ΤΟ "ΆΡΩΜΑ ΤΗΣ ΑΔΙΚΙΑΣ" ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΑΜΕΣΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ

Του Βαγγέλη Αυγουλά

Δυο ειδησεογραφικά κείμενα των τελευταίων ημερών με ….τάραξαν ιδιαίτερα, Άγιες Μέρες που είχαμε. Και τα δυο, τα διάβασα στην Καθημερινή. Και τα δυο χρειάζονται άμεσες απαντήσεις και – στο ποσοστό που αληθεύουν- άμεση αντιμετώπιση. Και τα δυο έχουν το «άρωμα» της αδικίας. Και τα δυο με αφορούν ΚΑΙ προσωπικά.

1.Ούτε οι αναπηρικές συντάξεις δεν γλυτώνουν από τη λαίλαπα περικοπών που φέρνει ο νόμος Κατρούγκαλου για όλους όσοι αιτήθηκαν σύνταξης μετά τις 13 Μαΐου 2016. Το «ψαλίδι» στις νέες αναπηρικές συντάξεις φτάνει και το 35% μετά την υπογραφή και της τελευταίας εγκυκλίου του υπουργείου Εργασίας, που δίνει το «πράσινο φως» για την έκδοση των συνταξιοδοτικών αιτήσεων που κατατέθηκαν τον περασμένο Μάιο. 

2.Το ένα δέκατο σχεδόν των φορολογουμένων πλήρωσε το 60% του συνολικού φόρου εισοδήματος το προηγούμενο έτος. Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιοποίησε η Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων, 513.509 φορολογούμενοι με εισοδήματα από 30.000 ευρώ και πάνω σηκώνουν τα φορολογικά βάρη εξαιτίας της αδυναμίας του κράτους να περιορίσει τη φοροδιαφυγή, να αναδιατάξει τον δημόσιο τομέα και να προχωρήσει στις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις.

Για τις αναπηρικές συντάξεις , το προσωπικό μου θέμα μπαίνει σε δεύτερη μοίρα αφού απέχω κατά πολύ από τη συνταξιοδότηση. Ωστόσο με αφορά  άμεσα γιατί είμαι βαθιά αναμεμιγμένος στο Αναπηρικό Κίνημα και τα τελευταία χρόνια, συνεργάζομαι με υπουργό που έχει αναπηρία, συν του ότι κοινωνικά, το μέτρο είναι ΠΟΛΥ άδικο.  Αλλά η αδικία του να πληρώνουν  οι λίγοι και ολιγότερο προνομιούχοι τα περισσότερα για φόρο εισοδήματος, είναι καραμπινάτη και προκύπτει σε μέγιστο ποσοστό από ρυθμίσεις  συγκεκριμένου νόμου, συγκεκριμένου υπουργού που συζητείται μήνες τώρα αλλά ΔΕΝ μπαίνει σε διαδικασία «επιδιόρθωσης».

Συνοψίζω : 

Α. Όπως αναφέρει η Καθημερινή,   «με ρυθμούς «χελώνας» πληρώνονται οι συντάξεις των ατόμων με αναπηρία, που,  λόγω επανεξέτασης από τις υγειονομικές επιτροπές των Κέντρων Πιστοποίησης Αναπηρίας (ΚΕΠΑ) διεκόπησαν, παρά την πρόβλεψη για παράταση χορήγησης όσο διαρκεί η αναμονή». Αυτό κάποιαν εξήγηση πρέπει να έχει και κάποια διορθωτική  κίνηση οφείλουμε να απαιτήσουμε, όλοι μαζί ως συντεταγμένη κοινωνία, και μάλιστα άμεσα. Ας μη μοιραστώ εδώ μαζί σας άλλου τύπου πολιτικό παρασκήνιο. Να τονίζω μόνο, εν κατακλείδι, ότι δεν είναι κατανοητός ο λόγος στον οποίο οφείλεται  η ανατροπή και η καθυστέρηση και θεωρώ ότι πρέπει να βρεθεί άμεσα μια λύση. Επίσης, ένα ερωτηματικό: δεν έχει γίνει ακόμη γνωστό αν στις περικοπές που φέρνει το προσύμφωνο της Μάλτας με την κατάργηση της προσωπικής διαφοράς, θα αγγίξει και τις αναπηρικές συντάξεις, γεγονός που θα προκαλέσει μεγάλες περικοπές στις ήδη καταβαλλόμενες συντάξεις. Αυτό, την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, υποτίθεται ότι ήταν υπό εξέταση αλλά οι Πασχαλιάτικες διακοπές ΔΕΝ είναι δικαιολογία. Μας λένε βέβαια ότι  το θέμα αναμένεται να διευκρινιστεί εντός των επόμενων ημερών  και ότι  το πόρισμα που υπάρχει, προβλέπει την εξομοίωση των προϋποθέσεων λήψης σύνταξης αναπηρίας και βάσει των προτάσεων θα πρέπει να βελτιωθούν περισσότεροι οι όροι για τους νέους ασφαλισμένους. Έχει καλώς. Την ίδια ώρα, που και η συνάντηση της Εθνικής Ομοσπονδίας Τυφλών με τον κ. Τσίπρα έχει αναβληθεί ήδη μια φορά και ο ορισμός νέας, για να διώξουν τα πλέον αρμόδια χείλη τις ανησυχίες μας, εκκρεμεί.

Β.  Αλλά οι λέξεις και οι έννοιες του ότι « το ένα δέκατο  των φορολογουμένων πλήρωσε το 60% του συνολικού φόρου εισοδήματος το προηγούμενο έτος» αποτελούν στοιχεία ενός δεδομένου. Αυτό ΕΓΙΝΕ. Δεν έγινε;  Όπως έγραφε η Καθημερινή, «σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιοποίησε η Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων, 513.509 φορολογούμενοι με εισοδήματα από 30.000 ευρώ και πάνω σηκώνουν τα φορολογικά βάρη εξαιτίας της αδυναμίας του κράτους να περιορίσει τη φοροδιαφυγή, να αναδιατάξει τον δημόσιο τομέα και να προχωρήσει στις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις. Μπορώ φυσικά να δεχτώ το ότι  «κάθε φορά  που τα δημοσιονομικά μεγέθη αποτυγχάνουν, αυτοί που καλούνται να κλείσουν τις «τρύπες» είναι όσοι έχουν μηνιαία εισοδήματα άνω των 2.500 ευρώ» γιατί αυτές οι 2.500 ευρώ  δεν είναι αποδοχές φτώχιας ώστε να μιλήσουμε για φτωχούς που πληρώνουν  ενώ πλούσιοι φοροδιαφεύγουν. Ωστόσο η αδικία είναι μεγάλη. Διότι οι 2.500 ευρώ μπορεί να μην είναι «αποδοχές φτώχιας». Δεν είναι όμως ούτε «αποδοχές πλούτου». Και οι  συγκεκριμένοι φορολογούμενοι πληρώνουν κατά μέσον όρο φόρο που ξεπερνά τα 9.200 ευρώ ετησίως.

Ωστόσο, σημαντική όμως είναι και η συμμετοχή των φορολογουμένων με εισοδήματα της τάξης των 20.000 έως 30.000 ευρώ, οι οποίοι πληρώνουν 1,43 δισ. ευρώ και συμμετέχουν στα συνολικά βάρη κατά 17,94%.

Σκεφτείτε όμως ότι  από 50.000 έως 80.000 δήλωσαν 90.139 φορολογούμενοι, από  80.000 έως 100.000 δήλωσαν 16.858 φορολογούμενοι και  πάνω από 100.000 δήλωσαν 24.695 φορολογούμενοι οι οποίοι πλήρωσαν το 16,25%.  Δεν θέλω να είμαι ούτε υπερβολικός ούτε μονομερώς άδικος  αλλά αν όλοι αυτοί πλήρωναν «κάτι» περισσότερο και αν αυτοί που φοροδιαφεύγουν συνειδητά, εντοπίζονταν, τουλάχιστον οι  συν-Έλληνες των 10, των 20 και των 30.000 ευρώ, κάπως πιο υποφερτά θα περνούσαν.