ελλάδος. Ήρθε η ώρα να φωνάξει ξανά τούτο εδώ το μάρμαρο πως έχει ψυχή!! Έχει ψυχή από τις ψυχές των σκοτωμένων, έχει φωνή από τις φωνές της μάχης, έχει φλόγα από τις φλόγες των σπιτιών που κάηκαν… και σιγά σιγά…, θα την ακούν όλο και περισσότεροι τούτη τη φωνή, θα' ναι ολο και περισσότεροι αυτοί,  που  παίρνοντας τα δοκάρια των σπιτιών του χωριού μας, που ακόμα καίνε στα χέρια τους, θα βάλουν φωτιά  σε  όσους νομίζουν πως ο έλληνας  μπορεί  με τον οποιοδήποτε τρόπο, να υποδουλωθεί…

 

Κάνω έκκληση σε όλους μας,  αλλά κυρίως στα νέα παιδιά  που είναι εδώ σήμερα, να κάνουμε πράξη στην ζωή σας τις ιδέες  και τα ιδανικά για τα οποία πολέμησαν ΟΛΟΙ οι Έλληνες τότε... ΟΛΟΙ οι Βλαχερναίοι τότε... Να πάρουμε  τις φλόγες από τα σπίτια του χωριού μας που κάηκαν  το '44  και καίγονται ακόμη, και να τα  κάνουμε φως στην καθημερινότητά μας. Να ακούσουμε αυτά τα μηνύματα που φωνάζει τούτη η πλάκα και να ζητήσουμε απ' όλους – όπως έκαναν τότε οι ήρωες της  Βλαχέρνας -  να σεβαστούν πως η ελευθερία,  η ισότητα και η δικαιοσύνη είναι ολονών μας και κανείς δε μπορεί να μας τις στερήσει.

 

Αγωνιστές της Ελευθερίας μας, σας ζητάμε συγνώμη για όσα έχουμε ξεχάσει… Σας ζητάμε συγνώμη για όσα δεν έχουμε πρεσβεύσει στην καθημερινότητα μας…σας ζητάμε συγγνώμη για όσες από τις πράξεις μας έχουν  μειώσει σήμερα τις θυσίες σας για μια ελεύθερη ισότιμη και δίκαιη κοινωνία, για μια ελεύθερη, ισότιμη και δίκαιη Ελλάδα».