ΜΙΛΑ ΚΑΠΟΙΟΣ ΤΑΚΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΣΤΟΥΡΝΑΡΑ;

Του Βαγγέλη Αυγουλά

Η ετήσια έκθεση νομισματικής πολιτικής της Τράπεζας της Ελλάδος που δόθηκε στη δημοσιότητα προ ημερών , με φαρδιά – πλατιά από κάτω την υπογραφή του διοικητού της Γιάννη Στουρνάρα είναι ένα «έγγραφο»  που δεν συντάσσεται για να αγνοηθεί, ούτε εκδίδεται απλώς και μόνο για να εκδοθεί. Είναι ένα από τα σοβαρότερα , επίσημα «έγγραφα» που συντάσσεται και δημοσιοποιείται και φυσικά, αποδέκτες του δεν είναι μόνο  η κυβέρνηση και τα στελέχη της. Η Έκθεση αυτή  αποστέλλεται σε όλους τους φορείς, παράγοντες  και ρυθμιστές της Ελληνικής Οικονομίας  αλλά και στο εξωτερικό, σε όλους τους «εμπλεκόμενους». Με πρώτους – πρώτους την Ευρωπαϊκή Ένωση , τα κράτη – μέλη της, στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή  η οποία προασπίζει τα συμφέροντα της Ένωσης συνολικά, όλα τα  θεσμικά όργανα της ΕΕ ( μεταξύ αυτών  το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή ) αλλά και τους «δανειστές».

Ό,τι ξέρουμε σήμερα εμείς, το ξέρουν και όλοι οι άλλοι, από τις Βρυξέλλες μέχρι την Ουάσιγκτον και το Πεκίνο. Έτσι λοιπόν, «όλος ο κόσμος» γνωρίζει τι λέει η Τράπεζα της Ελλάδος στην Έκθεσή της με βασικότερο στοιχείο ότι η ΤΤΕ «προσγειώνει»  την εκτίμησή της για την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας το 2017 στο 1,6%  ( από το 2,5%). Βεβαίως όπως αναφέρει, αυτό συμβαίνει λόγω της μεγάλης καθυστέρησης στην ολοκλήρωση της β' αξιολόγησης, που σε συνδυασμό με τη μεγάλη αύξηση της φορολογικής επιβάρυνσης αποδυνάμωσαν την αναπτυξιακή δυναμική της χώρας.

Βεβαίως  όπως προειδοποιεί ο Γιάννης Στουρνάρας, «παρά τη χειροτέρευση των προβλέψεων για το 2017, οι μεσοπρόθεσμες προοπτικές για την ανάπτυξη παραμένουν ευοίωνες, εφόσον όμως συνεχιστεί απρόσκοπτα η εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων». Το «καμπανάκι»  που χτυπά ο κ. Στουρνάρας για τα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους αναφέρει : «Η παράταση της εκκρεμότητας (για το χρέος) εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους και προοιωνίζεται την ανάγκη νέας χρηματοδοτικής συνδρομής μετά το 2018, κάτι που απεύχονται τόσο η Ελλάδα όσο και οι εταίροι» .

Η Έκθεση εκτιμά ότι « η συμμετοχή των ελληνικών κρατικών ομολόγων στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ και η συνακόλουθη βελτίωση των όρων χρηματοδότησης θα ενισχύσουν την εμπιστοσύνη των αγορών στην ελληνική οικονομία και θα διευκολύνουν τη διατηρήσιμη πρόσβαση στις διεθνείς αγορές. Όλα τα παραπάνω, εφόσον πραγματοποιηθούν εγκαίρως, θα επιταχύνουν την επάνοδο στη χρηματοπιστωτική κανονικότητα και θα σηματοδοτήσουν την έξοδο από την κρίση».

Δεν ξέρω πώς ακριβώς συντάσσεται αυτή η Έκθεση αλλά μου φαίνεται τρομερά δύσκολο  η σύνταξη να γίνεται ερήμην των θέσεων και απόψεων της Ελληνικής Κυβέρνησης η οποία , κατά την ταπεινή μου άποψη ,  έχει –μερικώς έστω-  συνεργαστεί παρέχοντας πληροφορίες, θέσεις, απόψεις και εκτιμήσεις.

Για παράδειγμα, θεωρώ αδύνατον η κυβέρνηση να μην έχει καταθέσει θέσεις για τα «Κόκκινα Δάνεια» , τα οποία η  Τράπεζα της Ελλάδας θεωρεί ως μείζον θέμα  και εκτιμά ότι η αντιμετώπιση του προβλήματος των μη εξυπηρετούμενων δανείων είναι η σοβαρότερη πρόκληση που αντιμετωπίζει το ελληνικό τραπεζικό σύστημα και η ελληνική οικονομία. Και απευθύνει σήμα κινδύνου για νέες καθυστερήσεις  σε σημαντικό ποσοστό των δανείων που είχαν τεθεί σε καθεστώς ρύθμισης (ιδίως βραχυπρόθεσμου τύπου).

Μια άλλη θέση που τονίζεται στην Έκθεση της ΤΤΕ είναι ότι «η οικονομική πολιτική πρέπει πλέον να επικεντρωθεί στην ανάπτυξη και ειδικότερα στη συνεπή και αποφασιστική υλοποίηση του προγράμματος μεταρρυθμίσεων και ιδιωτικοποιήσεων, στη δραστική αντιμετώπιση του προβλήματος των μη εξυπηρετούμενων δανείων και στη μείωση των φορολογικών συντελεστών μέσω της υιοθέτησης μέτρων που θα βελτιώνουν την εισπραξιμότητα των φόρων και των εισφορών, καθώς και με την περαιτέρω μείωση των μη παραγωγικών δαπανών του ευρύτερου δημόσιου τομέα».

Και για να μην πολυλογώ: Εφ' όσον δεχόμαστε ως γεγονός ότι η κυβέρνηση της χώρας είναι όχι μόνον ενήμερη του περιεχομένου της Έκθεσης αλλά έχει – μέχρις ενός σημείου τουλάχιστον- συνεργαστεί στον καταρτισμό της, αυτή η Έκθεση αποτελεί και δική της δέσμευση. Δική της διαπίστωση. Δικές της αποδοχές. Δικές της υποχρεώσεις.  Όπως για παράδειγμα ότι «Η επιστροφή της οικονομίας σε διατηρήσιμη αναπτυξιακή τροχιά θα μειώσει σταδιακά την ανεργία, θα επιτρέψει στα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις να αποπληρώσουν τα χρέη τους και θα δημιουργήσει τα κεφάλαια για την εξυπηρέτηση και σταδιακή μείωση του δημόσιου χρέους ως ποσοστού του ΑΕΠ».

Και η  κυριότερη αποδοχή : «Η ελληνική οικονομία χρειάζεται συνδρομή για να μειώσει το υψηλό δημόσιο χρέος. Συνεπώς, θα πρέπει να συγκεκριμενοποιηθεί η δέσμευση των εταίρων για τη διατύπωση μεσοπρόθεσμων μέτρων που θα διασφαλίζουν τη μεσομακροπρόθεσμη βιωσιμότητα του δημόσιου χρέους και τα οποία θα τεθούν σε ισχύ με τη λήξη του τρέχοντος προγράμματος. Κάτι τέτοιο θα βελτιώσει το οικονομικό κλίμα και θα διευκολύνει την έξοδο στις αγορές το καλοκαίρι του 2018, ή και νωρίτερα».

Εάν ΔΕΝ έχει προυπάρξει κάποια «συμφωνία» για το περιεχόμενο της Έκθεσης, τότε την … έχουμε άσχημα όλοι μας. Αλλά φαντάζομαι ότι «κάποιος» μιλά τακτικά με τον κ. Στουρνάρα. Ή όχι;