"ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ"!

«Διάλογος στο σκοτάδι»

Τι συμβαίνει όταν σβήνουν τα φώτα; Πώς είναι η ζωή στο σκοτάδι; Πώς είναι η καθημερινότητα για χιλιάδες συνανθρώπους μας με προβλήματα όρασης; Το Θέατρο Badminton, σας προσκαλεί να το ανακαλύψετε, μέσα από μια συναρπαστική εμπειρία, που θ’ αλλάξει για πάντα τον τρόπο που «βλέπετε» τα πράγματα. Ο Αίαντας Αρτεμάκης ήταν στο θέατρο Badminton και μοιράζεται την εμπειρία του με εσάς.

Λίγο πριν ξεκινήσει η ξενάγηση στα σκοτεινά στο Dialogue in the Dark (διάλογος στο σκοτάδι), θυμήθηκα την εισαγωγή της πρόσκλησης που έλεγε: "Πώς είναι η ζωή στο σκοτάδι; Πώς είναι η καθημερινότητα για χιλιάδες συνανθρώπους μας με προβλήματα όρασης;". Αφού μαζευτήκαμε όλοι όσοι θα συμμετείχαμε στο γκρουπ, μας μοίρασαν λευκά μπαστούνια και μας οδήγησαν στο δωμάτιο, αφετηρία, για την ξενάγηση μας σε μια σκοτεινή πόλη. Εκεί, μας εξήγησαν πως χρησιμοποιούμε το λευκό μπαστούνι και ότι θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε όλες τις υπόλοιπες αισθήσεις μας, με κύριο βοηθό μας, την ακοή μας.

Τα φώτα σβήνουν. Ανοίγει μια πόρτα (ή τουλάχιστον έτσι μου φάνηκε ότι άκουσα) και η Αυγουστίνα, η ξεναγός μας για αυτήν την βόλτα «εμφανίζεται»…

Ακολουθώντας τις οδηγίες της προχωρήσαμε στο πρώτο μέρος της ξενάγησης, που είχε μέσα σε όλα, να καταφέρουμε να φτάσουμε σε μία προτομή, να βρούμε τον δρόμο μας σε ένα πάρκο, να περάσουμε μια απότομη γέφυρα. Να βρεθούμε σε έναν πολυσύχναστο δρόμο, να περάσουμε από ένα φανάρι που για καλή μας τύχη ήταν ηχητικό. Καθ’ όλη την διάρκεια ακούγαμε ήχους τις πόλης, αυτοκίνητα, αδέσποτα, συζητήσεις. Γενικά, θόρυβο. Καταφέραμε να φτάσουμε σε στάση του ΜΕΤΡΟ και να βρούμε μόνοι μας πού να ακυρώσουμε το εισιτήριο. Στην συνέχεια, περιμέναμε τον συρμό να έρθει και να μπούμε στο βαγόνι. Να βρούμε θέση, νομίζω ότι ήμουν ο μοναδικός όρθιος. Το να βρεις το κάθισμα αποδείχθηκε για εμένα αρκετά δύσκολο. Στην συνέχεια, φτάσαμε στο «εικονικό» Μοναστηράκι όπου και κάναμε μια βόλτα στην αγορά, ψηλαφίζοντας προϊόντα με τελικό προορισμό, το πιο «σκοτεινό» μπαρ όπου έχουμε πάει ποτέ. Εκεί, είχαμε την ευκαιρία να προσπαθήσουμε να αγοράσουμε ένα μπουκάλι νερό ή κάποιο σνακ. Να δώσουμε το σωστό αντίτιμο αλλά και να εισπράξουμε τα σωστά ρέστα για ό,τι πήραμε. Και τέλος, να κάτσουμε στα τραπεζάκια του μπαρ. Όπου ακολούθησε μια συζήτηση ανάμεσα στα υπόλοιπα μέρη του γκρουπ και της ξεναγού μας.

Η ταραχή που νιώθαμε, τα κατά λάθος σκουντήγματα, αλλά και πολύ γέλιο, ήταν οι συνοδοιπόροι μας σε αυτήν την βόλτα. Αλλά πέρα από το αστείο της υπόθεσης και του συνεχούς χασίματος μελών του γκρουπ, αυτό που θα ήθελα να πω είναι ότι πρόκειται για πραγματικούς ήρωες που κυκλοφορούν στην Αθήνα. Γιατί μπορεί εμείς να ήμασταν σε ένα άρτιο προσομοιωμένο περιβάλλον πόλης αλλά αυτοί οι συνάνθρωποι μας κυκλοφορούν σε ένα κυριολεκτικά εχθρικό περιβάλλον. Όχι μόνο γιατί λείπουν οι σωστές υποδομές για να μην κινδυνεύουν ανά 2 μέτρα, αλλά και επειδή ακόμα και αν υπάρχουν οι υποδομές, εμείς οι υπόλοιποι φροντίζουμε να τους κάνουμε την ζωή πιο δύσκολη. Παρκάροντας σε ράμπες και σημεία καθοδήγησης τυφλών. Τοποθετώντας τραπεζάκια πάνω στους αντίστοιχους διαδρόμους και τόσα άλλα. Αν δεν το ζήσετε, ίσως να μην καταλάβετε ποτέ το πόσο δύσκολο είναι να κυκλοφορείς στο απόλυτο σκοτάδι. Θα ήθελα να προσθέσω ότι παρόλο τις δυσκολίες που είχα να μετακινηθώ και να ακολουθήσω κατά κύριο λόγω την φωνή της αγαπητής Αυγουστίνας, ένιωθα μια τρελή ελευθερία αλλά και αισθήσεις που δεν ήξερα ότι μπορούσα να χρησιμοποιήσω για να βρω τον δρόμο μου. Βέβαια, δεν το έκανα και τόσο καλά, μιας και στην ερώτηση, αν περάσαμε όλοι στον επόμενο χώρο, συνήθως απαντούσα: έρχομαι! Ως ο τελευταίος του γκρουπ.

Τι είναι το «Dialogue in the Dark»;

Το «Dialogue in the Dark», ένα πρωτοποριακό δρώμενο στο οποίο έχουν ήδη συμμετάσχει 7.000.000 επισκέπτες σε πάνω από 30 χώρες, αντιστρέφει τους ρόλους: οδηγοί με μειωμένη ή καθόλου όραση συνοδεύουν μια ομάδα επισκεπτών σε μια βόλτα στο αστικό περιβάλλον, μέσα στο απόλυτο σκοτάδι. Στους ειδικά διαμορφωμένους χώρους της εγκατάστασης, οι επισκέπτες, για περίπου ογδόντα λεπτά, όσο διαρκεί ο περίπατος στο σκοτάδι, ξεναγούνται σ’ έναν κόσμο χωρίς φως, βασιζόμενοι μόνο στους ήχους, τη θερμοκρασία και την αφή, αλλά κυρίως στους τυφλούς οδηγούς, οι οποίοι γίνονται "τα μάτια" τους. Όταν οι πιο απλές δραστηριότητες μετατρέπονται ξαφνικά σε πρόκληση, οι επισκέπτες μαθαίνουν να βλέπουν τον κόσμο γύρω τους αλλιώς. Στην έξοδο, όταν ανάβουν και πάλι τα φώτα, τίποτε δεν είναι πια το ίδιο.

Το «Dialogue in the Dark» δεν είναι μία ακόμα έκθεση, αλλά ένα θεμελιώδες γεγονός που αλλάζει την κοσμοθεωρία μας. Γιατί η εγκατάσταση δεν εκθέτει τίποτε άλλο παρά τα στερεότυπά μας περί διαφορετικότητας. Το «Dialogue in the Dark» ενθαρρύνει τους επισκέπτες να δουν τον κόσμο με τα μέσα μάτια. Πρόκειται για ένα παιχνίδι που μας καλεί ν’ ανακαλύψουμε, να εμπιστευθούμε και ν’ αναπτύξουμε τη δύναμη των αισθήσεών μας. Είναι μια εμπειρία που πρέπει να βιώσουν όλοι, ενήλικες και παιδιά.

Από Τρίτη 15 Οκτωβρίου 2013 (παγκόσμια ημέρα Λευκού Μπαστουνιού).

Η επίσκεψη στην εγκατάσταση συνιστάται και για παιδιά ηλικίας 8 ετών και άνω.

Η εγκατάσταση θα είναι ανοιχτή καθημερινές και Σαββατοκύριακα και θα λειτουργεί:

- Καθημερινές πρωί 10:00 – 13:00 για σχολεία/ για το κοινό από 16:00 μέχρι 20:30 (20:30 ξεκινά η τελευταία επίσκεψη)

- Σαββατοκύριακα 11:00 – 20:30 (20:30 ξεκινά η τελευταία επίσκεψη)

ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ! Οι επισκέπτες, για αποφυγή οποιασδήποτε ταλαιπωρίας, πρέπει να επικοινωνούν με το ταμείο του θεάτρου, στο 210 8840600, για να κάνουν κράτηση ξενάγησης, καθώς σε κάθε μια μπαίνουν αυστηρά μέχρι 8 άτομα.

Τιμές Εισιτηρίων

Καθημερινές: 14€ κανονικό, 11€ (σπουδαστικό/ ανέργων)

Σαββατοκύριακα: 18€ κανονικό, 15€ (σπουδαστικό/ ανέργων)

Ειδικές τιμές για σχολεία και ομαδικές κρατήσεις.

Προπώληση:

Ταμείο θεάτρου Badminton, Άλσος Στρατού, Γουδή – τηλ. 210 8840600

Ώρες λειτουργίας ταμείου: Δευ – Παρ: 09:00 – 21:00, Σαβ: 10:00 – 18:00, Κυρ: 10:00 – 18:00. Τις ημέρες των παραστάσεων, το ταμείο παραμένει ανοικτό καθ’ όλη τη διάρκεια της παράστασης.

 

Πηγή www.eparousia.gr