Του Βαγγέλη Αυγουλά
Οι εξελίξεις τρέχουν στη Βαρκελώνη, στην
Ισπανία, σ΄όλη την Ευρώπη και –κυρίως - μέσα στην Ευρωπαική Ένωση
γύρω από το τεράστιο θέμα των ημερών, την Ανεξαρτησία της Καταλονίας και κανείς
δεν ξέρει τι θα προκύψει τις επόμενες εβδομάδες, τις επόμενες
ημέρες, ακόμα και τις επόμενες ώρες αφού την Τρίτη, 10 Οκτωβρίου, ο ηγέτης της
Καταλονίας «πάγωσε» την ανεξαρτητοποίηση.
Τι σημαίνει αυτό; Για ποιο λόγο οι κινητοποιήσεις, το
δημοψήφισμα, οι συγκεντρώσεις, οι συγκρούσεις ; Τι νόημα είχαν όλα αυτά; Ήταν
μια ανοργάνωτη, επιπόλαια επιχείρηση; Ήταν μια καλοσχεδιασμένη «εξαπάτηση» του
καταλανικού λαού με στόχο την αναταραχή; Υπήρχαν από
πριν ασφυκτικές πιέσεις και απειλές που ο Κάρλες Πουγδεμόν δεν
είχε υπολογίσει; Και τώρα; Υπάρχει σχεδιασμός; Ή εγκαταλείφθηκαν όλα
και ο πρωθυπουργός της Καταλονίας θα πάρει τα βουνά μπας και τον πιάσουν στα
χέρια τους οι έξαλλοι οπαδοί του που πλημμύριζαν εβδομάδες τώρα τους
δρόμους, φώναζαν, πανηγύριζαν, αγνοούσαν απειλές και τρομοκρατία περιμένοντας
ένα άπιαστο όνειρο που μπορεί να ήξεραν ότι η πραγματοποίησή του ήταν αφάνταστα
δύσκολη με σκοτεινό μέλλον αλλά εκείνοι ΑΥΤΟ ΗΘΕΛΑΝ;
Αυτή τη στιγμή, ένα και μόνο ισχύει: Ότι η δήλωση
της ανεξαρτησίας έγινε τελικά μόνο συμβολικά. Διότι το Κοινοβούλιο της
Καταλονίας υπέγραψε το βράδυ της Τρίτης 10 Οκτωβρίου την ανακήρυξη της
ανεξαρτησίας της Δημοκρατίας της Καταλονίας και ταυτόχρονα την «πάγωσε».
Πρόκειται ή όχι για πολιτικό καραγκιοζιλίκι ή μήπως υποκρύπτεται κάποιος
επόμενος «σατανικός» σχεδιασμός; Κι αν ναι, τι θα κάνουν οι οπαδοί
της Ανεξαρτησίας που ήταν αποφασισμένοι να τα θυσιάσουν όλα για να πετύχουν την
πραγμάτωση των ονείρων δυο-τριών γενεών και τώρα αισθάνονται άγρια
προδομένοι, φρικτά εξαπατημένοι και δεν ξέρουν ποιο θα είναι το αύριο το δικό
τους, των οικογενειών τους, των επαγγελμάτων τους, των επιχειρήσεών τους, των
παιδιών τους; Θα έχουν ζωή έστω όπως η προηγούμενη; Ή θα βρεθούν στα
πρόθυρα του εμφύλιου πολέμου ή της ολοκληρωτικής ταπείνωσης και τρομοκρατίας;
Η δικαιολογία; Η υλοποίηση της ανεξαρτησίας πάγωσε από
τον πρόεδρο της Καταλονίας Κάρλες Πουγδεμόν, ώστε να ξεκινήσει διάλογος με τη
Μαδρίτη. Είναι βέβαια γεγονός: Πιεσμένος από όλες τις πλευρές, ο ισχυρός άνδρας
της Βαρκελώνης επέλεξε μια μεσοβέζικη λύση. Στην ομιλία του στο
καταλανικό Κοινοβούλιο, υποσχέθηκε ότι «η Καταλονία θα είναι ανεξάρτητο κράτος
υπό μορφήν δημοκρατίας», σύμφωνα με το δημοψήφισμα της 1ης Οκτωβρίου. Αλλά
ταυτόχρονα «πάγωσε» την επίσημη διακήρυξη της ανεξαρτησίας για να αφήσει την
δυνατότητα διαλόγου με τη Μαδρίτη. Μα κύριε ηγέτη, δεν τις ήξερες τις
αντιδράσεις από πριν; Δεν τις ήξερες τις διαθέσεις των αντιπάλων σου, μέσα και
–κυρίως- έξω από την Καταλονία; Τις απειλές; Την τρομοκρατία; Την κυβέρνηση
της Μαδρίτης και τις διαθέσεις του Ραχόι; Το κλίμα μέσα στην
Ευρωπαική Ένωση; ΤΩΡΑ το κατάλαβες; Ή μήπως τα ήξερες όλα καλά, τα είχες
προσεκτικά σχεδιάσει για να φτάσεις σ αυτήν ακριβώς την κατάσταση;
Αντιμέτωπος με μια σειρά επιχειρήσεων που μετακομίζουν
από την Καταλονία εξαιτίας της κρίσης, και μετά την ιστορική διαδήλωση της
περασμένης Κυριακής στους δρόμους της Βαρκελώνης από τους οπαδούς της μη
απόσχισης και υπέρ της ενωμένης Ισπανίας, ο ηγέτης της ανεξαρτησίας έκανε λόγο
για «μείωση των εντάσεων». Και με μιαν αξιολύπητη εμφάνιση, σε πλήρη κόντρα με τον
ενθουσιασμό και τη φλόγα των περασμένων εβδομάδων, δήλωσε εμφανώς
καταβεβλημένος ότι : «Η Καταλονία κέρδισε το δικαίωμα να είναι
ανεξάρτητο κράτος», παρουσιάζοντας αυτή την «εξαιρετική και
ιστορική στιγμή» ως «την πολιτική συνέπεια» της ψήφου της 1ης Οκτωβρίου. Το
δημοψήφισμα αυτοδιάθεσης είχε δώσει 90% «ναι» στην ανεξαρτησία. Αλλά «η
καταλανική κυβέρνηση και εγώ προτείνουμε το Κοινοβούλιο να παγώσει τη δήλωση
της ανεξαρτησίας ώστε να μπορέσουμε να ξεκινήσουμε τις προσεχείς ημέρες έναν
διάλογο», δήλωσε ο πρόεδρος της Καταλονίας. Η κυβέρνηση της Καταλονίας κάνει
«μια κίνηση υπευθυνότητας και γενναιοδωρίας», προσπάθησε να εξηγήσει.
Ποιος τον πιστεύει πλέον; Τα μεγάλα λόγια, τα μεγάλα
σχέδια, οι μεγάλες επιδιώξεις απαιτούν και μεγάλους άνδρες, έτοιμους να
θυσιαστούν. Στην Βαρκελώνη, χιλιάδες οπαδοί του και
οπαδοί της ανεξαρτησίας, οι οποίοι είχαν συγκεντρωθεί κατά χιλιάδες μπροστά
στους τηλεοπτικούς δέκτες για να ακούσουν την ομιλία του , δεν έκρυβαν την
απογοήτευσή τους. Άλλα περίμεναν. Αλλιώς έβλεπαν τις εξελίξεις. Κακώς ίσως. Δεν
αποσχίζεσαι από μια μεγάλη χώρα όπως η Ισπανία επειδή το θέλουν οι
ρομαντικοί εθνικιστές χωρίς σχέδιο, χωρίς τακτική, χωρίς εξασφάλιση. Αλλά
είπαμε: Όπως το όνειρο της απόσχισης και της ανεξαρτησίας θρυμματίστηκε μέσα σε
λίγες ώρες, έτσι όλα μπορεί να αλλάξουν και πάλι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου