ΚΑΝΤΕ ΤΗΝ ΚΑΘΕ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΓΙΟΡΤΗ

Ως Αντιδήμαρχος βρέθηκα για πρώτη φορά στη ζωή μου σ’ένα έγκυρο, αξιόπιστο και βασισμένο στην αντικειμενικότητα, στους νόμους και στην κοινωνική έρευνα, κέντρο διάθεσης βοήθειας σε ανθρώπους που το έχουν ανάγκη.

            Μες στις γιορτές των Χριστουγέννων, διοικώντας την Κοινωνική Υπηρεσία του Δήμου Ιλίου, εδραιώνοντας ή επεκτείνοντας συνεργασίες με τους Ιερούς Ναούς της περιοχής, τη Μητρόπολη, Κοινωνικούς Φορείς όπως ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός ή το Χαμόγελο του Παιδιού κλπ., καταφέραμε στο Ίλιον να δοθεί μια ικανοποιητική, αξιοπρεπής και ποιοτική ενίσχυση σε είδη διατροφής πρώτης ανάγκης σε εκατοντάδες κατοίκους της πόλης, σε πάρα πολλές οικογένειες που είχαν προτεραιότητα στις δράσεις μας γιατί τα περισσότερα μέλη τους ήταν ανήλικα παιδιά.

            Δεκάδες χιλιάδες ευρώ του Δήμου μετατράπηκαν σε τρόφιμα, δεκάδες προσφορές σχολείων, τοπικών φορέων και πολιτών ζητούσαν κατεύθυνση από την Κοινωνική μας Υπηρεσία ώστε να πιάσουν τόπο, κατακλυσμός προσφορών καρδιάς για τις γιορτές και στο παράρτημα του Χαμόγελου του Παιδιού στο Ίλιον με στόχο όσο περισσότεροι συμπολίτες μας να νιώσουν στη ζωή τους λίγη απ’την ουσία της ευχής που άγγιζε τα χείλη αυτές τις μέρες για «Καλά Χριστούγεννα».

            Τα Χριστούγεννα όμως πέρασαν. Σε όλη την Ελλάδα οι πρωτοβουλίες ενίσχυσης, οι προσφορές και οι κινήσεις αλληλεγγύης για τις γιορτές καταλάγιασαν, κόπασαν, ίσως και μετά την Πρωτοχρονιά η συντριπτική τους πλειοψηφία να σβήσει οριστικά και πάλι κάποιες να αναστηθούν το Πάσχα ή τον ερχόμενο Δεκέμβρη.

Τι γίνεται όμως μετά;;;

            Δυστυχώς και το Φλεβάρη και το Μάρτη και τον Ιούνη και τον Αύγουστο και το Σεπτέμβρη, οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, από όσους πήραν τα γιορτινά «δέματα αγάπης», θα έχουν τις ίδιες ή και μεγαλύτερες ανάγκες. Θα πεινούν, θα απειλούνται από τη ΔΕΗ ή την ΕΥΔΑΠ με αφαίρεση μετρητών και κομμένο νερό ή ρεύμα, τηλέφωνο μπορεί να μην είχαν ήδη μες σ’αυτές τις γιορτές…

            Προσωπικά ζητούσα από καταστήματα τροφίμων οι προσφορές τους να μην έχουν ημερομηνία λήξης στα τέλη Δεκέμβρη 2011 αλλά έστω Φλεβάρη ή Μάρτη, να κάνουμε μια πιο ορθολογική διαχείριση και να έχουν κάποιες οικογένειες μια σταθερή μηνιαία ενίσχυση έστω τρεις-τέσσερεις μήνες στις αρχές του έτους και μετά βλέπουμε. Απαίτησα να διαχειριστώ ή να δώσω κατεύθυνση απ’τις θέσεις μου στο αναπηρικό κίνημα ή σε μια Κοινωνική Υπηρεσία για διάφορες χρηματικές δωρεές ή προσφορές ρούχων κλπ. Αμέσως μετά τις γιορτές, γιατί δεν αντέχω να βλέπω τα πυροτεχνήματα των εκτάκτων ενισχύσεων στις μέρες αγάπης να σβήνουν και να αφήνουν χιλιάδες συμπολίτες μου ανά την Ελλάδα σε σκοτάδι κοινωνικής απομόνωσης και ανάγκης.

            Ανάγκασα σε επιστράτευση δικούς μου συγγενείς και φίλους υπερπηδώντας έτσι τα εμπόδια του στείρου ωραρίου και τις ξεφτισμένης δημοσιουπαλληλίστικης νοοτροπίας για να βρεθούν, να διαμορφωθούν και να εδραιωθούν στο Ίλιον αποθηκευτικές γωνιές που θα μπορούν να’ναι μικρές οάσεις στη ζωή όσων έχουν πραγματικά ανάγκη μα και αξιοπρέπεια και μετά το δεκαπενθήμερο της Ανάστασης του Άη-Βασίλη. Συνεχίζω πιστεύοντας στις ανόθευτες απ’την ιδιοτέλεια και τον καιροσκοπισμό αξίες του εθελοντισμού και της κοινωνικής προσφοράς και ευαισθησίας, να ζητώ από συναδέλφους, συνεργάτες, συνοδοιπόρους, συμπολιτευόμενους και μη, να αντιπαλέψουμε τη γραφειοκρατία και να δώσουμε αλήθεια και πνεύμα σε αναχρονιστικούς νόμους που μιλούν για «περιοδική ενίσχυση απόρων», για να μπορώ να χτυπώ το χέρι στο τραπέζι απέναντι σε κάθε είδους λαϊκισμό, σε κάθε είδους εφέ για τα πρακτικά των Δημοτικών Συμβουλίων και σε κάθε είδους κλειστού τύπου συνδικαλιστικά club και να τους αντιπροτείνω όχι πρακτικά εφαρμόσιμες, αλλά ήδη εφαρμοσμένες στην πράξη λύσεις κατά των λιποθυμιών στα σχολεία και του υποσιτισμού των παιδιών.

            Ας μην κάνουμε λοιπόν προσφορές μες στις γιορτές, αλλά ας κάνουμε κάθε προσφορά μας γιορτή, κάθε στιγμή που το μπορεί ο καθένας. Γιατί ουσιαστικά με μια προσφορά το χρόνο δεν καλύπτουμε άλλων ανάγκες, τις ανάγκες της δικής μας ψυχής καλύπτουμε, τις πληγές του δικού μας τρόπου ζωής μπορεί να θέλουμε να επουλώσουμε.

            Μπράβο σε κάθε προσφορά όποια στιγμή του χρόνου και αν γίνει, γιατί δείχνει ανθρωπιά και ψυχή. Επιτρέψτε μου όμως να γίνομαι λίγο απότομος και να ζητώ απόλυτα η κάθε τέτοια προσφορά να’ναι η αρχή για μια γενικότερη προσφορά μας στην κοινωνία, στους γύρω μας. Και αν το ψάξουμε λίγο, εάν το σκεφτούμε πρακτικά, δεν έχουν όλες οι προσφορές οικονομικό κόστος, ίσα-ίσα που καμιά προσφορά στη θέα της δεν πρέπει αν δούμε ότι μας ταιριάζει να μας φαίνεται και δυσβάσταχτη. Καλές γιορτές!