Από την εφημερίδα «6 μέρες» τής 5ης Δεκεμβρίου 2012: Με λουκέτο
κινδυνεύουν 156 δομές και η Ελλάδα επιστρέφει σε κολαστήρια τύπου Λέρου.
ΤΗΣ ΓΙΑΝΝΑΣ ΣΟΥΛΑΚΗ
Ένα βήμα πριν από την ολοκληρωτική κατάρρευση βρίσκεται η ψυχιατρική
μεταρρύθμιση στη χώρα μας. Η αδυναμία οικονομικής στήριξης του φιλόδοξου
σχεδίου αποασυλοποίησης «Ψυχαργώς», που ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας
του ΄90 και «έτρεξε» με χρήματα της Ε.Ε. σχεδόν μέχρι σήμερα, οδηγεί -αργά
και σταθερά- 156 δομές σε υποχρεωτικό λουκέτο και 1.600 ψυχικά ασθενείς σε
σύγχρονο Καιάδα. Σε μια εποχή που τα ψυχικά νοσήματα και οι αυτοκτονίες
αυξάνονται κατακόρυφα στην Ελλάδα, λόγω της κρίσης.
ΟΙ ΞΕΝΩΝΕΣ, τα οικοτροφεία και τα κέντρα ημερήσιας νοσηλείας, που
προσφέρουν βραχεία νοσηλεία σε 30.000 πολίτες καθημερινά, λειτουργούν εδώ
και μήνες σε επικίνδυνα όρια και κυρίως χάρη στην ανθρωπιά και την
υπέρβαση του -κατά τα άλλα απλήρωτου και σε επίσχεση εργασίας εδώ και 7
μήνες- προσωπικού. Με απλήρωτα, επίσης, τα ενοίκια, τους λογαριασμούς
ύδρευσης και ηλεκτρικού αλλά και τους προμηθευτές φαρμάκων, αναλώσιμων
υλικών, τροφίμων και ειδών ένδυσης και υπόδησης, οι ξενώνες ουσιαστικά
αδυνατούν να λειτουργήσουν.
Οι 1.600 ασθενείς, που πάσχουν από σοβαρά ψυχικά νοσήματα, όπως ψύχωση,
σχιζοφρένεια, αυτισμό, βρίσκονται ένα βήμα πριν από το πεζοδρόμιο, αφού
είναι αρκετοί αυτοί που δεν έχουν κανένα συγγενή να τους αναλάβει, ενώ
πολλοί άλλοι που έχουν οικογένεια δεν μπορούν να επιβιώσουν σε περιβάλλον
κανονικού σπιτιού, λόγω της φύσης της ασθένειάς τους. Την ίδια στιγμή, οι
2.600 εργαζόμενοι είναι έτοιμοι να περάσουν το κατώφλι της ανεργίας.
ΤΑ ΥΠΟΥΡΓΕΙΑ ΥΓΕΙΑΣ και Οικονομικών περιορίστηκαν μόνο στο να δώσουν τα
τελευταία έξι εκατομμύρια ευρώ στον περασμένο Μάιο για να εξοφληθούν
προηγούμενα χρέη. Μάλιστα, αντί όποιας άλλης ουσιαστικής πρωτοβουλίας, η
σημερινή ηγεσία του υπουργείου Υγείας απειλεί τους υπεύθυνους των 42
Δικτύων Ψυχοκοινωνικής Αποκατάστασης -τα οποία λειτουργούν ως Νομικά
Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου- ότι θα στείλει το ΣΔΟΕ και την οικονομική
αστυνομία να τους ελέγξει για ατασθαλίες και κατάχρηση δημοσίου χρήματος.
«Οι φορείς μας έχουν ελεγχθεί επανειλημμένα» υποστηρίζει ο πρόεδρος του
Δικτύου «Αργώ΄» Μενέλαος Θεοδωρουλάκης. «Η απόφαση διακοπής της
χρηματοδότησης είναι μια καθαρά πολιτική απόφαση που δεν δικαιολογείται
από την οικονομική κρίση, η οποία ταλαιπωρεί τη χώρα, και είναι μια
απόφαση που στηρίχθηκε σε λάθος δεδομένα. Γιατί ο μόνος τομέας που δεν
έχει ζητήσει η τρόικα περικοπές, καθώς η Ε.Ε. στηρίζει την Ψυχιατρική
Μεταρρύθμιση, είναι ο δικός μας. Έτσι και εμείς θα επιμείνουμε στις
κινητοποιήσεις μας».
ΣΤΙΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ από 40 μονάδες Ψυχικής Υγείας, που εδώ και μήνες οι
εργαζόμενοι βρίσκονται σε επίσχεση εργασίας, ο υπουργός Οικονομικών
υποσχέθηκε αόριστα να δώσει χρήματα μέσα στο 2013, λέει ο κ.
Θεοδωρουλάκης: «Χρωστάμε 24 εκατομμύρια ευρώ. Το 70% από αυτά τα χρέη
είναι για μισθοδοσίες και εισφορές στο ΙΚΑ, ενώ το 30% για έξοδα
διατροφής, διαμονής και ενοίκια. Δεν υπάρχει άλλος χρόνος αναμονής και οι
υποσχέσεις για το 2013 είναι εντελώς αβάσιμες και αόριστες. Κινδυνεύουμε
ανά πάσα στιγμή με ποινικές διώξεις από τη διοίκηση του ΙΚΑ, στο οποίο
χρωστάμε. Από τις αρχές Σεπτεμβρίου με τα υπουργεία Οικονομικών και Υγείας
ανταλλάσσουμε μόνο εξώδικα και επιστολές. Από τις πολιτικές παρατάξεις,
μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΔΗΜΑΡ ανταποκρίθηκαν στο πρόβλημά μας». Ο χειμώνας
αναμένεται ιδιαίτερα δύσκολος, αφού δεν υπάρχει ούτε ευρώ στα ταμεία των
ξενώνων, για να προμηθευτούν οι υπεύθυνοι πετρέλαιο θέρμανσης, υποστηρίζει
ο πρόεδρος του Δικτύου «Αργώ»: «Η κατάσταση είναι εκτός ελέγχου και δεν
μπορούμε πια να εγγυηθούμε ούτε για την υγεία ούτε για την ασφάλεια των
νοσηλευομένων. Είναι τόσο δραματική η κατάσταση που σε κάποιους ξενώνες
χρειάστηκε να δεχτούμε βοήθεια σε προμήθειες από τις τοπικές ενορίες ».
Εάν κλείσουν οι δομές αυτές, ο μόνος δρόμος που μένει για τους ασθενείς
είναι ο δρόμος της επιστροφής στο Ψυχιατρείο. Η παλινδρόμηση της
αποϊδρυματοποίησης. που χτίστηκε με τόση προσπάθεια, θα γυρίσει την Ψυχική
Υγεία στην Ελλάδα 30 χρόνια πίσω και τους ασθενείς σε κολαστήρια τύπου
Λέρου.
Η μαρτυρία της μητέρας 45χρονου ασθενή
«Μας ξαναγυρνούν στην εποχή της βαρβαρότητας»
Η κλινική ψυχολόγος Ελένη Σαπουντζόγλου είναι μητέρα του 45χρονου Τάκη,
που πάσχει από βαριάς μορφής αυτισμό. Η κ. Σαπουντζόγλου γνωρίζει πολύ
καλά την πορεία που διένυσε η χώρα μας στον τομέα της αντιμετώπισης των
ψυχιατρικών προβλημάτων. Το 1984 εισήχθη ο 17χρονος, τότε, γιος της στο
Δαφνί. Τα τελευταία 10 χρόνια φιλοξενείται κάτω από αξιοπρεπείς συνθήκες
διαβίωσης και περίθαλψης στο καθαρό περιβάλλον του Οικοτροφείο «Ηώ», που
βρίσκεται στην οδό Μαιζώνος. «Βάλαμε το παιδί υποχρεωτικά στο Δαφνί όταν,
στα 17 του, έγινε υπερβολικά επιθετικό. Η ζωή εκεί ήταν και γι΄ αυτόν και
για μας εφιαλτική, γιατί τα παιδιά ήταν στην εφηβεία, πολύ διεγερτικά και
τα έδεναν τη νύχτα. Η "καθήλωση", όπως λεγόταν το δέσιμο, δεν θεωρούνταν
τότε κάτι φοβερό...».
Η ΑΠΟΑΣΥΛΟΠΟΙΗΣΗ έπειτα από 10 χρόνια, ήταν για όλη την οικογένεια ένας
σημαντικός σταθμός. Ο Τάκης βρέθηκε στον ξενώνα «Ηώ» ενώ άρχισε σιγά σιγά
να μπορεί να ξαναβρίσκεται και στο σπίτι του. Σταμάτησαν οι καθηλώσεις,
ήταν πλέον πάντα καθαρός, είχε περισσότερη στοργή και άρχισε να ηρεμεί και
να επικοινωνεί καλύτερα. «Ήμουν κι εγώ πολύ πιο ήρεμη, γιατί το παιδί μου
είχε σημάδια μεγάλης βελτίωσης, γιατί στα αυτιστικά παιδιά, το περιβάλλον
παίζει τον σπουδαιότερο ρόλο» λέει η μητέρα του Τάκη.
Ο Τάκης συνήθισε και αγάπησε το περιβάλλον του Οικοτροφείου και πλέον
σταμάτησε τις διανυκτερεύσεις στο σπίτι του: «Αυτός είναι ο νέος εφιάλτης
μου. Δεν θέλει να μένει στο σπίτι ούτε λεπτό πια. Αν τυχόν κλείσει ο
ξενώνας δεν ξέρω τι να κάνω, να τον δέσω και να ωρύεται; Θα διαταραχθεί η
ισορροπία του. Ακόμη και στην υποθετική περίπτωση που μπορεί, να ξαναέρθει
στο σπίτι πώς; Χωρίς τη βοήθεια γιατρού, ποιος θα του δίνει και θα του
ελέγχει τα φάρμακα; Και ο Τάκης έχει κάπου να πάει. Υπάρχουν ασθενείς που
είναι 50-60 ετών, κάποιοι έχουν υπέργηρους ή κατάκοιτους γονείς. Τι θα
γίνουν αυτοί οι άνθρωποι;»
Όποιος κλείσει αυτές τις δομές θα κάνει ένα ομαδικό έγκλημα, υποστηρίζει η
μητέρα του Τάκη: «Είναι σαν να δολοφονεί αυτούς τους ανθρώπους. Δεν μας
έχουν δώσει καμία απολύτως λύση, ούτε καν επιστροφή στο κολαστήριο που
λέγεται "Δαφνί". Δεν είναι δυνατόν να ξαναγυρίσουν σε συνθήκες
βαρβαρότητας. Αυτό που συμβαίνει είναι ντροπή για τον πολιτισμό μας».
Πηγή: Εφημερίδα «6 μέρες»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου