ΑΕΠΙ: ΠΟΥ ΠΑΝΕ ΤΕΛΙΚΑ ΤΑ ΠΟΣΟΣΤΑ ΤΩΝ ΜΟΥΣΙΚΩΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΩΝ

Του Βαγγέλη Αυγουλά

Το πόρισμα μιας έρευνας που έγινε πρόσφατα από την εταιρεία  «Ερνστ & Γιανγκ», για λογαριασμό του Υπουργείου Πολιτισμού για την εταιρεία ΑΕΠΙ (Ανώνυμη Εταιρεία Πνευματικής Ιδιοκτησίας), ξανάφερε στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας το ζήτημα «Που πάνε τα χρήματα των δημιουργών» που έχει προκύψει εδώ και χρόνια και ενισχύοντας τις θέσεις των δημιουργών, δεν αποδείκνυε  απάτη.

Ωστόσο  με ένα  διαχειριστικό έλεγχο που «δαχτυλόδειχνε» περίεργες ενέργειες και τακτικές και , μέχρις ενός σημείου τουλάχιστον, δικαιολογούσε τις ανησυχίες και τις διαμαρτυρίες των δημιουργών αφού  αποδείκνυε ότι  οι μέτοχοι μοίραζαν τα λεφτά από την πνευματική ιδιοκτησία των δημιουργών δίνοντας αστρονομικά ποσά (μέχρι 52.000 ευρώ μισθούς το μήνα!) στους εαυτούς τους και στις συνδεδεμένες εταιρείες οι οποίες ανήκαν στους ίδιους και σε συγγενικά τους πρόσωπα.

Δικαιολογημένα εμφανίστηκε μεγάλη οργή για την υπόθεση που πολλοί δεν δίστασαν να αποκαλέσουν « το σκάνδαλο της ΑΕΠΙ». Οι ίδιοι οι  άνθρωποι της μουσικής εξέφραζαν αγωνία και προβληματισμό  για το θέμα, ενώ δεν έλειψαν  και  ανακοινώσεις φορέων που ζητούσαν  να δοθεί άμεση λύση με παρέμβαση της υπουργού Πολιτισμού.

Σύμφωνα με πηγές του υπουργείου, κατατίθεται στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους το νομοσχέδιο του υπουργείου Πολιτισμού για τα Πνευματικά Δικαιώματα, με ειδική πρόβλεψη για τα προβλήματα σχετικά με τον οικονομικό έλεγχο της ΑΕΠΙ.

Όπως τονίζεται στην ανακοίνωση του υπουργείου Πολιτισμού, η κυβέρνηση κάνει προσπάθεια «να τεθούν σαφείς κανόνες στο χώρο της διαχείρισης των συλλογικών δικαιωμάτων και να δημιουργηθούν οι κατάλληλοι θεσμοί για την προστασία της δημιουργικότητας, τη δίκαιη αμοιβή των δικαιούχων και τη διαφάνεια υπέρ των χρηστών».

Υποστηρίζει δε ότι με το νομοσχέδιο και σειρά από ενέργειες, ο χώρος της συλλογικής διαχείρισης των πνευματικών δικαιωμάτων αλλάζει, υπό τις κατευθύνσεις της ευρωπαϊκής νομοθεσίας, οι οποίες προσαρμόζονται στην ελληνική πραγματικότητα.

«Το νέο πλαίσιο για τη λειτουργία των οργανισμών συλλογικής διαχείρισης πνευματικών και συγγενικών δικαιωμάτων και των ανεξάρτητων οντοτήτων διαχείρισης προωθεί τη με διαφάνεια και λογοδοσία λειτουργία τους», τονίζεται.

Και εξηγεί ότι στο εξής, «όλοι οι οργανισμοί, και η ΑΕΠΙ, ως ανεξάρτητη οντότητα με δεσπόζουσα θέση στην αγορά, αποκτούν Γενική Συνέλευση των δημιουργών, οι οποίοι με την ψήφο τους χαράσσουν τις κύριες κατευθύνσεις του τρόπου διαχείρισης των δικών τους δικαιωμάτων».

Επίσης, όσον αφορά τις αμοιβές και την οικονομική διαχείριση, σύμφωνα με την πρόταση νόμου, «οι οργανισμοί και οι οντότητες υποχρεούνται πλέον να δημοσιοποιούν πληροφορίες σχετικά με τη λειτουργία τους, την πολιτική τους, τα αμοιβολόγιά τους και οφείλουν να καταρτίζουν ετησίως έκθεση διαφάνειας που συμβάλλει στον έλεγχό τους από το κοινό, δικαιούχους και χρήστες».

«Όλα αυτά δίνουν τέλος στους παχυλούς μισθούς μελών ΔΣ οργανισμών, σε δικαιούχους που δεν αμείβονται δίκαια για το έργο τους, σε χρήστες που δεν ξέρουν σε ποιους και τι ποσό πρέπει να πληρώσουν», σημειώνεται.

Σταύρος Ξαρχάκος : Κύριε Τσίπρα, να επέμβεις

Ο συνθέτης Σταύρος Ξαρχάκος απευθύνει επιστολή στον πρωθυπουργό, ζητώντας του να επέμβει και να αναλάβει προσωπικά πρωτοβουλία για την εξυγίανση της ΑΕΠΙ, σημειώνοντας «τον εξαιρετικά σοβαρό κίνδυνο για τους Έλληνες δημιουργούς», αν δεν επέμβει το κράτος και η ΑΕΠΙ σταματήσει να λειτουργεί: «10.000 Έλληνες δημιουργοί θα χάσουν το μοναδικό τους εισόδημα, 160 εργαζόμενοι της ΑΕΠΙ θα χάσουν τη δουλειά τους. Οι χρήστες μουσικής (ραδιόφωνα, ξενοδοχεία, καταστήματα κ.λπ.) δεν θα μπορούν να παίζουν μουσική νόμιμα, αφού δεν θα υπάρχει φορέας για τη λήψη της σχετικής άδειας. Η χώρα μας θα διασυρθεί στο εξωτερικό, αφού η ΑΕΠΙ εισπράττει και τα χρήματα των δημιουργών όλων των χωρών του κόσμου».

Ανακοίνωση για γέλια και για κλάματα

Αλλά λές και δεν «τρέχει τίποτα» και  σαν να μην υπάρχει το πόρισμα του ελέγχου  η διοίκηση της Ανώνυμης Εταιρίας που διαχειρίζεται τα πνευματικά δικαιώματα χιλιάδων δημιουργών στη χώρα μας,  ανακοίνωσε ότι «Σε απάντηση πρόσφατων δημοσιευμάτων που σχολιάζουν με διαφορετικούς τρόπους τα ευρήματα της διαχειριστικής έκθεσης της εταιρείας Εrnst and Young  για την ΑΕΠΙ, γνωστοποιούμε τα εξής: Η Διοίκηση της εταιρείας προβαίνει σε σειρά ενεργειών βάσει επιχειρηματικού σχεδίου με σκοπό τη σταδιακή τακτοποίηση των θεμάτων και τη συνέχιση της εύρυθμης λειτουργίας της. Το σχέδιο αυτό θα γνωστοποιήσει και θα συζητήσει με τις αρμόδιες εποπτικές αρχές».

Δεν σχολιάζω την ανακοίνωση της  ΑΕΠΙ. Ούτε όσους μιλούν για τεράστια ποσά που εισπράττουν ετησίως μεγάλα ονόματα της Ελληνικής Μουσικής. Μένω στον τρόπο που γίνεται η διαχείριση των πόρων της εταιρείας, για τις καταγγελίες για τις αμοιβές των στελεχών και την οικογενειοκρατία αλλά και τα σχόλια όχι των πολύ «μεγάλων» συνθετών και στιχουργών. Οι οποίοι  «μικρομεσαίοι» -αν μου επιτρέπετε την λέξη- συνθέτες και στιχουργοί διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους γιατί εισπράττουν ψίχουλα ενώ τα τραγούδια τους παίζονται καθημερινά παντού: Στα ραδιόφωνα, τις τηλεοράσεις, το ίντερνετ και φυσικά στα «μαγαζιά».

Διότι μπορεί η ΑΕΠΙ να «περιποιείται» μερικούς εν ζωή  πολύ γνωστούς δημιουργούς ( οι οποίοι  χωρίς να ισχυρίζονται ότι ΔΕΝ αμείβονται, θεωρούν ότι εισπράττουν πολύ λιγότερα απ΄ όσα θα έπρεπε και φυσικά επίσης διαμαρτύρονται και καταγγέλλουν κλοπή) αλλά τι γίνεται με τις εκατοντάδες συνθετών και στιχουργών  που απλώς «βγάζουν μεροκάματο» από τα τραγούδια τους; Παίρνουν τίποτα;  Ή απλώς τη …δόξα να ακούγονται δημόσια και παντού τα τραγούδια τους κι εκείνοι  να εισπράττουν  πενταροδεκάρες; Τι γίνονται τα λεφτά που εισπράττονται αλλά δεν αποδίδονται ποτέ αλλά «κάπου» παραμένουν; Υπάρχουν; Επενδύονται; Ή γίνονται μισθοί;