"ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ ΕΛΛΗΝΙΚΑ"-ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΥ ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

"ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ ΕΛΛΗΝΙΚΑ''

"Στη δύσκολη εποχή που οι πάντες κρίνουν τη χώρα μας για όλα και μας χρεώνουν ακόμη και όσα εκ φύσεως δε χρεώνονται, ξεκινώ μια νέα στήλη σ'αυτό το blog προβάλλοντας καλά παραδείγματα Ελληνίδων και Ελλήνων που διακρίνονται ανά τον κόσμο και η επιτυχία τους μας δίνει ελπίδα και προοπτική στο συνειρμό του οράματος της Ελλάδας με την Ανάσταση!"

 

Οι Έλληνες που κυβερνούν τον κόσμο

Της Βίβιαν Μπενέκου

Ελληνικές ρίζες έχουν απλωθεί σε όλα τα κοινοβούλια του κόσμου. Ελληνοεβραϊκό αίμα ρέει βαθιά στις φλέβες του Γάλλου προέδρου Νικολά Σαρκοζί, του πρωθυπουργού της Ρουμανίας Καλίν Ποπέσκου - Ταριστεάνου, καθώς και σε τουλάχιστον 189 υπουργούς, γερουσιαστές και βουλευτές, που βρίσκονται αυτή τη στιγμή ως εκλεγμένοι εκπρόσωποι στα έδρανα 75 ξένων κοινοβουλίων ανά τον κόσμο.

Περίπου 50 από αυτούς τους «πρεσβευτές της Ελλάδας» σε 16 κοινοβούλια στο εξωτερικό, πριν από λίγες μέρες βρέθηκαν στα Χανιά, παρευρισκόμενοι σε συμπόσιο του Ινστιτούτου Μεταναστευτικής Πολιτικής (ΙΜΕΠΟ).

Το «Εθνος της Κυριακής» ήταν εκεί και μίλησε με σημαντικούς Ελληνες, που έχουν λόγο στα νομοθετικά όργανα των χωρών τους.

Ο Τεό Θεοφάνους υπουργός Ανάπτυξης στην Αυστραλία, η Μαρία Μπουντρογιάννη υπουργός Διακυβερνητικών Υποθέσεων στον Καναδά, ο Λεωνίδας Ραπτάκης γερουσιαστής στη Βουλή του Ροντ Αϊλαντ, ο Γιάννης Πανταζόπουλος βουλευτής του Εργατικού Κόμματος στη Μελβούρνη, ο γιατρός Αντέχ Κιουάβας βουλευτής στο ιορδανικό Κοινοβούλιο, ο Πέτρος Χαριτάτος, βουλευτής στη Βουλή της Ζιμπάμπουε και ο μόλις 28χρονος βουλευτής στην Αμερική, Δημήτρης Κατσαντώνης.

«Δώσαμε ένα βήμα λόγου σε Ελληνες μετανάστες του εξωτερικού, οι οποίοι κατέχουν πολιτικές θέσεις στις χώρες όπου ζουν, ώστε να μας μεταφέρουν τις εμπειρίες τους ως μετανάστες πρώτης, δεύτερης και τρίτης γενιάς και να μας ενημερώσουν για τις πρακτικές μιας αποτελεσματικής μεταναστευτικής πολιτικής, όπως τις βίωσαν οι ίδιοι.

Ανάγκη η συνεργασία
Είναι αναγκαίο για την αξιοποίηση του μεταναστευτικού φαινομένου να υπάρξει συνεργασία μεταξύ των χωρών υποδοχής και των χωρών αποστολής των μεταναστών», λέει ο κ. Αλέξανδρος Ζαβός, πρόεδρος Ι.ΜΕ.ΠΟ.

«Γεννήθηκα στην Κύπρο, αλλά βρέθηκα σε πολύ μικρή ηλικία στην Αυστραλία. Εκεί πήγα σχολείο κι εκεί μεγάλωσα. Ομως η Ελλάδα είναι χαραγμένη στην ψυχή μου.

Στη δική μου αλλά και των τριών παιδιών μου, έστω κι αν δεν επισκέπτονται συχνά την πατρίδα», μας λέει ο κ. Τεό Θεοφάνους, που από το 1993 μέχρι σήμερα έχει διατελέσει αρκετές φορές υπουργός στην Πολιτεία της Βικτόρια εκλεγμένος με το κόμμα των Εργατικών.

«Ερχομαι στα Χανιά, στην Κρήτη, κάθε χρόνο. Είμαι χανιώτικης καταγωγής και παρόλο που γεννήθηκα στον Καναδά, η καρδιά μου είναι εδώ. Φέρνω και τα παιδιά μου κάθε καλοκαίρι. Οταν πρωτοήρθα στην Κρήτη, 10 χρονών, το 1967, υπήρχαν μόνο άμαξες και μηχανάκια», λέει η κ. Μαρία Μπουντρογιάννη, που είναι υπουργός στην κυβέρνηση του Οντάριο.

Η κ. Μαρία Μπουντρογιάννη γεννήθηκε στο Χάμιλτον της περιφέρειας Οντάριο του Καναδά. Οι γονείς της μετανάστευσαν στον Καναδά από την Κρήτη τη δεκαετία του 1950. Το υπουργείο της είναι υπεύθυνο για τις διαπραγματεύσεις και τις συμφωνίες με την ομοσπονδιακή κυβέρνηση σε τομείς εργασίας, περιβάλλοντος, παιδείας και υγείας.

Με το κόμμα των Οικολόγων για τη γαλλόφωνη Βουλή των Βρυξελλών εκλέγεται ο κ. Χρήστος Δουλκερίδης, του οποίου η οικογένεια ακολούθησε το μεταναστευτικό ρεύμα του 1958, όταν Ελληνες έφευγαν από τη χώρα μας για να εργαστούν στα ορυχεία του Βελγίου.

Ο γιατρός Αντέχ Κιουάβας, βουλευτής στο ιορδανικό Κοινοβούλιο, μιλάει άπταιστα ελληνικά, παρότι γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Αμάν.

«Στην Ιορδανία οι μετανάστες είναι περισσότεροι από τον ντόπιο πληθυσμό. Είχαμε από το 1948 μέχρι και το 1990, τρία μεγάλα μεταναστευτικά ρεύματα, που χάλασαν την Ιορδανία και κατέστρεψαν την οικονομία της», λέει ο ελληνικής καταγωγής βουλευτής.

«Αρχή με άδειες τσέπες»
Ο επί πολλά έτη υπουργός, και 15 χρόνια βουλευτής, εκλεγμένος με το Εργατικό Κόμμα στη Μελβούρνη, Γιάννης Πανταζόπουλος, γεννήθηκε το 1963. Οι γονείς του έφυγαν από την Ελλάδα για τη Μελβούρνη, τον Ιούλιο του 1957.

«Πήγαινα σε ελληνικό σχολείο και ποτέ δεν έπαψα να έχω μέσα μου την Ελλάδα. Οι μετανάστες γονείς μου, μαζί με τους υπόλοιπους Ελληνες, με άδειες τις τσέπες τότε, κατάφεραν κι έφτιαξαν νέα κοινωνία στην Αυστραλία», μας λέει ο κ. Γιάννης Πανταζόπουλος, συμπληρώνοντας:

«Εχω δύο παιδιά, τον 9χρονο Ναθαναήλ και την 6χρονη Λουκία, και θέλω να γνωρίζουν ότι είναι Ελληνες. Ερχόμαστε στην Αθήνα συχνά, κι έχω να πω ότι η Ελλάδα μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες έχει αλλάξει πολύ και είναι μια από τις σημαντικές χώρες του χάρτη».

*Λεωνίδας Ραπτάκης*
«Ηταν σκληρά τα πρώτα χρόνια στην Αμερική»

Πολύ στενά συνδεδεμένος με την Ελλάδα είναι και ο γερουσιαστής στο Ροντ Αϊλαντ, (περιοχή μεταξύ Βοστόνης και Νέας Υόρκης), κ. Λεωνίδας Ραπτάκης.

Οι γονείς του έφυγαν από την Ανδρο τη δεκαετία του 50 για την Αμερική. Ο ίδιος όμως κρατά στενή επαφή με τις ρίζες του. Ερχεται περισσότερες από πέντε φορές τον χρόνο στην πατρίδα του κι αναπαλαίωσε για τον λόγο αυτόν το σπίτι των γονιών του στο κυκλαδίτικο νησί.

«Οι γονείς μου δούλεψαν πολύ σκληρά στην Αμερική. Είχαν εστιατόριο, το οποίο κρατώ εγώ ακόμη και σήμερα, παρά τις πολιτικές μου υποχρεώσεις, γιατί μου θυμίζει τα πρώτα μας χρόνια στην Αμερική».

Ο Λεωνίδας Ραπτάκης εκλέγεται με το Κόμμα των Δημοκρατικών. Ξεκίνησε την πολιτική του σταδιοδρομία το 1992, όταν εξελέγη πολιτειακός βουλευτής στο Ροντ Αϊλαντ.

Ο ομογενής πολιτικός έχει εργαστεί για περισσότερα από 10 χρόνια για τα εθνικά μας θέματα και ως γερουσιαστής έχει αναλάβει σημαντικές πρωτοβουλίες που αφορούν στον Ελληνισμό.

Πηγή: (Εφημερίδα "το Έθνος" 22/7/2007)